R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik en dvr zijn het niet met je eens dús koesteren we wrok. Lekker logisch. Als je reacties geeft met "Nee, ze geeft niets meer om je vlak nadat het uit is" vraag ik me af of je zelf geen wrok koestert, of er bij jouzelf niet iets dergelijks heeft afgespeeld.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 13:59 schreef Vivi het volgende:
[..]
En wat heeft dat met wrok te maken dan ..de enige die hier wrok koestert is TS... En dvr blijkbaar
..de enige die hier wrok koestert is TS... En dvr blijkbaar
Als jij het probleem denkt te kennen, mag je het nu in 1 zinnetje hier even neerzetten. Zou geen probleem moeten zijn als je iets te goed leest.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 15:23 schreef Vivi het volgende:
[..]
Wie loopt er hier nu overloos door te zaniken en alles 365000 keer te vertellen, maar dan met nét even een komma op een andere plaats? Ik weet trouwens niet hoe het met jou zit in je bovenkamer maar ik ga toch echt geen 3 topics vol lopen zwammen over een ex waar ik over heen ben hoor, vind je het zelf niet een beetje tegenstrijdig? Als wij volgens jou dan niet begrijpen wat je daadwerkelijke probleem is druk je jezelf misschien toch iets te gebrekkig uit..of misschien lezen wij wel te goed tussen de regels door
En... waar in deze post ga je nou in op het stukje dat je quote? Je doet vermoeden dat je het inderdaad eens bent met me, dat je inderdaad ook denkt dat het nog om het uitmaken gaat.quote:[..]
ik denk dat je wat dat betreft enigzins naast de realiteit maakt en jezelf nogal wat interessanter maakt dan je daadwerkelijk bent, als je denkt dat zowel ik als Milagro ofwel iemand anders die hele mekker-story nog eens willen doornemen vanaf het begin, de verziirdheid druipt er 1 een post al vanf hoor jongen, en zoveel vernieuwends zeg je echt niet. Maar hetw as al duidelijk dat je jezelf wat interessanter inschaalt dan je daadwerkelijk bent, daar draait het hele topic namelijk om. Dat je het niet kan uitstaan dat ook jij vervangbaar bent.
Tegen wie zou ik wrok moeten koesteren in Godsnaam En ja topicstarter, iedereen loopt wel eens een blauwtje, of laat een blauwtje lopen....dus wat dat betreft kan ik er vanuit beide kanten over meepraten, dat heet geen wrok, maar leren van je (levens)ervaring. Ook ik heb wel eens (meerdere malen) iemand met zachte hand gedumpt, omdat ik diegene niet wilde kwetsen, omdat ik geen zin had in toestanden, met precies dezelfde verhalen als jouw ex, in de wetenschap dat het toch wel zou doodbloeden uiteindelijk.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 15:25 schreef Arokh86 het volgende:
[..]
Ik en dvr zijn het niet met je eens dús koesteren we wrok. Lekker logisch. Als je reacties geeft met "Nee, ze geeft niets meer om je vlak nadat het uit is" vraag ik me af of je zelf geen wrok koestert, of er bij jouzelf niet iets dergelijks heeft afgespeeld.
En ja topicstarter, iedereen loopt wel eens een blauwtje, of laat een blauwtje lopen....dus wat dat betreft kan ik er vanuit beide kanten over meepraten, dat heet geen wrok, maar leren van je (levens)ervaring. Ook ik heb wel eens (meerdere malen) iemand met zachte hand gedumpt, omdat ik diegene niet wilde kwetsen, omdat ik geen zin had in toestanden, met precies dezelfde verhalen als jouw ex, in de wetenschap dat het toch wel zou doodbloeden uiteindelijk.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Je snapt er echt niks van hequote:Op zaterdag 6 januari 2007 15:28 schreef Arokh86 het volgende:
[..]
Als jij het probleem denkt te kennen, mag je het nu in 1 zinnetje hier even neerzetten. Zou geen probleem moeten zijn als je iets te goed leest.
[..]
En... waar in deze post ga je nou in op het stukje dat je quote? Je doet vermoeden dat je het inderdaad eens bent met me, dat je inderdaad ook denkt dat het nog om het uitmaken gaat.
Wordt je nu niet ontzettend moe van jezelf? Sorry hoor, maar ik geef toch al aan dat ik het op z'n minst dubieus te noemen vind dat jij topic na topic opent over een ex waar je over heen bent, dát bedoel ik dus met tussen de regels door lezen. Nogmaals, in Jip & Janneke taal dan maar Als ik over iemand heen ben dan ga ik niet al haar gangen na hoor, en dan ben ik niet voortdurend bezig een dieper liggende verklaring te zoeken voor elke ademzucht die ze doet, met behulp van familie en vrienden van diegene. Of vind je dat gezond? Pfff................
