De kunst van het loslaten van een ex #45

Meestal zoek je toch ook dan onbewust naar dingen wat je zelf fout heb gedaan? Anders kun je het toch niet echt bevatten...

quote:

Op woensdag 29 november 2006 11:43 schreef Sunshine2006 het volgende:

OT: Liedjes werken heel sterk op je emoties. Moet je mee ophouden. Zet ipv dat lekker dance muziek op ofzo (basshunter ofzo hahah ), daar word je vrolijker van...

Bij mij werkt dat vooral met muziek van toen ik nog zestien was. Machine Head, Type O negative, Biohazard, Joy Division, Metallica, Pantera, Slayer, dat soort werk. Lekker al je emoties kwijt in muziek

Ben afgelopen weekeind eindelijk vertrokken uit "onze gezamelijke" woning en zit nu tijdelijk bij mijn ouders. Niet optimaal maar gelukkig heb ik de liefste ouders ter wereld
En ik word nu niet meer elke dag met haar geconfronteerd. Da's zoooo lekker!

quote:

Op woensdag 29 november 2006 11:16 schreef Sunshine2006 het volgende:
Ik denk dat iedereen dat wel doet als het net uit is, verleiding is een beetje groot dan. En benieuwd of er nog nieuwe dingen bij staan, wat hem nu bezig houdt of zij...

Ik heb al 4 maanden een nieuwe vriendin nadat het in januari met mijn ex is uitgegaan. We hadden een relatie van 5.5 jaar. Nog steeds kijk ik op haar hyves-pagina en dat terwijl ik al een nieuwe vriendin heb.
Blijft toch nieuwsgierig naar mijn ex. Vreemd...

Dat zal ook nog wel even zo blijven....dat heb ik ook, ik heb even gewacht of zij nog wel contact wilde (door zelf niks van mij te laten horen) en gister belde ze me. Voor mij een teken dat ze gelukkig nog interesse toont in mij. Eindelijk is een keer een normaal gesprek met haar gehad over koetjes en kalfjes en niet over onze liefde enzovoorts.

Over een maandje gaan we is proberen af te spreken...

quote:

Op woensdag 29 november 2006 16:55 schreef mark_dabomb het volgende:

Over een maandje gaan we is proberen af te spreken...

dont get your hopes up.., misschien alleen naar vriendschap ofzo, maar zelfs dat... (Hoe leg je je nieuwe vriendin uit dat je je ex af-en-toe nog wel eens ziet)

nja over dat hyves bezoeken, zolang ik het een beetje kan beheersen vind ik het prima..., tis voor mij alleen beetje irritant dat voordat ik haar leerde kennen, ze geen internet had. Dus ik heb haar alles "aangeleerd".
mja dat soort dingen zullen je altijd blijven achtervolgen.

Kheb nu dr oom over de vloer die is mijn kamer aan het verbouwen, en in die kamer woon ik nog zeker 2 jaar maar goed... ik vergeet haar uiteindelijk wel, zij mij niet

quote:

Op woensdag 29 november 2006 16:04 schreef jagermeister1 het volgende:

Blijft toch nieuwsgierig naar mijn ex. Vreemd...

Niet heel raar, je hoopt toch dat het goed gaat met iemand uiteindelijk, ik heb mijn vorige ex bijna een half jaar na dato nog serieus aangeboden om mee te gaan naar het ziekenhuis toen ze een MRI-scan moest laten maken. Hoefde uiteindelijk niet, maar ik was zo gegaan. Je houd toch nooit helemaal op met van iemand houden.

quote:

Op woensdag 29 november 2006 13:49 schreef Sunshine2006 het volgende:
Meestal zoek je toch ook dan onbewust naar dingen wat je zelf fout heb gedaan? Anders kun je het toch niet echt bevatten...

Oh jawel hoor, ik ben niet de leukste persoon op aarde en hoefde helemaal niet bij mijn ex te passen. Ze is nu hoop ik gelukkig met die andere dude en klaar.
Ik had mijn fouten, zij had haar fouten. Uiteindelijk is ze vreemd gegaan en is er een bijna onoplosbare breuk in het vertrouwen gekomen.

Enige wat ik nu kan doen is mijn best en hopen dat iemand anders wel blij met me is, ik heb geleerd van mijn fouten, probeer ze op te lossen en zodoende komt er een nieuwe versie van mij die misschien wel voor heel lange tijd een relatie vol kan houden zonder de ander (blijkbaar) ongelukkig te maken.

