We zaten al jaren bij elkaar in de klas, en waren ook goede vrienden. Hij was wel eens verliefd geweest op mij, had zelfs een keer met een roos voor mijn deur gestaan om verkering te vragen (zo ging dat toen 
![]()
) maar in die tijd vond ik hem absoluut niet leuk. Wel heel aardig en fijn om mee te praten, maar verder niet aantrekkelijk. Op gegeven moment kreeg hij een relatie met een meisje, die hem op een erg pijnlijke manier dumpte. Daar heeft hij heel lang van in de put gezeten, en in die tijd hebben we veel met elkaar gepraat.
Uiteindelijk gingen we regelmatig met nog 2 vriendinnen bij mij thuis afspreken, en die 2 zeiden wel eens voor de grap dat we zo goed bij elkaar pasten, maar wij hevig ontkennen natuurlijk. Ik was toen 15 en hij 17. Toch bleef hij op die avondjes wel eens langer dan de rest, en na een tijdje werd onze vriendschap toch wat intiemer. Friends with benefits, zeg maar. Dat vertelden we alleen tegen niemand.
Na een tijdje waren de rollen omgedraaid. Ik was smoorverliefd op hem, terwijl hij terughoudend was, ook vanwege alle gedoe met zijn ex. Ik was echt bang dat ik mijn kans gehad had. Maar goed, uiteindelijk werden we toch steeds closer, vaak bij elkaar zijn en zoenen. Ik durfde hem steeds niet te vragen om de knoop door te hakken, bang dat het in mijn nadeel zou uitpakken, maar het ging toch wel opvallen dat we veel bij elkaar waren en het werd steeds moeilijker om te weten hoe we ons naar de buitenwereld moesten gedragen. Daarom hebben we het er op een avond over gehad, wat we voor elkaar voelden en hoe we verder wilden. Uiteindelijk vroeg ik hem wat we zouden zeggen als iemand vroeg of we iets hadden. Toen zij hij iets in de trant van "dan zeggen we maar dat we verkering hebben". Toen hadden we dus iets. Niet de meest romantische manier om een relatie te beginnen. 
![]()
Maar goed, dat is dus wel vier jaar en vijf maanden geleden.