quote:
Op donderdag 14 september 2006 14:35 schreef melonovy het volgende:misschien is het niet de baby, of de dreumes, maar zijn onze zonen zo ... lastig.
Jongen eisen denk ik veel meer tijd, energie en aandacht op dan meisjes, of niet?
misschien niet meer, maar anders. Ik kan Fleur zo af en toe ook achter het behang willen plakken, en vind haar dan dus ook niet zo lief
![]()
Belana.... Maar ze kan zeuren...Mama, wil je dit met me doen, mag ik schilderen, kun je me helpen. Mag ik jou helpen, mag ik tv kijken. En misschien zijn jongens dan net anders. Ik weet het niet, heb er geen ervaring mee, maar ik kan me wel de frustratie voorstellen. Vooral het feit dat je niet BOOS wilt worden, maar gewoon wilt dat ie doet wat jij zegt/vraagt. Want het is toch niet teveel gevraagd om even zelf te spelen, om niet zoveel rotzooi te maken, en om niet zo veel herrie te schoppen..... Oftewel om gewoon lief te zijn en mama te helpen op de goede manier.....
En Belana zoals je zelf al zegt...hij is moe, maar jij ook. En dat heeft een wisselwerking. Probeer niet te veel van hem te eisen, maar maak het makkelijk. Wat vind ie leuk en waar is hij / jij rustig onder. En als dat een uur lang Bob de bouwer kijken dan is dat maar zo. Ondertussen rust hij een beetje uit en jij dus ook. Maar ook niet teveel keuzes geven kan helpen als ze moe zijn.....alhoewel ik Fleur vooral de mogelijkheid moet geven om iets zelf te willen als ze moe is, want anders flits ze enorm. Als ik dan bijvoorbeeld beslis dat ik mee ga om te helpen met pyjama aandoen, dan kan dat net het zetje zijn NEEEEEEEEEE, dat WIL IK ZELUF DOEN!!! en dan moet ik dat ook maar laten, want anders zijn we een half uur verder en heb ik een peuter die nog verder op is en nog steeds geen pyjama aan heeft. Laat ik ze doen, dan komt er meestal na 2 minuten een piepstemmetje vragen voor een handje hulp....
Jeetje wat een verhaal..... om alleen maar te zeggen dat ik je frustratie begrijp.