LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Ik kan me aan de ene kant de gedachte van internist ook wel een beetje voorstellen. Ik bedoel als er een broodmagere jonge vrouw bij hem komt moet je zoiets als anorexia ook wel in het achterhoofd houden. Maar er is ook nog iets als luisteren naar de patient en dat deed hij niet, hij liet mij ook totaal niet uitpraten. Daarbij toont het bloed ook afwijkingen en heb ik zelf gevraagd om meer onderzoek.
Ik ben ook geen dokter en weet ik niet wat voor oorzaken en gevolgen er zijn waarom iemand een tekort aan B12 kan hebben, daarom ben ik wel blij dat er in ieder geval iets in het bloed is gevonden.
Nu is het ff afwachten wat mn huisarts er op te zeggen heeft als hij het verslag binnen heeft, en hopen dat ik naar een andere internist in een ander ziekenhuis kan gaan.
Ik ben ook geen dokter en weet ik niet wat voor oorzaken en gevolgen er zijn waarom iemand een tekort aan B12 kan hebben, daarom ben ik wel blij dat er in ieder geval iets in het bloed is gevonden.
Nu is het ff afwachten wat mn huisarts er op te zeggen heeft als hij het verslag binnen heeft, en hopen dat ik naar een andere internist in een ander ziekenhuis kan gaan.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Je kunt ook een B12-tekort hebben doordat je maag niet voldoende intrinsieke factor aanmaakt. Dat is het stofje dat ervoor zorgt dat je darmen B12 kunnen opnemen.
B12-tekort is overigens vrij simpel te ondervangen met injecties. Al is het natuurlijk wel aan te raden om de oorzaak voor het tekort op te sporen. Mochten je klachten echter alleen door B12-tekort komen, dan is het probleem op zich simpel op te lossen.
Meer info kun je hier vinden: http://www.stichtingb12tekort.nl/
B12-tekort is overigens vrij simpel te ondervangen met injecties. Al is het natuurlijk wel aan te raden om de oorzaak voor het tekort op te sporen. Mochten je klachten echter alleen door B12-tekort komen, dan is het probleem op zich simpel op te lossen.
Meer info kun je hier vinden: http://www.stichtingb12tekort.nl/
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Met verbazing heb ik dit topic doorgelezen... Ontzettend TS, wat een verschrikkelijke huisarts heb jij.
Heb iets soortgelijks meegemaakt; ging naar de huisarts (toen ik nog jong was, ongeveer 14 ofzo), omdat ik 's ochtends soms uit het niets kon kokhalzen, heel makkelijk, en dus bijna kotsen. Ik weet nu dat het geen speciale reden heeft, maar toentertijd wilde ik het toch laten nakijken. Ik vertelde het mijn huisarts over dat en het bijna-kotsen, en hij zei: 'vind je dat lekker'?
Ik wist echt niet wat ik moest zeggen.
Ik ken dus het gevoel dat artsen soms zo erg hun eigen ideeen hebben en totaal niet naar je luisteren, verschrikkelijk.
Volgensmij heb je altijd recht op een second opinion, en moet je je vooral niet laten controleren door dit soort foute mensen in de medische wereld. Onderzoek de mogelijkheid of je zonder verwijzing ook ergens komt, of ga naar een andere huisarts in je woonplaats. Misschien is dat wat.
In ieder geval heel veel sterkte, en ik hoop echt dat je achter de oorzaak komt, of in ieder geval het tekort op een voor jou prettige wijze kunt oplossen!
Heb iets soortgelijks meegemaakt; ging naar de huisarts (toen ik nog jong was, ongeveer 14 ofzo), omdat ik 's ochtends soms uit het niets kon kokhalzen, heel makkelijk, en dus bijna kotsen. Ik weet nu dat het geen speciale reden heeft, maar toentertijd wilde ik het toch laten nakijken. Ik vertelde het mijn huisarts over dat en het bijna-kotsen, en hij zei: 'vind je dat lekker'?
Ik wist echt niet wat ik moest zeggen.Ik ken dus het gevoel dat artsen soms zo erg hun eigen ideeen hebben en totaal niet naar je luisteren, verschrikkelijk.
Volgensmij heb je altijd recht op een second opinion, en moet je je vooral niet laten controleren door dit soort foute mensen in de medische wereld. Onderzoek de mogelijkheid of je zonder verwijzing ook ergens komt, of ga naar een andere huisarts in je woonplaats. Misschien is dat wat.
