LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Kijk, herkenning.quote:Op maandag 8 januari 2007 08:43 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Hey take it easy, ik heb er al een rit van een uur op zitten hoor. Twee dames naar respectievelijk werk en school gebracht. Moet zelf over paar uur aan de slag.
Onmisbare sensatie voor de lezer met ambitie.
Zou er ook een cursus 'Leren schrappen' bestaan?
Ik krijg vandaag, de 8e januari van het nog prille jaar 2007, de opdracht van mijn redacteur om nog even 8000 woorden uit mijn manuscript van 115.000 woorden te gooien, en dit moet gebeuren vóór donderdag 11 januari van het dan nog steeds behoorlijk prille jaar 2007, aangezien dat over exact 3 dagen is. Herstel: 2 en een halve dag.
Zou speed een oplossing zijn?
Of: in bed gaan liggen met de dekens over het hoofd.
JA, WAAR BLIJVEN JULLIE NOU MET DIE MUZE? EN DE RODE WIJN? 8000 (achtduizend!) FUCKING WOORDEN! EN GEEN CURSUS DIE DAARAAN HELPT.
Okay, kalmte. Rust. Ik moet het zien als een uitdaging. Een redactionele uitdaging die zijn weerga niet kent, een avontuurlijke ontdekkingstocht - met geslepen kapmes - door de oerwouden van mijn eigen manuscript. Een kudde olifanten zit mij op de hielen, het is donker... ik moet rennen.
Dus Zodiakk, waar ben je nou? Hoe ga ik hier 'intrinsiek lol aan beleven' ? Nee, ik had het toch wel scherp gezien: de trefwoorden 'discipline', 'doorzettingsvermogen' en 'werkdrift' zijn hier op zijn plaats. Dus dít is schrijven. Ja, jongens... alle mooie woorden die we eraan wijden, wat heb je eraan? Als het erop aankomt, zit je gewoon woorden te tellen. En te schrappen. En je raakt aan de speed. Dit zijn allemaal neveneffecten van het schrijverschap waar te weinig aandacht voor is in onze maatschappij.
[ Bericht 1% gewijzigd door Nadine26 op 08-01-2007 16:48:43 ]
Ik krijg vandaag, de 8e januari van het nog prille jaar 2007, de opdracht van mijn redacteur om nog even 8000 woorden uit mijn manuscript van 115.000 woorden te gooien, en dit moet gebeuren vóór donderdag 11 januari van het dan nog steeds behoorlijk prille jaar 2007, aangezien dat over exact 3 dagen is. Herstel: 2 en een halve dag.
Zou speed een oplossing zijn?
Of: in bed gaan liggen met de dekens over het hoofd.
JA, WAAR BLIJVEN JULLIE NOU MET DIE MUZE? EN DE RODE WIJN? 8000 (achtduizend!) FUCKING WOORDEN! EN GEEN CURSUS DIE DAARAAN HELPT.
Okay, kalmte. Rust. Ik moet het zien als een uitdaging. Een redactionele uitdaging die zijn weerga niet kent, een avontuurlijke ontdekkingstocht - met geslepen kapmes - door de oerwouden van mijn eigen manuscript. Een kudde olifanten zit mij op de hielen, het is donker... ik moet rennen.
Dus Zodiakk, waar ben je nou? Hoe ga ik hier 'intrinsiek lol aan beleven' ? Nee, ik had het toch wel scherp gezien: de trefwoorden 'discipline', 'doorzettingsvermogen' en 'werkdrift' zijn hier op zijn plaats. Dus dít is schrijven. Ja, jongens... alle mooie woorden die we eraan wijden, wat heb je eraan? Als het erop aankomt, zit je gewoon woorden te tellen. En te schrappen. En je raakt aan de speed. Dit zijn allemaal neveneffecten van het schrijverschap waar te weinig aandacht voor is in onze maatschappij.
