OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik merk vaak dat als we vertellen dat Demi waarschijnlijk enigskind zal blijven mensen dat zielig vinden voor haar.
Nu vraag ik me af waarom?
Ikzelf heb een broer en daar had ik vroeger al altijd ruzie mee en nu zien we elkaar ook nog maar weinig (alleen op verjaardagen).
Dat iemand broers of zussen heeft wil niet meteen betekenen dat de band onderling ook goed is.
Het staat me ook tegen om voor een 2de kind te kiezen om de 1ste.
Hoe denken jullie hierover en wat zijn jullie ervaringen?
Nu vraag ik me af waarom?
Ikzelf heb een broer en daar had ik vroeger al altijd ruzie mee en nu zien we elkaar ook nog maar weinig (alleen op verjaardagen).
Dat iemand broers of zussen heeft wil niet meteen betekenen dat de band onderling ook goed is.
Het staat me ook tegen om voor een 2de kind te kiezen om de 1ste.
Hoe denken jullie hierover en wat zijn jullie ervaringen?
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ik ben enigskind... HET IS VERSCHIKKELIJK HUIIIILHUILSNARFSNARF!!
Nee maar serieus. Maakt echt niets uit. Soms heb je wel eens het gevoel van 'wat nou als...' maar vooral vroeger toen ik bij kinderen ging spelen die een zusje of broertje hadden en merkte hoe dat met elkaar aan het ruzien was had ik zoiets van
Kortom... er is niks mis mee.
Nee maar serieus. Maakt echt niets uit. Soms heb je wel eens het gevoel van 'wat nou als...' maar vooral vroeger toen ik bij kinderen ging spelen die een zusje of broertje hadden en merkte hoe dat met elkaar aan het ruzien was had ik zoiets van
Kortom... er is niks mis mee.
There are no things, but as a consequence there are as many things as we like
Enigste kinderen worden wel -bot gezegd- wat dichtgetikter dan kinderen met broertjes/zussen. Ze zijn namelijk veel minder gewend aan dingen als tegenspraak, dingen delen, inleven in een ander, etc.
Niet dat ze helemaal verknipt worden, maar het is vaak wel te merken aan iemand als hij enigst kind is geweest, helemaal als diegene niet al teveel met vriendjes gespeeld heeft. Als je enigste kind veel met vriendjes speelt is het effect wel minder.
Niet dat ze helemaal verknipt worden, maar het is vaak wel te merken aan iemand als hij enigst kind is geweest, helemaal als diegene niet al teveel met vriendjes gespeeld heeft. Als je enigste kind veel met vriendjes speelt is het effect wel minder.
Ik vind het niet zielig als ze nog klein zijn, maar als ze straks oud is en jullie je gebreken krijgen dan kan ze dat met niemand delen. Ik hoor heel vaak dat enigs kinderen dat heel vervelend vinden.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Ik ben nu zelf 17 en heb een zusje van 14.. Ik merk van mensen om mij heen die enigskind zijn dat ze anders zijn op grond van bijvoorbeeld; meer hebben dan anderen. Maar dat maakt niets uit! Sommige zijn wat verwender en scheppen daarmee op.
Van mensen om mij heen die enigskind zijn hoor ik geen negatiefe dingen alleen dat ze soms nadenken van als ik nou.... net zoals SpecialK zegt..
Er is wat mij betreft niets ergs aan..
Nou zal je misschien denken wat moet zij van 17 nou maar ik zit nu wel midden tussen de personen die nog thuis wonen en die enigskind zijn..
Ik wil je zeggen: NIET ERG!
Van mensen om mij heen die enigskind zijn hoor ik geen negatiefe dingen alleen dat ze soms nadenken van als ik nou.... net zoals SpecialK zegt..
Er is wat mij betreft niets ergs aan..
Nou zal je misschien denken wat moet zij van 17 nou maar ik zit nu wel midden tussen de personen die nog thuis wonen en die enigskind zijn..
Ik wil je zeggen: NIET ERG!
Of als de relatie van de ouders overhoop ligt, wat helaas ook af en toe gebeurt. Dan wordt je als enigst kind soms ineens erg alleen.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:37 schreef MeNicole het volgende:
Ik vind het niet zielig als ze nog klein zijn, maar als ze straks oud is en jullie je gebreken krijgen dan kan ze dat met niemand delen. Ik hoor heel vaak dat enigs kinderen dat heel vervelend vinden.
Daarintegen zijn mensen uit grotere families vaak ook makkelijk te herkennen aan de vele soap-achtige jeugdtrauma's, haat en nijd uit die tijd (dat rijmt) en ook psychologische problemen aangebracht door vermeende voortrekkerij door ouders.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:34 schreef TR08 het volgende:
Enigste kinderen worden wel -bot gezegd- wat dichtgetikter dan kinderen met broertjes/zussen. Ze zijn namelijk veel minder gewend aan dingen als tegenspraak, dingen delen, inleven in een ander, etc.