In ieder geval heel veel sterkte, en ik hoop echt dat je achter de oorzaak komt, of in ieder geval het tekort op een voor jou prettige wijze kunt oplossen!
I never look back, darling. It distracts from the now.
♥
♥
Je hebt RECHT op een second opinion. Je huisarts heeft niets te beslissen....quote:Op dinsdag 23 januari 2007 13:17 schreef taxibabe het volgende:
Zonet de huisarts aan de telefoon gehad. Hij wil eerst het verslag van de internist afwachten voordat hij beslist of ik naar een andere internist in een ander ziekenhuis kan gaan.
hoe oud ben je, TS? en altijd al dit soort klachten gehad of laag gewicht gehad? gevoelig voor graanproducten? eet je enorm weinig vet, of juist heel veel van iets specifieks? die internist heeft zich idd niet netjes gedragen, maar het is wel goed dat hij er over is begonnen ookal is anorexie een heel beladen onderwerp. Desondanks kun je best een klacht indienen, desnoods bij het ziekenhuis zodat hij van zijn directe baas op zn donder krijgt. Moet t je wel waard zijn natuurlijk. Wij zijn er niet bij geweest dus kunnen alle lezers van dit topic niet oordelen over of TS wel of geen eetstoornis heeft, maar als het is gegaan zoals ze zegt: ok.
Een 2nd opinion mag je zelf regelen, maar het is natuurlijk makkelijker als de huisarts over internist namens jou contact opneemt en gegevens doorstuurt zodat niet alles nog een keer over moet.
oja, en nu even niet zwanger worden, ok? klinkt gek, maar B12 is belangrijk voor foetussen.
Een 2nd opinion mag je zelf regelen, maar het is natuurlijk makkelijker als de huisarts over internist namens jou contact opneemt en gegevens doorstuurt zodat niet alles nog een keer over moet.
oja, en nu even niet zwanger worden, ok? klinkt gek, maar B12 is belangrijk voor foetussen.
voor die espresso van jou kom ik van de maan naar je toelopen!
Serum Albumine wordt onder andere bepaald om de leverfunctie te testen, maar is ook een weerspiegeling van de voedingstoestand. De Urine Albumine is voor de nierfunctie.quote:Op dinsdag 21 november 2006 11:29 schreef ralfie het volgende:
Albumine=eiwit, voormamelijk gebruikt om andere stoffen mee te transporteren, maar controle is om nierfunctie te bepalen
Enfin...
Tekort aan B12 is apart. Als je genoeg (kwalitatief + kwantitatief ) eet is er iets mis met de opname. Dit kan vele oorzaken hebben. Daar moeten ze wel eerst naar kijken voordat ze gaan roepen dat je anorexia hebt.
I feel kinda Locrian today
Boeiend topic. paar puntjes, zowel als geneeskundestudent als patiënt.
1. Wat er over schildklier gezegd wordt is niet waar. Een dysfunctionerende schildklier is direct te meten in je bloed. Wel kunnen er AANDOENINGEN bestaan die er zo lang over doen om een kritische grens te bereiken, waar de schildklier niet meer kan compenseren, en waarna je schildklierhormoonspiegel gaat dalen.
2. Een vitamine b12 tekort heb ikzelf ook, en is een lastig probleem, dat inderdaad door ondervoeding kan komen. Ook tegen mij is dit gezegd, zelfs al at ik ruim voldoende zuivel en vlees. Het exacte mechanisme is onbekend, maar uit de kliniek blijkt deze observatie te kloppen. Andere oorzaken zijn malabsorptieziekten(bekende voorbeelden Crohn en Coeliakie), tekort aan intrinsic factor(bijvoorbeeld pernicieuze anemie, aangeboren intrinsic factor deficientie-erg zeldzaam of atrofische gastritis) en inderdaad, het selectief mijden ervan door bijvoorbeeld veganisme.
3. Hoe je arts reageert mbt anorexia is volstrekt onacceptabel. Het is goed dat hij er oog voor heeft, maar de manier waarop hij het brengt kan hij niet maken.
Gezien het topic erg oud is ben ik wel benieuwd hoe het nu gaat met TS.:)
1. Wat er over schildklier gezegd wordt is niet waar. Een dysfunctionerende schildklier is direct te meten in je bloed. Wel kunnen er AANDOENINGEN bestaan die er zo lang over doen om een kritische grens te bereiken, waar de schildklier niet meer kan compenseren, en waarna je schildklierhormoonspiegel gaat dalen.
