De jury!

quote:

X Factor, een kind in een snoepwinkel

Het tv-programma X Factor houdt de gemoederen nogal bezig. Mensen maken zich enorm zorgen op allerlei forums over kandidaten die naar huis zijn gestuurd door Marianne, Henk of mij. Prachtig als er zoveel emoties loskomen bij een tv-programma. De grap is dat het uiteindelijk niet gaat om de mensen die naar huis worden gestuurd maar om met wie we overblijven. Als deze beter zijn dan de mensen die naar huis zijn gestuurd, is er niks aan de hand.

Ook collega Henk wil dat schijnbaar niet begrijpen. Op donderdag hebben we altijd een viewing van de uitzending van de komende zaterdag. Henk en ik zaten vorige week naast elkaar. Het was de eerste keer dat we elkaar weer zagen sinds de persdag op 16 oktober. Geloof me, het was best leuk om Henk weer te zien, maar het is iemand die je niet mist als je hem een tijdje niet ziet. Deze man heeft, volgens eigen zeggen, zó veel verstand van muziek, dat hij zich niet kan voorstellen dat er iemand uit de categorie 15-25 of de categorie groepjes kan winnen. Hij ziet Marianne als iemand die uitsluitend musicals kan casten en mij als een man die uitsluitend marketing kan doen. Anyhow, Henk en ik zaten naast elkaar bij de viewing en in plaats van te kijken naar hoe we de Confrontatie hebben ingevuld, (want dit wisten wij drieën niet van elkaar) keek Henk uitsluitend naar de kandidaten en vroeg bij iedere kandidaat: "waarom is die niet door?". De eerste vijf keer heb ik hem nog rustig uitgelegd per kandidaat wat er mis was. De een is te jong en heeft nog geen idee hoe hij of zij zijn of haar stem moet gebruiken. De ander toch niet getalenteerd genoeg. Weer een ander te labiel en weer een ander niet ambitieus genoeg. Maar bij de zesde tot en met de twintigste voelde ik de noodzaak hem de spelregels uit te leggen en antwoorde ik steevast met: "Er mochten er maar zes door naar de Ultieme Test (de derde ronde)".

Als je dat zelfs aan een collega-jurylid moet uitleggen, dan begrijp je opeens veel beter dat er zoveel onbegrip is van de kijker over waarom sommige heel goed zingende, authentieke, ambitieuze, gepassioneerde, getalenteerde kandidaten toch naar huis zijn gestuurd. Als talentscout is het de kunst om de beste over te houden. De beste is degene die bewust van zichzelf is, talent heeft, ambitieus is, een ontwikkelde stem heeft, authentiek is en voor een groot publiek de X-factor heeft. Je wil namelijk toch dat grote publiek bereiken en daar komt mijn ervaring als marketing manager ook goed van pas.

Vanavond is de tweede dag van de Confrontatie op tv. Het wordt een emotionele uitzending. Hierin zien we dat ik nog meer mensen naar huis stuur waar ik best een plaat mee zou durven te maken. Ik heb een categorie gekregen waar we gedrieën in zijn geslaagd zo ontzettend veel talent in te vinden, dat het af en toe heel moeilijk was om de juiste keuzes te maken. Ik voelde me een kind in een snoepwinkel met zoveel talent. Ik heb mijn kandidaten bij de auditie acapella horen zingen, Tjeerd en ik hebben ze tijdens de Confrontatie getest solo met een orkestband (in chorusline), in een duo met een orkestband (samenwerking en luisteren naar de ander) en met live muzikanten (samenwerking en de baas van het combo zijn) en weet nu waar de laatste zes kandidaten toe in staat zijn. Voor mij de enige manier om zeker te zijn dat je niet de verkeerde mensen naar huis stuurt.

Vanavond zie je Marianne met tranen omdat ze teleurgesteld is in het niveau van de groepen. Henk zien we vanavond, met al zijn kennis van de muziek, wederom zijn kandidaten acapella testen om het kaf meer van het koren te scheiden. Mij zie je met tranen omdat een van de kandidaten (die ik bijna naar huis had gestuurd) zo recht in mijn hart zong dat ik begon te huilen.