Niet dat ze helemaal verknipt worden, maar het is vaak wel te merken aan iemand als hij enigst kind is geweest, helemaal als diegene niet al teveel met vriendjes gespeeld heeft. Als je enigste kind veel met vriendjes speelt is het effect wel minder.
There are no things, but as a consequence there are as many things as we like
In mijn omgeving merk ik dat mensen die enigs kind zijn, veel meer sociale contacten hebben. Misschien zelfs sociaal vaardiger zijn. Ik denk dat dat te maken heeft met het feit dat ze vroeger op zoek moesten naar vriendjes om mee te spelen, dat die niet zomaar 'binnen handbereik' waren.
Mag ik vragen waarom Demi waarschijnlijk jullie enige kindje blijft?
Mag ik vragen waarom Demi waarschijnlijk jullie enige kindje blijft?
♥ ♥ Jij een beetje van mij, ik een beetje van jou. ♥ ♥
Mijn ouders zijn al snel gescheiden en ik ben enig kind.
Ik heb er eigenlijk geen problemen mee (gehad).
En wie zegt dat een broertje of zusje fijn is voor je eerste kind? Misschien kunnen ze helemaal niet met elkaar opschieten. Dan heb je er ook niks aan toch?
Ik heb er eigenlijk geen problemen mee (gehad).
En wie zegt dat een broertje of zusje fijn is voor je eerste kind? Misschien kunnen ze helemaal niet met elkaar opschieten. Dan heb je er ook niks aan toch?
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Er is wel een grijs gebied tussen enigst kind en "grotere families". Of noem jij gezinnen met 2-3 kinderen ook al zo?quote:Op woensdag 27 september 2006 11:39 schreef SpecialK het volgende:
[..]
Daarintegen zijn mensen uit grotere families vaak ook makkelijk te herkennen aan de vele soap-achtige jeugdtrauma's, haat en nijd uit die tijd (dat rijmt) en ook psychologische problemen aangebracht door vermeende voortrekkerij door ouders.
Ik heb een broertje en zusje, maar toen het slecht ging met mn vader had ik niks aan ze. Je kan er net zo goed alsnog alleen voor staan.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:37 schreef MeNicole het volgende:
Ik vind het niet zielig als ze nog klein zijn, maar als ze straks oud is en jullie je gebreken krijgen dan kan ze dat met niemand delen. Ik hoor heel vaak dat enigs kinderen dat heel vervelend vinden.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
enig kinderen zijn niet zielig of anders enige wat ik merk is dat je op latere leeftijd wat meer dingen gaat missen, zo zal je nooit van jouw kant oom/tante worden en zul je er als je ouders ziek worden en overlijden er alleen voor staan... ook eventuele zorg voor je ouders komt helemaal op jouw schouders, dat kan zwaar zijn omdat je het niet kan delen, behalve met een eventuele partner, maar dat is toch anders
Mijn moeder komt uit een gezin met in totaal 5 meiden. Dat's een vrij groot gezin.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:43 schreef TR08 het volgende:
[..]
Er is wel een grijs gebied tussen enigst kind en "grotere families". Of noem jij gezinnen met 2-3 kinderen ook al zo?
Komt nog regelmatig voor dat het tranen met tuiten geblazen is. Wat een familie drama's.
There are no things, but as a consequence there are as many things as we like
Natuurlijk, ons gezin voelt voor ons nu klaar, ik heb geen kriebels meer en mijn man ook niet.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:39 schreef lcicle het volgende:
Mag ik vragen waarom Demi waarschijnlijk jullie enige kindje blijft?
We zijn gelukkig met zijn 3tjes en financieel hebben we het nu ook goed.
Ik zeg nooit nooit maar voor nu hebben wij geen wens voor een 2de.
Iedereen bedankt voor de reacties.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ja maar dat zijn:quote:Op woensdag 27 september 2006 11:45 schreef SpecialK het volgende:
[..]
Mijn moeder komt uit een gezin met in totaal 5 meiden. Dat's een vrij groot gezin.
Komt nog regelmatig voor dat het tranen met tuiten geblazen is. Wat een familie drama's.
a) Allemaal vrouwen, die behoorlijk gemeen kunnen zijn
b) 5 kinderen, wat wel behoorlijk anders is dan 2 of 3
Snoopy dat is ook de reden waarom ik even twijfelde aan een tweede. Aan de ene kant wilden wij graag een tweede kindje, maar wat betekende dit voor de eerste?
