I.R. Baboons semi-bikkeltijd deel 79

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:06 schreef schvvmert het volgende:
Nee.... dit staat toch prima hier?

Ja, het was niet mijn idee.

Iets met beleid, en zo.

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:02 schreef broer het volgende:
Het is gewoon niet meer dan een verantwoording voor dit topic om in ONZ te mogen staan.

Als dit verhaal er niet stond moesten we binnenkort naar WFL of TTK.

Welnee, dit soort posts staan ook heus wel in die fora vandaag de dag.
Het feit dat we hier nog steeds in Onzin zitten is volgens mij voornamelijk te danken aan de goodwill die I.R. heeft opgebouwd.

Crosspost.

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:15 schreef broer het volgende:
Ik zag vanavond tijdens De wereld draait door Hella de Jonge vol bewondering naar Freek kijken toen hij iets voordroeg. Ooit stond ik een tijdje met de vriendin (vrouw?) van André Manuel te praten. Die vond ook vrijwel alles wat hij deed geweldig. Allebei de vrouwen leken me optimaal gelukkig.

Zou dat een voorwaarde voor echte liefde zijn? Dat je je partner bewondert in hetgeen hij of zij doet?

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:11 schreef Lamon het volgende:
Het feit dat we hier nog steeds in Onzin zitten is volgens mij voornamelijk te danken aan de goodwill die I.R. heeft opgebouwd.

Denk je dat de boel zonder hem al lang op slot zou zitten?

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:17 schreef broer het volgende:
Denk je dat de boel zonder hem al lang op slot zou zitten?

Zonder hem zouden we in ieder geval onderaan deze pagina staan met een raar icoontje ervoor, zo niet zelfs in een ander subforum.

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:16 schreef broer het volgende:
Crosspost.

Als ik die post beantwoord met een "ja!", is dat dan kort door de bocht gaan?
Want al zien echtparen en levenspartners elkaar best eens door een kritische bril, er blijft altijd een bepaalde onvoorwaardelijke trots voor de ander naar derden toe, al is dat dan wel of niet terecht.
Als dat er niet meer is, zijn mensen ook vrij snel uit elkaar, bewijst de praktijk.

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:26 schreef Lamon het volgende:
Als dat er niet meer is, zijn mensen ook vrij snel uit elkaar, bewijst de praktijk.

Ja, maar bewondering? Dat is volgens mij eenrichtingsverkeer. Dat kan toch ook bijna niet gezond zijn...

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:27 schreef broer het volgende:

[..]

Ja, maar bewondering? Dat is volgens mij eenrichtingsverkeer. Dat kan toch ook bijna niet gezond zijn...

Maar die bewondering kan ook wederzijds zijn toch?
Je kunt toch niet nu snel concluderen dat dat niet het geval is.

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:30 schreef Lamon het volgende:
Maar die bewondering kan ook wederzijds zijn toch?

Dat kan. Maar dan heb je wel een ontzettend uniek stel te pakken, denk ik, als beide partners elkaar bewonderen. Ik denk dat je vaker een soort 'machtsverhouding' hebt wat prestaties betreft.

Maar goed, om nogmaals te crossposten: ik weet niet precies wat ik hiermee wilde, maar het viel me vanavond op en ik vroeg het me af.

Quelle topique!!!
Wat snij je weer aan bwoew!! Hemeltje lief.
Vooral Lamon zijn antwoord dan weer,........ als er geen sprake meer is van bewondering is de relatie meestal snel over.....

hmmmm

Ik denk wel dat daar iets inzit. Want immers, als je niet meer met bewondering, of trots, naar je partner kunt kijken is er ook geen sprake meer van respect. Maar of het nou eenrichtingsverkeer is. Dat denk ik dan weer niet. Ik weet namelijk heel zeker dat mijn partner erg trots is op wat ik allemaal doe, maar ik zelf ben ook dikwijls genoeg bovenmatig trots op hetgeen hij allemaal uitvreet.

Jep, Lamon heeft het helemaal goed, als ik mijn eigen relatie zo eens bezie.

Hoi, was ik te wazig? (zie eind blz 1)

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:34 schreef broer het volgende:

[..]

