Sleep Paralysis
quote:SymptomenSleep paralysis is a condition characterized by temporary paralysis of the body shortly after waking up (known as hypnopompic paralysis) or, less often, shortly before falling asleep (known as hypnagogic paralysis).
The Nightmare, by Henry Fuseli (1781) is thought to be one of the classic depictions of sleep paralysis perceived as a demonic visitation.Physiologically, it is closely related to the normal paralysis that occurs during REM (rapid eye movement) sleep, also known as REM atonia. Sleep paralysis occurs when the brain is awakened from an REM state into essentially a normal fully awake state, but the bodily paralysis is still occurring. This causes the person to be fully aware, but unable to move. In addition, this state may be accompanied by hypnagogic hallucinations.
More often than not, sleep paralysis is believed by the person affected by it to be no more than a dream. This is the reason why there are many dream recountings which describe the person lying frozen and unable to move. The hallucinatory element to sleep paralysis makes it even more likely that someone will interpret the experience as simply a dream, as one might see completely fanciful objects in a room alongside the normal vision one can see.
quote:Mogelijke oorzakenThe primary symptom of sleep paralysis is partial or complete skeletal muscle paralysis during the hypnopompic or hypnagogic states. In other words, it is the sense of being aware that one is unable to move or speak while falling asleep or waking up. Sleep paralysis may also be accompanied by hypnagogic hallucinations.[1] These hallucinations can be auditory, tactile, and/or visual. If a polysomnography is taken, at least one of the following will be shown: skeletal muscle tone suppression, REM sleep at sleep onset, or dissociated REM sleep. The sleep paralysis persists anywhere from a few seconds to a few minutes [1] before the person is able to either return to REM sleep or to become fully awake.
quote:Hier heb ik dus zeer regelmatig last van, minimaal 2 keer per week. Ik heb het al een jaar of 12 en waar ik eerst puur en alleen last had van een slaapverlamming eens in de zoveel tijd, keert het nu een extremere vormen terug en dat meerdere malen per week.Sleep paralysis occurs during REM sleep in order to prevent the body from manifesting the sleeper's dreams. Little is known about the physiology of sleep paralysis. However, some have suggested that it may be linked to post-synaptic inhibition of motor neurons in the pons region of the brain. In particular, low levels of melatonin may stop the depolarization current in the nerves, which prevents the stimulation of the muscles, to prevent the body from enacting the dreamt activity (ie. preventing a sleeper from running when dreaming about running.)
There is also a significant positive correlation between those experiencing this disorder frequently and those suffering from narcolepsy. However, various studies suggest that many or most people will experience sleep paralysis at least once or twice in their lives.
Some report that various factors increase the likelihood of both paralysis and hallucinations. These include:
Sleeping in a supine position (facing upwards)
Irregular sleeping schedules; naps, sleeping in, sleep deprivation
Increased stress
Sudden environmental/lifestyle changes
A lucid dream that immediately precedes the episode. Also conscious induction of sleep paralysis is a common technique to enter a state of lucid dreams.
Artificial sleeping aids or antihistamines
Dit gaat sinds een paar jaar samen met auditieve hallucinaties in de vorm van een soort van 'white noise', het lijkt precies op de ruis van een radio maar dan enorm hard. Ik hoor het altijd aankomen... een paar korte fragmenten waarna het geluid permanent aanwezig is en de verlamming volgt, dit gaat altijd in combinatie met extreme angstgevoelens. De enige mogelijkheid voor mij is mezelf eruit vechten, meerdere malen per nacht soms en dit kost me echt uren slaap.
Om even in te gaan op de 3 verschillende vormen van hallucinaties icm Slaapverlamming:
Hypnagogia:
quote:HypnopompiaHypnagogia (also spelled hypnogogia) are the experiences a person can go through in the hypnagogic (or hypnogogic) state, the period of falling asleep. Hypnopompia are the experiences a person can go through in the hypnopompic state, the period of waking up. The term hypnagogia often encompasses hypnopompia as well. Hypnagogic sensations collectively describe the vivid dream-like auditory, visual, or tactile sensations that can be experienced in a hypnagogic or hypnopompic state. These sensations can be accompanied by sleep paralysis, the sensation that the body is temporarily paralyzed after waking or before falling asleep.
The term hypnagogic is derived from the French word hypnagogique, coined by the 19th century French psychologist Louis Ferdinand Alfred Maury from the Greek words hupnos, meaning sleep, and agogos, meaning leading. Frederic William Henry Myers coined the complementary term hypnopompic, from hupnos and pompe, meaning sending away.
Hypnagogic sensations are vivid dream-like experiences that occur as one is falling asleep or waking up. Accompanying sleep paralysis can cause the sensations to be more frightening. The features of these sensations generally vary by individual, but some are more common to the experience than others:
Most common
Vividness
Fear
Falling sensation
Common
Sensing a "presence" (often malevolent)
Pressure/weight on body (especially the chest).
A sensation of not being able to breathe
Impending sense of doom/death
Fairly common
Auditory sensations (often footsteps or indistinct voices, or pulsing noises). Auditory sensations which are described as noise instead of sensations of legible sounds, are often described to be similar to auditory sensations caused by Nitrous Oxide by persons who have experienced both.
Visual sensations such as lights, people or shadows walking around the room
Less common
Floating sensations (sometimes associated with out-of-body experiences)
Seamless transition into fully immersive lucid dreaming, also associated with out-of-body experiences
Tactile sensations (such as a hand touching or grabbing)
Rare
Vibration
Involuntary movements (sometimes the feeling of sliding off of the bed or even up walls).
The feeling of being pulled in different directions
During the hypnagogic state, an individual may appear to be fully awake, but still has brain waves indicating that the individual is still technically sleeping. Also, the individual may be completely aware of their state, which enables lucid dreamers to enter the dream state consciously directly from the waking state (see wake-initiated lucid dream technique). Many artists, musicians, architects, engineers, and others demanding creativity to be successful have benefited from hypnagogia, where the mind can be free and open to creative and new ideas.
An experience of the hypnagogic state is not an uncommon occurrence with 30 to 40 percent of people experiencing it at least once in their lives.[citation needed] However, it could be a sign of a sleep disorder, such as narcolepsy and insomnia, or associated with temporal lobe epilepsy.
The hypnagogic state can be accompanied by or associated with anomalous phenomena such as alien abduction, extra-sensory perception, telepathy, apparitions, or prophetic or crisis visions. This conduciveness to anomalous phenomena can be correlated with the initial increase of alpha and the later increase of theta brainwaves.
Dezelfde symptonen als hypnagogia, alleen dan slaan de verlamming en/of hallucinaties toe na het wakker worden.
Sleep Terror
quote:A night terror, also known as sleep terror or pavor nocturnus, is a parasomnia sleep disorder characterized by extreme terror and a temporary inability to regain full consciousness. The subject wakes abruptly from the fourth stage of sleep, with waking usually accompanied by gasping, moaning, or screaming. It is often impossible to fully awaken the person, and after the episode the subject normally settles back to sleep without waking. A night terror can occasionally be recalled by the subject.
quote:Het schijnt dus dat veel mensen ooit in hun leven iets dergelijks meemaken en dat geloof ik ook wel, gezien de vele ervaringen van mensen die terug te vinden zijn op het internet. Als mogelijke oorzaken worden dingen als stress en moeheid genoemd maar ik zie bij mezelf geen verband terug. Ook al ben ik ergens op vakantie, dan heb ik er nog last van. Een slecht slaappatroon lijkt me ook sterk, toen ik hier last van kreeg sliep ik nog keurig op tijd.Night terrors vs. nightmares
Night terrors are distinct from nightmares in several key ways. First, the subject is not fully awake when roused, and even when efforts are made to awaken the sleeper, he/she may continue to experience the night terror for ten to twenty minutes. Unlike nightmares, night terrors occur during the deepest levels of non-REM sleep. Even if awakened, the subject often cannot remember the episode except for a sense of panic, while nightmares usually can be easily recalled. After the night terror is complete, it can often result in a seizure, which is commonly a tonic-clonic type (although the subject may not be epileptic). The subject often has no recall of the dream, nor the fit.
Unlike nightmares, which are frequently a scary event dreamt (e.g. a monster under the bed, falling to one's death, etc.), night terrors are not dreams. Usually there is no situation or event (scary or otherwise) that is dreamt, but rather the emotion of fear itself is felt. Often, this is coupled with tension and apprehension without any distinct sounds or visual imagery, although sometimes a vague object of fear is identified by the sufferer. These emotions without a focusing event or scenario increase emotions in a cumulative effect. The lack of a dream itself leaves those awakened from a night terror in a state of disorientation much more severe than that caused by a normal nightmare. This can include a short period of amnesia during which the subject may be unable to recall his name, location, age, or any other identifying features of himself. This state generally passes after only one or two minutes.
While each night terror is usually different, all episodes of the same person will generally have similar traits. One of the most common qualities of night terrors is a strong sense of danger. For these people there is always a being, tangible or otherwise, who wishes to hurt the sleeping person. Many sufferers of night terrors are reluctant to speak of them because of their violent and often disturbing nature.
In children
Children from age four to six are most prone to night terrors, and they affect about three percent of all youngsters[citation needed] (although people of any age may experience them). Episodes may recur for a couple of weeks then suddenly disappear. Strong evidence has shown that a predisposition to night terrors and other parasomniac disorders can be passed genetically. Though there are a multitude of triggers, emotional stress during the previous day and a high fever are thought to precipitate most episodes. Ensuring that the right amount of sleep is gained is an important factor.
Treating night terror episodes
The consensus for treating night terror episodes is three-pronged: gentleness, disposal of anything nearby that might hurt the subject, and avoiding loud voices or movements that might frighten the subject further. It is also critical to remember that the person experiencing the terror is unaware that they are experiencing one. As a result, they may become even more agitated if told that "it was just a dream," as they are quite convinced that the experience is real. The quickest remedy is simply to calm the person by telling the person that everything is alright and that what they think is happening, is not really happening. Knowing the person's source of "calm" helps immensely. If he/she has a favorite companion dog or cat, telling them that the cat or dog is warm in bed, safe and asleep, and that they need to sleep as well could also be a good trigger. Calm the person and convince them to "go back to sleep" (although they are, in fact, already asleep). In some cases, they may be calmed by the mere presence of familiar person. Night terrors are transitory so medical help is often unnecessary, but options may range from treatment of sleep apnea to prescription of benzodiazepines and psychotherapy. A successfully used method for treating night terrors is to have the sufferer sit down and watch something light-hearted and harmless on television. This helps to distract the sufferer from their perceived experience, and let them regain consciousness. More calming, positive reinforcement can then be administered.