_{Tegen beter weten in heb ik haar nog een brief met mijn echte gevoelens gestuurd en nog een paar keer aangegeven ten alle tijd nog te willen praten erover mits zij dat wil. Gezien de omstandigheden denk ik niet dat dat iets oplost, het zal het alleen maar erger maken vrees ik. Ik zou haar het liefst terugwillen maar zou misschien niet over het vreemdgaan heen kunnen stappen en zij leeft nu met iemand anders en zal dat misschien niet meer los kunnen laten. Ik zou het een wonder vinden als het wel goed komt en of we beiden zoveel incasseringsvermogen hebben weet ik niet.}

Misschien een beetje hard om te zeggen maar zodra iemand een keer is vreemd gegaan, dan zit dat in diegenes karakter. De kans is dan dus ook zeer groot dat dit zich weer gaat herhalen.

quote:

Op donderdag 30 november 2006 09:20 schreef Sunshine2006 het volgende:
Misschien een beetje hard om te zeggen maar zodra iemand een keer is vreemd gegaan, dan zit dat in diegenes karakter. De kans is dan dus ook zeer groot dat dit zich weer gaat herhalen.

I know. We hadden de afspraak dat we eventueel een open relatie konden hebben maar dat dat voordat er uberhaubt iets met iemand anders zou gebeuren eerst uitgesproken werd. Nu snap ik dondersgoed dat er in de "heat of the moment" iets kan gebeuren maar dat praat het nog niet goed.

Voor mij een uitting van ultiem verraad en hoewel ik het haar toen ze het meteen daarna vertelde (dat moet ik haar wel nageven ) direct vergeven heb weet ik niet of dat ooit nog te lijmen is. Ik weet niet, er is iemand tussen ons gekomen nu en ik heb hele stomme fouten gemaakt maar toch...
Nou ja, we hebben beide schuld alleen dat vreemdgaan heeft een enorme afstand gevoelsmatig tussen ons veroorzaakt.

Binnekort spreken mijn ex en ik weer eens met elkaar af. Het is half juni uitgegaan en paar weken later mekaar nog eens gezien omdat er toch wat twijfels waren over the break up. Toen hele tijd niet meer omdat we het gewoon te druk hadden etc.
Maar nu weten we niet goed wat we moeten gaan doen.
Wij zijn niet van die cafégangers om ergens wat te drinken en doen liever iets. HIj is nu ff blut dus geen geld voor bijv. poolen.
Het is misschien ook nog wat onwennig of iets.
Willen gewoon weer eens bijpraten.

Iemand een tip voor ons ?

verkeerde topic vencodark

maareh, ja gewoon lekker stadten ofzo? iets thuis is misschien ook weer zo confronterend...

sowieso niet thuis doen want als je elkaar dan niks te vertellen hebt valt het stil....

Misschien een wandeling in het bos of een stuk fietsen door het park?

ben nu zo een maand of 6 verder na een relatie van bijna 7 jaar.
Betrap mezelf erop dat ik heel veel rondkijk, maar niemand lijkt "goed" genoeg..bekent probleem?

Ik zoek ook niet (geloof ik ook niet in) en wil mezelf ook zeker niet dwingen, maar het gebeurt nu dat ik bv aan de praat raak en wel zoiets heb van jou wil ik vaker spreken (andere partij ook) Maar dat ik dat dan niet doe...Omdat ik het simpelweg niet vertrouw

quote:

Op zaterdag 2 december 2006 14:48 schreef Duracell het volgende:
Ik zoek ook niet (geloof ik ook niet in) en wil mezelf ook zeker niet dwingen, maar het gebeurt nu dat ik bv aan de praat raak en wel zoiets heb van jou wil ik vaker spreken (andere partij ook) Maar dat ik dat dan niet doe...Omdat ik het simpelweg niet vertrouw

komt nog wel, gewoon even relaxeren

beter dan dat je met elke vrouw die wel geinterreseerd is meteen aan de haal gaat
ik ga vanavond weer even "rond" kijken, heb al wel iemand waar ik heel erg geinterreseerd in ben, maar die wil volgens mij meteen weer een echt vaste relatie, daar heb ik dus géén behoefte aan.

