R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Geef mij mijn tijdmachine, en ik ga weg,
terug..
Vroeger gingen we wel eens naar de kerk,
met de kersttijd, allemaal in net pak.
Strikje etc, en op weg kwamen er allemaal mensen tegen,
ook allemaal in net pak, alles was zo vertrouwd,
en je kwam de kerk binnen en het was een en al goud en wonder.......
Ik voel me nu zo dood..
Alles is zo leeg, en zo grijs..
de kleuren van vroeger zijn nergens, mijn ziel vermoord.
Iets zit in mij, is wie ik was, en die "ik" wil eruit
die ik wil weer leven in het wonder, in het sprookje.
Dus zo voelt pijn, zou hij het halen nog een verlies zegt een
bekende stem in mij..
nee.
Het Oude omcirkeld mij in mijn herinnering,
en dat wil ik het niet laten zijn...
Om het leven weer te proefen, de groene heuvels, de bloemen,
de geuren, van thuiskomst, de kleren van je ouders..
je buurt, je vrienden, er is niks meer waard dan dat.
De nacht, de lach, de reizen, het spijt mij rianne.
Bij het slapen nog een kus en toedekken, je ouders beneden
nog horen praten, hol, door de vloer, op schoot, maar alles is dood.
Niet alleen ik, alles...het leven is een straf geworden.
Ik drink vaak om uit mijn depressies te raken, dan heb ik wel even lol..
maar dat moet ophouden, er speelt zoveel, ook op medisch gebied, en...
ik al depressief genoeg ben..
dat ik hier nu loop te janken aan de lopende band, en niet zomaar, maar met fucking pijn in mn hele lichaam
Alsof het uit mn strot geperst word, die pijn...alles komt boven en dat kan gewoon niet,
want ik moet constant sterk blijven en alles negeren, als ik dat niet doe stort ik voorgoed in.
Ik probeer de laatste tijd zoveel dingen te negeren, en alles om me heen is zo druk,
de een met school werk vriendin en projecten, de ander met baantjes vriendin en projecten,
Ik zit met teveel en er is geen oplossing voor, van de dood van familie tot aan lichamelijke problemen..
Waag het niet mij te vertellen medicijnen te gaan slikken, ik hoef geen chemische troep in mijn lijf,
ik wil enkel terug, terug naar toen, toen iedereen nog leefde, en ik vitaal was..
Wat is het leven waard wanneer alle waarde ontnomen is...
terug..
Vroeger gingen we wel eens naar de kerk,
met de kersttijd, allemaal in net pak.
Strikje etc, en op weg kwamen er allemaal mensen tegen,
ook allemaal in net pak, alles was zo vertrouwd,
en je kwam de kerk binnen en het was een en al goud en wonder.......
Ik voel me nu zo dood..
Alles is zo leeg, en zo grijs..
de kleuren van vroeger zijn nergens, mijn ziel vermoord.
Iets zit in mij, is wie ik was, en die "ik" wil eruit
die ik wil weer leven in het wonder, in het sprookje.
Dus zo voelt pijn, zou hij het halen nog een verlies zegt een
bekende stem in mij..
nee.
Het Oude omcirkeld mij in mijn herinnering,
en dat wil ik het niet laten zijn...
Om het leven weer te proefen, de groene heuvels, de bloemen,
de geuren, van thuiskomst, de kleren van je ouders..
je buurt, je vrienden, er is niks meer waard dan dat.
De nacht, de lach, de reizen, het spijt mij rianne.
Bij het slapen nog een kus en toedekken, je ouders beneden
nog horen praten, hol, door de vloer, op schoot, maar alles is dood.
Niet alleen ik, alles...het leven is een straf geworden.
