wie heeft ervaring met beelddenken?

quote:

Op donderdag 14 december 2006 22:27 schreef lady-wrb het volgende:
ik heb enorme moeite met gebruiksaanwijzingen.
ik kan de tekst niet koppelen aan wat er gebeuren moet.

Hm herkenbaar, het liefst heb ik er plaatjes bij, geloof ik

Ik weet niet zeker of ik het heb, was tijd terug ook een topic over. Wel weet ik dat ik mezelf altijd erg 'inleef' bij verhalen, zie het dan toch wat voor me etc. Ook was iemand laatst tegen mij dingen aan het uitleggen, en bij alles wat hij vertelde gebruikte hij er voorbeelden bij, dus ik was constant wat voor me aan het kijken ipv naar hem leek wel. Maar het was superduidelijk allemaal! Dat zei ik ook. Ik snap dingen dan nog beter als ik het voor me zie.

Punt is echter wel bij me dat iemand daarna aan mij niet moet gaan vragen wat diegene heeft verteld, want dat kan ik dan weer niet . Die beelden, voorbeelden zitten in mijn kop en that's it .

Volgens mij vind ik leren daarom soms ook dodelijk vermoeiend heb ik het vermoeden, ik val rustig met een boek boven op mijn hoofd in slaap (maja, ik moet dan ook niet in bed gaan lezen, maar al doe ik dat niet, dan word ik nog onwijs moe even daarna). Misschien moeten ze voor dit soort mensen de tekst wat je moet leren op bandjes zetten, zodat ze ernaar kunnen luisteren (ken ik wel best goed), pauzes ertussen en/of gewoon ondertussen wat anders kunnen doen ipv simpelweg gaan stampen, dan neem je of de mensen die het toch voor zich zien, toch op.

Ofzo.

Nou een troost, jullie zijn heel speciaal. Koester jullie gaven!

Het is niet alsof iedereen beelddenkt, alleen daarnaast ook nog normaal kan functioneren.

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 16:56 schreef Zyggie het volgende:
Nou een troost, jullie zijn heel speciaal. Koester jullie gaven!

Het is niet alsof iedereen beelddenkt, alleen daarnaast ook nog normaal kan functioneren.

t is idd erg makkelijk te geloven speciaal te zijn

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 16:56 schreef Zyggie het volgende:
Nou een troost, jullie zijn heel speciaal. Koester jullie gaven!

Het is niet alsof iedereen beelddenkt, alleen daarnaast ook nog normaal kan functioneren.

Zyggie je bent de enige die beelddenkers in het 'speciale hokje' wenst te proppen. Niemand hier heeft de pretentie speciaal te zijn. Wanneer is praten over iets wat je nog niet snapt of nooit hebt geweten een teken van speciaal zijn? Dit is niets meer dan geconstateerde diversiteit, zoals homo's niet speciaal zijn zijn beelddenkers dat ook niet. Oh wacht, dat wist je wel, je wist alleen niet dat wij dat ook wisten

[ Bericht 1% gewijzigd door releaze op 19-12-2006 17:05:09 (ook releaze, ook) ]

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 16:56 schreef Zyggie het volgende:
Nou een troost, jullie zijn heel speciaal. Koester jullie gaven!

Het is niet alsof iedereen beelddenkt, alleen daarnaast ook nog normaal kan functioneren.

Volgens mij is er hier geen sprake van mensen die zichzelf speciaal vinden met deze zoals jij zegt 'gaven'.
Mensen, ja eureka, verschillen nou eenmaal soms van elkander. Dat iemand anders is, hoeft niet gelijk te zeggen dat diegene speciaal is of wilt zijn, dat maak jij er alleen maar nu van, boyo!

Zoek maar op van dale op diversiteit of anders. Daar staat niet achter : degene wilt speciaal zijn.
Dat is een nieuw toegevoegde definitie die de nuchtere (kuch) mens zoals jou zelf heeft verzonnen. Dus neem eerst zelf even een lesje Nederlands ofzo

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 16:54 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Hm herkenbaar, het liefst heb ik er plaatjes bij, geloof ik

Ik weet niet zeker of ik het heb, was tijd terug ook een topic over. Wel weet ik dat ik mezelf altijd erg 'inleef' bij verhalen, zie het dan toch wat voor me etc. Ook was iemand laatst tegen mij dingen aan het uitleggen, en bij alles wat hij vertelde gebruikte hij er voorbeelden bij, dus ik was constant wat voor me aan het kijken ipv naar hem leek wel. Maar het was superduidelijk allemaal! Dat zei ik ook. Ik snap dingen dan nog beter als ik het voor me zie.