2. Een vitamine b12 tekort heb ikzelf ook, en is een lastig probleem, dat inderdaad door ondervoeding kan komen. Ook tegen mij is dit gezegd, zelfs al at ik ruim voldoende zuivel en vlees. Het exacte mechanisme is onbekend, maar uit de kliniek blijkt deze observatie te kloppen. Andere oorzaken zijn malabsorptieziekten(bekende voorbeelden Crohn en Coeliakie), tekort aan intrinsic factor(bijvoorbeeld pernicieuze anemie, aangeboren intrinsic factor deficientie-erg zeldzaam of atrofische gastritis) en inderdaad, het selectief mijden ervan door bijvoorbeeld veganisme.
3. Hoe je arts reageert mbt anorexia is volstrekt onacceptabel. Het is goed dat hij er oog voor heeft, maar de manier waarop hij het brengt kan hij niet maken.
Gezien het topic erg oud is ben ik wel benieuwd hoe het nu gaat met TS.:)
ik wilde net zeggen, deze heeft wel een enorme kick gehad zeg!
een vriendin van me werd rond haar 17e ook ontzettend mager, en natuurlijk eerste gedachten van de artsen ginen naar anorexia.. uiteindelijk werd ze zó ziek van haar coeliakie (want dat was het) dat ze ook in t ziekenhuis heeft gelegen enzo. t is heel moeilijk soms om een diagnose te krijgen...
een vriendin van me werd rond haar 17e ook ontzettend mager, en natuurlijk eerste gedachten van de artsen ginen naar anorexia.. uiteindelijk werd ze zó ziek van haar coeliakie (want dat was het) dat ze ook in t ziekenhuis heeft gelegen enzo. t is heel moeilijk soms om een diagnose te krijgen...
Ich erschlag meinen Goldfisch, vergrab ihn im Hof.
Ich jag meine Bude hoch, alles was ich hab lass ich los.
Mein altes Leben, schmeckt wie ‘n labriger Toast.
Ich jag meine Bude hoch, alles was ich hab lass ich los.
Mein altes Leben, schmeckt wie ‘n labriger Toast.
Ik snap je denk ik niet helemaal, maar pernicieuze anemie onstaat juist door vitamine b12 deficientie. Jij zegt dat een tekort aan intrinsic factor onstaat door pernicieuze anemiequote:Op vrijdag 30 mei 2008 19:47 schreef Timemonger het volgende:
Boeiend topic. paar puntjes, zowel als geneeskundestudent als patiënt.
1. Wat er over schildklier gezegd wordt is niet waar. Een dysfunctionerende schildklier is direct te meten in je bloed. Wel kunnen er AANDOENINGEN bestaan die er zo lang over doen om een kritische grens te bereiken, waar de schildklier niet meer kan compenseren, en waarna je schildklierhormoonspiegel gaat dalen.
2. Een vitamine b12 tekort heb ikzelf ook, en is een lastig probleem, dat inderdaad door ondervoeding kan komen. Ook tegen mij is dit gezegd, zelfs al at ik ruim voldoende zuivel en vlees. Het exacte mechanisme is onbekend, maar uit de kliniek blijkt deze observatie te kloppen. Andere oorzaken zijn malabsorptieziekten(bekende voorbeelden Crohn en Coeliakie), tekort aan intrinsic factor(bijvoorbeeld pernicieuze anemie, aangeboren intrinsic factor deficientie-erg zeldzaam of atrofische gastritis) en inderdaad, het selectief mijden ervan door bijvoorbeeld veganisme.
3. Hoe je arts reageert mbt anorexia is volstrekt onacceptabel. Het is goed dat hij er oog voor heeft, maar de manier waarop hij het brengt kan hij niet maken.
Gezien het topic erg oud is ben ik wel benieuwd hoe het nu gaat met TS.:)
Pernicieuze anemie is een auto-immuunziekte waarbij antistoffen gericht zijn tegen de Hoofdcellen van je maagwand. De Hoofdcellen produceren intrinsic factor en H3O+(maagzuur), waardoor vernietiging hiervan leidt tot intrinsic factor tekort en evt verhoogde maag pH. Iig aldus mijn geriatrieboek(aangezien dit vooral een ziekte van ouderen is). Moet bekennen dat ik eerder ook dacht dat het was zoals jij zegt, omdat het niet overal even duidelijk staat. Antwoord is dus onder voorbehoud.
