ADHD/ADD Deel 6

Wat een nacht

Toen ik gisteren naar bed ging zag ik wat vage vlekjes langskomen, en ik dacht dat dat gewoon vermoeiheid was. Niet dus

Beginnende migraine, en niet zo'n kleintje ook. Ik heb er zelden last van maar tussen 2 en 5 heb ik rondjes liggen draaien van de pijn. Ik heb maar zeer zelden migraine, dus als het je dan overkomt kun je er ook erg slecht mee omgaan. Ik stond op het punt om een huisgenoot wakker te maken om een aai over m'n bol te krijgen. Toch maar niet gedaan

Rond half 3 had ik twee paracetamols erbij genomen. Tegen de pijn werkten ze niet maar ze hebben wel m'n maag op z'n kop gezet waardoor rond 4 uur alsnog alles eruit kwam. Zoals gezegd ben ik rond 5 uur in slaap gevallen en toen ik een uurtje geleden wakker werd was het overgegaan in een gewone hoofdpijn.

Verder heb ik zo'n beetje de kraan leeggedronken gisteren.

Verder vallen de bijwerkingen wel mee. Kanonnne wat een vergif zeg.

Vandaag smeer ik die 2 x 3/4 pil uit over 3 x 1/2, dat is misschien beter.

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 12:46 schreef Noli. het volgende:

[..]



Ik heb trouwens een afspraak voor morgenvroeg staan..

Dat is nu

Wel potverdepotverdepotver. Even mijn ei kwijt.

Wegens een plotselinge vervelende fysieke reactie op Ritalin ben ik door mijn huisarts vorige maand op Concerta gezet (54 mg). Dat bleek, zoals ik al had verwacht, uitstekend te werken. Fijne geleidelijke werking in plaats van de heftige viermaaldaagse golven van Ritalin, en als bonus een half uur na inname ook een gratis hieperdepiepstemming van een kwartiertje die haast doet denken aan de vrolijke drugs die ik 's zomers soms in het weekend tot mij placht te nemen.

Nu ben ik zodoende begin 2007 keurig overgestapt naar een zorgverzekeraar die de nogal hoge eigen bijdrage voor Concerta helemaal vergoedt. Blijkt dat ik die eigen bijdrage bij de apotheek bij het afhalen van het recept eerst zelf moet betalen. Da's nogal veel, dus dat was even schrikken, maar enfin. Dus ik bel mijn zorgverzekeraar om te zeggen dat het een recept is dat ik de komende jaren elke maand op exact dezelfde manier in zal dienen, en of het dan misschien mogelijk is om de medicijnen automatisch vergoed te krijgen, zonder dat ik de boel steeds hoef te declareren.
Nou.. nee!
Ik moet élke maand een kopie van mijn apotheeknota zelf opsturen naar de verzekeraar, met een briefje erbij met al mijn gegevens erop. De jongen aan de telefoon wist me ook nog te melden dat ze het momenteel vrij druk hebben en dat er wel een week of acht overheen kan gaan voordat ik mijn nota vergoed krijg. En dat ik voor de zekerheid steeds maar even op mijn afschrift moet nakijken of ik het ook inderdaad gekregen heb.
Ik heb nog geprobéérd om de knul uit te leggen dat het gezien mijn oh zo onhandige stoornis - zelfs ondanks de medicijnen - echt al reuze lastig is om elke maand trouw langs de apotheek te gaan en zeventig euro paraat te hebben, laat staan dat ik het ook nog zonder kleerscheuren voor elkaar krijg om elke maand een briefje in elkaar te knutselen, een kopietje van een nota te maken, een postzegel te zoeken om het allemaal op te sturen en dan ook nog eens te zorgen dat de envelop op de bus gedaan wordt en geen pluizige papierprop onderin mijn tas wordt. Om dan vervolgens ook mijn afschriften nog eens bij te gaan houden om te zien of ze mijn ingediende bonnetjes niet vergeten zijn. Ellèke maand! Dat kan wat worden.

OMG dat gaat idd nooit goed komen
Wat stom geregeld zeg!
Maar goed, maak anders even reminders in je agenda, vraag aaan je apotheker of die iets voor je kan betekenen in dit circuit, misschien willen ze wel even die declaratie in orde maken en op de bus doen, whatever. Succes!!