Dan weet je weer waarom je in de muziek zit. Dit is zó uniek. Nooit eerder heb ik in zo'n setting zoveel emoties gevoeld. Het maakt me niet uit wie er wint, dat is aan het publiek. Dit moment kunnen ze mij niet meer afnemen. We hebben weer een paar unieke nieuwe talenten gevonden en daar gaat het om...

quote:

X Factor, de ultieme test

Vanavond ziet iedereen welke drie X factor-kandidaten over blijven in mijn categorie 15-25. Verder zie je een klein stukje van Marianne's slectieprocedure bij "De Ultieme Test". Volgende week zien we het staartje van Marianne en de hele ultieme test van Henk.

Wat grappig is om te zien is dat ik een totaal andere slectie procedure heb dan Marianne. Voor mij gaat de X-Factor, behalve om het talent om te zingen, voornamelijk om de binnenkant van de mens. Hierom laat ik ze allemaal een vragenformulier over zichzelf invullen en erg nadenken over zichzelf. Als je jezelf niet kent kan je ook niet van jezelf houden en als je niet van jezelf houdt, hoe moet een groot publiek dan van je houden? Daarnaast wil ik weten hoe de kandidaten zich laten produceren in een studio, hoe ze omgaan met kritiek en hoe ze voor publiek met een liveband overeind blijven. Hiervoor heb ik naast Tjeerd een studiotechnicus Ronald Prent, een Engelse uitspraakcoach Natalie James en een zangpedagoog Alfons Verrijt (www.vocalfons.nl) ingeschakeld. Bij Marianne gaat het, behalve om het talent om te zingen, om buitenkant. Zij heeft juist een heel leger aan stylisten ingeschakeld die de meest prachtige kleding uitzoekt voor de kandidaten.

Toen de zes kandidaten binnenkwamen voelde ik mijn twijfel weer terugkomen. Mijn twijfel of ik er goed aan heb gedaan Genelva naar huis te sturen. Omdat ik zeker wil weten of ik de juiste drie overhoud, heb ik haar gebeld met de vraag of ze de volgende dag alsnog terug wil komen. Dit gef een hoop spanning in de groep, maar voor mij was het de enige juiste keuze om zonder reserves de juiste keuze te kunnen maken.

Afgelopen zondag was dit reeds te zien tijdens de aftiteling. Heerlijk om te zien hoe dit programma de meest wonderlijke reacties oplevert. Deze mail kreeg ik maandag van iemand die zomaar de moeder van een van de afgevallen kandidaten zou kunnen zijn. Sterker nog waarschijnlijk van een van mijn favorieten, die tijdens de Confrontatie door de mand viel. Ik noem verder bewust geen namen, daar ik deze mail graag anoniem wil laten lezen:
"Gisteravond zag ik in een flits dat er een kandidaat door jou wordt terug gehaald van de jonge solisten. Of dit nu leuk is voor dit meisje is nog niet duidelijk maar is ook niet de essentie van mijn bericht. Jij hebt volgens het concept dat voor de x-factor geldt een selectieprocedure toegepast op jouw groep jonge solisten. Het mag duidelijk zijn dat je dit doet na rijp overleg met Tjeerd en voor de rest mag ik hopen met je volle verstand. Ik kan jouw actie om 1 solist terug te vragen ook niet plaatsen in het concept wat wordt toegepast op elke categorie. Welke voorkeursbehandeling pas jij hier toe? Leer jij hier vooral jeugdige kandidaten iets mee? Ik denk het wel, in ieder geval leer je ze jouw mening niet meer serieus te nemen, je leert ze ook niet hun afwijzing te accepteren, dus volwassen met kritiek om te gaan. Bovenal leer je deze mensen dat er bij de X factor sprake is van wisselend beleid, dus willekeur. Jammer dat dit allemaal maar zo kan, het begint er echt op te lijken dat jij de scepter zwaait bij de x factor, dat jouw mening overheerst en doorslaggevend is, zelfs je adviezen van je "rechterhand Tjeerd" sla je in de wind. Het streelt je persoonlijkheid niet Henkjan, voor mijn gevoel wordt dit programma door jou op een hele nare manier gekleurd, namelijk oneerlijk beleid, geen gelijke kansen voor iedereen, willekeur. Heel erg jammer."

