ADHD/ADD Deel 6

quote:

Op maandag 5 maart 2007 13:21 schreef Noli. het volgende:
Begrijp me niet verkeerd.
Dat ik het van mijn oudste aan zou willen kaarten betekent niet dat ik hem of mezelf zomaar aan de medicatie wil hebben.

Het gaat mij meer om de diagnose ADD. Ja, een stempeltje.. Ik wil eventueel de school en leraren handvaten geven hoe er mee om te gaan als meneer gaat zitten dromen in de klas e.d.

Dat vind ik fijn om te horen. Zoals ikal zei, mijn neefje zit al vanaf zijn derde levensjaar aan de medicatie en ik geloof er heilig in (zeker omdat ik ook een tijd ritalin heb gebruikt) dat het invloed kan(!) hebben op je persoonlijkheid. Mijn tante is bijzonder blij dat hij niet koppig of lastig is, en ik ben doodsbang dat die jongen zijn persoonlijkheid niet kan ontwikkelen.

Medicatie is heus niet vanzelfsprekend bij ADHD/ADD, wanneer je een geestzieke stempel op je voorhoofd krijgt dan moet je niet vergeten dat psychische ziektes genezen kunnen worden met de juiste therapie maar ook zeker met de juiste ouders en opvoeding.
Ik werd op mijn vijfde levensjaar onderzocht en toen werd er verteld dat ik vooral veel regelmaat nodig heb. Nu heeft mijn moeder voor dat patroon gezorgd maar nu ik ouder ben weet ik helemaal niet waar ik beginnen moet. Je moet hem de extra aandacht geven die hij nodig heeft maar leer hem ook hoe hij zichzelf in die extra behoefte kan voorzien. Leren omgaan met de eierwekker, les 1. Discipline, les 2.

quote:

Op maandag 5 maart 2007 16:34 schreef moelan0e het volgende:

Medicatie is heus niet vanzelfsprekend bij ADHD/ADD, wanneer je een geestzieke stempel op je voorhoofd krijgt dan moet je niet vergeten dat psychische ziektes genezen kunnen worden met de juiste therapie maar ook zeker met de juiste ouders en opvoeding.

ADHD/ADD is niet te genezen. Je kunt er mee leren leven, leren om om te gaan met je "beperkingen" en leren de vele goede kanten te benutten. Je hebt echter ADHD voor de rest van je leven.

Ja, dat begrijp ik ook wel. Ik zei het alleen verkeerd.
Het vreemde is dat ADHD/ADD wel 'genezen' kan worden met medicatie.

quote:

Op maandag 5 maart 2007 13:40 schreef Noli. het volgende:

Je kan ook om coaching vragen
[..]

Mijn psych begond ook meteen over een (electronische) agenda en een horloge, ik die twee dingen dus halen, en binnen 3 dagen was ik beide alweer kwijt . Ik weet ook niet hoe lang het mij zou lukken om me aan schema's te houden, maar verwacht niet dat het lang is aangezien ik van mijzelf weet dat ik niet echt een doorzetter ben tenzij ik echt goed bergeleid word(en tegenwoordig gebeurt dat niet veel tenzij je er bedragen voor lapt die ik mij gewoonweg niet kan veroorloven of je een werkgever en/of ouder hebt die wel beried is om ervoor te betalen).

quote:

Op maandag 5 maart 2007 16:44 schreef moelan0e het volgende:
Ja, dat begrijp ik ook wel. Ik zei het alleen verkeerd.
Het vreemde is dat ADHD/ADD wel 'genezen' kan worden met medicatie.

Ook niet. Sowieso werkt de medicatie maar tijdelijk. Ofwel een uur of vier in het geval van Ritalin ofwel een groot deel van de dag in het geval van Concerta. Daarna is alles weer "normaal" (medicatie als strattera e.d. laat ik even buiten beschouwing nu, daar weet ik te weinig vanaf).

