Had verschillende nummers van hem gehoord en aangezien ik niks kon vinden om te downloaden ben ik naar de winkel gegaan om te kijken of ze daar wat Sun Ra platen/cds hadden liggen...Ook vrij zeldzaam maar toch in het bezit gekomen van het album "Atlantis", wat volgens velen toch als zijn beste album (van de 126 albums of zo
) gezien wordt.Eén van de meest revolutionaire artiesten ooit die ongelooflijk grote invloed heeft gehad op vele bands die wij allemaal veel beter kennen dan Sun Ra zelf (oa. Pink Floyd)...
Atlantis is in ieder geval een erg relaxed album. Je moet er wel van houden en ik weet niet of ik deze muziek in de oneindigheid zal blijven draaien omdat het nogal chaotisch is (en tot noch toe voor mij enigszins onsamenhangend) maar speciaal is het zeker!
Wie weten nog andere bronnen om aan Sun Ra muziek te komen en/of weten tips en leuke weetjes over Sun Ra?
Leuk weetje in ieder geval: Sun Ra had op zijn paspoort staan dat hij op Saturnus was geboren (in plaats van Amerika/Alabama).
[ Bericht 2% gewijzigd door Norrage op 07-12-2006 16:41:10 ]
Ik vind "Mu" van het album erg goed en "Saturn" ook maar die andere irriteren me zelfs een beetje. Ik zal eens op zoek gaan naar ook wat andere albums want ik heb nummers gehoord die ik geweldig vond maar waarvan ik geen idee heb op welk album ze staan 
Als je mijn top 100 checkt Norrage dan zie je welke albums ik goed vind.
Sun Ra - Super-sonic Jazz
Sun Ra - Jazz in Silhouette
Sun Ra - The Nubians of Plutonia
zijn mijn favorieten tot op heden.
Ben nu Jazz In Silhouette aan het luisteren. Geweldig! Echte jazz in tegenstelling tot het wat meer free jazz/experimentele van een atlantis.
Heb verder ook Angels & Demons at play (wat van jullie adviezen opgevolgd) en Space is the place geluisterd en zijn ook erg goed...Het album wat ik nu gekocht heb vind ik eigenlijk het minste...dat is niet de bedoelign! (rest ook maar kopen dus
)quote:
Echt geniaal. Op youtube kun je Brother From Another Planet bekijken een goeie BBC docu over hem.
Zijn Arkestra treedt trouwens nog steeds op.
Ik vind Out Beyond The Kingdom of Saturn een van de leukste platen, maar hij heeft zoveel gedaan.
Uniek.
stukje op blog
Vooral lanquidity is erg makkelijk te behappen maar daardoor niet minder goed.
"Company agrees that all rights discussed in paragraph 5 above, as well as all rights of distribution and retail sales, on planets other than Earth (including but not limited to Saturn, Pluto, Jupiter and Mars) shall belong to Sun Ra."
Die BBC documentaire is wel leuk, ik vond zelf "A Joyful Noise" (uit de late jaren 70) ook wel een interessante documentaire, met meer muziek ook. Die film 'Space Is The Place' is trouwens ook erg wazig.
Waarheid of niet, we mogen hem dankbaar zijn.
quote:Als een van Coltrane's grootste invloeden wordt altijd John Gilmore genoemd. Deze man heeft decennia lang met the Arkestra opgetreden, het moet haast wel dat Sun Ra's werk Coltrane op een bepaald moment beïnvloed heeft.Op zaterdag 16 december 2006 18:06 schreef turnpike het volgende:
Afgelopen zomer heb ik een jazz interview boek gelezen met oa. Sun Ra, daarin dicht Sun Ra zich toe, Coltrane de juiste richting in te hebben gemanouvreerd door hem een aantal uren lang naar onuitgebrachte tapes te laten luisteren van zijn eigen muziek.