Tegenwoordig is m'n slaappatroon ernstig ontregelt, mede dankzij de angst die ik gekregen heb om te slapen dankzij dit verschijnsel.... meerdere malen heb ik geprobeert me te laten gaan in de verlamming maar het gevoel van angst en de hallucinaties zijn te extreem om te kunnen negeren.
Mijn vraag is; hebben meer mensen hier last van? Hebben jullie patronen kunnen ontdekken die gelinkt zouden kunnen worden aan de verlamming en hoe gaan jullie met verlammingen om?
en ik zou niet weten wat de reden was toen, het enige wat anders was dan normaal is dat ik heel zwaar getafeld had en spicey en vrijwel direct daarna naar bed gegaan was.
stress mwoah, dan was het wel vaker gebeurd, en moeheid, ik ben chronisch moe dus
quote:Puur alleen verlamming of ook icm hallucinaties?Op zondag 8 oktober 2006 02:36 schreef milagro het volgende:
1 keer gehad, doodeng, want wist niet wat het was, wilde roepen, maar ook dat lukte niet
en ik zou niet weten wat de reden was toen, het enige wat anders was dan normaal is dat ik heel zwaar getafeld had en spicey en vrijwel direct daarna naar bed gegaan was.
stress mwoah, dan was het wel vaker gebeurd, en moeheid, ik ben chronisch moe dus
quote:nou, de ervaring an sich was al hallucinerend genoegOp zondag 8 oktober 2006 02:38 schreef -hypnagogia- het volgende:
[..]
Puur alleen verlamming of ook icm hallucinaties?
alleen verlamming, alleen mijn ogen kon ik bewegen, en stem werkte dus ook niet.
ik heb mijn ogen dicht gedaan en paniekerig gewacht tot het over ging na me eerst proberen te realiseren of ik nu wel wakker was of niet
Ik heb het ook heel vaak. Blijft niet bij verlamming. Levensechte 'dromen' , soms verschrikkelijke pijnen, gevoel hebben te stikken, mensen in je kamer zien, soms het gevoel hebben aangeraakt te worden.
Patroon wat ik heb kunnen ontdekken is dat als ik onregelmatig leef het vaker voorkomt. En ik leef heel onregelmatig.
Ik was er lang heel bang voor, omdat het bijna altijd gepaard gaat met de symptonen die ik hiervoor beschrijf. Nu begrijp ik het meer en blijf ik vrij kalm. Vroeger ging ik enorm vechten en dat kostte altijd heel veel energie.
Vreemde is ook dat als ik eenmaal zo'n verlamming heb gehad 's nachts, dat het blijft terug komen, heel snel achter elkaar, dus elke keer als ik in slaap val. Maar dat inslaap vallen is bijna niet te voorkomen omdat ik me dan zó hondsmoe voel, dat ik de kracht bijna niet heb om uit bed te gaan ofzo. Moet me er echt toe dwingen, of de muziek aan zetten, dan is het voorbij...
Als ik teveel slaap krijg ik het ook geheid, dus als ik uitgeslapen ben maar toch blijf liggen.
quote:Ik wed dat je je ogen de hele tijd dicht had. Ik heb ook heel lang gedacht dat ik mijn ogen open had tijdens zo'n verlamming. Dat omdat ik mijn hele kamer zag en alles zo levensecht leek. Maar in feite is dat dus niet zo...Op zondag 8 oktober 2006 02:40 schreef milagro het volgende:
[..]
nou, de ervaring an sich was al hallucinerend genoeg
alleen verlamming, alleen mijn ogen kon ik bewegen, en stem werkte dus ook niet.
ik heb mijn ogen dicht gedaan en paniekerig gewacht tot het over ging na me eerst proberen te realiseren of ik nu wel wakker was of niet
Soms zag ik namelijk ook dat het heel donker werd op mijn kamer terwijl het al licht was.
quote:Mwah ik vind het een redelijk toegankelijk stuk text... echt veel moeite hoef je niet te doen om een idee te krijgen wat het nou precies is IMHO.Op zondag 8 oktober 2006 02:43 schreef ScottishAsshole het volgende:
Mag ik even zeggen dat die lap tekst in het Engels niet echt gaat uitnodigen hier even lekker inhoudelijk op in te gaan? Maar goed...
quote:Het gevoel van aanraken heb ik persoonlijk ook een keer gehad, dat was extreem eng. Kalm blijven lukt me echter niet, ondanks dat ik weet dat er in principe niks kan gebeuren is de angst zo groot dat er maar een ding is waar ik me mee bezig kan houden: Vechten, wakker worden, jezelf uit je slaap rukken.... ik heb dit inmiddels al zo vaak gedaan dat het me niet veel moeite meer kost.Ik heb het ook heel vaak. Blijft niet bij verlamming. Levensechte 'dromen' , soms verschrikkelijke pijnen, gevoel hebben te stikken, mensen in je kamer zien, soms het gevoel hebben aangeraakt te worden.
Patroon wat ik heb kunnen ontdekken is dat als ik onregelmatig leef het vaker voorkomt. En ik leef heel onregelmatig.
Ik was er lang heel bang voor, omdat het bijna altijd gepaard gaat met de symptonen die ik hiervoor beschrijf. Nu begrijp ik het meer en blijf ik vrij kalm. Vroeger ging ik enorm vechten en dat kostte altijd heel veel energie.
Vreemde is ook dat als ik eenmaal zo'n verlamming heb gehad 's nachts, dat het blijft terug komen, heel snel achter elkaar, dus elke keer als ik in slaap val. Maar dat inslaap vallen is bijna niet te voorkomen omdat ik me dan zó hondsmoe voel, dat ik de kracht bijna niet heb om uit bed te gaan ofzo. Moet me er echt toe dwingen, of de muziek aan zetten, dan is het voorbij...
Als ik teveel slaap krijg ik het ook geheid, dus als ik uitgeslapen ben maar toch blijf liggen.
Ik begrijp ook dat het puur een (neurologisch) slaapprobleem is maar ik kan me niet los maken van de angstgevoelens, wat ik ook doe. Op het moment dat het 1 keer gebeurt sta ik op en ga ik een half uur tot een uur internetten, sigaret roken of even tv kijken. Dit helpt wel maar het kost me veel slaap, en dat heeft weer invloed op m'n prestaties op m'n werk en meer dingen helaas.
quote:Dat is ook een symptoon dat vaker voorkomt, overdreven 'awareness' van je omgeving. Een keer heb ik gehad dat ik verder wegzakte in de verlamming en ook m'n kamer zag vanuit een bepaalde hoek ergens bovenin. De deur stond open en er scheen rood licht doorheen dat van de gang af kwam terwijl dit in werkelijkheid ook niet zo was.Op zondag 8 oktober 2006 02:45 schreef ScottishAsshole het volgende:
[..]
Ik wed dat je je ogen de hele tijd dicht had. Ik heb ook heel lang gedacht dat ik mijn ogen open had tijdens zo'n verlamming. Dat omdat ik mijn hele kamer zag en alles zo levensecht leek. Maar in feite is dat dus niet zo...
Soms zag ik namelijk ook dat het heel donker werd op mijn kamer terwijl het al licht was.
quote:Oke... hopen voor je dat het bij die ene keer zal blijven. Grote kans want bij het meerendeel komt het 1 a 2 keer voor tijdens hun leven.Op zondag 8 oktober 2006 02:40 schreef milagro het volgende:
[..]
nou, de ervaring an sich was al hallucinerend genoeg
alleen verlamming, alleen mijn ogen kon ik bewegen, en stem werkte dus ook niet.
ik heb mijn ogen dicht gedaan en paniekerig gewacht tot het over ging na me eerst proberen te realiseren of ik nu wel wakker was of niet
quote:Ik weet niet hoe lang je er al last van hebt, maar het heeft mij toch zeker bijna 2 jaar geduurd voordat ik mijn angst onder controle kon houden. Omdat ik me zo bewust ben van wat er gebeurd. Heel soms dan wordt ik nog angstig als ik nog niet volledig besef wat er gebeurd.Op zondag 8 oktober 2006 02:50 schreef -hypnagogia- het volgende:
Ik begrijp ook dat het puur een (neurologisch) slaapprobleem is maar ik kan me niet los maken van de angstgevoelens, wat ik ook doe. Op het moment dat het 1 keer gebeurt sta ik op en ga ik een half uur tot een uur internetten, sigaret roken of even tv kijken. Dit helpt wel maar het kost me veel slaap, en dat heeft weer invloed op m'n prestaties op m'n werk en meer dingen helaas.
In het begin had ik ook steevast elke keer het gevoel dat ik aan het stikken was, ik kreeg echt geen lucht meer. Toen wist ook nog niet wat het was dus dat was echt freaky. Om maar te zwijgen over wat je je vriendin er over moet vertellen, als je zelf niet eens weet wat het is...
Mijn vriendin vertelde me ook altijd dat ze kon horen als het zover was, ik ging dan kennelijk heel zwaar ademen..
Maar probeer ook eens muziek aan te zetten zachtjes. Net hard genoeg dat je het hoort, misschien helpt het jou ook, hoef je niet meer uit je bed, en kun je redelijk snel weer normaal in slaap vallen?
quote:Ik weet niet precies hoe je dit bedoeld maar volgens mij herken ik het.Op zondag 8 oktober 2006 02:54 schreef -hypnagogia- het volgende:
[..]
Dat is ook een symptoon dat vaker voorkomt, overdreven 'awareness' van je omgeving. Een keer heb ik gehad dat ik verder wegzakte in de verlamming
Soms accepteer ik zeg maar dat ik verlamd ben en ontspan ik. Maar dan krijg ik altijd zo'n raar gevoel alsof ik inderdaad weg glij, maar op een heel onprettige manier. Zo onprettig dat ik vanzelf ga vechten om wakker te worden. En heel soms leidt het ertoe dat ik weg glij en dan ineens met een klap 'val', alsof ik van grote hoogte val en dan ben ik wakker.
Ook heel apart.
quote:nee, ik had ze openOp zondag 8 oktober 2006 02:45 schreef ScottishAsshole het volgende:
[..]