Oja, ik kwam hier even omdat ik aan Noli dacht, ik hoop snel van je te lezen!

Alsof ik een agenda heb! Was het maar waar!
Maar ik zou het inderdaad wel eens even aan de apotheker kunnen vragen. Dat zijn aardige mensen, en het zou mij toch wel een hoop moeite (én op den duur waarschijnlijk ook wel geld) schelen. Bedankt voor de tip.

Excel is je vriend

Een agenda kan trouwens echt een opluchting zijn.. het heeft me 3 jaar gekost om hem ook daadwerkelijk in te vullen maar nu draait het redelijk. Met als gevolg dat ik weer afspraken durf te maken want voorheen wist ik vantevoren al dat ik toch iets dubbel zou plannen

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 09:04 schreef MouseOver het volgende:

[..]

Dat is nu

Om 08.55 uur moest ik er wezen.. Maar ik was eens op tijd!
^{(en dat met twee kids die ook nog mee moesten)}

Nou de dok gaat een verwijsbrief schrijven naar het GGZ. Maar ik heb er weer moeten praten als brugman om het voor elkaar te krijgen.

- Hij zag toch niks aan me.. _{(ja en dat noemt zich dokter)}
- Ik heb er vroeger zóveel problemen door gehad, ik zie nu in dat het door de ADD kan komen. Ja nou, dan weet je dat nu toch dan kan je er rekening mee houden.
- maar de problemen waaren vooral vroeger? Ja ik ben nu bij de kinderen thuis en kan mijn dag indelen zoals ik dat zelf wil, zit niet zoveel meer gebonden aan vaste tijden. Nou, als je nu best lekker in je vel zit waarom zou je er nu wat aan willen doen dan?
- Ik herken in mijn zoontje ook wel dingen van hoe ik vroeger was en dat ik dat ook wat in de gaten wil houden. Ik wil niet dat (één van) mijn kinderen dezelfde rotjeugd krijgt als ik. Ja, maar de scholen zijn nu zoveel beter die zien zulke dingen al een stuk sneller nu. En wie zegt dat je kinderen het ook hebben? Ik zie zo helemaal niks aan je kinderen hoor ze zijn lekker aan het spelen en vooral die jongste wat is dat een pienter pittig ding zeg. _{(Dat de oudste écht volledig opging in het spelen met de politie- en ambulancebus, verder nergens meer op lette en ik twee keer zijn naam moest zeggen/'roepen' voor ik contact met hem kreeg viel niet op)}

En zo ging het dus het hele gesprek. Ik had wat dingetjes uitgeprint van www.levente.nl en daar stonden volgens meneer de dokter alleen maar onwaarheden in. Erfelijk? Dat was nog helemaal niet wetenschappelijk aangetoond.

Toen ik bijna boos werd en de tranen me in de ogen sprongen omdat hij me weer niet begreep draaide hij iets bij en wou hij dan wel een verwijsbrief voor de GGz schrijven. Maar dan moest ik nog maar afwachten of de GGZ het wel wou doen. Binnen 14 dagen moet ik bericht hebben van de GGZ.
Want na weet-ik-hoeveel-keer gevraagd te hebben wat ik er dan nou eigenlijk mee wou bereiken?
<sub>(- ik ben niet gek,
- begeleiding, ook voor husb zodat hij mij en (hoe) ik de dingen doe beter kan begrijpen,
- als ik het wél heb en het wél erfelijk is dat ik de kinderen in de gaten kan houden en eventueel school wat handvatjes kan geven hoe er mee om te gaan en zo nog wel wat dingen)</sub>
Zijn we tot een compromis (want zo voelt het een beetje) dat het ook is om hulp te krijgen dat ik ooit weer passend werk kan vinden.

Toen ik thuis was heb ik meteen husbie opgebeld en verteld hoe het is gegaan. Hij had het wel weer verwacht dat de dok weer de kont tegen de krib zou gooien. Hij vind dok maar een autoritaire l.u.l.

Zo nou dat was me het ochtendje wel weer.. Het ergste heb ik denk ik maar weer gehad.