Punt is echter wel bij me dat iemand daarna aan mij niet moet gaan vragen wat diegene heeft verteld, want dat kan ik dan weer niet . Die beelden, voorbeelden zitten in mijn kop en that's it .

Volgens mij vind ik leren daarom soms ook dodelijk vermoeiend heb ik het vermoeden, ik val rustig met een boek boven op mijn hoofd in slaap (maja, ik moet dan ook niet in bed gaan lezen, maar al doe ik dat niet, dan word ik nog onwijs moe even daarna). Misschien moeten ze voor dit soort mensen de tekst wat je moet leren op bandjes zetten, zodat ze ernaar kunnen luisteren (ken ik wel best goed), pauzes ertussen en/of gewoon ondertussen wat anders kunnen doen ipv simpelweg gaan stampen, dan neem je of de mensen die het toch voor zich zien, toch op.

Ofzo.

Dat heb ik ook, maar ik kan naar aanleiding van die beelden in me hoofd wel perfect aan iemand iets uitleggen (vooral op me werk).
Daar heb ik juist profijt van, ik zie de handelingen voor me en leg het aan de hand daarvan uit en dat schijnt bij mijn collega's nog goed en duidelijk over te komen ook.

Het is bij mij echter wel zo dat ik de gehele dag beelden in mijn hoofd zie, en dat is soms wel een beetje vermoeiend.
Zelfs als ik in bed lig "spoken" de beelden door mijn hoofd voordat ik slaap val _{(duurt soms dan ook een half uur voordat ik in slaap val)}

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 19:08 schreef Paddokingnr1 het volgende:

[..]

Dat heb ik ook, maar ik kan naar aanleiding van die beelden in me hoofd wel perfect aan iemand iets uitleggen (vooral op me werk).
Daar heb ik juist profijt van, ik zie de handelingen voor me en leg het aan de hand daarvan uit en dat schijnt bij mijn collega's nog goed en duidelijk over te komen ook.

Het is bij mij echter wel zo dat ik de gehele dag beelden in mijn hoofd zie, en dat is soms wel een beetje vermoeiend.
Zelfs als ik in bed lig "spoken" de beelden door mijn hoofd voordat ik slaap val _{(duurt soms dan ook een half uur voordat ik in slaap val)}

das wel geinig. voordat ik in slaap val komen dr voornamelijk beelden door mn hoofd, en ook auditief, dan hoor ik echt stemmen mompelen. de interne gedachtes gaan dan op een laag pitje, maar dan krijg ik dus al van die semi-droom-hallucinaties

wat ik er zelf leuk aan vind is dat ik een avond zo goed als helemaal opnieuw kan herleven en dus tot in de kleinste puntjes kan vertellen hoe iets was of wat bv iemand aan had.

Soms best handig.

Handen boven de lakens graag!

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 19:08 schreef Paddokingnr1 het volgende:

[..]

Dat heb ik ook, maar ik kan naar aanleiding van die beelden in me hoofd wel perfect aan iemand iets uitleggen (vooral op me werk).
Daar heb ik juist profijt van, ik zie de handelingen voor me en leg het aan de hand daarvan uit en dat schijnt bij mijn collega's nog goed en duidelijk over te komen ook.

Het is bij mij echter wel zo dat ik de gehele dag beelden in mijn hoofd zie, en dat is soms wel een beetje vermoeiend.
Zelfs als ik in bed lig "spoken" de beelden door mijn hoofd voordat ik slaap val _{(duurt soms dan ook een half uur voordat ik in slaap val)}

Dat is idd dan erg handig!
In gesproken taal suck ik soms behoorlijk in uitleggen (op schrift gaat het nog wel ), vind ik zelf. Ik weet soms niet waar ik naartoe wil of beter gezegd, hoe ik daarnaar toe moet, ben al veels te vlug van binnen, en weet dan soms niet waar ik moet beginnen, hoe ik het moet uitleggen.


