Zwangerschap en geboorte deel 257

quote:

Op dinsdag 14 november 2006 18:26 schreef marit1978 het volgende:
hoe reageerden de grootouders op het nieuws trouwens ??

net terug van onze echo, alles oké !
lekker bewegend.. erg mooi kunnen zien allemaal!
volle blaas, volle maag.. neusbeentje en kaken/bot herkenbaar

datum die we nu gaan aanhouden is 3juni

opa en oma (x2) totaal van de kaart. Ging van huilen naar lachen en weer terug. Na een paar nachten slecht slapen is daar het nieuws ook geland !

Marit, fijn dat alles goed was op de echo!

Slaapmeisje, het is al veel gezegd, maar neem je rust he!

Bibikuif, wat belachelijk zeg, als het er niet meer is zou ik ook een nieuwe echo voor niks eisen, je hebt toch betaald (en dus ook voor een dvd) toch?

quote:

Op dinsdag 14 november 2006 19:35 schreef PM-girl het volgende:
Marit, fijn dat alles goed was op de echo!

Slaapmeisje, het is al veel gezegd, maar neem je rust he!

Bibikuif, wat belachelijk zeg, als het er niet meer is zou ik ook een nieuwe echo voor niks eisen, je hebt toch betaald (en dus ook voor een dvd) toch?

helemaal mee eens.....

Hier nog steeds niets meer.....
Ik ga de adressen op de enveloppen schrijven. Wie weet helpt het!
Oh en geprogesteldigest hebben we al gedaan en de goulash heb in soepvorm gedaan..... dus andere -veilige - tips zijn ook welkom.....waarbij geduld hebben waarschijnlijk de beste gaat zijn.....

chacama als je een skippybal hebt moet je gaan skippien. dat heeft iemand een keer gedaan en een paar uur later had ze de kleine in handen. maar goed ik denk toch dat geduld een schone zaak is.

Op een ananas gaan zitten he
Sterkte Chacama, wachten is heel vervelend.

Succes met het wachten Chacama.

Fijn dat het goed was Slaapmeisje!

Hier was alles goed vandaag bij de controle bij de vk. Volgens haar ligt de baby nu wel goed-om, en al cvibi ook. Geen stuitbevalling of keizersnee op komst hier dus. En vanaf volgende week zaterdag mag de baby al komen, ze vroeg nog of ik wel wist bij welke tekenen ik hen mag bellen. Ik ben er nog niet zo snel aan toe hoor, eerst hier in huis nog alles af krijgen..

Poemojn war gaat dat vreselijk snel
Ik ben zoooooo benieuwd naar jouw babietje

Slaapmeisje, doejenou? Wat een schrik zeg!

Bibikuif, wat een mega-blunder van dat echo-buro zeg

Chacama, helaas geen tips voor je. (de 'gouden tip' die ik had heb je al uitgeprobeerd ) Sterkte met afwachten.

Hier merk ik dat mijn navel op spanning staat.. In mijn navel is 't nl. een beetje stuk ofzo (korstjes en wondvocht) Zo groot is m'n buik ook weer niet (ja, ik weet 't.. hoog tijd voor een buikfoto maar dat vergeet ik steeds ) en volgens mij heb ik 't bij Saskia ook niet gehad. Zal het volgende keer (maandag) wel even melden bij de vk.

Ik ook wel hoor

Die navel heb ik ook gehad ET, is weer over nu, voelt alleen beurs/blauw. _{Volgens Myrthe kan papa het wel maken, kan Swets dat niet?}

Jemig poemojn.. al bijna 37 weken??

Hier geen leuk nieuws. Vanmorgen zijn we met Renzo met spoed naar de eerste hulp moeten gaan, lang verhaal komt neer op stuiptrekkingen die onverklaarbaar komen. In ons ziekenhuis was even niets te vinden, daarna is hij met een ambulance met loeiende sirenes naar het wilhelmina kinderziekenhuis over gebracht. Ik ben kapot heb al 3 dagen niet geslapen, heb de hele dag gehuild. Hij ligt nu op de ic aan allerlei slangen en draadjes (zie de website) en heeft een ruggenprik gehad en allerlei testen, morgen horen we weer wat meer, we zijn nu thuis, maar zonder kind.
Moest het even kwijt. Toch bedankt voor al jullie felicitaties, ik hoop dat het goed komt.

oh sweaty... Sterkte

Sweaty, wat moeilijk. Heel veel sterkte. Hopelijk is Renzo snel weer thuis.

Wat erg Sweaty... Veel sterkte

sweaty, wat vreselijk. We gaan hier hard duimen en aan jullie denken. Afschuwelijk lijkt het me om zo hulpeloos te zijn terwijl je kleintje daar ligt...

Sweaty, wat vreselijk Heel veel sterkte voor jullie!