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 10:00 schreef melonovy het volgende:
Oja, ik kwam hier even omdat ik aan Noli dacht, ik hoop snel van je te lezen!

Ik had weer eens de tijd nodig om het op papier/het scherm te krijgen.
(ja ondertussen weer eens afgeleid)

_{Oja en kan ik het adres van die dokter van jou krijgen?}

Mag je zelf geen ggz instelling kiezen? Dat wil ook nog wel eens verschil maken, aan de ene instantie heb je meer aan de andere. Maar dan zul je eerst uit moeten zoeken welke het effectiefste kan zijn.

quote:

Hij vind dok maar een autoritaire l.u.l.

Los van add klachten: wissel van huisarts. Een huisarts moet je kunnen vertrouwen, en als dat er om wat voor een reden dan ook niet is dan is zelfs de meest bekwame arts niet de juiste voor je.

Wiselen van huisarts kan hier helaas niet. We zitten nu in een klein prutsdurrepie met maar één huisarts.
Ons huis staat te koop en we hopen over niet al te lange tijd ooit eens een keer hier weg te gaan.

[ Bericht 0% gewijzigd door Noli. op 24-01-2007 10:48:37 ]

Of ik een GGZ instelling zelf mag kiezen weet ik (nog) niet. Maar mijn (v)echtgenoot heeft tot voor kort bij de GGZ hier gewerkt. Dat scheelt ook weer, hij kent de locaties.

Nou ik hoop dat de GGZ je beter kan helpen, het balletje rolt iig Noli, en is voorbii die achterlijke huisarts, wat een akelige vent zeg! Goed hoor dat je actie onderneemt!

Hè Noli, wat ellendig dat je niet serieus wordt genomen! Dat artsen ervoor oppassen om niet iedereen die met een zelfdiagnose binnenwandelt een stempel op te plakken juich ik van harte toe, maar een arts moet je nooit het gevoel geven dat je je aanstelt, en als jij graag een verwijzing wilt, dan moet dat gewoon geen probleem zijn.
Zelf had ik overigens een heel andere ervaring. Mijn huisarts is een heel stugge vrouw waar ik nooit overdreven goed mee op heb kunnen schieten. Nu ben ik zelf ook niet zo mieperig, en in al de jaren dat ik sporadisch bij haar in de praktijk kwam stond ik ook altijd binnen een paar minuten met een chagrijnig advies of een recept weer buiten. Maar toen ik een paar jaar geleden met mijn ADD-klachten aan kwam kloppen (in de overtuiging dat ze me de praktijk uit zou honen ) zei ze tot mijn verrassing meeteen dat ze het al had zien aankomen vanaf mijn kindertijd. En dat het haar eigenlijk verbaasde dat ik er nu pas mee kwam.
En ik me maar afvragen waarom ze toch altijd zo formeel maar hardnekkig bleef vragen of het allemaal thuis wel goed met me ging als ik eens langskwam voor een gekneusd klein teentje of een oorontsteking.

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 10:50 schreef minilotje het volgende:
Hè Noli, wat ellendig dat je niet serieus wordt genomen! Dat artsen ervoor oppassen om niet iedereen die met een zelfdiagnose binnenwandelt een stempel op te plakken juich ik van harte toe, maar een arts moet je nooit het gevoel geven dat je je aanstelt, en als jij graag een verwijzing wilt, dan moet dat gewoon geen probleem zijn.
Zelf had ik overigens een heel andere ervaring. Mijn huisarts is een heel stugge vrouw waar ik nooit overdreven goed mee op heb kunnen schieten. Nu ben ik zelf ook niet zo mieperig, en in al de jaren dat ik sporadisch bij haar in de praktijk kwam stond ik ook altijd binnen een paar minuten met een chagrijnig advies of een recept weer buiten. Maar toen ik een paar jaar geleden met mijn ADD-klachten aan kwam kloppen (in de overtuiging dat ze me de praktijk uit zou honen ) zei ze tot mijn verrassing meeteen dat ze het al had zien aankomen vanaf mijn kindertijd. En dat het haar eigenlijk verbaasde dat ik er nu pas mee kwam.
En ik me maar afvragen waarom ze toch altijd zo formeel maar hardnekkig bleef vragen of het allemaal thuis wel goed met me ging als ik eens langskwam voor een gekneusd klein teentje of een oorontsteking.

en hoe oud ben je nu?

