Wat luister je nu (nieuwe stijl) #28

Massive Attack - Mezzanine
Ik heb dit album een keer gedownload omdat ik unfinished sympathy wel een geinig nummer vond. Ik had een keer een modelleeropdracht, die ik veel te lang had laten liggen. Ik moest dus ff de nacht door en vond dit album in een ver weggestopte map. Ik had hem om 4 uur 's nachts aangezet, koptelefoon op. Het is zo duister, maar toch ook zo mooi . Vooral toen ik later las dat de zangeres in het nummer Teardrop (Elizabeth Fraser) het nummer heeft ingezongen vlak nadat ze het nieuws hoorde dat een goede vriend van haar spoorloos verdwenen/dood was. Echt, ik kan het niet goed verwoorden, maar het is zó mooi.

Persoonlijke favorieten: nummer 1 tot en met nummer 11 .

Bruce Springsteen & The E-Street Band - 4th of July (Sandy)

Dit was het laatste optreden van Danny Federici voor zijn overlijden in april dit jaar. Je ziet de liefde tussen de vrienden op het podium en de onderliggende emotie, wetende dat het de laatste keer is.

Groove Theory - Baby Love (Summer Groove Remix)

R&B met Hiphop is nogsteeds een liefhebberij. De Bassline is nagespeeld van het nummer "Slave - Just a Touch" uit 1979. DIt nummer komt zelf uit 1994 en klinkt nogsteeds erg modern. Amel Larrieux is de wat betere R&B zangeressen zoals ik dat zelf graag hoor. Niet te overdreven en huilerig. Lekker nummer met een stevige beat.
Als ik dit hoor vergeet ik effe alle Rock-Metal-Minimal-Kempi bagger waar je elke dag mee wordt lastig gevallen. "Just a touch of love" is ook meerdere malen verkracht door house-liefhebbers en makers op een tempo waarvoor het niet is geschreven.

Coffins - Buried Death



Recept: Men neme een Winter. Leg deze in een kom. Meet 2/3e Hellhammer af (Indien u deze niet in huis heeft zou Celtic Frost ook volstaan) en voeg deze bij de Winter. Mix deze door elkaar maar zorg er voor dat de mix niet al te homogeen wordt zodat je de invloeden van beide bands nog terug kan horen bij het beluisteren.

Het resultaat mag er, ondanks de simpele bereiding, zeker wezen. Het geheel is zo vet als die Mexicaan die ze met een hijskraan uit bed moesten tillen omdat hij naar het ziekenhuis moest (en volgens mij dood aankwam, maar dat is verder niet relevant voor deze thread). Eigenlijk dekt het eerste stukje al wel de lading maar ik zal de muziek nog wel even iets uitgebreider beschrijven: Coffins maakt death/doom metal dat qua geluid zwaar (no pun intended) op bovengenoemde bands leunt (compleet met hier en daar wat van die typische CF/HH "oeh!"s). Het was misschien vetter geweest wanneer de muziek hier en daar wat snellere stukken had of juist in plaats van langzaam extreem langzame passages tussen voegden, het tempo verschilt 0,0 van die van de muziek van Winter. Kortom: niets vernieuwends maar het klinkt wel errrrg lekker!

Current 93 - Soft Black Stars


Tja het is laat, ik zag een deprimerende film en had zin om mezelf nog even onder te dompelen in zo'n zelfde sfeertje.
En dan is dit album een prima keuze.
Melancholieke piano, melancholieke tekst die niet zozeer wordt gezongen maar meer wordt verteld. Tja. Prima plaatje voor in het donker. En ja David Tibet is een god.

quote:

Op vrijdag 10 oktober 2008 12:14 schreef dubidub het volgende:
[ afbeelding ]
Massive Attack - Mezzanine
Ik heb dit album een keer gedownload omdat ik unfinished sympathy wel een geinig nummer vond. Ik had een keer een modelleeropdracht, die ik veel te lang had laten liggen. Ik moest dus ff de nacht door en vond dit album in een ver weggestopte map. Ik had hem om 4 uur 's nachts aangezet, koptelefoon op. Het is zo duister, maar toch ook zo mooi . Vooral toen ik later las dat de zangeres in het nummer Teardrop (Elizabeth Fraser) het nummer heeft ingezongen vlak nadat ze het nieuws hoorde dat een goede vriend van haar spoorloos verdwenen/dood was. Echt, ik kan het niet goed verwoorden, maar het is zó mooi.

Persoonlijke favorieten: nummer 1 tot en met nummer 11 .

Mezzanine is goud.