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
En juist in dat laatste zit 'm het probleem heb ik het idee: jullie zijn er zó van overtuigd dat je geen vrienden kunt blijven nadat het uit is, dat het ook echt niet kan. Bij niemand niet en zéker bij mij niet, want van mij houdt ze zéker niet. Volgens jullie. Als iemand zegt "We blijven vrienden" is dat volgens jullie áltijd om de gedumpte niet te kwetsen, niet omdat diegene dat ook echt wil. Dat vind ik vrij bekrompen, ja.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 15:29 schreef Vivi het volgende:
[..]
Tegen wie zou ik wrok moeten koesteren in Godsnaam En ja topicstarter, iedereen loopt wel eens een blauwtje, of laat een blauwtje lopen....dus wat dat betreft kan ik er vanuit beide kanten over meepraten, dat heet geen wrok, maar leren van je (levens)ervaring. Ook ik heb wel eens (meerdere malen) iemand met zachte hand gedumpt, omdat ik diegene niet wilde kwetsen, omdat ik geen zin had in toestanden, met precies dezelfde verhalen als jouw ex, in de wetenschap dat het toch wel zou doodbloeden uiteindelijk.
JE LEEST NIET! De reden waarom het in dit geval niet kan is omdat jij nog lang niet over haar heen bent, en dan werkt zoiets niet! je kan best vrienden blijven (of weer worden) maar er moet eerst afstand worden genomen, en ZEKER als er, zoals in jullie geval, de een nog helemaal geobsedeerd is door de ander.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 15:34 schreef Arokh86 het volgende:
[..]
En juist in dat laatste zit 'm het probleem heb ik het idee: jullie zijn er zó van overtuigd dat je geen vrienden kunt blijven nadat het uit is, dat het ook echt niet kan. Bij niemand niet en zéker bij mij niet, want van mij houdt ze zéker niet. Volgens jullie. Als iemand zegt "We blijven vrienden" is dat volgens jullie áltijd om de gedumpte niet te kwetsen, niet omdat diegene dat ook echt wil. Dat vind ik vrij bekrompen, ja.
Als jij straks echt over haar heen bent, en dat ben je nu echt nog niet, ook al roep je 273236844239430981 keer van wel, dan kan het misschien ja.
[ Bericht 0% gewijzigd door Vivi op 06-01-2007 18:54:36 ]
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Trouwens, nog iets, als jij zo graag vrienden wil blijven, begin je dan eens met je als een vriend te gedragen...in plaats van als een mislukte inspecteur Columbo...je blaat over vriendschap maar je praktiseert het niet. Je wilt onder de noemer vriendschap controle over haar houden, weten waar ze mee bezig is en dat indien mogelijk beinvloeden ten gunste van jou zelf. En ik gok er maar op dat ze dat soort vriendschap liever kwijt is dan rijk eerlijk gezegd. Vriendschap (ver) oordeelt niet, vriendschap geeft ruimte om te groeien, om te veranderen, vriendschap is geen ruilhandel hoor.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ze heeft absoluut gelijk. Maar als ik de laatste post van dvr lees heeft ook hij weldegelijk gelijk.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 15:17 schreef Vivi het volgende:
[..]
Wie zegt dat ze geen gelijk heeft/krijgt dan? Ik zie hier nog steeds alle tekenen die richting opwijzen hoor, hoe graag ts het dan ook anders zou willen zien.
Hij bekijkt het slechts vanuit een ander perspectief.
Probleem is dat jullie elkaars gelijk niet kunnen/willen inzien, wat resulteert in een eindeloze wellus-nietus discussie.
You don't need eyes to see, you need vision.
Ik snap het heel goed heb ik het idee, jij daarentegen... de eerste topics was ik nog niet over haar heen nee, maar intussen ben ik dat zeker wel. Gisteren nog een heel leuk meisje gezoend met wie ik morgen heb afgesproken. Dat doe je niet als je nog verliefd bent op een ander, toch? Nu gaat het om het vrienden blijven.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 15:33 schreef Vivi het volgende:
[..]
Je snapt er echt niks van he
Wordt je nu niet ontzettend moe van jezelf? Sorry hoor, maar ik geef toch al aan dat ik het op z'n minst dubieus te noemen vind dat jij topic na topic opent over een ex waar je over heen bent, dát bedoel ik dus met tussen de regels door lezen.