Ik bewonder (al heel jong) dus zelfs mensen die zo goed en nauwkeurig dingen kunnen verwoorden/uitleggen. Dat kan ik soms echt niet. Alsof die mensen die het wel goed kunnen, goed of meer in balans staan en ik afgeleid word door van alles ofzo. Of ik ben in mezelf al klaar en dan moet ik nog alles uit gaan leggen, dat lukt me dan niet (meer). Op schrift lukt het dus wel (alleen) of ik kom zelfs later op iets terug, dan heb ik dingen op rijtje gezet, verwerkt etc. Wat een gedoe .

Misschien komt dit ook weer omdat ik soms niet teveel bij mezelf ben (lekkere zweefzin voor in r&p), maar met de communicatie ansich, wat wordt er gezegd en daar ga ik dan weer teveel in mee, en dat als ik aan het woord ben of te snel ga of helemaal het spoor bijster kan zijn. Pffff. Dan ben ik nog met het andere bezig ofzo.

Over dat slapen, ja idd. Ik slaap soms ook niet zo snel. Heb daar wel nachtrustformule van de etos voor gekocht en daar word ik wat apathischer van laat maar zeggen. Als klein kind kon ik mezelf juist in slaap beelddromen, hele (beeld)verhalen maakte ik en dan ging ik daar lekker op dromen. Tegenwoordig zijn het werkelijke beelden waar ik dan nog over nadenk of over na ga denken. Tja, en dat schiet soms ook niet op.

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 20:35 schreef ook_gek het volgende:
wat ik er zelf leuk aan vind is dat ik een avond zo goed als helemaal opnieuw kan herleven en dus tot in de kleinste puntjes kan vertellen hoe iets was of wat bv iemand aan had.

Soms best handig.

Dat is aan de ene kant idd heel mooi ja . Aan de andere kant kunnen nare dingen je zo ook misschien of meer bij blijven. Vervelende beelden bijv.

En idd, pluspunt wat ik dan wel heb, is dat ik de raarste dingen onthoud, omdat ik dat wrs al heb beeldgedacht (erbij) en dan weet 'oh ja'. Zinnen afmaken kan ik ook als de beste .

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 21:45 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Dat is idd dan erg handig!
In gesproken taal suck ik soms behoorlijk in uitleggen (op schrift gaat het nog wel ), vind ik zelf. Ik weet soms niet waar ik naartoe wil of beter gezegd, hoe ik daarnaar toe moet, ben al veels te vlug van binnen, en weet dan soms niet waar ik moet beginnen, hoe ik het moet uitleggen.


Ik bewonder (al heel jong) dus zelfs mensen die zo goed en nauwkeurig dingen kunnen verwoorden/uitleggen. Dat kan ik soms echt niet. Alsof die mensen die het wel goed kunnen, goed of meer in balans staan en ik afgeleid word door van alles ofzo. Of ik ben in mezelf al klaar en dan moet ik nog alles uit gaan leggen, dat lukt me dan niet (meer). Op schrift lukt het dus wel (alleen) of ik kom zelfs later op iets terug, dan heb ik dingen op rijtje gezet, verwerkt etc. Wat een gedoe .

Misschien komt dit ook weer omdat ik soms niet teveel bij mezelf ben (lekkere zweefzin voor in r&p), maar met de communicatie ansich, wat wordt er gezegd en daar ga ik dan weer teveel in mee, en dat als ik aan het woord ben of te snel ga of helemaal het spoor bijster kan zijn. Pffff. Dan ben ik nog met het andere bezig ofzo.

Over dat slapen, ja idd. Ik slaap soms ook niet zo snel. Heb daar wel nachtrustformule van de etos voor gekocht en daar word ik wat apathischer van laat maar zeggen. Als klein kind kon ik mezelf juist in slaap beelddromen, hele (beeld)verhalen maakte ik en dan ging ik daar lekker op dromen. Tegenwoordig zijn het werkelijke beelden waar ik dan nog over nadenk of over na ga denken. Tja, en dat schiet soms ook niet op.

sweetgirly, je slaat de spijker op zn kop.. wat mij betreft.
(en je post er na ook)

btw,.. ben ik even blij dat het 'iets is' ik dacht al die tijd al dat ik niet helemaal lekker in mn hoofd was

schijnt dat autisten ook in beeld denken.