Nog niet zo lang geleden al vijfentwintig geworden. *slik*

Noli, er zijn lijsten te vinden online van ADHD-bij-volwassenen-vriendelijke instellingen/psychologen etc. (staan vaak ook namen van psychs binnen instellingen op)

Probeer of je er eentje kunt vinden bij jou in de buurt en probeer dan dus daar terecht te komen. Sommige psychologen zijn er nl. nog steeds van overtuigd dat ADHD bij volwassenen niet bestaat en dat zou je dus nog zo'n teleurstelling op kunnen leveren als bij de huisarts.

Ik ben er vrij zeker van dat ik de niet hyperactieve variant van ADHD heb, kan ik daar dan ook terecht?
Ik ben eigenlijk nooit (ook niet als kind) echt heel druk geweest. (oké wel als ik heeeeeeeel blij ben natuurlijk)

Ik heb net via de lijst "Waar kan ik terecht" van PsyQ een PDF gelezen. Bedoelde je die?

Daar staat de GGZ Friesland ook tussen, nu hopen dat ik ook bij die psychiater terecht kom.

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 12:36 schreef Noli. het volgende:
Ik heb net via de lijst "Waar kan ik terecht" van PsyQ een PDF gelezen. Bedoelde je die?

Daar staat de GGZ Friesland ook tussen, nu hopen dat ik ook bij die psychiater terecht kom.

Gewoon aangeven bij het maken van een afspraak dat je de voorkeur geeft aan hem Overigens heb je wel kans dat de hele GGZ daar dus 'open staat' voor ADHD, dus da's gunstig
Ennuh.. ADHD/ADD is wat behandelaars betreft één pot nat zeg maar Dus als ze open staan voor ADHD bij volwassenen, staan ze dit ook voor ADD

Overigens ben ik ook nooit heel druk geweest, maar heb wel degelijk ook de H. Zeker bij meisjes/vrouwen uit dat hyperactieve zich veel minder duidelijk dan bij jongens/mannen. Ik ren geen rondjes door de kamer, sta niet op uit mijn stoel tijdens een theatervoorstelling, maar ik ga wel 10 keer verzitten in een half uur en wiebel met mijn tenen of frunnik met mijn handen

Hmm.. Daar moet ik dan 's op gaan letten.

Ik weet wel dat ik bijvoorbeeld in een bioscoop steeds ga verzitten maar dat is vaak omdat ik dan een dove kont of benen krijg.

_{Ik zat vorige week bij de Vliegende Panters wel steeds te gapen. Telt dat ook?}

Ik merk trouwens al wel dat ik me hier helemaal thuis voel.

Ik ben niet _(helemaal) gek!
Ik ben niet _(helemaal) gek!
Ik ben niet _(helemaal) gek!

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 09:03 schreef MouseOver het volgende:
Wat een nacht

Toen ik gisteren naar bed ging zag ik wat vage vlekjes langskomen, en ik dacht dat dat gewoon vermoeiheid was. Niet dus

Beginnende migraine, en niet zo'n kleintje ook. Ik heb er zelden last van maar tussen 2 en 5 heb ik rondjes liggen draaien van de pijn. Ik heb maar zeer zelden migraine, dus als het je dan overkomt kun je er ook erg slecht mee omgaan. Ik stond op het punt om een huisgenoot wakker te maken om een aai over m'n bol te krijgen. Toch maar niet gedaan

Rond half 3 had ik twee paracetamols erbij genomen. Tegen de pijn werkten ze niet maar ze hebben wel m'n maag op z'n kop gezet waardoor rond 4 uur alsnog alles eruit kwam. Zoals gezegd ben ik rond 5 uur in slaap gevallen en toen ik een uurtje geleden wakker werd was het overgegaan in een gewone hoofdpijn.

Verder heb ik zo'n beetje de kraan leeggedronken gisteren.

Verder vallen de bijwerkingen wel mee. Kanonnne wat een vergif zeg.

