ADHD/ADD Deel 6

Dan raad ik je aan om met je huisarts te gaan praten en een doorverwijzing te regelen naar een psych. Succes iig.

Ik heb weleens van die checklists gedaan en rondgekeken op het internet, waardoor ik tot de conclusie kwam dat ik mogelijk ADD heb. Toch heb ik ergens het gevoel alsof dit alles niet gewoon hypochondrisch is, maw. dat ik gewoon iets moet hebben dat ik de schuld moet geven. Echter herken ik me in zoveel van die dingen..

Van jongs af aan was ik al snel afgeleid, maar meekomen met de klas kon ik wel. VWO uiteindelijk afgerond zonder veel te doen, nu kom ik op de universiteit.. blijkt opeens dat je wat moet doen. Like.. LEREN O_O, dat heb ik echt nooit gekund. Gewoon geen discipline voor kunnen vinden. Altijd wat anders, en allemaal wazige gedachten die door me heengaan. Ondertussen stapelen onafgemaakte projecten zich op in "mijn documenten".

Soms kan ik me wel concentreren, op dingen als films, of IRC. Computers eigenlijk, en soms boeken. Dan moet ik echt even wakkergeschud worden soms, als ik weer vergeten ben wat te gaan drinken of als iemand wat tegen me zegt. Maar het is gewoon zo vervelend als je bezig bent met iets en je gedachten "vertrekken" zomaar. Dat je heel snel van onderwerp wisselt etc. Mijn humor wordt dan ook niet altijd begrepen. Veel woordspelingen, dubbele betekenissen, rare patronen, palindromen en anagrammen die niemand ziet.

Nu heb ik echt zoiets van "wtf? waarom vertel ik dit op een forum?", maargoed. Hoe vraag je zoiets een beetje normaal aan een doc? Of je een ADD test kan doen etc, en ik heb eigenlijk liever niet dat mn ouders t weten, is zo vervelend.. gaan ze weer aan mn kop zeuren >.<

Naar dokter gaan, doorverwijzing vragen naar een ADD/ADHD bekende psycholoog of naar een gespecialiseerd kenniscentrum.

Waarom ben je bang dat je ouders gaan zeuren? Denk je niet dat ze het fijn vinden als je wéét dat er iets aan de hand is? Ouders/verzorgers zijn overigens vaak hard nodig bij het stellen van de diagnose, omdat zij alles weten over de kindertijd.

Ik vind het gewoon vervelend als mijn ouders zich teveel bemoeien met mijn zaken. Hele toffe mensen zijn t hoor, maar dan moet ik t weer tot in de lengte der dagen gaan aanhoren etc. Gesprekken ben ik best goed in, maar ik voel er weinig voor om die aan te gaan over dit onderwerp met ze. Gevoelens heb ik nooit veel gedeeld met ze. Meer met vrienden, gelijkdenkenden.

Yoni en Roeji zijn tof

ADD patient mighty_myte komt weer op de bank

ik was vorige week het jaar goed begonnen met werken.
suffe magazijnbaan via uitzendbureau. donderdag had
ik een gesprek voor een baan die me wel echt leuk lijkt,
motoren voor bussen opbouwen en in bussen bouwen,
lijkt me tof en wel wat voor mij. hopelijk wordt het wat.

met ritalin heb ik afgelopen week wat aangekloot om te
kijken wat nou het verschil is. zonder voel ik me wel ok
maar verveel me en probeer op allerlei manieren de kantjes
er vanaf te lopen. 10 min voor pauze nog 10 min naar de
plee gaan, nutteloos rondjes lopen, denken: 'ik wil naar huis!'

als ik het slik kan ik veel beter werken zonder me aan mezelf
te storen. ik denk niet: 'wanneer kan ik naar huis', maar
'ik wil deze nog even afmaken dan kan ik na de pauze weer
een nieuwe lading dingen doen'. het blijft echt wazig.

heb verschillende dosissen geprobeerd, van 5 tot 15 mg
en verschillende inname tijden, van 3,5 tot 4 uur per dosis.

ik blijf wel wat koppijn en andere gare dingen houden als ik
het te laat weer inneem, merk ook dat ik ga zoeken naar
dingen die niks met werken te maken hebben.

wat in ieder geval duidelijk is, is dat ik me opeens 10x beter
voel als ik werk. 's avonds moe, tevreden en blij.

