De Kunst van het loslaten van een ex #43

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 09:02 schreef depax het volgende:
Ik heb de vader van mijn ex gemailed

My god...

Hahaha ik heb gedroomd over de vader van mn ex. Heel bizar. Maar ik zou hem niet hebben gemaild, maar dat ligt ook op de manier waarop je met hem omging natuurlijk. Als je m voorheen ook mailde, prima. Anders is het wel een beetje vreemd.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 20:15 schreef BloodyLotte het volgende:
Ja ik kan er ook niks aan doen dat ik verliefd word. Het gebeurt gewoon. En we hebben het hier over gehad.

Je bent niet verliefd, je hebt een rebound-jochie gevonden. Arme kerel, hij helemaal verliefd, en jij wilt alleen maar iemand om zo snel mogelijk die ex te vergeten die jou liet zitten.
Ik persoonlijk zou nog niet eens kunnen dénken aan een nieuwe relatie, die van mij duurde ook 3 jaar net zoals die van jou... Bijzonder dat het jou wel lukt om alweer verliefd te worden.

Maar hee, als jij er gelukkiger van wordt om op harten te gaan stampen omdat jou pijn gedaan is, vooral doen!

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 14:16 schreef Gripper het volgende:

[..]

Je bent niet verliefd, je hebt een rebound-jochie gevonden. Arme kerel, hij helemaal verliefd, en jij wilt alleen maar iemand om zo snel mogelijk die ex te vergeten die jou liet zitten.
Ik persoonlijk zou nog niet eens kunnen dénken aan een nieuwe relatie, die van mij duurde ook 3 jaar net zoals die van jou... Bijzonder dat het jou wel lukt om alweer verliefd te worden.

Maar hee, als jij er gelukkiger van wordt om op harten te gaan stampen omdat jou pijn gedaan is, vooral doen!

Sorry hoor maar hoe kun jij nou weten of zij verliefd is? Je bent iemand anders dan zij. Wat voor jou geldt, hoeft voor haar helemaal niet te gelden. Gun iemand anders haar plezier toch, de wereld wordt er echt niet beter van als er nog iemand thuis blijft zitten mokken.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 14:39 schreef Mini_rulez het volgende:

[..]

Sorry hoor maar hoe kun jij nou weten of zij verliefd is? Je bent iemand anders dan zij. Wat voor jou geldt, hoeft voor haar helemaal niet te gelden. Gun iemand anders haar plezier toch, de wereld wordt er echt niet beter van als er nog iemand thuis blijft zitten mokken.

Volgens mij is er niet echt een kunst. Je neemt plaats in de rollercoaster en wacht gewoon rustig af tot de rit vol misere en verdriet is afgelopen.

Sorry.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 14:16 schreef Gripper het volgende:

[..]

Je bent niet verliefd, je hebt een rebound-jochie gevonden. Arme kerel, hij helemaal verliefd, en jij wilt alleen maar iemand om zo snel mogelijk die ex te vergeten die jou liet zitten.
Ik persoonlijk zou nog niet eens kunnen dénken aan een nieuwe relatie, die van mij duurde ook 3 jaar net zoals die van jou... Bijzonder dat het jou wel lukt om alweer verliefd te worden.

Maar hee, als jij er gelukkiger van wordt om op harten te gaan stampen omdat jou pijn gedaan is, vooral doen!

Amen.

hmm hoe je ex een trap na te geven?O_o
btw als zij nou gelukkig is met hem dan wie zijn wij om daar over te oordelen?

bleeeeeeeeeeeeh, wat voel ik me godskleren verneukt. na 2 jaar is het sinds gisteren over, ze maakte het uit. ze houd niet meer van me en is niet meer verliefd op me zeg ze. ze kwam er dinsdag al mee dat ze even rust wilde na een ruzie, gisteren vertelde ze dat ze er goed over had nagedacht en ze me niet miste die paar dagen. ik vind het zo raar, ineens zonder vriendin... we deden alles samen, vulde elkaar aan... vorige week hadden we het gewoon nog goed, en nu is het ineens voorbij. ik wil het niet, het mag niet, het kan niet. ze vertelde me ook dat de ruzie de laatste druppel was, we hadden vaak ruzie en ze vertelde me steeds dat ik moest veranderen. nooit geweten dat het dan zo zou aflopen, dat dit de gevolgen zouden zijn. ik heb haar gevraagd om mijn fouten goed te laten maken, dat ik voor haar kan veranderen omdat ik nog zoveel van d'r hou. "dat is nu nog te vroeg" zei ze. ik weet het, het is allemaal valse hoop. maar als ik me niet aan hoop kan vasthouden, voel ik me helemaal fucked up

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 15:22 schreef Disorder het volgende:
Volgens mij is er niet echt een kunst. Je neemt plaats in de rollercoaster en wacht gewoon rustig af tot de rit vol misere en verdriet is afgelopen.