Dat kan. Maar dan heb je wel een ontzettend uniek stel te pakken, denk ik, als beide partners elkaar bewonderen.

Alleeeeeeeee seg!! Doe es niet zo raar man!! Waarom zou dat niet kunnen??

Dat KAN, neem dat maar van mij aan

quote:

Ik denk dat je vaker een soort 'machtsverhouding' hebt wat prestaties betreft.

Jemig, we leven niet meer in de middeleeuwen hoor!!!

Ik vind eerlijk gezegd dat jij een raar en vertekend beeld hebt van relaties broer..... sorry

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:36 schreef ElizabethR het volgende:
Wat snij je weer aan bwoew!! Hemeltje lief.

Pardon.

quote:

Jep, Lamon heeft het helemaal goed, als ik mijn eigen relatie zo eens bezie.

Ja, het klinkt goed. Maar toch vind ik het te gemakkelijk.

(Ik heb natuurlijk gemakkelijk praten. Ik ben er zelf nog niet uit wat ik ervan vind. )

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:34 schreef broer het volgende:
Dat kan. Maar dan heb je wel een ontzettend uniek stel te pakken, denk ik, als beide partners elkaar bewonderen. Ik denk dat je vaker een soort 'machtsverhouding' hebt wat prestaties betreft.

Ik ben nu heel erg aan het extrapoleren qua emotionele gedachtengang, maar ik denk dat dat voor oudere generaties misschien helemaal niet zo uniek is.
Dat hele focussen op machtsverhoudingen is wel erg van deze tijd en het feminisme zou daar best eens een aangevende rol in gespeeld kunnen hebben om te komen waar we nu zijn, en misschien dat hele machtspelletje wel versterkt kunnen hebben.
Niet dat ik daarmee zeg dat dat dus geen vooruitgang is, maar meer dat het vroeger geen issue was, en het rollenpatroon niet zo'n sterke rol speelde bij de mate van bewondering voor elkaar.

Ik zal het morgen proberen te verduidelijken ofzo.

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:38 schreef ElizabethR het volgende:
Ik vind eerlijk gezegd dat jij een raar en vertekend beeld hebt van relaties broer..... sorry

Ik ben de eerste om dat te beamen. Maar daarom vraag ik er ook naar. Het kan geen kwaad om je eigen ideeën te toetsen aan die van anderen, toch?

Overigens vind ik het niets met de middeleeuwen te maken hebben. Ik heb het niet over man-vrouw-verhoudingen. Ik heb het eerder over de ruimte die ego's innemen. Hoe meer ruimte een bepaald ego inneemt (zeker als dat terecht is, wánt bewondering), hoe minder ruimte er voor een ander ego is. Dat bedoel ik met 'machtsverhouding'.

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:41 schreef Lamon het volgende:
Dat hele focussen op machtsverhoudingen is wel erg van deze tijd en het feminisme zou daar best eens een aangevende rol in gespeeld kunnen hebben om te komen waar we nu zijn, en misschien dat hele machtspelletje wel versterkt kunnen hebben.
Niet dat ik daarmee zeg dat dat dus geen vooruitgang is, maar meer dat het vroeger geen issue was, en het rollenpatroon niet zo'n sterke rol speelde bij de mate van bewondering voor elkaar.

Jij gooit het ook al op de man-vrouw-verhouding en hoe die vroeger was. Dat bedoel ik niet met 'prestaties'. Ik zie bijvoorbeeld best gebeuren dat een man zijn vrouw bewondert om het huishoudelijk werk dat zij verricht, en dat die vrouw in de relatie dus de 'macht' heeft wat bewondering betreft.

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:40 schreef broer het volgende:

[..]

Pardon.

Geeft niet, ik zit me hier toch te vervelen, het is overigens wel de eerste keer dat ik om half tien smrogens in I.R. bikkeltijd zit te posten [quote]

Dames en heren, ik ga er nog eens over nadenken.

Slaap lekker, allen.

(En ER een fijne dag. )

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:43 schreef broer het volgende:

[..]

