[Tournament] De grootste comeback allertijden - nomineren

Lemond had ik al genoemd.

Bob de Jong wordt 20ste op de spelen. Helemaal afgeschreven. 4 jaar later wint ie goud op de 10 kilometer.
Nederland staat uit tegen Noor-Ierland met 2-0 achter. Eindstand 3-2 voor Oranje en de eerste keer dat van Basten en Gullit in Oranje schitteren.
West Duitsland staat in de finale van het WK-54 met 2-0 achter tegen de Hongaren die al 5 jaar ongeslagen zijn. Eindstand 3-2 voor de Duitsers.

quote:

Op zondag 17 september 2006 19:04 schreef placebeau het volgende:
Zou ik VDB al nomineren?

Ja, of Martin Verkerk.

Hoewel... de RG waar ie de finale haalde stond ie in de 2e ronde een paar match points achter tegen Horna. Ook een knappe comeback.

Jan Jansen staat bijna een minuut achter op de gele trui drager Herman van Springel. In de afsluitende tijdrit in de Tour van 1969 maakt ie de achterstand goed op de tijdritpecialist en wint de Tour.

- Carl Verheyen lijkt een paar rondjes voor het einde totaal kansloos tegen Bob De Jong op de 10km van het WK afstanden in 2001. Maar hij slaagt er in om bijna een halve ronde in te halen, heeft De Jong 1 rondje voor het einde te pakken en wordt voor het eerst wereldkampioen.
- Iedere 10km van Frank Dittrich.
- Bart Veldkamp wordt na een paar slechte jaren opeens weer tweede op het EK allround (2001) waarbij hij nog maar een paar tienden tekort komt op Sjepel.

Leuk tournament met veel Oh-jaatjes. Ik weet zeker dat we er nog veel zijn vergeten

Erik Dekker wordt bij Parijs-Tours in 2005 na een enorme solo teruggepakt door een groepje. Hij weigert op te geven, en komt op onverklaarbare wijze toch weer in z'n eentje vooraan te zitten. Met het peloton vlak achter hem weet hij tóch nog de finishlijn als eerste te passeren.

quote:

Op zondag 17 september 2006 21:38 schreef wimderon het volgende:
-Pereiro die na een achterstand van een klein half uur toch de tour wint

Had Pereiro niet net een voorsprong van een klein half uur?

quote:

Op dinsdag 19 september 2006 06:51 schreef placebeau het volgende:

[..]

Had Pereiro niet net een voorsprong van een klein half uur?

Nee.

Kom op mensen nomineren

Hermann Maier moet er ook bij.

en Verkerk!

Na 2 jaar blessures wint hij Roland Garros 2007

Oh, jullie vergeten de winnaar!

Goran Ivanisevic, afgezakt tot buiten de top 100, die met een lijf dat eigenlijk niet meer kan met een wildcard mag meedoen aan wimbledon, en het opeens nog wint ook (en hoe!).

Oh ja

Stom dat ik daar zelf niet aan denk als ik zo'n verkerk noem.
Ik heb die informatie niet in me als parate kennis, maar dat gaat reactief. Ik weet het alleen als het een antwoord is op een vraag. Uiteraard moet die vraag specifiek zijn, dus met de vraag wat is de grootste comeback hoef je niet komen

Er zitten voor mij ook veel Oh-jaatjes tussen. Daarom is uit zo'n leuk toernament.

-Lasse Viren die tijdens de finale van de 10.000 meter in Munchen valt, weer opstaat (niet zuiver weliswaar ) naar goud rent
-Charlton Athletic dat in 1957 5-1 achterstaat na een uur spelen en met een man minder speelt en vervolgens met 6-5 voorkomt, waarop de tegenstander (Huddersfield) meteen gelijk maakt maar Charlton alsnog met 7-6 wint door een doelpunt in de laatste seconde van de wedstrijd
-Dennis Taylor die met 7-0 achterkomt in de finale van The Cruicible, dan door een fout van Steve Davis op het scorebord komt, uiteindelijk wordt het 17-17 en wint Taylor het deciding frame door een legendarische respotted black.
-Manchester United dat in 1958 de FA cup finale bereikt na de fatale crash eerder dat jaar

Oe Dennis Taylor lijkt de dag van gisteren. Doe laatste bal

Dennis Law moet na jaren trouwe dienst weg bij Manchester United, waar ie oa de EC-1 mee heeft gewonnen en waar ie europees speler van het jaar werd. In de laatste wedstrijd het jaar daarop is het Manchester City - Manchester United. Law scoort en United degradeert daardoor. Law weigert uit respect voor zijn vorige club te juichen. En verontschuldigt zich zelfs.

Jason McCartney!

Wie zegt u?

Jason McCartney was een goed AFL-speler voor onder andere de North Melbourne Kangaroos, in 2002 verbrandde hij meer dan 50% van zijn lichaam in de bomaanslag in Bali. Ondanks zijn brand- en schrapnellwonden hielp hij talloze mensen uit het vuur en het puin ontsnappen. Omdat hij zijn eigen situatie onderschat had, stierf hij zelf bijna en wist men hem dankzij enkele operaties te redden. Niemand verwachtte dat hij ooit weer AFL, een zware contactsport, zou spelen.

Op 6 juni 2003 had hij zich echter weer helemaal teruggevochten Gewikkeld in beschermend verband, in een shirt met lange mouwen en met speciale handschoenen aan speelde hij tegen de Richmond Tigers.

Zo'n verhaal verdient natuurlijk een sprookjeseinde, niet alleen trapte McCartney een goal, maar tevens zorgde hij voor de beslissende assist die de Kangaroos op voorsprong bracht met nog slechts luttele seconden op de klok.

Na de wedstrijd gaf hij aan om meteen te stoppen. Hij had alles in zijn come-back gestoken en kon niet meer. Later dat jaar trouwde hij met zijn vriendin.

mijn nominatie: Jason McCartney



Iemand anders die ook wel een knikje verdient is George Foreman, World Heavy Weight Champion boksen worden bij een terugkeer na je 40ste is ook niet niks.

Die van mcCartney is mooi

Van 1990 tot 1994 was Danny Nelissen prof-wielrenner in de PDM-ploeg. In 1992 won hij de GP Wallonië. In '94 kreeg hij voor het eerst last van hartritmestoornissen en keerde hij terug naar de amateurs.

Het daaropvolgende jaar behaalde hij het grootste succes uit zijn loopbaan; in Colombia werd hij wereldkampioen op de weg bij de amateurs. Daarmee was hij tevens de laatste wereldkampioen in die categorie, omdat de UCI in 1996 de amateur-categorie verving door een espoirs-categorie. Dit leverde hem de verkiezing tot Sportman van het jaar op

bovendien was het niet zomaar een WK, het was op één van de zwaarste parcoursen van de laatste 25 jaar