Wat luister je nu (nieuwe stijl) #28

Ufomammut/Lento - Supernaturals vol 1

Met Lento was ik voorheen nog niet bekend. Lento is een ambient postcore gezelschap en is genoemd naar de tempoaanduiding (lento dus) wat zoiets als traag of slepend betekend. Uiteraard doet de band zijn naam eer aan. Ufomammut kende ik al een tijdje, deze lui maken ultragruizige stoner.

De plaat is een collaboratie tussen de twee bands dus als je iets verwacht wat exact als Ufomammut klinkt kom je ietwat bedrogen uit. Natuurlijk is het geheel zo zwaar en traag als de tyfus maar klinkt de muziek over het algemeen een stuk 'schoner' en zitten er ambient passages in. Vocalen komen amper op deze plaat voor maar dat boeit niet, de muziek is interessant genoeg om zonder zanger te kunnen.

Kortom: geweldige schijf die nu pas (na een paar draaibeurten) echt op me begint in te werken

Unearthly Trance - Electrocution



Een van de betere sludge/doom bands van de afgelopen paar jaar. Electrocution is hun 4e album. Deze is over het algemeen een beetje sneller en klinkt wat helderder dan de 3 voorgangers. Alhoewel het smerige geluid wel een trademark van de band is doet het heldere geluid geen afbreuk aan de plaat.

De groovy gitaarpartijen worden vergezeld door een goed verstaanbare (hardcore achtige)strot en degelijk drumwerk. Electrocution is gewoon een heerlijke sfeervolle doomplaat die voor zowel pissige buien als voor relaxen geschikt is

Dragonland - Astronomy



Geweldig album van deze Zweedse Power Metal band. In mijn ogen het beste album van een Power Metal band ooit gemaakt. Met het geweldige instrumentale muziekstuk 'The Old House on The Hill', een ruim 15 minuten lang durend muziekstuk, verdeeld over 3 tracks. Alle nummers zijn gewoon top. Geen enkele uitzondering.

Paul Simon - Ten years


^{noot: ik weet dat het niet het goede plaatje is, maar ik vond het wel toepasselijk en het is leuker kijken dan naar grijsaard Simon.}

Wat een wonderschoon nummer blijft dit toch . Zowel qua melodie als tekstueel als instrumentaal. En dat heerlijke gitaarriffje als riedeltje! Het diende een tijdlang als de themesong van de Oprah Winfrey Show, daar ken ik het van. Maar goed, Oprah heeft natuurlijk altijd al een uitmuntende smaak in catchy herkenningstunes gehad.

William Shatner - Common People



Covers. De één haat ze, de ander is positiever. Zelf heb ik het er niet zo op. Alleen soms kom je er eentje tegen die beter is als het origineel. In deze categorie valt deze single van De Kirk. Ben Folds trakteert ons op een spiced up versie van deze Pulp klassieker. Aangevuld door Joe Jackson is dit gewoonweg geniaal.

Cradle of Filth - Dusk and her Embrace



Oh wat heeft mijn vader me vervloekt toen ik in 1996 dit derde Cradle of Filth album aan had geschaft. Regelmatig werd de stop er in huize the crook uitgedraaid omdat pa en ma de overweldigende blastbeats, masochistische snelheden en het gekrijs van Danni Filth niet meer aankonden. Pa en ma waren heel wat gewend met Metallica, Death, Carcass etc, maar dit sloeg natuurlijk alles! Ik moet toegeven, ook nu ik getrouwd ben mag ik dit alleen luisteren via mijn koptelefoon

Een complete chaos van muzikale elementen, van slepend tot ultrasnel en van melancholisch tot superbruut. Maar ergens in de chaos creeert COF orde en daar ligt volgens mij de genialiteit van deze superband!