Vandaag smeer ik die 2 x 3/4 pil uit over 3 x 1/2, dat is misschien beter.

redelijk herkenbaar, migraine aanvallen, ja zo moest ik die koppijn eigenlijk omschrijven wat ik gehad heb. Licht of het minste geluidje zorgden ervoor dat ik kompleet over de rooie kon gaan en het gevoel kreeg dat mn kop uitelkaar barstte.
Ik heb wel altijd alles binnengehouden. Maar het gevoel dat mn lunch van 3 maanden daarvoor dwars lag, ken ik wel.
Paracetamols hebben bij mij het averechtse effect: ik krijg er enorme koppijn van en word hyperactief ervan.

Het drinken herken ik niet, ik at alleen praktisch niets meer.

sterkte ermee

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 18:06 schreef Roeji het volgende:Mocht je je niet prettig voelen bij de methylfenidaat, vraag je dan de echte ritalin. Ik voelde me er vele malen beter bij, ondanks dat ik het niet fatsoenlijk slikte.

ik kan me niet voorstellen dat er noemenswaardige verschillen in zitten.

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 16:46 schreef mighty_myte het volgende:

[..]

ik kan me niet voorstellen dat er noemenswaardige verschillen in zitten.

De werkzame stof is t zelfde, de overige bij-stofjes zijn anders. En daar had ik dus last van Nu met de echte, geen knallende koppijn meer en veeeeeel minder rebounds.

ik slik nu 20 mg per dag. ik begin om 7 uur met werken, om 9 uur heb ik pauze en neem ik 10 mg.

die eerste twee uur zijn meteen ook het gaarst; ochtend, meestal niks gegeten, geen zin, etc.
maar na 9 uur gaat het als een trein.
om half 1 's middags na de pauze neem ik nog 10 mg en dan kan ik mooi tot half 4 doorwerken.

ik zou alleen wensen dat er een ritalin is die je tijdens je slaap kunt innemen zodat je fris en fruitig opstaat en niet als een mongool moet haasten.

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 17:02 schreef Roeji het volgende:

[..]

De werkzame stof is t zelfde, de overige bij-stofjes zijn anders. En daar had ik dus last van Nu met de echte, geen knallende koppijn meer en veeeeeel minder rebounds.

ik begon met de echte, al snel daarna kreeg ik methylfenidaat (cheaper). merk geen verschil.

missen jullie ook die week van euforie als je net een maand voor het eerst dat spul hebt geslikt? man, ik kon de hele wereld aan!

Jazeker. En alles is leuk, en iedereen is aardig en de inspiratie loopt haast uit je oren. Leuk is dat. Helaas maar van korte duur.

Mag je ritalin en ibuprofen combineren? Ik heb beide bijsluiters doorgelezen in geen van twee staat iets dat er op wijst dat het niet mag. M'n apotheek is al dicht, iemand nog zinnige opmerkingen hierover?

Nooit last van gehad. Ik kreeg vorig jaar eens een flinke kaakontsteking en toen heb ik Ritalin gewoon doorgeslikt terwijl ik heel wat pijnstillers van verschillend pluimage naar binnen heb gewert. Niks van gemerkt. Ibuprofen doet volgens mij niks dat Ritalin in de weg zit of versterkt, en andersom ook niet.

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 17:31 schreef MouseOver het volgende:
Mag je ritalin en ibuprofen combineren? Ik heb beide bijsluiters doorgelezen in geen van twee staat iets dat er op wijst dat het niet mag. M'n apotheek is al dicht, iemand nog zinnige opmerkingen hierover?

lijkt me geen probleem. ik zou het gewoon slikken zonder na te denken.

af en toe heb ik zo'n belachelijke mix in mijn bloed, record was:
cafeine, alcohol, nicotine, thc, ritalin en antidepressiva. ik voelde me prima

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 17:31 schreef MouseOver het volgende:
Mag je ritalin en ibuprofen combineren? Ik heb beide bijsluiters doorgelezen in geen van twee staat iets dat er op wijst dat het niet mag. M'n apotheek is al dicht, iemand nog zinnige opmerkingen hierover?