Grappig dat de reden juist het tegenovergestelde is. Het was juist om mijn mening en keuze héél serieus te nemen. Tjeerd heb ik overigens erbij gehaald als mijn klankbord, net als Henk Lies heeft ingeschakeld en Marianne heeft haar Maurice. Een klankbord geeft advies, maar het programma X Factor heeft slechts drie juryleden, Marianne, Henk en ik. En wij drieën bepalen wie er doorgaan en op welke manier we onze selectie doen.

Wat het oordeel van de kijker ook is. Ik weet dat we op 30 december met drie absolute karakters uit de categorie solisten van 15-25 jaar beginnen. Ik weet waar ze toe in staat zijn op een podium, in de studio en hoe ze in het leven staan en daar gaat het om bij X Factor. Vanavond RTL 4 om 20.00 uur en maandag de herhaling op RTL7 om 20.30.

quote:

Op woensdag 13 december 2006 09:01 schreef Angelic1 het volgende:

[..]

Bij deze de link http://vrouw.nl/site/list_messages/5596

quote:

X Factor-op naar de liveshows...
Vandaag was ik even in Studio 22. Daar waar de liveshows vandaan zullen komen van 30 december tot 18 februari. Vandaag over een week hebben we de eerste liveshow al weer achter de rug en zijn we onderweg naar de resultshow om er achter te komen van wie we als eerste 'finalist' afscheid moeten nemen. Toen ik de studio vandaag zag, kon ik me niet voorstellen dat er binnen een week de grootste show van het jaar vandaan komt met het meest indrukwekkende decor, licht en geluid.

Ik kan niet wachten na al het gespeculeer op deze weblog en op vele forums. Zoveel zielen, zoveel meningen. Toch moet ik een ding recht zetten als het gaat om reacties op mijn vorige web-log. Er werd geschreven dat Werdy afviel en dat dit dan waarschijnlijk een kwestie van smaak is. Ik wil even duidelijk maken dat dit, bij een talentscout, nooit een kwestie van smaak kan zijn.

Werdy heeft een geweldige sound en kan erg goed zingen. Ik hoop ook echt dat hij nog een keertje meedoet aan X factor of Idols. Ik heb met mijn volle bewustzijn (en bij twijfel in overleg met 'klankbord' Tjeerd) besloten welke mensen door moesten naar de ultieme test. Hierin wil ik geen mensen die elkaar qua karakter, in mijn optiek, in de weg kunnen zitten. Ik zoek naar iemand die iets kan toevoegen, die het verschil kan maken, die de X-factor heeft. Hiervoor ga je niet uitsluitend uit van sound, ambitie, looks, uitstraling en passie maar van de combinatie van alle benodigde factoren. Daarom deed ik zo lang over de confrontatie, althans zoveel langer dan Marianne en Henk. Daarom bouwde ik nog een derde ronde in de confrontatie in. Daarom haalde ik Genelva terug bij de ultieme test. Daarom was mijn ultieme test drie dagen, waarin de kandidaten zichzelf moesten leren kennen, zichzelf moesten laten produceren en zichzelf moesten laten zien op een podium met band. Daarom heb juist ik geen choreograaf, viasgist of stylist in de ultieme test toegelaten. Het gaat mij om de karakters in combinatie met het talent. Daarom weet ik dat dit de juiste keuze is. Er is helemaal geen twijfel bij me. En dat terwijl ik Nadeche het liefst nu een platencontract zou geven, met Werdy aan het werk zou willen en ook met Nigel of Jeroen of Maruja of... Nou ja je begrijpt het wel. Ik had erg veel goeie kandidaten. Lotus Metaal bijvoorbeeld. Ook zij moest al snel naar huis, terwijl ze zo goed is. Maar ze heeft nog geen idee van zichzelf en hoe ze haar stem moet gebruiken om de juiste tonen echt mooi te laten klinken. En zo heb ik vele kandidaten gehad die met de juiste ontwikkeling volgend jaar meer dan welkom zijn.

