Het dreumestopic [1-2 jaar] deel 2

quote:

Op dinsdag 14 november 2006 13:38 schreef renzell het volgende:
Lastig Noli, dat eetgedoe met Wylian. Je weet heus wel dat het ooit goed zal komen, maar als het al lang duurt, kan ik me goed voorstellen dat je je soms stiekem toch zorgen maakt of ie wel genoeg binnen krijgt.

Vicky; sterkte met Amber, hopelijk knapt ze snel op.

Fuente; fijn dat het met Saar wat beter lijkt te gaan.

Kusjes voor een ieder en een extra grote knalzoen voor Jordy!

_{Hij hoort hier eigenlijk niet meer dus ook maar ff in kleine lettertjes..
Op zich valt het wel mee hoor. Wilyan is 'pas' gestopt met eten toen ie een jaar of twee was, ongeveer een jaar later dan 'gemiddeld' zeg maar.
En we maken ons er niet te druk over.. Ehm, nouja zolang hij die twee of drie happen op een dag maar opeet.}

[ Bericht 1% gewijzigd door Noli. op 14-11-2006 20:04:22 ]

Het bezoekje bij de chirurg was helemaal niet fijn, het was onduidelijk en verwarrend en heeft alleen maar meer vraagtekens en onzekerheid gebracht. Ik weet niet eens wat ik er over kan vertellen hier.
Misschien straks...

Githa toch.... Hopeli9jk helpt het als je het even laat bezinken.

Githa, verdorie, wat klote.

Ik was ineens helemaal niet gerust op de wond van Julius. Het vocht komt door het gips heen en stinkt verschrikkelijk. Ook wat koortsig rode wangetjes gesignaleerd vanmiddag en na zijn middagslaap bleef ie maar huilen. Hij wilde perse niet zijn gipsschoentje aan en deed alles plots weer kruipend. Ik heb direct het ziekenhuis gebeld en we mogen morgenochtend langskomen, gelukkig. Ze gaan dan het gips eraf halen en kijken hoe de wond eruit ziet. Hopelijk geen ontsteking.

Githa....
jeetje...het is al rot dat Jordy en jullie dit allemaal moeten meemaken en als het dan ook nog niet gaat zoals je graag zou willen....

Renzell, hopelijk valt het mee meis!

Ow sjit Githa..

en ook

Ow sjit Renzell

Gos Renzell, ik hoop het ook niet. Maar veel vocht en koortsig is geen goed teken

Hier is het ook zo, veel vocht en koortsig, nu krijg hij iig peniciline en is er een kweek genomen en aan de hand daarvan wordt de medicatie bijgesteld.
Ook is de pijnbestrijding weer terug ingevoerd.

Ik had vanmiddag echt zoiets van misschien moeten jullie hem maar opnieuw opnemen, want zo gaat het gewoon niet, maar door het ongemakkelijk voelen van mijzelf heb ik het niet gezegd.
Ze waren zelf ook zo tegenstrijdig en de verpleegster die zijn wond moest verbinden was echt een TR*T.... Jordy was compleet in paniek en dat is al die keren nog niet geweest. Ze was totaal vriendelijk of begrijpend naar Jordy en tot slot vergat ze nog één vinger met verbinden ook zodat alles weer opnieuw moest
Ik moest er zelf gewoon van meehuilen en toen moesten we ook nog eens niet te pesimistischvan haar zijn ik weet wel wie ik een dreun had willen verkopen.

Gos, nu komt het verhaal toch omhoog sorry hoor, ik vul hier hele topics mee

De chirurg was gelukkig wel aardig als altijd, maar kon nu ook niks doen, afwachten, wéér. Voor mij voelt het gewoon alsof we aan de zijlijn moeten kijken hoe mis het gaat met je kind
Nou goed, de spalk moest dus weer af, verbandje net als de eerste keer, waar het zo mee mis ging weer weken in een badje tegen de onsteking terwijl ze de vorige keer juist zei dat er geen water op mocht omdat de transplantaat kan schuiven als het te vochtig blijft.
Morgen weer naar de ergotherapeut en als die iets beters weet mag ze zonder overleg dat gewoon doorvoeren, zij is nu 2 weken weg...

Voor mij gewoon zo verwarrend, ik weet dus eigenlijk niet eens wat het plan van aanpak is... misschien morgen dus weer een spalk
Wat me vooral stoort is dat ze alleen zien wat er moet gebeuren en niet de effecten daarvan. Tuurlijk moet dat handje verschoond worden maar 8x op een dag is gewoon een hel voor zo'n hummeltje en toen ik aangaf dat ik niet het idee had dat ik dat aankon, ook om te controleren of alles goed is en vooral om die rol aan te houden tegenover Jordy, had zij ook geen alternatief.
De chirurg stelde voor om elke dag naar het ziekenhuis te komen, maar de verpleegster zei direct; 'daar hebben we geen tijd voor hoor' dat was dus van de baan.
Thuiszorg moest ik met de huisarts regelen, maar ze dacht niet dat dat ging lukken omdat zij niet direct beschikbaar zullen zijn.