[ Bericht 1% gewijzigd door Nadine26 op 08-01-2007 16:48:43 ]
Laat iemand anders 8000 woorden schrappen. En er dan zelf niet meer na kijken tot dat het in de winkel ligt.
Te laat... ik heb ze er al uitgegooid.quote:Op maandag 8 januari 2007 13:44 schreef Augustina het volgende:
Laat iemand anders 8000 woorden schrappen. En er dan zelf niet meer na kijken tot dat het in de winkel ligt.
Grapje
Ik heb voorgesteld om er gewoon 2 boeken van te maken. Op dit lucratieve voorstel heb ik nog geen reactie van de uitgever mogen ontvangen.
Maar inderdaad, ik ben het met je eens: als je een groot probleem hebt, is het verstandig om dat probleem bij iemand anders op tafel te leggen met een blik van: 'Dit lijkt mij typisch een opdracht voor iemand met jóuw unieke talenten.' En dan loop je achterwaarts de kamer uit en doe je zachtjes de deur dicht.
Zo dus. Ik wacht af
Wat is een katern? Ik weet alleen van 8000 woorden. Ik kan de boodschappen van mijn redacteur niet ontcijferen; ze meldde vanochtend in alle vroegte verheugd dat ze formaat & lettertype wat had aangepast, het ene wat groter en het andere wat kleiner, en dat bracht haar op het totaalaantal van 117.000 woorden. Daar keek ik nogal van op. Een kwartier eerder hadden we er nog 115.000. (Zou ze er stukken bij schrijven? Ik sta in principe overal voor open, maar zo wordt het wel dweilen met de kraan open, natuurlijk).quote:Op maandag 8 januari 2007 14:13 schreef OllieA het volgende:
Moet het een katern minder worden, Nadine?
Wat heb je geschreven Nadine? En wie geeft het uit?
eerst dit hele fucktopic doorgespit om het te achterhalen, maar ik kwam het nergens tegen
eerst dit hele fucktopic doorgespit om het te achterhalen, maar ik kwam het nergens tegen
Poe poe. Je maakt ook wat mee. Ik ga maar eens even een shaggie draaien.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Wat zal ik draaien, zo op de vroege ochtend? Lee Morgan? Milt Jackson? Jackie McLean? Shit...keuzes, keuzes, keuzes.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Ja, Nadine, dat moet wel gezegd worden; je bent wel een popi-jopi-schrijfstertje hoor! Niets massagraven, niets kosmische winters, niets verkrachtingen van meisjes die met hun borsten vastzitten in het raamkozijn, niets rondvliegende darmen, niets be-bop!
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Leuk spelletje. .
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
quote:Op maandag 8 januari 2007 14:24 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Wat is een katern? Ik weet alleen van 8000 woorden. Ik kan de boodschappen van mijn redacteur niet ontcijferen; ze meldde vanochtend in alle vroegte verheugd dat ze formaat & lettertype wat had aangepast, het ene wat groter en het andere wat kleiner, en dat bracht haar op het totaalaantal van 117.000 woorden. Daar keek ik nogal van op. Een kwartier eerder hadden we er nog 115.000. (Zou ze er stukken bij schrijven? Ik sta in principe overal voor open, maar zo wordt het wel dweilen met de kraan open, natuurlijk).
Stel nou even dat je 400 woorden per pagina hebt. Dan zou bij een katerngrootte van 20, je 8000 woorden moeten schrappen om één katern te kunnen laten vervallen.quote:Katern:
Gevouwen drukvel, van 4, 8, 12, 16, 20, 32 pagina’s, meerdere katerns achter elkaar vormen het boekblok/binnenwerk van een boek/brochure.
Het lijkt erop dat je redacteur op papier/drukkosten wil bezuinigen.