Ik wed dat je je ogen de hele tijd dicht had. Ik heb ook heel lang gedacht dat ik mijn ogen open had tijdens zo'n verlamming. Dat omdat ik mijn hele kamer zag en alles zo levensecht leek. Maar in feite is dat dus niet zo...
Soms zag ik namelijk ook dat het heel donker werd op mijn kamer terwijl het al licht was.
ik keek namelijk naar de tv aan het voeteneind, naar het standby lampje, en daarna naar de wekker, het was 02.34 , dat weet ik nog heel precies, ik zoch namelijk naar 'houvast' , aardse dingen, ik begreep niet wat er aan dehand was, of ik dood was of wat
In de middeleeuwen onstond daardoor de mythe dat er demonen langskwamen tijdens je slaap die op je borst gingen zitten.
Muziek helpt bij mij niet helaas, in m'n pubertijd sliep ik altijd met muziek mkaar dat hielp nooit. Het enige dat 'hielp' was door de arts voorgeschreven oxazepam om te kunnen relaxen voordat ik in slaap viel. Ik wil echter niet verslaafd raken aan benzo's dus dat zie ik niet als optie of als oplossing voor m'n probleem helaas.
quote:En toen je echt wakker was het ook 2.34 uur?Op zondag 8 oktober 2006 03:02 schreef milagro het volgende:
[..]
nee, ik had ze open
ik keek namelijk naar de tv aan het voeteneind, naar het standby lampje, en daarna naar de wekker, het was 02.34 , dat weet ik nog heel precies, ik zoch namelijk naar 'houvast' , aardse dingen, ik begreep niet wat er aan dehand was, of ik dood was of wat
Ik heb namelijk al ontelbare keren dingen gezien die zo levensecht waren! Het wasgoed in de hoek, de tv die aan stond enz. enz.
Je hersens maken zo'n levensecht plaatje aan ! Daarom dacht ik in het begin ook dat mijn ogen open waren tijdens zo'n verlamming.
quote:Al een jaar of 12.Op zondag 8 oktober 2006 02:57 schreef ScottishAsshole het volgende:
[..]
Ik weet niet hoe lang je er al last van hebt, maar het heeft mij toch zeker bijna 2 jaar geduurd voordat ik mijn angst onder controle kon houden.
quote:lieve schat, ik WAS echt wakkerOp zondag 8 oktober 2006 03:06 schreef ScottishAsshole het volgende:
[..]
En toen je echt wakker was het ook 2.34 uur?
Ik heb namelijk al ontelbare keren dingen gezien die zo levensecht waren! Het wasgoed in de hoek, de tv die aan stond enz. enz.
Je hersens maken zo'n levensecht plaatje aan ! Daarom dacht ik in het begin ook dat mijn ogen open waren tijdens zo'n verlamming.
mijn geest althans, alleen mijn lijf nog niet, en dus kon ik niet bewegen, behalve mijn ogen, en dat klopt ook precies met wat sleep paralysis inhoudt.
quote:Mja, oké ik geloof je welOp zondag 8 oktober 2006 03:09 schreef milagro het volgende:
[..]
lieve schat, ik WAS echt wakker
mijn geest althans, alleen mijn lijf nog niet, en dus kon ik niet bewegen, behalve mijn ogen, en dat klopt ook precies met wat sleep paralysis inhoudt.
Alleen is het bij mij dus anders. Vandaar mijn ongeloof
quote:Ogen open is idd een mogelijkheid trouwens, veel mensen ervaren zo de welbekende zwarte, bedreigende schimmen die hun kamer binnendringen. Ik heb ook echter meegemaakt dat ik niet het verschil meer kon vertellen tussen 'open eye hallucinaties' en 'closed eye hallucinaties' aangezien die exact hetzelfde waren. Een logisch gevolg hiervan was dan weer dat je op een gegeven moment niet meer weet of je je ogen open of dicht hebt, zeer verwarrend en oncomfortabel.Op zondag 8 oktober 2006 03:06 schreef ScottishAsshole het volgende:
[..]
En toen je echt wakker was het ook 2.34 uur?
Ik heb namelijk al ontelbare keren dingen gezien die zo levensecht waren! Het wasgoed in de hoek, de tv die aan stond enz. enz.
Je hersens maken zo'n levensecht plaatje aan ! Daarom dacht ik in het begin ook dat mijn ogen open waren tijdens zo'n verlamming.
quote:dan praten we over 2 verschillende dingen, he.Op zondag 8 oktober 2006 03:11 schreef ScottishAsshole het volgende:
[..]
Mja, oké ik geloof je wel
Alleen is het bij mij dus anders. Vandaar mijn ongeloof
sleep paralysis is in feite een normaal iets dat tijdens het dromen voorkómt dat je wat je droomt niet echt uitvoert, alleen soms is die status nog bezig als je al wakker bent, als je midden in een droom plots wakker wordt, en daarom kun je dan dus even , hooguit een minuut, je niet bewegen, op je ogen na dan.
het is niets paranormaals, gewoon logisch te verklaren , en je bent ook gewoon echt wakker dan.
quote:en ook dan ben je gewoon (half)wakker, althans je geest, alleen je lijf loopt achter.Op zondag 8 oktober 2006 03:16 schreef -hypnagogia- het volgende:
S.A.H. heeft het over paralysis icm hypnagogia. Niets paranormaals maar wel een incredible mindfuck
maar je ogen worden niet gehinderd door slaapverlamming, sommige mensen slapen ook met hun ogen (af en toe) open
quote:Klopt, ik heb ook altijd controle over m'n ogen. Maar icm de hypnagoge visuele hallucinaties kan het soms nogal moeilijk zijn om te kunnen vertellen of je ogen dicht of open hebt. Hypnagogia hoeft overigens niet altijd samen te gaan met een verlamming, al komt het wel erg vaak voor.Op zondag 8 oktober 2006 03:20 schreef milagro het volgende:
[..]
en ook dan ben je gewoon (half)wakker, althans je geest, alleen je lijf loopt achter.
maar je ogen worden niet gehinderd door slaapverlamming, sommige mensen slapen ook met hun ogen (af en toe) open
quote:Bij mij is het ook steeds extremer geworden. Toen ik een jaar of 8 was ofzo was het wakker worden doordat ik voelde dat ik ineens een klap kreeg. Ik keek dan ook altijd vrij boos rond om te zien wie dat gedaan had, natuurlijk was er niemand
Later voelde ik bv. mijn bed schudden (jaar of 13-14).
En nu dus alle symptonen, 27 jaar
quote:Ik heb gemerkt dat ik er minder last van heb als ik gelijk al op m'n buik of zij ga liggen. Als ik op m'n rug ga slapen en het is eenmaal begonnen dan blijft het terugkomen, of ik nu op m'n buik, rug of zij lig.Op zondag 8 oktober 2006 03:22 schreef ScottishAsshole het volgende:
Trouwens dat op je rug slapen als mogelijke oorzaak herken ik ook wel, heb gemerkt dat ik het dan vaker heb, waarom is mij een raadsel echter.
quote:Hmm, zou kunnen dat ik het verschil dus ook niet meer weet ondertussen, is inderdaad bijna niet te ontdekken.Op zondag 8 oktober 2006 03:23 schreef -hypnagogia- het volgende:
[..]
Klopt, ik heb ook altijd controle over m'n ogen. Maar icm de hypnagoge visuele hallucinaties kan het soms nogal moeilijk zijn om te kunnen vertellen of je ogen dicht of open hebt. Hypnagogia hoeft overigens niet altijd samen te gaan met een verlamming, al komt het wel erg vaak voor.
quote:Hier ook... toen ik een jaar of 13-14 was had ik eens in de zoveel maanden een verlamming, de jaren daarna nam het aantal toe en begon het proces langzaam te evolueren en hoorde ik voor het eerst die 'Noise'. Het geluid ging steeds harder en harder en kreeg ik het gevoel alsof m'n lichaam alle kanten opvloog. 2 maanden geleden had ik voor het eerst een visuele ervaring, die met m'n kamer en de laatste ontwikkeling (anderhalve week terug) is een keiharde piep na de noise waarna ik in m'n rug geprikt werd.Op zondag 8 oktober 2006 03:24 schreef ScottishAsshole het volgende:
[..]
Bij mij is het ook steeds extremer geworden. Toen ik een jaar of 8 was ofzo was het wakker worden doordat ik voelde dat ik ineens een klap kreeg. Ik keek dan ook altijd vrij boos rond om te zien wie dat gedaan had, natuurlijk was er niemand
Later voelde ik bv. mijn bed schudden (jaar of 13-14).
En nu dus alle symptonen, 27 jaar
Een heleboel mensen ervaren ipv de noise ook stemgeluiden voordat ze in slaap vallen, soms wel tientallen mensen die door elkaar heen praten en denken dan ook schizofreen te worden
Gelukkig heb ik daar geen last van, evenals de het gevoel dat er een kwaadaardige 'entiteit' aanwezig is in de vorm van een schim of oude vrouw die je keel dichtknijpt. (daar komt de term 'old-hag' vandaan.)Het meest extreme gedoe heb ik dus gelukkig (nog?) geen last van.
quote:nu ja, ik had ze duidelijk open , lijkt me niet dat als ik hallucineer dat ik dan hallucineer over het standby lampje vd tvOp zondag 8 oktober 2006 03:23 schreef -hypnagogia- het volgende:
[..]
Klopt, ik heb ook altijd controle over m'n ogen. Maar icm de hypnagoge visuele hallucinaties kan het soms nogal moeilijk zijn om te kunnen vertellen of je ogen dicht of open hebt. Hypnagogia hoeft overigens niet altijd samen te gaan met een verlamming, al komt het wel erg vaak voor.
bij mij gelukkig geen Incubus gedoe , schimmen of flitsen, enkel paniek vanwege de onverklaarbare verlamming.
soms werkt de sleepparalysis tijdens de REM slaap juist even niet, dat zijn dan zeker de momenten dat ik wakker wordt van mijn eigen stem ... het gekke is dat ik voor dat ik hardop iets zeg, wéét dat ik slaap en droom en dan denk "niet hardop praten, je slaapt, het is niet echt" en dat ik het dan toch niet kan tegenhouden en dan dus wakker wordt halverwege de zin ( en die ook nog afmaak even )
lucide dromen is ook iets wat ik geregeld doe, als het me te zot word, het verhaal of te verdrietig, kan ik me zelf wakker redeneren
quote:Geluiden hoor ik ook vaak, maar dan voor het gevoel zó hard dat ik het gevoel heb dat mijn trommelvlies zal knappen!Op zondag 8 oktober 2006 03:30 schreef -hypnagogia- het volgende:
[..]