quote:

Op zaterdag 2 december 2006 17:56 schreef flappiewappie het volgende:

, maar die wil volgens mij meteen weer een echt vaste relatie, daar heb ik dus géén behoefte aan.

ik wel Het is net 2 maanden uit met mijn vriendin (1,5 jaar) en had het er de eerste 2 weken helemaal niet moeilijk mee. Toen opeens, vanuit het niets, begon ik te twijfelen aan mijn beslissing en kwam ik erachter dat ik haar toch wel heel erg mistte. Ben na ongeveer 4 weken naar dr toe gegaan en mn hart uitgestort. Ze vond het heel erg lief, maar zei dat het voor haar gewoon erg moeilijk was. Ondanks dat we het beiden hebben uitgemaakt, staat zij achter haar beslissing en ik dus niet meer. Erg klote... en ben de afgelopen dagen ook behoorlijk depresief geweest. Huilbuien vanuit het niets.. zelfs tijdens het werk! Niet normaal, zo erg ben ik er kapot van... maar zij wil niet meer verder, en ze is al verder gegaan met dr leven. Erg goed van d'r vind ik, maar had het toch graag anders gezien. We hebben nu ook geen contact meer, omdat het voor mij "makkelijker" moet zijn. Ik vind het helemaal niet makkelijk, want ik mis mijn maatje gewoon

quote:

Op zaterdag 2 december 2006 20:15 schreef Retarded het volgende:

[..]

ik wel Het is net 2 maanden uit met mijn vriendin (1,5 jaar) en had het er de eerste 2 weken helemaal niet moeilijk mee. Toen opeens, vanuit het niets, begon ik te twijfelen aan mijn beslissing en kwam ik erachter dat ik haar toch wel heel erg mistte. Ben na ongeveer 4 weken naar dr toe gegaan en mn hart uitgestort. Ze vond het heel erg lief, maar zei dat het voor haar gewoon erg moeilijk was. Ondanks dat we het beiden hebben uitgemaakt, staat zij achter haar beslissing en ik dus niet meer. Erg klote... en ben de afgelopen dagen ook behoorlijk depresief geweest. Huilbuien vanuit het niets.. zelfs tijdens het werk! Niet normaal, zo erg ben ik er kapot van... maar zij wil niet meer verder, en ze is al verder gegaan met dr leven. Erg goed van d'r vind ik, maar had het toch graag anders gezien. We hebben nu ook geen contact meer, omdat het voor mij "makkelijker" moet zijn. Ik vind het helemaal niet makkelijk, want ik mis mijn maatje gewoon

het gevoel dat er altijd iemand anders voor je is/klaarstaat, dat gevoel misde ik ook.

maar als je even logisch gaat nadenken en erachter komt dat je dus altijd iemand nodig hebt en nooit iets alleen kan zegt dat meer over jezelf dan over dat je dat mist. Als ik in jou schoenen zou staan zou ik juist geen relatie willen maar juist eerst even lekker alleen zijn, en dat dan eerst op een rij hebben.

en hou alsjeblieft niet vast aan een persoon die niet meer wil, je moet haar niet in die luxe positie zetten dat het lijkt alsof je alles voor haar over hebt.

nja tis zaterdag, ga lekker van je vrij gezellen leven genieten

quote:

Op zaterdag 2 december 2006 17:56 schreef flappiewappie het volgende:

[..]

komt nog wel, gewoon even relaxeren

beter dan dat je met elke vrouw die wel geinterreseerd is meteen aan de haal gaat
ik ga vanavond weer even "rond" kijken, heb al wel iemand waar ik heel erg geinterreseerd in ben, maar die wil volgens mij meteen weer een echt vaste relatie, daar heb ik dus géén behoefte aan.

Kijk, jij begrijpt Ligt dus niet alleen aan mij Kan wel aan de haal gaan met bepaalde dames, maar daar heb ik idd geen trek in.. Komt wel goed

FF side kick, had vanochtend heel heftig gedroomt, doe ik normaal niet. Kwam een dame in voor die ik al jaren niet gezien heb...wie denk je dat ik vanmiddag tegenkom... Vind het bijna eng

Gister heeft mijn meisje het uitgemaakt.. Wat een verschrikkelijk klotegevoel is dat zeg.. we waren meer dan 27 maanden samen, maar ze was niet meer gelukkig zei ze.. Ik had zo veel steun aan haar, als er wat gebeurd was belde ik haar altijd ff op om het te vertellen, stuurde haar regelmatig een smsje, alleen om haar te vertellen dat ik van haar hou en belde haar bijna elke avond als ze naar bed ging ff op om haar weltruste te wensen..