Maar nu hij er is, zijn al die twijfels weg natuurlijk. Maar het is idd voor de eerste wel wennen een broertje. Dat vind ik soms nog sneuer voor Cas dan voor Léon. Want Léon krijgt dan veel meer aandacht dan Cas. Nu slaapt Cas natuurlijk nog wel veel. Maar daar komt op den duur ook verandering in. Volgens mij groei je daarin. (gelukkig maar)
Maar nu hij er is, zijn al die twijfels weg natuurlijk. Maar het is idd voor de eerste wel wennen een broertje. Dat vind ik soms nog sneuer voor Cas dan voor Léon. Want Léon krijgt dan veel meer aandacht dan Cas. Nu slaapt Cas natuurlijk nog wel veel. Maar daar komt op den duur ook verandering in. Volgens mij groei je daarin. (gelukkig maar)
Als je niet lacht, ben je dood.
Het is geen ramp allemaal, je moet ook niet kinderen gaan nemen tegen je zin.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:47 schreef snakelady het volgende:
[..]
Natuurlijk, ons gezin voelt voor ons nu klaar, ik heb geen kriebels meer en mijn man ook niet.
We zijn gelukkig met zijn 3tjes en financieel hebben we het nu ook goed.
Ik zeg nooit nooit maar voor nu hebben wij geen wens voor een 2de.
Iedereen bedankt voor de reacties.
Tja, ik ben tante, peettante zelf en mijn nichtje zal me niet eens herkennen als ze me tegenkomt op straat, dus dat zegt ook niet alles.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:45 schreef -_Tommy_- het volgende:
enig kinderen zijn niet zielig of anders enige wat ik merk is dat je op latere leeftijd wat meer dingen gaat missen, zo zal je nooit van jouw kant oom/tante worden en zul je er als je ouders ziek worden en overlijden er alleen voor staan... ook eventuele zorg voor je ouders komt helemaal op jouw schouders, dat kan zwaar zijn omdat je het niet kan delen, behalve met een eventuele partner, maar dat is toch anders
Ik denk dat ik ook weinig aan mijn broer heb als er iets met mijn ouders gebeurd.
Toen mijn opa op sterven lag was ik degene die mijn moeder opving, mijn broer is alleen op de begrafenis geweest en thats it.
Had dus net zo goed enigskind kunnen zijn.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Zielig vind ik het niet. Te prefereren echter ook niet, maar dat is puur in mijn eigen situatie. Ik zou graag twee of meer kinderen willen, mede omdat ik zo'n ontzettend goede band met mijn eigen broers en zussen heb (wij zijn met vijf kinderen plus een berg stiefbroers).
De enigs-kinderen die ik ken hadden allemaal wat meer moeite met dingen als ruzie maken, delen, etc. en ik denk dat dat iets is waar je als ouder in ieder geval allert op moet zijn.
De enigs-kinderen die ik ken hadden allemaal wat meer moeite met dingen als ruzie maken, delen, etc. en ik denk dat dat iets is waar je als ouder in ieder geval allert op moet zijn.
Nou mooi toch! Jullie zijn er gewoon al over uit.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:47 schreef snakelady het volgende:
Natuurlijk, ons gezin voelt voor ons nu klaar, ik heb geen kriebels meer en mijn man ook niet.
We zijn gelukkig met zijn 3tjes en financieel hebben we het nu ook goed.
Ik zeg nooit nooit maar voor nu hebben wij geen wens voor een 2de.
Iedereen bedankt voor de reacties.
Dat is alleen maar fijn.
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Hahaha, bij mijn schoonfamilie en mijn vaders familie idd ook, allemaal grote families en er is een en al haat en nijd onderling.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:45 schreef SpecialK het volgende:
[..]
Mijn moeder komt uit een gezin met in totaal 5 meiden. Dat's een vrij groot gezin.
Komt nog regelmatig voor dat het tranen met tuiten geblazen is. Wat een familie drama's.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Dus wie zegt dat een gezin met 2/3 kinderen niet zo gefrustreerd kan raken. Met een gezin van 3 kinderen heb je er altijd in in het midden die het (statistisch bewezen) het kutst heeft. Daarnaast heb je een gezin met 2 kinderen waarin de jongste voor zijn gevoel nooit wat mag en de oudste ziet dat de jongste juist meer mag dan hij/zij op die leeftijd.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:47 schreef TR08 het volgende:
[..]
Ja maar dat zijn:
a) Allemaal vrouwen, die behoorlijk gemeen kunnen zijn
b) 5 kinderen, wat wel behoorlijk anders is dan 2 of 3
Het is altijd hommeles met kinderen of je ze nou een irritant broertje of zusje er bij geeft of niet.
Lekker makkelijk om te roepen: "oh.. geen broertjes of zusjes gehad? Jij bent vast een social reject."
There are no things, but as a consequence there are as many things as we like
Ja tuurlijk kan dat. Alles kan. Ik bedoel heb ook wel een broer maar daar is ook alles mee gezegd hoorquote:Op woensdag 27 september 2006 11:44 schreef YPPY het volgende:
[..]