Je zult ook vrijwel overal lezen dat náást medicatie ook therapie/coaching wordt aangeraden. Medicijnen helpen bij het concentreren, maar lossen echt niet alles op wonderbaarlijke wijze op. Sowieso heb je nog te maken met aangewend gedrag en met zaken die niet door de medicijnen worden weggenomen.

Artsen/hulpverleners/etc die iemand alleen maar wegsturen met medicijnen zijn niet handig bezig. Ook mét medicatie is coaching heel belangrijk dus.

hoi mede-gestoorden,

iedereen blijft maar aankutten hier, hoe herkenbaar.
ik ben nu in behandeling bij een neuropsychologe bij de ggz.
een aantal weken moet ik tests doen. deze week twee keer
twee uur een berg tests invullen. daarna nog wat praten neem
ik aan en dan gaan ze me helemaal in kaart brengen en de
knelpunten aanpakken.
geen idee hoe ze dat willen gaan doen, maar ik sta voor alles open.

kijken jullie ook zo uit naar de zomertijd?!

Zomertijd

Overigens ben ik niet echt aan het aankutten hoor Het gaat hier best goed
Tuurlijk, ADHD blijft lastig, maar niet onoverkomelijk om een redelijk normaal leven te hebben.

Die zomertijd kan me gestolen worden, het gaat om de zomer zelf. Of beter gezegd: de zon ( )

quote:

Op maandag 5 maart 2007 13:38 schreef Yoni het volgende:
Ik vind het knap dat je die site (Levente) uberhaupt kan bekijken Noli! Ik heb 'm een paar keer geopend, maar word zo onrustig van de indeling dat ik 'm snel weer dichtklik

Jij bent wel echt ontzettend afschuwelijk gruwelijk content met je diagnose.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2007 10:51 schreef PopeOfTheSubspace het volgende:

[..]

Jij bent wel echt ontzettend afschuwelijk gruwelijk content met je diagnose.

Misschien heeft ze het wel gewoon geaccepteerd Scheelt een hoop stress nl. Je moet al tegen zoveel problemen en vooroordelen vechten, als je dan ook nog tegen jezelf blijft vechten word je er alleen maar gefrustreerder en gestresster van.

Heb je er zelf soms moeite mee om het te accepteren?

mensen die zeggen:"ik ben vandaag een beetje ADHDerig" moeten massaal geslacht worden, trouwens.

PopeOfTheSubspace, zou je misschien willen kappen met hier continu alleen maar negatief reageren!

Mijn moeder heeft ADD. Ik heb net 25 minuten voor niks zitten wachten in een cafeetje waar we hadden afgesproken. Ik ben psycholoog, dus ik weet wel dat ik het haar niet AL te veel kwalijk moet nemen... Maarja het is wel mijn moeder die me (al me hele leven lang) met dit soort dingen weet te raken. Pffff zwaar!

Ik heb ADHD, soms is mijn huis een puinhoop en mijn schoolwerk zwaar achter, maar ik ben vrijwel altijd op tijd op afspraken. Gewoon omdat ik dat belangrijker vind dan mijn huis op orde houden en mijn school heel snel afmaken.

Op dit moment gaat het hier ook weer drastisch fout. Ik word gek van mezelf en alles en iedereen om me heen. Ben totaal gestressd omdat ik een hoop belangrijke zaken weer niet op tijd (lees : dus op het laatste nippertje) heb gedaan. Alles kwam nu samen. Tel daarbij op dat ik echt extreem chaotisch ben en niks kan afmaken (waardoor het dus echt een puinzooi is). Dan heb je het feest wel compleet. Sta op het randje van crashen voor mn gevoel. Zou het liefste nu in bed kruipen en daar blijven bivakkeren tot de zon weer volop schijnt en mijn rothumeur weg is en ik misschien weer eens helder kan nadenken.

pfft op momenten/dagen als dit kun je ritalin slikken tot je een ons weegt, het helpt dan gewoon niet.