Dit is zo waar dat ik er gewoon om moest lachen. En om mezelf dus

hadden jullie het ook zo dat je heel erg veel behoefte had aan het contact met je ex? ik wil namelijk heel graag weten wat ze gaat doen de komende dagen, wat ze gedaan heeft, etc.

gisteravond ook nog met haar gesproken, het is voor haar echt helemaal voorbij. ik moet haar sowieso een week met rust laten, ook al vind ik dat heel erg moeilijk. ik wil haar namelijk elke minuut bellen, en vragen hoe het met haar gaat... gewoon even haar stem horen.

Ik had die drang in het begin ook heel erg.. tis als een magneet die je aantrekt lijkt het wel.

Ik kan je alleen maar zeggen .. probeer je sterk te houden en probeer het gevoel te negeren, leid jezelf af, ga andere dingen doen met vrienden, ga sporten.. iets waarbij je je gedachten op andere dingen kunt zetten.

In het begin zul je merken dat de drang er echt heel erg is.. je vraagt jezelf af of het nu nooit eens een keer ophoudt.. langzamerhand zul je merken dat het steeds beter gaat, en beter. Je hebt minder de drang om die persoon elke minuut van de dag te bellen of te smsen... En ik denk dat je het dan langzamerhand begint te accepteren. Totdat er een dag komt dat je beseft dat je de dag bent doorgekomen zonder dat je de drang had om contact op te nemen.

Maar dat heeft tijd nodig.. heeeeeel veel tijd.

Bij mij in totaal toch wel een dikke 7 maanden

Maar ik kan het, dus jij vast ook wel

ja, het word heel erg moeilijk, dat wel. maar ik weet dat ik nog jong ben (19) en nog een heel lang leven voor de boeg heb. ik voel nu plots wel een beetje innerlijke rust, geen verplichtingen meer. maar dit gaat met veel ups en downs natuurlijk, ik ben al blij dat ik nu al af en toe wat ups heb. ik ben heel erg blij als het weekend voorbij is, lekker de hele week van half 9 tot 5 werken... lekker bezig zijn

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 08:28 schreef Petsopjebilletjes het volgende:
hadden jullie het ook zo dat je heel erg veel behoefte had aan het contact met je ex? ik wil namelijk heel graag weten wat ze gaat doen de komende dagen, wat ze gedaan heeft, etc.

gisteravond ook nog met haar gesproken, het is voor haar echt helemaal voorbij. ik moet haar sowieso een week met rust laten, ook al vind ik dat heel erg moeilijk. ik wil haar namelijk elke minuut bellen, en vragen hoe het met haar gaat... gewoon even haar stem horen.

Ja heb ik precies hetzelfde. Daarom bel ik steeds andere mensen om erover te praten. Maar als er niemand beschikbaar is, dan ga ik heel rap de fout in. Gisteren bijna een uur met m'n ex zitten praten.

En inderdaad, het weekeinde is allesbehalve om iets naar uit te kijken. Door de week ben je tenminste nog bezig met iets dat je afleidt.

hou je het soms ook niet een beetje in stand door er zelf steeds over te praten, met vrienden, maar ook hier (wekenlang, maandenmlang hier posten).
Dat je de eerste paar weken er veel behoefte aan hebt, logisch, enzolang het nog "loopt", het nog niet definitef en duidelijk gedaan is , de relatie, maar is het dat wel, is het dan niet zo dat steeds weer het bespreken van je gevoelens, steeds weer willen horen dat hij of zij A deed omdat hij.zij ws B voelde of dacht etc etc , de pijn rekt, het afsluiten en doorgaan in de weg zit?


Op een gegeven moment is het ms beter om het gewoon te laten, je komt er toch nooit uit, de waaroms en zo.

Eh... nee... dit is allemaal alleen een uitlaatklep. Het beschermt mij tegen de ergste fout; contact opnemen met de persoon zelf.

dat begrijp ik , uitlaatklep, maar ik bedoel dus juist dat je soms teveel uitlaatkleppen kan hebben, dat je er met teveel mensen over begint, steeds weer, en daardoor het verdriet en het gemis vers houdt, zelfs als je hem niet eens meer af en toe ziet of spreekt....