Ik ben de eerste om dat te beamen. Maar daarom vraag ik er ook naar. Het kan geen kwaad om je eigen ideeën te toetsen aan die van anderen, toch?

Overigens vind ik het niets met de middeleeuwen te maken hebben. Ik heb het niet over man-vrouw-verhoudingen. Ik heb het eerder over de ruimte die ego's innemen. Hoe meer ruimte een bepaald ego inneemt (zeker als dat terecht is, wánt bewondering), hoe minder ruimte er voor een ander ego is. Dat bedoel ik met 'machtsverhouding'.

Ah, oke, een stuk duidelijker zo.

Nou ja, ik weet niet hoor. Wij zijn regelmatig in het gezelschap van anderen, en het komt echt niet zelden voor dat ik, nadat ik wat heb lopen praten met deze en gene, terug kom bij mijn partner die uitgebreid staat te vertellen wat ik allemaal doe en hoe trots hij daarop is. En andersom precies hetzelfde!! Of er wordt een onderwerp aangesneden en niemand weet daar eigenlijk het fijne van, en dan kan ik zeggen: ' Oh moet je even aan mijn man vragen' ...
Of we gaan ergens naar toe en we nemen iets lekkers mee, en dan zegt de gastheer: ' Wow, dat ziet er lekker uit' , waarop mijn man onmiddellijk uitroept: ' Heeft ze zelf gemaakt!! Ze is een uitmuntend kok!!'

Bedoel je zoiets???

Ik ben van mening dat er in onze relatie ruimte is voor beide ego's. De ene periode neemt hij wat meer ruimte in, de volgende periode ikke. En zo houden we elkaar lekker in evenwicht, althans, dat vind ik!! En ik ben er zeer gelukkig mee!!

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:47 schreef schvvmert het volgende:

[..]

China toch?

Nog drie dagen, ik kan niet wachten tot ik weer voet op de bodem van ' good old Ireland' mag zetten en in mijn eigen bed lig!!

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:46 schreef broer het volgende:
Jij gooit het ook al op de man-vrouw-verhouding en hoe die vroeger was. Dat bedoel ik niet met 'prestaties'. Ik zie bijvoorbeeld best gebeuren dat een man zijn vrouw bewondert om het huishoudelijk werk dat zij verricht, en dat die vrouw in de relatie dus de 'macht' heeft wat bewondering betreft.

Maar je gaat wel uit van het feit dat er een toppunt van ego is, wat de top van de twee ego's doet overschreiden, zodat een gezonde relatie onmogelijk is.
Dat is wel een hele sceptische kijk op de manier waarop relaties zouden werken.
Een relatie hoort in ideale zin geen sociaal verantwoorde grens te hebben, maar wordt gevoed door emotie, waarbij discriminatie van de ander (vrouw OF man) geen rol speelt, anders is het geen relatie, maar een maatschappelijke tegemoetkoming.

Of in ware woensdagavondtermen gezegd;
Liefde kent geen grenzen.

quote:

Op donderdag 30 november 2006 03:21 schreef schvvmert het volgende:

[..]

Ik moet deze post morgen nog een keer lezen.

Ik snap er ook geen drol van, en het is hier morgen notabene!!
Eenvoud, ook in den Nederlandsche Taal, is zoveel krachtiger.

Muuuuuuhuuuuuuuuuuuu

Ik ga even een Chinees sigaretje roken

quote:

Op donderdag 30 november 2006 03:33 schreef schvvmert het volgende:

[..]

Welke ginseng gaat daarin?

Geen idee, maar ze smaken goed en zijn spotgoedkoop. 1,10 euro voor 20 saffies.
Ik hoop dat ik nog wat ruimte overhou in mijn koffers. Want het scheelt toch 5 euro per pakje met Ierland.

BTW, van welke user met wie ik geloof ik altijd ruzie had ben jij nou ook weer es een kloon??

Truste.

Slaap lekker, I.R.