Volgens mij is pernicieuze anemie een anemie veroorzaakt door vit B12 tekort veroorzaakt door een tekort aan intrinsic factor veroorzaakt door parietaalcelproblemen.
Ik denk dat we hetzelfde bedoelen?
[ Bericht 64% gewijzigd door Repeat op 31-05-2008 00:03:43 ]
Ik denk dat we hetzelfde bedoelen?
[ Bericht 64% gewijzigd door Repeat op 31-05-2008 00:03:43 ]
Je hebt gelijk, het zijn de pariëtaalcellen, en het mechanisme is dubbel, en haakt op 3 manieren in op zowel de productie als absorptie van b12. Zie hier robbins:
Pathogenesis. Pernicious anemia is believed to result from immunologically mediated, possibly autoimmune, destruction of gastric mucosa. The resultant chronic atrophic gastritis is marked by a loss of parietal cells, a prominent infiltrate of lymphocytes and plasma cells, and megaloblastic changes in mucosal cells similar to those found in erythroid precursors. A number of immunologic reactions are associated with these morphologic changes. Three types of antibodies are present in many but not all patients with pernicious anemia. About 75% of patients have a type I antibody that blocks binding of vitamin B12 to intrinsic factor. Type I antibodies are found in both plasma and gastric juice. Type II antibodies prevent binding of the intrinsic factor-vitamin B12 complex to its ileal receptor. These immunoglobulins are also found in a large proportion of patients with pernicious anemia. The third type of antibodies, present in 85% to 90% of patients, recognize the α and β subunits of the gastric proton pump,38 which is normally localized to the microvilli of the canalicular system of the gastric parietal cell. Type III antibodies are not specific for pernicious anemia or other autoimmune diseases, as they are found in up to 50% of elderly patients with idiopathic chronic gastritis not associated with pernicious anemia. As discussed next, they most likely result from gastric injury, rather than cause it.
Body_ID: P013109
Despite the presence of these autoantibodies, it is not established that they are the primary cause of gastric changes. It is believed that an autoreactive T-cell response initiates gastric mucosal injury, triggering the formation of autoantibodies, which may exacerbate epithelial injury. When the mass of intrinsic factor-secreting cells falls below a threshold (and reserves of stored vitamin B12 are depleted), anemia develops. In an animal model of autoimmune gastritis mediated by CD4+ T cells, a pattern of autoantibodies resembling that seen in pernicious anemia develops, thus supporting the primacy of T-cell autoimmunity.38 An autoimmune basis is also supported by the association of pernicious anemia with other autoimmune disorders, particularly autoimmune thyroiditis and adrenalitis. Conversely, patients who present with other autoimmune diseases are predisposed to develop antibodies against intrinsic factor.
Pathogenesis. Pernicious anemia is believed to result from immunologically mediated, possibly autoimmune, destruction of gastric mucosa. The resultant chronic atrophic gastritis is marked by a loss of parietal cells, a prominent infiltrate of lymphocytes and plasma cells, and megaloblastic changes in mucosal cells similar to those found in erythroid precursors. A number of immunologic reactions are associated with these morphologic changes. Three types of antibodies are present in many but not all patients with pernicious anemia. About 75% of patients have a type I antibody that blocks binding of vitamin B12 to intrinsic factor. Type I antibodies are found in both plasma and gastric juice. Type II antibodies prevent binding of the intrinsic factor-vitamin B12 complex to its ileal receptor. These immunoglobulins are also found in a large proportion of patients with pernicious anemia. The third type of antibodies, present in 85% to 90% of patients, recognize the α and β subunits of the gastric proton pump,38 which is normally localized to the microvilli of the canalicular system of the gastric parietal cell. Type III antibodies are not specific for pernicious anemia or other autoimmune diseases, as they are found in up to 50% of elderly patients with idiopathic chronic gastritis not associated with pernicious anemia. As discussed next, they most likely result from gastric injury, rather than cause it.