't is niks nieuws wat ik vermeld, maar wel weer eens de basics aangekaart van adhd-er zijn.

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 17:54 schreef mighty_myte het volgende:
ADD patient mighty_myte komt weer op de bank

ik was vorige week het jaar goed begonnen met werken.
suffe magazijnbaan via uitzendbureau. donderdag had
ik een gesprek voor een baan die me wel echt leuk lijkt,
motoren voor bussen opbouwen en in bussen bouwen,
lijkt me tof en wel wat voor mij. hopelijk wordt het wat.

met ritalin heb ik afgelopen week wat aangekloot om te
kijken wat nou het verschil is. zonder voel ik me wel ok
maar verveel me en probeer op allerlei manieren de kantjes
er vanaf te lopen. 10 min voor pauze nog 10 min naar de
plee gaan, nutteloos rondjes lopen, denken: 'ik wil naar huis!'

als ik het slik kan ik veel beter werken zonder me aan mezelf
te storen. ik denk niet: 'wanneer kan ik naar huis', maar
'ik wil deze nog even afmaken dan kan ik na de pauze weer
een nieuwe lading dingen doen'. het blijft echt wazig.

heb verschillende dosissen geprobeerd, van 5 tot 15 mg
en verschillende inname tijden, van 3,5 tot 4 uur per dosis.

ik blijf wel wat koppijn en andere gare dingen houden als ik
het te laat weer inneem, merk ook dat ik ga zoeken naar
dingen die niks met werken te maken hebben.

wat in ieder geval duidelijk is, is dat ik me opeens 10x beter
voel als ik werk. 's avonds moe, tevreden en blij.

't is niks nieuws wat ik vermeld, maar wel weer eens de basics aangekaart van adhd-er zijn.

Dat lijkt mij ook wel wat
5 februari heb ik een eerste gesprek, over of ik me zal laten onderzoeken of zoiets. Rustig afwachten (zenuwachtig!!!)

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 17:01 schreef Giraffe het volgende:
Ik vind het gewoon vervelend als mijn ouders zich teveel bemoeien met mijn zaken. Hele toffe mensen zijn t hoor, maar dan moet ik t weer tot in de lengte der dagen gaan aanhoren etc. Gesprekken ben ik best goed in, maar ik voel er weinig voor om die aan te gaan over dit onderwerp met ze. Gevoelens heb ik nooit veel gedeeld met ze. Meer met vrienden, gelijkdenkenden.

Is er eventueel wel iemand anders die jou als kind meegemaakt heeft om evt. mee te nemen naar de diagnosegesprekken (als het zo ver komt?)

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 17:46 schreef mighty_myte het volgende:
Yoni en Roeji zijn tof

Hihih thnx!

Ik heb trouwens maandag a.s. om 8.30 (argh) mijn adviesgesprek bij PsyQ. Waarschijnlijk hoor ik dan ook wanneer ik bij de psych terecht kan voor Concerta e.d. Jouw verhaal sterkt me daar wel weer in M_M Ritalin gaf ik geen kans, maar ik zou me graag ook zo willen voelen tijdens werken!

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 18:05 schreef Yoni het volgende:

[..]

Hihih thnx!

Ik heb trouwens maandag a.s. om 8.30 (argh) mijn adviesgesprek bij PsyQ. Waarschijnlijk hoor ik dan ook wanneer ik bij de psych terecht kan voor Concerta e.d. Jouw verhaal sterkt me daar wel weer in M_M Ritalin gaf ik geen kans, maar ik zou me graag ook zo willen voelen tijdens werken!

hopelijk heb je er baat bij!

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 18:04 schreef Yoni het volgende:

[..]

Is er eventueel wel iemand anders die jou als kind meegemaakt heeft om evt. mee te nemen naar de diagnosegesprekken (als het zo ver komt?)

Als t zover als gesprekken komt (wat zijn de stappen naar dat stadium?), kan ik mn ouders wel meenemen. Zo erg is t ook weer niet, ik vroeg me alleen af hoe discreet t gebeurt.

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 17:46 schreef mighty_myte het volgende:
Yoni en Roeji zijn tof

Myte


Welkom terug!!