Ja, dit kan.
(Wow, eindelijk kan ik echt nuttige info verstrekken op het forum )

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 17:38 schreef minilotje het volgende:
Nooit last van gehad. Ik kreeg vorig jaar eens een flinke kaakontsteking en toen heb ik Ritalin gewoon doorgeslikt terwijl ik heel wat pijnstillers van verschillend pluimage naar binnen heb gewert. Niks van gemerkt. Ibuprofen doet volgens mij niks dat Ritalin in de weg zit of versterkt, en andersom ook niet.

ritalin werkt trouwens ook wel enigzins als pijnverminderend (lees: minder gevoel),
maar waarom zou je het slikken als je ziek bent? of werkte je gewoon door met die kaak?

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 17:59 schreef mighty_myte het volgende:

[..]

ritalin werkt trouwens ook wel enigzins als pijnverminderend (lees: minder gevoel),
maar waarom zou je het slikken als je ziek bent? of werkte je gewoon door met die kaak?

ik slik mn concerta altijd, ook als ik niet werk/ziek ben, aangezien ik anders nog steeds te hyper ben, en ik de dag erna nog moeier/zieker voel, omdat ik te druk deed (teveel energie verbruikt heb)

Ik heb naast de ritalin ook al allerhande pijnstillers geslikt, je moet alleen uitkijken met medicatie voor hart/vaat problemen en bloeddrukverhogende spullen. Tenminste daar ben ik voor gewaarschuwd. Bijsluiter heb ik ooit wel eens gelezen maar ben vergeten wat erin stond

Ik zou het gewoon samen slikken, maar als je twijfelt, dan het niet doen. Of bel de huisartsenpost even, die kunnen je dat ook vertellen. Of de nachtapotheek.
Overigens alcohol kan ook samen met ritalin, vertelde mn psych me vorig jaar (ik slikte t nl pas kort en carnaval stond voor de deur ).

Heb overigens mn 'leven' gebeterd, nou ja. Ik begin er dit weekend weer mee. Ik ga mn ritalin toch maar weer slikken Wie weet kom ik dan uit mn draaikolk van (inwendige) stuitermomenten. Zaterdagmorgen begin ik weer, eens kijken of het gaat werken zoals ik dat wil.

Nu ga ik weer even lekker verder stuiteren en onsamenhangend bezig zijn

ciao

Ter leering ende vermaeck:

http://www.levente.nl/hoeisdat.htm

quote:

Op donderdag 25 januari 2007 15:20 schreef MouseOver het volgende:
Ter leering ende vermaeck:

http://www.levente.nl/hoeisdat.htm

.

quote:

Op donderdag 25 januari 2007 15:20 schreef MouseOver het volgende:
Ter leering ende vermaeck:

http://www.levente.nl/hoeisdat.htm

wow! leuk om te lezen, enorm herkenbaar!
ook handig om aan anderen te laten lezen zodat ze je wat beter snappen.

quote:

Op donderdag 25 januari 2007 15:20 schreef MouseOver het volgende:
Ter leering ende vermaeck:

http://www.levente.nl/hoeisdat.htm

Hhhhhhhhhh wat een lap tekst!

Maargoed. Hai

Herkenbare verhalen hier en ik ben een kloon.

Maar heeelll veel herkenbare verhalen op die website idd! Met werk heb ik eigenlijk nooit problemen ondervonden, maar wat studie en mijn eigen "huishouden" betreft... Ik heb ritalin gebruikt en dat ging eigenlijk hartstikke goed, maar toennnn waren de pillen op en maakte ik steeds (onbewust) geen afspraak om een nieuw recept op te halen. Nu zit ik al drie maanden zonder en zie dus in hoe snel en hoe erg al mijn planningen weer in het water zijn gevallen. Ik doe geen ruk in mijn vrije tijd en kan niet eens meer fatsoenlijk een tijdschrift of boek lezen. Heb nu eindelijk een nieuwe afspraak met de psych gemaakt... en gelukkig echt erg veel herkenbare verhalen hier! Maargoed, moet nu nog een week wachten ben in staat een apotheker te overvallen en de hele voorraad ritalin op te eisen.