Hier ook... toen ik een jaar of 13-14 was had ik eens in de zoveel maanden een verlamming, de jaren daarna nam het aantal toe en begon het proces langzaam te evolueren en hoorde ik voor het eerst die 'Noise'. Het geluid ging steeds harder en harder en kreeg ik het gevoel alsof m'n lichaam alle kanten opvloog. 2 maanden geleden had ik voor het eerst een visuele ervaring, die met m'n kamer en de laatste ontwikkeling (anderhalve week terug) is een keiharde piep na de noise waarna ik in m'n rug geprikt werd.
Een heleboel mensen ervaren ipv de noise ook stemgeluiden voordat ze in slaap vallen, soms wel tientallen mensen die door elkaar heen praten en denken dan ook schizofreen te worden
Het meest extreme gedoe heb ik dus gelukkig (nog?) geen last van.
Ook voel ik soms mijn hart zó hard kloppen dat ik denk dat ik het elk moment kan besterven, ook heel apart...
Zodra ik 'wakker' wordt is het verdwenen, maar soms vraag ik me af of het echt allemaal geen kwaad kan
Ik heb bij het stikken trouwens niet het idee dat daadwerkelijk iemand mijn keel dicht knijpt, ik krijg gewoon geen lucht meer
Kan wel een heel topic vol lullen, maar dat ga ik niet doen, ik ga slapen
quote:Waarom niet, ik hallucineer m'n hele slaapkamer bij elkaar, inclusief vuile was in de hoekOp zondag 8 oktober 2006 03:31 schreef milagro het volgende:
[..]
nu ja, ik had ze duidelijk open , lijkt me niet dat als ik hallucineer dat ik dan hallucineer over het standby lampje vd tv
Echt slapen nu
quote:Oh ik geloof je ook wel, als je 'gewoon' last hebt van verlamming dan kun je gewoon je ogen openen... lijkt me dan inderdaad geen hallucinatie. Lucide dromen werken helaas niet bij mij... zodra ik erachter kom dat ik droom dan ben ik gelijk zo blij en opgewonden, omdat ik in principe totale vrijheid heb in een droomwereld op dat moment, dat ik van opwinding mezelf wakker maak helaasOp zondag 8 oktober 2006 03:31 schreef milagro het volgende:
[..]
nu ja, ik had ze duidelijk open , lijkt me niet dat als ik hallucineer dat ik dan hallucineer over het standby lampje vd tv
bij mij gelukkig geen Incubus gedoe , schimmen of flitsen, enkel paniek vanwege de onverklaarbare verlamming.
soms werkt de sleepparalysis tijdens de REM slaap juist even niet, dat zijn dan zeker de momenten dat ik wakker wordt van mijn eigen stem ... het gekke is dat ik voor dat ik hardop iets zeg, wéét dat ik slaap en droom en dan denk "niet hardop praten, je slaapt, het is niet echt" en dat ik het dan toch niet kan tegenhouden en dan dus wakker wordt halverwege de zin ( en die ook nog afmaak even )
lucide dromen is ook iets wat ik geregeld doe, als het me te zot word, het verhaal of te verdrietig, kan ik me zelf wakker redeneren
Mensen die sleep paralysis en hypnagogia kunnen 'ondergaan' beweren dat het een uiterst interessante staat van bewustzijn is overigens, en een belangrijke stap om bewust lucide te kunnen gaan dromen. Helaas is dat voor weinig mensen weggelegd, een zeer klein percentage kan de paniek overkomen.
quote:Over die harde geluiden, er zijn theorien dat dat komt dankzij een botje ergens in je oor dat dan hard begint te trillen. Dat veroorzaakt die 'Noise' en het zou dus kunnen zijn dat het geluid daadwerkelijk aanwezig is.Op zondag 8 oktober 2006 03:35 schreef ScottishAsshole het volgende:
[..]
Geluiden hoor ik ook vaak, maar dan voor het gevoel zó hard dat ik het gevoel heb dat mijn trommelvlies zal knappen!
Ook voel ik soms mijn hart zó hard kloppen dat ik denk dat ik het elk moment kan besterven, ook heel apart...
Zodra ik 'wakker' wordt is het verdwenen, maar soms vraag ik me af of het echt allemaal geen kwaad kan
Ik heb bij het stikken trouwens niet het idee dat daadwerkelijk iemand mijn keel dicht knijpt, ik krijg gewoon geen lucht meer
Kan wel een heel topic vol lullen, maar dat ga ik niet doen, ik ga slapen
Welterusten...
quote:Nope, op het moment dat ik erachter kom dat ik droom en dus vanaf dat moment in principe alles kan doen en laten wat ik wil, word ik zo blij en opgewonden (omdat ik me op dat moment besef dat de mogelijkheden oneindig zijn) dat ik er wakker van word. Een soort van 'too good to be true'Op zondag 8 oktober 2006 03:39 schreef milagro het volgende:
je hebt dus wel lucide dromen, alleen je kan het verhaal niet sturen, bedoel je
quote:lucide dromen zijn dromen waar je je bewust bent dát je droomt, en meestal word je dan ook meteen wakker, ergo, het lukt jou wel degelijk lucide te dromen, alleen het sturen ervan, de verhaallijn kun je niet, want je wordt, net als 99% van de lucide dromers, meteen wakkerOp zondag 8 oktober 2006 03:43 schreef -hypnagogia- het volgende:
[..]
Nope, op het moment dat ik erachter kom dat ik droom en dus vanaf dat moment in principe alles kan doen en laten wat ik wil, word ik zo blij en opgewonden (omdat ik me op dat moment besef dat de mogelijkheden oneindig zijn) dat ik er wakker van word. Een soort van 'too good to be true'
Ook een problematisch punt wat betreft sleep paralysis is dat slaaptekort het probleem verergert... je ziet de 'neergaande cyclus' waarschijnlijk al aankomen; van mezelf heb ik al slaapproblemen. Angst voor verlamming en hallucinaties zorgt er ook nog voor dat ik minder slaap, hetgeen mogelijk weer meer problemen veroorzaakt. Daardoor slaap ik weer minder door m'n groeiende aversie tegen slaap, wat weer meer paralysis veroorzaakt etc. etc.quote:'Op zondag 8 oktober 2006 03:57 schreef milagro het volgende:
neem een slaaptablet dan om die cyclus te doorbreken
Ik heb al oxazepam gekregen van de arts maar ik wil dus niet afhankelijk worden van benzo's... dan heb ik een nog veel groter probleem. Eenmalig de cyclus doorbreken zou kunnen maar de angst om te slapen blijft gewoon, net zoals de sleep paralysis. Een kwestie van tijd en ik zit er weer midden in..... ik kan er, ondanks groot slaaptekort en de negatieve gevolgen daarvan, redelijk mee leven en ben nog altijd op zoek naar een fatsoenlijke manier om er beter mee overweg te kunnen.
Ooit hoop ik mezelf te kunnen laten gaan tijdens een verlamming om hopelijk daarna in slaap te vallen maar al m'n pogingen zijn tot nu toe jammerlijk mislukt. Vandaar ook mijn interesse in hoe anderen, vooral degenen die er ook regelmatig last van hebben er mee omgaan.
ik snap ook niet dat je zegt dat je er redelijk mee kan leven, terwijl je ook zegt bang te zijn om te gaan slapen enook bang blijft voor die verlamming en de rest.
als je het zo vaak hebt, en je blijft de belevenis angstig vinden, ook al weet je heel goed wat het precies is, iets heel rationeel verklaarbaars, dan zou ik toch eens een slaappil proberen, 1 week doorslapen kan die cyclus al doorbreken, hoor, en zo snel raak je echt niet verslaafd
quote:Niet vechten tegen de verlamming + hallucinaties. Het probleem is dat de verlamming en voor de hypnagogia een gruwelijk gevoel van angst en paniek met zich meebrengt waardoor ik mezelf altijd weer wakker maak... dat kost me al die slaap. Ik probeer het meerdere malen te negeren en net zoals het meerendeel van de mensen die hier last van hebben is dat een vrijwel onmogelijk opgave.Op zondag 8 oktober 2006 04:14 schreef milagro het volgende:
wat bedoel je met je te laten gaan? niet bang te zijn die minuut van verlamming?
quote:Daar bedoel ik mee dat ik ondanks m'n slaaptekort toch fatsoenlijk blijf functioneren op o.a. m'n werk. Moe zijn is niet bevordelijk voor m'n concentratie maar het is niet dusdanig problematisch dat m'n prestaties er onder lijden.ik snap ook niet dat je zegt dat je er redelijk mee kan leven, terwijl je ook zegt bang te zijn om te gaan slapen enook bang blijft voor die verlamming en de rest.
quote:Been there, done that, de problemen zijn niet zo ernstig dat ik aan de benzo's ga. Verslaving sluipt erin met dat spul... ik weet van mezelf dat het niet lang zal duren totdat ik aan de verleiding toe zal geven om 2 keer per week die pil te nemen als ik moeite heb om te slapen en de volgende dag iets belangrijks op het programma heb staan bijvoorbeeld en voor je het weet kun je niet meer zonder.als je het zo vaak hebt, en je blijft de belevenis angstig vinden, ook al weet je heel goed wat het precies is, iets heel rationeel verklaarbaars, dan zou ik toch eens een slaappil proberen, 1 week doorslapen kan die cyclus al doorbreken, hoor, en zo snel raak je echt niet verslaafd
Ik probeer liever een verbanden te ontdekken de voorvallen en mijn levensstijl + alles wat daar omheen hangt, op basis van die conclusies m'n levensstijl aanpassen en het proberen zo hopelijk voor te zorgen dat het wat minder vaak voorkomt.
er zijn ook slaapmiddelen die prima werken en niet zo heftig zijn, hoor, maar goed, wat jij wil , of liever, wat jij niet wil
quote:Klopt maar er is geen enkele slaappil die niet verslavend is. Daarom wil ik dit probleem ook niet op deze manier oplossen omdat het IMHO in potentie een vrij groot risico op geestelijke verslaving is.Op zondag 8 oktober 2006 04:38 schreef milagro het volgende:
ik zou iets wat ik als gruwelijke angst en paniek ervaar maar wat graag willen doorbreken met wat medicijnen, als ik er al tijden last van heb en het niet weggeredeneerd krijg.
er zijn ook slaapmiddelen die prima werken en niet zo heftig zijn, hoor, maar goed, wat jij wil , of liever, wat jij niet wil
Vanmiddag een dutje gedaan. Op een gegeven moment wilde ik wakker worden, opstaan maar dat lukte niet! Kreeg mijn ogen met geen mogelijkheid open, wilde schreeuwen en ook dat lukte niet.
