(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 7

quote:

Op maandag 6 november 2006 13:33 schreef kozakken het volgende:
Ik wil graag reageren met fijn! maar weer niet zeker of dat nu de goede reactie is.
Heb je contact hoe het nu met 't mannetje gaat?
Nou ja, mevrouwtje binnen zal het ook wel fijn vinden dat je goed slaapt en eet. (Hoe gaat het met echtgenoot. Kan hij nu een beetje rust vinden?)

Ja, ik heb al gebeld, alles gaat daar goed met Lukas Vermaakt zich prima (maar dat had ik ook niet anders verwacht, nieuwe dingen vind-ie altijd leuk).
Echtgenoot is nog steeds een beetje apathisch eigenlijk, maar heeft woensdag eerste gesprek bij RIAGG. Kan er geen hoogte van krijgen.

Pfff.. wat lastig joh. Ik moet best vaak denken aan hoe het met je gaat. Omdat ik je zo graag een 'schone start' met jullie vrouwtje gun. Maar ja, tegelijkertijd weet ik heel goed dat niemand een 'schone start' heeft. Ieder mens heeft zoveel bagage wat hem/haar vormt.
Ik hoop dat het jullie goed gaat en dat mwanaman ook weer wat beter in zijn vel komt

sterkte mwanatabu & fam, het lijkt me echt ontzettend moeilijk allemaal. hopelijk lukt het om nu in ieder geval optimaal van deze 'rust' gebruik te maken. maar eng is 't natuurlijk ook, als je ineens tijd hebt voor (niet alleen maar leuke) dingen die al zo lang weggestopt waren.

Ik ben echt een enorme emo-kut op zit moment. Bedankt voor de belangstelling/steun/tips hoor

Ik heb een vraag, misschien een beetje raar hoor...

Mijn neefje heeft het syndroom van asperger, een type autisme. Hij is nu 4 jaar oud en zit ook op speciaal onderwijs. Hij heeft een obsessie voor getallen en cijfers. Motorisch loopt hij iets achter en in communicatie is hij helemaal niet goed.

Nu komt sinterklaas eraan, en ik wil heel graag iets voor hem kopen waar hij iets mee kan. Maar ik wil juist niet iets hebben waarmee ik zijn obsessie stimuleer. Dat is alleen zo verrekte moeilijk!! Veel speelgoed voor 4 of 5 jarige gaat juist over cijfers en letters. Een boekje doet dus geen goed.

Nu ben ik superhard aan het denken wat ik nou kan kopen, wanneer ik iets koop wat buiten zijn intresse valt kan het ook zo zijn dat hij er gewoon niet naar omkijkt.

Heeft er iemand misschien ideeen?? Zijn er misschien spelletjes speciaal voor kinderen met autisme, leuke spelletjes om achterblijvende onderdelen toch te stimuleren?

Motorisch loopt hij een beetje achter, is het dan wel leuk om bijvoorbeeld skeelers te kopen? Zoiets dus, of klei of knutsel frutsel spulletjes (zonder letters, erg moeilijk dus)

Ik hoop dat er hier mensen zijn die iets meer verstand hebben van dit syndroom, en mij een beetje kunnen helpen.

Verder gaat alles wel goed met hem hoor!! Ik ben super trots op hem, en het is echt een verschrikkelijk lief jong!!! Lekker knuffeldiertje!!

Wat ik altijd geleerd heb is dat je de slechte dingen moet stimuleren door gebruik te maken van de goede.

Is het een idee om dus juist wel knutselspulltjes met cijfers/letters te kopen.
Of van die hinkeltegels met cijfers voor buiten?
Of en gezelschapsspelletje waarbij dus communcatie van belang is, maar wel de voor hem aantrekkelijke ellementen van bijvoorbeeld cijfers terugkomen.

Als je namelijk iets koopt puur zodat hij ermee kan leren, dan negeert hij het toch, en loop je dus je doel voorbij.