Waarheid of niet, we mogen hem dankbaar zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door la-nina op 16-12-2006 19:19:09 ]
En alhoewel het een nogal 'rustig' album is vind ik het toch best moeilijk te behappen. Het heeft veel eigenaardige momenten en vind het een zeer bijzonder album
Om ook meteen maar wat positiefs te zeggen over "Sound Of Joy"
[ Bericht 33% gewijzigd door Norrage op 20-12-2006 23:29:13 ]
onder andere n.a.v. deze post:
quote:Op donderdag 21 december 2006 14:51 schreef Norrage het volgende:
Vind Sun Ra toch ook erg goed. Gister weer uitgebreid geluisterd (nadat ik Mingus had geluisterd en tot de conclusie kwam dat ik er wel wat van terugvind bij Sun Ra (en andersom)) en kan er toch echt wel goed bij wegzwijmelen. Zeer fijne ritmes en zeer melodieus, net als hetgeen dat ik bij Mingus zo bleek te waarderen. Zo'n ritme zorgt er gewoon zo goed voor dat, hoe chaotisch het verder ook is, de muziek structuur behoudt.
Ik ben ook absoluut geen fan van die veels te experimentele/free jazz (die Sun Ra ook veel gemaakt heeft trouwens).
Ik post dit vooral omdat ik nog niet veel van Sun Ra heb weten terug te vinden op fok...vandaar had ik ook zelf nog een topic gecreëerd Sun Ra .
Voor de wat toegankelijker, in de oude jazzsferen (ala Miles) zijnde Sun Ra zou ik beginnen bij Jazz in Silhouette, Supersonic Jazz etc (zoals hier ook al aangeraden)...Voor de wat bekendere experimentelere muziek die ik zelf ook erg fijn vind kom je inderdaad uit bij Sound Of Joy, Lanquidity...Verder moet je ontzettend "free" en spacy albums als Atlantis, Heliocentric Worlds, Space Is The Place. etc wel eens gehoord hebben.
Ik ben benieuwd of zo een fervent jazz-luisteraar als jij Sun Ra weet te waarderen
quote:Tja, ik durf me zelf wel een jazzfan te noemen maar ik heb echt nauwelijks iets van Sun Ra gehoordOp donderdag 21 december 2006 15:03 schreef Norrage het volgende:
Zo'n Jazz liefhebber die Sun Ra niet zo kent?
Voor de wat toegankelijker, in de oude jazzsferen (ala Miles) zijnde Sun Ra zou ik beginnen bij Jazz in Silhouette, Supersonic Jazz etc (zoals hier ook al aangeraden)...Voor de wat bekendere experimentelere muziek die ik zelf ook erg fijn vind kom je inderdaad uit bij Sound Of Joy, Lanquidity...Verder moet je ontzettend "free" en spacy albums als Atlantis, Heliocentric Worlds, Space Is The Place. etc wel eens gehoord hebben.
Ik ben benieuwd of zo een fervent jazz-luisteraar als jij Sun Ra weet te waarderen
. Ben er ooit aan begonnen alleen dat was me destijds te experimenteel en te onsamenhangend, maar dat had ik ook ooit bij Miles Davis. Aan wat zijn die albums die je hierboven noemt te vergelijken? En waar komt de Mingus achtige muziek om de hoek kijken?
Hij heeft iets van 100 albums op zijn naam staan of zo. Veel albums hebben dat onsamenhangende en experimentele, vooral de wat spacier albums (gewoon al de albumtitels die iets buitenaards in de naam hebben, het woord "world", een mysterieuze plaats als "Atlantis" etc
)Misschien is zijn Greatest Hits ook een tip. Die heeft van elk genre wat volgens mij en zo kan je uiteindelijk bij de albums uitkomen waarvan je een nummer fijn vindt
Is alleen wat moeilijk te vinden. (sowieso is zijn muziek nogal moeilijk te vinden...hij is behoorlijk onbekend terwijl hij toch wel als één van de grondleggers wordt gezien als ik allmusic moet geloven)..Weet niet hoe ik het Mingus achtige echt kan omschrijven...Ik weet alleen dat ik gister Erectus luisterde en vervolgens Sun Ra en dat ik het een en ander in elkaar herkende
[ Bericht 18% gewijzigd door nipeng op 21-12-2006 15:41:19 ]
quote:Ik hou nu op zich wel van dat spacy toontje, maar kon dat destijds niet zo waarderen. Dat soort dingen moet bij mij altijd een beetje groeien. Greatest Hits enzo doe ik het liefst niet aan, zal me wel eerst even beperken tot de bovenste titels. Bedankt voor de tips iig, zal laten horen wat ik ervan vindOp donderdag 21 december 2006 15:14 schreef Norrage het volgende:
Vooral Jazz in Silhouette en Supersonic Jazz zijn wel met het eerdere werk van Miles te vergelijken. Is ook naar mijn mening veel minder experimenteel en gewoon geweldig rauwe jazz met veel trompet (een vergelijking met Miles natuurlijk) van Sun Ra.