Body_ID: P013109
Despite the presence of these autoantibodies, it is not established that they are the primary cause of gastric changes. It is believed that an autoreactive T-cell response initiates gastric mucosal injury, triggering the formation of autoantibodies, which may exacerbate epithelial injury. When the mass of intrinsic factor-secreting cells falls below a threshold (and reserves of stored vitamin B12 are depleted), anemia develops. In an animal model of autoimmune gastritis mediated by CD4+ T cells, a pattern of autoantibodies resembling that seen in pernicious anemia develops, thus supporting the primacy of T-cell autoimmunity.38 An autoimmune basis is also supported by the association of pernicious anemia with other autoimmune disorders, particularly autoimmune thyroiditis and adrenalitis. Conversely, patients who present with other autoimmune diseases are predisposed to develop antibodies against intrinsic factor.
Robbinsquote:Op zaterdag 31 mei 2008 00:04 schreef Timemonger het volgende:
Je hebt gelijk, het zijn de pariëtaalcellen, en het mechanisme is dubbel, en haakt op 3 manieren in op zowel de productie als absorptie van b12. Zie hier robbins:
Wat een schijtboek
I feel kinda Locrian today
Zo .. mijn topic heeft een behoorlijke kick gehad zie ik ..
Ik zag dat er werd gevraagd hoe het nu met mij ging.
Nou .. niet veel beter.
Ik had de puf er niet voor om weer allerlei onderzoeken te ondergaan. Ik ben een paar maand geleden nog wel weer bij de dokter geweest, maar toen met hartkloppingen.
Ik werd er naar van, ik voelde mijn hart door mijn hele lichaam bonken, en voelde ik heel warm aan (nu heb ik dat toch heel erg warm aanvoel, maar ben ik van binnen koud. Volgens de dokter was het verder niet ernstig en kon er niks gebeuren.
Hij nog wel een andere verklaring hiervoor dat ik ook niet aankom (ik ben was ook weer afgevallen nadat ik een paar kilo was aangekomen).
Hi zei dat mijn interne thermostaat misschien wel te hoog staat. Daarom moet mijn hart harder pompen om die temperatuur te houden en dat kost dan weer zoveel energie dat alles wat ik eet dan weer zo weg is.
Omdat ik nu dus ook weer was afgevallen (zat weer op de 51) ben ik nu wat aan het uitproberen. Naast mijn normale eetpatroon slik ik nu speciale tabletten voor vegetariers (1000x adh aan B vitamines) en ik neem Fantomalt. Maar ik ben daar nog niet zo lang mee bezig dat ik kan zeggen of het werkt.
Edit: owja ik zag dat er werd gevraagd hoe oud ik ben .. ik ben 25, en toen ik 13 was ben ik in 1 jaar 12 cm gegroeid en ben ik ook afgevallen van 63 kg naar 58 kg
Ik zag dat er werd gevraagd hoe het nu met mij ging.
Nou .. niet veel beter.
Ik had de puf er niet voor om weer allerlei onderzoeken te ondergaan. Ik ben een paar maand geleden nog wel weer bij de dokter geweest, maar toen met hartkloppingen.
Ik werd er naar van, ik voelde mijn hart door mijn hele lichaam bonken, en voelde ik heel warm aan (nu heb ik dat toch heel erg warm aanvoel, maar ben ik van binnen koud. Volgens de dokter was het verder niet ernstig en kon er niks gebeuren.
Hij nog wel een andere verklaring hiervoor dat ik ook niet aankom (ik ben was ook weer afgevallen nadat ik een paar kilo was aangekomen).
Hi zei dat mijn interne thermostaat misschien wel te hoog staat. Daarom moet mijn hart harder pompen om die temperatuur te houden en dat kost dan weer zoveel energie dat alles wat ik eet dan weer zo weg is.
Omdat ik nu dus ook weer was afgevallen (zat weer op de 51) ben ik nu wat aan het uitproberen. Naast mijn normale eetpatroon slik ik nu speciale tabletten voor vegetariers (1000x adh aan B vitamines) en ik neem Fantomalt. Maar ik ben daar nog niet zo lang mee bezig dat ik kan zeggen of het werkt.
Edit: owja ik zag dat er werd gevraagd hoe oud ik ben .. ik ben 25, en toen ik 13 was ben ik in 1 jaar 12 cm gegroeid en ben ik ook afgevallen van 63 kg naar 58 kg
Ik ben ook zo mager als wat (mijn bmi is zelfs nog een stukje lager dan die van TS, tenzij TS 1m90+ is). Tegenwoordig is iedereen wel met een dieet bezig. Als je dan mager bent dan denken mensen altijd dat je ervoor kiest: van een beetje eten kom je immers snel aan dus iemand die mager is zal wel niks eten of alles uitkotsen. Als dat alles was dan viel het nog mee, maar helaas ondervind ik er ook allerlei fysieke klachten van.