Sweaty wat een vervelend nieuws zeg. Heel veel sterkte en een dikke knuffel van mij.

Sweaty wat erg! ... he gats, zoiets moet gewoon niet gebeuren met die kleintjes.
Heel heel veel beterschap en sterkte die onzekerheid is zo slopend

Sweaty...dikke . Wat een naar bericht. Ik hoop dat ze er snel achter zijn wat Renzo heeft, en dat ie snel weer naar huis kan.

Sweaty wat een rotnieuws! Lijkt me vreselijk om je kind zo te zien liggen.
Ik hoop dat er snel duideijkheid is!

Sterkte!

Wat erg Sweety, veel sterkte.

Sweaty ontzettend veel sterkte en hopelijk is snel meer duidelijkheid voor jullie Renzo

Jemig Sweaty, wat vreselijk, heel veel sterkte ermee.

Sweaty, ik duim voor Renzo's herstel!

oh sweaty wat ontzettend naar, ik duim ook heel hard met jullie en de anderen hier mee dat 't snel goed komt met renzo. heel veel sterkte voor nu, hopelijk kun je vannacht toch even wat slapen.

Sweaty....
Jij moet gewoon je lieve kleine Renzo lekker in je armen hebben om mee te knuffelen.
Wat zielig voor jullie allemaal...

sweaty heel veel sterkte.

Jeetje nee, wat eng zeg, wat naar voor jullie! Ik hoop dat ze snel vinden wat er aan de hand is geweest en dat het nooit meer terug komt! Sterkte!

Sweaty wat een schrik. Hopelijk is Renzo snel weer bij jullie thuis.

dankjullie wel allemaal. Hubbie en ik ga nu naar bed, even troost zoeken bij elkaar. Als ik dan nu kijk op onze website (larski.nl) en zie de foto die vanmorgen nog genomen is en dan die van vanmiddag, ik snap het gewoon niet. Ik kan niet stoppen met huilen, maar moet sterk worden voor hem. Ik ben natuurlijk ook nog een kraamvrouw en dat vergeet ik helemaal. Mijn pijn is niet belangrijk meer. Ik hou jullie op de hoogte

Sweaty, wat een schrik voor jullie...
Hopelijk kunnen jullie vannacht een beetje slapen samen en is er morgen weer wat beter nieuws voor jullie!

Nou, daar ben ik dan weer. Kan eindelijk weer de energie opbrengen om langer dan 5 minuten achter de laptop te zitten.. Iedereen die me voorging, je weet vast wel wat ik bedoel

Ik zal kort verslag doen van de bevalling voor de geïnteresseerden..

Op de uitgerekende datum, 9 november begonnen 's morgens om half negen wat weeën die in de loop van de ochtend steeds heviger werden (tenminste, dat dacht melanie toen). Na een uurtje of twee maar een papiertje gepakt en bijgehouden wanneer ze kwamen. Da's een goede tip die ik uit een boekje heb, schrijf op hoe laat de wee begint, hoe lang hij aanhoudt en hoeveel tijd er tussen zit (interval). dan heb je gelijk een goed overzicht of je de verloskundige al kunt bellen. Ik heb het bijgehouden op mijn telefoon waar een stopwatch met rondenteller in zit, gewoon aan het begin en eind van iedere wee op het knopje drukken.

Eerst kwamen de weeën om de vier, vijf minuten en duurden steeds tussen de 50 en 70 seconden. Af en toe kwam er eentje sneller of zat er een minuut of drie langer tussen. VK gebeld om 11 uur, ze kwam een uurtje later maar er was nog geen ontsluiting, de baarmoederhals was nog helemaal onrijp en ze raadde ons aan om een stuk te gaan lopen, dan in een warm bad te gaan en dan even te gaan liggen. Nou, dat bad was wel/niet echt een succes.. Zodra ze daaruit kwam wist ze ineens wat een échte wee is, niet meer zeurderig maar flink pijnlijk.

Omdat de VK had gezegd dat het nog wel flink wat uren zou duren en we weer mochten bellen als de weeën écht om de drie a vier minuten kwamen (mocht niet meer tijd tussen zitten dan dat) en allemaal langer dan een minuut waren nog maar even gewacht. Tegen 2 uur toch weer gaan schrijven, nou wat een verandering! Alle weeën zeker 70 seconden lang met uitschieters naar vier minuten (oef) en vaak nog geen halve minuut ertussen. Toen dat twee uur had aangehouden de VK terug gebeld die weer na een uur voor de deur stond, tegen vijf uur dus. En ja hoor, ontsluiting!

