Noah heeft weer een of andere fase ofzow (hoop ik
![]()
). Slecht eten, veel stoute dingen doen, meteen jammeren als iets niet meteen lukt, etc. Vermoeiend
![]()
Noah nooit echt hoeven straffen, maar dat zal er nu toch echt van moeten komen vrees ik. Vind het alleen lastig omdat het bij hem meestal niet steeds achter elkaar doorgaan methetzelfde is, maar erg verdeeld op de dag. Als ik hem ergens voor heb gewaarschuwd en een uur later doet ie het weer en dan zet ik hem op de gang of iets dergelijks, begrijpt ie het dan nog, werkt het dan?
En hoe doen jullie dat als bijv de papa hem streng toespreekt, en kind komt huilend naar jou toe?
Ik wil de vader niet afvallen natuurlijk, maar vind het ook zielig hem te laten huilen, af te wijzen
![]()
Wat ik nu meestal doe is hem wel oppakken en troosten, daarbij herhalend dat dat idd niet mag, enzow. Hem dus wel troosten zonder hem z'n zin te geven. Maar of dat pedagogisch verantwoord is...?
Verder is het we een enorm lekker ding. Hij praat ontzettend veel ineens, hoor elke dag wel een paar nieuwe woorden
![]()
Wat ik ook erg leuk vind is dat ie nu echt vragen kan beantwoorden. Heb je honger? Ja. Wil je slapen? Nee. En dat ie ook meent zeg maar, niet zomaar wat zegt, of standaard overal nee op antwoordt
![]()
En hij geeft ook steeds duidelijker aan wat hij wil. Dan wil hij een boekje lezen bijvoorbeeld, dan loopt ie naar de bank, slaat op de zitting en zegt "tittuh" Dan moet ik dus daar gaan zitten om samen met hem een boekje te lezen
Rest your head close to my heart
Never to part, baby of mine ©DumboWhile we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about.