ik zelf denk af en toe in formules. ik zie overal verhoudingen in etc.

laatst in de zijkant van een wc rol zag ik een verhouding in de streepjes die me idee voor een formule gaven waarmee ik weer iets mee denk te kunnen berekenen. heel vreemd. wel grappig.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:15 schreef Monocultuur het volgende:
schijnt dat autisten ook in beeld denken.

ik zelf denk af en toe in formules. ik zie overal verhoudingen in etc.

laatst in de zijkant van een wc rol zag ik een verhouding in de streepjes die me idee voor een formule gaven waarmee ik weer iets mee denk te kunnen berekenen. heel vreemd. wel grappig.

net als die gast van prison break....


alleen dat is gespeeld ...

Jongens, ongeveer 1/3 van de mensen is visueel denkend, dus doe nou niet zo elitair met je beelddenken.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:16 schreef Blivox het volgende:
Jongens, ongeveer 1/3 van de mensen is visueel denkend, dus doe nou niet zo elitair met je beelddenken.

heb je een bron?

ik dacht zelf namelijk dat alleen autisten het konden. heb ik ergens gelezen.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:18 schreef Monocultuur het volgende:

[..]

heb je een bron?

ik dacht zelf namelijk dat alleen autisten het konden. heb ik ergens gelezen.

heb je de rest van het topic ook gelezen? is toch duidelijk dat je dr niet autistisch voor hoeft te zijn


En elitair, hoe kom je d'r toch bij. Alleen de mensen die lopen te mekkeren dat ze moeten stoppen met denken dat ze speciaal of elitair zijn zijn degenen die een verkapte elitairheid of speciaalheid in beelddenken zien. hoe vaak moeten we het nog zeggen dat we het hier over gewone diversiteit hebben??

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:49 schreef clowncloon het volgende:
heej dan ben ik ook een beelddenker!
wow
zijn er echt mensen die woorden zien als men een woord roept????

Ja, ik. Zeker sinds een jaar of 10 (heel gek) sinds mn ogen achteruit zijn gegaan ben ik een echte woorddenker geworden. Voorheen kon ik me altijd wel redelijk makkelijk een voorstelling van iets maken als er iets (een omgeving, een situatie in een bepaalde omgeving, het uiterlijk van een persoon) beschreven werd in een boek, sinds een jaar of 10 heb ik daar echter altijd de grootste moeite mee. Ik zie dan vaak wel iets voor me maar dan klopt het niet helemaal of is het helemaal geen leuke voorstelling en als het boek later teruggrijpt naar die persoon of omgeving moet dat natuurlijk wel hetzelfde zijn als wat ik in het begin me had voorgesteld zeg maar. Dus ik heb een hekel aan lappen tekst die uitvoerig dingen beschrijven, dan moet ik echt regel voor regel gaan lezen, me proberen iets voor te stellen en de dingen die bij me opdoemen en niet kloppen proberen te wijzigen.
Moet echt vaak regel voor regel doorlezen en herlezen, vaak geen zin in dus dan lees ik er maar snel overheen of geef het op.

Ook als mensen me iets vertellen kost het moeite soms om me dan iets concreets erbij voor te stellen.

Visualiseren is ook al iets wat ik totaaaal niet kan, van die visualisatie oefeningen dat dan iemand tegen je zegt 'je loopt over een pad, in de verte zie je een huis'. Dan ben ik heel krampachtig bezig een btje een leuk pad of huis voor me te zien maar dwaal steeds af, lukt me niet etc.
Ik zie het soms wel een btje voor me maar nooit goed, en het is vaak donker :-S Vroeger toen me bijv verhaaltjes voorgelezen werden door mn ouders had ik er echt de meest heldere gedetailleerde prachtige rijkelijke voorstellingen bij maar tegenwoordig dus niet meer. Tis altijd bruinig en schemerig en kan me maar half iets voorstellen of helemaal niet.

Maar ik denk dat er weinig personen zijn die echt alleen maar in woorden denken, je hebt gewoon beelden bij bepaalde dingen ook. Ik denk ook niet compleet in woorden. Maar zie wel vaak woorden voor me en een stukje ofzo dan van het hetgeen waar ze het over hebben.
Maar als ik met iemand aan de telefoon zit of iemand heeft het over zn huis dan stel ik me echt voor hoe die persoon daar thuis aan de telefoon zit, hoe zn huis eruit ziet etc en dat klopt dan naderhand natuurlijk nooit hehe met hoe het huis er in het echt uitziet.