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:53 schreef ElizabethR het volgende:
Wij zijn regelmatig in het gezelschap van anderen, en het komt echt niet zelden voor dat ik, nadat ik wat heb lopen praten met deze en gene, terug kom bij mijn partner die uitgebreid staat te vertellen wat ik allemaal doe en hoe trots hij daarop is. En andersom precies hetzelfde!! Of er wordt een onderwerp aangesneden en niemand weet daar eigenlijk het fijne van, en dan kan ik zeggen: ' Oh moet je even aan mijn man vragen' ...
Of we gaan ergens naar toe en we nemen iets lekkers mee, en dan zegt de gastheer: ' Wow, dat ziet er lekker uit' , waarop mijn man onmiddellijk uitroept: ' Heeft ze zelf gemaakt!! Ze is een uitmuntend kok!!'

Dat vind ik echt ontzettend lief. Maar eerlijk gezegd zie ik dat niet zo vaak.

quote:

Ik ben van mening dat er in onze relatie ruimte is voor beide ego's. De ene periode neemt hij wat meer ruimte in, de volgende periode ikke. En zo houden we elkaar lekker in evenwicht, althans, dat vind ik!! En ik ben er zeer gelukkig mee!!

Heel knap. En heel mooi. Wees er blij mee.

Dank je. Ik ging vanavond met mijn cycladeskindjes wat drinken, maar er kwamen er maar 2 opdagen. En 1 ging er heel snel weg. Gelukkig bleef er eentje tot het einde hangen, anders was het vrij genant geweest.

En nu over 6 uur weer op. .

quote:

Op donderdag 30 november 2006 02:57 schreef Lamon het volgende:
Liefde kent geen grenzen.

Ik dacht dat je de gelijkheid van partners verdedigde. Maar kennelijk ben ik de derde die jouw post nog een keer moet lezen.

quote:

Op vrijdag 1 december 2006 01:38 schreef broer het volgende:

[..]

Ik dacht dat je de gelijkheid van partners verdedigde. Maar kennelijk ben ik de derde die jouw post nog een keer moet lezen.

Ik zou de moeite niet nemen, ik snap mijn eigen zinnen van gisteren vandaag al niet meer.

En nu pogen te gaan slapen, en morgen weer fris op te kunnen staan voor het concert van Placebo..

quote:

Op vrijdag 1 december 2006 01:36 schreef broer het volgende:

[..]

Dat vind ik echt ontzettend lief. Maar eerlijk gezegd zie ik dat niet zo vaak.
[..]

Heel knap. En heel mooi. Wees er blij mee.

Jakkes, wat een cynisme.......
Ik zie het juist heel regelmatig.

quote:

Op vrijdag 1 december 2006 03:53 schreef ElizabethR het volgende:
Jakkes, wat een cynisme.......
Ik zie het juist heel regelmatig.

Ik probeer echt niet cynisch te zijn. Integendeel. Ik weet dat me dat meer ellende dan goeds oplevert. Maar het is wel hoe ik het ervaar.

Heb jij nooit het gevoel dat je het spreekwoordelijke lot uit de loterij hebt, dan?

Ik was vanavond bij een avond die ze 'Girls do it better' of zoiets hadden genoemd. Was wel grappig. De ene band heette The Cuties, en dat wáren ze ook. Leuke meisjes die net hadden leren spelen, maar die toch al een rommelig maar fijn optreden gaven.

Daarna The Ian Fays. Heel stil, heel lief. Af en toe klonk het als Belly, maar dan niet zo uptempo. Tijdens dat optreden kwam er een groep Duitsers binnen. Een stuk of twintig meisjes van achttien en vijf jongens van dezelfde leeftijd. Het was lang geleden dat ik parfum had geroken die naar aardbeien stonk.

Ik kon niet onderscheiden of het van de meisjes of van de jongens kwam.

Och, de revelaties in I.R.Baboons semi-bikkeltijd toch altijd...

quote:

Op vrijdag 1 december 2006 01:37 schreef I.R.Baboon het volgende:
Dank je. Ik ging vanavond met mijn cycladeskindjes wat drinken, maar er kwamen er maar 2 opdagen. En 1 ging er heel snel weg. Gelukkig bleef er eentje tot het einde hangen, anders was het vrij genant geweest.

En nu over 6 uur weer op. .

wow, half acht, welk een straf

Ik hoor letterlijk de wind waaien door de bomen.
Wat een timing.