Hmm.. nee.. niet echt want ik heb het best wel een tijd na afloop (de vorige keer) niet over hem gehad. Maar dat net niet af was was kennelijk wel een wederzijds spelend iets, want anders kan ik niet verklaren dat 'hij' twee maanden terug plotseling out of nowhere terug was met wat niet meer of minder dan een poging was om helemaal terug te komen.

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 15:33 schreef HiZ het volgende:
Hmm.. nee.. niet echt want ik heb het best wel een tijd na afloop (de vorige keer) niet over hem gehad. Maar dat net niet af was was kennelijk wel een wederzijds spelend iets, want anders kan ik niet verklaren dat 'hij' twee maanden terug plotseling out of nowhere terug was met wat niet meer of minder dan een poging was om helemaal terug te komen.

wees op je hoede voor het lezen van allerlei mooie intenties, HiZ, sommige intenties zijn oppervlakkiger of opportunistischer dan je wil zien, hè...

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 15:38 schreef milagro het volgende:

[..]

wees op je hoede voor het lezen van allerlei mooie intenties, HiZ, sommige intenties zijn oppervlakkiger of opportunistischer dan je wil zien, hè...

Oh, ik heb 'm gezegd dat ik inderdaad vond dat hij een grote fout heeft gemaakt vorig jaar, maar dat ik inmiddels doorgegaan was met mijn leven en dat er dat leven geen plek meer was voor hem.

quote:

Op zaterdag 30 september 2006 08:31 schreef Petsopjebilletjes het volgende:
bleeeeeeeeeeeeh, wat voel ik me godskleren verneukt. na 2 jaar is het sinds gisteren over, ze maakte het uit. ze houd niet meer van me en is niet meer verliefd op me zeg ze. ze kwam er dinsdag al mee dat ze even rust wilde na een ruzie, gisteren vertelde ze dat ze er goed over had nagedacht en ze me niet miste die paar dagen. ik vind het zo raar, ineens zonder vriendin... we deden alles samen, vulde elkaar aan... vorige week hadden we het gewoon nog goed, en nu is het ineens voorbij. ik wil het niet, het mag niet, het kan niet. ze vertelde me ook dat de ruzie de laatste druppel was, we hadden vaak ruzie en ze vertelde me steeds dat ik moest veranderen. nooit geweten dat het dan zo zou aflopen, dat dit de gevolgen zouden zijn. ik heb haar gevraagd om mijn fouten goed te laten maken, dat ik voor haar kan veranderen omdat ik nog zoveel van d'r hou. "dat is nu nog te vroeg" zei ze. ik weet het, het is allemaal valse hoop. maar als ik me niet aan hoop kan vasthouden, voel ik me helemaal fucked up

goh, ik zie mijn vader en moeder soms ook 2 a 3 maand niet, ik mis ze ook niet, maar dat betekent toch niet dat ik niet van ze houdt?? Kennelijk kan ze van niemand houden en draait het bij haar puur om verliefdheid...verliefdheid weg=relatie weg. Ze moet nog een hoop leren.

sommige vrouwen

Pff, ik weet echt niet meer wat ik er nou mee moet. Bij het idee dat ik hem kwijt ben, wil ik alleen maar bij hem zijn. Als we dan weer meer met elkaar omgaan en ik bedenk dat we misschien toch met elkaar verder kunnen, zit dat me ook niet lekker en vraag ik me weer af of we elkaar niet beter vrij kunnen laten.

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 01:20 schreef echt_gaar het volgende:

[..]

goh, ik zie mijn vader en moeder soms ook 2 a 3 maand niet, ik mis ze ook niet, maar dat betekent toch niet dat ik niet van ze houdt?? Kennelijk kan ze van niemand houden en draait het bij haar puur om verliefdheid...verliefdheid weg=relatie weg. Ze moet nog een hoop leren.

sommige vrouwen

je hebt helemaal gelijk... en nu is er nog iets ergers bij gekomen... ze heeft gewoon zondagavond afgesproken met een andere jongen, nu al! ze zegt dat ze verliefd op em is... wat vreselijk! hoe disrespectvol kan je zijn na 2 jaar, jezus.