Vriendschap moet van twee kanten komen. Ze wilde héle goede vrienden blijven, maar dat kwam niet bepaald tot uiting. In tegendeel zelfs. Ze kon alleen vrienden zijn als ik over haar heen was. Dat snap ik nu. En aangezien ik over haar heen ben (lees: niet meer verliefd op haar) kan dat nu. We zijn nu op het punt dat zij juist zelf wil praten en er verdrietig over is dat we geen vrienden zijn.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 15:40 schreef Vivi het volgende:
Trouwens, nog iets, als jij zo graag vrienden wil blijven, begin je dan eens met je als een vriend te gedragen...in plaats van als een mislukte inspecteur Columbo...je blaat over vriendschap maar je praktiseert het niet. Je wilt onder de noemer vriendschap controle over haar houden, weten waar ze mee bezig is en dat indien mogelijk beinvloeden ten gunste van jou zelf. En ik gok er maar op dat ze dat soort vriendschap liever kwijt is dan rijk eerlijk gezegd. Vriendschap (ver) oordeelt niet, vriendschap geeft ruimte om te groeien, om te veranderen, vriendschap is geen ruilhandel hoor.
Floddertje, ik spreek wel vaker in algemeenheden en daar maak jij wel vaker bezwaar tegen, maar wanneer ik zeg 'vrouwen zus' of 'mannen zo' betekent dat niet dat ik het over alle of zelfs maar de meeste vrouwen of mannen heb. Er is dus geen reden je daar persoonlijk op aangesproken te voelen of om het te bestrijden door te zeggen dat iets voor jou niet geldt. Verder is wat ik een half jaar geleden prive met je besproken heb hier niet op zijn plaats, niet alleen omdat dit Arokh's topic is, maar ook omdat ik liever zelf uitmaak wat ik uit mijn priveleven bespreek en met wie. Waar het mijn ex aangaat heb ik er simpelweg in berust dat ik haar destijds hoger had ingeschat dan ik had moeten doen, en mij hoor je er niet meer over.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 12:01 schreef _Floddertje_ het volgende:
Het is onzin dat het gedrag van het ex-vriendinnetje van de TS typerend gedrag is voor vrouwen (om even op die beschuldiging van dvr terug te komen).
De manier waarop ik hier heb gereageerd is niet uit verbittering, maar om tegenwicht te bieden aan alle reacties van de vaste R&P-klanten, die pagina na pagina zijn emoties zaten te ontkennen en te bagatelliseren en die hem ten onrechte allerlei onzinnige motieven zaten aan te wrijven die bij hem geen enkele herkenning opriepen en hem dus geen stap verder hielpen. Bovendien gaat hij nog met zijn ex praten, en was het voor hem dus van belang dat hij een realistischere kijk krijgt en niet het idee dat zij eigenlijk een heilige is en hijzelf een rancuneuze aansteller. Ik hoop voor hem dat hij die waarheid nog achterhaalt, want dan weet hij waar hij staat en waar zij staat en kan hij dit boek afsluiten.
Amen to that!
@Vivi: nog niet nee. Ik moet eerst nog met 'r gaan praten, daaruit zal blijken hoe zij er nu tegenaan kijkt en of jij en milagro en weet ik wie nog meer gelijk hadden, of ik.
@Vivi: nog niet nee. Ik moet eerst nog met 'r gaan praten, daaruit zal blijken hoe zij er nu tegenaan kijkt en of jij en milagro en weet ik wie nog meer gelijk hadden, of ik.
Rammel, rammel, plof. Valt daar een skelet uit de kast?quote:Op zaterdag 6 januari 2007 15:29 schreef Vivi het volgende:
Ook ik heb wel eens (meerdere malen) iemand met zachte hand gedumpt, omdat ik diegene niet wilde kwetsen, omdat ik geen zin had in toestanden, met precies dezelfde verhalen als jouw ex, in de wetenschap dat het toch wel zou doodbloeden uiteindelijk.
Sorry, daar heb je gelijk in, mijn oprechte excuses daarvoor, dat had ik niet moeten doen.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 16:49 schreef dvr het volgende:
Verder is wat ik een half jaar geleden prive met je besproken heb hier niet op zijn plaats, niet alleen omdat dit Arokh's topic is, maar ook omdat ik liever zelf uitmaak wat ik uit mijn priveleven bespreek en met wie.
Verder wil ik je er wel op wijzen dat je zeer rancuneus en verbitterd overkomt in alle topics over relaties en vrouwen waar ik je naam in tegenkom, misschien dan toch goed om je te realiseren dat het beeld dat je bij anderen van jezelf oproept nogal in de categorie zuurpruim valt. Je bent verder een leuke vent maar zodra je over vrouwen begint te praten is daar weinig meer van over.
Ik snap werkelijk niet waar je het nu over hebt, dat lijkt me nogal normaal hoor, dat je in 32 jaar wel wat ervaring op doet op het liefdespad en/of sociale omgangsvormen...heeft niets met skeletten whatsoever te makenquote:Op zaterdag 6 januari 2007 17:07 schreef dvr het volgende:
[..]