Ik drink vaak om uit mijn depressies te raken, dan heb ik wel even lol..
maar dat moet ophouden, er speelt zoveel, ook op medisch gebied, en...
ik al depressief genoeg ben..
dat ik hier nu loop te janken aan de lopende band, en niet zomaar, maar met fucking pijn in mn hele lichaam
Alsof het uit mn strot geperst word, die pijn...alles komt boven en dat kan gewoon niet,
want ik moet constant sterk blijven en alles negeren, als ik dat niet doe stort ik voorgoed in.
Ik probeer de laatste tijd zoveel dingen te negeren, en alles om me heen is zo druk,
de een met school werk vriendin en projecten, de ander met baantjes vriendin en projecten,
Ik zit met teveel en er is geen oplossing voor, van de dood van familie tot aan lichamelijke problemen..
Waag het niet mij te vertellen medicijnen te gaan slikken, ik hoef geen chemische troep in mijn lijf,
ik wil enkel terug, terug naar toen, toen iedereen nog leefde, en ik vitaal was..
Wat is het leven waard wanneer alle waarde ontnomen is...
Vraag yvonne maar hoe tof ik ben, die gaf mij er ooit een tagje voor.
Ik heb soms het gevoel dat er maar een eind aan mn leven moet komen met een goeie aftitel song erbij, net als in films :/
Ik voel me echt alsof ik overtime doe, want mijn leven is allang over..
Maar ik heb lange tijd als doel gehad 2012 te halen, maar ik weet ff niet meer of dat nu zo nodig hoeft..
Ik voel me echt alsof ik overtime doe, want mijn leven is allang over..
Maar ik heb lange tijd als doel gehad 2012 te halen, maar ik weet ff niet meer of dat nu zo nodig hoeft..
Vraag yvonne maar hoe tof ik ben, die gaf mij er ooit een tagje voor.
Heel simpel., omdat je een afspraak met me hebt iig tot 2012 te wachten..quote:Op woensdag 29 november 2006 04:56 schreef BaajGuardian het volgende:
Ik heb soms het gevoel dat er maar een eind aan mn leven moet komen met een goeie aftitel song erbij, net als in films :/
Ik voel me echt alsof ik overtime doe, want mijn leven is allang over..
Maar ik heb lange tijd als doel gehad 2012 te halen, maar ik weet ff niet meer of dat nu zo nodig hoeft..
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Is het niet tijd voor psychologische hulp? Je klinkt nogal heel erg depressief
Ik kan je helaas niet helpen . Ik wou dat ik iets voor je kon doen. Hier een brede lach, misschien maakt dat weer iets goed:
Je klinkt nogal heel erg depressief Ik kan je helaas niet helpen . Ik wou dat ik iets voor je kon doen. Hier een brede lach, misschien maakt dat weer iets goed:
. Ik wou dat ik iets voor je kon doen. Hier een brede lach, misschien maakt dat weer iets goed: 
Internetjosti!
Ik ben heel vaak depressief, meestal sla ik dan aan de drank om weer wat lol te hebben.quote:Op woensdag 29 november 2006 05:06 schreef BttD het volgende:
Is het niet tijd voor psychologische hulp? Je klinkt nogal heel erg depressief
Ik kan je helaas niet helpen . Ik wou dat ik iets voor je kon doen. Hier een brede lach, misschien maakt dat weer iets goed:
Het komt met zware slagen, alsof het een depressiemolen is, soms wat erger dan anders, zonet heb ik dus weer een zware gehad.
nu voel ik me wel weer iets beter maar ik mis nogsteeds vroeger.
de omgeving, de zekerheid, de kleur, de vitaliteit, de onderneming, mijn vader..
Vraag yvonne maar hoe tof ik ben, die gaf mij er ooit een tagje voor.
Welke afspraak? ik herinner me niet zo, ik weet wel dat ik met sinterklaastijd mod zou worden.quote:Op woensdag 29 november 2006 05:06 schreef yvonne het volgende:
[..]
Heel simpel., omdat je een afspraak met me hebt iig tot 2012 te wachten..
rara wat is het..