Als kind kon ik trouwens heel goed beelddenken en me dingen voorstellen. Als mn ouders me een verhaaltje voorlazen of later toen ik zelf kon lezen zag ik echt prachtige dingen voor me. Bijv. bij de boekjes van 'wipneus en Pim'. Als ik die boekjes nu zou lezen dan kom ik daar echt niet meer bij. Zijn het vooral woorden, maar niet meer zo'n mooie rijke omgeving en alles heel mooi zien.
Ik verzon ook altijd zelf hele verhalen. Zat ik uren voor me uit verhalen te vertellen in mn kamer. Of als ik liedjes luisterde of van die kinderL.P's dat ik ook echt hele dingen voor me zag, of dat ik tussen de regels door kon lezen: het idee had vage teksten van liedjes te begrijpen (bijv Blof of Van dik hout) of gedichten ofzo.
Dat kan ik totaal niet meer. Het zijn nu maar lege woorden. Vage shit.
Ik heb er soms echt last van dat ik niet meer in beelden kan denken, maar heel moeilijk dingen voor me kan zien. Dat alles maar lege woorden zijn. Of dat als iemand vraagt hoe ik me voel of naar dingen van vroeger dat er gewoon totaal niks in me opkomt.

Als kind wat nog niet kan lezen of als analfabeet denken we natuurlijk allemaal in beelden (neem ik aan). Toen ik klein was hadden alle cijfers bij mij een kleur, en de dagen van de week hadden ook een kleur en vorm.
Tegenwoordig is dat vervangen door gewoon cijfers en letters. Al zit die kleur er miss nog wel een heel klein btje in. Zaterdag is nog steeds bruin voor mij en zondag zwart bijv.

(hoe ik de cijfers en dagen vd week zag:
0 doorzichtig
1 wit
2 geel
3 donkergroenig
4 rood
5 weet nie meer precies hoe ik het moet omschrijven, btje grijs/ blauw/ paars/ bruin ofzo
6 lichtgroenig
7 bruin
8 weet ook niet precies hoe ik het moet omschrijven, btje donker, ook mengeling net als 5
9 groenig maar anders dan 3 en 6
10 wit /doorzichtig: mengeling van de 1 (wit) en de 0 (doorzichtig)

Ma: wit
Di: geel
Woe: roze
Do: beetje zoals de 5/ bruinig ook/ donker.
Vr: lichtgroenig/ mint
Za: bruin
Zo: zwart

De dagen waren voor mij een soort rechthoekige vakjes en bij bijv de donderdag had ik ook nog andere associaties.

Ik denk dat ik tot mn 12e/ 14e miss nog best wel een beelddenker ben geweest, alhoewel ik wel goed was in talen (niet in grammatica snappen maar uit mezelf deed ik het wel goed. Maar grammatica van Frans ofzo was dan wel weer minder). Ik snapte sommmige dingen gewoon echt niet, zoals de uitleg over tienden in groep 6: zestienden. Ik moest de hele tijd aan 16-en, het getal 16, denken. Nouja das miss niet echt beelddenken maar gewoon geen wiskundetalent hebben en domheid hehe maar ik snapte sommige dingen dan echt niet.
Soms heb ik echt liever dat ik dingen concreet voor me kan zien (iemand had het over gebruiksaanwijzingen bijv..dat heb ik dan miss ook wel een btje, alhoewel gebruiksaanwijzingen niet meteen maar wel met sommige gebruiksaanwijzingen of dingen dan...maar dat komt denk ik ook omdat ik een vrouw ben mwhehe).