And it's only the giving
That makes you
What you are
That makes you
What you are
Oké, duidelijk. En ja, daar lijkt het zeker op. Een inhoudelijke kwestie is het niet, het gaat puur om de omvang. Ik heb indertijd al geklaagd over de catalogus, waarin 288 pagina's stond (en iets van 15 euro, dacht ik). Maar volgens de uitgever hadden ze dat om verkooptechnische redenen vermeld en mocht het boek uiteindelijk best 400 pagina's worden. Daarop heb ik geïnformeerd of de prijs dan ook omhoog ging (leek me sterk). Maar: ook daarover hoefde ik me geen zorgen te maken.quote:Op maandag 8 januari 2007 15:02 schreef OllieA het volgende:
Stel nou even dat je 400 woorden per pagina hebt. Dan zou bij een katerngrootte van 20, je 8000 woorden moeten schrappen om één katern te kunnen laten vervallen.
Het lijkt erop dat je redacteur op papier/drukkosten wil bezuinigen.
En toch was er iemand, en die iemand was ik toevallig zelf, die allang vermoedde dat de zaken toch wat genuanceerder zouden liggen, uiteindelijk. En jawel.
Toevallig heb ik die massagraven er in een latere versie nog ingestopt En nu moet ik ze er dus weer uithalen.quote:Op maandag 8 januari 2007 14:59 schreef JAM het volgende:
Ja, Nadine, dat moet wel gezegd worden; je bent wel een popi-jopi-schrijfstertje hoor! Niets massagraven, niets kosmische winters, niets verkrachtingen van meisjes die met hun borsten vastzitten in het raamkozijn, niets rondvliegende darmen, niets be-bop!
En nu moet ik ze er dus weer uithalen.
Precies! Daarom dacht ik ook: 2 boeken voor de volle prijs van 2, dat is toch een veel betere deal?quote:Op maandag 8 januari 2007 14:56 schreef broer het volgende:
Achtduizend woorden is een mooie aanzet voor het vervolgdagboek, mevrouw Kluun.
dit:quote:Op maandag 8 januari 2007 14:35 schreef Eb het volgende:
Wat heb je geschreven Nadine? En wie geeft het uit?
eerst dit hele fucktopic doorgespit om het te achterhalen, maar ik kwam het nergens tegen
Dagboek van een kindermeisje, deel 10
Ze is sneller dan het licht, mijn redacteur. Ze brengt het gekortwiekte manuscript zometeen langs, ze mailde me net: 'Schrik niet van de misschien wat botte bijl, het is een probeersel. Het is nu 100.000 woorden!!!'quote:Op maandag 8 januari 2007 14:21 schreef Nadine26 het volgende:
als je een groot probleem hebt, is het verstandig om dat probleem bij iemand anders op tafel te leggen met een blik van: 'Dit lijkt mij typisch een opdracht voor iemand met jóuw unieke talenten.' En dan loop je achterwaarts de kamer uit en doe je zachtjes de deur dicht.
Zo dus. Ik wacht af
Dit alles in 1 werkdag.
Dat noem ik geen unieke talenten meer, dat is een WONDER. Maar vast geen wonder waar ik ontzettend gelukkig van ga worden
Leuk hè, schrijven? Hebben jullie nog zin in de cursus? Staat de rode wijn klaar?
Ik denk dat ik dat (nog) niet zou kunnen, 17000 woorden laten schrappen in mijn werk...
Ik vind het soms jammer dat redacteuren zo commercieel denken.
Ik vind het soms jammer dat redacteuren zo commercieel denken.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Godverdomme, dwars door mijn wekker heen geslapen, fles wodka achter de kiezen. en vandaag mijn eerste dag als gepromoveerde kantoorslaaf.quote:Op maandag 8 januari 2007 02:59 schreef Ringo het volgende:
De enige reden dat ik ga, vandaag, is dat mijn baan verlies, als ik niet ga. Is dat genoeg? Ja, dat is genoeg; behalve dat het feitelijk niet genoeg is om alles te verliezen.
Welterusten.
Tering wat zal ik er als een verlopen schrijver uit hebben gezien. Haar ongewassen, woest ontkiemende baard en een kegel om door een ringetje te halen.