maar gelukkig net geslaagd voor mijn rijexamen

ok, die andere jongen... daardoor is het dus uitgegaan. ze is tijdens onze relatie verliefd op hem geworden, waardoor de gevoels voor mij gewoon vervielen. fijn dat ze na 2 jaar zo eerlijk tegen je durft te zijn, "maar ik wilde het je vertellen". ach sterf toch wijf.

ik ken dat gevoel .... ik ging in eerste instantie 3 jaar met me ex toen ze iemand anders (haar muziek leraar) leuk vondt.
ik kreeg toen een andere vriendin wat niet helemaal lekker liep en me ex kwam met het feit dat ze me terug wou.
Zo verliefd als dat ik nog op haar was toch maar weer bij haar terug gegaan en weer geprobeerd.
na ongeveer een jaar werdt ze weer verliefd op een ander maar die ander wilt haar ook weer niet net als de eerste keer.
en nu heb ik weer een ander....

het wilt ons niet meezitten he stampurtjuh

ach ik zal je een ding zeggen je leert er wel van....
once a mirror is broken never try to fix it you will only cut your finger
en ben nu gelukkig zonder haar al heeft het een tijdje geduurt ook omdat ik nogal verlegen ben en niet zo snel meisjes aanspreek en al helemaal niet mee uitvraag.
heb het geluk dat ik me huidige vriendin al 6 jaar kende

ik heb het er nog wel moeilijk mee, ik word misselijk als ik er aan denk dat ze met die ander in bed ligt. en die gast zie ik nog regelmatig ook, nog erger. ik verwijt hem niks natuurlijk, mijn ex is gewoon te impulsief. maar dat maakt het natuurlijk niet minder kut.

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 14:04 schreef Petsopjebilletjes het volgende:
ik heb het er nog wel moeilijk mee, ik word misselijk als ik er aan denk dat ze met die ander in bed ligt. en die gast zie ik nog regelmatig ook, nog erger. ik verwijt hem niks natuurlijk, mijn ex is gewoon te impulsief. maar dat maakt het natuurlijk niet minder kut.

Oh god, dit is echt zo herkenbaar. Ik kan er inmiddels geen touw meer aan vastknopen waar ie eigenlijk mee bezig is. Gisteren zat ie zowat te huilen aan de telefoon, en rare opmerkingen te maken over dat hij bijna tegen me had gezegd dat ie van me hield omdat hij dat zo gewend was, maar dat hij dat nu natuurlijk niet meer kon zeggen. Ik voel me er flink kloten onder weer, maar eigenlijk heb ik ook zoiets van 'ja, jezus, wat moet ik hier nou mee? Iemand die zo stom bezig is om koppig een besluit door te drijven waar ie helemaal niet echt achterstaat, daar kun je beter geen relatie mee hebben'. Maar goed, een ander stukje van me wil 'm gewoon terug.

En langzaam maar zeker merk je toch dat dat minder zal worden op den duur.
En misschien.. en dat doet vaak verschrikkelijk veel pijn, is de beste manier om elkaar een tijdje met rust te laten.

Zodat je ook weer weet wat je zonder hem bent. Ooit komt jouw tijd wel weer en krijg je een vent die tenminste wel weet wat ie wil.

Al twijfel ik zelf vaak aan dat laatste. Ik geef mijn voorkeur aan wat oudere mannen (ben zelf 21, en dan heb ik het over mannen van 25, 26). Die hebben het allemaal wat meer op een rijtje dan een impulsieve gast van rond de 20 heb ik het idee.

Alhoewel.. mijn ex was ook 27 toen het uit ging en die wist ook beslist niet wat ie met zichzelf aan moest.

Moedeloos word je ervan soms.
Maar ik weet nu wel.. zonder hem kan ik ook:)

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 18:00 schreef HiZ het volgende:

[..]

Oh god, dit is echt zo herkenbaar. Ik kan er inmiddels geen touw meer aan vastknopen waar ie eigenlijk mee bezig is. Gisteren zat ie zowat te huilen aan de telefoon, en rare opmerkingen te maken over dat hij bijna tegen me had gezegd dat ie van me hield omdat hij dat zo gewend was, maar dat hij dat nu natuurlijk niet meer kon zeggen. Ik voel me er flink kloten onder weer, maar eigenlijk heb ik ook zoiets van 'ja, jezus, wat moet ik hier nou mee? Iemand die zo stom bezig is om koppig een besluit door te drijven waar ie helemaal niet echt achterstaat, daar kun je beter geen relatie mee hebben'. Maar goed, een ander stukje van me wil 'm gewoon terug.