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 17:54 schreef mighty_myte het volgende:
ADD patient mighty_myte komt weer op de bank

ik was vorige week het jaar goed begonnen met werken.
suffe magazijnbaan via uitzendbureau. donderdag had
ik een gesprek voor een baan die me wel echt leuk lijkt,
motoren voor bussen opbouwen en in bussen bouwen,
lijkt me tof en wel wat voor mij. hopelijk wordt het wat.

met ritalin heb ik afgelopen week wat aangekloot om te
kijken wat nou het verschil is. zonder voel ik me wel ok
maar verveel me en probeer op allerlei manieren de kantjes
er vanaf te lopen. 10 min voor pauze nog 10 min naar de
plee gaan, nutteloos rondjes lopen, denken: 'ik wil naar huis!'

als ik het slik kan ik veel beter werken zonder me aan mezelf
te storen. ik denk niet: 'wanneer kan ik naar huis', maar
'ik wil deze nog even afmaken dan kan ik na de pauze weer
een nieuwe lading dingen doen'. het blijft echt wazig.

heb verschillende dosissen geprobeerd, van 5 tot 15 mg
en verschillende inname tijden, van 3,5 tot 4 uur per dosis.

ik blijf wel wat koppijn en andere gare dingen houden als ik
het te laat weer inneem, merk ook dat ik ga zoeken naar
dingen die niks met werken te maken hebben.

wat in ieder geval duidelijk is, is dat ik me opeens 10x beter
voel als ik werk. 's avonds moe, tevreden en blij.

't is niks nieuws wat ik vermeld, maar wel weer eens de basics aangekaart van adhd-er zijn.

Sorry maar moest even lachen toen ik dit las. Is the story of my life. Zo'n beetje. En ja ook ik loop mezelf in de weg. Word helemaal kriegelig van de meest idiote (lees : normale dagelijkse huis - tuin - en keuken) dingen. En ga helemaal uit mn noot als ik gewoon iets onzinnigs kan doen Zoals bijvoorbeeld voor de 20e keer een doos met troep en papieren en foldertjes uitzoeken om het vervolgens halverwege wel weer gezien te hebben en het bij mekaar te vegen en weer terug die doos in te kieperen. Ik krijg die doos dus echt noooooiiittt opgeruimd als ik zo doorga.
Ook heb ik al tig keer mn dvd verzameling anders ingedeelt of op een andere plek neergezet. Resulteerd meestal in overal dvd's en een week later nadat voor de zoveelste keer een stapel is omgevallen dan eindelijk toch maar weer eraan beginnen om dan wéér een nieuwe indeling of plek ervoor te zoeken.

Oftewel, ik verveel me te pletter. Ik zit nu al van oktober ziek thuis, toen 2x geopereerd aan mn been, herstel ging/gaat klote. Verleden week weer geopereerd aan mn been, herstel gaat helemaal klote. Ik kan alleen liggen, zitten gaat heel eventjes maar dan gaat t zooitje weer irriteren en pijn doen. Dus van gekkigheid en ellendigheid van het niks kunnen doen, loop ik mezelf nog meer in de weg. Ik heb nu al een maand of 2 mn ritalin echt rampzalig geslikt. Dan weer eens een dag wel, dan maar weer eens niet en voor de afwisseling bijv alleen s morgens mn tabletten genomen. Dus ik stuiter echt gruwelijk en dan nu vooral van binnen omdat ik fysiek nu niet kan stuiteren.
It drives me mad!!

Maar goed, ik gaat nu weer eens verder met nutteloos tv kijken. Want stel je voor dat ik een tellsell reclame zou missen

Gegroet medestrijders!!

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 17:48 schreef Robbiej het volgende:
Zow lang niet meer gepost in dit topic.. was het een beetje vergeten denk ik

here's what happened.. (in chronologische volgorde)

*van 7 augustus 2006 tot 11 januari 2007
* 18 geworden
* ontslag genomen bij baantje
* geslaagd voor mn rijbewijs
* auto gekocht
* werk gezocht en gevonden
* veel dingen aan auto versleuteld (onderhoud is duur )

* weer begonnen met ritalin

* met school ging het op het begin erg goed (nieuwe opleiding, MBO 3 ICT)
maar nu is de motivatie ook al door mn schoenen gezakt.. heb nergens zin in.
kom letterlijk 9 van de 10 keer te laat...

* elke dag en weekend zit ik met gigantische tegenzin op te kijken naar de 3 avondjes die ik moet werken dat ik er echt helemaal gestoord van wordt...

* ontslag genomen bij baantje (kon het gewoon niet meer.... kreeg gewoon hoofdpijn elke keer dat ik moest.. ?)