Dit alles zijn beslissingen op basis van ervaring en kennis. Produceren is vaak een kwestie van smaak, het scouten van talent nooit. Het gaat namelijk niet om wat jij mooi vindt maar wat het grote publiek mooi vindt. Dat dien je in te schatten. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik gisteren voor de buis zat en zag dat Henk moest kiezen tussen Melanie en Nathalie. Henk vertelde beide kandidaten dat hij op basis van zijn eigen smaak de keuze had gemaakt. De keuze viel op Melanie. Nathalie deed het met de liveband zo verschrikkelijk goed. Melanie ook. Maar toch mag je nooit je eigen smaak gebruiken. Dan had ik ook een stuk minder bands ge-A&R-d dan ik nu heb gedaan hahaha.

Hoe dan ook, we weten met wie we 30 december de eerste liveshow ingaan. Groovin' Sounds, Hearts, X6, Melanie, Ruben, Anja, Christian, Richy en Sharon gaan tegen elkaar strijden en tegen nog een tiende finalist die 27 december bekend gemaakt gaat worden. En dat wordt óf Jujaro óf Dorine óf Genelva. Ik reken op Dorine eerlijk gezegd.

30 December zal ook het decor geshowd worden en vandaag zag ik hoe een enorm leger aan mensen dit aan het bouwen is. Er hangen 316 bewegende lampen en een veelvoud daarvan aan vast licht. Het decor hangt aan rails en is beweegbaar. Het is grootser en indrukwekkender dan Idols en dat was al zó verschrikkelijk groots en indrukwekkend. Dus dit gaat over de top. Ik hou ervan!!!

quote:

De kop is eraf, het jaar is van start gegaan. Ik wens iedereen op deze site een heel goed, gezond, gelukkig en suXesvol 2007.

Wat een weekend was het hè. Twee avonden liveshow X Factor. Wat een spanning. Ik vond het een mooie manier om het jaar uit te luiden. Voor de gelegenheid had ik er een extra opvallende X-factor-rode strik bij om. Bij nader inzien (herhaling gisteren) had ik het beter bij uitsluitend een smoking kunnen houden, maar op het moment dat ik een nieuw smokingshirt kocht, dacht ik dat het wel leuk zou zijn om ook iets roods aan of om te hebben om me aan te passen aan het decor. Nou, daar zit je dan als Pipo de Clown. En niemand die jou zegt dat het écht niet kan. Vrij logisch als je al jaren schreeuwt dat je een broertje dood hebt aan styling en dat je per se je eigen styling wil blijven doen. Laten we het rode thema volgende week maar weer een beetje loslaten en ons focussen op de talenten.

De talenten die, nu terwijl ik dit aan het schrijven ben, binnenkomen om de nummers van zaterdag door te nemen. En zo gaan we nog zeven weken door. Ik vind het echt fantastisch om weer bezig te zijn met de live-shows. Dit is waar het om gaat. We hebben tien talenten (de een wat beter dan de ander) gevonden en laat nu het Nederlandse publiek maar zeggen wie ze het leukst en het best vindt.

De kop is eraf. Het nieuwe jaar is begonnen en de liveshows ook. Groovin' Sound werd naar huis gestuurd nadat Christian en Groovin' Sound beiden een herkansing kregen in de "sing off", waarin Christian liet horen wel degelijk een funky white boy te zijn.