Jeetje HiZ

Waarom wil je hem terug, omdat je het alleen zijn zat bent, heimwee naar toen, of gewoon écht omdat je nog steeds van hem houdt?
Als hij jou nu oprecht overkomt, en jij echt nog van hem houdt, tja....mensen maken fouten, doen domme dingen, als het weer goed voelt zou die ene domme fout van hem je niet tegen moeten houden, toch?
Dat je ms alsnog je neus stoot moet je incalculeren, maar dat moet iedereen met iedere nieuwe relatie, dus .....

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 18:28 schreef milagro het volgende:

[..]

Jeetje HiZ

Waarom wil je hem terug, omdat je het alleen zijn zat bent, heimwee naar toen, of gewoon écht omdat je nog steeds van hem houdt?
Als hij jou nu oprecht overkomt, en jij echt nog van hem houdt, tja....mensen maken fouten, doen domme dingen, als het weer goed voelt zou die ene domme fout van hem je niet tegen moeten houden, toch?
Dat je ms alsnog je neus stoot moet je incalculeren, maar dat moet iedereen met iedere nieuwe relatie, dus .....

Eh, haal je geen dingen door elkaar ? Dit is niet die toestand van vorig jaar in reprise. Dit gaat om een ander persoon en het is pas een paar dagen uit.

voel me al wat beter, gister was ze nog langs gekomen om mijn spullen te brengen en om haar spullen om te halen. erg lekker met elkaar gepraat, met het voelde heeeel erg raar... dat je je moet inhouden, had moeite om van haar af te blijven. ik heb er nu vrede me dat het uit is, maar voel me zo nu en dan nog wel flink kut omdat ze nu al op een ander verliefd is geworden.

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 23:53 schreef HiZ het volgende:

[..]

Eh, haal je geen dingen door elkaar ? Dit is niet die toestand van vorig jaar in reprise. Dit gaat om een ander persoon en het is pas een paar dagen uit.

oooooh, nou, dan kappen gewoon

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 08:54 schreef milagro het volgende:

[..]

oooooh, nou, dan kappen gewoon

Ja ja, ik ga ook wat sneller door de 'rouwperiode' heen, hoewel er ook deze keer allerlei rare emoties aan te pas komen. Ik heb deze keer gezegd (op zijn verzoek) dat ik wil proberen om bevriend te blijven. Maar ik heb bij ieder contact dat we hebben het gevoel alsof hij het er nog veel moeilijker mee heeft dan ik (aan de telefoon huilen, nadrukkelijk zeggen dat hij niet kan zeggen dat hij van me houdt omdat je dat niet kunt zeggen tegen een vriend. Dat soort shit. En dat terwijl hij het heeft uitgemaakt.

Makkelijk zal het wle nooit worden voor mij, zo'n verbroken relatie.

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 09:04 schreef HiZ het volgende:

[..]

Ja ja, ik ga ook wat sneller door de 'rouwperiode' heen, hoewel er ook deze keer allerlei rare emoties aan te pas komen. Ik heb deze keer gezegd (op zijn verzoek) dat ik wil proberen om bevriend te blijven. Maar ik heb bij ieder contact dat we hebben het gevoel alsof hij het er nog veel moeilijker mee heeft dan ik. En dat terwijl hij het heeft uitgemaakt.

Makkelijk zal het wle nooit worden voor mij, zo'n verbroken relatie.

ik wil dat ook heel erg graag, vrienden blijven. na 2 jaar is ze gewoon nog steeds mijn beste maatje. maar ik vind het erg moeilijk, ik wil liever dat heel mijn liefde voor haar weg is... dan zal het makkelijker gaan. en nou natuurlijk altijd nog de gedachte dat ze bij een ander in bed ligt

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 09:06 schreef Petsopjebilletjes het volgende:

[..]

ik wil dat ook heel erg graag, vrienden blijven. na 2 jaar is ze gewoon nog steeds mijn beste maatje. maar ik vind het erg moeilijk, ik wil liever dat heel mijn liefde voor haar weg is... dan zal het makkelijker gaan. en nou natuurlijk altijd nog de gedachte dat ze bij een ander in bed ligt

Nou ja, ik weet niet precies of ik het wel wil. Ik ben eigenlijk een alles of niets type. Dit is meer een expirement dan iets anders. Ik voel niet zo heel veel anders over 'm en eigenlijk is het feit dat het uit is ook weer niet zo verrassend; hij had het erg moeilijk met het feit dat we elkaar alleen konden zien als ik naar Istanbul ging en soms zelfs dan niet.