Maar ik ben niet ontslagen.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Dat stompzinnige gedweep met die vermeende romantiek van het schrijversschap
Het is gewoon hard werken en de mazzel hebben dat je een beetje lekker in de markt ligt.
Borsten zijn ook in dat kader uiterst nuttig.
Vervolgens bouwt de uitgever geestdriftig aan de mystiek van de auteur, waarin de laatste tot overmaat van ramp nog gaat geloven ook.
Het is gewoon pushen, dat hele boekenvak. En degene die het uiteindelijk allemaal maakt, wordt met hooguit 15% afgescheept. De middenstanders - de uitgever en de boekhandel - gaan er met de poet vandoor, zich krom van het lachen uitputtend in superlatieven om het krakkemikkige ego van de schrijver zodanig te vleien dat deze zich de diefstal gewillig laat welgevallen.
Het is gewoon hard werken en de mazzel hebben dat je een beetje lekker in de markt ligt.
Borsten zijn ook in dat kader uiterst nuttig.
Vervolgens bouwt de uitgever geestdriftig aan de mystiek van de auteur, waarin de laatste tot overmaat van ramp nog gaat geloven ook.
Het is gewoon pushen, dat hele boekenvak. En degene die het uiteindelijk allemaal maakt, wordt met hooguit 15% afgescheept. De middenstanders - de uitgever en de boekhandel - gaan er met de poet vandoor, zich krom van het lachen uitputtend in superlatieven om het krakkemikkige ego van de schrijver zodanig te vleien dat deze zich de diefstal gewillig laat welgevallen.
mag ik een linkje daarnaar?quote:Op maandag 8 januari 2007 00:23 schreef zwambtenaar het volgende:
[..]
Ik zal er een topic over openen. Straks of morgen. Het kan een interessant debat worden .
.
8000 woorden schrappen lijkt me lastiger dan, zeg, 40 alinea's schrappen. Bedoelde je docent dat misschien?
Ull de llebre.
Fynproewers waardeer die ouer Tempranillo-wyne wat in eikevate bewaar word.
Fynproewers waardeer die ouer Tempranillo-wyne wat in eikevate bewaar word.
Volgens mij is het ook beter om dat niet te kunnen. Laten schrappen, bedoel ik. Zelf schrappen is een ander verhaalquote:Op maandag 8 januari 2007 17:32 schreef wonderer het volgende:
Ik denk dat ik dat (nog) niet zou kunnen, 17000 woorden laten schrappen in mijn werk...
Edit: ik kom er nog even op terug.
Laten schrappen kan ook nuttig zijn. Een goede redacteur is goud waard. Ik heb een goede redacteur. Als iemand in één dag - en daar trek ik koffie drinken, neuzelen en lunchen vanaf - 15.000 woorden uit mijn manuscript kan schrappen zonder dat ik er héél ongelukkig van word, dan is dat knap werk. Zelf zou ik het niet gekund hebben. Wat niet wegneemt, natuurlijk, dat het fijn zou zijn als ik langer dan 1 dag de tijd kreeg om die veranderingen nader te bestuderen. Kortom: er is paniek uitgebroken op de uitgeverij, en paniek is nooit goed. Het boek moest opeens een maand eerder uitkomen. Er moesten opeens heel veel woorden uit, terwijl het manuscript al was geredigeerd & goedgekeurd. Waarom? Er gaat dus nog zwaar onderhandeld worden
[ Bericht 45% gewijzigd door Nadine26 op 10-01-2007 01:22:36 ]
Het gaat inmiddels al lang niet meer om schrijfcursussen. Maar goed, ik ben toch nieuwsgierig. Ik heb ooit eens een reportage over Renate Dorrestein (geloof ik) gezien. Daarin ging ze - bij haar thuis - samen met de redacteur woord voor woord het geredigeerde manuscript door. En voor elke wijziging moest er een verantwoording komen.quote:Op woensdag 10 januari 2007 01:09 schreef Nadine26 het volgende:
Een goede redacteur is goud waard. Ik heb een goede redacteur.