Hij heeft iets van 100 albums op zijn naam staan of zo. Veel albums hebben dat onsamenhangende en experimentele, vooral de wat spacier albums (gewoon al de albumtitels die iets buitenaards in de naam hebben, het woord "world", een mysterieuze plaats als "Atlantis" etc
Misschien is zijn Greatest Hits ook een tip. Die heeft van elk genre wat volgens mij en zo kan je uiteindelijk bij de albums uitkomen waarvan je een nummer fijn vindt
Weet niet hoe ik het Mingus achtige echt kan omschrijven...Ik weet alleen dat ik gister Erectus luisterde en vervolgens Sun Ra en dat ik het een en ander in elkaar herkende
.quote:Live albums zijn al erg leuk vind ik. Die ga ik dan ook even luisterenOp donderdag 21 december 2006 15:33 schreef nipeng het volgende:
Mayan Temples is een mooie live plaat die prima kan dienen als introductie.
.quote:Misschien omdat 'lanquidity' een beetje buiten het jazz-kader valt, als je er in die hoedanigheid ook naar luistert vind ik het juist een uiterst toegankelijk stukje werk.Op woensdag 20 december 2006 22:49 schreef Norrage het volgende:
Moet toch zeggen dat Lanquidity ook een alleraardigst album is
En alhoewel het een nogal 'rustig' album is vind ik het toch best moeilijk te behappen. Het heeft veel eigenaardige momenten en vind het een zeer bijzonder album
Om ook meteen maar wat positiefs te zeggen over "Sound Of Joy"
Ik had aanvankelijk meer moeite met space is the place, waar lanquidity me direct kon bekoren.
En ik moet ook wat meer van zijn nieuwe albums hebben, zoals inderdaad dat Temples album.
Ik heb op m'n computer de albums: Astro Black, Atlantis, Cymbals, Discipline 27-11, God Is More Than Love Can Ever Be, Lanquidity, Nuclear War, On Jupiter, Sleeping Beauty, Space Is The Place en The Nubians Of Plutonia
Luister elke week wel minstens 1 van die albums, maar m'n favorieten zijn Discipline 27-11, Nuclear War, Space Is The Place en Sleeping Beauty.
Op vinyl heb ik alleen Heliocentric Worlds vol. 1, kom bijna nooit Sun Ra platen tegen in Nederland voor redelijke prijzen.
de cd The Solar-Myth Approach (Vol. 1)
quote:One of Sun Ra's more experimental sets (and that's saying something), 1970's The Solar Myth Approach, Vol. 1 is an eclectic set of tapes from sessions that date back to 1967 and include some of Sun Ra's earliest experiments with Moog synthesizers (the clatteringly primitive solo "Scene III, Took 4" sounds like it could have come from the very first time he experimented with the machine) and evidence of his increasing interest in dissonance and repetition. For example, the opening "Spectrum" sets various horn and reed players against each other in such a fashion that they sound woozily out of tune, even though they're playing in the same key; like most of the rest of the album, this piece is built on the most minimal compositional skeleton, with little in the way of melodic development or counterpoint. The pieces are also recorded with typically eccentric instrument groupings; most of the ten-minute "Legend" is an extended duet for trombones, and only the rollicking "They'll Come Back" has a typical small-combo lineup. Those who are into Sun Ra's most non-traditional musical ideas should look no further.
en Live at Montreux (dubbel lp voor maar 12 euro
)quote:The excellent Live at Montreux set from 1976 was released on vinyl by both Saturn and Inner City before disappearing from print for many years. In 2003, the set was reissued by both Universe/Akarma and P-Vine. A full 20-member Arkestra (plus dancers) turns in a typically freewheeling set. From "Take the 'A' Train" (featuring a killer solo from Marshall Allen), to the gospel-influenced "El Is a Sound of Joy," to the almost exotica "Lights on a Satellite," to the free and raucous "Gods of the Thunder Realm," and on to "We Travel the Spaceways," the Arkestra covers as much musical territory in this set as anyone would expect from a live Sun Ra show. This is considered to be another classic in a vast discography. [Completists take note: the Universe edition inexplicably fades out the last four minutes of "On Sound Infinity Spheres," which are present on the P-Vine edition.]