Voelde me op een gegeven moment bewusteloos worden in mijn slaap.... zooooo eng!
Iemand hetzelfde ervaren??
Heb je dat vaker dan?
Verschrikkelijk eng, vooral omdat ik half in mijn droom zat en allemaal enge wezens rond mijn bed zag staan!
En dan niet kunnen gillen en niet kunnen bewegen...
quote:ja dat weet je niet want je kan niet op de klok kijkeOp donderdag 12 oktober 2006 18:27 schreef bofkont het volgende:
Hoe lang duurt zoiets?? En gaat het dan langzaam over, of is het plotseling voorbij?
maar ik denk dat het maar een moment is Maar ik val meteen weer in slaap dus niet zo erg De eerste keer probeerde ik een klein deeltje van m'n teen te bewegen, toen dat eenmaal lukte was ik 'los'.
De laatste keer ging ik maar expres hyperventileren, tenslotte kon ik wel ademen dus ja, dan kan je ook wel snel ademen. Het idee was dat als ik maar voldoende adrenaline kreeg dat ik wel wakker zou worden. En dat was ook zo, maar ik had wel stress.
quote:Bizar genoeg is dat iets wat best vaak voor schijnt te komen bij slaapparalyse!Verschrikkelijk eng, vooral omdat ik half in mijn droom zat en allemaal enge wezens rond mijn bed zag staan!
quote:Ja dat is ook vaak wat mensen hebben als ze zeggen door aliens ontvoerd te zijn.Op donderdag 12 oktober 2006 18:43 schreef soylent het volgende:
Jaaaaa, twee keer gehad! Tering, dat was effe schrikken! Maar in principe is het ongevaarlijk. Je bent ook niet echt verlamd natuurlijk, ik zie het als een vorm van half slaap/half wakker zijn o.i.d.
De eerste keer probeerde ik een klein deeltje van m'n teen te bewegen, toen dat eenmaal lukte was ik 'los'.
De laatste keer ging ik maar expres hyperventileren, tenslotte kon ik wel ademen dus ja, dan kan je ook wel snel ademen. Het idee was dat als ik maar voldoende adrenaline kreeg dat ik wel wakker zou worden. En dat was ook zo, maar ik had wel stress.
[..]
Bizar genoeg is dat iets wat best vaak voor schijnt te komen bij slaapparalyse!
Ik heb het meerdere keren gehad en één keer kon ik niet meer ademhalen @_@ even eraf rollen en het is zo voorbijHet is eng ja vooral als je achterna ofzo gezeten wordt klinkt mischien raar voor anderen die het niet meegemaakt hebben maar het is eng vooral als je ook de pijn ervan voelt.
quote:Ik heb er al jaren last van.Op donderdag 12 oktober 2006 18:27 schreef bofkont het volgende:
Hoe lang duurt zoiets?? En gaat het dan langzaam over, of is het plotseling voorbij?
Gelukkig went het wel.
ben als de dood, dat wanneer je sterft, je geest ergens rondzwerft... (verveling?)
Nee?
dat zou bizar zijn !
maar ja... het is een veelvoorkomend iets dit.. en het heeft nix met aliens te maken!
Probeer mijn vrouw nog wat duidelijk te maken, maar kon niks bewegen, en geen geluid maken. Ik zag haar wel.
Heel eng.
Het is normaal echt zo'n kerel die nergens bang van is, maar die slaapverlamming vond hij doodeng.*klopt af*
.Ik lig in bed en zie bv mn mobieltje liggen en dan wil ik m pakken om te kijken hoe laat het is. Ik VOEL dt ik hem vast heb maar ik zie het niet, hij ligt gewoon nog naast me.
Heeft het ook niet een verband met lucide dromen? Want vaak weet ik dan wel dat ik echt droom. HEt wordt pas echt vervelend als ik er niet uit kan komen. Daarom (misschien een goeie tip) zet ik ALTIJD mijn wekker, ook als ik uit kan slapen. Dan weet ik iig zeker dat ik ooit eruit kom, en moet ik alleen gewoon wachten op die wekker
quote:Klopt. Tijdens een slaapverlamming kan je idd last hebben van ''hallucinaties'''. Appart....Op donderdag 12 oktober 2006 22:13 schreef gekkehoedenmaker het volgende:
Een vriend van mij kreeg dat, die zag ook allemaal enge dingen rond zijn bed enzo.
*klopt af*
Maar gelukkig nog nooit een enge schaduw gezien die op je gaat zitten, of waar je iemand heel hard hoort schreeuwen
Zelf denk ik wel dat ik weet hoe dit komt, maar hoe ik er van af moet komen, geen idee!
Dus als iemand een tip heeft om hier vanaf te komen, ZEER GRAAG!!
@TS, goed topic.. nooit gedacht dat dit een slaapverlamming heette
quote:Ik had het vaak en ineens was het over hopen dat het zelfde bij jou gebeurtOp donderdag 12 oktober 2006 23:20 schreef Zweefvliegje het volgende:
Ik heb dit heel erg, zowat elke week wel een keer of 2..... dit is echt een ontzettend benauwd gevoel.
Zelf denk ik wel dat ik weet hoe dit komt, maar hoe ik er van af moet komen, geen idee!
Dus als iemand een tip heeft om hier vanaf te komen, ZEER GRAAG!!
@TS, goed topic.. nooit gedacht dat dit een slaapverlamming heette
Wat bij mij wel is hielp was dat ik heel erg dacht van ik moet eruit ik ik moet eruit en nergens anders aan denken en soms kwam ik er dan uit wel bezweet als een gek
quote:er zijn al een aantal topics over geweest, het is een heel bekend verschijnsel. ik de OP zie ik ook dat je TS een middagdutje aan het doen was, ik heb dit ook steevast altijd met middagdutjes. Heb jij dit ook? Met slaapjes tussendoor of echt in je gewone slaap?Op donderdag 12 oktober 2006 23:20 schreef Zweefvliegje het volgende:
Ik heb dit heel erg, zowat elke week wel een keer of 2..... dit is echt een ontzettend benauwd gevoel.
Zelf denk ik wel dat ik weet hoe dit komt, maar hoe ik er van af moet komen, geen idee!
Dus als iemand een tip heeft om hier vanaf te komen, ZEER GRAAG!!
@TS, goed topic.. nooit gedacht dat dit een slaapverlamming heette
Iig.. wanneer je in de remslaap gaat gaan de spieren in je lichaam zeg maar op slot. Wat er gebeurt bij slaapverlamming is dat je geest al aan het wakker worden is (op andere frequenties werken) maar dat het lichaam dus nog op slot zit. Het 'geinige' is meestal ook dat in je hersenen dit opslotzitten uren kan duren terwijl er in het echt een minuutje voorbij gaat.
Het beste kan je maar wachten op de wekker, dan is het niet zo erg. Als je een middagdutje aan het doen bent dan zou ik ook maar de wekker aanzetten, of van te voren aan iemand vertellen dat ie je zo en zo laat wakker moet maken en dat ze dat ook echt moeten doen. Dit geeft je ook een beetje de geestelijke rust dat je nu wakker MOET worden, omdat je toch op het tijdstip dat je wakker moet worden wakker zal worden gemaakt door de wekker of iemand anders. Voor mij helpt dit wel.
Slaapverlamming is misschien niet te voorkomen, maar nu weet je wel hoe het is en als je voor jezelf accepteert dat het tijdelijk is en dat je uiteindelijk wakker wordt, dan is het prima. laat je ook niet leiden door je angst. Wat heel erg leuk is tijdens slaapverlamming is juist gaan bewegen. Je lichaam beweegt niet maar je geest registreert het wel. De bewegingen zijn langzaam en loom en dan kan je geestelijk uit bed stappen en naar buiten gaan en kijken wat je daar tegenkomt. Je bent dan feitelijk aan het lucidedromen, en lucidedromen zijn altijd wel leuk
Dat schijnt veel voor te komen. Kan me voorstellen dat dat doodeng is wel..ik heb van de zomer vrijwel iedere dag slaapverlamming gehad tijdens mn middagdutjes dus ik was ze wel gewend en verwachtte ze zelfs iedere keer dat ik ff op de bank ging liggen. Hierdoor was die angst eigenlijk ook afwezig, ik vond het wel vervelend dat ik niet wakker kon worden wanneer ik dat wilde, werd er ook geestelijk een beetje moe van, want iedere keer dat ik dacht dat ik Echt Wakker was sliep ik dus nog gewoon
Ik hallucineerde ook alles bij elkaar, levensecht. En wel 3, 4 keer achter elkaar. Soms in mn ochtendslaapverlamming (wanneer ik te lang uitslaap) ga ik lekker lucide dromen en dan wordt ik op een gegeven moment van opwinding vanzelf wel wakker Last van schimmen en old hags en moeite met ademhalen heb ik vrijwel niet.. Slaapverlamming op z'n tijd vind ik wel fijn, vooral dus wanneer ik door heb dat ik slaapverlamming heb en niet net als in Groundhogday 10x achter elkaar hetzelfde wakker word-tandjes poetsen riedeltje heb (want ja, ik poets ook mn tanden tijdens slaapverlamming, ik voel het water en de temperatuur in mn mond en al..)
quote:Heb het een jaar of twee jaar geleden ook regelmatig gehad. Ook 'uittredingen'. Nu met dit te lezen komt er wel een vraag bij me op. Je hersenen registreren de bewegingen, is je geest dan eigenlijk echt 'uit je lichaam' of denkt je lichaam dit maar ?Op donderdag 12 oktober 2006 23:58 schreef releaze het volgende:
[..]