Rammel, rammel, plof. Valt daar een skelet uit de kast?
Als je het dan zo nodig wilt hebben over projectie dan vind ik jou een meer tekenend voorbeeld in deze topic eigenlijk...de rancune en verbitterdheid druipt er vanaf, het lijkt eerder of je zelf bepaalde dingen nog niet hebt verwerkt
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
juliie? dat je geen vrienden kan blijven?quote:Op zaterdag 6 januari 2007 15:34 schreef Arokh86 het volgende:
[..]
En juist in dat laatste zit 'm het probleem heb ik het idee: jullie zijn er zó van overtuigd dat je geen vrienden kunt blijven nadat het uit is, dat het ook echt niet kan. Bij niemand niet en zéker bij mij niet, want van mij houdt ze zéker niet. Volgens jullie. Als iemand zegt "We blijven vrienden" is dat volgens jullie áltijd om de gedumpte niet te kwetsen, niet omdat diegene dat ook echt wil. Dat vind ik vrij bekrompen, ja.
welke jullie bedoel je dan precies?
mijn 2 beste vrienden zijn mannen én ook nog eens exen, dus als ik tot die jullie behoor, begrijp ik niet waaruit je dat haalt.
vriendschap kan wel degelijk, maar niet aansluitend op een liefdesrelatie, dat moet eerst bezinken en dan kán, let wel kán, er een vriendschap overblijven.
dat de 'dumper' meteen bij dumpen 'belooft' dat "we natuurlijk vrienden blijven' is een cliché gebruikt om het te verzachten, niet persé een leugen, soms wel, vaak niet.
alleen zal de dumper bedoelen "met de tijd, eventueel" en zal dat op dát moment ook gewoon menen, maar als snel blijkt dat het door het gedrag vd gedumpte niet mogelijk is, en dat gedrag kan heel natuurlijke rouw zijn ( dus verdriet, gevolgd door woede, gevolgd door verdriet etc) dan blijkt dus, ondanks eerdere voornemens, vriendschap niet mogelijk te zijn ( nog niet).
dat heeft niets te maken met liegen, bedriegen, aan het lijntje houden of valse hoop geven, dat heeft te maken met goede intenties die in de praktijk nog niet werken omdat de gedumpte het gewoon niet kan handelen, of de dumper zo op zijn tenen moet lopen omdat alles nog kwetst, iedere gebaar, ieder achterwege gelaten gebaar, ieder leuk verhaal, iedere lach, iedere vrolijkheid van die ander, doet degene met hartzeer pijn.
degene die aan het lijntje houdt, die valse hoop geeft, is meestal de gedumpte zelf, in dit geval zeker.
voor de tigste keer, er is je niets geflikt, je bent niet bedrogen, er is niet gelogen, er is sprake van goede intenties die in de praktijk simpelweg nog niet uitvoerbaar zijn, met de tijd wel wellicht, mits je kapt met kontakt zoeken en rancune en dat meisje wegzetten als een kutwijf.
ondanks alles ben ik enkele exen, of heren waar ik gek op was maar zij niet op mij, dat ze (al dan niet tijdelijk) ALLE kontakt verbroken hebben, ondanks wat ze tijdens of vlak na de breuk gezegd hebben , alleen zo kon ik de verliefdheid of het houden van achter me laten.
als iemand zo verdrietig tegenover je staat, is het dan niet juist menselijk dat je als veroorzaker in de emoties van dat moment iets troostend zegt als "ik wil wel vrienden blijven, natuurlijk wil ik dat" , is het vaak ook niet zo dat de heartbroken one daar zelf naar vraagt? soms onuitgesproken?
snap werkelijk nietdat je nu nog zo blijft hameren op die "belofte".
dat je dat toen alles nog vers was deed, soit, doen we allemaal, we zijn net aan de kant gezet, dat doet zeer, dus haal je uit, maar na een week of 2 word je rustiger, en als je dan een beetje nadenkt, zie je dan meestal wel in, dat die ander juist er verstandig aan heeft gedaan, kontakt te verbreken alsnog en dat de manier waarop het uitgemaakt is, niet persé komt uit gemenigheid maar uit onhandigheid.
rancune, wrok, haat etc, negatieve gevoelens kosten zoveel energie, doe je zelf een lol, en leg je erbij neer. pas dan komt er rust en pas dan laat je los.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
dat dus.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 15:29 schreef Vivi het volgende:
[..]