Iemand had het ook over straatnamen dat dat m niks zei en dat ie alleen de weg concreet voor zich zag. Maar als woorddenker kan het net zo moeilijk zijn om iemand de weg uit te leggen.
Ik kan nl heel slecht de juiste naam aan de juiste straat koppelen. Denk ik echt 'bosweg, bosweg, waar lag die ook alweer? Dan is het een fucking bekende straat in de stad en dan zie ik gewoon ff zo gauw niet voor me welke straat het ook alweer is, ook al moet ik die straat gewoon kennen. Zie dan vaak de verkeerde straat voor me, of maar een bepaald stukje van de straat, of de verkeerde route (dan heb ik in mn hoofd zitten dat er na de 2e afslag al de bosweg is maar dan is het in werkelijkheid de 3e afslag, en krijg die verkeerde route dan nog maar eens uit je hoofd).
En als ik dan wel de straat weet zie ik dus de straat maar beschrijf dan maar eens hoe je naar dat eindstation moet komen. Ik zie vaak maar een beperkt deel van de route en de rest kom ik gewoon niet op of is niet juist. En als vrouw ben je toch geneigd nav een route, herkenningspunten dingen te vertellen.
Dat soort dingen. Echt zo zwaar slecht in.

Overigens denk ik dat beelddenken weer steeds meer gaat voorkomen. Dyslexie en beelddenken hangen ook vaak samen. In het huidige schoolsysteem zijn beide dingen heel lastig idd.
Maar je kan er ook weer erg je voordeel mee doen, en beelddenkers zijn vaak creatieve mensen.

Ik heb ooit het volgende geschreven: 'ons denken is beperkt, omdat taal een beperkt iets is. Wie meerdere talen beheerst heeft daarom meer denkvrijheid. Toch is het misschien zo dat een analfabeet met zijn beeldtaal de meest onbeperkte denkruimte heeft'.

(bovenstaande zin klopt natuurlijk aan de ene kant niet helemaal maar ok. Je denkt niet alleen via taal ofzo).

[ Bericht 2% gewijzigd door tulpje6 op 21-12-2006 02:13:16 ]

Beelddenken... Helemaal niet zo vreemd als je omschrijft!

Denk ook altijd beeld, met statische dingen erbij...

Ehh is dat met die kleuren ook beelddenken? Ik heb dat ook van kleins af aan altijd al gehad..

Je hebt ook nog zoiets als..shit hoe heette die 'afwijking' nou ook weer es.....van die mensen die geluiden zien en woorden proeven. Dat zeg maar je zintuigen door elkaar heen werken zo lijkt het.
Een jongen die ik ken die ziet vormen/ kleuren voor zich en hoort geluiden in zn hoofd als ik bijv een verhaal tegen m vertel (of zoiets).

T kan wel handig zijn om dingen te onthouden. Want behalve een woord voor een bepaald ding, bijv een nietmachine, hoor je er ook een geluid bij in je hoofd of proef je een bepaalde smaak erbij (ja ik weet ook niet precies hoe ik het me moet voorstellen) en heb je dus meer 'tags' aan een voorwerp of woord om iets te onthouden.
Deze mensen kunnen dan soms ook extreem veel dingen onthouden.

Weet alleen de naam van die afwijking niet meer.....synergie..symmetrie..synastry of iets in die trant....miss kom ik er dalijk nog op. Iets met een S in ieder geval dacht ik.

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 21:45 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Dat is idd dan erg handig!
In gesproken taal suck ik soms behoorlijk in uitleggen (op schrift gaat het nog wel ), vind ik zelf. Ik weet soms niet waar ik naartoe wil of beter gezegd, hoe ik daarnaar toe moet, ben al veels te vlug van binnen, en weet dan soms niet waar ik moet beginnen, hoe ik het moet uitleggen.


Ik bewonder (al heel jong) dus zelfs mensen die zo goed en nauwkeurig dingen kunnen verwoorden/uitleggen. Dat kan ik soms echt niet. Alsof die mensen die het wel goed kunnen, goed of meer in balans staan en ik afgeleid word door van alles ofzo. Of ik ben in mezelf al klaar en dan moet ik nog alles uit gaan leggen, dat lukt me dan niet (meer). Op schrift lukt het dus wel (alleen) of ik kom zelfs later op iets terug, dan heb ik dingen op rijtje gezet, verwerkt etc. Wat een gedoe .

Misschien komt dit ook weer omdat ik soms niet teveel bij mezelf ben (lekkere zweefzin voor in r&p), maar met de communicatie ansich, wat wordt er gezegd en daar ga ik dan weer teveel in mee, en dat als ik aan het woord ben of te snel ga of helemaal het spoor bijster kan zijn. Pffff. Dan ben ik nog met het andere bezig ofzo.

