Eindelijk thuis!
Dank voor alle felicitaties!
Woensdag dus de opname en tijdens de nacht elk uur voorbij zien komen , uiteindelijk om 5 uur de tv maar aangezet en om 5.45 richting de verpleging gelopen omdat ik me eigenlijk nog wel even voor de operatie wilde douchen. Ze kwam meteen mee om me te scheren en een klisma te geven en daarna dus heerlijk gedoucht om vervolgens een infuus en en katheter te krijgen. Rond 7.30 was Jeroen er dan ook en om 7.45 kreeg ik een of ander vies drankje (smaak van anijs en tandpasta) tegen de misselijkheid en reden de verpleegster en Jeroen mij in mijn bed naar de verkoeverkamer , Jeroen kreeg een mooi "astronautenpak" aan en we mochten wachten tot de OK zo ver gereed was ofzo.
Op de OK kreeg ik een warme doek over mijn benen maar mijn voeten staken eruit dus die werden nogal koud. Ik mocht mooi bol gaan zitten en kreeg een voorverdoving die zoals ze zeiden wel een beetje branderig aan kon voelen...Nou dat was alsof er een sigaret op mijn rug werd uitgedrukt , volgens mij hebben ze dat de vorige keer helemaal niet gedaan...
Vervolgens de ruggeprik en alles werd zo lekker warm en tintelig. Ik was klaar voor de operatie en de rest werd in orde gemaakt. Al snel hoorden we dat ze er al bijna was en vlak daarna hoorde ik het eerste geluidje van Merel. Ze werd meegenomen naar een tafeltje op een paar meter afstand van me waar ze haar begonnen leeg te zuigen terwijl ze behoorlijk aan het huilen was. Toen ze klaar waren werd ze lekker in doeken gewikkeld en werd ik van wat aparatuur los gemaakt en kreeg haar op mijn borst gelegd en mocht ik haar even knuffelen. Het enige wat ik tussen de tranen (bij Isis heb ik niet hoeven huilen) door kon zeggen was dat ze net zo mooi was al Isis bij de geboorte... Daarna gingen Jeroen en Merel met de verpleegkundige naar de kraamafdeling en werd ik dichtgenaaid.
Tijdens de keizersnede werd ik behoorlijk misselijk van dat drankje en heb ik dus ook alleen dat drankje uit gespuugd.
Tijdens het hechten waren ze aan het praten hoe ze hebben leren hechten op school , de een op kipfilet en de ander op ratten en dat de klas toen zo stonk , niet echt lekker om naar te liggen luisteren terwijl je al misselijk bent
Toen ik klaar was werd ik terug gebracht naar de verkoeverkamer waar het maar duurde en duurde voordat ik weg mocht , de reden was dat mijn bloeddruk (die al laag is van zich zelf) nu extreem laag was met een onderdruk van gemiddeld 35. Toen dit enigzins gestabiliseerd was met een onderdruk van ongeveer 48 en dit stabiel zo laag bleef mocht ik terug naar de afdeling en werd ik herenigd met Merel en Jeroen.
De rest van de dag is als een roes aan me voorbij gegaan , ik weet nog wel dat er wat visite is geweest maar verder is het allemaal een beetje wazig door de vermoeidheid. Vrijdags de 1e keer uit bed en naast het bed gezeten. De dag stond in het teken van de borstvoeding wat even duurde voordat deze op gang kwam. Zaterdag hetzelfde liedje , maar al wel echt uit bed en wat lopen.Merel was wel iets aangekomen doordat ze bijvoeding kreeg want het wachten op mijn borstvoeding durfden ze niet langer aan omdat Merel al zo weinig reserves had. Zondags ging het slechter met Merel , ze bleef maar afvallen ondanks dat de borstvoeding toch op gang was gekomen , maar het drinken ging al iets beter en dus bleven we nog een dag afwachten. Ze kreeg ook geen bijvoeding meer maar alleen flesjes met gekolfde melk. Maandags was Merel nog meer afgevallen en als deze trent zich door zou zetten zou dat betekenen dat ze richting de kinderafdeling zou gaan voor opname. Er werd overleg gepleegd met de kinderarts en deze wilde de borstvoeding stoppen omdat Merel genoeg dronk maar niet aankwam , we moesten over op de fles. Een behoorlijk verdrietig moment.s'Middags nog even buiten geweest en genoten van het heerlijke weer. Dinsdag's is Merel 25 gram aangekomen de fles doet haar dus goed. Vandaag wederom 25 gram aangekomen en omdat het nu dus goed ging met Merel tijd om naar huis te gaan.
Mijn wond is erg pijnlijk en behoorlijk blauw aan 1 kant waardoor het in en uit bed gaan erg moeizaam is. Ze hebben het wel zeer mooi gehecht (onderhuids) itt. de vorige keer dat ik een keizersnede heb gehad en krammen had. Verder heb ik nog erg last van stuwing en gebruik ik hiervoor nu ook medicatie.
De gyn was erg blij dat we toch voor een keizersnede zijn gegaan want tegen alle verwachtingen in bleek Merel helemaal niet ingedaald te zijn en dat lijkt dan weer op een herhaling met de vorige bevalling toen men dacht dat Isis goed lag. Bij een normale bevalling was de kans dus ook dit maal zeer groot geweest op een spoedkeizersnede. Hij vermoed dat mijn bekken misschien wel te smal is , maar dit gaan we niet meer onderzoeken omdat ik toch niet de wens heb voor nog een kindje.
Ondanks dat het nog een heel verhaal is geworden is dit wel zo ongeveer beknopt mijn verhaal van het ziekenhuis de afgelopen dagen.