Tegen wie zou ik wrok moeten koesteren in Godsnaam En ja topicstarter, iedereen loopt wel eens een blauwtje, of laat een blauwtje lopen....dus wat dat betreft kan ik er vanuit beide kanten over meepraten, dat heet geen wrok, maar leren van je (levens)ervaring. Ook ik heb wel eens (meerdere malen) iemand met zachte hand gedumpt, omdat ik diegene niet wilde kwetsen, omdat ik geen zin had in toestanden, met precies dezelfde verhalen als jouw ex, in de wetenschap dat het toch wel zou doodbloeden uiteindelijk.
een relatie afbreken is lastig en pijnlijk, een ander pijn doen doet jezelf net zo goed zeer, en soms pak je het dan niet even handig aan, het is niet alsof we dagelijks mensen aan de kant zetten, niet waar, dus erg veel praktijk ervaring krijg je niet (en gelukkig maar).
iemand pijn doen, omdat je simpelweg niet anders kan (de liefde is over) , ik vind het vreselijk, en weet uit eigen ervaring dat kontakt verbreken , resoluut, het beste werkt.
en gaat de ander dan "smeken" om toch ajb kontakt te houden, dan breekt ook mijn hart, net zo goed dus, zoals ik al zei, het is vreselijk om iemand pijn te doen, maar ik geef geen gehoor aan dat "smeken", het rekt de pijn enkel, ook al bezweert de ander dat het tegendeel waar zal zijn.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Kijk, en hier ben ik het nou helemaal mee eens. Als de gedumpte inderdaad dusdanig gedrag vertoont dat het niet werkt, dan heeft het inderdaad tijd nodig. Het gekke bij mij en m'n ex was echter dat nadat 't uit was alles op rolletjes verliep; samen huiswerk maken, naar de bios gaan, echt als vrienden. Dat ging gewoon erg goed, hoewel het voor allebei wel 'n klein beetje raar was uiteraard. Dat ze toen ineens heeft gezegd dat ze het niet kon was voor mij het probleem: hoezo dan? Waar ging het mis? Dat wist ze zelf ook niet en ze wist ook niet waarom het niet kon, maar het kon gewoon niet (?). Toen ik haar vroeg of ze het niet leuk vond, zei ze dat het "net zo was als toen het nog aan was". En dat bedoelde ze in positieve zin. Dat maakte mij alleen nog maar verwarder: waar zit hem het probleem, dacht ik?quote:Op zaterdag 6 januari 2007 19:06 schreef milagro het volgende:
[..]
juliie? dat je geen vrienden kan blijven?
welke jullie bedoel je dan precies?
mijn 2 beste vrienden zijn mannen én ook nog eens exen, dus als ik tot die jullie behoor, begrijp ik niet waaruit je dat haalt.
vriendschap kan wel degelijk, maar niet aansluitend op een liefdesrelatie, dat moet eerst bezinken en dan kán, let wel kán, er een vriendschap overblijven.
dat de 'dumper' meteen bij dumpen 'belooft' dat "we natuurlijk vrienden blijven' is een cliché gebruikt om het te verzachten, niet persé een leugen, soms wel, vaak niet.
alleen zal de dumper bedoelen "met de tijd, eventueel" en zal dat op dát moment ook gewoon menen, maar als snel blijkt dat het door het gedrag vd gedumpte niet mogelijk is, en dat gedrag kan heel natuurlijke rouw zijn ( dus verdriet, gevolgd door woede, gevolgd door verdriet etc) dan blijkt dus, ondanks eerdere voornemens, vriendschap niet mogelijk te zijn ( nog niet).
Dán klopt het inderdaad wat je zegt ja, maar ik kon het heel goed in 't begin. Zij maakte het er naar dat ik me anders ging gedragen.quote:dat heeft niets te maken met liegen, bedriegen, aan het lijntje houden of valse hoop geven, dat heeft te maken met goede intenties die in de praktijk nog niet werken omdat de gedumpte het gewoon niet kan handelen, of de dumper zo op zijn tenen moet lopen omdat alles nog kwetst, iedere gebaar, ieder achterwege gelaten gebaar, ieder leuk verhaal, iedere lach, iedere vrolijkheid van die ander, doet degene met hartzeer pijn.
degene die aan het lijntje houdt, die valse hoop geeft, is meestal de gedumpte zelf, in dit geval zeker.
Nouja, dat zeggen "Ik krijg never nooit niet iets met Mark, erewoord, beloofd op het graf van m'n dooie oma (bij wijze van)" vind ik toch een behoorlijk bedrog. Ik wist 100% zeker dat ze iets zouden krijgen (zie openingspost!), maar zij ontkende het voor de volle mep. Ik ben zo stom geweest om me om te laten praten door haar.quote:voor de tigste keer, er is je niets geflikt, je bent niet bedrogen, er is niet gelogen, er is sprake van goede intenties die in de praktijk simpelweg nog niet uitvoerbaar zijn, met de tijd wel wellicht, mits je kapt met kontakt zoeken en rancune en dat meisje wegzetten als een kutwijf.