. Wat heel erg leuk is tijdens slaapverlamming is juist gaan bewegen. Je lichaam beweegt niet maar je geest registreert het wel. De bewegingen zijn langzaam en loom en dan kan je geestelijk uit bed stappen en naar buiten gaan en kijken wat je daar tegenkomt. Je bent dan feitelijk aan het lucidedromen, en lucidedromen zijn altijd wel leuk
quote:dat is een ras echte TRU vraagOp vrijdag 13 oktober 2006 21:05 schreef SnEeUwWiEtJe het volgende:
[..]
Heb het een jaar of twee jaar geleden ook regelmatig gehad. Ook 'uittredingen'. Nu met dit te lezen komt er wel een vraag bij me op. Je hersenen registreren de bewegingen, is je geest dan eigenlijk echt 'uit je lichaam' of denkt je lichaam dit maar ?
Ik zou em als ik jou was dan ook daar stellen 
quote:ik ken het, had er vroeger ook soms last van. Dan was ik zo bang dat ik niet in slaap kon vallen en dan lig je de hele nacht te woelen.Op vrijdag 13 oktober 2006 23:45 schreef sitting_elfling het volgende:
Ik heb precies het tegenovegestelde :S. Ik probeer juist in slaap te vallen en als ik dat probeer en niet lukt raak ik in paniek
quote:Dit had ik ook een keer!Op donderdag 12 oktober 2006 22:59 schreef Spacemonkeh het volgende:
Haha, een keer gedroomt dat me moeder de kamer binnen kwam stormen en naast me bed stond.. ik opende me ogen ( lag met me gezicht naar de andere kant gericht ) en wilde hoi zeggen totdat ik merkte dat er niets uitkwam, toen kon ik me ineens weer bewegen, draaide me om en merkte dat er schijnbaar niemand in mn kamer stond
Maar gelukkig nog nooit een enge schaduw gezien die op je gaat zitten, of waar je iemand heel hard hoort schreeuwen
Dat mijn schoonmoeder mijn slaapkamer binnenliep en d'r over mijn heen boog. ik wilde mijn ogen open doen maar dit lukte echt niet! Wat was dat eng , zeg! (mijn ex-schoonmoeder...
)quote:Ah meer lotgenoten, binnenkort eens rustig de tijd nemen om bij te lezen.... Ik heb het ook met kortere slaapperiodes idd, dat lijkt bij mij vrij weinig uit te maken. Wat ik de laatste tijd merk, normaal gesproken 'hoor' ik het aankomen, nu val ik heel even in slaap waarna ik wakker word in m'n verlamming.... het is dan makkelijker voor me te accepteren. Dat wil zeggen; het duurt langer voordat ik mezelf wakker maak omdat ik me er in het begin niet bewust van ben dat ik 'wakker' ben.... bij het besef daarvan slaat de paniek pas toe en maak ik mezelf weer wakker.Op vrijdag 13 oktober 2006 00:23 schreef releaze het volgende:
Nou laat ik ook maar eens reageren ivm het zoveelste topic hierover. Misschien dat er in de TT nog slaapverlamming neergezet kan worden
ik heb van de zomer vrijwel iedere dag slaapverlamming gehad tijdens mn middagdutjes dus ik was ze wel gewend en verwachtte ze zelfs iedere keer dat ik ff op de bank ging liggen. Hierdoor was die angst eigenlijk ook afwezig, ik vond het wel vervelend dat ik niet wakker kon worden wanneer ik dat wilde, werd er ook geestelijk een beetje moe van, want iedere keer dat ik dacht dat ik Echt Wakker was sliep ik dus nog gewoon
Last van schimmen en old hags en moeite met ademhalen heb ik vrijwel niet.. Slaapverlamming op z'n tijd vind ik wel fijn, vooral dus wanneer ik door heb dat ik slaapverlamming heb en niet net als in Groundhogday 10x achter elkaar hetzelfde wakker word-tandjes poetsen riedeltje heb (want ja, ik poets ook mn tanden tijdens slaapverlamming, ik voel het water en de temperatuur in mn mond en al..)
Ik heb er een flinke periode geen last van gehad (een kleine 2 weken) maar nu ik voor mn werk in het buitenland zit heb ik er weer last van. Een maand geleden zat ik in Griekenland en toen kreeg ik er ook meer last van, mischien een verband?
quote:Misschien dat de onvertrouwdheid met een vreemde omgeving het angstgevoel tijdens het inslapen (wellicht onbewust) erger maakt en daarmee dit soort verschijnselen extra triggert?Op dinsdag 17 oktober 2006 01:00 schreef -hypnagogia- het volgende:
Ik heb er een flinke periode geen last van gehad (een kleine 2 weken) maar nu ik voor mn werk in het buitenland zit heb ik er weer last van. Een maand geleden zat ik in Griekenland en toen kreeg ik er ook meer last van, mischien een verband?
In de verschillende periodes dat ik meer last van dit soort verschijnselen had, had ik ook vaker last van een ander fenomeen waar me dit aan doet denken. Het kwam toen regelmatiger voor tijdens het dromen, of tijdens het wakker worden uit een droom, dat ik dacht op een heel andere locatie te liggen slapen (ander huis, andere kamer, ander bed) en in een andere tijd (tijd uit mijn verleden). Als ik dan ontdekte dat het niet 'klopte', kreeg ik kortstondig een complete blackout t.o.v. de tijd en locatie waarin ik op dat moment leefde, wist zelfs niet wie mijn partner was, of ik überhaupt een partner had
Een erg angstig en verwarrend moment, maar ja, het is ook zo weer voorbij, dat scheelt. quote:Geen idee, maar ik heb een sterk vermoeden dat je geest idd uit je lichaam kan treden tijdens het slapen.Op vrijdag 13 oktober 2006 21:05 schreef SnEeUwWiEtJe het volgende:
[..]
Heb het een jaar of twee jaar geleden ook regelmatig gehad. Ook 'uittredingen'. Nu met dit te lezen komt er wel een vraag bij me op. Je hersenen registreren de bewegingen, is je geest dan eigenlijk echt 'uit je lichaam' of denkt je lichaam dit maar ?
Ik heb vaker momenten gehad dat ik voor mijn gevoel levensecht uit bed ben gelopen, maar achteraf niet zeker wist of het ook wel echt 'fysiek' gebeurd is... Heb zelfs enkele dromen gehad waarbij ik hele reizen maakte op die manier, waarbij ik het gevoel had dat mijn lichaam nog in bed lag, maar mijn geest zich kilometers ver kon verplaatsen, door te 'zweven'. Dat zullen ws. wel dromen geweest zijn, maar toch voelden sommige van die dromen heel anders als een 'gewone' droom; het zweven voelt ook anders dan vliegen, in die zin dat ik met zweven de fysieke sensatie mis.
Slaapwandelen had ik vooral als kind nog wel eens last van, maar meestal wist ik het me dan nog te herinneren, omdat ik dan vroeg of laat ergens tegenaan liep en daardoor wakker schrok. Een keer ben ik op die manier zelfs uit bed gevallen, omdat ik ff was vergeten dat ik op een hoogslaper sliep
Laatst heb ik voor het eerst in lange tijd weer geslaapwandeld. Dat hoorde ik de volgende dag van mijn vriend, maar daar kan ik me dus niks van herinneren, was ook nergens tegenaan gelopen. Schijnt dat ik een hele tijd mijn vriend uitdrukkingsloos heb zitten aanstaren, zonder iets te zeggen, kasten heb open gemaakt en weer dicht gedaan en aan het einde van mijn 'tocht' ben ik zelfs al slaapwandelend in het donker naar het toilet geweest, daarna wat te drinken gepakt en weer naar bed gegaan. Verder heb ik erg veel dromen gehad in de 3e persoon (m.n. vanaf mijn 13e ongeveer), dat ik mezelf van op een afstand zag en rondom me heen kon gaan, maar dan wel in een droomomgeving, niet in mijn slaapkamer en het perpectief wisselde nog wel eens, dat ik soms weer terug het 1e persoonsperspectief ging en andersom. Toen ik dat een keer vertelde aan een psychiater vond ie dat heel erg opmerkelijk, alsof het zoiets eigenlijk nooit voorkomt.
Mja, dat lijkt me sterk, ben er zelf iig wel aan gewend eigenlijk. Denk sowieso dat dromen heel erg persoonlijk zijn. Soms is het wel praktisch, als ik in een droom een heel erg pijnlijke fysieke sensatie krijg en het me dan lukt om me bewust naar het 3e persoonsperspectief te verplaatsen, waardoor ik de pijn niet meer voel. Helaas lukt dat niet altijd [ Bericht 4% gewijzigd door Escaflowne op 17-10-2006 09:35:14 ]
quote:Aanvullend op de vibration experience een keer meegemaakt dat ik kort na het in slaap vallen weer wakker werd, maar dan compleet verlamd. Ik kon alleen mijn ogen open doen en zag toen alles heel erg trillen (was nog licht op de kamer), had echt een blurred vision en kon mijn ogen totaal niet focussen op voorwerpen, was erg beangstigend, vooral omdat het wel erg lang aan hield en ik totaal niet bekend was met zoiets.Most common
Vividness - check
Fear - check
Falling sensation - check
Common
Sensing a "presence" (often malevolent) - check, maar zelden. Het engste was toen ik iemand vlakbij me duidelijk hoorde ademen, terwijl ik nog niet eens in slaap gevallen was!Heb er eerst een hele tijd met ingehouden adem geconcentreerd naar liggen luisteren, om de afstand in te schatten, hetgeen niet meer dan een meter bleek te zijn
Pressure/weight on body (especially the chest). - check. Een keer meegemaakt tijdens het in slaap vallen dat ik meters diep onder water werd getrokken en allemaal luchtbellen met een heel hard geluid langs mijn orden hoorde gaan, terwijl ik een zware druk om mijn borst voelde, waardoor ik moeite had met ademen. Mijn hart ging toen ook als een razende tekeer en steeds sneller kloppen; ik was ervan overtuigd als het niet ophield, dat ik een hartaanval zou krijgen en dood zou gaan, maar gelukkig werd ik weer wakker (hart ging nog steeds te keer)
A sensation of not being able to breathe - check, maar dan door de sensatie alsof er iets heel zwaars op mijn borst ligt òf alsof er een brede riem zich om mijn taille dichtsnoert
Impending sense of doom/death - nope, niet echt
Fairly common
Auditory sensations (often footsteps or indistinct voices, or pulsing noises). - check, voetstappen vrij regelmatig, pulsing noises soms
Auditory sensations which are described as noise instead of sensations of legible sounds, are often described to be similar to auditory sensations caused by Nitrous Oxide by persons who have experienced both. - lijkt er wel op, maar met N2O is het geluid veel minder hard en indringend en het ritme is veel langzamer.