* nog minder motivatie voor school...

inmiddels al zo'n 5 stoppogingen van het roken verder en ik rook nog steeds

En nu zit ik hier.. en ik word gek van mezelf.

Wie kan zich eigenlijk hier in vinden?

quote:

Op zaterdag 13 januari 2007 00:20 schreef Robbiej het volgende:

[..]

Wie kan zich eigenlijk hier in vinden?

Ik heb het allemaal niet gedaan

En ik ben gestopt met roken sinds Juni
Het kan dus wel als ADHD-er
Ik ben aan het afstuderen en ga in Maart trouwen
(de bruiloft regelen is wel wat chaotisch )
Maar het lukt allemaal wel Het heeft zo zijn nadelen die ADHD, maar er valt wel een normaal leven mee op te bouwen. Je moet er alleen veel meer je best voor doen dan een ADHD-loos persoon.

Al word ik wel regelmatig gek van mezelf, dat dan weer wel

Bij een vriend van mij is sinds 2 jaar ook ADHD geconstateerd hiervoor dachten ze dat zijn gedrag te wijten was aan autisme. Hij is nu al 5 jaar aan het aanklooien door geen werk of studie ook is zijn karakter veranderd. Angsten zijn bij hem toegenomen terwijl hij hier vroeger nooit last van had. Hij zegt dat het komt omdat hij vroeger veel dingen impulsief deed en nu meer nadenkt voordat hij iets doet. Ik zie dat jullie toch geprobeerd hebben om de draad op te pakken door te beginnen/hervatten met/van een studie of werk.

Bij hem moet ik dat nog maar zien hij zegt veel met zijn mond zoals ik ga een baan zoeken en probeer dan hogerop te komen maar verder dan praten met zijn mond probeert hij niets. Daarnaast wil hij "goed werk" en "geen domwerk" zoals hij dat noemt. Ik zelf vind dat je alle mogelijkheden moet aanpakken om er toch iets van te maken en geen te hoge eisen moet stellen als je geen diploma´s hebt of weinig werk ervaring. Heb het er ook al met hem over gehad maar hij zegt steeds "als jij ADHD zou hebben dan was je net als mij"

Maar om ff een stukje van de post van freecell te herhalen

quote:

Maar het lukt allemaal wel. Het heeft zo zijn nadelen die ADHD, maar er valt wel een normaal leven mee op te bouwen. Je moet er alleen veel meer je best voor doen dan een ADHD-loos persoon.

Ik denk dat hij er te weing energie in steekt en meer afwacht todat er iets gebeurt.
Ik moest dit ff kwijt

quote:

Op maandag 15 januari 2007 11:17 schreef DRIX het volgende:
Bij een vriend van mij is sinds 2 jaar ook ADHD geconstateerd hiervoor dachten ze dat zijn gedrag te wijten was aan autisme. Hij is nu al 5 jaar aan het aanklooien door geen werk of studie ook is zijn karakter veranderd. Angsten zijn bij hem toegenomen terwijl hij hier vroeger nooit last van had. Hij zegt dat het komt omdat hij vroeger veel dingen impulsief deed en nu meer nadenkt voordat hij iets doet. Ik zie dat jullie toch geprobeerd hebben om de draad op te pakken door te beginnen/hervatten met/van een studie of werk.

Bij hem moet ik dat nog maar zien hij zegt veel met zijn mond zoals ik ga een baan zoeken en probeer dan hogerop te komen maar verder dan praten met zijn mond probeert hij niets. Daarnaast wil hij "goed werk" en "geen domwerk" zoals hij dat noemt. Ik zelf vind dat je alle mogelijkheden moet aanpakken om er toch iets van te maken en geen te hoge eisen moet stellen als je geen diploma´s hebt of weinig werk ervaring. Heb het er ook al met hem over gehad maar hij zegt steeds "als jij ADHD zou hebben dan was je net als mij"

Maar om ff een stukje van de post van freecell te herhalen
[..]