Nee, echt niet. De eerste tien minuten nadat het 'verlossende woord' er uit was heb ik niets gezegd en is zij constant aan het woord (en de traan) geweest, heeft ze constant gezegd hoeveel ze aan me had, hoeveel ze van me hield en hoe dierbaar ik haar was, maar dat de verliefdheid nou eenmaal weg was en dat ze daar niets aan kon doen. Constant smeekte ze me niet boos te zijn, en ik was ook niet boos.quote:als iemand zo verdrietig tegenover je staat, is het dan niet juist menselijk dat je als veroorzaker in de emoties van dat moment iets troostend zegt als "ik wil wel vrienden blijven, natuurlijk wil ik dat" , is het vaak ook niet zo dat de heartbroken one daar zelf naar vraagt? soms onuitgesproken?
Maar ik houd van haar. Ik ben echt niet meer verliefd op haar, maar ik geef wel zo ontzettend veel om haar... zo iemand kun je niet loslaten, dat kan nooit.quote:snap werkelijk nietdat je nu nog zo blijft hameren op die "belofte".
dat je dat toen alles nog vers was deed, soit, doen we allemaal, we zijn net aan de kant gezet, dat doet zeer, dus haal je uit, maar na een week of 2 word je rustiger, en als je dan een beetje nadenkt, zie je dan meestal wel in, dat die ander juist er verstandig aan heeft gedaan, kontakt te verbreken alsnog en dat de manier waarop het uitgemaakt is, niet persé komt uit gemenigheid maar uit onhandigheid.
rancune, wrok, haat etc, negatieve gevoelens kosten zoveel energie, doe je zelf een lol, en leg je erbij neer. pas dan komt er rust en pas dan laat je los.
Ja, duhuh...voor jou was dat vanzelfsprekend geen probleem, voor haar wel dus, aangezien zij juist niet meer wilde dat het aan was, anders had ze het namelijk niet uitgemaakt. Lijkt me nu niet echt moeilijk te snappen.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 19:36 schreef Arokh86 het volgende:
[..]
Kijk, en hier ben ik het nou helemaal mee eens. Als de gedumpte inderdaad dusdanig gedrag vertoont dat het niet werkt, dan heeft het inderdaad tijd nodig. Het gekke bij mij en m'n ex was echter dat nadat 't uit was alles op rolletjes verliep; samen huiswerk maken, naar de bios gaan, echt als vrienden. Dat ging gewoon erg goed, hoewel het voor allebei wel 'n klein beetje raar was uiteraard. Dat ze toen ineens heeft gezegd dat ze het niet kon was voor mij het probleem: hoezo dan? Waar ging het mis? Dat wist ze zelf ook niet en ze wist ook niet waarom het niet kon, maar het kon gewoon niet (?). Toen ik haar vroeg of ze het niet leuk vond, zei ze dat het "net zo was als toen het nog aan was". En dat bedoelde ze in positieve zin. Dat maakte mij alleen nog maar verwarder: waar zit hem het probleem, dacht ik?
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
quote:Op zaterdag 6 januari 2007 19:36 schreef Arokh86 het volgende:
Maar ik houd van haar. Ik ben echt niet meer verliefd op haar, maar ik geef wel zo ontzettend veel om haar... zo iemand kun je niet loslaten, dat kan nooit.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Het werkte voor haar niet , omdat ze ws het idee had dat jij er toch een bepaalde hoop uit putte, en ik denk dat ze dat goed aanvoelde, gezien je reacties hier.
Dat jij of iemand zoals jij dat dan hardnekkig ontkent, tja, sorry, maar daar hecht een verstandig mens beter niet al te veel waarde aan, want natuurlijk geef je dat niet toe, daarmee zaag je de poten weg onder die oh zo wanhopig wankele stoel waarop je zit.
Zoals jij het uitmaken beschrijft, waarom dan NU alsnog al die rancune?
JIj verwijt haar beloftes gedaan te hebben aan jou, die ze NU niet waarmaakt?
Jij doet zelf precies hetzelfde, Arokh, jij WAS niet boos, maar werd dat later wel, je post nota bene dat je haar mentaal kapot wilde maken.
Vind dat wel een tandje erger dan wat zij zogenaamd gedaan zou hebben.
Mentaal kapot maken, haar een slet noemen, gretig beamen als een ander hier haar een bitch noemt en weet ik wat.
Sorry, hoor, JIJ bent degene die opeens omslaat, omdat zij ws gewoon aanvoelde dat jij in ieder geval tóen toch een bepaalde hoop putte uit dat kontakt.
En als zou ze een andere reden hebben, een die puur haar betreft, dan is dat haar goed recht.
Dat ze het dan niet goed uit kan leggen, is ms omdat ze het niet uit KAN leggen, gevoelens zijn lastige dingen en als je de woorden niet kan vinden, wordt dat vaak ten onrecht gezien als onverschilligheid.