De kop is eraf en nou maar kijken wat de komende weken brengt en in welke volgorde de kandidaten afvallen. En over afvallen gesproken, ik ben ook weer begonnen om de decemberkilo's eraf te trainen. Ook mijn lijflijke afvalrace is maar weer eens begonnen. De kop is eraf, nou de kilo's nog...

quote:

En toen waren er nog... nog steeds drie

X Factor houdt de gemoederen nogal bezig. Los van het feit dat ik ongeveer zes dagen bezig ben met de drie kandidaten van X Factor en daardoor weinig tot geen tijd heb om regelmatig een nieuwe log te schrijven, laat staan alle reacties te lezen, laat staan daar weer op te reageren, houdt het mijn gemoederen ook bezig. Inmiddels kan ik zeggen dat ik door het vuur ga voor mijn drie kandidaten, ondanks dat ik ze ook kritiek geef in de show als ze iets niet goed hebben gedaan.

Toch merk ik dat ik af en toe even het programma nogmaals moet uitleggen. X Factor is een talentenjacht, die is opgebouwd uit ingrediënten van Idols (viertraps raket vanaf audities tot en met liveshows), Popstars The Rivals (de strijd tussen de juryleden) en Star Accademy (coaching van artiesten). De kracht van het programma zit hem juist in dat je tijdens de liveshows de goeie artiesten écht beter ziet worden door de coaching die ze de hele week krijgen. Zo zien we Christian wekelijks groeien en is dit een jongen die langzaam maar zeker een volwassen artiest wordt. Sharon zien we per week zekerder worden en daarmee een uitstraling krijgen waar je U tegen zegt en Richy steeds meer zelfkennis ontwikkelen, waardoor hij bewuster wordt van wat hem wél ligt en vooral wat niet. Iedereen heeft ook zijn beperkingen en aangezien het ook nog de strijd tussen de coaches is, wil je de artiesten waar jij verantwoordelijk voor bent zo goed mogelijk voor de dag laten komen.

Natuurlijk is het verwarrend als je gewend bent aan een jury die uitsluitend oordeelt om nu te kijken naar een nieuwe vorm van jureren. Maar het is wel sterker dat je verantwoordelijk bent voor de ontwikkeling van een aantal, door jou geselecteerde artiesten. Mocht een artiest van jou winnen en je gaat met hem of haar aan het werk, hoef je elkaar niet eerst te leren kennen. Dit was bij Idols wel het geval. Dit heeft daardoor écht zijn voordelen.

In het begin zei ik dat het me niet uitmaakte wie van ons juryleden zou winnen als er maar een goeie nieuwe artiest doorbreekt. Inmiddels ben ik ervan overtuigd dat die beste artiesten in mijn categorie zitten en wordt het steeds belangrijker en zelfs spannender voor me. Ik realiseer me ook wel dat de kans steeds groter wordt dat ik een keer afscheid moet nemen van een van mijn drie pupillen, maar nu nog even niet. Er zitten nog mensen in de race die minder kans op een carrière hebben dan Sharon, Christian en Richy. Hoe langer je met elkaar werkt, hoe hechter het clubje wordt. Af en toe vergeet ik zelfs dat mijn drie artiesten ook nog steeds concurrenten van elkaar zijn. Gisteren lekker met z’n vieren gesport om aan de broodnodige conditie te werken.

Volgende week is mijn klankbord Tjeerd ook weer terug na een reis van ruim twee weken voor het NCDO/ministerie van Ontwikkelingssamenwerking in Afganistan. Hij zit daar om met een aantal kunstenaars door andere ogen naar de afschuwelijke werkelijkheid in Afganistan te kijken en het land een ander gezicht te geven dan alleen maar dat van een land in oorlog. We hebben elkaar beloofd dat we dan weer herenigen als een groepje van vijf (dus dat alle drie in de race blijven). Dat zijn enge beloftes als je zo afhankelijk bent van het stemmend publiek en van je twee collega-juryleden. Tjeerd heeft afgelopen zaterdag en de week daarvoor drie kaarsjes gebrand buiten zijn hotel voor onze drie giganten. Laten we er maar op rekenen dat die kaarsen komende zaterdag weer branden en dat we volgende week weer in volle sterkte aan het werk kunnen.

Drie artiesten tegelijkertijd coachen is veel, maar oh wat wil ik deze groep graag compleet houden...

quote:

Op zondag 4 februari 2007 17:17 schreef Tha_Erik het volgende:
Oh, nu heeft Marianne het opeens gedaan? .