Ik denk dat hij er te weing energie in steekt en meer afwacht todat er iets gebeurt.
Ik moest dit ff kwijt

Ik kan je frustratie best begrijpen. Maar ik begrijp hem ook. Soms wil je zoveel, maar lukt het je gewoon niet eens om uit je stoel op te staan. Laat staan dat je gaat solliciteren of hoger op probeert te komen op je werk.
Ikzelf wijt dit aan bepaalde angsten, net als jouw vriend doet. Bang om weer op je gezicht te gaan, om afgewezen te worden, etc. En ook wel moe gestreden tegen alle (voor)oordelen.
Je kunt je vriend misschien eens vragen hoe je hem zou kunnen helpen (en óf je hem kunt helpen). Misschien zou hij het fijn vinden als je bijv met hem mee zou gaan naar het uitzendburo of arbeidsburo (CWI) als steun. Of misschien iets totaal anders, misschien wil hij niet herinnert worden aan zijn 'tekortkomingen' en dus aan het gebrek aan werk. Misschien wil hij alleen maar afleiding en een leuke vriendschap. En mogelijk dat hij dan vanzelf toch actie gaat ondernemen.
Bij mij werkt het laatste bijv goed. Mijn moeder kan enorm achter me aan zitten zeuren over iets wat ik nog moet doen. Zolang ze blijft zeuren, gebeurt t niet. Houd ze haar mond, dan heb ik het meestal binnen hele korte tijd gedaan.

Ik weet niet of ik of iemand anders hier je kan helpen. We zijn tenslotte allemaal ADHD-ers of ADD-ers.
Succes ermee.

Bedankt voor je reactie. Naar het arbeidbureau of CWI gaan als steun heeft geen zin, want als ik dit voorstel krijg ik weer gezeur van zijn vader aan mijn hoofd. Dit klinkt er kinderachtig maar ondanks dat hij niet meer thuis woont speelt zijn vader een belangrijke rol in zijn beslissingen op het gebied van studie of werk. De visie van zijn vader is namelijk alles heel rustig aan doen en vooral veel leuke dingen doen. Ik heb al met hem gepraat over het feit dat hij meer zelfstandig moet worden. Want op andere gebieden zijn hij zelfstandig genoeg. Ondanks dat ik begrijp dat hij het moeilijk heeft, maar moet ook hij inzien dat de wereld niet alleen bestaat uit leuke dingen doen maar ook dingen waar je soms totaal geen zin in hebt daar heeft iedereen mee te maken ook al heb je er soms totaal geen energie of zin in.

Maar ik kan zelf wel zorgen voor afleiding en een leuke vriendschap dus hiermee ga ik gewoon verder.

Dat is duidelijk. Misschien is de vader een poging aan het wagen om hem op die manier weer aan de gang te krijgen? Wie weet heeft ie de: 'scheld en schreeuw"-taktiek al gebruikt en is daar niks uit voort gekomen en probeert ie t nu zo?

Ik zou idd gewoon voor de afleiding zorgen en hem wel duidelijk maken dat je er bent mocht t nodig zijn. Die wetenschap kan al heel veel voor iemand betekenen.

tja, of je beter thuis kan zitten of kan aanklooien is mij ook nog steeds een vraag.
ik heb vaak het advies gekregen eens met een uitkering een tijdje mezelf leren kennen,
maar daar voel ik me wel zo luste- en kansloos door dat ik liever een tijdje een baan heb
en weer wordt ontslagen.
ik kloot liever wat aan dan dat ik niks doe, volgens mij leer je dan meer.
alleen is het lastig tegenslagen te incasseren en weer door te gaan.

Klopt ook. Je gaat je zo nutteloos voelen als je niks doet. Ik zit nu alweer 3 maanden thuis door ziekte (niet vanwege mn adhd) en ben inmiddels mn baan daardoor kwijt. Ik zie er nu gigantisch tegenop om, als ik uberhaupt ooit volledig herstel, weer werk te zoeken en weer aan de slag te gaan. Maar mocht t zover komen, dan zal ik me toch volledig inzetten. Thuis zitten is leuk, maar eens houdt dat ook op. Vooral als je niks kúnt doen als je thuis zit. Ik kan bijv maar hooguit een half uurtje zitten en dan moet ik weer plat gaan liggen. Ik kan dus helemaal niks, alleen tv kijken. En dat verveelt na 3 maanden behoorlijk.