The Thermals - More Parts Per Milion



Ik volg de eigentijdse muziek niet meer, aangezien ik ben blijven steken bij mijn helden Radiohead en Spinvis. Dus als ik 'nieuwe bandjes' ontdek is het bij toeval en pas jaren na hun doorbraak. Als ze inmiddels al niet meer 'in' zijn.
Sinds kort The Thermals ontdekt, die ergens in 2003 doorbraken.
Wat een heerlijke rauwe energieke muziek: doet me denken aan The Strokes.
Als ze weer naar Paradiso komen ben ik er zeker bij.

Groove Armada - Superstylin'



Groove Armada zal bij de meeste users wel bekend zijn, ze zijn inmiddels al een tijdje bezig met het maken van muziek en de meeste nummers kan ik wel waarderen. Er is echter 1 nummer dat er voor mij met kop en schouders bovenuit steekt, Superstylin'. Wat een gave plaat blijft dit! Als er al een perfect nummer bestaat, komt deze wel aardig in de buurt. Een heerlijk rustig begin, lekkere vocals en de plaat ontpopt zich al vrij snel in een heerlijk ritmisch nummer.

Dragonforce - Through Fire and Flames

Ook al ben ik niet echt een liefhebber van dit soort metal... (ik houd meer van AC/DC etc.) Vind ik dit toch een geweldig nummer. Waarschijnlijk komt het, omdat ik het zo vaak speel in guitar hero, maar het nog nooit heb gehaald (zelfs niet op medium... )

Even een youtube filmpje naar de versie in expert
://video.google.com/videosearch?hl=en&client=firefox-a&rls=org.mozilla:en-US:official&hs=Lsm&pwst=

Van Halen - Eruption

Van het album " The 100 greatest Guitar Solo's". Inderdaad een goede gitaar-solo in mijn oren. Ben nu dan wel ongeveer 1 1/2 minuut aan het wachten voordat er iets anders naar voren komt dan alleen de gitaar maar dat mag de pret niet drukken Dit nummer niet vaak gehoord..... Krijg er op de een of andere manier een goed gevoel bij alsof er energie vrijkomt in mijn hoofd.

Bar Kokhba Sextet - 50th Birthday Celebration Volume Eleven

Dat John Zorn een gesjeesde avantgarde-jazz componist is, dat John Zorn één van mijn helden is, dat John Zorn ten tijde van deze opname 50 jaar werd, dat John Zorn deze muziek heeft gecomponeerd, dat is allemaal niet van belang.

Wat wel van belang is, is dat de liefde van de man door de maag gaat. En door de oren. Dus lekker eten en drinken om in een staat van opwinding te geraken. Maar dan wel begeleid door één van de meest opwindende cd's in Muad's collectie. Een bonte mengeling van klezmer, jazz, (vrijheid-blijheid)avant-garde, Port en Blue Stilton om de zinnen te prikkelen. Dat is mooi, dat is spannend, dat is opwindend!
Dit kan alleen overtroffen worden door een mooie vrouw. Maar die staan dan ook boven alles, daar kan Zorn niet eens aan tippen.

[ Bericht 2% gewijzigd door MuadDib op 08-08-2008 22:35:27 ]

Preussak - Werkschau 1989 - 2005

Sideproject van Jozef K., de frontman van Von Thronstahl. Hiermee gaat hij de industrial/electro kant op en dat is bijzonder geslaagd. De nummers We walked in line, German Beat en Wieder die Masse zijn voorzien van lekker elektronisch geros en gebeuk.
Het betreft een heruitgave trouwens, want de eerste editie is inmiddels nergens meer te vinden. Gelukkig had VAWS een standje op Summer Darkness waar ze het album verkochten.

Voor de liefhebbers van electro/industrial oude stijl absolute pflichtkauf!

Het herontdekken van artiesten van een tijdje terug kan heel aangenaam zijn.
De stem van zanger E is prettig, en Beautiful Freak van Eels is een prachtig album.
Het nummer 'Not Ready Yet' raakte me in de eerste luisterbeurt het meest, en ik ga deze week ook de andere albums van Eels weer eens beluisteren.