Bij de uitgeverij waar ik lang geleden werkte, ging dat veel rigoureuzer. Het manuscript werd aangepast en de auteur zag op de nieuwe print maar wat er veranderd was. Zo gaat het nu ook bij de communicatieteksten die ik eindredigeer. Een beetje: "Als je niet ziet wat er is veranderd, zul je het vast ook niet missen." In hoeverre heb jij inspraak?
Oh, interessant. Dat wist ik niet. Eh... ik heb wel inspraak, geloof ik. Toen ik vandaag aan de redacteur vroeg wat precies de bedoeling van haar snijwerk was, het boek beter maken of goedkoper, antwoordde ze dat het míjn boek was, en dat ik al haar wijzigingen er weer in mocht stoppen. Dat het desnoods wat dikker werd (en dus wat duurder), en dat het niet uitmaakte.quote:Op woensdag 10 januari 2007 01:33 schreef broer het volgende:
Het gaat inmiddels al lang niet meer om schrijfcursussen. Maar goed, ik ben toch nieuwsgierig. Ik heb ooit eens een reportage over Renate Dorrestein (geloof ik) gezien. Daarin ging ze - bij haar thuis - samen met de redacteur woord voor woord het geredigeerde manuscript door. En voor elke wijziging moest er een verantwoording komen.
Bij de uitgeverij waar ik lang geleden werkte, ging dat veel rigoureuzer. Het manuscript werd aangepast en de auteur zag op de nieuwe print maar wat er veranderd was. Zo gaat het nu ook bij de communicatieteksten die ik eindredigeer. Een beetje: "Als je niet ziet wat er is veranderd, zul je het vast ook niet missen." In hoeverre heb jij inspraak?
Ach, raar gedoe. Eerst trekt ze het hele boek uit elkaar, daarna is er opeens niks aan de hand. Paniek, zeg ik - paniek is nooit goed.
Broer, was jij redacteur bij een uitgeverij? Was dat een literaire uitgeverij?
Ik heb een tijdje bij een uitgeverij gewerkt waar het er tussenin hing. De auteur kreeg het manuscript met alle aantekeningen terug en moest de voorgestelde veranderingen dan doorvoeren. Niet mee eens was niet veranderen (en dat kwam er in de tweede ronde dan alsnog doorheen natuurlijk).
Nadine, punt voor mij is ook dat ik redelijk beknopt schrijf. Ik streef ernaar om zo min mogelijk woorden over te hebben. Dus dan wordt schrappen voor mij sowieso al lastiger.. maar als je redacteur goed werk geleverd heeft, dan is dat prachtig
Nadine, punt voor mij is ook dat ik redelijk beknopt schrijf. Ik streef ernaar om zo min mogelijk woorden over te hebben. Dus dan wordt schrappen voor mij sowieso al lastiger.. maar als je redacteur goed werk geleverd heeft, dan is dat prachtig
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ja, dat is dus géén antwoord. Beetje raar, wel. Maar de vraag is: werd het boek er beter van? Of ben je nu druk bezig om alle weggesneden delen weer terug te plakken?quote:Op woensdag 10 januari 2007 01:43 schreef Nadine26 het volgende:
Oh, interessant. Dat wist ik niet. Eh... ik heb wel inspraak, geloof ik. Toen ik vandaag aan de redacteur vroeg wat precies de bedoeling van haar snijwerk was, het boek beter maken of goedkoper, antwoordde ze dat het míjn boek was, en dat ik al haar wijzigingen er weer in mocht stoppen.
Nee, ik ben nooit redacteur geweest op de manier zoals jij die nu meemaakt. Ik heb voor De Geus en voor de SUN (als je die kent) als eindredacteur gewerkt. (En voor een paar andere als freelancer.) Eén stap na de redacteur, zeg maar.quote:Broer, was jij redacteur bij een uitgeverij? Was dat een literaire uitgeverij?