Ik snap woede in deze best, rancune ook, zolang je die maar niet in daden omzet, maar dan wel als de pijn vers is, niet weken nog na dato, dat is net zo onrechtvaardig als dat wat jij nu als onrechtvaardig beschouwt van haar kant.
De eerste reactie op pijn is vaak uithalen, de ander ook willen raken, dat is een reflex, een paniekreactie , heb ik me ook schuldig aangemaakt, dingen gezegd, die ik niet meen, om me erna dan nog ellendiger te voelen, omdat ik hem , ondanks alles, nooit zou kunnen kwetsen, en het uitspreken alleen al deed me ellendig voelen, en zie het dan nog maar eens terug te nemen.
Dit van jou is geen eerste reactie, het is geen paniek, het is geen reflex, weken na dato word je alsnog kwaad, en ik lees hier geen "maar ik geef nog ontzetten veel om haar" ik lees gepikeerdheid, ik lees al te gretig verkeerd uitgelegd handelen van haar kant, ik zie iemand die op zijn strepen wil staan, zijn recht op wil eisen, echt, ik lees nergens tussen de regels door ook maar iets van liefde.
Als je echt zoveel om haar geeft, ga jij dan eens mee met haar, en dwing haar niet, ook niet latent, mee te gaan met jouw beleving, met jouw methodes, neem afstand, geef haar rust, geef jezelf rust, zelfs als zij nu toch toenadering zoekt, zeg gewoon 'nu even nog niet, even rust, maar dank je voor het aanbod".
Dat jij of iemand zoals jij dat dan hardnekkig ontkent, tja, sorry, maar daar hecht een verstandig mens beter niet al te veel waarde aan, want natuurlijk geef je dat niet toe, daarmee zaag je de poten weg onder die oh zo wanhopig wankele stoel waarop je zit.
Zoals jij het uitmaken beschrijft, waarom dan NU alsnog al die rancune?
JIj verwijt haar beloftes gedaan te hebben aan jou, die ze NU niet waarmaakt?
Jij doet zelf precies hetzelfde, Arokh, jij WAS niet boos, maar werd dat later wel, je post nota bene dat je haar mentaal kapot wilde maken.
Vind dat wel een tandje erger dan wat zij zogenaamd gedaan zou hebben.
Mentaal kapot maken, haar een slet noemen, gretig beamen als een ander hier haar een bitch noemt en weet ik wat.
Sorry, hoor, JIJ bent degene die opeens omslaat, omdat zij ws gewoon aanvoelde dat jij in ieder geval tóen toch een bepaalde hoop putte uit dat kontakt.
En als zou ze een andere reden hebben, een die puur haar betreft, dan is dat haar goed recht.
Dat ze het dan niet goed uit kan leggen, is ms omdat ze het niet uit KAN leggen, gevoelens zijn lastige dingen en als je de woorden niet kan vinden, wordt dat vaak ten onrecht gezien als onverschilligheid.
Ik snap woede in deze best, rancune ook, zolang je die maar niet in daden omzet, maar dan wel als de pijn vers is, niet weken nog na dato, dat is net zo onrechtvaardig als dat wat jij nu als onrechtvaardig beschouwt van haar kant.
De eerste reactie op pijn is vaak uithalen, de ander ook willen raken, dat is een reflex, een paniekreactie , heb ik me ook schuldig aangemaakt, dingen gezegd, die ik niet meen, om me erna dan nog ellendiger te voelen, omdat ik hem , ondanks alles, nooit zou kunnen kwetsen, en het uitspreken alleen al deed me ellendig voelen, en zie het dan nog maar eens terug te nemen.
Dit van jou is geen eerste reactie, het is geen paniek, het is geen reflex, weken na dato word je alsnog kwaad, en ik lees hier geen "maar ik geef nog ontzetten veel om haar" ik lees gepikeerdheid, ik lees al te gretig verkeerd uitgelegd handelen van haar kant, ik zie iemand die op zijn strepen wil staan, zijn recht op wil eisen, echt, ik lees nergens tussen de regels door ook maar iets van liefde.
Als je echt zoveel om haar geeft, ga jij dan eens mee met haar, en dwing haar niet, ook niet latent, mee te gaan met jouw beleving, met jouw methodes, neem afstand, geef haar rust, geef jezelf rust, zelfs als zij nu toch toenadering zoekt, zeg gewoon 'nu even nog niet, even rust, maar dank je voor het aanbod".
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
...quote:Op zaterdag 6 januari 2007 19:49 schreef Vivi het volgende:
[..]