Nog zoveel meer van die dingen.... Ik ben een beetje de weg kwijt. Ik wil zo zo zo graag positief blijven en sterk, maar hoe moet ik dat zo toch doen? Ik voel me helemaal niet capabel genoeg om alles te signaleren, te voorkomen, op te lossen en ook nog eens de rol van troosten en opvangen.
Dan heb ik het nog niet eens over mijzelf, mijn gedachtens en mijn eigen relativatie die er zo een beetje bij inschiet.


ZO! dat ben ik weer kwijt, nu op naar morgen!

Githa, voor de thuiszorg kan je in ieder geval altijd proberen!
Ook voor jou scheelt het enorm als je hier hulp bij krijgt!

Githa, Thuiszorg kan best snel geregeld worden hoor. Toen ik vorig jaar tromboseprikken moest hebben, kon het zelfs al dezelfde dag. Gewoon proberen. Meid, wat een toestanden allemaal, die onzekerheid lijkt me echt slopend... voor jou en je kleine held!

Renzell, ook voor jou en Julius een dikke Goed dat je zo oplet en er meteen werk van hebt gemaakt! Ik hoop dat het meevalt morgen.

Morgen naar de ergotherapeut en die zijn beide altijd zo begrijpen, behulpzaam, leuk naar Jordy en geven mij een positief gevoel. Bij hun kan ik echt zeggen wat ik vind en zij denken mee.
Morgen voel ik me vast weer wat beter.

_{ik had ook beter kunnen wachten tot na morgen om het verhaal hier neer te plempen}

Nee joh, je moet het toch kwijt, snappen we best

Even een hele dikke kus voor Julius en Jordy, en ik blaas, bij gebrek aan spookvrouwe, een paar beterschapssterretjes jullie kant op

Githa hopelijk krijg je morgen wat meer duidelijkheid. Chirurgen, en sommige verpleegkundigen, hebben soms een nogal stuitend gebrek aan medeleven en menselijkheid. Ik hoop dat je morgen, bij die fijne mensen, iets meer het gevoel hebt dat er naar jou en ook naar Jordy wordt geluisterd.

He gatver Githa, logisch dat je het allemaal even niet meer weet. Hopelijk komen morgen de oplossingen

En Renzell, hopelijk valt het morgen mee met Julius. Het klinkt iig wel naar.
Ook jullie een

Githa, hopelijk kunnen ze morgen duidelijk zijn. Het is soms zo moeilijk zo afhankelijk te zijn van de kundigheid van anderen. Twijfel alsjeblieft niet aan jezelf hoor, want als jij weet wat je moet doen dan komt het helemaal goed.
Ik denk aan jullie morgen. Dikke zoen voor Lolly.

Renzell, jij ook sterkte voor en met Juultje. Verdorie. Ik hoop dat hij er niet teveel last van heeft. Succes morgen.

he jakkes githa, wat naar allemaal en ook erg vervelend dat de artsen/behandelaars zo weinig inzicht en overzicht lijken te hebben over wat het allemaal concreet voor jordy en jullie inhoudt. de afstemming tussen verschillende betrokkenen is kennelijk ook niet al te best. heel veel sterkte maar weer en ik hoop dat je morgen weer met een wat positiever gevoel de dag afsluiten kan. kun je zelf een beetje slapen 's nachts? en hoe gaat dat eigenlijk met jordy, wordt ie vaak wakker tussendoor?

renzell, bah, ook al een beetje griezelige ontwikkelingen. goed dat je morgen meteen terecht kunt, ik hoop dat 't meevalt!

die arme kleintjes toch! ik vind 't zo sneu voor ze!

Sinds de onsteking is hij 5/6 x op een nacht wakker en wil dan ook niet meer slapen, erg vermoeiend, maar vandaag dus weer pijnbestrijding dus hopelijk slaapt hij door.
Tussendoor is hij zo vrolijk _{misschien wel té, beetje over de top} en dan wordt ik ook zo bedroefd als ik weet dat het zo weer over is omdat het weer bijna tijd is.... Ik heb ook zo'n zin om hem gruwelijk te verwennen iedere keer, maar ook daar moet ik mee uitkijken natuurlijk.

Maar Renzell...Jullie morgen ook succes vergat ik nog te zeggen.

Fuente woon jij soms in Twente? Want ik heb volgens mij Sara en jou man afgelopen zaterdag gezien bij de bakker waar ik werk.

Dikke kus voor Jordy en Julius!

quote:

Op dinsdag 14 november 2006 13:38 schreef Lishe het volgende:
Jee Ladybos, het is wel een volhouder! Maar moeilijk lijkt me hoor. Krijgt ze nog wel fles erbij ofzo?

