Gehoorverbeterende ingreep: wie heeft 't gehad?

Succes met de lange OP

Ik heb al sinds kindsaf oor problemen en heb meerdere operaties ondergaan. Meeste zonder succes. Mijn gehoor is, zeker rechts, matig. Ik heb af en toe een oorontsteking met soms permanente gevolgen: De laatste heeft een gaatje in het trommelvlies achtergelaten. Deze heelt niet meer.

De problemen zijn niet echt ernstig;, permanente onderdruk in middenoor, verz(w)akte trommelvlies, slecht aansluitende keten van gehoorbeentjes. Verder kan ik ab-so-luut niet onder water, zelfs geen 10cm, dan heb ik onmiddelijk problemen en vliegen was een drama met niet kunnen klaren. Doordat er nu een gaatje in zit is dat inmiddels geen probleem meer, naja, behalve het gaatje zelf dan.

Toen ik 12 was heb ik zo'n "gehoorverbeterende ingreep" gehad. Die heeft dus niet geholpen en de tweede die ik aan het andere oor zou ondergaan heb ik nooit meer gehad.

Mijn huidige arts raad mijn weer zo'n "gehoorverbeterende ingreep" aan. Maar ik weet het niet. Een jaar geleden riep ik al: ik doe het niet, maar het word best wel slechter. Mijn vriend is een engel, maar ik drijf 'm soms tot wanhoop met mijn oren. Anderen in mijn omgeving hebben er ook wel last van, maar ik zelf het meest.

Ook ben ik best bang voor de ingreep zelf, ik ben al eens wakker geworden uit een algehele narcose, ik ben een week verrot vanwege evenwichtsproblemen, misschien houd ik (weer) een slechter oor over dan voor de ingreep, maar ik ben ook best bang als de operatie slaagt. Misschien schrik ik me wezenloos van het geluid!

Nu is een slecht oor soms best handig: tikkende klok? slaap ik toch gewoon op mijn goede oor... zoiets bijv.
Maar veel geluid wordt ik ook niet blij van, nou denk ik dat volgende trouwens iets "psychologisch" kan zijn, want mijn moeder heeft het ook, en die heeft geen gehoorproblemen:

In drukke situaties ben ik, net als mijn moeder, de klos. Als er verschillende geluiden zijn, dan kan ik geen onderscheid meer maken: ik hoor een gesprek bijv. niet meer. Dus praat ik niet meer zo veel, gesprekken volgen gaat ook niet zo goed. Ik moet me er behoorlijk voor inspannen. Op een gegeven moment ervaar ik dan een soort overload: alles wordt een (geluids)waas en ik ben totaal "outgetuned". Koppijn en frustraties zijn dan het resultaat.

Nou kunnen er 2 situaties zijn:
ÓF het is idd iets tússen de oren en niets iets mét de oren: een ingreep zal dan het gehoor wel verbeteren, maar niet de psychologische beleving, in zo'n situatie. (verjaardag, visite, feestje) zal dus de overload alleen maar sneller komen.

ÓF het is wel iets mét de oren: de slechte oren zorgen voor gebrek aan onderscheid, waardoor de overload ontstaat. De ingreep zorgt voor beter onderscheidingsvermogen dus (hopelijk) geen overload.

Het klinkt misschien allemaal is gemeier, maar voor mij is het echt. Ik heb er met de arts over gesproken, maar hij vindt het "gewoon" een routine ingreep en niets bijzonders. En vindt het zonde als ik het niet doe. That's it.

Het zal ook best routine zijn, maar het is altijd iets minder gewoon als je zelf de patient bent.

1. Zijn er hier mensen die dergelijke ingreep gehad hebben, of juist niet, en wat is je ervaring er mee?
2. Ken je het "overload" probleem en hoe ga je er mee om?

Bedankt alvast voor je geduld.

quote:

Op maandag 4 september 2006 12:52 schreef Omkron het volgende:
tvp.. same same hier..

had overigens een audio test cd in mijn handen vannochtend.. 13khz was nog te horen.. de 14e niet meer.. :|

Zit je ook te dubben of je wel of niet onder het mes wil?

Ik weet overigens niet precies wat mijn waarden zijn, maakt ook niet uit is nogal subjectief denk ik.

Overigens kan ik met een gebrekkig gehoor over het algemeen toch aardige zinnen maken (gaat heel snel en onbewust) alleen af en toe brouw ik er iets enorm vreemds van.... overigens tot aller vermaak. Ben af en toe net B2 van Bassie en Adriaan

Moet ik mijn hooffie keren? (hoofd draaien ivm met roken sigaret)
Moet ik ... ko.. fv..eren? -> Moet ik mijn koffie asfalteren?

Ik kijk even naar die film, al is het ws iets heel anders...

quote:

Op maandag 4 september 2006 13:00 schreef mcDavid het volgende:
Ik heb wel een keer met een wattenstaafje wat oorsmeer verwijderd. Telt dat ook?

Alleen als je chirurg bent

quote:

Op maandag 4 september 2006 13:06 schreef soylent het volgende:
Hoi!

Ik heb ook kut oren dus ik leef met je mee, mijn gehoorverlies is niet zo heel erg (10dB overall, een 'hap' van 40dB in de hoge frequenties) maar ik heb veel oorsuizen.

Ik heb geen suizen gelukkig, ik hoor alleen af en toe mijn hartslag

quote:

Ik ken wel enigszins het overload-gevoel in rumoerige ruimten. Ik verdraag het sowieso niet goed vanwege mijn oorsuizen, dat kan dan nog dagen verhoogd zijn dus ik vermijd 't meestal, wel jammer met uitgaan maar ja ik heb genoeg drank drugs en seks gehad in m'n jongere jaren dus ik neem liever geen risico meer. Ik heb wel eens gelezen dat in complexe rumoerige geluidssituaties hoge frequenties erg belangrijk zijn. Heb je gehoorverlies in dat frequentiegebied? Het beeld wat je schetst komt heel erg overeen met wat veel slechthorenden zeggen.