Ze woont ver van me vandaan, zij in Enschede en ik in Ede, dus we waren bijna ieder weekend samen.. Altijd haastte ik me vanuit mn werk of school naar huis toe, pakte ik mijn tas voor het weekend en ging ik gauw naar de trein.. En wat baalde ik er verschrikkelijk van als er een paar minuutjes vertraging was, zodat ik weer ietsje minder lang bij haar kon zijn.. en dat na bijna 2 en half jaar nog steeds.. En als ik dan in enschede was stond ze op het station al op me te wachten en dan kon ik mijn lach nooit onderdrukken.. Was altijd vreselijk blij om haar weer te zien.. Ookal had ik haar 5 daagjes daarvoor nog gezien..

Vorige week kwam ze naar mij toe, maar ik had een lange dag op school, dus er zat weinig tijd tussen het moment dat ik vrij was en het moment dat zij in Ede zou aankomen.. Dus ik haastte me naar huis toe om er vervolgens achter te komen dat de deur op slot zat en ik mijn sleutels vergeten was mee te nemen.. Ik baalde hier verschrikkelijk van, dus probeerde mijn moeder te bereiken die niet opnam.. ik was ondertussen behoorlijk pissig en belde mn meisje op om te vertellen in wat voor een situatie ik zat, maar omdat ik opgefokt was kwam het op haar over dat ik boos op haar was.. Ongelooflijk stom van mij..
Vervolgens heb ik maar een fiets uit de schuur gepakt die niet op slot stond en ben naar het station gegaan.. Toen ik daar was stond ik nog even te wachten en kwam de trein aan.. We liepen naar de fiets maar ze liet duidelijk merken dat ze erg boos was om dat gesprek vlak daarvoor.. Ik liep een stukje voor haar uit en wou als grapje zeggen "ga je mee of ga je lopen.. maar dan wil ik wel een dikke kus"
Dit schoot volkomen in het verkeerde keelgat, en ze wou weer naar huis toe, het was voor haar de druppel (hadden af en toe wat kleine ruzietjes).
Ze vroeg of ik mee wou lopen naar de trein en dit deed ik. De trein kwam aan en ze ging in een deuropening staan. Ik dacht dat dit het einde was, en was er stuk van. Maar zodra de deuren dicht gingen wou ze toch niet weg, en begon op de openknop te drukken, wat niet werkte.. Ik ging meteen met de volgende trein dezelfde kant op, en ving haar weer op in arnhem. We gingen naar huis en hadden een leuk weekend, we lachten en hadden plezier..

Halverwege de week belde ik haar op, maar ze klonk niet vrolijk.. Ik kreeg een stortvloed van haar emoties over me heen.. Dit was het klotigste gesprek dat ik ooit heb gevoerd, en wist bij god niet waar ik het aan te danken had, want ik was zo lief voor haar geweest dat weekend en de dagen erop.. Ik vroeg of ze het uit wou maken, maar dit wou ze niet, ik moest dit weekend nog maar even komen om te kijken hoe het dan gaat.. We hadden allerlei plannen, we zouden gaan bowlen met haar familie, en daarna gezellig met een paar van haar vrienden gaan stappen.. Ik keek er dus best naar uit..
De hele vrijdagavond mocht ik haar niet aanraken (en dan bedoel ik niets seksueels, maar gewoon een hand op haar knie en dat soort onschuldige dingetjes) en ze keek me amper aan.. Denk omdat ze zich erg ongemakkelijk voelde.. Toen we naar bed gingen heb ik dus erg slecht geslapen.. 's Ochtends begon ze te huilen, en vroeg ik wat er was.. Het einde was daar

Ik heb afscheid genomen van haar ouders en zusje, en dit viel ons allen erg zwaar.. Ik ben haar ouders echt gaan zien als mijn tweede ouders en haar zusje als mijn eigen zusje..
Ik ben daarna weer naar huis gegaan, en nu zit ik hier helemaal alleen.. Hopelijk gaat ze nog inzien dat ze toch niet zonder me kan, en dat ze toch nog wel erg veel van me houdt..