Ik eet genoeg en er zijn bij mij nergens aanwijzingen te vinden waarom ik zo mager zou moeten zijn. Door alle klachten die ik heb van dat ondergewicht ben ik al jaren aan het dokteren. Het leidt alleen helaas tot niks. Ik denk dat ik maar moet accepteren dat mijn lichaam een soort van "failure" is. Net zoiets als een maandagapparaat. Het functioneert niet (goed) en je kunt er aan knutselen wat je wil, het apparaat blijft altijd kuren vertonen.
Van de andere kant vraag ik me ook af wat normaal is. Hoe wordt beoordeeld of bloedwaarden normaal zijn? Misschien horen bij een lichaam met alien-verhoudingen (zo noem ik het maar even) wel andere systeemparameters. En zijn sommige bloedwaarden dus juist abnormaal als ze normaal zijn.
Ik eet genoeg en er zijn bij mij nergens aanwijzingen te vinden waarom ik zo mager zou moeten zijn. Door alle klachten die ik heb van dat ondergewicht ben ik al jaren aan het dokteren. Het leidt alleen helaas tot niks. Ik denk dat ik maar moet accepteren dat mijn lichaam een soort van "failure" is. Net zoiets als een maandagapparaat. Het functioneert niet (goed) en je kunt er aan knutselen wat je wil, het apparaat blijft altijd kuren vertonen.
Van de andere kant vraag ik me ook af wat normaal is. Hoe wordt beoordeeld of bloedwaarden normaal zijn? Misschien horen bij een lichaam met alien-verhoudingen (zo noem ik het maar even) wel andere systeemparameters. En zijn sommige bloedwaarden dus juist abnormaal als ze normaal zijn.
The Dude: "Yeah, well, that's just, like, your opinion, man."
Normaal is een gebied tussen 2 extremen: te laag en te hoog. Daartussen ligt laag-normaal, normaal en hoog-normaal. Te laag of te hoog kán normaal zijn (lees: fysiologisch en dus niet pathologisch) in bepaalde situaties. Denk hierbij aan een te laag bloedgehalte (Hb) bij vrouwen tijdens de menstruatie. Het Hb op zichzelf is te laag en 'niet normaal', maar er is niets pathologisch aan, ofwel er ligt geen ziekte aan ten grondslag. Echter, heb je een te laag Hb doordat je bot geen rode bloedcellen meer aanmaakt, dan is er wél sprake van een 'ziekte'.quote:Op zondag 1 juni 2008 16:20 schreef Dutchman77 het volgende:
Van de andere kant vraag ik me ook af wat normaal is. Hoe wordt beoordeeld of bloedwaarden normaal zijn? Misschien horen bij een lichaam met alien-verhoudingen (zo noem ik het maar even) wel andere systeemparameters. En zijn sommige bloedwaarden dus juist abnormaal als ze normaal zijn.
Normaalwaarden zeggen dus op zichzelf niet of je ziek bent of niet. Ze geven slechts een
referentie van de staat c.q. het functioneren van organen, orgaansystemen etc.
I feel kinda Locrian today
Bij een menstruerende vrouw is het dus heel normaal dat ze een te laag Hb/ijzer gehalte in het bloed heeft. Ik kan me voorstellen dat een extreem dun persoon zonder dat deze ziek is bepaalde bloedwaarden anders heeft dan een normaal persoon. Gewoon omdat zijn lichaam een beetje anders in elkaar steekt en dus ook de daarbij horende fysiologie.quote:Op zondag 1 juni 2008 18:04 schreef starla het volgende:
[..]
Normaal is een gebied tussen 2 extremen: te laag en te hoog. Daartussen ligt laag-normaal, normaal en hoog-normaal. Te laag of te hoog kán normaal zijn (lees: fysiologisch en dus niet pathologisch) in bepaalde situaties. Denk hierbij aan een te laag bloedgehalte (Hb) bij vrouwen tijdens de menstruatie. Het Hb op zichzelf is te laag en 'niet normaal', maar er is niets pathologisch aan, ofwel er ligt geen ziekte aan ten grondslag. Echter, heb je een te laag Hb doordat je bot geen rode bloedcellen meer aanmaakt, dan is er wél sprake van een 'ziekte'.