Ik heb een broertje en zusje, maar toen het slecht ging met mn vader had ik niks aan ze. Je kan er net zo goed alsnog alleen voor staan.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Eigenlijk wel maar als je minimaal 3x in dr week hoort dat enigskinderen zielig zijn begin je wel te twijfelen aan je keuze.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:51 schreef snoopy het volgende:
[..]
Nou mooi toch! Jullie zijn er gewoon al over uit.
Dat is alleen maar fijn.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
zegt ook zeker niet alles, maar heb toevallig in de schoonfamilie laatst meegemaakt dat broers en zussen het wel heel mooi samen konden opvangen en afsluiten en dat kan dus al enig kind zeker nietquote:Op woensdag 27 september 2006 11:50 schreef snakelady het volgende:
[..]
Tja, ik ben tante, peettante zelf en mijn nichtje zal me niet eens herkennen als ze me tegenkomt op straat, dus dat zegt ook niet alles.
Ik denk dat ik ook weinig aan mijn broer heb als er iets met mijn ouders gebeurd.
Toen mijn opa op sterven lag was ik degene die mijn moeder opving, mijn broer is alleen op de begrafenis geweest en thats it.
Had dus net zo goed enigskind kunnen zijn.
ga maar lekker nog een kindje maken omdat andere mensen het zielig vindenquote:Op woensdag 27 september 2006 11:53 schreef snakelady het volgende:
[..]
Eigenlijk wel maar als je minimaal 3x in dr week hoort dat enigskinderen zielig zijn begin je wel te twijfelen aan je keuze.
The weekend has landed. All that exists now is clubs, drugs, pubs and parties. Ive got 48 hours off from the world, man. Im gonna blow steam outa my head like a screaming kettle and talk codshit to strangers all night.
Als je het zelf gewoon niet wilt, dan is dat toch goed
Ik heb echter ook weleens iemand horen zeggen dat ze bang waren dat ze hun kind dan geen merkkleding konden geven, (ahum...Geef dan gewoon toe dat je er geen zin in hebt ofzo, maar dit was wel echt een k*tsmoes...)
Ik heb echter ook weleens iemand horen zeggen dat ze bang waren dat ze hun kind dan geen merkkleding konden geven, (ahum...Geef dan gewoon toe dat je er geen zin in hebt ofzo, maar dit was wel echt een k*tsmoes...)
hallo luitjes.
Dat heb ik nooit gezegd. Ik heb alleen gezegd dat van de enigst kinderen die ik ken het op sommige vlakken duidelijk merkbaar is. Lang niet erg genoeg om ze social reject te noemen, maar wel duidelijk merkbaar.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:52 schreef SpecialK het volgende:
-knip-
Lekker makkelijk om te roepen: "oh.. geen broertjes of zusjes gehad? Jij bent vast een social reject."
Ieder gezin kan verder in de knoop raken, onafhankelijk van het aantal kinderen. Dat heb ik ook nooit ontkend. Ik zie alleen wat typische overeenkomsten tussen de enigst kinderen die ik ken, that's all.
Volgens mij is dit een geval van 'het gras is altijd groener'... Er zijn enig kinderen die graag een broertje of zusje zouden willen hebben en er zijn kinderen met broertjes en zusjes die liever alleen geweest waren.
Ik persoonlijk ben heel blij dat ik mijn zus heb, oa voor de gevallen zoals toen mijn ouders ziek waren etc. dat je even samen daar over kan praten.
Daarentegen is een goede vriend van mij enig kind en dan zie je dat dat praten ook met hele goede vrienden kan en dat je niet per se broers of zussen nodig hebt.
Een andere goede vriend is ook enig kind en die heeft laatst zijn vader verloren en ja, dan ben je dus wel alleen met alles opruimen en afhandelen...
Maar of dat nou de overweging moet zijn om nog een kindje te nemen? Dat doe je toch omdat je dat zelf zou willen? Niet om een speelkameraadje voor je eigen kind te kweken.
Enneh... is 'enig kind' en iig niet enigst hoewel die kindjes vast heel enig zijn.
Ik persoonlijk ben heel blij dat ik mijn zus heb, oa voor de gevallen zoals toen mijn ouders ziek waren etc. dat je even samen daar over kan praten.
Daarentegen is een goede vriend van mij enig kind en dan zie je dat dat praten ook met hele goede vrienden kan en dat je niet per se broers of zussen nodig hebt.
Een andere goede vriend is ook enig kind en die heeft laatst zijn vader verloren en ja, dan ben je dus wel alleen met alles opruimen en afhandelen...
Maar of dat nou de overweging moet zijn om nog een kindje te nemen? Dat doe je toch omdat je dat zelf zou willen? Niet om een speelkameraadje voor je eigen kind te kweken.
Enneh... is 'enig kind' en iig niet enigst hoewel die kindjes vast heel enig zijn.