Ik wil rust en ik wil eens een keer me kunnen ontspannen. Geen chaos en troep meer, geen stress, niet mezelf hartstikke gek maken. Gewoon normaal en simpel geen adhd hebben. Of het beter onder controle hebben.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2007 15:19 schreef Buk het volgende:
Mijn moeder heeft ADD. Ik heb net 25 minuten voor niks zitten wachten in een cafeetje waar we hadden afgesproken. Ik ben psycholoog, dus ik weet wel dat ik het haar niet AL te veel kwalijk moet nemen... Maarja het is wel mijn moeder die me (al me hele leven lang) met dit soort dingen weet te raken. Pffff zwaar!

Ik vind niet dat je moeder haar ADD hier de schuld van kan geven. Het is een kwestie van discipline, waar een ADD-er gewoon veel meer van moet hebben dan een niet ADD-er. Daar zou ze aan moeten werken.
Ik ben geen psycholoog maar een ervaringsdeskundige. Het voelt ook erg goed wanneer je genoeg discipline hebt om je ADD de baas te zijn.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2007 18:36 schreef moelan0e het volgende:

[..]

Ik vind niet dat je moeder haar ADD hier de schuld van kan geven. Het is een kwestie van discipline, waar een ADD-er gewoon veel meer van moet hebben dan een niet ADD-er. Daar zou ze aan moeten werken.
Ik ben geen psycholoog maar een ervaringsdeskundige. Het voelt ook erg goed wanneer je genoeg discipline hebt om je ADD de baas te zijn.

Niet iedereen kan dat. Soms zijn er momenten dat je het niet meer vol houdt of dat je er gewoonweg eens een keer niet aan denkt dat je een afspraak hebt. Iedereen vergeet wel eens wat of komt eens te laat, of je nu wel of geen ADD/ADHD hebt.

Jou lukt het misschien perfect om die discipline vol te houden, mij lukt het bijvoorbeeld vaak niet. En dat is dan niet omdat ik het niet wil, maar omdat er misschien net iets op mijn 'pad' komt waar ik door afgeleid wordt en daardoor de tijd vergeet ofzo. En weet je, ik zou niet eens helemaal gedisciplineerd willen zijn. Dan ben je ook maar een robotje.

Ik probeer zoveel mogelijk te genieten van mn leven en daarnaast zoveel mogelijk met anderen rekening te houden (in welk opzicht ook). Maar ikzelf sta op de 1e plaats. Ik heb mezelf jarenlang genoeg weggecijferd voor anderen, die uiteindelijk er dan niet zijn als jij ze een keertje nodig hebt. Nu boeit t me dus ook niet meer zoveel als ik een keer ergens te laat kom.
Ik dwaal weer af merk ik. Genoeg voor nu

quote:

Op dinsdag 6 maart 2007 18:36 schreef moelan0e het volgende:

[..]

Ik vind niet dat je moeder haar ADD hier de schuld van kan geven. Het is een kwestie van discipline, waar een ADD-er gewoon veel meer van moet hebben dan een niet ADD-er. Daar zou ze aan moeten werken.
Ik ben geen psycholoog maar een ervaringsdeskundige. Het voelt ook erg goed wanneer je genoeg discipline hebt om je ADD de baas te zijn.

Je zal het haar ook niet horen zeggen hoor, als je verhaal gaat halen bij haar.... Trouwens...als je verhaal kan halen, want ze haar telefoon is ook super vaak afgesloten. Dan is ze vergeten om haar rekening te betalen, of is ze vergeten dat ze haar rekening moet betalen, en heeft ze haar geld er vroegtijdig doorheen gejaagd Dan kan ik haar niet eens bereiken.

En discipline is natuurlijk ook iets dat in je aard kan liggen, of niet...(ik heb er zelf bij tijd en wijle ook moeite mee kan ik je zeggen) Als het voor mij af en toe moeilijk is, kan ik me voorstellen dat discipline voor een AD(H)D'er wellicht nog moeilijker kan zijn.