Kan de platen jammergenoeg pas over een paar dagen luisteren maar de cd heb ik al wel kunnen luisteren. Inderdaad wel heel erg experimentele muziek die ik nog wel een paar keer moet luisteren om te weten of ik het óf heel tof vind, of gewoon té vind. Doet me vooralsnog vooral denken aan een enge scene uit een film van David Lynch
. Iemand bekend met dit spul? .quote:Apart album. Ben er nog steeds niet over uit wat ik ervan vindOp maandag 25 december 2006 12:23 schreef Doff het volgende:
Nou, het aanbod in de Waaghald (platen/cdzaak) was wat beperkt dus ik heb op de gok maar wat meegenomen:
de cd The Solar-Myth Approach (Vol. 1)
.
Ik kende Sun Ra eigenlijk alleen van naam, via Motorpsycho. Die hebben aardig wat referenties qua songtitels, ook hebben ze een plaat genaamd Angels and Daemons At Play, duidelijker kan je niet zijn. Verder kende ik alleen het nummer Space Is The Place, in de Motorpsycho live uitvoering. Staat niet eens zover van het origineel af blijkt.
Wat me verder opvalt is dat ik het , tot nu toe dan, lang zo freaky niet vind als ik had verwacht. Erg mooie muziek. En dat voor iemand die jazz zeker wel kan waarderen, maar eigenlijk niet zoveel kaas van heeft gegeten en het eigenlijk ook nooit draait. Ik heb zo'n Blue Note verzamelaar, die maakt mooi duidelijk hoe ontzettend breed het genre is. Het een spreekt me aan, het andere totaal niet.
it's a motherfuckerr, don't you know
if they push that button, your ass gotta go
and whatcha gonna do without your ass?
sun ra kan ik op bepaalde momenten zeer waarderen, maar lang niet altijd. veel albums zijn ook niet om aan te horen imo. ik heb destijds een hoop platen van sun ra gekregen, en daar zitten een paar hele sterke tussen.
hehe, mooi cirkeltje kun je nu maken. sun ra --> john coltrane --> christian vander --> magma
quote:Leg uit?Op zaterdag 30 december 2006 10:17 schreef fretclick het volgende:
nuclear war, they're talking about nuclear war
it's a motherfuckerr, don't you know
if they push that button, your ass gotta go
and whatcha gonna do without your ass?
sun ra kan ik op bepaalde momenten zeer waarderen, maar lang niet altijd. veel albums zijn ook niet om aan te horen imo. ik heb destijds een hoop platen van sun ra gekregen, en daar zitten een paar hele sterke tussen.
hehe, mooi cirkeltje kun je nu maken. sun ra --> john coltrane --> christian vander --> magma
quote:Als zoon van een jazzpianist, Maurice Vander, en dankzij zijn moeder groeit hij op naast bekende jazzmuzikanten zoals Elvin Jones, Kenny Clarke en Chet Baker. Terwijl hij opgroeide, was hij niet echt op de hoogte van de actuele muziek van die tijd en was aangetrokken tot andere soorten muziek zoals de jazz en dan voornamelijk John Coltrane. Als dertienjarige kreeg hij zijn eerste drumstel van Chet Baker, die het gestolen had van zijn eigen drummer. Na de dood van John Coltrane in 1967 verliet hij Frankrijk en doolt een tijdje rond in Italië. Hij beëindigde deze dooltocht in 1969, ging naar Parijs en richtte daar Magma op.
quote:Aye staat nu hier op.Op zaterdag 23 december 2006 14:24 schreef DaisyDuke het volgende:
Concert For The Comet Kohoutek is hier nog niet genoemd.
De eerste paar seconden doet me altijd denken aan een warm-up sessie van de jostiband.