Goeiemorgen, nerveus voor de Sint vanavond

Ik was afgelopen zaterdag na 4 maanden weer bij de kapper. Vaste S-B lezers weten hoe naar dat altijd voor me is, maar ik heb het weer doorstaan. Ik heb definitief besloten dat mijn haargrens al een paar jaar geen millimeter geweken is. Verder is m'n haar weer kort en krijg ik daar van veel mensen kritiek op (maar soms ook wel toejuichingen), maar ik ben er iig weer voor 4 maanden vanaf.

quote:

Op zondag 3 december 2006 02:08 schreef Wickedangel het volgende:

[..]

Wil ik ook wel eens weten
Al terug uit China, Elizabeth? En hoe was 't daar

Driewerf kut, lees mijn mailtje maar aan diverse mensen..........
-------------------------------------------------------------------------
Zo, na een zeer lange reis, want vertragingen op Heathrow in verband met immense stormen in Ierland, ben ik weer terug thuis.

Het was me het weekje wel…..

De heenreis ging op zich zoals gepland. Het is zwaar hoor, kan ik u vertellen.
3 Vluchten op één dag. Drie keer inchecken, wachten, nog meer wachten, in een vliegtuig klimmen, en als je bent geland op zoek naar het volgende vliegtuig. Op de heenreis op Heathrow ook al problemen gehad met de aansluiting. Net die dag, zul je altijd zien, ging de normale trein niet die passagiers van de ene naar de andere terminal brengt. En ik had maar 3 uur tussendoor. Nu is Heathrow zo ongeveer net zo groot als heel Tilburg, dus de reis naar de volgende terminal nam nogal wat tijd in beslag. Zoveel dat ik heb moeten hollen om het vliegtuig nog te halen, de gate was al dicht! Maar goed, ik zat in het vliegtuig voor het langste stuk van de reis. 11 Uur zou het duren voor ik in Beijing aangeland was.

Toen nog het laatste stukje, naar Dalian zelf.

Het eerste wat me opviel tijdens het lopen op het vliegveld was dat de mensen, met name de mannen, grote viezeriken zijn. Er staan om de zoveel paar meter afvalbakken overal. Regelmatig loopt daar een chinees langs, die schraapt zijn keel uitgebreid en zeer hoorbaar, om vervolgens een enorme fluim te deponeren in een speciaal daarvoor aan de afvalbak gemonteerd extra bakkie, een zogeheten kwispedoor zouden we het in Nederland noemen. Dat is dus gewoonte. Je hoort dan ook telkens mannen een enorme rochel produceren. Nou niet bepaald mijn favoriete geluid om naar te luisteren. Verder viel het me op dat alles zo schoon was. Mooi marmer, mooie decoraties. Er lopen dan ook constant, in dit geval dames, want rolbevestigend zijn ze nogal die chinezen, rond die alles tot in de puntjes blijven verzorgen. Ook die kwispedoorbakkies…. Die mogen zij leeggooien. Brrrrrrr

Aanbeland in het hotel schrok ik me wezenloos. 5 Sterren, jemig!! Ook hier weer een bende personeel. Niks mocht je zelf doen. De deuren werden voor je opengemaakt, je spullen werden voor je gedragen, het was zelfs zo erg dat ’s-Avonds om een uur of 8 de bel ging als je in je kamer was. Dan ging je opendoen en dan stond er een mevrouw voor je deur die iets in het chinees tegen je zei. Nu is mijn chinees een ietsepietsie roestig lately, dus verstond ik dat uiteraard niet. De mevrouw kwam dan ook mijn kamer binnengelopen en ging voor mij de gordijnen dichtdoen, en mijn bed openslaan. Nou vraag ik je!! Absoluut belachelijk natuurlijk. Dat heeft ze dan ook maar 1 keer gedaan. Vanaf die eerste dag heb ik netjes bedankt door het bordje 'privacy please' op mijn deur te hangen.