Het is niet kwalijk om het goede punt van een kind met asperger te blijven ontwikkelen.
Er is niets verkeerd aan dat ze 1 punt hebben wat ze heel leuk vinden, waar ze goed in zijn. Hiervan moet je juist zoveel mogelijk gebruik maken om de rest erbij te kunnen trekken.

Even een voorbeeldje erbij:
Op mijn werk hadden we een autistisch meisje wat helemaal gek was van paarden, het liefst zat ze alleen op haar kamer hele verhalen te verzinnen en paardrijlessen na te spelen.
Om haar nu wat meer bij de groep te betrekken en juist wat andere punten te stimuleren, zorgden we dat we met voorlezen aan de hele groep, een boekje hadden over een paard, zodat zij het ook leuk vond.
Of dat we paardenkoekjes gingen bakken, zodat ze zich motorisch kon ontwikkelen door het deeg te kneden etc. Zolang je vroeg of ze koekjes wou bakken zei ze nee, maar zodra je vertelde dat het paardenkoekjes waren, wou ze wel.

[ Bericht 28% gewijzigd door p_iglet op 13-11-2006 15:43:11 (even voorbeeldje erbij) ]

quote:

Op maandag 13 november 2006 15:19 schreef Ticootje het volgende:
Maar ik wil juist niet iets hebben waarmee ik zijn obsessie stimuleer.

Maar waarom niet?

Jij doet toch ook het liefst iets wat je leuk vindt?

Ik vind het idee wat p-Iglet geeft, dus iets wat hij niet vaak doet in combinatie met de obsessie, een erg goed idee.

Ik vind die tegels een leuk idee!!

Ik ga het zowiezo eerst overleggen met zijn ouders, zij weten het beste wat wel en niet kan. Ik ga ze zo snel mogelijk bellen... en even overleggen.

ik weet niet of skeelers een goed idee is.
hier hoef ik er niet mee aan te komen. hij vindt veel dingen eng. dat hij nu wil leren fietsen is al een hele overwinning

ehm. koekjesvormpjes in de vorm van getallen misschien? en een pak koekjesmeel en snoepjes voor de versiering? en dan samen sommetjes bakken?

JA Lady, zoiets zat ik dus ook net te denken. Ik vind dat echt een leuk idee.

computerspelletjes doen het hier heel goed.
is dat niks?

Hij is pas 4, heb je daar computerspelletjes voor. En draaien die dan niet alleen maar om tellen en lezen....

Robbie Konijn misschien? Daar is een hele serie van.

quote:

Op dinsdag 14 november 2006 12:48 schreef Ticootje het volgende:
Hij is pas 4, heb je daar computerspelletjes voor. En draaien die dan niet alleen maar om tellen en lezen....

nogmaals de vraag, wat is daar mis mee?

Nou het moet niet alleen maar bezig zijn met zijn obsessie, hij moet ook dingen doen dat buiten zijn intressegebied vallen.


Maar ik heb even met zijn moeder overlegd en zij vindt een hinkelbaan een heel erg leuk idee.

hoe is bij jullie de combi sinterklaastijd - autistje?
wordt er net zo gestuiterd/ niet geluisterd als hier?
en hoe pakken jullie het aan?

ons autistje stuitert ook behoorlijk rond hoor. En vancohtend dik in paniek en tranen bij het sint verhaal omdat de hoofdpiet was achtergelaten. Hij wilde niet meer verder kijken, dus Storm deed dat tv uit wat weer brullen bij Sverre opleverde die wel geboeid zat te kijken :-( Maar aan Storm merk je die spanning voor het sintgebeuren echt. Wel zijn we vanmiddag allemaal naar de stad geweest voor de intocht en dat vind hij dan wel weer leuk.
Aan het niet luisteren is zo moeilijk iets te doen, wel houden we hier zoveel mogelijk de regelmaat erin en gaan ze ook op tijd naar bed, ze zijn ook erg vermoeid (en weer verkouden). Dus rond zevenen is het spul hier afgevoerd...

luca kan al een week niet slapen, luistert slecht en haalt streken uit waarbij je je afvraagt: waarom doetie dat nou in vredesnaam?
alles wat hij in zijn handen krijgt gaat kapot, hij kan niet stilzitten, luisteren en moet de hele tijd stampen, tikken of gillen.
is niet handig met een uitslapend-na-een-nacht-stappen-puberkind in de kamer ernaast.