On topic:


Middelste album van de progmetaljongens van ISIS. Briljant, met de volgende caveats:

Je moet tegen progmetal die tegen de metalcore aanhangt kunnen.

En tegen obsceen lange nummers.

't Is niet voor alle momenten.
Meeslepend, melodisch, lange, gevarieerde nummers, prachtige overgangen en een minder rauwe stem dan op de vorige plaat. Fijn.

Hun andere twee albums, Oceanic (de eerste) en In the Absence of Truth (de laatste) zijn ook heel fijn. Als je d'r van houdt.

Paris - Don't stop the movement

Amerikaanse rapper met toch al een carriere van ruim twintig jaar en ik heb zijn naam nog nog nooit horen vallen.
Politiek bewust, sociaal bewogen, pro black op een op het eerste gezicht positieve manier.
Blijkbaar schrikt dat een hoop mensen af.
Mij spreekt iets met een boodschap altijd wel aan. Inhoud ipv gepimp met bling bling en hoes.
Dit is van Acid Reflex dat net uit is.

Het heeft wel wat op deze verkiezingsnacht.

Heerlijke cd. Ik weet eigenlijk niet in welk genre ik het zou moeten plaatsen, behalve gewoon Duitse rockmuziek. Voor mij vooral jeugdsentiment, maar het is verder ook gewoon een prima live-cd met lekkere rocknummers maar ook mooie, gevoelige nummers met goede teksten (voor de mensen die niet meteen afknappen op Duits).

Beth Hart - Jealousy

Geweldige en krachtige stem, zelfs in een rustige song hoor je dat.

COIL - Musick To Play In The Dark

Waarom? Omdat het perfect aansluit op mijn stemming nu. Reflectief, melancholiek en ietwat cynisch. Met de lichten uit natuurlijk.

Ben al een hele poos stiekem fan van Queen en deze plaat onderschrijft dat maar weer eens. Alle bekende nummers van Freddien Mercury en Kornuiten, maar ook best wel wat ander spul. Zit nu bijvoorbeeld naar een heerlijke gitaarsolo van tig minuten te luisteren. (Brighton Rock Solo)
Kortom, ik vind het een heerlijke CD!!!

quote:

Op zaterdag 15 november 2008 11:34 schreef JJH het volgende:
Ben al een hele poos stiekem fan van Queen

Waarom stiekem?

Deze maand staat Freddie zelfs voorop de OOR , het bijbehorende artikel heeft als titel "10 redenen waarom Queen eigenlijk heel cool is" . Dus ja , het mag officieel weer gezegd worden dat je fan bent van Queen .

quote:

Op maandag 24 november 2008 18:35 schreef mctwigt het volgende:
[ afbeelding ]
Pete Townshend - Empty Glass

Leuke hoes, maar het is de bedoeling dat je er wat over schrijft.

* Trashcanman geeft wel weer het goede voorbeeld

Helmet - Aftertaste



Groot in de jaren 90 en laatst nog een aardige revival. Helmet is een van de grotere namen binnen de noise rock/alternative metal genre.

Aftertaste is het enige album dat ik van deze band in de keet heb dus ik heb geen idee of de voorgaande albums exact als Aftertaste klinken (ken wel een aantal losse nummers van andere albums maar denk niet dat ik alsnog een goed beeld van het geluid van die schijven heb). Iig: ik kan (op dit album) weinig noise in de muziek ontdekken dus ik ken Helmet alleen als een solide rockband met hardcore invloeden.

Eigenlijk wordt ik altijd wel opgewekt van Aftertaste. Ondanks dat de teksten nogal negatief (misschien is cynisch een beter woord) zijn, zit ik vrolijk mee te deinen op de groovy stukken en betrap ik mezelf er regelmatig op dat ik mee aan het zingen ben. Prima muziek om tijden het werken op te hebben staan.

Het einde.

Edit: Hey, waar issie heen?

[ Bericht 2% gewijzigd door Trashcanman op 24-11-2008 19:23:22 ]

Op mijn verzoek weggehaald
Wat Helmet betreft zijn alle platen wel goed, alleen post Aftertaste (Size Matters en nog een ander album) is helaas erg matig. Vooral Betty is erg goed, maar ook Meantime. Op debuut Strap it on kan je duidelijk de noise rock invloeden nog horen (dat is dan ook op Amphetamine Reptile uitgekomen) maar daarna zijn ze meer richting de alternatieve metal opgeschoven (denk Prong etc). John Stanier drumt tegenwoordig in Battles trouwens.