***
Dat is idd een kutsmoes, het enige van merkkleding wat mijn dochter heeft dat heft ze gehad, de rest komt van hans textiel, hema, de markt en de zeeman.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:56 schreef angelfist het volgende:
Als je het zelf gewoon niet wilt, dan is dat toch goed
Ik heb echter ook weleens iemand horen zeggen dat ze bang waren dat ze hun kind dan geen merkkleding konden geven, (ahum...Geef dan gewoon toe dat je er geen zin in hebt ofzo, maar dit was wel echt een k*tsmoes...)
Ze groiet er toch zo weer uit.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ik ben enig kind en er best happy mee. Ook toen m'n moeder vorig jaar ernstig ziek werd miste ik 't niet om een broer/zus te hebben om 't mee te delen; de gedachte was letterlijk niet in me opgekomen tot ik postje van MeNicole & Tommy las.
Natuurlijk heb ik wel eens een heel enkel keertje gedacht 'hoe zou het zijn als' of 'het zou vast leuk zijn als' maar niet vaker dan andere denkbeeldige situaties, hoe zou 't zijn als m'n vader zoveel reisde als die van een vriendinnetje die altijd over de wereld trok om een paar jaar in dit land, een paar jaar in dat land te wonen... hoe zou 't zijn om kind van een BN'er te zijn met al die fotografen... enzovoort. Gewoon iets om soms eventjes over te denken/fantaseren. Serieus als een gemis heb ik 't nooit, op geen enkele leeftijd, gezien! (ben nu 38)
(PS: Dat veel-bereisde vriendinnetje, daar ben ik wel echt jaloers op geweest, ondanks de nadelen -vrienden/vriendinnen achterlaten- die daar natuurlijk ook aan vast zitten. Op mensen met een broer/zus was ik nooit echt jaloers. Ik ben niet iemand geweest om me heel erg aan mensen/vrienden te hechten, maar zoveel zien leek me heel spannend en ik ben na de middelbare school ook zelf een aantal jaren naar het buitenland gegaan)
Natuurlijk heb ik wel eens een heel enkel keertje gedacht 'hoe zou het zijn als' of 'het zou vast leuk zijn als' maar niet vaker dan andere denkbeeldige situaties, hoe zou 't zijn als m'n vader zoveel reisde als die van een vriendinnetje die altijd over de wereld trok om een paar jaar in dit land, een paar jaar in dat land te wonen... hoe zou 't zijn om kind van een BN'er te zijn met al die fotografen... enzovoort. Gewoon iets om soms eventjes over te denken/fantaseren. Serieus als een gemis heb ik 't nooit, op geen enkele leeftijd, gezien! (ben nu 38)
(PS: Dat veel-bereisde vriendinnetje, daar ben ik wel echt jaloers op geweest, ondanks de nadelen -vrienden/vriendinnen achterlaten- die daar natuurlijk ook aan vast zitten. Op mensen met een broer/zus was ik nooit echt jaloers. Ik ben niet iemand geweest om me heel erg aan mensen/vrienden te hechten, maar zoveel zien leek me heel spannend en ik ben na de middelbare school ook zelf een aantal jaren naar het buitenland gegaan)
Dat zeg ik niet, maar ik wil wat het beste is voor mijn dochter, ik wil dat ze gelukkig opgroeid en daardoor overweeg ik de meningen van anderen mensen.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:55 schreef Michellll het volgende:
[..]
ga maar lekker nog een kindje maken omdat andere mensen het zielig vinden
Ik zeg niet dat ik daarom vandaag nog mijn mirena eruitlaat plukken en mijn man van zijn werk roep om in bed te duiken.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ik vind meer kinderen ook wel te preferen, maar bij ons gaat het gewoon niet meer. Onze dochter is via IVF ter wereld gekomen op de valreep (laatste keer). Ik ben nu 40 en het houdt gewoon op. Ik zou ook niet meer zwanger dúrven raken.
Ik zit er best wel eens mee eerlijk gezegd. Maar hoop het te kunnen ondervangen door haar veel met haar neefjes en nichtjes te laten spelen, en met de vele buurkindertjes. Ze gaat naar de peuterspeelzaal als ze daar oud genoeg voor is en nu gaan we al vaak naar de inloop van het wijkgebouw. Ze geniet erg van kindertjes om haar heen.
Ik zit er best wel eens mee eerlijk gezegd. Maar hoop het te kunnen ondervangen door haar veel met haar neefjes en nichtjes te laten spelen, en met de vele buurkindertjes. Ze gaat naar de peuterspeelzaal als ze daar oud genoeg voor is en nu gaan we al vaak naar de inloop van het wijkgebouw. Ze geniet erg van kindertjes om haar heen.
Variety is the spice of life
Op het punt van 'dingen delen' is het juist zo dat enig-kinderen veel goedsgeefser zijn dan kinderen die gewend zijn aan broertjes/zusjes.quote:Op woensdag 27 september 2006 11:34 schreef TR08 het volgende:
Enigste kinderen worden wel -bot gezegd- wat dichtgetikter dan kinderen met broertjes/zussen. Ze zijn namelijk veel minder gewend aan dingen als tegenspraak, dingen delen, inleven in een ander, etc.