Ik mis je zo

Sorry dat het bericht zo lang is geworden, maar wou even van me schrijven, bedankt voor het lezen..

[ Bericht 0% gewijzigd door Woesteling op 03-12-2006 16:43:58 ]

Ik net 20 en zij nagenoeg 18

De grootste fout die je hebt gemaakt is om je geluk totaal afhankelijk van haar te maken.

Er is zeker wel gepraat hoor, maar ze wou het dit weekend nog aankijken.. Wat ze er precies mee bedoelde wist ik niet, maar nu is het me duidelijk dat ze het waarschijnlijk persoonlijk uit wou maken..
Toch bel ik haar straks wel even op, om het een en ander uit te praten en wat antwoorden op mn vragen te krijgen.. En er niet achteraan blijven lopen is natuurlijk makkelijk gezegd, maar na 2 en half jaar wil ik haar echt niet meer missen.. nog maar eventjes blijven hopen dat ze mij ook erg gaat missen..

Ik weet het, maar vertel mijn gevoel dat maar eens.

quote:

Op zondag 3 december 2006 14:42 schreef Pracissor het volgende:
De grootste fout die je hebt gemaakt is om je geluk totaal afhankelijk van haar te maken.

ach, totaal afhankelijk, als je gek op iemand bent en die verlies je, voel je je toch logisch compleet kut, op dat moment overheerst het ongelukkig voelen compleet je leven, maar gelukkig is dat tijdelijk, alleen aan die wijsheid heb je op het meest verse moment niet zoveel, hè, bovendien weet je dat zelf ook wel.

het is gewoon altijd tricky, weekend relaties, zeker op die leeftijd.
je bent jong, je hebt doordeweeks toch in zekere zin gescheiden levens, je ontmoet andere mensen, alleen, niet als stel, je vriendenkring zie je niet in het weekend want dan zit je met je vriend, en soms gaat dat tegenstaan, die 'verplichting' van ieder weekend met enkel elkaar doorbrengen, en tegelijkertijd zou je zelf ms ook 'gekwetst' reageren als jouw lief op zijn beurt net dat weekend waar jij zo naar uitgekeken hebt met zijn maten wil doorbrengen.

dat soort relaties zijn lastig, zeker als het van meet af aan weekendrelaties geweest zijn.
en als daar dan ook nog eens bijkomt de prille leeftijd, een meisje van amper 18, die al ruim 2 jaar een zekere vastigheid had, tja...de kans dat ze op een bepaald moment 'los' wil is dan groot.

het maakt haar iig geen kutwijf, niet ieder meisje dat je in de steek laat is een kutwijf, zelfs niet als ze dat op een minder leuke manier doet.
niet iedere knul die je dumpt is een klootzak, ook al ging dat dumpen op een kloterige manier.

en hoop , ach, dat hebben we in het begin allemaal wel denk ik, zelfs tegen beter weten in, een soort van zelfbeschermingsmechanisme om die eerste dagen door te komen, of eerste weken en zo geleidelijk aan jezelf leren accepteren dat het echt over is.

sterkte iedereen hier.

Ze is absoluut geen kutwijf, ik hou nog steeds zielsveel van haar, en wens haar wel het allerbeste (en dat ben ik natuurlijk ).

We zagen elkaar echter niet elk weekend. Meestal zagen we elkaar 2 of 3 weekenden achter elkaar, en daarna een weekendje voor onszelf. Ik beperkte haar ook absoluut niet in haar doen en laten. Als ze ergens naartoe wou was ik de laatste die haar tegen zou houden. We gingen ook best wel dingen doen met elkaars vriendenkring. Natuurlijk lang niet iedere week, maar ik was geen onbekende..
Nu moet ik maar proberen niet meer alle dingen met haar te associëren, want zo'n beetje alles wat ik om me heen heb heeft een verband met haar..

Kutzooi is het ook allemaal..

quote:

Op zondag 3 december 2006 15:39 schreef Woesteling het volgende:
Ze is absoluut geen kutwijf, ik hou nog steeds zielsveel van haar, en wens haar wel het allerbeste (en dat ben ik natuurlijk ).