…Drie hele centimeters maarliefst... We maakten met haar de afspraak dat zij om half tien terug zou komen om te kijken hoever het dan stond. Daarna toch maar even gaan liggen als voorbereiding en de boel nog wat aan de kant gemaakt, bevallingsbad klaargezet en het bed op klossen. Daarna maar lekker haar in het bevallingsbad gedaan en daarna werd het echt menens. De weeën kwamen dubbel zo hard terug en af en toe zat er een perswee tussen (wat!! nu al!? dachten wij)

Om half acht de VK weer gebeld dat het nu wel heel hard ging, zij zou er om acht uur zijn ipv half tien. Dat werd uiteindelijk toch kwart voor negen omdat er ergens iemand weeën had die nog maar 23 weken zwanger was, kan me voorstellen dat dat nogal wat voorrang had. Toen ze er uiteindelijk was bleek er al 7,5 cm onstluiting te zijn waardoor zij meldde gelijk te blijven, ze ging haar spullen uit de auto halen.

Om 10 uur de kraamhulp gebeld die er een half uur later was, daarna ging het heel hard tot 9 centimeter waarna het een beetje bleef steken. Het was ondertussen half twaalf en er gebeurde niet zo heel veel meer. Voorgesteld om haar in bad te doen om te zien of dat hielp (en omdat we toch graag een badbevalling wilden en dat bad er ongebruikt stond) maar melanie durfde niet goed meer omdat ze bang was dat de weeën nóg heviger zouden worden zoals voorheen. Uiteindelijk toch maar haar in bad gekregen.

Ze had volledige ontsluiting zodra ze in bad stapte (warmte he ) en ze mocht van de VK persen op een wee. Spiegel erbij gehaald maar ze kwam niet echt verder. Om 23:48 haar uit bad gehaald omdat de VK vond dat als het niet heel snel zou gebeuren we toch naar het ziekenhuis zouden moeten. Wat melanie daarna deed zal ik nooit vergeten. Naar het bad toe, zo’n zes meter heen ging heel moeizaam tussen twee weeën door maar de terugweg deed ze in twee sprongen waarna ze op bed dook ( !!! ) en zowel ik, de VK als de kraamzorg met open mond stonden.. Daarna ging het allemaal heel erg snel, na een paar minuten vertelde de VK dat ze het hoofdje al voelde en even later was het ook te zien. Een spiegel gehaald zodat melanie zelf de bevalling ook kon zien (“ik weet nog niet of ik dat nu wel zo geweldig vond” zegt ze nu ) en ik hield haar beide benen in de lucht omdat ze daar zelf geen kracht meer voor had (waardoor ik alles dus – onder een 100W lamp – van nog geen halve meter afstand heb kunnen volgen terwijl ik daar zo tegenop zag.)

Zodra het hoofdje stond was het een kwestie van drie keer persen en was ze er. Ik had haar graag willen aanpakken (het laatste stukje uit de vagina halen en op mels buik leggen) maar ik durfde haar benen niet los te laten, zodoende deed de VK het toch maar. Omdat iedereen heel druk met haar was en niemand op een horloge keek de tegenwoordigheid van geest gehad om op mijn horloge te kijken, vier minuten over twaalf, net niet de uitgerekende datum gehaald.. De kraamhulp vroeg me of melanie over tijd was waarop ik – achteraf heel gevat – antwoordde, “ja, vier minuten”

De nageboorte kwam een paar minuten later met een heel licht weetje, het gleed er eigenlijk zo uit. De placenta was mooi gaaf dus niets achtergebleven. Niet ingescheurd, geen knip, alleen een paar hechtingkjes in een schaafplekje (waarschijnlijk veroorzaakt door de nagels van een voetje) in de linker binnenste schaamlip

Ik heb de navelstreng doorgeknipt (ging heel makkelijk, hele korte knipjes geven met de achterkant van de schaar en je bent er zo doorheen) waarna ze schoongemaakt is. 3200 gram rond was ze, een nette 6 pond dus. De rest van de nacht is eigenlijk een beetje een blackout voor ons beiden, gek genoeg hebben we allebei heel diep en vast geslapen met Aimee in de kinderwagen bij ons op de slaapkamer. Ook zij heeft de hele nacht geslapen!

De placenta ligt begraven hier achter het huis waar ze is geboren, over een week gaan we samen een mooie thuja oxxidentalis (levensboom) kopen om daar te planten, dat leek me wel gepast, sommigen behandelen het als afval maar het heeft wel onze dochter negen maanden in leven gehouden en gevoed en verdient dus wat respect voor zichzelf.

We zijn ondertussen vijf dagen verder (en ik begin te wennen aan max. 5 uur slaap per nacht), Aimee slaapt goed tussen de voedingen, meldt zichzelf met een “waah waah” als ze honger heeft of nat is en gaat na verschonen weer heerlijk slapen. Melanie loopt weer, vandaag voor het eerst een heel kort rondje buiten gelopen in de straat (waarna iedereen naar buiten kwam om te feliciteren, heel leuk) terwijl mijn moeder en oma ‘oppasten’.