Normaalwaarden zeggen dus op zichzelf niet of je ziek bent of niet. Ze geven slechts een
referentie van de staat c.q. het functioneren van organen, orgaansystemen etc.
Voorbeeldje: Een dun persoon heeft een grotere oppervlakte/volume verhouding waardoor hij/zij meer warmte aan de omgeving verliest. Om dit te compenseren zal de vetverbanding waarschijnlijk continu op een hogere stand moeten staan. De grenzen voor wat normaal is voor deze dunne personen verschuiven dus iets ten opzichte van de grenzen van een normaal persoon. Door dit hogere verbruik zal misschien ook de lever continu een beetje anders moeten werken waardoor weer andere bloedwaarden ook iets verschuiven. M.a.w. extremen liggen normaal bijvoorbeeld tussen 0.1 en 1.5 mmol/l, maar voor een heel dun persoon tussen 0.5 en 2.5 mmol/l.
Een dokter zou dus kunnen zeggen: "je mankeert niets want je waarde is 0.3 mmol/l" terwijl dat voor iemand met mijn postuur echt te laag is en het op een ziekte duidt.
The Dude: "Yeah, well, that's just, like, your opinion, man."
Je moet resultaten natuurlijk ook altijd interpreteren. Sommige dingen die als normaal gezien worden gaan natuurlijk niet op voor een vetklep van 350 kilo.
Ik prefereer in eerste instantie toch het 'label' niet normaal, omdat wanneer je ze als normaal labelt nonchalance en onderdiagnostiek op de loer liggen. Het Hb is te laag, dus gewoon niet normaal. Dat hetquote:Op zondag 1 juni 2008 18:38 schreef Dutchman77 het volgende:
Bij een menstruerende vrouw is het dus heel normaal dat ze een te laag Hb/ijzer gehalte in het bloed heeft.
een fysiologisch niet-normale waarde betreft en géén pathologische doet niets af aan het feit dat het niet
normaal is. In het geval van een te laag Hb en te laag MCV bij een menstruerende vrouw zou voor
de volledigheid dus ook een ferritine bepaald moeten worden
I feel kinda Locrian today
Bij te laag MCV begin je gewoon standaard met ijzer, meen ik. Zonder ijzertekort valt het Hb-tekort tijdens de menstruatie ook enorm mee, trouwens.
Voor iedereen met ondergewicht; zoek maar eens op FIRKO-muis oid, dat is een genetisch gemanipuleerde muis die niet dik KAN worden. Leeft toch mooi 40% langer.:p Wil niet zeggen dat ondergewicht goed is, maar het is leuk om eens te lezen.
Voor iedereen met ondergewicht; zoek maar eens op FIRKO-muis oid, dat is een genetisch gemanipuleerde muis die niet dik KAN worden. Leeft toch mooi 40% langer.:p Wil niet zeggen dat ondergewicht goed is, maar het is leuk om eens te lezen.
Je moet natuurlijk wel de oorzaak weten voor het ijzertekort. Maar ferro op proef geven kan inderdaad.quote:Op zondag 1 juni 2008 20:06 schreef Timemonger het volgende:
Bij te laag MCV begin je gewoon standaard met ijzer, meen ik.
I feel kinda Locrian today
Ik geloof dat huisartsen alleen een oorzaak gaan zoeken als ijzersuppletie niet werkt. Dat is wat ik gezien heb in ieder geval. Andere oorzaken dan te lage inname zijn ook bijzonder zeldzaam, in verhouding tot de klacht.
Zeldzaam? Chronisch bloedverlies komt veel voor. Cave maligniteit tractus digestivus. Daarbij komt bij sommige de "noobheid" om de hoek kijken. Of een ferritine uberhaupt wat zegt. Deze kan normaal zijn ondanks dat er sprake is van bloedverlies. Het is namelijk een acute fase eiwit en kan dus bij vele ontstekingen en maligniteiten die bloedverlies geven, verhoogd zijn. Daarnaast zijn er parameters die meer zeggen.quote:Op zondag 1 juni 2008 23:24 schreef Timemonger het volgende:
Ik geloof dat huisartsen alleen een oorzaak gaan zoeken als ijzersuppletie niet werkt. Dat is wat ik gezien heb in ieder geval. Andere oorzaken dan te lage inname zijn ook bijzonder zeldzaam, in verhouding tot de klacht.
|
|