Visual sensations such as lights, people or shadows walking around the room - nope, volgens mij nog nooit meegemaakt.
Less common
Floating sensations (sometimes associated with out-of-body experiences) - check, zie mijn vorige post.
Seamless transition into fully immersive lucid dreaming, also associated with out-of-body experiences - check
Tactile sensations (such as a hand touching or grabbing) - check, alleen als ik op de zij lig en dan op de schouder, hoofd of rug aangeraakt worden, maar gelukkig niet vaak meegemaakt
Rare
Vibration
Involuntary movements (sometimes the feeling of sliding off of the bed or even up walls). - niet echt meegemaakt, maar die zgn. 'white noise' kan soms wel met een flinke aardbeving-sensatie gepaard gaan, alsof het hele huis op haar vestingen staat te trillen, soms met een soort van bliksemschichten erbij.
The feeling of being pulled in different directions - niet het gevoel alsof ik getrokken word, maar wel 3-D bewegingen die lijken op een valbeweging, alsof ik in een kermisattractie zit die alle kanten op gaat.
Iets wat wel leuk is, is als ik wakker word, dat ik regelmatig nog half aan het dromen ben. Kan ook gewoon kleine handelingen verrichten en daarna weer rustig verder dromen, maar dan met een lichamelijke sensatie van wakker zijn. Dingen uit mijn echte omgeving en droomomgeving kan ik dan gewoon tegelijkertijd registreren. Bij het in slaap vallen soms hetzelfde, maar minder gauw.
Slaap/waak overgangen en dromen fascineren me mateloos, ook al zijn het niet altijd de leukste ervaringen.
Later heb ik eens van mijn moeder gehoord dat ik de enige was van haar kinderen die regelmatig erg heftige dromen/nachtmerries kon hebben en als ik ziek was en koorts had, was het hek helemaal van de dam...; dan ging ik hallucineren (gewoon met volle verlichting aan) en geluiden horen, terwijl ik verder echt nog helemaal wakker was. Ging wel bijna altijd gepaard met heel veel angst, de beelden die ik zag waren heel bizar soms, bv. dan lag ik op mijn zij en keek ik naar de muur en zag daar duidelijk een echte neus uitsteken
Bepaalde voorwerpen in de kamer moest mijn moeder ook weghalen, omdat ik daar een vreemde duistere kracht uit voelde komen, die ik niet kon plaatsen en me erg bang maakte. Als ik op mijn rug lag, zag ik de hoeken van de kamer helemaal heen en weer schuiven, voornamelijk op een manier alsof de kamer veel groter was dan in werkelijkheid en vaak hing daar dan een hele grote antieke klok (hallucinatie), die hard geluid maakte als ie ging slaan. Ook een keer iets prachtig moois gezien, was toen net wakker geworden en zag een ellfje (ter grote van een kabouter ) voor de vitrage dansen, dat was echt super 
Snappen doe ik het allemaal niet, ben verder ook niet zweverig aangelegd ofzo, maar fascinerend vind ik het wel.
quote:Hmmm ik weet het niet.... het is inderdaad een nieuwe omgeving maar in Griekeland was ik gewoon op vakantie aan het relaxen. Ik heb totaal geen stress of angst als ik in een nieuwe omgeving ga slapen, het zou dan erg onbewust moeten zijn. Zou kunnen maar het lijkt me onwaarschijnlijk.Op dinsdag 17 oktober 2006 02:36 schreef Escaflowne het volgende:
[..]
Misschien dat de onvertrouwdheid met een vreemde omgeving het angstgevoel tijdens het inslapen (wellicht onbewust) erger maakt en daarmee dit soort verschijnselen extra triggert?
ik had het vorige week nog. bij het wakkerworden. ik kwam in een soort loop terecht, van steeds weer 'wakker worden'. maar ik had dus geen idee of ik echt wakker was of niet. het ging ook gepaard met geluiden (een beetje zoals lachgas idd) en een angstig gevoel, soms niet kunnen bewegen, maar en moment later zag ik iets van kartonnen doze naast mn bed staan, die probeerde ik te slaan, maar ik raakte ze niet. volgens mij sliep ik toen wel dus bewoog ik niet echt. maar dat weet ik dus niet. die wake-loops heb ik wel vaker, maar lang niet altijd zijn ze angstig. wel verwarrend
ik heb het ook weleens bij het in slaap vallen. een vallend gevoel, en een hoog, eng geluid.
Later nog 2 keer gehad, geprobeerd het te negeren en wachten tot ik weer bij zou komen, maar het voelt gewoon angstig aan waardoor ik toch toch probeer terug te vechten en gelukkig iedere keer vrij snel weer bij ben.
Ook met het in slaap vallen hoor ik soms een steeds harder opkomende ruis. dit is ook iedere keer best angstaanjagen, wanneer ik mn ogen open doe gaat het over. het is me nog nooit gelukt om mn ogen dicht te houden en t wachten tot het over was. (dit gebeurd af en toe zonder drugs gebuik, ook al last van voordat ik wist wat drugs was.)
1 keer voor ik in slaap viel een iets apparts gehad waar ik ook erg van schrok.
t was net alof je de tv ff aanzet op een sneeuwkanaal en direct weer uit.
kwam zomaar uit het niets als een flits. (in mn gedachtengang zegmaar)
later tijdens een paddo trip nog een keer meegemaakt alleen toen had ik gewoon mn ogen open.
Maar nooit meer last van gehad.
Btw ook eens precies tegenovergestelde gehad: moeder kwam binnen in m'n kamer en binnen een halve seconde zat ik rechtop in bed, zwaar geschrokken
Ook als ik te lang uit slaap heb ik dat wel vaker.
Ik heb het nu al zo vaak mee gemaakt, maar toch blijft het doodeng
quote:dit had ik gisteravond nogOp dinsdag 17 oktober 2006 22:23 schreef LeT0W het volgende:
Ook met het in slaap vallen hoor ik soms een steeds harder opkomende ruis. dit is ook iedere keer best angstaanjagen, wanneer ik mn ogen open doe gaat het over.
quote:ik het bijna iedere week wel een keer.
Wat me ook wel eens overkomt is vlak voordat ik in slaap val beginnen te kreunen, 2 keer meestal.
soms schrik ik er zelf wakker van. ook vrij appart.
quote:Ik denk dat het niet veel met elkaar te maken heeft, 40% van de wereldbevolking heeft hier last van... lijkt me sterk dat die allen aan de dope zitten. Daarbij had ik hier al last van voordat ik uberhaupt drugs gebruikt had, het enige wat ik kan bedenken is slaaptekort veroorzaakt door druggebruik.Op donderdag 19 oktober 2006 18:16 schreef fractalis het volgende:
Wat ik mij afvroeg, in hoeverre kan het zijn dat drugsgebruik (of juist een tijdelijke stop met drugsgebruik) een dergelijke vage slaaptoestand triggert? Geestverruimende middelen als paddo's brengen immers je onderbewustzijn naar boven net als dromen dat doen?
quote:Dit heb ik een keer meegemaakt en dat was erg beangstigend.Op zondag 8 oktober 2006 03:03 schreef -hypnagogia- het volgende:
Stikken en zwaar ademen is idd ook een veelvoorkomend verschijnsel:
[afbeelding]
In de middeleeuwen onstond daardoor de mythe dat er demonen langskwamen tijdens je slaap die op je borst gingen zitten.
Muziek helpt bij mij niet helaas, in m'n pubertijd sliep ik altijd met muziek mkaar dat hielp nooit. Het enige dat 'hielp' was door de arts voorgeschreven oxazepam om te kunnen relaxen voordat ik in slaap viel. Ik wil echter niet verslaafd raken aan benzo's dus dat zie ik niet als optie of als oplossing voor m'n probleem helaas.
Ik lag in bed en zag hoe een spook/geest/verscheining, noem het wat je wilt, boven mij hangen.
Voor mijn gevoel was ik toen wakker, of in ieder geval gedeeltelijk bewust.
Ik voelde de vingers van de verscheining om mijn keel en merkte dat ik niet kon ademen..
Ademen was niet mogelijk, bewegen was niet mogelijk, roepen lukte niet, (volledig) wakker worden ook niet.
Totdat ik ineens wel wakker kon worden en de verscheining verdween.
Het was heel erg realistisch, zo erg zelfs dat ik werkelijk overtuigd was dat een boosaardige entiteit mij heeft proberen te verwurgen.
Wat de oorzaak hiervan is?
Geen idee, enige wat ik kan zeggen is dat dit kort na het overleiden van mijn Opa is geweest.
Het aantal echt bizare dromen nam in die periode sowieso sterk toe.
Misschien heeft een verhoogde emotionele belasting er vinger in de pap.
Maar wat een oorzaak zou kunnen zijn van zoiets, bij iemand die er chronisch last van heeft, geen idee
quote:Mja, niet voor iedereen is het dus zo simpel helaas.Op zondag 22 oktober 2006 17:04 schreef NeoTribalist het volgende:
Je moet het gewoon accepteren , en er niet meer bang voor zijn.
quote:werkt jou hotmail nog?Op woensdag 25 oktober 2006 13:06 schreef -hypnagogia- het volgende:
[..]
Mja, niet voor iedereen is het dus zo simpel helaas.
quote:Yep, check je mail.
OT:
Ik heb nu alweer 1,5 week geen last meer gehad van paralysis nadat ik ben gaan experimenteren met het slapen met een koptelefoon en muziek op, aangezien het bij altijd geinitieerd werd door de 'white noise'. If I cant hear it coming, mayby it wont come at all..... en tot nu toe werkt het behoorlijk goed. Mischien placebo maar het helpt, ik heb sinds jaren niet zo'n goede nachtrust gehad.
quote:Maar je herkent het toch? als het gebeurt heb je toch zo iets van "jahoor. ..tis weer zo ver"... en dan kun je gewoon afwachten tot het over is. Je moet niet denken dat het boozaardige geesten zijn die je pijn willen doen, het komt van binnen...als je in paniek raakt manifisteert die paniek zich aan de buitenkant...als een boosaardige entiteit vaak. In de droom/astrale wereld (hoe je het wilt noemen) is binnen buiten..alles wat je denkt en voelt heeft invloed op je omgeving. Je merkt als je rustig blijft...dat de omgeving dan ook rustig is. Je mag me wel toevoegen op msn: Mohawk1984@hotmail.comOp woensdag 25 oktober 2006 13:06 schreef -hypnagogia- het volgende:
[..]