God, nog een schrijver zeg. Het lijkt hier wel fucking herken-de-homo zo langzamerhand.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
SUN? Gaaf man. Dat is werkelijk een mooie uitgeverij.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
De uitgeverij heeft natuurlijk gewoon het laatste woord. Hoezeer ze de auteur ook willen behagen, en hoezeer ze hem ook willen doen geloven dat hij op een voetstuk staat. De uitgever beslist gewoon wat er wel en niet gedrukt wordt.quote:Op woensdag 10 januari 2007 01:44 schreef wonderer het volgende:
(en dat kwam er in de tweede ronde dan alsnog doorheen natuurlijk).
En ik ben het daar wel mee eens. Want een auteur kan over het algemeen niet voldoende afstand nemen van zijn eigen tekst. Een redacteur met een scherpe blik kan dat wel.
Klinkt goed, jammer alleen van die tweede ronde! Maar ja, natuurlijk gaat het zo. En waarschijnlijk ook wel terecht. Als schrijver mis je de noodzakelijke afstand om een manuscript hardvochtig aan te pakken, en toch is hardvochtigheid vaak heel goed, al doet het even pijn. Denk ik. (Boeken zijn vaak te lang)quote:Op woensdag 10 januari 2007 01:44 schreef wonderer het volgende:
Ik heb een tijdje bij een uitgeverij gewerkt waar het er tussenin hing. De auteur kreeg het manuscript met alle aantekeningen terug en moest de voorgestelde veranderingen dan doorvoeren. Niet mee eens was niet veranderen (en dat kwam er in de tweede ronde dan alsnog doorheen natuurlijk).
Maar ja, natuurlijk gaat het zo. En waarschijnlijk ook wel terecht. Als schrijver mis je de noodzakelijke afstand om een manuscript hardvochtig aan te pakken, en toch is hardvochtigheid vaak heel goed, al doet het even pijn. Denk ik. (Boeken zijn vaak te lang)Ik kan niet zeggen dat ik er in dit boek naar heb gestreefd zo min mogelijk woorden over te hebben, maar ik heb er wel een strakgespannen verhaal van gemaakt (tweede, derde versie). Dan is schrappen ook moeilijk, vooral met het oog op de continuïteit.quote:Nadine, punt voor mij is ook dat ik redelijk beknopt schrijf. Ik streef ernaar om zo min mogelijk woorden over te hebben. Dus dan wordt schrappen voor mij sowieso al lastiger.. maar als je redacteur goed werk geleverd heeft, dan is dat prachtig
Wonderer, als ik vragen mag: wat schrijf jij?
Op dit moment ben ik bezig met een serie verhalen met dezelfde hoofdpersoon. In elk verhaal gebeurt iets waardoor hij (een beetje) verandert. Het zijn losse verhalen, geen hoofdstukken, maar onafhankelijk lezen kan niet altijd. Eigenlijk gewoon een serie met hele korte boekjes Ik wil het tzt als het af is wel naar een uitgever sturen, maar ik zie het nu al somber in (kleine/geen markt). Maar ik vind het geweldig om eraan te werken en doe het ook met veel plezier. Ook de reacties van mijn vaste lezers zijn erg fijn (hoewel naar mijn smaak niet kritisch genoeg ). Maar het is een meerjarenplan dus voorlopig ben ik nog wel bezig
). Maar het is een meerjarenplan dus voorlopig ben ik nog wel bezig
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Eh, om eerlijk te zijn... lig ik vooral te slapen. Ja, god, ik kan niet zo snel beslissen. En ik word moe van stress. Vanochtend heb ik de wijzigingen doorgekeken, en daarna (11 uur) ben ik maar meteen in bed gaan liggen Terwijl iedereen op de uitgeverij in rep & roer is en de pleuris is uitgebroken. Maar goed, zo dwing ik dus af wat ik wil hebben: TIJD. Rustig aan. Laat me even NADENKEN. (En dat doe ik in mijn slaap).quote:Op woensdag 10 januari 2007 01:49 schreef broer het volgende:
Ja, dat is dus géén antwoord. Beetje raar, wel. Maar de vraag is: werd het boek er beter van? Of ben je nu druk bezig om alle weggesneden delen weer terug te plakken?