Ze zijn ook veel minder op 'bezit' of 'hebben' gericht.
De reden is eenvoudig, enig-kinderen zijn gewend dat ze geen moeite hoeven te doen hun 'bezit' te beschermen, hebben minder ervaring met het moeten 'vechten' voor je eigen speelgoed, voor je eigen ruimte en eigen spulletjes...
Je kunt natuurlijk het 'vechten met je broertjes/zusjes' enkel als een nadeel zien, maar deels kan het ook zijn dat ook het ruziemaken een goede voortbereiding is op de maatschappij...
Kinderen raken op die manier ook eerder gewend eraan om voor zichzelf te moeten opkomen en kunnen niet altijd bouwen op steun van de ouders.
Enig-kinderen zullen wel altijd hun ouders direkt achter zich hebben, die ouders hoeven nooit te kiezen in een conflict voor het ene kind of de andere (of zich er dan bewust buitenhouden: dat zoeken jullie zelf maar uit)..
dat kan soms ook niet altijd positief zijn, soms kan het betekenen dat een enig-kind ook moeite heeft zich 'los' te maken van hun ouders en te wennen aan eigen verantwoordelijkheid en op eigen benen te staan...
Maar verder is er niks 'zieligs' aan enig-kinderen, ze hebben zowel enige nadelen, als ook een heleboel voordelen van hun positie (veel liefde en aandacht van de ouders, meestal veel eigen speelgoed en mogelijkheden, de ouders doen meestal extraveel voor hun 'enig kind', en vervullen ook meer alle wensen)
Je bent pas geslaagd, als je niemand hebt laten zakken...
Nog 1 enigskind meld zich !
Je wil niet weten hoevaak ik hoor: "Ben jij enigskind, goh dan wordt zeker heel erg verwend"
Ik vind dit zo'n idiote opmerking !
Ik kom zeker niets te kort thuis, en mijn ouders overal voorlaten opdraaien doe ik al helemaal niet!
Het is voornamelijk een eigen keuze natuurlijk van jullie om Demi enigskind te laten blijven!
Als dit een keuze is van jullie, moeten jullie dat ook zeker doen!
Over zusje of broertje erbij kan ik weinig zeggen, mijn moeder heeft mij altijd vertelt dat zij nog wel een kindje wilde, maar mijn vader niet meer! Ik heb er verder ook niet naar gevraagd en mis het verder ook niet!
Je wil niet weten hoevaak ik hoor: "Ben jij enigskind, goh dan wordt zeker heel erg verwend"
Ik vind dit zo'n idiote opmerking !
Ik kom zeker niets te kort thuis, en mijn ouders overal voorlaten opdraaien doe ik al helemaal niet!
Het is voornamelijk een eigen keuze natuurlijk van jullie om Demi enigskind te laten blijven!
Als dit een keuze is van jullie, moeten jullie dat ook zeker doen!
Over zusje of broertje erbij kan ik weinig zeggen, mijn moeder heeft mij altijd vertelt dat zij nog wel een kindje wilde, maar mijn vader niet meer! Ik heb er verder ook niet naar gevraagd en mis het verder ook niet!
Wir müssen leben, bis wir sterben!
Ik ben enigskind en heb wel vaak een gemis gehad van een broertje of zusje in mijn kindertijd. Maar ik denk dat dat mede kwam omdat ik enorm tegen mijn ouders moest opboksen om een beetje vrijheid te krijgen en om dingen voor elkaar te kunnen krijgen. Mijn ouders waren enorm beschermend waardoor ik niet goed de kans heb gehad om mezelf te ontwikkelen omdat altijd hun smaak en mening werd opgedrongen.
Qua materialisme heb ik nooit wat te klagen gehad , niet dat ik heel erg verwend ben geweest maar van de dingen die ik kreeg was het vaak wel groter of duurder dan dat leeftijdsgenootjes kregen.
De periode dat ik me letterlijk heb los gemaakt van mijn ouders voelde ik me wel erg alleen en had ik ook weer erg graag een broer of zus gewild. En idd. zoals in de toekomst als mijn ouders (met wie ik nu een enorm sterke band heb sinds Isis er is) er niet meer zouden zijn dan heb ik dus echt geen familie meer.
Al zie ik ook de negatieve kanten van broers en zussen hebben. Mijn moeder komt uit een gezin met 2 broers en 1 zus en mijn vader heeft nog 2 zussen , van al die broers en zussen is er nu alleen nog contact met 1 zus van vaders kant en de rest van de contacten zijn helemaal verbroken.
Mijn man heeft nog 1 broer en ook al is dat contact niet altijd optimaal sinds hij een nieuwe vrouw heeft , als er echt iets is staan ze wel voor elkaar klaar.