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 09:09 schreef HiZ het volgende:

[..]

Nou ja, ik weet niet precies of ik het wel wil. Ik ben eigenlijk een alles of niets type. Dit is meer een expirement dan iets anders. Ik voel niet zo heel veel anders over 'm en eigenlijk is het feit dat het uit is ook weer niet zo verrassend; hij had het erg moeilijk met het feit dat we elkaar alleen konden zien als ik naar Istanbul ging en soms zelfs dan niet.

ik heb ook liever alles of niets hoor, en voor mij is dit ook een experiment... maar ik heb liever dat ik haar nog zo af en toe spreek en zie, dan nooit meer. daar ken ik haar te goed voor...

is jouw verhaal ergens terug te lezen?

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 09:04 schreef HiZ het volgende:

[..]

Ja ja, ik ga ook wat sneller door de 'rouwperiode' heen, hoewel er ook deze keer allerlei rare emoties aan te pas komen. Ik heb deze keer gezegd (op zijn verzoek) dat ik wil proberen om bevriend te blijven. Maar ik heb bij ieder contact dat we hebben het gevoel alsof hij het er nog veel moeilijker mee heeft dan ik (aan de telefoon huilen, nadrukkelijk zeggen dat hij niet kan zeggen dat hij van me houdt omdat je dat niet kunt zeggen tegen een vriend. Dat soort shit. En dat terwijl hij het heeft uitgemaakt.

Makkelijk zal het wle nooit worden voor mij, zo'n verbroken relatie.

ja, woorden (tranen) en daden, hè..... sommige mensen gebruiken ineens een hoop (mooie) woorden als het over is.

niet echt een idee wat je moet doen, ik ken die knul niet, het verhaal erachter niet, maar van de weinige info zou ik zeggen kappen ermee, dit komt meer over als die lastige gewenningsperiode van elkaar of die ander loslaten, wat nog wel eens verward wordt met elkaar of die ander terugwillen.

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 09:17 schreef milagro het volgende:

[..]

ja, woorden (tranen) en daden, hè..... sommige mensen gebruiken ineens een hoop (mooie) woorden als het over is.

niet echt een idee wat je moet doen, ik ken die knul niet, het verhaal erachter niet, maar van de weinige info zou ik zeggen kappen ermee, dit komt meer over als die lastige gewenningsperiode van elkaar of die ander loslaten, wat nog wel eens verward wordt met elkaar of die ander terugwillen.

Ach, het verhaal is simpel. Het is heel erg leuk als je bij elkaar bent, maar het is moeilijk dat je niet altijd wanneer je het nodig hebt bij elkaar kunt zijn.

Laat ik maar duidelijk zijn; het is uit, game over.

Waar ik het nu over heb is dat ik niet wilde dat het uit is en dat dat mijn gevoelens bepaalt. En dat ik verdrietig ben en zo. Maar wat ik zie aan zijn kant is een overgevoeligheid die ik niet verwacht had gelet op de stelligheid waarmee hij mij mededeelde het uit te willen maken en het feit dat hij nadrukkelijk vroeg of we vrienden konden blijven.

Het geeft zo'n soort effect van 'Ja hallo, wie wilde het hier zo nodig uitmaken?'

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 10:02 schreef HiZ het volgende:

[..]

Ach, het verhaal is simpel. Het is heel erg leuk als je bij elkaar bent, maar het is moeilijk dat je niet altijd wanneer je het nodig hebt bij elkaar kunt zijn.

Laat ik maar duidelijk zijn; het is uit, game over.

Waar ik het nu over heb is dat ik niet wilde dat het uit is en dat dat mijn gevoelens bepaalt. En dat ik verdrietig ben en zo. Maar wat ik zie aan zijn kant is een overgevoeligheid die ik niet verwacht had gelet op de stelligheid waarmee hij mij mededeelde het uit te willen maken en het feit dat hij nadrukkelijk vroeg of we vrienden konden blijven.