Jemig wat een enorm verhaal (maar hoe beschrijf je een heel nieuwe wereld van plezier, hoop, liefde en bezorgdheid in twee A4-tjes?), voor de mensen die tot hier gekomen zijn, bedankt voor het lezen, over onze gevoelens post ik later wel een keer zodra we die weer een beetje onder controle hebben…


Dit was ze vanmiddag na het voeden, heerlijk tegen mama aan..


De flinke bos haar heeft ze vast van mama:


en mijn sterke vrouw en trotse mama van Aimee:


Alwin en Melanie

[ Bericht 1% gewijzigd door SadKingBilly op 14-11-2006 23:17:48 ]

Jezus sweaty, wat een schik. Ik duim voor jullie mee dat alles helemaal goed gaat en weer helemaal in orde komt. Vergeet inderdaad jezelf niet en aarzel niet hulp in te schakelen om dit zelf te verwerken, als jij eraan onderdoor gaat kun je een ander ook niet helpen. Alle sterkte van de wereld gewenst, hierbij vergeleken zijn onze slapeloze nachten ineens niets meer..

Sweaty heel veel sterkte! Ook hier gaan we duimen voor Renzo, dat mooie ventje!
Probeer ook even aan jezelf te denken, hoe moeilijk ook, maar je bent net bevallen en dat was zwaar.

Ach sweaty toch, meisje, wat naar! Heel veel sterkte!

SKB, je hebt een mooi wichtje!

sweaty heel veel sterkte

sweaty wat vreselijk voor jullie! Hopelijk gaat het snel goed met jullie kleine grote man!

Oh, sweaty, wat verschrikkelijk. Héél veel sterkte!

Wat erg sweaty Is er vandaag al nieuws? Sterkte.

Dat klinkt als een goede bevalling SKB en het resultaat mag er zijn.

Sweaty wat een nare toestand! Zo had je het je niet voorgesteld. Heel veel sterkte en inderdaad: pak alle rust voor jezelf!

Sweaty.... sterkte. Denk aan jullie!

Sweaty en man, heel veel sterkte ik heb net jullie site gelezen.
Wat erg dat je man het moest blijven filmen.

Ik hoop dat je vandaag snel goed nieuws krijgt.

Sweaty en man sterkte! Je ziet inderdaad een gezonde knul op de foto, niet voor te stellen dat het niet goed met hem gaat! Hopelijk weten jullie snel meer
Sterkte!

Sweaty + man, wat een schrik!
Vandaag weer een lange en spannende dag .. veel sterkte

SadKingBilly, wat is Aimee een schatje!
Van harte gefeliciteerd !
Mooi verhaal geschreven, ik schoot er zonder enige moeite doorheen hoor!
Geef moeder de felicitaties maar door, ze heeft het goed gedaan!

Sweaty en man wat erg dat dit jullie nu moeten meemaken,
ik hoop dat er vandaag "goed" nieuws uit de bus komt en dat jullie Renzo weer snel mee naar huis kan. dikke knuf en

SKB, mooi verhaal. En geniet maar lekker van het resultaat.

Sweaty. Ik heb tussen het slapen door veel aan je gedacht. Ik hoop dat jullie vandaag meer te horen krijgen en dat jullie Renzo snel weer in jullie armen kunnen sluiten. Daar waar hij thuis hoort.

Ik ben vanochtend even hartje gaan luisteren bij de HA. Door alle harde buiken voel ik die puk een beetje slecht. Maar, de stoomlocomotief doet het nog steeds super goed. Het gerommel van de afgelopen dagen heeft nog geen verdere ontsluiting opgeleverd maar wel een volledig ingedaald kindje. Dus het is niet voor niets geweest. Hopelijk zorgt het gerommel dat nog komen gaat voor verdere ontsluiting. En wat zou het fijn zijn als er regelmaat in komt. Maar als ik terugdenk aan Fleur heb ik ook een week met 2cm rondgelopen en werd er met 3cm gestript, waarbij ik pas na het breken van de vliezen (door de gyn) erachter kwam wat weeen waren. Dit zal ik vrijdag ook aankaarten. Misschien heeft mijn lichaam gewoon een beetje hulp nodig.....

en mooi verhaal SKB erg gedetailleerd ook

Sweaty, ik hoop dat jullie vannacht een beetje rust hebben kunnen vinden en hoop dat er vandaag meer duidelijkheid komt wat Renzo mankeert, sterkte maar weer

Sweaty, wat afschuwelijk. Heel veel sterkte!

Sweaty wat zullen jullie verschrikkelijk bezorgd zijn. Sterkte!