Zelf draai ik op dit moment:
Bill Laswell/Nic Bullen - Bass Terror


In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden geen samenwerking tussen de heren Laswell en Bullen maar gewoon 1 nummer van Laswell en 2 van Bullen. Wel heel veel bas natuurlijk. Laswell doet z'n gebruikelijke etnische dub met z'n typische diepe baslijnen terwijl het werk van Bullen zwaar tegen Scorn aanleunt. Dat wil zeggen langzame hiphop break beats, ambient samples en diepe bassen. Moeilijk te krijgen maar ik vond een niet al te dure versie op Discogs Marketplace.

Ik las het al in FB ja. Kan hij het de volgende keer mooi met een tekstje proberen.

En hier staat nu: My Dying Bride - The Antidiluvian Chronicles op.



Ik heb speciaal voor het schrijven van dit stukje even opgezocht wat Antideluvian nu precies betekend. Oud of Gedateerd dus. En van dat oud klopt inderdaad wel, op deze 3 cd's staan alleen maar oude nummers van MDB (en wat live nummers en een paar remixen van oude nummers wat ze technisch gezien dan wel weer nieuw maakt maar ok...). Eigenlijk is de titel gewoon een mooiere maan voor een ordinaire best off. Wanneer je alle albums al in je bezig hebt kan je deze rustig in de schappen laten liggen, tenzij het je om de verzamelwaarde is te doen (gelimiteerd enzo). Maar goed: ten tijde van de aanschaf had ik nog nagenoeg niets van deze band in huis dus was het de moeite waard.

Voor de mensen die niet bekend zijn met de muziek een korte beschrijving: MDB maakt sfeervolle doom metal met, vergeleken met andere bands uit het genre, veel franje. De band maakt uitgebreid gebruik van keyboards en op een flink aantal nummers komen er ook vioolen in voor. De zanger Aaron Stainthorpe wil nog wel eens een grunt opzetten maar meestal houd hij het bij zijn cleane stem die nogal klagerig (zonder te storen) overkomt.

Aangezien het een best of is bevat deze box nummers uit elke periode uit hun bestaan (deze staan trouwens op chronologische volgorde maar dat had je ook al wel uit de titel kunnen opmaken). In hun begindagen maakte de band rechttoe rechtaan death/doom metal met vooral grunts en stukken fellere gitaarpartijen. Na een niet al te lange verloop van tijd maakten ze meer ruimte voor keyboards en de viool vrij in de muziek en werd de muziek zachter en somberder van aard. De band heeft de meeste progressie binnen de 1e 6 albums gemaakt, daarna zijn ze qua stijl een beetje gaan stagneren.

Voor mij is dit een band waarvoor ik wel voor in de stemming moet zijn, want soms trek ik dat klagerige niet. De oudste nummers zijn dus mijn favoriet en het komt me dus mooi uit dat deze goed zijn vertegenwoordigd in deze box


Ik ben er trouwens al wel achter dat dit niet het handigste topic is om in te slowchatten. Bij elke post een 'recensie' bijvoegen is best tijdrovend

Clan Of Xymox - Clan Of Xymox


Waarom? ben al weken in een 80's stemming en dit is toch echt wel Nederlands trots wat betreft gothic muziek. Lekker stuwende muziek. Her en der erg donker her en der erg dansbaar. En Ronny's stem ligt gewoon goed in het gehoor.

AC/DC - Giving the dog a bone



Recentelijk ben ik naar Palazzo geweest, en bij een van de acts werd dit nummer gedraaid. Ik kon het nog niet en tot mijn verbazing komt dit nummer van het album 'back in black' hetgeen volgens de statistieken het 2e best verkochte album allertijden is. Vreemd dus dat er geen van die nummers in de top 1000 allertijden staat of andere lijsten.

10 Years - Waking Up

Echt een van de beste bands die ik ken. Valt het beste onder het label alternative (hard) rock. Mocht je de band ergens mee vergelijken dan zou ik dat doen met Tool (vooral de nieuwste cd). Waarom? Gewoon vanwege hun stijl in combinatie met goede, diepe teksten, maar zeker ook de pure, instrumentele stukken . 10 Years is ook heerlijk live (op youtube staan weinig echte singles/videoclips, maar wel goede live optredens)

John Mayer - Continuum



Eerlijk gezegd had ik wel eens van John Mayer gehoord, en kende ik Daughters ook wel, maar verder dan dat ging mijn kennis niet. Totdat ik op Last.fm lid werd, en toch wel erg vaak John Mayer als suggestie voorbij zag komen (waarschijnlijk via Gavin DeGraw en Saybia etc.?). Alle albums gedownload, afgelopen weken grijs gedraaid op de pc, met name dit album, en nu dan maar voor de aankoop gegaan: wat een fantastische cd! Heerlijke gitaarmuziek, goede teksten, gevoelvol, gewoon prachtig. Ga dat allemaal luisteren!