Het geeft zo'n soort effect van 'Ja hallo, wie wilde het hier zo nodig uitmaken?'

hij houdt ms graag zijn opties open, geen idee.

ik begrijp je reactie, zou ik ook hebben, maar ja on the other hand, een ieder heeft het recht zich te verkijken, zich te bedenken, niets menselijks is ons allen vreemd tenslotte

het is aan jou dan om te bepalen of het verstandig is, of het oprecht is, of je op je trotse strepen blijft staan (als daar sprake van is tenminste).

ik kan wel zeggen wat ik ws zou doen, maar ja, dat zou zomaar wel eens niet het verstandigste kunnen zijn

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 09:12 schreef Petsopjebilletjes het volgende:

[..]

ik heb ook liever alles of niets hoor, en voor mij is dit ook een experiment... maar ik heb liever dat ik haar nog zo af en toe spreek en zie, dan nooit meer. daar ken ik haar te goed voor...

is jouw verhaal ergens terug te lezen?

Eh, nee. Niet echt terug te lezen.

Maar als je wilt weten hoe het is gegaan?

We kennen elkaar ongeveer anderhalf jaar via internet. En iets langer dan een jaar ook in het echt. We hadden geen van beiden verwacht dat de gevoelens zo heftig zouden zijn toen we elkaar dus ontmoetten. Probleempje; hij woont in het zuidoosten van Turkije het grootste deel van het jaar en ik in Amsterdam. We kunnen elkaar alleen zien als we toevallig allebei in Istanbul zijn (wat wel is gebeurd) of als ik naar hem reisde (ook een aantal keer gedaan). Daartussen veel telefoneren en msn.

Drie weken terug was ik in Turkije en ik heb toen ook een weekeinde ingelast om naar hem toe te gaan. Dat was een heel leuk weekeinde. Hij heeft me aan zijn beste vrienden daar (een homostel) voorgesteld als zijn vriendje. Ik ben aan zijn ouders voorgesteld als 'een vriend'. We hebben een leuke tijd gehad en ongelooflijke sex. En toen was het tijd om terug te vliegen naar Istanbul. Hij is later die week naar Ankara gevlogen om zijn zus te bezoeken en dat was eigenlijk al een beetje raar, want hij had vanuit Ankara makkelijk even langs kunnen komen in Istanbul, maar dat deed ie dus niet.

Vorige week zondag was ik weer terug in Amsterdam. Nadat ik een film had gezien belde ik hem, want dat deed ik eigenlijk altijd als ik naar de film was geweest. We houden allebei erg van films. Anyway, ik vertel hem dus dat ik naar 'Lady in the Water' ben geweest en dat ik dat wel een aardige film vond. HIj vertelt dat hij ook naar dezelfde film zal gaan en maakte toen een rotgeintje (?) over dat hij weer contact had met zijn ex (die in Ankara woont). Later heeft hij met nadruk gezegd dat het niet om die ex ging, en ik neem dat maar even aan (alsof het wat uitmaakt als het toch om die man zou gaan).

Ik ging echter wel over de rooie, en nadat hij had gezegd dat het een 'grapje' (let op de aanhalingstekens) was geweest en dat hij gewoon met zijn zus en zwager naar de film zou gaan heb ik heb gezegd dat ik baalde van het idee dat hij met anderen naar een film ging terwijl ik dat graag met 'm wilde doen. Anyway... het gesprek bleef wat stroef gaan. Ik heb hem onder andere gevraagd of hij meedeed met het vasten waarop het antwoord ja was (alarmbellen gingen toen dus echt af in mijn hoofd). Na nog wat doorpraten kreeg ik zo iets van 'verdomme, waarom is dit gesprek zo belachelijk moeilijk????'. En toen vroeg ik hem..'ben ik je vriendje eigenlijk nog wel?'. En toen kreeg ik dus als antwoord 'nee'.

Anyway, sindsdien heeft hij herhaald dat het 'uit is' of dat hij 'het uit moet maken', waarom is me niet echt duidelijk. Een wederzijdse vriend zegt dat hij 'zegt het niet te weten'. Aan mij heeft hij gevraagd of we vrienden kunnen blijven. Hij heeft me ook een kroonluchter gestuurd voor mijn huis in Istanbul en we praten sindsdien ook nog wel via MSN en ik bel hem ook wel. Maar hij raakt iedere keer overstuur dus als we contact hebben. En dat verbaast me dus echt wel, want ik heb het er ook wel moeilijk mee, maar hij is dus degene die zit te huilen en zo.