Mja, niet voor iedereen is het dus zo simpel helaas.
Ik kan het toch niet weg laten gaan dus ik probeer het maar leuk te vinden
quote:Op donderdag 26 oktober 2006 15:52 schreef -hypnagogia- het volgende:
[..]
Yep, check je mail.
OT:
ik heb sinds jaren niet zo'n goede nachtrust gehad.
Ik ben blij voor je, nachtrust is zo waanzinnig waardevol
Vakker komt het vanuit een enge en/of levendige droom, waarin ik voluit gil of ren.
Word helemaal van streek wakker en mrk dan dat ik niks kan, soms niet eens goed ademen.
quote:Klopt maar in het geval van slaap verlamming heeft het proberen wakker te worden geen zin, dan juist komen die "boosaardige geesten". Deze worden trouwens ook wel "Dwellers on the Threshold" genoemd, iedereen die voor het eerst gaat uittreden krijgt hiermee te maken. Wat ik altijd doe als ik slaap verlamming heb:Op donderdag 26 oktober 2006 21:27 schreef -hypnagogia- het volgende:
Ik denk ook niet dat het daadwerkelijk boosaardige geesten zijn oid en ik heb veel extremere vormen van dissocatie meegemaakt onder invloed van verschillende soorten drugs. Ik heb mezelf vele malen laten gaan, ggetracht om het over me heen te laten komen maar de extreme angst is gewoonweg niet weg te relativeren helaas. Vergelijk het met een nachtmerrie waarvan je weet dat je droomt, in dat geval probeer je ook wakker te worden omdat het totaal niet comfortabel is, helemaal omdat die mogelijkheid er ook is.
Of zo kalm mogelijk blijven, niet proberen te bewegen en wachten tot het over is
Of uittreden en maffe dingen doen
quote:Ik wel, en ik voelde ook echt dingen.Op vrijdag 27 oktober 2006 13:24 schreef -hypnagogia- het volgende:
Ik kan mezelf wel altijd wakker krijgen tijdens een verlamming, heb gelukkig nog nooit visuele hypnagogische hallucinaties gehad.
Tijdens slaapverlamming kun je trouwens heel makkelijk uittreden: Je niet bewegen tijdens het gezoem/geschud/gepiep... en daarna als het rustig is er zijwaarts uitrollen. Werkt bij mij niet altijd en alleen als ik op mn zij lig.
Niet dat ik daar altijd succes mee heb, de laatste tijd val ik meteen door mn huis heen de grond in...en is het altijd donker
Als je niet weet wat het is kan het inderdaad vreselijk eng zijn. Het is bij uitstek het meest kutte wat ik ooit heb meegemaakt...vroeger als kind durfte ik nooit te slapen..ik lag gewoon met ogen open in bed te staren naar mijn lampje tot ik in slaap viel
quote:hey dat heb ik andersom gehadOp zondag 8 oktober 2006 03:14 schreef milagro het volgende:
sleep paralysis is in feite een normaal iets dat tijdens het dromen voorkómt dat je wat je droomt niet echt uitvoert, alleen soms is die status nog bezig als je al wakker bent, als je midden in een droom plots wakker wordt, en daarom kun je dan dus even , hooguit een minuut, je niet bewegen, op je ogen na dan.
dat ik handelingen uit mijn droom ging uitvoeren en dat ik dus bijv keihard tegen de muur schop gelukkig
Als ik heel laat naar bed ging had ik er last van bij het in slaap vallen, en soms werd ik ook 's nachts wakker en dan zorgde slaapverlamming ervoor dat het een enorme ellende was om weer in slaap te vallen.
De enige oplossing die ik er in die tijd voor wist te vinden was - hoe stom het ook klinkt - het lezen van stripboeken totdat ik, afgeleid door vrolijke avonturen, tamelijk probleemloos eindelijk het bewustzijn verloor. Ik ben jarenlang minstens eens per week met het licht aan en mijn neus in een Suske en Wiske in slaap gevallen. Afleiding in de vorm van iets lichts en luchtigs (en dan echt tot op het punt van definitief in slaap vallen) was het enige dat ervoor kon zorgen dat mijn hoofd met iets anders bezig was dan helder blijven terwijl mijn lijf in slaap viel. Behelpen, maar toch effectief.
of bedoel je dat je erna bang was om weer te gaan slapen en daarom wakker bleef?
quote:http://answers.yahoo.com/question/index?qid=20060831182227AAsFCJ3Yes there are several methods of sleeping and even some drug therapy available for sleep paralysis. The best method to avoid sleep paralysis in my opinion (becuase I suffer from this) is simply to take 50mg of benadryl before I sleep. This is a common over the counter sleep aid and antihystimine. I really do not understand why it works. I am an insomniac and was told to use this to help me sleep. It has almost totally removed sleep paralysis from me.
My suggestion is to consult a doctor. they are proffesionals and are used to this stuff. My doctor has been working with me for several years about all of my different sleeping troubles. I have a few forms of insomnia so making me sleep is hard work. I give a lot of credit to my doctors. They are willing to work with me and are extremely intellegant people. Consider giving them a shot before you take the advice of just anyone.
quote:http://www.sleepnet.com/narco14/messages/781.htmlDon't know about a way to prevent sleep paralysis, but my doctor told me when it occurs, if you can wiggle a finger or toe or if someone touches you, it will stop. I believe antidepressants such as prozac (i.e. SSRI's) help with the paralysis. It is also worse when you sleep on your back. Jeanne
quote:http://www.dreamdoctor.com/better/paralysis/stuckinposition.shtmlThe medication that you currently take, which is a member of the SSRI medications—used most commonly to treat depression—dramatically reduces the overall amount of REM sleep you experience. You are correct in drawing a link between your use of this medication and the decrease in frequency of your sleep paralysis. Most cases of sleep paralysis arise from REM sleep.
Je zou ook een precursor van serotonine kunnen nemen voor het slapen, extract van grifonia zaad (5htp) of L tryptofaan capsules
quote:Ik heb bijna 7 jaar geleden langdurig last gehad van extreme slapeloosheid, incl. de slaapverlammingsverschijnselen en paniekaanvallen. Een benzodiazepine (in hoge dosering) in combinatie met een SSRI was toen idd het enige wat hielp.Op donderdag 9 november 2006 16:28 schreef ThinkTank het volgende:
O.a. SSRI's zouden ertegen helpen.
De SSRI is dan vooral om het paniek-gedeeltje op te vangen / weg te nemen.
Ik heb het nu ook 1 keer gehad, maar ik kon gewoon even niet gebewegen.
Ik ging op bed liggen en sloot mijn ogen. Ik ben iemand die elke nacht droom.
Op het moment dat ik mijn ogen sloot zat ik al direct in een droom. Ik droomde dan wel, geestelijk was ik gewoon nog bij bewustzijn. Ik hoorde ook geluiden zoals ik alle dromen. Dit gevoel was dus nu dat ik stemmetjes in mn hoofd had.
Mijn lichaam 'sliep' echter al vanaf het moment dat ik mijn ogen sloot.
Mijn lichaam was compleet verlamd inclusief mijn hoofd en mond. Ik kon mezelf niet wakker schudden of praten.
Dit was echt een eng gevoel. Pas na 'heftig' proberen te bewegen en het proberen van het aanspannen van het lichaam kwam er weer langzaam aan, lichaamsdeel per lichaamsdeel, een beetje gevoel en beweging terug.
Op het moment van het gevoel terug krijgen leken deze wel zo zwaar als beton. Pas na een paar minuten had ik het gevoel en beweging weer terug en kon ik zo uit mn droom wakker worden.
Voordat het gebeurde had ik last van een harde radio ruis in mn gehoor, wat zacht op kwam deinen.
Gelukkig sliep ik daarna gewoon zoals het hoort
Dit was best freaky. Mijn lichaam liep als het ware voor op mn geest, ook al droomde ik toch...met bewustzijn.
Viel me ook op dat de bijgaande emoties in de dromen die nacht elkaar in rap tempo afwisselden; het ene moment kwam ik niet bij van het lachen (soms ook letterlijk, fysiek dus
) van de weirde shit die over me heen kwam, het andere moment was het alleen maar heel erg creepy allemaal en naarmate de nacht verstreek werd het alleen maar meer creepy, inclusief de bekende 'noise' geluiden, slaapverlammingen, etc... Zo dacht ik op een gegeven moment <echt> dat mijn wekkerradio plots met luid volume spontaan was aangesprongen, maar dat zat dus in feite alleen maar in mijn hoofd.. Er was 1 droom die echt mijn verstand <ver> te boven ging die nacht..
Ik droomde dat ik in onze huiskamer zat met een hoop mensen, maar er was 1 ding wat enorm de aandacht trok. Er zat namelijk een reusachtig wit konijn op de bank, die kon praten ook nog!.. Begon dat konijn me op een gegeven moment een partij te zingen(!), niet met een menselijke stem, maar met een rare verdraaide creepy stem, deed me erg aan Donnie Darko denken, qua atmosfeer dan... Maar het meest bizarre moet nog komen.. Ik besefte dat ik droomde en bewust was ik dan ook erg 'alert' zeg maar, dus ik ging bewust aandachtig luisteren naar wat dat konijn nou eigenlijk aan het zingen was... Helaas heb ik de tekst niet onthouden, enkel flarden.. Maar wat ik wel onthouden heb is dat die hele 'song' ongeveer 12 regels besloeg en perfect rijmde ook nog! 
En dat terwijl er hele bizarre woorden werden gebruikt in die song, zelfs woorden die ik nog niet kende, maar waarvan ik in die droom wel wist wat ze betekenden... vaag (bv. "mollewopsjes" waren "jonge konijntjes" ) Ik moest me echt inhouden, dit was echt far beyond imagination!.. totdat dat konijn eindelijk uitgezongen was en daarna hield ik het niet meer, werd helemaal lijp en schaterlachend weer wakker 
[ Bericht 1% gewijzigd door Escaflowne op 02-04-2007 23:33:03 ]