een voordeel van routine's hier is dat Storm heel lief vanavond alles heeft klaargezet voor sint en de pieten. Eerst na het eten de schoen zorgzaam voor de keukendeur plaatsen. Toen moest er een wortel in, die mama toevallig in de koelkast had liggen En er moest nog een bakje water bij voor het paard. Daarna gingen ze uit eigen beweging nog een tekening maken die netjes werd opgerold en waar ik alleen maar een plakbandje op hoefde te plakken. En daarna werden er liedjes gezongen bij de schoenen en waren ze allemaal wel erg trots op hun werk Storm was natuurlijk de regelaar van het geheel en bepaalde de gang van zaken. Natuurlijk gaat het hem alleen om de pakjes en vorig jaar deed ik het op deze manier met ze, dus nu kopiert hij mijn gedrag Maar het was toch wel heel lief en vertederend hoe druk ze er mee bezig waren. Of zou het komen omdat ik al dagen roep dat ze beslist geen kadootjes krijgen omdat ze niet lief tegen elkaar zijn en dat sint geen kadootjes aan ongehoorzame kinders geeft?

[ Bericht 100% gewijzigd door lady-wrb op 19-11-2006 10:46:44 ]

lady_wrb

dr stond niks boeiends hoor troel. gewoon sinterklaasgeneuzel
alleen vandaag zat ik er een beetje doorheen. ik was weer aan het zoeken naar informatie en van wat ik vond, werd ik eigenlijk op zijn zachtst gezegd niet vrolijk.
ik vraag me wel eens af hoe het nou verder moet, als hij puber is, volwassen.
op dagen als deze maakt dat me soms best triest.

[ Bericht 13% gewijzigd door lady-wrb op 20-11-2006 07:21:59 ]

Ik had het al wel gelezen zondagochtendvroeg

quote:

Op zondag 19 november 2006 22:15 schreef lady-wrb het volgende:
was weer aan het zoeken naar informatie en van wat ik vond, werd ik eigenlijk op zijn zachtst gezegd niet vrolijk.
ik vraag me wel eens af hoe het nou verder moet, als hij puber is, volwassen.
op dagen als deze maakt dat me soms best triest.

Durf je het hier te schrijven wat je hebt gevonden en waar je bang voor bent? Ik zou het daar graag eens over willen hebben hier maar ik moet die drempel een beetje over....

Als het niet mijn plaats is om te reageren, dan graag gewoon editten en niet opnieuw de discussie aangaan

Ik heb zelf soms ook nog het gevoel dat ik een heleboel dingen niet goed doe, hoe ik het later allemaal moet gaan doen en hoe ik ooit een normaal leven krijg. Maar dan kijk ik naar de leuke en goede dingen die ik heb en dan blijkt het dat ik het ondanks mijn tekortkomingen niet eens zo heel slecht heb getroffen.
Mijn relatie met mijn ouders is erg moeilijk geweest, ik vind het nu de twee liefste schatten (nouja, op Bert na dan, vooruit van de wereld en ik ben zo blij dat het mijn ouders zijn. Als ik lees hoeveel jullie voor jullie kinderen doen, maar ook laten, dan kan ik me zo voorstellen dat ook die kids later met zoveel liefde naar hun ouders kijken, zelfs al is liefde heel moeilijk (als jullie begrijpen wat ik bedoel).

Tuurlijk, van tijd tot tijd is het zwaar klote als je iets zegt en iedereen begrijpt het verkeerd, maar desondanks zijn er zoveel leuke en fijne momenten. Nou snap ik ook wel dat het voor iedereen anders is, de een heeft meer last van zijn stoornis dan de ander, maar ik ben er echt van overtuigd dat de meesten plezier hebben in het leven, ondanks hun wellicht tekortkomingen.

En zeg nou zelf, met zulke ouders, jullie kids hadden het nog vele malen slechter kunnen treffen, beter is niet mogelijk