Even over mijn eerste keuring op het UWV.
Ik kwam daar met een gigantische burn-out en was helemaal kapot, helemaal kapot en nergens toe in staat. Alleen al naar het gebouw gaan om de keuring bij te zitten was een opgave van hier tot ginder.
Ik had geen papieren achter de hand van een dokter die een beschrijving gaf van mijn problemen dus ik was op mijn eentje aangewezen daar.
Tijdens dat gesprek was ik dus ook helemaal van de wereld en toen had ik zo'n botte en koude zakelijke arts tegenover me zitten.
Kun je een ladder beklimmen
![]()
Kun je een emmer water optillen
![]()
Kun je zitten of staan of liggen
![]()
Ik had andere problemen aan mijn kop en zei maar overal nee als antwoord op. Maar die arts bleef maar doorgaan met vragen stellen, kun je een vrachtwagen besturen
![]()
Kun je een auto besturen
![]()
Kun je fietsen
![]()
Ik kon op dat moment alleen maar op de bank liggen helemaal out.
Heb alles met nee beantwoord en toen dus afgekeurd geworden. Ik zag er toen al niet helemaal jofel uit dus hij had meteen moeten inzien dat mijn klachten serieus waren.
De 2e en 3e keuring ging ik naar de keuring om de mogelijkheden tot werk te bespreken en die gesprekken waren meteen anders te noemen. Ik ging daar met een andere instelling naartoe en het gesprek was ook anders. Het gesprek ging over mijn ambities en wensen en wat voor werk ik wil doen.
Tijdens dat 2e en 3e gesprek was dus ook een dossier van een arts aanwezig dus ze hoefden niet meer te vragen of ik een ladder kon beklimmen.
3e gesprek wilde ik werken en toen zeiden ze dat ik nog 1-2 jaar moet wachten. Dat ik even bij positieve moet komen en dat was een vriendelijk gesprek en sociaal gesprek en menselijk gesprek.
4e gesprek komt nog een andere keer, wie weet is een 4e keuring niet eens nodig.
Als ik klaar ben dan zeg ik ze dat wel, dan ga ik werken en studeren en dan ben ik eindelijk uit de WAO.
Alleen al de naam arbeidsongeschikt met je meedragen zorgt ervoor dat je je minder mens voelt.
Daarom vind ik het ook niet juist dat sommige mensen anderen op een foute manier beoordelen als ze even uit de roulatie zijn. Dan gaan ze een sticker plakken dat je te lui bent om te werken.
Heb maar eens een burn-out, je ligt 1 jaar plat op de bank. Opgebrand dus.
Maar goed, genoeg nu.
Wilde even mijn ervaring laten zien. Vooral het eerste gesprek was waardeloos. Daarna geen commentaar meer kunnen geven op het UWV. Alleen de reintegratie-bureaus die ze in de armen nemen zijn niet in orde. 3e rangs bureaus noem ik het dan maar. Vraag me uberhaupt af of er reintegratie-bureaus zijn die wel in orde zijn.
Eergisteren had ik dus contact met een personeels-middelingskantoor dat Vitea heet, geen reintegratie-bureau en geen uitzendbureau.
Een heel gesprek gevoerd met dat bureau en zo'n bureau heb ik dus nodig.
http://www.vitae.nl/Maar dan moet je wel even gaan studeren, en dan zeg ik vanzelf dat ieder mens in staat is tot afronden van een hbo opleiding. Lbo, mbo of Hbo. Het is even je best doen om stof tot je te nemen.
Over het verzwijgen even van je ziekte, je hebt nog een CV die overrated is. Een CV waar je allerlei onbenullige zaken op moet vermelden die vaak helemaal niet garanderen dat jij goed kunt werken en het zegt al helemaal niets over jou vermogen om creatief met problemen om te gaan of hoe flexibel je bent.
Maar dan kom je dus met je CV bij een uitzendbureau als Randstadt of manpower en ze werpen 1 blik op je CV en dan zien ze dus een gat op je CV en dan sturen ze je de laan uit. Zonder ook maar 1 zin te vragen over hoe je denkt en wie je bent.
CV vind ik dus echt een overrated iets als het gaat tot inschatting van vermogens.
Dan staat er wel een waslijst aan uitgevoerde functies en taken op, maar wat zeggen die taken wanneer die taken gewoon ouderwets zijn?
Heb je 1000 taken uit het jaar toebak en dan kijken ze naar de kwantiteit en niet eens naar de kwaliteit.
Maar goed, zo heb je meer zaken die niet in orde zijn naar mijn idee. Zeker ook de waarde die ze hechten aan een CV.
Het papiertje van de opleiding heb je nog, hoe zwaar gekeken wordt naar je opleiding waar je te maken hebt met theorie die niet aansluit op de praktijk.
Wat mij betreft mogen ze een ander soort punten-systeem inlassen dus.
Opleiding is zeker belangrijk en arbeidsverleden ook. Maar ze doen net alsof het alles zeggend is
![]()
Het gaat er volgens mij om hoe je op het moment kunt handelen als een situatie zich voordoet in de praktijk. Hoe de parate kennis is en de reflexen tot oplossen van problemen die zich voordoen.
Parate kennis komt uit de lucht vallen als zonneschijn na regen. Daar kun je niet voor studeren dat komt vanzelf naar voren. Een soort lampje dat gaat branden dus ook, een jawohl gefuhl of hoe ze het ook noemen.
Je ziet een probleem en je weet ongeveer hoe je een probleem moet oplossen.
Vanuit een beetje basis-kennis ga je verder borduren. Je hebt eenmalig een boek gelezen over management & organisatie en vanuit die basis-theorie schrijf je je eigen theorie verder af. Je leest de beginselen en zelf vul je verder aan. Dan kun je zelfs als je goed bent tot doorburduren meer weten dan iemand die 10 opleidingen heeft afgerond. Je weet met 1 boek meer dan 10 opleidingen bij elkaar, omdat je nogmaals zelf gaat aanvullen, je stopt niet na het lezen van een studie-boek, je gaat zelf actief aan de slag met doordenken.
Maar ik stop nu want volgens mij gaat het te offtopic, ik kan beter een eigen topic openen in het sub-forum werk en geldzaken
![]()
[ Bericht 10% gewijzigd door Sight_key op 28-12-2006 13:56:49 ]
Sight_key als user was een uit de hand gelopen iets en is derhalve niet meer actief.