Coldplay - Viva la vida



Ben al een hele lange tijd fan van Coldplay. Leadzanger Chris Martin heeft zo'n apart, maar daardoor zo mooi, stemgeluid.
Heb alle albums van Coldplay inmiddels. Van Parachutes tot aan hun meest recente album Viva la vida or death and all his friends waar ook het gelijknamige nummer Viva la vida op staat.
Dit nummer heeft echt alles; klassieke violen, beetje rock, mooie bellen!

Een luxemburgs neo-folk gezelsschap. Wat moet je je daar nou bij voorstellen? Neem Der Blutharsch, Dernière Volonté, Death in June en Backworld, mix het en dan krijg je zoiets als dit. Het is een prachtig album met nummers die zweven tussen melancholie en dromen en af en toe wat meer steviger percussiewerk. Vooral het nummer "The torture detachment" vind ik heel erg mooi, want net zo'n sfeer oproept als "Herbstzeitslöse" van de vorige ep Berlin.

Voor de liefhebbers van meer experimentele folk/martial een absolute aanrader!

Brian Eno & David Byrne - Everything That Happens Will Happen Today

Iets meer dan 25 jaar geleden maakten Eno en Byrne "My Life In The Bush Of Ghosts". Een geweldig album dat wordt gezien als een van de eerste sample-albums. Innovatief, meeslepend, venijnig, swingend, een waar meesterwerk.
Nu zijn de heren rond de 60 en maken ze weer een plaatje, nieuws dat mijn hart direct sneller deed kloppen. Na beluistering is die hartslag alweer terug naar rustniveau. Wat een gezapig plaatje van 2 gezapige oude mannen. Een voortkabbelend stroompje ellende. Nee, dit is niks. Jammer. Zodirect "My Life..." maar weer opzetten.

kben nu deze aan het luisteren: Glenn Branca - The Ascension


Dit is de eerste keer dat ik dit album luister en de eerste paar minuten vond ik dit een beetje erg abstract over komen allemaal, maar ik ben nu aan bijna aan het einde hoewel dit toch volgens mij wel een echte groeiplaat is vind ik hem nu al vrij meesterlijk. Dit album is uit 1981 en ik hoor duidelijk dat sonic youth hier behoorlijk door geïnspireerd zou moeten zijn, maar ook my bloody valentine (vooral op 'to here knows when' van loveless). In dit laatste nummers klinkt weer heel erg zoals godspeed you black emperor, maar dat op wat meer noisy manier . Ik las ook ergens dat Glenn Branca ook klassieke muziek heeft gemaakt met instrumenten die normaal gewoon in band bezetting worden gebruikt (gitaar, bas, drum etc).

quote:

Op donderdag 4 september 2008 16:54 schreef Gehenna het volgende:
kben nu deze aan het luisteren: Glenn Branca - The Ascension
[ afbeelding ]

Dit is de eerste keer dat ik dit album luister en de eerste paar minuten vond ik dit een beetje erg abstract over komen allemaal, maar ik ben nu aan bijna aan het einde hoewel dit toch volgens mij wel een echte groeiplaat is vind ik hem nu al vrij meesterlijk. Dit album is uit 1981 en ik hoor duidelijk dat sonic youth hier behoorlijk door geïnspireerd zou moeten zijn, maar ook my bloody valentine (vooral op 'to here knows when' van loveless). In dit laatste nummers klinkt weer heel erg zoals godspeed you black emperor, maar dat op wat meer noisy manier . Ik las ook ergens dat Glenn Branca ook klassieke muziek heeft gemaakt met instrumenten die normaal gewoon in band bezetting worden gebruikt (gitaar, bas, drum etc).

Welkom op Fok! lamlul

En ontopic:

Tijdens het aardappels schillen luister in naar: Down - III Over The Under



Tja, wat kan er nog over down gezegd worden? De meeste mensen die zwaardere gitaarmuziek wel kunnen waarderen zullen wel bekend zijn met Down. Voor die paar lui die toch de afgelopen paar jaar onder een steen hebben geleefd een korte introductie: Down bestaat uit leden van PanterA, Crowbar, Corrosion of Conformity, Eyehategod en Kingdom of sorrow. Dat het dus een sludge metal band betreft is niet zo vreemd. Qua geluid neigt Down nog het meest naar dat van Corrosion of Conformity met een flinke scheut Black Label Society.