:/
je reageerd ook nooit meer op je msn trouwens :/
Vraag yvonne maar hoe tof ik ben, die gaf mij er ooit een tagje voor.
de structuur, de rush, de simpelheid, de visie, de wil.
het doel...
ik mis... zoveel..
het doel...
ik mis... zoveel..
Vraag yvonne maar hoe tof ik ben, die gaf mij er ooit een tagje voor.
ben wellicht niet in mijn recht om hier op te reageren maar ik denk dat ik het toch moet doen, heb je verhaal gelezen en wil je een hart onder de riem steken dat die gevoelens waarschijnlijk overgaan als je uit de sleur van je gevoel komt en je weer leert van het leven te genieten en alles weer anders gaat zien omdat je weer optimisme terug krijgt , zelf denk ik vaak aan dingen die ik niet mee maak en mensen die ik niet meer zie maar ik focus me behalve daarop ook op de nieuwe dingen in het leven en de nieuwe mensen om mijn heen , ik dacht dat ik altijd alleen zou blijven en mensen mij vergoed verlaten hadden dat mijn oude buurt uit elkaar was gevallen en ik voorgoed uit mijn vrienden groep verstoten was .... maar wonder boven wonder maak ik nu geheel onverwachts weer nieuwe contacten en krijg ik weer wat meer zin in het leven ... om eerlijk te zijn heb ik me eenkeer depresief gevoelt in het leven en heb ik dat als heel vervelend ervaren , gelukkig was het maar van korte duur .....ik hoop voor je dat je in je zelf je ware ik terug kan vinden die diep van binnen waarschijnlijk nog leeft en dat je die de kans geeft zich weer te ontwikkelen het oude achter te laten en je weer nieuwe dingen gaat ondernemen om het leven met je ware ik te koesteren...
Ook vind ik het erg mooi hoe je je gevoel verwoorden weet niet veel van vroeger maar weet wel het gevoel van een buurt die veranderd en van gamilie banden die vertroebelen dat is erg jammer en het is vaak het gemis dat blijft steken in je gedachte als je kijkt naar plaatsen waar je goede herninneringen aan hebt , de kunst lijkt me aan de leuke dingen te denken en de kracht vinden om nieuwe herrninneringen te maken.
ik hoop van harte dat je nog veel hebt om voor te leven en je nog waarde hecht aan de mensen om je heen en je huidige relaties nog niet te ver weg gerelatieveerd hebt met die je ooit had .
ik denk nu (soms met grote moeite) als volgt : wat niet is kan nog worden wat was is niet meer maar kan weer zijn , niet met de zelvde mensen maar wel met nieuwe mensen..
weet in iedergeval dat je niet alleen bent zolang je je kan uiten en dat dat belangrijk is en je niet te veel moet focussen op de mensen die je verkeerd of anders inschatten dan je gewild had of je neit begrijpen....
hopelijk heb ik je hiermee wat stuen gegeven
het zijn maar wat letters maar toch veel sterkte
groetjes
martijn
Ook vind ik het erg mooi hoe je je gevoel verwoorden weet niet veel van vroeger maar weet wel het gevoel van een buurt die veranderd en van gamilie banden die vertroebelen dat is erg jammer en het is vaak het gemis dat blijft steken in je gedachte als je kijkt naar plaatsen waar je goede herninneringen aan hebt , de kunst lijkt me aan de leuke dingen te denken en de kracht vinden om nieuwe herrninneringen te maken.
ik hoop van harte dat je nog veel hebt om voor te leven en je nog waarde hecht aan de mensen om je heen en je huidige relaties nog niet te ver weg gerelatieveerd hebt met die je ooit had .
ik denk nu (soms met grote moeite) als volgt : wat niet is kan nog worden wat was is niet meer maar kan weer zijn , niet met de zelvde mensen maar wel met nieuwe mensen..
weet in iedergeval dat je niet alleen bent zolang je je kan uiten en dat dat belangrijk is en je niet te veel moet focussen op de mensen die je verkeerd of anders inschatten dan je gewild had of je neit begrijpen....
hopelijk heb ik je hiermee wat stuen gegeven
het zijn maar wat letters maar toch veel sterkte
groetjes
martijn
Save Us From Fashion !