We zagen elkaar echter niet elk weekend. Meestal zagen we elkaar 2 of 3 weekenden achter elkaar, en daarna een weekendje voor onszelf. Ik beperkte haar ook absoluut niet in haar doen en laten. Als ze ergens naartoe wou was ik de laatste die haar tegen zou houden. We gingen ook best wel dingen doen met elkaars vriendenkring. Natuurlijk lang niet iedere week, maar ik was geen onbekende..
Nu moet ik maar proberen niet meer alle dingen met haar te associëren, want zo'n beetje alles wat ik om me heen heb heeft een verband met haar..

Kutzooi is het ook allemaal..

dat associeren is naar, ja, helaas ontkom je daar in het begin niet aan, probeer het ook niet op te zoeken, al is dat soms ook lastig en ga al helemaal niet zitten invullen hoe zij er onverschillig onder is, en 'vast en zeker lekker doorleeft' (mocht je dat doen dan , hè) , je weet immers niet wat de ander doet en voelt, en ook al lijkt de ander onverschillig, dat hoeft diegene van binnen niet te zijn.

het enige wat ik kan verzinnen is veel afleiding zoeken, maakt niet uit wat en hoe, maar soms ook gewoon effe lekker huilen, even helemaal toegeven aan je hartezeer, alleen dat dus niet te lang.

het blijft klote, of je nu 20 bent of 30 of 40, hartzeer is ellendig
enige, nu nog niet effectieve lichtpuntje is, het gaat altijd over.

Ik ga morgenochtend met een maat van me naar Centro in Oberhausen, gaan we de hele dag rondstruinen en alle winkels eventjes bekijken. Daarna daar nog een hap eten en 's avonds weer naar huis toe.. Hopelijk word ik er moe van en kan ik daarna lekker slapen..
Met het huilen zit het ook wel goed. Ze heeft me onbewust ook wel geleerd hoe ik mijn emoties uit, dat lucht wel eventjes op.

De rest van de week ga ik gewoon naar school toe en proberen een beetje plezier te maken.. Ik ben ook vanplan wat meer te gaan sporten.. Had de draad alweer aardig opgepakt, maar denk dat ik de lat weer wat hoger ga leggen

Heb net anderhalf uur gefietst.. Proberen mijn gedachte een beetje te verzetten, alleen het lukte niet echt.. Het was wel lekker om eventjes wat anders te doen, en de koude buitenlucht knapte ik wel wat van op, maar toch blijf ik aan haar denken.. Ze is zo lief en mooi

Sterkte! Idd vooral veel "leuke dingen" doen,afleiding dus.

Mijn relatie van 2 jaar is nu dus 3 maandjes uit. Zij was diegene die het uitmaakte. Zonder problemen verder,veel verdriet wel maar geen verwijten. Had ik gister personeelsfeest,ik werk bij de ah en zijook. Nu heeft ze wat weekjes een nieuwe vriend. Kwam ik via via achter,lekker tuurlijk om het zo te horen,maargoed. Nou op dat feest gister nam ze die vriend gewoon mee. Terwijl vrijwel niemand intro's meenam. Iedereen zei ook van dat is wel erg ongepast en vooral weinig respectvol naar mij toe. Dus nu zag ik die dude voor het eerst op het personeelsfeest waar ik gewoon lol hoor te hebben met anderen collegas. Beter was ze gewoon zelf alleen gekomen..

quote:

Op zondag 3 december 2006 21:06 schreef tongytongylickylicky het volgende:

[..]

Jij wilt niet weten ho0eveel vrouwen mooi en lief voor jou kunnen zijn.

Klopt

Weet je hoe ongelovelijk irritant het nou nog steeds kan zijn om elke week op dansen (mijn terein!!! Zit daar al jaren!!!) geconfronteerd te worden met je ex en zn met nadruk meisje van 16!?! Niet dat we elkaar nog steeds terug willen ofzo, maar er hangt gewoon een onaangename sfeer daar. Gespannen. Wij communiseren niet meer met elkaar en als we elkaar toevallig even aankijken krijg ik zo'n super sacho blik naar me toegeworpen.

Nou das dan nog niet zo heel erg, want daar heb ik dan gewoon schijt aan, zijn probleem, zijn fout geweest!!! Alleen ik heb het zo naar mn zin weer de laatste tijd, ook veel meiden uitjes, veel feestjes, afspreken, genoeg aandacht van gozers maar dan bedoel ik ook genoeg. Gewoon 4 gozers tegelijkertijd achter me aan en het voelt gewoon niet!!!