Nee, fles wil ze niet meer sinds een maand of 2, van de 1 op de andere dag was dat ook over. Dat vind ik wel jammer, want toen wist ik in ieder geval dat ze voldoende zuivel en voedingsstoffen binnenkreeg. Nu is het iets moeilijker om me geen zorgen te maken zeg maar. Maar ik leur de hele dag met eten bij d'r, ze is echt een grazer, hapje hier, half uur later hapje daar.

quote:

Op dinsdag 14 november 2006 13:41 schreef renzell het volgende:
Ladybos, oei, da's inderdaad heel weinig zeg! Maar heeft ze er last van voor je gevoel?

Ja en nee, ze is actief genoeg en groeit goed, maar ze is dus wel heel erg mager. Ik zou liever hebben dat ze iets meer reserves heeft, voor als ze een keertje ziek is ofzo. En ik probeer dus zo veel mogelijk hoogwaardige voeding naar binnen te krijgen, een half ei zit toch meer in dan in 2 dobbelsteentjes brood zeg maar.

Ach Jordy/Githa en Juultje/Renzell toch. Wat naar dat het allemaal niet goed gaat. Githa ik hoop dat je bij de thuiszorg terecht kunt, toen ik met die borstontstekingen zat met die open wond kwamen ze hier dezelfde avond (!) nog langs, zondagavond 12 uur. Was echt heel fijn want ik was compleet in paniek toen. Dus ik hoop dat jij ook zulke fijne mensen daar treft die begrijpen dat 8 keer (!) per dag die wond verschonen en alles wat erbij komt kijken gewoon niet gaat lukken. Je bent verdorie geen verpleegster, je bent zijn moeder !

Renzell, oeioeioei dat klinkt helemaal niet goed. Hopelijk valt het allemaal mee morgen, wel fijn dat je snel terecht kon !

Ai renz,
dat klinkt niet prettig, ik hoop dat het meevalt morgen, grote verrassing wat er achter dat gips zit. Maar uit zijn signalen blijkt wel dat er wat is ... Succes hoor morgen!

He jeetje Githa,
allereerst voel je juist niet lullig dat jehier er over post, daar is het forum toch ook voor! Wat je nu meemaakt met Jordy is niet niets!
Ik vind het echt raar dat er niet een plan van aanpak is hoe en wat je te wachten staat, en dat ze niet zo met je meedenken. Hopelijk krijg je snel oplossingen voor de situaties waar je nu tegen aan loopt!
En arme Jordy zit ook in een achtbaan met zijn ups en downs op een dag, tis even rottig, maar straks is dit alles lekker voorbij en weet je weer waar je het voor gedaan hebt.
Githa en Jordy, jullie zijn kanjers!

Githa.. wat een hork van een vpk zeg! Hopelijk kunnen jullie toch een oplossing vinden, misschien idd via de thuiszorg.

Cheesecake, jaja, dat was hubsie! Hij kocht krentebolletjes voor Sara, en jullie gaven d;r nog een broodje, klopt dat? Leuk hoor, wij wonen dan vlakbij waar jij werkt

Gewoon blijven schrijven hoor Githa. Het is verdorie jouw mooie lieve man waar het om draait. Logisch dat je bezorgd bent, en verdrietig, en bang en ontzettend gefrustreerd. En wat stom dat er zulke verwarrende signalen worden afgegeven. Daar heb je echt helemaal niks aan. Heel veel sterkte meis. Ik hoop zo op betere tijden voor je. Dikke kus voor jou en Jordy. Hoe was het vandaag bij de ergotherapeut trouwens?

Ik kom zelf ook net terug van het ziekenhuis met Juul. De wond was gelukkig niet ontstoken. Daar ben ik erg blij om. Ik heb er dit keer even goed naar kunnen kijken en vond het er eerlijk gezegd toch best eng (en diep) uitzien. Een soort gapend gat. Maar ik zag ook dat het goed aan het genezen was, hoewel dus nog lang niet dicht. De 'gipsmeester' ^{(Ja echt, zo heet dat. Klinkt heel ambachtelijk vind ik, zoiets als bierbrouwer of schoenlapper. Maar toen ik dat tegen hem zei, bleek toch dat hij zelf liever arts zus of zo had geheten. Oei, pijnlijke plek... )}, maar goed, de gipsmeester dus, heeft de wond opnieuw verbonden en er een nieuw (blauw ) gipsje overheen gezet. Volgende week weer terug om opnieuw te laten kijken hoe het er voor staat. Aangezien de enkel toch nog wel erg dik was is er een kans dat ie na volgende week toch nog een extra week gips moet (volgende week is het precies 3 weken geleden). Maar goed, liever een extra week gips, dan een jongetje met pijn.

[ Bericht 5% gewijzigd door renzell op 15-11-2006 17:08:18 ]