Ik kom me hier ook maar even melden, sinds nieuwjaardag heb ik sterk het vermoeden dat ik ADD heb, ik wist dat ik complex in elkaar zat, maar wist niet dat al die eigenschappen onder de noemer ADD vielen. Maar sindsdien is er wel het een en ander gebeurt, er zijn heel veel puzzelstukjes op zijn plek gevallen, onverklaarbare problemen, situaties en worstelingen kan ik nu veel beter inzien en onder de ADD scharen. Ik heb me door laten verwijzen naar Altrecht, een centrum voor volwassen met AD(H)D om daar een diagnose te stellen Voor mijn gevoel is het nu wel zeker eigenlijk.
Ik heb 2 mensen in mijn directe omgeving beter leren kennen, zij hebben het ook beide (via hen kwam ik erachter dat ik het ook heb) en ondervind een bijzonder klik met hen, erg leuk, eindelijk iemand waarmee ik op 1 level zit, met een half woord weet je al genoeg, een blik of wenk en het is duidelijk. Geen rotgevoel als ze eens onverwacht langs komen, terwijl mijn huis een zooi is. Nou goed, begin maart mag ik naar die Altrecht en dan zien we wel verder, ondertussen probeer ik mijn leven kwalitatief wat beter in te vullen, wat me goed afgaat, ipv uren zinloos dingen doen ben ik nu weer bezig met de 101 creatieve projecten af te ronden en dat gaat zo goed, helemaal happy is!

* Noli. zich hier dan ook maar komt melden.

Ik las net een post van Mel ergens anders hier op het forum. Ik ben toen eens op de site die ze noemde (www.levente.nl) gaan kijken en schrok me kapot.
Dit is mijn leven wat daar beschreven staat!

Op de lagere school had ik al concentratieproblemen ik werd dan ook gepest omdat ik overal te langzaam mee was. Zelfs in een rapportje van de kleuterschool stond al geschreven dat ik erg creatief was, me er ook erg mijn best deed op mijn werkjes maar dat het allemaal wel te lang duurde.
Vooral toen ik las dat ADD gepaard kan gaan met dyscalculie... Al jaren loop ik op tegen het feit dat ik 'rekenblind' ben, niemand die dyscalculie her/erkent.

En toen ik deze post las was het verhaal voor mij compleet:

quote:

Ik betrapte me er gister toevallig op dat ik op dat moment had onthouden hoe ik in godsnaam op een onderwerp kwam waar we het absoluut niet over hadden. Meestal ben ik die hele link meteen alweer kwijt. Het sprong niet zomaar in m'n gedachten, maar het was zeker wel heel in de verte gelinkt aan het onderwerp waar we het dat moment over hadden. Het volgende gebeurde in m'n hoofd:
We hadden het over een auto die hier op nat wegdek erg hard door de bocht ging, ik zag hem al helemaal het huis op de hoek rammen.
- Ik dacht aan het feit dat m'n rijinstructeur altijd zei dat ik niet zo door de bochten moest vliegen
- Daardoor dacht ik aan de bosweggetjes die we altijd reden met lessen
- Door m'n rijlessen heb ik veel van de omgeving hier gezien
- We zijn ook een paar keer langs Center Parcs gereden
- Vorig jaar zijn we in november in Center Parcs geweest en dat beviel erg goed
Vervolgens zeg ik 2 seconden nadat we het over de door de bocht scheurende auto hadden tegen m'n vriend: "We gaan dit jaar zéker in november weer naar Center Parcs!" En hij kijkt me aan van: waar haal je dat toch weer vandaan?
Superblij

Dit is hoe ik (vaak) denk.. Hoe vaak ik wel niet vreemd aangekeken word als ik ineens over een heel ander onderwerp begin..
Mijn man maakt ook vaak gekscherend de vergelijking dat als ik iets vertel dat ik van Leeuwarden naar Assen rij, maar dan wel via Amsterdam.
En wel vol overgave ergens aan beginnen en het niet af (kunnen) maken. Het huis ligt er hier vol van

En verder al die andere punten.. Ja ze kloppen.. Bijna alle punten zijn op mij van toepassing.
Ik heb zostraks meteen mijn man (huilend) opgebeld toen ik een groot gedeelte van die site had gelezen. Hij vroeg of ik even een link van die site naar 'm toe kon mailen zodat hij het later even door kon lezen, want wat ik 'm vertelde klonk toch al redelijk bekend.

Maar even afwachten over wat hij zegt en dan denk ik maar een afspraak maken met de huisarts..

[ Bericht 3% gewijzigd door Noli. op 22-01-2007 15:34:27 ]

ADHD is cool

Hoe hebben jullie het eigenlijk uitgelegd bij/aan de huisarts? Ik zou niet precies weten hoe en waar te beginnen.