Vanwege mijn eigen gemis wilde ik dus wel graag een broertje of zusje voor Isis hebben , maar ook omdat het mijn eigen wens was om 2 kindjes te hebben.
Qua materialisme heb ik nooit wat te klagen gehad , niet dat ik heel erg verwend ben geweest maar van de dingen die ik kreeg was het vaak wel groter of duurder dan dat leeftijdsgenootjes kregen.
De periode dat ik me letterlijk heb los gemaakt van mijn ouders voelde ik me wel erg alleen en had ik ook weer erg graag een broer of zus gewild. En idd. zoals in de toekomst als mijn ouders (met wie ik nu een enorm sterke band heb sinds Isis er is) er niet meer zouden zijn dan heb ik dus echt geen familie meer.
Al zie ik ook de negatieve kanten van broers en zussen hebben. Mijn moeder komt uit een gezin met 2 broers en 1 zus en mijn vader heeft nog 2 zussen , van al die broers en zussen is er nu alleen nog contact met 1 zus van vaders kant en de rest van de contacten zijn helemaal verbroken.
Mijn man heeft nog 1 broer en ook al is dat contact niet altijd optimaal sinds hij een nieuwe vrouw heeft , als er echt iets is staan ze wel voor elkaar klaar.
Vanwege mijn eigen gemis wilde ik dus wel graag een broertje of zusje voor Isis hebben , maar ook omdat het mijn eigen wens was om 2 kindjes te hebben.
Een collega'tje van mij zei eens: 'Met eentje heb je een kind, met 2 wordt het pas een gezin.'
Maar dat is volgens mij ook een gevoelsmatig iets.
Maar dat is volgens mij ook een gevoelsmatig iets.
***
Er is een soortgelijk topic hierover waar je misschien ook nog wat aan hebt, maar ik kan het zo snel niet vinden.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Dat vind ik best een rare opmerking! Wij hebben nu 1 kind en het voelt zeker wel als gezin.quote:Op woensdag 27 september 2006 12:24 schreef Brighteyes het volgende:
Een collega'tje van mij zei eens: 'Met eentje heb je een kind, met 2 wordt het pas een gezin.'
Maar dat is volgens mij ook een gevoelsmatig iets.
Ik denk dat enigkind zijn voor en nadelen heeft, net zoals dat is bij 2/3/4/enz kinderen. Je moet kiezen waar jullie je goed bij voelen. Zelf wil ik graag meer kinderen (2, misschien 3), maar vind enigkinderen (raar woord) zeker niet zielig.
*brr* wat een onopersoonlijke uitspraak, alsof de personen niets uitmaken...quote:Op woensdag 27 september 2006 12:24 schreef Brighteyes het volgende:
Een collega'tje van mij zei eens: 'Met eentje heb je een kind, met 2 wordt het pas een gezin.'
Maar dat is volgens mij ook een gevoelsmatig iets.
Een 'gezin' is naar mijn idee gewoon een manier van samenleven waarbij je je activiteiten samen plant en coordineert...
zelfs twee samenlevende mensen zonder kinderen kunnen een gezin zijn (zolang ze dan maar niet 'langs elkaar heenleven', wat ik soms merk bij bekenden zonder kinderen, dat die hun partner soms dagenlang nauwelijks zien en/of spreken).
Ook bv een partner die voor een ernstig zieke, gehandicapte of iig hulpbehoevende partner zorgt zie ik ook als een 'gezin'..
daarbij een echtpaar met twe kinderen, waarvan de man altijd laat thuiskomt, sochtends vroeg vertrekt en ook in het weekende liever met vrienden weggaat.. daarvan ontbreekt volgens mij evenzeer sterk de 'gezinsfactor'... ook al heeft die vrouw dan twee kinderen.
Je bent pas geslaagd, als je niemand hebt laten zakken...
Owja, dus als er een kind uit huis gaat ben je ineens geen gezinnetje meer ofzo?quote:Op woensdag 27 september 2006 12:24 schreef Brighteyes het volgende:
Een collega'tje van mij zei eens: 'Met eentje heb je een kind, met 2 wordt het pas een gezin.'
Maar dat is volgens mij ook een gevoelsmatig iets.
Ik denk dan altijd aan onze vakantiekaarten enzo. Als er een kindje bijkomt wordt het Familie zus en zo, anders was het de heer en mevrouw zus en zo.
Dus wel degelijk een gezin met 1 kind hoor.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Hele rare opmerking hoor. Dat ligt er maar aan wat je definitie van een gezin is. (de paus trok daar onlangs nog grootouders bij ook).quote:Op woensdag 27 september 2006 12:24 schreef Brighteyes het volgende:
Een collega'tje van mij zei eens: 'Met eentje heb je een kind, met 2 wordt het pas een gezin.'