Ah, bij SUN denk ik meteen aan die Belgische schrijver, hoe heet hij nou... z'n boek heet iets van 'Grand Hotel Nogwat' (Solitude?)quote:Nee, ik ben nooit redacteur geweest op de manier zoals jij die nu meemaakt. Ik heb voor De Geus en voor de SUN (als je die kent) als eindredacteur gewerkt. (En voor een paar andere als freelancer.) Eén stap na de redacteur, zeg maar.
SUN doet filosofie, Nadine. Sein und Zeit, enzo. Ik begrijp er geen reet van maar ik leg het altijd op het tafeltje naast het raam als ik in de trein zit en dan denkt iedereen dat ik zowaar hersens in m'n kop heb. Essentieel bij het treinreizen.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
La-is-wa-le-zuh.quote:Op woensdag 10 januari 2007 02:03 schreef wonderer het volgende:
Op dit moment ben ik bezig met een serie verhalen met dezelfde hoofdpersoon. In elk verhaal gebeurt iets waardoor hij (een beetje) verandert. Het zijn losse verhalen, geen hoofdstukken, maar onafhankelijk lezen kan niet altijd. Eigenlijk gewoon een serie met hele korte boekjes Ik wil het tzt als het af is wel naar een uitgever sturen, maar ik zie het nu al somber in (kleine/geen markt). Maar ik vind het geweldig om eraan te werken en doe het ook met veel plezier. Ook de reacties van mijn vaste lezers zijn erg fijn (hoewel naar mijn smaak niet kritisch genoeg ). Maar het is een meerjarenplan dus voorlopig ben ik nog wel bezig
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
SUN ken ik alleen van de kunstboek(en?) van Ted van Lieshout
En natuurlijk heeft de uitgeverij het laatste woord, maar ik merk wel eens dat ze wat minder om het "literaire" geven en wat meer om het "commerciele". Begrijpelijk, maar ik vind het toch zonde. En daar merk je als lezer niks van (als ze hun werk goed doen) maar als auteur denk ik toch wel.
En natuurlijk heeft de uitgeverij het laatste woord, maar ik merk wel eens dat ze wat minder om het "literaire" geven en wat meer om het "commerciele". Begrijpelijk, maar ik vind het toch zonde. En daar merk je als lezer niks van (als ze hun werk goed doen) maar als auteur denk ik toch wel.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
De grote hele korte verhalen bildungsbundel.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
quote:Op woensdag 10 januari 2007 02:08 schreef JAM het volgende:
SUN doet filosofie, Nadine. Sein und Zeit, enzo. Ik begrijp er geen reet van maar ik leg het altijd op het tafeltje naast het raam als ik in de trein zit en dan denkt iedereen dat ik zowaar hersens in m'n kop heb. Essentieel bij het treinreizen.
Ik had ooit een vriendje dat 'Ulysses' op z'n nachtkastje had liggen. Toen ik het boek een keer oppakte, zaten de dode torren en de spinnewebben tussen de bladzijden
Nee, dat vind ik eng Ik had ooit een topic geopend in TTK over seks in verhalen en hoe ver je daarin kan gaan, en toen gingen al die semi-intellectuelen me uitlachenquote:
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Je reinste dierenmishandeling zeg ik je. Zelfs een tor verdient een betere dood dan tussen die bijeengeraapte poeplappen van letters te sterven.quote:Op woensdag 10 januari 2007 02:11 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Ik had ooit een vriendje dat 'Ulysses' op z'n nachtkastje had liggen. Toen ik het boek een keer oppakte, zaten de dode torren en de spinnewebben tussen de bladzijden
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