De kamer was fantastisch sjiek. Een behoorlijk grote zitslaapkamer, met bankje en zetel en schemerlamp en tv meubel en koelkast met inhoud, plus nog een schrijftafel. Het bed was groot!! En de badkamer ook. Mét ligbad. In de kast trof ik vervolgens slippers aan, netjes verpakt, een schoenenpoets mandje waar je alleen maar je schoenen in hoeft te zetten en ze zijn die dag nog gepoetst, badjassen en een kluis. In de badkamer kon je het zo gek niet bedenken of het was er, tot en met tandenborstels, nagelvijltjes en oog make-up remover aan toe. Uitermate luxe dus allemaal. Ik heb wel meteen de thermostaat teruggedraaid, want die stond op 29 graden. Ietsje teveel van het goede. Nu was het buiten wel erg koud, ongeveer -15 graden, dus misschien deden ze dat wel ter compensatie of zo, maar ik kan niet zo goed tegen dergelijke hitte, zeker niet om in te slapen. Dus uit met dat ding en raam open! Na deze lange reis lag ik vrij snel in bed, na even gedoucht te hebben om het reisvuil eraf te spoelen.

De dag erop gingen mijn reisgenote en ik dan kennis maken op het werk. Na een dodenrit met de taxi, want de taxichauffeurs daar zijn bar sléchte chauffeurs en kijken nergens naar, kwamen we aan op het softwarepark van Dalian en hadden redelijk snel het juiste adres gevonden. We werden verwelkomd door Elena, de teamlead van de afdeling. Na met iedereen kennis gemaakt te hebben werd de training al gauw begonnen, Hierover valt verder weinig te vertellen, alleen dat het al heel gauw duidelijk werd dat de mensen niet zozeer training nodig hadden als wel een goede vertaler. Ze begrepen gewoon heel vaak de instructies niet en die zijn natuurlijk in het Engels. Ik bedoel, als de eerste vraag die je krijgt is: ‘Wat is een account-manager?’, dan heb je al heel gauw door dat het hier meer een taalprobleem is dan iets anders.

Afijn, de eerste lunch…. We werden door Elena en Lychee (ja zo heet ze echt) meegenomen naar de kantine en hadden daar de keuze uit diverse ondefinieerbare gerechten, uiteraard geflankeerd door rijst. Laat ik één ding zeggen, alles wat ik niet herkende at ik niet! Zeker niet toen ik bij het eerste gerecht dat ik zag, wat leek op een langwerpige soort van enorme zwarte rumbonen met twee streepjes overdwars, en waarvan ik vroeg wat het was als antwoord kreeg:’Oh, je weet wel, een soort van wormen voordat ze veranderen in vlinders, en dan gebakken, elg lekkel’ Ik heb niet zoveel gegeten die hele week, deed me alleen in het hotel tegoed aan het ontbijt, veel broodjes en veel kaas en jam.

Eenmaal weer terug op de afdeling vroeg mijn collega aan me of ik ook vond dat het zo stonk. Ja dus!! Die lucht was me al eerder opgevallen, niet alleen daar op het werk. Nou, zo ruikt China dus gewoon. Moeilijk uit te leggen, maar een heel penetrante lucht in ieder geval. De mensen ruiken ook zo, dus ik denk dat dat weer met het eten te maken heeft en dat er gewoon een luchtje uit hun poriën naar buiten komt. Aangezien het op het kantoor ook erg heet was, zo’n 30 graden, nam de stank gedurende de week toe. Niet in het minst door de luchtbevochtigers die iedereen op zijn bureau heeft staan, en die constant stoom blazen. Werkelijk ongelooflijk dat mensen in een dergelijke atmosfeer kunnen werken. Ik verlangde dan ook al heel erg snel terug naar de frisse Ierse lucht!!

’s-Avonds had ik het zo benauwd en zo heet dat ik besloot om een klein ommetje te maken, en wat van de lichtreclames op de foto te zetten. Ik kleedde me dus goed aan, want het was nog steeds -15 graden buiten, en toog erop uit met de camera. Het was ongeveer kwart voor zeven. Ik was nog geen 200 meter van het hotel verwijderd of ik werd al aangevallen door een man, die me ferm bij de arm greep en zei: ‘You come with me, we make sex fun yes?’ Uiteraard zei ik ‘NO’ en wilde doorlopen. Maar hij verstevigde zijn greep en begon me mee te sleuren, al mompelend:’We make fun, you come, you come’. Pas toen ik keihard ging gillen en ‘NO’ roepen liet hij me los. Ik ben linea recta terug naar het hotel gelopen en ben verder niet meer alleen erop uit geweest.