Bedankt tinoz, tis wel dat ik juist doordat ik mezelf probeerde op te zoeken in deze sores gekomen ben.
ik was ooit echt hyperintelligent, had totale controle over mn leven, en nu totaal niet meer juist omdat ik ervoor koos naar mijn oude ik te zoeken, en bang was deze te verliezen...
Ik snap het nu waarom, maar zit nogsteeds met het dilemma.
ik was ooit echt hyperintelligent, had totale controle over mn leven, en nu totaal niet meer juist omdat ik ervoor koos naar mijn oude ik te zoeken, en bang was deze te verliezen...
Ik snap het nu waarom, maar zit nogsteeds met het dilemma.
Vraag yvonne maar hoe tof ik ben, die gaf mij er ooit een tagje voor.
owjee ... sorry dan , wil je natuurlijk niet verder in de problemen helpen , mss moet je je zelf anders hernieuwen of iets misschien dat dat helpt , wat zijn wij mensen toch ingewikkeld
Save Us From Fashion !
mja, ik zit ook met lichamelijke problemen, medisch vlak, en dan niet een klein probleempje oid..quote:Op woensdag 29 november 2006 07:03 schreef tinoz het volgende:
owjee ... sorry dan , wil je natuurlijk niet verder in de problemen helpen , mss moet je je zelf anders hernieuwen of iets misschien dat dat helpt , wat zijn wij mensen toch ingewikkeld
heb geen zin om het op het forum te posten maar dat speelt ook mee.
Vraag yvonne maar hoe tof ik ben, die gaf mij er ooit een tagje voor.
ok dan , al met al zit het dus tegen .... over zie je je gevoel nog wel dan ?
Save Us From Fashion !
Je kunt nu je eigen tradities maken en opnieuw een kerk bezoeken met de kerstnacht en gaan wandelen in het park of thuis een lekker etentje voorbereiden, misschien met een vriend. Herinneringen aan vroeger kun je koesteren en er met veel warmte aan terugdenken, maar je kunt zelf ook een goede sfeer creeeren zodat je daar een fijn gevoel van krijgt.
Tering BG, ik wist dat je niet lekker in je vel zat door wat eerdere tekstjes van je in die richting maar dat het zo diep zat wist ik niet. Het lijkt erop dat je een opgesloten gevoel hebt eigenlijk. Even een misschien een tikkeltje lame idee maar wie weet; zou het voor jou geen mogelijkheid zijn om vrijwilligerswerk te gaan doen om invulling te geven aan je dagen? Het houdt je bezig en geeft je uiteindelijk ook nog eens een goed gevoel dat je mensen helpt, het lijkt mij dat je teveel nadenkt. Dat doe ik ook maar als je het niet vanuit jezelf kan verwerken kan je problemen krijgen inderdaad.
Sterkte dude.
Sterkte dude.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Mn casemanager stelde voor te gaan werken bij de kinderboerderij maar ik zit op het moment met dat lichamelijk dat ik ECHT verwijderd wil hebben voor ik weer toekomstperspectief kan nemen, want ...mja..ik wil het er eigenlijk nieteens over hebben sorry.
Vraag yvonne maar hoe tof ik ben, die gaf mij er ooit een tagje voor.
Geef jezelf eens een flinke schop onder de kont, of laat dat doen.quote:Op woensdag 29 november 2006 04:56 schreef BaajGuardian het volgende:
Ik heb soms het gevoel dat er maar een eind aan mn leven moet komen met een goeie aftitel song erbij, net als in films :/
Ik voel me echt alsof ik overtime doe, want mijn leven is allang over..