Maar dat is volgens mij ook een gevoelsmatig iets.
Je hebt toch ook 1-oudergezinnen? Dan heb je ook 1 kindgezinnen dunkt me.
Ons gezin met 1 kind voelt als een gezin, dat zijn we ook.
Variety is the spice of life
Hier ben ik het niet mee eens. Ik heb echt moeten leren delen toen ik al wat ouder was.quote:Op woensdag 27 september 2006 12:09 schreef Stippel het volgende:
[..]
Op het punt van 'dingen delen' is het juist zo dat enig-kinderen veel goedsgeefser zijn dan kinderen die gewend zijn aan broertjes/zusjes.
Ze zijn ook veel minder op 'bezit' of 'hebben' gericht.
Mijn ouders stonden echt niet direct achter me. Heb altijd zelf mijn boontjes moeten doppen. Op zich niks mis mee.quote:Enig-kinderen zullen wel altijd hun ouders direkt achter zich hebben, die ouders hoeven nooit te kiezen in een conflict voor het ene kind of de andere (of zich er dan bewust buitenhouden: dat zoeken jullie zelf maar uit)..
dat kan soms ook niet altijd positief zijn, soms kan het betekenen dat een enig-kind ook moeite heeft zich 'los' te maken van hun ouders en te wennen aan eigen verantwoordelijkheid en op eigen benen te staan...
Maar door het verder erg kort houden en nog steeds beslissingen nemen voor me zelfs in mijn tienerjaren (mijn koos bv. nog steeds de kleding uit die gekocht werd of die ik aan moest de volgende dag , niet echt leuk als je 16 bent ) heeft het erg veel moeite gekost om los te komen van ze. Ik probeerde zo ontzettend los te komen en werd daardoor steeds strakker gehouden door mijn ouders met als gevolg een steeds moeilijker wordende puber die zich nog meer ging afzetten overal tegen. Het heeft iig. veel verdriet opgeleverd bij zowel mijn ouders (die het niet zo kwaad bedoelden als ik toen dacht) als mij.
Dit is een kwestie van de TT lezen en er een vooroordeel ingooien?quote:Op woensdag 27 september 2006 12:39 schreef Nyles het volgende:
Nee, niet zielig, maar verwent 9van de 10 keer!
Variety is the spice of life
dat an best, maar jongere kinderen in gezinnen met meer kinderen leren al snel dat 'delen', maar bv ook het 'eigen bezit zekerstellen'... en bv het ruziemaken om voor hun eigen belangen op te komen...quote:Op woensdag 27 september 2006 12:37 schreef Xanthe het volgende:
Hier ben ik het niet mee eens. Ik heb echt moeten leren delen toen ik al wat ouder was.
Enig-kinderen zullen dat als ze het nodig blijken te hebben, dan op latere leeftijd moeten leren en meestal is het leervermogen van jonge kinderen veel beter wat dat soort zaken betreft...
Dus kinderen in gezinnen met kinderen hebben een zeker nut aan het 'ruziemaken' met broertjes/zusjes... je leert er ook veel van, het opkomen voor jezelf.
een enig-kind zal dat slechts in mindere mate direkt nodig hebben (misschien deels wel bij vriendjes, op de kleuter- op peuterspeelszaal) en wordt daar dan ook minder in 'getraind'
daarin lijk je volgens mij idd een bevestiging te geven, dat het voor ouders met slechts één kind wat lastiger kan zijn om hun kind 'los' te laten.quote:Mijn ouders stonden echt niet direct achter me. Heb altijd zelf mijn boontjes moeten doppen. Op zich niks mis mee.
Maar door het verder erg kort houden en nog steeds beslissingen nemen voor me zelfs in mijn tienerjaren (mijn koos bv. nog steeds de kleding uit die gekocht werd of die ik aan moest de volgende dag , niet echt leuk als je 16 bent ) heeft het erg veel moeite gekost om los te komen van ze. Ik probeerde zo ontzettend los te komen en werd daardoor steeds strakker gehouden door mijn ouders met als gevolg een steeds moeilijker wordende puber die zich nog meer ging afzetten overal tegen. Het heeft iig. veel verdriet opgeleverd bij zowel mijn ouders (die het niet zo kwaad bedoelden als ik toen dacht) als mij.
(ouders met meerdere kinderen leren al vanaf vroege leeftijd dat ze niet iedere keer op alles kunnen letten, en daardoor laten ze hun kind ook meer alleen uitvinden... waarbij overigens opvallend is dat de eerstgeborene veelal nog wel meekrijgt dat de ouders heel 'nauw' op hem/haar letten, terwijl het tweede kind altijd veel meer vrijheid heeft)
Je bent pas geslaagd, als je niemand hebt laten zakken...
Onzinquote:Op woensdag 27 september 2006 12:39 schreef Nyles het volgende:
Nee, niet zielig, maar verwent 9van de 10 keer!
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
|
|