Ja, duhuh...voor jou was dat vanzelfsprekend geen probleem, voor haar wel dus, aangezien zij juist niet meer wilde dat het aan was, anders had ze het namelijk niet uitgemaakt. Lijkt me nu niet echt moeilijk te snappen.
Ik kan wel keer op keer hetzelfde verhaal blijven typen, maar het dringt maar niet tot je door.
!quote:Op zaterdag 6 januari 2007 21:20 schreef Arokh86 het volgende:
[..]
...
Ik kan wel keer op keer hetzelfde verhaal blijven typen, maar het dringt maar niet tot je door.
Jongen...wat is je probleem dan nog? In vredesnaam
Volgens mij weet je het zelf niet eens meer namelijk, je post zo ontzettend tegenstrijdig
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Misschien had ik nog hoop ja, maar die zou vanzelf zijn verdwenen denk ik als ik er aan zou wennen dat we 'alleen vrienden' waren.quote:Op zaterdag 6 januari 2007 19:57 schreef milagro het volgende:
Het werkte voor haar niet , omdat ze ws het idee had dat jij er toch een bepaalde hoop uit putte, en ik denk dat ze dat goed aanvoelde, gezien je reacties hier.
Dat jij of iemand zoals jij dat dan hardnekkig ontkent, tja, sorry, maar daar hecht een verstandig mens beter niet al te veel waarde aan, want natuurlijk geef je dat niet toe, daarmee zaag je de poten weg onder die oh zo wanhopig wankele stoel waarop je zit.
Omdat het niet om het uitmaken gaat.quote:Zoals jij het uitmaken beschrijft, waarom dan NU alsnog al die rancune?
quote:JIj verwijt haar beloftes gedaan te hebben aan jou, die ze NU niet waarmaakt?
Ja, foute woordkeus, verblind door woede enzo. Ik was niet boos en zou ook nooit boos zijn geworden als ze gewoon had gezegd "Sorry, ik vind Mark leuk en ik zou hem vaker willen zien". Dat ik dat niet zou hebben begrepen is een ander iets. Dat ik boos werd is dus om hoe zij deed, logisch gevolg zou ik zo zeggen. Ik heb ook alle redenen om boos te zijn, als ik iedereen uit m'n omgeving mag horen. Zelfs haar beste vriendinnen zeggen dat (kom maar weer met 'dan zijn het geen goede vriendinnen').quote:Jij doet zelf precies hetzelfde, Arokh, jij WAS niet boos, maar werd dat later wel, je post nota bene dat je haar mentaal kapot wilde maken.
Vind dat wel een tandje erger dan wat zij zogenaamd gedaan zou hebben.
Mentaal kapot maken, haar een slet noemen, gretig beamen als een ander hier haar een bitch noemt en weet ik wat.
Ik sloeg om nadat ze geen contact wilde en beloftes verbrak. Dat flik je niet als je claimt dat je zielsveel van iemand houdt.quote:Sorry, hoor, JIJ bent degene die opeens omslaat, omdat zij ws gewoon aanvoelde dat jij in ieder geval tóen toch een bepaalde hoop putte uit dat kontakt.
Maar zolang ik niet met haar praat om alles te bepraten vind ik geen rust. Ik vind geen rust als we allebei geforceerd elkaar niet aanspreken, dat voelt gewoon kut. En dat merkt zij nu ook, want zij wil ook een gesprek.quote:Ik snap woede in deze best, rancune ook, zolang je die maar niet in daden omzet, maar dan wel als de pijn vers is, niet weken nog na dato, dat is net zo onrechtvaardig als dat wat jij nu als onrechtvaardig beschouwt van haar kant.
De eerste reactie op pijn is vaak uithalen, de ander ook willen raken, dat is een reflex, een paniekreactie , heb ik me ook schuldig aangemaakt, dingen gezegd, die ik niet meen, om me erna dan nog ellendiger te voelen, omdat ik hem , ondanks alles, nooit zou kunnen kwetsen, en het uitspreken alleen al deed me ellendig voelen, en zie het dan nog maar eens terug te nemen.
Dit van jou is geen eerste reactie, het is geen paniek, het is geen reflex, weken na dato word je alsnog kwaad, en ik lees hier geen "maar ik geef nog ontzetten veel om haar" ik lees gepikeerdheid, ik lees al te gretig verkeerd uitgelegd handelen van haar kant, ik zie iemand die op zijn strepen wil staan, zijn recht op wil eisen, echt, ik lees nergens tussen de regels door ook maar iets van liefde.
Als je echt zoveel om haar geeft, ga jij dan eens mee met haar, en dwing haar niet, ook niet latent, mee te gaan met jouw beleving, met jouw methodes, neem afstand, geef haar rust, geef jezelf rust, zelfs als zij nu toch toenadering zoekt, zeg gewoon 'nu even nog niet, even rust, maar dank je voor het aanbod".