Ik ging me afvragen waarom haar therapeut in hemelsnaam het fenomeen agenda bijhouden niet geintroduceerd heeft, maar toen ik haar via een omweg toch te pakken had bleek dat ze de afspraak met de therapeut (we zouden koffie drinken na haar therapie) ook vergeten was! Nu weet ik het! Elke keer als ze bij therapie is, krijgt ze de hele zitting op haar flikker van de therapeut en moeten ze de weerstand bespreken!! Hahaha oh sorry, een beetje humor moet ook kunnen toch!

quote:

Op dinsdag 6 maart 2007 11:38 schreef Yoni het volgende:
PopeOfTheSubspace, zou je misschien willen kappen met hier continu alleen maar negatief reageren!

Dat doe ik niet eens, lul niet zo dom. Ik doe het nu één keer en ik zie niet in waarom ik die opmerking niet mag maken, omdat ik denk dat wel meer mensen die dit topic lezen zoiets zouden kunnen denken.

'Accepteren' en 'prat gaan op' zijn trouwens twee verschillende dingen. Leek mij wel duidelijk, maargoed... (Nav Roejis opmerking).

En @ Roeji:
Ik heb geen moeite om het te accepteren. Ik heb officieel ook niet de diagnose ADD.

ADHD kan een probleem zijn, voor jezelf en voor je omgeving. Toch zijn mensen met ADHD vaak degenen die onuitwisbare, positieve indrukken achterlaten. Zij geven kleur aan een grijze dag en zorgen voor leven in de brouwerij.
Kortom: de wereld zit vol met saaie mensen, zij hebben beslist geen ADHD!

Om mezelf en jou een hart onder de riem te steken, wil ik graag onze positieve kanten benadrukken. Doe er je voordeel mee!!!


Je bent een gevoelsmens en hebt een enorm rechtvaardigheidsgevoel.
Je kunt heel goed emoties van anderen invoelen.
Je kunt intenser van dingen genieten dan de meeste anderen.
Je bent creatief en blinkt vaak uit in theater, beeldende kunst of culinaire uitspattingen.
Je bent een kei in het bedenken van oplossingen.
Je bekijkt de wereld vanuit een unieke, onbevangen invalshoek.
Je bent fantastisch in het vinden van dingen (zoals geld op de grond) en mensen in een menigte.
Je bent verbazingwekkend scherpzinnig.
Je bent vaak de gangmaker op een feest en de dansvloer.
Je impulsiviteit maakt je een spontaan en openhartig mens.
Je kunt plezier hebben als geen ander.
Je bent energiek; vervuld van een krachtig en volhardend streven, wanneer je een doel wilt bereiken.
Je bent recht door zee.
Je wilt graag gewaardeerd worden en werkt daar ook hard voor.
Je bloeit op van positieve kritiek, maar doorziet huichelarij meteen.
Je maakt van je hart geen moordkuil.
Je bent ontzettend enthousiast en goed als je iets graag doet.
Je bent heel moeilijk voor de gek te houden.
Je komt voor jezelf op!
Je prikt onmiddellijk door uiterlijke schijn van mensen en zaken heen.
Je staat met beide benen op de grond.
Je maakt snel contact met anderen en bent daardoor een uitstekend netwerker.
Je voelt meteen aan wanneer er een unieke relatie tussen mensen en dingen bestaat.
Je kunt met alle lagen van de bevolking door een deur.
Je bent iemand die niet snel in een sleur terechtkomt of saai wordt.
Je bent origineel en hebt een groot gevoel voor humor.
Je bent de goed verstaander die vaak maar een half woord nodig heeft.
Je bent loyaal en gaat door het vuur voor mensen waarvan je houdt.
Niemand is meer hartstochtelijk dan jij, wanneer je gek bent van iets of op iemand.
Je doet iets eerder omdat je het wilt, dan omdat het moet. En wat je doet, doe je met hart en ziel!

Bron

quote:

Op maandag 5 maart 2007 11:22 schreef moelan0e het volgende:
Ik heb zelf de diagnose ADD gekregen zo'n jaar geleden. Ik heb een tijdje ritalin geprobeerd maar in combinatie met prozac en andere geestegektes leek het alsof ik aan de speed zat......