Deze schijf kan ik altijd, in welke stemming dan ook, prima aanhoren. De combinatie van grrrooooooovende riffs, zo nu en dan een jankende gitaarsolo en de geweldige stem van Phil Anselmo zorgt ervoor dat mijn humeur per direct beter wordt. Topband!

En nu weer verder met aardappels schillen...

Some Riot van Elbow. Een nummer over een goede vriend van ze, die bezeten door de drank zijn zorgen probeert te vergeten, en zijn omgeving moet hulpeloos toekijken. Die goede vriend is overleden tijdens het maken van het album, en daarom draagt het album ook dezelfde naam als de bijnaam van die vriend. The Seldom Seen Kid.

Het is zo'n mooi nummer, ik moet telkens weer janken Je voelt gewoon zo erg die hopeloosheid erin terug en het verdriet van het overlijden

quote:

Op zondag 29 juni 2008 15:16 schreef chansadres het volgende:
William Shatner - Common People

[ afbeelding ]

Covers. De één haat ze, de ander is positiever. Zelf heb ik het er niet zo op. Alleen soms kom je er eentje tegen die beter is als het origineel. In deze categorie valt deze single van De Kirk. Ben Folds trakteert ons op een spiced up versie van deze Pulp klassieker. Aangevuld door Joe Jackson is dit gewoonweg geniaal.

Shatner.
Dat album van hem is stiekem heel leuk...

Ontopic:
Herman van Veen - Melk en Honing



Wat valt erover te vertellen... Herman van Veen is zo'n artiest die ik soms even vergeet, maar als ik dan weer iets van hem hoor is het nog even goed als altijd. Dit liedje gaat over een beginnende relatie tussen twee mensen, en het is gericht aan hun kind. Dat ondanks dat later alles misging, "de dag van jouw ontstaan" juist een heel mooie dag was. Heel erg sentimenteel, maar ik hou er wel van.

"Getekend voor het leven allebei,
Het beste dat ze konden geven, dat werd jij"

Luister nu Hey Joe, Van The Music Machine dus, van hun debuutalbum uit 1966, heerlijke garage rock/psychadelic plaat, met verschillende covers ('Cherry Cherry' van Neil, 'Taxman' van The Beatles, '96 Tears' van ? And The Mysterians en 'Hey Joe).
Single van het album, Talk Talk was een redelijke hit en staat ook op Nuggets.

Zeker een aanrader

Time.........
But a passage wayyyyyyyyyyyyyyyyy
the beginning of the end
an enddddddddddddd that never was
tiiiiiiiiimeeeeeeeeeeeeee
but a curve in space

We are FOREVER..
Eternal prisoners in time
we are foreverrrrrrrrrr
caught in our cold inertia
Longing, Hoping, Waiting, For no one!



Ayreon - The age of shadows, rock achtig nummer met goede vocals.

Dit album. Briljante mannen, jammer dat de band niet meer bestaat. Ben nu bij nummer 2, Stripsearch. Andere hoogtepunten van het album: Last Cup of Sorrow, Paths of Glory. Soort van grunge, progrock, post-metal...something. Buitencategorie, deze heren.

EDIT:

Ik heb het hier natuurlijk over Faith No More, voor diegenen die de labumhoes niet herkennen.

A Tribe Called Quest - Anthology
Serieus, echt een geweldig album en ik vind het jammer dat ik deze artiesten nooit eerder heb ontdekt. Lekkere relaxte old-school hiphop, namen alle artiesten van tegenwoordig hier maar een voorbeeld aan!

Foo Fighters - The Pretender




Een van de beste nummers van Foo Fighters, en ik lig in tranen omdat ze een pauze nemen.
Hardere nummers van Foo FIghters een stuk beter dan de "zachte" nummers, die ik totaal niet lekker vind klinken .