Maar ik heb de laatste tijd geluisterd naar Sound of Joy, Atlantis en één of andere live-cd, waarbij ik alleen Sound of Joy écht kon waarderen. Ik zag al een paar reacties waarin de vergelijking met het vroegere werk van Miles Davis werd getrokken, dus bij deze even een omvangrijke tvp.
quote:En deze ook even voor mezelf. Dat klinkt ook wel erg interessant.Op zaterdag 16 december 2006 16:44 schreef Zanderrr het volgende:
Als je die big band dingen tof vind, moet je ook eens op zoek naar platen van Horace Tapscott's Pan-Afrikan Peoples Arkestra. Lastig om legaal aan te komen, maar wel de moeite waard.
Jazz in Silhouette en Supersonic Jazz vind ik een beetje te simpel na het vaak geluisterd te hebben, maar nog steeds erg goed. A&DNOP is een wat afwisselender album met wat meer ritmes
Heeft sowieso ook veel weg van Sound of Joy.
Daarbij is natuurlijk Lanquidity ook heerlijk. Die intro van Where The Pathways Meet is bijna rocky
Erg mooi nummer.
Sun Ra Arkestra - Retrospect (1990). Van dezelfde show.
[ Bericht 7% gewijzigd door nipeng op 13-07-2007 22:46:20 ]
Het Sun Ra Arkestra speelt van 15 t/m 21 september een hele week tijdens het ZXZW-festival in Tilburg!
Het Arkestra, Sun Ra films, een lezing door biograaf John Szwed en de tentoonstelling Pathways To Unknown Worlds.
Check: www.zxzw.nl!
Groetjes,
Marjolein
Nee, klinkt te gek, ik hoop dat ik tijd heb om tzt te gaan kijken!
Wat vinden jullie van dit album? Ik hoor wel eens dat dit als een beetje een sellout album wordt gezien of te soft wordt bevonden. Ik vind het zelf een van de beste albums in de Sun Ra catalogus en That's How I Feel misschien wel een van z'n mooiste nummers.
En om maar te reageren op een post van 2 jaar terug: Lanquidity is wel mijn favoriete album geworden over de jaren heen. Schitterende atmosfeer, heel erg mooi en ook heel erg veelzijdig album
Discipline 27-II:
Night of the purple moon:
Astro Black:
Secrets of the Sun
The Solar Myth Approach
The Magic City:
Mijn favoriete Sun Ra deun momenteel:
En Disco 3000:
Lanquidity staat bij mij inderdaad ook heel hoog. De albums die ik met 5 sterren op rateyourmusic heb staan:
Sun Ra - The Heliocentric Worlds of Sun Ra (1965)
Sun Ra - The Heliocentric Worlds of Sun Ra, Volume 2 (1966)
Sun Ra - Featuring Pharoah Sanders and Black Harold (1976)
Sun Ra - Lanquidity (1978)
Wel grappig dat we elkaar hier weer tegenkomen trouwens
. Ons verschilletje in opvatting over muziek ligt dus in ieder geval niet aan een extreem verschil in smaak. Mijn kaartje is gekocht!
quote:Op zaterdag 30 december 2006 10:17 schreef fretclick het volgende:
nuclear war, they're talking about nuclear war
it's a motherfuckerr, don't you know
if they push that button, your ass gotta go
and whatcha gonna do without your ass?
sun ra kan ik op bepaalde momenten zeer waarderen, maar lang niet altijd. veel albums zijn ook niet om aan te horen imo. ik heb destijds een hoop platen van sun ra gekregen, en daar zitten een paar hele sterke tussen.
hehe, mooi cirkeltje kun je nu maken. sun ra --> john coltrane --> christian vander --> magma
Net pas voor het eerst Nuclear War geluisterd! Maar wat fijn album zeg
Ging het luisteren op basis van deze briljante cover:
yep
Hé is er een Sun Ra topicquote:Op donderdag 3 oktober 2013 18:16 schreef Norrage het volgende:
Dank je Gehenna voor het mij laten ontdekken van Sleeping Beauty en consequently On Jupiter. Andere stijl Sun Ra en ook echt fantastisch
Ja, daar was ik al weer 7 jaar geleden verantwoordelijk voorquote:
Op 
En Marshall Allen oogt wel enigszins breekbaar, maar wist zich nog prima staande te houden op het podium.