Pffft, er wordt met suikerzakjes gegooid hier
![]()
Nu wordt het toch wel erg kinderachtig. Dat ze in de kantine zakjes melkpoeder deden uitblazen naar andere collega's is tot daar aan toe (en een stof dat dat gaf!), maar als je constant suikerzakjes om je oren krijgt is dat niet bijzonder tof.
De pauze stond dan ook geheel in het teken van humor. Schuine moppen over en weer, liefst zo Diane-onvriendelijk mogelijk, en Sjaak die flink werd opgepept door Dirk-Jan. "Hee Sjaak, ouwe rukker, hoe ist?" - "Bwoah, gaat wel." - "Zeker weten? Je ziet er een beetje sip uit jongen! Ga je een keer mee naar de hoeren" (iedereen grinneken). "Dat doet het secretariaat niet meer, dat weet je toch." riep Evert van de afdeling finance er achteraan (iedereen schateren).
Deze hilariteit bleef natuurlijk niet onopgemerkt door de kudde dames van het secretariaat die zo met een half oor onze tafel zaten af te luisteren. Blijkbaar had een van hen, Linda (fictieve naam) de laatste opmerking over hoeren/secretariaat gehoord want ze stapte op ons af. "Wat hoorde ik nu net, iets over hoeren bij het secretariaat?" vroeg ze met een ijzig gezicht. Het geschater verstomde tot een enkel gegrinnik. Diverse collega's van andere tafels keken om. "Nou?" vroeg Linda weer, "Wat was dat nou van die hoeren?" - "Hoeren? Waar? Waar?" probeerde Marco leuk te zijn, voordat een kwade blik van Linda hem zijn domme kop deed houden en half onder de tafel deed wegglibberen. "Nou?" drong Linda nog een keer aan. "Ik kan je wel een adresje geven hoor," antwoordde Taeke doodserieus, "ik weet alleen niet of die lesbisch doet". Iedereen lachen. "Ach man! Stelletje eikels!" siste Linda terwijl ze zich omdraaide en terug naar haar tafel liep. "Ga toch krassen! Dan win je nog eens wat!" riep Evert haar nog na
Kortom, we vermaakten ons wel in die kantine. Ondertussen was er een redelijke stofwolk opgetrokken van melkpoeder, hetgeen niet onopgemerkt was gebleven door de huistuinenkeukenlesbo Marieke (fictieve naam) van het restaurant. Ze liep snel alle tafels af om daar de overgebleven zakjes melkpoeder te confisqeren en te redden van acute verspreiding door de kantine. Toen liep ze langs de tafel van Diane. Aan de tafel naast haar zat Jaap (fictieve naam) van het facilitair bedrijf. Nu is Jaap altijd al een relneger geweest (een neger die Jaap heet
![]()
) en hij kon het dan ook niet laten om Marieke, die dus pot is, met een vingervlugge beweging in haar kont te knijpen toen ze tussen de tafels door liep. Ze draaide zich geschrokken om. Voor de rest in de kantien het goed en wel in de gaten had, wezen Jaap en twee van zijn collega's naar Diane, zo van "Zij daar! Zij heeft het gedaan! Zij daar, met die lelijke blouse!" Verrast keek Marieke naar Diane. Uit haar blik sprak iets anders dan verontwaardiging. Diane zat met haar mond vol tanden (en aarbeienyoghurt) en kon geen woord uitbrengen. Na dit intiem moment tussen beide dames
![]()
ging Marieke weer verder met haar melkpoederzakjesophaalronde.
Inmiddels zijn we weer terug op ons kantoor. Samen met Jaap en Dirk-Jan ben ik aan het bekijken of we een leuke poets kunnen bakken voor volgende week.
O ja, het teambuldingsweekend is trouwens ook bekend! Het wordt een weekendje expeditie Robinson in de Ardennen. Je weet wel, kampvuurtje maken, bruggetje over een riviertje bouwen, vlotvaren, mountainbiken, struikschijten enz. Ik hoop dat Diane en Sjaak zich ook inschrijven