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 10:17 schreef milagro het volgende:

[..]

hij houdt ms graag zijn opties open, geen idee.

ik begrijp je reactie, zou ik ook hebben, maar ja on the other hand, een ieder heeft het recht zich te verkijken, zich te bedenken, niets menselijks is ons allen vreemd tenslotte

het is aan jou dan om te bepalen of het verstandig is, of het oprecht is, of je op je trotse strepen blijft staan (als daar sprake van is tenminste).

ik kan wel zeggen wat ik ws zou doen, maar ja, dat zou zomaar wel eens niet het verstandigste kunnen zijn

Tja, dat zou kunnen, dat hij zijn opties open wil houden. Maar daarvoor hoeft ie het niet uit te maken. Want laten we wel wezen. Ik woon op 3000 km afstand en hij kan uithalen wat ie wil zonder dat ik daar ooit achterkom en dan even vrolijk weer bij me terugkomen. Daarvoor hoeft ie het dus niet op zo'n dramatische manier uit te maken.

Wat verstandig is weet ik natuurlijk wel; maar dat is nou net iets anders dan wat mijn gevoel me zegt.

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 10:23 schreef HiZ het volgende:

[..]

Tja, dat zou kunnen, dat hij zijn opties open wil houden. Maar daarvoor hoeft ie het niet uit te maken. Want laten we wel wezen. Ik woon op 3000 km afstand en hij kan uithalen wat ie wil zonder dat ik daar ooit achterkom en dan even vrolijk weer bij me terugkomen. Daarvoor hoeft ie het dus niet op zo'n dramatische manier uit te maken.

Wat verstandig is weet ik natuurlijk wel; maar dat is nou net iets anders dan wat mijn gevoel me zegt.

da's bij mij steevast zo
en meestal wint toch eerst het gevoel, en stoot ik dan mijn neus, dan zij het zo, niet klagen maar dragen dan en effe weer door de mangel , wachten tot het over gaat

ja en over het waarom van zijn doen en laten, wij zijn hem niet, dus onze logica de zijne niet, soms doen mensen dingen zonder erover na te denken, en juist daarom is het zo onlogisch
we hebben dan als andere partij de neiging er allerlei hidden agenda's achter te zoeken, en soms is daar dus gewoon geen sprake van, doet de ander het puur omdat hij het kan, het zo uitlkwam etc.

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 10:34 schreef milagro het volgende:

[..]

da's bij mij steevast zo
en meestal wint toch eerst het gevoel, en stoot ik dan mijn neus, dan zij het zo, niet klagen maar dragen dan en effe weer door de mangel , wachten tot het over gaat

ja en over het waarom van zijn doen en laten, wij zijn hem niet, dus onze logica de zijne niet, soms doen mensen dingen zonder erover na te denken, en juist daarom is het zo onlogisch
we hebben dan als andere partij de neiging er allerlei hidden agenda's achter te zoeken, en soms is daar dus gewoon geen sprake van, doet de ander het puur omdat hij het kan, het zo uitlkwam etc.

Dit zijn trouwens wel de momenten waarop ik echt baal van het feit dat ik niet wat meer geld heb Anders zou ik serieus op een vliegtuig zijn gestapt en verhaal zijn gaan halen. Het is een heel stuk lastiger vaag te blijven doen als je elkaar in de ogen kijkt dan via internet en telefoon.

P.S. Hij heeft wel eens het waanzinnige voorstel gedaan om 'het uit te maken tot hij naar Istanbul verhuist volgend jaar'.

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 10:38 schreef HiZ het volgende:

[..]

Dit zijn trouwens wel de momenten waarop ik echt baal van het feit dat ik niet wat meer geld heb Anders zou ik serieus op een vliegtuig zijn gestapt en verhaal zijn gaan halen. Het is een heel stuk lastiger vaag te blijven doen als je elkaar in de ogen kijkt dan via internet en telefoon.

is ook zo, al is elkaars stem horen al beter dan mail of dat hoerige msn
vind het zelf altijd erg belangrijk dat de toon goed overkomt, iets waar het met platte tekst nog aleens aan schort

weet je, als ik eerst mijn verstand laat gelden, dan doe ik het uiteindelijk toch, alleen gaan er dan wel eerst nodeloos veel gepieker, gewik en geweeg, gestress aan vooraf en had ik die tijd ook kunnen genieten, mijn neus stoot ik toch wel maar liever mijn neus gestoten dan toch, dan iets niet doen omdat het 'zo verstandig is' en zo ms iets moois mislopen, wat 'zo verstandig' kan ook fout ingeschat zijn.

(dit alles natuurlijk wel binnen de grenzen vh redelijke, hè, niet eyes wide shut me in de ever so obvious misère storten)

liefde is gewoon kut.