Toepasselijke nick Lanterfanter

quote:

Op donderdag 25 januari 2007 15:20 schreef MouseOver het volgende:
Ter leering ende vermaeck:

http://www.levente.nl/hoeisdat.htm

De kenmerken heb ik praktisch allemaal, maar toen ADD toevallig tijdens t eten ter sprake kwam vond mijn moeder dat maar onzin. "Je kan het wel, je doet t alleen niet.. dat is gewoon een gebrek aan discipline"

Schijnt een standaardreactie te zijn

Ja frustrerend zijn die reacties he Giraffe, dat heb ik nu ook al een paar keer ondervonden. De mensen die mij het liefst zijn, hebben gelukkig wel de moeite genomen om zich te verdiepen in mijn situatie, dat voelt een stuk beter.

AD(H)D is voor veel mensen inderdaad helaas iets onbegrijpelijks. Standaardreacties zul je vaak krijgen en zelfs al leg je het uit, dan nog merk ik dat mensen nog steeds vaak denken "ja maar ik heb ook wel eens moeite met mijn huishouden/financieën/werk/relatie/concentratie/....."

Wat dat betreft is een diagnose soms helemaal niet fijn. Je bent blij dat er 'iets' is gevonden, wil er mee aan de slag en stuit vervolgens op onbegrip.

Wel jammer dat het in jouw geval júist degene is die dicht bij je staat is Giraffe! Mijn moeder heeft gelukkig altijd begrip getoond en heeft ook een gesprek gehad met de SPV enzo om te helpen bij het stellen van een diagnose.

Mijn vader daarentegen vindt het wel allemaal maar onzin. Met zijn kinderen is niks mis volgens hem! En dat terwijl ik dus een officiele diagnose ADHD heb, mijn halfzusje een lichte vorm van Tourette heeft en bij mijn halfbroertje ook het vermoeden bestaat van ADHD.
Driemaal raden bij wie wij ook diverse ADHD-trekken herkennen

Ik heb verder nu ook nog niks tegen familie gezegd.

Ik heb het er wel met mijn dinnetje over gehad en haar die site laten zien en zij zag idd ook wel herkenpunten van ADD bij mij.
Via MSN heb ik tegen m'n 'stiefmoeder' (vrouw van mijn biologisch vader, _{op dit moment weinig contact mee}) uitgesproken dat er een sterk vermoeden is dat ik ADD heb en of ze even op die Levente-site wouden kijken (ivm mogelijke erfelijkheid).

Mijn broertje heb ik het gister ook voorzichtig voorgelegd en die herkent zichzelf er ook wel in. We hebben samen afgesproken om te kijken hoe het balletje bij mij gaat rollen. Als ik wel de diagnose ADD krijg dan trekt hij ook meteen aan de bel. We/hij durven het niet meteen bij m'n pa voor te leggen als er nog niks helemaal zeker is. Inderdaad ook om de reactie; "Stel je niet aan. Je kan het wel, maar wilt het niet. enz enz."

Als ik de reacties lees van de mensen die het niet durven te vertellen tegen hun ouders, dan herken ik dat wel. Maar toch heb ik een paar dagen nadat de diagnose was gesteld, het meteen verteld tegen ze. Het was enorm moeilijk, maar toen ik hun eenmaal precies had uitgelegd hoe en wat het probleem/problemen was/waren bij mij, zaten ze allebei zo van: oh maar dat herken ik bij jou en dat herken ik bij jou. Het was een over en weer spelletje van 'ja maar, jij ook!!'. We hebben heel wat afgelachen toen. Ook een hoop herinneringen kwamen ineens boven borrelen.

Ik heb het pas na een paar dagen na de diagnose verteld omdat de diagnose voor mij volslagen uit het niets kwam, mn psych begon er ineens over en raadde me aan om me in te lezen en wat testen te doen. Aan de hand daarvan en alle gesprekken die we al hadden gehad is de diagnose toen gesteld. Ik heb daarna me een paar dagen een beetje voorbereid op de dingen wat ik mn ouders sowieso moest vertellen en ook waarover ze zeker weten vragen zouden gaan stellen. Dan kon ik hun tenminste meteen antwoord geven.
Ik moet zeggen, het was een van de moeilijkste gesprekken ooit met mn ouders (we zijn wel close maar ik vertel praktisch geen echte persoonlijke dingen over mijn gezondheid o.a.). Maar het was het waard. Ze hebben me niet veroordeelt of gezegd dat ik mn best moest doen of me erover heen moest zetten. Ik heb het ze helemaal uitgelegd en het was duidelijk voor ze. Alle problemen die ik tot dan toe had gehad, kregen nu tenminste een oorzaak en het was dus duidelijk voor ze dat ik het niet opzettelijk had gedaan.
Ik raad jullie dus aan om het ze zo snel mogelijk te vertellen nadat je de diagnose hebt gekregen. En zorg dat je het hun goed kunt uitleggen en dat je dus voorbereid bent op allerhande vragen of opmerkingen.

