Ben er weer.
Vergeleken met gisteren is er weinig veranderd. Ze oogt vrij helder en probeert vanalles duidelijk te maken, maar het enige wat eruit komt is een soort 'maar'. Het valt me op dat als ze iets probeert te zeggen, ze ook niet in staat is om duidelijke gebaren te maken. Zo probeerde ze bijvoorbeeld te vertellen dat ze geen water meer wilde, maar iets fris. Maar in plaats van duidelijk naar het bekertje water in haar hand te wijzen en nee te schudden, bleef ze enkel naar de verplegerspost wijzen.
Ook lijkt ze haar korte-termijngeheugen weer kwijt te zijn. Maar het is moeilijk te zeggen of ze dingen echt vergeten is, of dat ze gewoon niet begrijpt wat je bedoelt. Ze heeft bijvoorbeeld twee knuffels gehad, een van mij en een van een vriendin, maar ze wist niet meer te vertellen welke ze van mij had gekregen. Ook lukt het haar nog niet de juiste plaatjes in het aanwijsboekje aan te wijzen.
Toen wij rond 18:30 uur weggingen, kwam m'n vader. Het viel hem op het kraantje van de drain die haar hersenvocht afvoert niet openstond, terwijl dit heel nauw luistert. De drain moet bijvoorbeeld in hoogte precies gelijk staan met haar hoofd, zodat de druk niet te laag of te hoog wordt. De hersenen zijn hier heel gevoelig voor. Waarschijnlijk heeft dat stomme dus de hele dag dichtgestaan...
Verder weinig veranderingen dus en geduldig wachten op de dag van morgen.
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.