Maar ik heb lange tijd als doel gehad 2012 te halen, maar ik weet ff niet meer of dat nu zo nodig hoeft..
Yvonne riep ergens: [b]Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
loop je op dit moment al bij een psycholoog of psychiater? Zo nee dan lijkt het me heel verstandig voor jou om dat eens te gaan doen.
Succes in ieder geval
Succes in ieder geval
Tegen mij hoef je geen sorrie te zeggen hoor zolang je er maar voor zorgt dat je weer wat lol in je leven kan genereren.quote:Op woensdag 29 november 2006 07:41 schreef BaajGuardian het volgende:
Mn casemanager stelde voor te gaan werken bij de kinderboerderij maar ik zit op het moment met dat lichamelijk dat ik ECHT verwijderd wil hebben voor ik weer toekomstperspectief kan nemen, want ...mja..ik wil het er eigenlijk nieteens over hebben sorry.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Je hebt makkelijk praten, ik zal je mijn leven nieteens toewensen zodat je het zou weten want ik wens het mezelf al langer niet meer toe.quote:Op woensdag 29 november 2006 07:45 schreef static het volgende:
[..]
Geef jezelf eens een flinke schop onder de kont, of laat dat doen.
maar wat kan ik doen,....maar hopen dat volgend dokter bezoek wel wat uit voortkomt tot actie.
Vraag yvonne maar hoe tof ik ben, die gaf mij er ooit een tagje voor.
Tja, met meer erge shit in het vooruitzicht kan het alleen maar erger worden, maar ik moet er doorheen om 2012 te halen, ik heb geen andere keuze dan hopen dat het niet erger word, en dat aan iets anders eindelijk wat gedaan word, en dat ik de kracht heb de rest weer te verdringen.quote:Op woensdag 29 november 2006 07:46 schreef jogy het volgende:
[..]
Tegen mij hoef je geen sorrie te zeggen hoor zolang je er maar voor zorgt dat je weer wat lol in je leven kan genereren.
Vraag yvonne maar hoe tof ik ben, die gaf mij er ooit een tagje voor.
je moet het niet verdingen je moet er juist mee om zien te gaan en daarvoor raad ik je aan om naar een psycholoog of psychiater te gaan. Als je dingen gaat verdringen komen ze later weer keihard terugquote:Op woensdag 29 november 2006 07:53 schreef BaajGuardian het volgende:
[..]
Tja, met meer erge shit in het vooruitzicht kan het alleen maar erger worden, maar ik moet er doorheen om 2012 te halen, ik heb geen andere keuze dan hopen dat het niet erger word, en dat aan iets anders eindelijk wat gedaan word, en dat ik de kracht heb de rest weer te verdringen.
Ik heb al teveel opgekropt om het eruit te laten komen, trust me...dat is geen optie.quote:Op woensdag 29 november 2006 07:54 schreef erikh het volgende:
[..]
je moet het niet verdingen je moet er juist mee om zien te gaan en daarvoor raad ik je aan om naar een psycholoog of psychiater te gaan. Als je dingen gaat verdringen komen ze later weer keihard terug
Vraag yvonne maar hoe tof ik ben, die gaf mij er ooit een tagje voor.
*hart onder de riem steekt*
My friends just came back from a planet where the dominant lifeform had no bilateral symmetry, and all I got was this stupid F-Shirt.
Waarom vandaag doen als je het morgen ook kan uitstellen?
Waarom vandaag doen als je het morgen ook kan uitstellen?
Het zit allemaal in je eigen bolletje.quote:Op woensdag 29 november 2006 07:51 schreef BaajGuardian het volgende:
[..]
Je hebt makkelijk praten, ik zal je mijn leven nieteens toewensen zodat je het zou weten want ik wens het mezelf al langer niet meer toe.
maar wat kan ik doen,....maar hopen dat volgend dokter bezoek wel wat uit voortkomt tot actie.
Yvonne riep ergens: [b]Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