Succes ermee.

Oh maar dat is het probleem ook niet hoor Roeji.
Ik durf het ze wel te vertellen (heb nu al moeite om het niet te zeggen) maar ik heb de diagnose (nog) niet en wil dus eerst zekerheid voor ik iets zeg.
Zo ook voor mijn broertje, als het dus werkelijk blijkt dat ik ADD heb dan terkt hij ook meteen aan de bel.

quote:

Op donderdag 25 januari 2007 23:40 schreef MouseOver het volgende:
Toepasselijke nick Lanterfanter

Haha ja, heb hem ook speciaal daarvoor uitgekozen... Je ziet het nu niet meer terug, maar ik heb ook ooit eens een topic geopend over ritalin + autorijden... Ik rij regelmatig naar/door Duitsland en als daar een controle is, zit mijn hart echt in mijn keel omdat ik nog steeds niet weet of je mag autorijden icm die pillen. Ik rij er zelf beter door, moet ik zeggen...
Verder heel veel herkenning hier! Helaas ook het onbegrip, want ik heb het vlak voor dat definitief de diagnose werd gesteld (nou ja, voor mij is het gewoon dat het beestje een naam krijgt) heb ik het wel met mijn ouders besproken, maar die stonden meteen op hun achterste benen toen ik de R van ritalin had uitgesproken. Dus ik heb het verder nooit meer ter sprake gebracht. En verder emmer ik maar door met mijn leven...

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 12:51 schreef Lanterfanter het volgende:

[..]

Haha ja, heb hem ook speciaal daarvoor uitgekozen... Je ziet het nu niet meer terug, maar ik heb ook ooit eens een topic geopend over ritalin + autorijden... Ik rij regelmatig naar/door Duitsland en als daar een controle is, zit mijn hart echt in mijn keel omdat ik nog steeds niet weet of je mag autorijden icm die pillen. Ik rij er zelf beter door, moet ik zeggen...
Verder heel veel herkenning hier! Helaas ook het onbegrip, want ik heb het vlak voor dat definitief de diagnose werd gesteld (nou ja, voor mij is het gewoon dat het beestje een naam krijgt) heb ik het wel met mijn ouders besproken, maar die stonden meteen op hun achterste benen toen ik de R van ritalin had uitgesproken. Dus ik heb het verder nooit meer ter sprake gebracht. En verder emmer ik maar door met mijn leven...

En waarom nu precies een kloon? In vergelijking met bijvoorbeeld depressiviteit rust er nu toch niet bepaald een taboe op. In mijn beleving tenminste.

Wikipedia is trouwens een mooie metafoor voor ADD, sommige delen ervan althans. Je begint bij een onderwerp, maar alle kleine blauwe linkjes en referenties verwijzen door naar anderen. Vervolgens klik je maar door en door en beland je op de meest wazige ideeën en onderwerpen.

Ik kan ook niet normaal op Wikipedia zitten zonder dat ik een paar interessante andere links aanklik, maar dat is een ander verhaal..

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 21:18 schreef Giraffe het volgende:
Wikipedia is trouwens een mooie metafoor voor ADD, sommige delen ervan althans. Je begint bij een onderwerp, maar alle kleine blauwe linkjes en referenties verwijzen door naar anderen. Vervolgens klik je maar door en door en beland je op de meest wazige ideeën en onderwerpen.

Ik kan ook niet normaal op Wikipedia zitten zonder dat ik een paar interessante andere links aanklik, maar dat is een ander verhaal..

Ik ook haha, en iedereen altijd maar vragen: hoe weet je dit, hoe weet je dat
ik kijk trouwens ook veel discovery en national geo.
maar wikipedia is echt het add ding, het zou adhd zijn als de linkjes bewogen