Zeer herkenbaar.
Ik slik nog steeds Prozac en Ritalin. In 2004 heeft het tot anorexia geleid.
Nog steeds gebruik ik het, maar in zeer kleine hoeveelheden (Ritalin 10 mg p/dag, Prozac 40 mg p/dag)

quote:

Op dinsdag 6 maart 2007 18:06 schreef Roeji het volgende:
pfft op momenten/dagen als dit kun je ritalin slikken tot je een ons weegt, het helpt dan gewoon niet.

Hoewel Ritalin en Concerta voor mij vaak heel aardig werken, heb ik het idee dat dit soort momenten - totaal overvallen worden door alles dat nog moet, alles dat niet lukt en een enorme stress omdat alles in de soep loopt - veel meer gebaat zijn bij een stevige ontspanningsoefening van een half uurtje. Uiteraard wel in combinatie met Ritalin, anders kan ik me beslist niet op zoiets concentreren natuurlijk.
Zoiets lukt uiteraard niet meteen de eerste keer, maar na een paar keer oefenen heb ik wél gemerkt dat na zo'n oefening van ongeveer dertig minuten, ik daarna echt een tijdje wat rustiger en evenwichtiger ben, dat ik kan relativeren en iets gerichter met oplossingen bezig kan zijn. In plaats van dat ik als een hysterische, huilerige kip zonder kop aan het rondrennen ben, op het punt van totale instorting.
Misschien het proberen waard voor jou!

quote:

Op woensdag 7 maart 2007 08:15 schreef minilotje het volgende:

[..]

Hoewel Ritalin en Concerta voor mij vaak heel aardig werken, heb ik het idee dat dit soort momenten - totaal overvallen worden door alles dat nog moet, alles dat niet lukt en een enorme stress omdat alles in de soep loopt - veel meer gebaat zijn bij een stevige ontspanningsoefening van een half uurtje. Uiteraard wel in combinatie met Ritalin, anders kan ik me beslist niet op zoiets concentreren natuurlijk.
Zoiets lukt uiteraard niet meteen de eerste keer, maar na een paar keer oefenen heb ik wél gemerkt dat na zo'n oefening van ongeveer dertig minuten, ik daarna echt een tijdje wat rustiger en evenwichtiger ben, dat ik kan relativeren en iets gerichter met oplossingen bezig kan zijn. In plaats van dat ik als een hysterische, huilerige kip zonder kop aan het rondrennen ben, op het punt van totale instorting.
Misschien het proberen waard voor jou!

Je beschrijft het iets beter dan dat ik dat deed
Ontspanningsoefeningen heb ik geprobeerd. Werkt niet, ik viel steeds in slaap tijdens die lessen. Maar dat komt omdat ik ook ME/CVS heb, als ik comfortabel ga liggen slaap ik vrij snel, maar als ik dan wakker schrik dan is de stress nog groter. Ik ben nu aan het proberen om het met een paar minuten uitracen op mn crosstrainer, om het even uit mn lijf te krijgen. Daar kan ik dan mn boosheid en irritatie op uit kuren zonder dat ik iets ga slopen, want vaak is dat het gevolg. Ik krijg dan een mega woede uitbarsting en sloop het eerste ding wat niet mee werkt of waar ik me aan stoot ofzo.

Inmiddels is mn bui aan het wegzakken (heeft wel een dag of 5 geduurd in totaal). En voel ik me iets kalmer. Ik ben nog niet rustig in mn kop en lijf, maar dat komt nog. Vandaag en morgen nog 2 drukke en stressvolle dagen, daarna zal ik zo totall loss zijn dat ik niet anders kan dan rustig zijn en rust nemen

Je typte /me

quote:

Op woensdag 7 maart 2007 10:16 schreef guitarist.nl het volgende:
Je typte /me

Ja ik zag het In eerste instantie zat ik even lekker blond te kijken, van: huh wat is nu weer verkeerd gegaan (ik voelde een lichtelijke drang om mn toetsenbord te halveren, opkomen). Maar toen zag ik dat ik beter me/cvs kon typen dan andersom