Over dat slapen, ja idd. Ik slaap soms ook niet zo snel. Heb daar wel nachtrustformule van de etos voor gekocht en daar word ik wat apathischer van laat maar zeggen. Als klein kind kon ik mezelf juist in slaap beelddromen, hele (beeld)verhalen maakte ik en dan ging ik daar lekker op dromen. Tegenwoordig zijn het werkelijke beelden waar ik dan nog over nadenk of over na ga denken. Tja, en dat schiet soms ook niet op.

Ik zie de handelingen als het ware in realtime voor me en voer ze dus ook te gelijker tijd uit (simpel gezegt, ik aap de beelden in me hoofd na).
Heeft trouwens wel een aantal jaar aan oefening vereist (en slechthorende ouders hebben) voordat het me lukte om ook echt beeld voor beeld uit te leggen.
Dankzij mijn slechthorende ouders heb ik het geduld, en dat geduld speel ik tijdens het uitleggen ook door naar mijn hoofd.

En dat beelddromen doe ik soms ook, het probleem bij mij is alleen dat ik me er een beetje op moet concentreren omdat er anders al snel andere beelden doorheen schieten, resultaat: weg beelddroom.

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 21:52 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Dat is aan de ene kant idd heel mooi ja . Aan de andere kant kunnen nare dingen je zo ook misschien of meer bij blijven. Vervelende beelden bijv.

En idd, pluspunt wat ik dan wel heb, is dat ik de raarste dingen onthoud, omdat ik dat wrs al heb beeldgedacht (erbij) en dan weet 'oh ja'. Zinnen afmaken kan ik ook als de beste .

Niet alleen de nare dingen blijven mij bij (zoals het beeld van mijn oma in het ziekenhuisbed nadat zij was overleden, nu intussen iets van 8 jaar geleden).
Maar ook de leuke dingen zoals het klimrek op de speeltuin van de camping waar mijn (andere) opa en oma een caravan hadden, de laatste keer dat ik die gezien heb is intussen ongeveer 27 jaar geleden toen ik 5 jaar was (een beetje in de vorm van een VW kever, geel en blauw gekleurd met bij de voorbank 2 sturen ) zelfs de andere familieleden weten dat niet meer en die kwamen er veel langer en vaker dan ik.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:16 schreef Blivox het volgende:
Jongens, ongeveer 1/3 van de mensen is visueel denkend, dus doe nou niet zo elitair met je beelddenken.

We doen niet elitair, we wisselen alleen ervaringen en gedachten uit meer niet.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:18 schreef Monocultuur het volgende:

[..]

heb je een bron?

ik dacht zelf namelijk dat alleen autisten het konden. heb ik ergens gelezen.

Autisten denken voornamelijk (alleen) in beelden, vandaar dat zij zo gesloten zijn voor de buitenwereld.
Wij denken vaak (maar niet altijd) in beelden maar op een andere manier, wij denken de beelden erbij om ons iets herkenbaarder te maken voor onszelf (is tenminste mijn ervaring).

Ik krijg ook wel eens een vieze smaak in mijn mond als ik bepaalde mensen zie. Soms ook als ze iets zeggen. Heb ik nu ook een afwijking?

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:18 schreef Monocultuur het volgende:

[..]

heb je een bron?

ik dacht zelf namelijk dat alleen autisten het konden. heb ik ergens gelezen.

http://www.visualspatial.org/

En autisme op zich heeft ook vrij weinig met beelddenken te maken, het is maar een klein symptoon van bepaalde stoornissen.

quote:

We have high confidence (over 80%) that:

* At least one-third are strongly visual-spatial
* One-fifth are strongly auditory-sequential
* The remainder are a balance of both learning styles

Of that remainder (who are not strongly visual-spatial nor strongly auditory-sequential),

* Another 30% show a slight preference for
visual-spatial learning style
* Another 15% show a slight preference for
auditory-sequential learning style

quote:

Op donderdag 21 december 2006 01:28 schreef Paddokingnr1 het volgende:
Autisten denken voornamelijk (alleen) in beelden, vandaar dat zij zo gesloten zijn voor de buitenwereld.
Wij denken vaak (maar niet altijd) in beelden maar op een andere manier, wij denken de beelden erbij om ons iets herkenbaarder te maken voor onszelf (is tenminste mijn ervaring).

Mijn eerste reactie op dit topic (contactgestoord) was dus niet zo heel raar.