Enne, 't is ook nog eens een keilekkere kerel.

Van Basten - Battlestar Science
Ooit eens tweedehands aangeschaft vanwege de naam (en ik had al een band die Overmars heette in m'n collectie) en het is niet eens zo slecht. Vroege jaren 90 Britse techno en blijkbaar hebben ze maar 1 album uitgebracht. Dit nummer doet me erg denken aan Diesel Power van the Prodigy, met name omdat de drumbeat vrijwel hetzelfde is. Ik ben er alleen nog niet achter waar de sample nou vandaan komt...

[ Bericht 5% gewijzigd door bartrid op 16-02-2009 22:59:59 ]

Usual Suspects - Carnage van Renegade Hardware Records

Ik kwam dit nummer tegen in mijn verzameling van Renegade Hardware, heerlijk nummer met loeiharde snares en mysterieus.

Drum & Bass

quote:

Op zondag 8 februari 2009 00:04 schreef Andromache het volgende:
John Mayer - Continuum

[ afbeelding ]

Eerlijk gezegd had ik wel eens van John Mayer gehoord, en kende ik Daughters ook wel, maar verder dan dat ging mijn kennis niet. Totdat ik op Last.fm lid werd, en toch wel erg vaak John Mayer als suggestie voorbij zag komen (waarschijnlijk via Gavin DeGraw en Saybia etc.?). Alle albums gedownload, afgelopen weken grijs gedraaid op de pc, met name dit album, en nu dan maar voor de aankoop gegaan: wat een fantastische cd! Heerlijke gitaarmuziek, goede teksten, gevoelvol, gewoon prachtig. Ga dat allemaal luisteren!

Enne, 't is ook nog eens een keilekkere kerel.

Eigenlijk niet helemaal ontopic maar dankzij jouw post heb ik dit album ook weer eens uit de kast gehaald. Heb hem al een tijdje maar ik had hem om één of andere reden nooit echt vaak geluisterd. Het is inderdaad erg lekkere muziek.
Dus bedankt voor de tip, zo herontdek je nog eens iets.

Eyehategod - Dopesick



Eyehategod is smerige rauwe sludge ten voeten uit. Deze band vertegenwoordigd alles wat maar verrot is aan deze wereld en doet dit door hun teksten te ondersteunen door een muur van vuil geluid. Langzame bluesy stukken worden af gewisseld met hardcore en pure doom.

Dopesick is wat mij betreft hun beste plaat die het ongepolijste van In The Name Of Suffering combineert met het (voor hun doen dan) subtielere en groovende Take As Needed For Pain. Ik ken maar weinig albums waar de walging voor alles er zo van afdruipt

[ Bericht 2% gewijzigd door Trashcanman op 23-02-2009 13:10:05 ]

Ik ben het strijkkwartet no. 8 van Shostakovich aan het luisteren. Ben op dit exact moment van typen naar het derde stuk Allegretto aan het luisteren. Dit is tevens ook mijn favoriete stuk uit deze strijkkwartet.
Aangezien ik Shostakovich zijn werken voor mijn studie aan het bestuderen ben luister ik naar veel van zijn werken, maar deze staat voor mij wel als paal boven zijn meeste werken.
De uitvoering die ik aan het beluisteren ben is van het Fitzwilliam Quartet.

Het werk zelf bestaat uit 5 stukken, namelijk: Largo, Allegro molto, Allegretto, Largo, Largo.
Het eerste werk begint met het Shotakovich motief (DSCH) en is erg emotioneel vind ik, het neemt je mee bijna zoals een film, erg prachtig. Het tweede Allegro is prachtig opgebouwd en je hoort hier duidelijke dat typerende Shostakovich Oost-Europees/Joodse musicaal geinspireerde thema in terug.
Het stuk gaat dan verder in het door mij erg bewonderde Allegretto. Dit stuk spreekt me echt to de verbeelding, prachtig opgebouwd. Het stuk is overigens ook gebruikt voor een dvd versie van Das Kabinett des Dr Caligari. Het vierde stuk is prachtig slepend en leidt prachtig naar het laaste stuk, 5 Largo.



[ Bericht 0% gewijzigd door laforest op 26-02-2009 10:09:31 ]