Gaan we ons ook druk maken over de bevruchte eicellen die in een baarmoeder kunnen worden ingebracht, waarna er een kind kan geboren worden ? Die bevruchte eicel is dan namelijk óók al een mens.
En dan moeten we natuurlijk ook van de eicellen en het sperma afblijven want die zijn in aanleg óók mensen. Zo kun je nog wel ff doorgaan.
Je moet ergens een grens trekken en bij mij ligt die grens bij de levensvatbaarheid van de mens in wording. Kan die zelfstandig leven dan is het al een bestaand mens.
In alle andere gevallen is het slechts een mens in wording zonder eigen leven en dat begin kan desgewenst worden afgebroken door de gene die dat in haar lichaam draagt.
Mss beter om even aan te geven dat ik persoonlijk mezelf niet tot abortus zie overgaan, ik heb wel in een positie verkeerd waarin anderen dat dus wel zouden doen, maar ik heb gewoon met stijf dichtgeknepen ogen de zwangerschap uitgelopen- toen na een paar maanden bekend was dat de kans op een beschadigde foetus er dik in zat - en die resulteerde in een leuk jochie met een gapende schisis. De hele familie in paniek en ik dolgelukkig dat het benauwde avontuur toch nog zo goed was afgelopen.
Niemand had tijdens die zwangerschap zin om mijn angsten te delen. * daar moet je niet aan denken * enzo vond men. * die baby is helemaal niet meer belangrijk * zei de huisarts
Ik begrijp dus uitstekend dat er vrouwen zijn die er voor kiezen om de zwangerschap af te breken en zal altijd op komen voor hun rechten in deze.
Het ( abortus ) is niks voor mij, maar dan neemt niet weg dat het een ander vrij moet staan om die keuze te kunnen maken.
ik vind dat als grens 20 weken moet worden gehanteerd, daarna word het te onduidelijk hoever de foetus al is ontwikkeld