Lijkt wel of ik gewoon niet meer verliefd kan worden ofzo... De aandacht is leuk maar mn hart zit gewoon op slot. Voel me echt zo'n ongevoelige Icequeen ofzo... das nou zoiets wat mn ex goed ingetrapt heeft bij me... Ben gewoon immuun geworden...

Ja echt zo'n k*tgevoel he. Kan ook niet meer verliefd worden heb ik het idee. Als je verliefd zou worden dan zou dat weer zoveel helpen. Maarja.. sterkte igg

En op een dag kom je onverwacht iemand tegen waar het helemaal mee klikt en voor je het weet voel je weer vlinders in je buik

Maar ga er alsjeblieft niet naar op zoek want dan vind je het niet!

Thx. En nee op zoek ga ik niet, het komt vanzelf wel achter me aan, maar bij geen van allen voel ik ook maar iets...

Niet dat het verplicht die moeten zijn natuurlijk maar kweenie, misschien vertraagd mn arrogante ex mn verwerkingsproces wel ofzo... Je gaat toch een beetje vergelijken en dat is fout...

Tis gewoon niet tof dat je je zo , mja, liefdeloos voelt. Echt zo'n ijspegel die geen emoties meer kan tonen ineens...

je moet eerst inzien dat je niemand nodig hebt om gelukkig te zijn...

Pas als je daarmee vrede hebt kan jeje eigen geluk delen met iemand anders blijf je toch maar aanmodderen.

Wijze woorden idd.. zal eraan denken

Idd, dat hoor ik ook vaker ja. Klopt opzich wel. Nu nog echt in geloven maar zal er idd ook aan denken!!!

Het is nou eenmaal zo Mensen denken dat een partner je leven compleet gaat maken, het geluk brengen dat je lijkt te missen. Dit wordt ook gevoed door alle liefdesliedjes en sentimenteel geblaat, "You're the only one for me', 'I can't live without you boehoehoe' enz enz...

Zo is het gewoon niet, sure, je bent een tijdje gelukkig als je verliefd bent maar op een gegeven moment wordt je echt weer teruggeworpen op jezelf en dan is dat gemis er weer en ben je niet meer zo blij met je partner en je partner niet met jou enz enz

Kan je daarna wel weer meteen verliefd worden en een relatie beginnen maar vaak wordt deze cyclus alleen maar herhaald.

quote:

Op maandag 4 december 2006 17:37 schreef VaLkyRie het volgende:
Het is nou eenmaal zo Mensen denken dat een partner je leven compleet gaat maken, het geluk brengen dat je lijkt te missen. Dit wordt ook gevoed door alle liefdesliedjes en sentimenteel geblaat, "You're the only one for me', 'I can't live without you boehoehoe' enz enz...

Zo is het gewoon niet, sure, je bent een tijdje gelukkig als je verliefd bent maar op een gegeven moment wordt je echt weer teruggeworpen op jezelf en dan is dat gemis er weer en ben je niet meer zo blij met je partner en je partner niet met jou enz enz

Kan je daarna wel weer meteen verliefd worden en een relatie beginnen maar vaak wordt deze cyclus alleen maar herhaald.

Idd . Maar hoewel het een aanvulling is, wordt het wel een leegte zodra het voorbij is..

quote:

Op zondag 3 december 2006 15:04 schreef tongytongylickylicky het volgende:
Als je het echt wilt veranderne duurt dit 2/3 weken. Geloof me ik ben 2 keer genaait door die kutwijven, beide keren zijn ze er vandoor gegaan met een ander. 2/3 weken en je hebt het ergste gehad. Er zijn genoeg andere vrouwen op deze wereld.

Amen.

Pff wat voel ik me verrot zeg.. Ik post hier wel in een topic over het loslaten van je ex, maar ik wil haar nog helemaal niet loslaten.. Heb net ff met haar gepraat en gevraagd of de relatie echt ECHT over is, maar ze heet het nog niet helemaal.. Ze denkt van wel maar ze weet het niet zeker.. Ik gun haar dus nog wat tijd..

Ik ben in 5 dagen een goeie 5 kilo afgevallen.. Ben benieuwd hoe lekker slank ik over een weekje ben..

Ik wil haar zo graag terug