Het is al weer meer dan een jaar geleden dat ik een test had, het was niet zo heel slecht, maar wel duidelijk verminderd. Ik had de indruk dat het gelijkmatig en all-over minder dan "normaal" was.

quote:

De psychologische beleving is inderdaad ook een belangrijke component. Je hebt zoiets als hyperacusis, je kent de term waarschijnlijk wel. Dit komt redelijk vaak voor bij gehoorschade. Ik heb het in lichte vorm. Dit kan pijnlijk en vervelend zijn bij hoge geluidsterkte. Daarnaast heb je het fenomeen "phonophobia" wat ook een rol kan spelen. Een slechte ervaring met hard geluid, negatieve denkbeelden erover, de angst dat je weer last krijgt, etc. kan een soort syndroom worden en steeds meer aandacht richten naar de gehoorproblemen. Er zijn audiologisch psychologen die zich hiermee bezighouden. Misschien kan het geen kwaad om daar eens naar te kijken.

Mmmm.. zo sterk is het niet geloof ik, ik kan het alleen niet langdurig filteren. Het is niet zo dat geluid pijnlijk is of dat ik negatieve asociaties met (hard) geluid heb. Ik heb alleen moeite met "volle" (complexe?) geluiden, het lukt op een bepaald moment niet meer... gewoon een vorm van "geluids"vermoeidheid denk ik.
Ik kan ook absoluut niet lezen en luisteren te gelijk, want luisteren vergt echt wat concentratie, teveel om daarnaast te kunnen lezen. Mooi voorbeeld: teletekst lezen met tv audio = onmogelijk voor me.
Overigens ga ik ook niet zo bewust om met geluid hoor, alleen met verjaardagen, tja,... ik plan liever een ander moment, vind ik ook vaak gezelliger dan en masse om de jarige zitten. Dus ik kom toch al niet zo vaak in dergelijke situaties... Met concerten: vrienden staan dan te klapperen met de oren, zelfs de dag er na nog, terwijl ik niks merk Soms is het wel makkelijk, hahahaa.

quote:

Gehoorverbeterende ingrepen zeggen me helemaal niets: ik ben best benieuwd wat ze hiermee bedoelen. Ik neem aan dat je dan een geleidings-gehoorverlies hebt en dat ze op chirurgische wijze iets doen aan het oorkanaal om de geleiding te verbeteren? Heb je een zoekterm?

groets,
soylent

Het is idd geleidings-gehoorverlies; ik heb een naar binnen verzakt (hol ipv bol dus) trommelvlies wat te dun is en poreus, verder is de keten van beentjes niet goed. Trillingen komen dus al slecht aan bij het slakkenhuis. Slakkenhuis zelf is wel in orde.
Gehoorverbeterend tja... Ik denk dus dezelfde (mislukte) ingreep als vorige keer: het ondersteunen van het trommelvlies dmv een stukje kraakbeen, hij zal het nu ook het gaatje willen dichten, en het uitnemen van de stijgbeugel en deze schrapen/vormen zodat er een betere keten ontstaat.
Vorige keer ginf dat via de achterkant van mijn oorschelp.

En weer heb ik een oorontsteking

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 12:16 schreef Koewam het volgende:
Hey, vanaf hoeveel manco is zo'n operatie aan te raden? Want meestal moet ik 3 keer vragen wat iemand zegt en dan versta ik het nog niet... (ook gehoorapparaat gehad)

sjah, dat ligt er nauurlijk aan wat je zelf wilt. Maar kan "mijn" operatie bij "jou" dan?

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 12:16 schreef kanovinnie het volgende:
ik heb nu ook een oorontsteking (anders nooit)

ik ben stoom af en toe, en gebruik neusdruppels (verstuift, met een soort systeempje), en ik heb druppels.

en, is zwemmen echt not done?

Dat ligt er een beetje aan, in de sloot zwemmen zou ik niet doen, maar douchewater geeft niet.
Verder als je trommelvlies geperforeerd is, lijkt het me geen aanrader, maar "not done" ik weet niet.

Zelf peins ik er niet over om koppie onder te gaan, ik ga wel gewoon zwemmen, maar ga absoluut niet onder water. Ik kan er qua druk al niet tegen, maar vind het ook een rotgevoel als ik water in mijn oor krijg.... word ik erg iebelig van.

Is zwemmen nu een must? Dan zou ik gewoon gaan, maar duiken oid is een big no-no!

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 15:08 schreef kanovinnie het volgende:
ik ga dus "kanopoloen", daarbij mag je omgeduwd worden, en dit gebeurd (uiteraard) in de sloot. ik ga al alleen mee voor de belangrijke wedstrijden.

Vraag het dan even aan je huisarts. Die kan je misschien een zinniger antwoord geven.

Persoonlijk? Echt niet -> een oor zou ik nooit (mogelijk) riskeren voor een wedstrijd.

He ja!!... Laat het andere oor ook maar beginnen met ontsteken!

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 20:31 schreef kanovinnie het volgende:
ik heb het niet gedaan, lekker op de kant gezeten in het zonnetje met een pilsje, en onder de plu in de regen, ook gezellig!

ik was de coach

Goeie zet!

Inmiddels druppel ik sinds vrijdagmorgen, maar ipv van beter wordt het erger!! (Er zou na een paar dagen toch ech verbetering moeten zijn, eigenlijk al na een dag.) Dus morgen ga ik terug.