De rest van de week ben ik constant op mijn hotelkamer geweest. Ik heb alle James Bond films gezien, want het was themaweek op het enige Engelstalige filmkanaal. Heb een paar keer heerlijk een flesje wijn genuttigd met wat nootjes of broodjes, en veel geslapen. Ik had dan ook wel een enorme jetlag.

Mijn collega en ik zijn één avond samen weggeweest, om alsnog te proberen de lichtreclames op de foto te krijgen, dat is wel gelukt hoor. Verder hebben we de tijd doorgebracht op het werk en in het hotel.

Op de zaterdag voor we weer naar huis moesten zijn we overdag nog de stad in geweest en hebben een aantal fraaie dingen gezien. Een enorm park aan de zee, waar ze prachtige sculpturen hebben, en waar mensen dus naartoe gaan als ze behoefte hebben aan frisse lucht. En daar zijn zo ongeveer de enige stukjes groen van heel Dalian te vinden. Tussen al het wolkenkrabbergeweld in. Overal waar je in de stad bloemen of planten tegenkomt zijn deze nep. Van zijde of plastic.

Een paar gigantische winkelcentra hebben we ook gezien, met van alles en nog wat, ook een echte Chinese markt, zo met van die kraampjes waar allerlei vreten en toestanden kris kras door elkaar verkocht worden, dat was heel leuk.
Ik heb nog wel wat foto’s kunnen maken her en der, maar niet zoveel als ik had gehoopt, maar dat kan dan ook niet als je constant binnen zit.

China is me erg tegengevallen. Het land stinkt, de mensen zijn ongeduldig en onvriendelijk, ze duwen elkaar gewoon om als het zo uit komt om maar als eerste ergens te zijn, je ziet, ondanks alle luxe gebouwen en uiterlijke schoon en schijn, vreselijk veel armoede, de mensen schreeuwen tegen elkaar, en ook tegen jou als iets hun niet aanstaat en dat is heel snel. Ik dacht regelmatig dat mensen met elkaar op de vuist zouden gaan, zoveel ruzie wordt er gemaakt.
Jammer is dat we zo weinig hebben kunnen zien, maar in mijn eentje ergens naar toe durfde ik niet meer na die eerste avond, en mijn collega had er helemaal geen behoefte aan om ergens heen te gaan, die zat het liefst op haar kamer met een boek, of zat in de sportschool van het hotel. Nu is Dalian een nieuwe stad, pas 100 jaar oud, dus voor de echte Chinese cultuur hoef je het daar niet te zoeken. Het is een stad die bestaat uit wolkenkrabbers, er is niet één tempeltje te vinden, en er zijn maar een paar gebouwen die enigszins iets met cultuur van doen hebben. Ik denk dat je voor het echte China toch in Beijing of Sjanghai moet zijn, of op het platteland.

Al met al ben ik enorm blij dat ik weer gewoon thuis ben.

Wat een verhaal

quote:

Op donderdag 7 december 2006 02:43 schreef tong80 het volgende:
Wat een verhaal

want?

Ieks!
Ik hoef nooit naar China te gaan dus, dat is duidelijk.
Ik was het al niet van plan, maar een beetje extra bevestiging is nooit weg.

Er was vanavond een reportage bij EenVandaag over een Chinees hotel dat met bouwt in de buurt van Rotterdam (geloof ik). Chinezen op zakenreis kunnen hier kennelijk ook niet wennen en willen hun eigen hotel waar ze mogen boeren tijdens het diner, waar ze een sauna hebben en waar er karaoke-kamertjes zijn.

Je zou toch denken dat met de globalisering dat soort cultuurverschillen langzaam naar de achtergrond zouden verdwijnen. Maar kennelijk toch niet.