Genderdysforie - Deel 3

quote:

Op zaterdag 23 september 2006 11:14 schreef Doagere het volgende:
Ik zit met een probleem, ik ben 13 Maart dit jaar met Androcur en Estradiol 50mg begonnen, en sinds die tijd heb ik geen behoefte meer om mezelf af te trekken. Voordat ik met hormonen begon was het 1x per week dat ik dat deed, om even een opluchting te voelen (mannen weten vast wel waar ik het over heb).

Maar nu krijg ik de afgelopen tijd steeds vaker natte dromen.. Zoals vanacht, ik droomde dat ik lekker aan het eten was in een restaurant met mijn vriendje, en dat ik naar de wc moest. Daar ging ik mezelf aftrekken en vlak na het hoogtepunt werd ik wakker met een water-achtige plakkerige spul in mijn broekje.

Wat kan ik hiertegen doen? Want ik vindt dit echt heel erg vervelend..

50 mg Androcur, en hoeveel estradiol ? 50 mg androcur is niet de dosis die het VU normaal voorschrijft, 2x daags 50 mg is het normaal. Ben je bij het genderteam onder behandeling, dan zou ik verhoging van de androcur aanvragen, en testosteron level laten meten.

Ik heb nooit natte dromen gehad, en een week nadat ik met androcur begonnen ben 'werkte' het niet meer (gelukkig). Alhoewel ik met mijn ex best een redelijk actief sex leven gehad heb. Onze 3 kinderen zijn geen toevalstreffers geweest. Nu kan ik helaas geen seks hebben, maar de eerste jaren na de operatie was de sex met mijn vriend ook goed. Mij is ooit verteld, een goed sex leven voor de operatie is ook een goed sex leven na de operatie (heeft redelijk goed geklopt). En geen sex voor de operatie, dan is er kans dat het na de operatie ook niet zo makkelijk zal gebeuren......

@AnnaB Mag ik vragen hoe dat kan? Hergebruikt men soms zenuwen bij zo'n operatie ? Ik vroeg me zo af of je wel evenveel gevoel hebt als een 'gewone' vrouw... Puur medisch vraagje...

Even een vraag die ineens in me opkomt, is anale seks geen handig alternatief? Ik neem aan dat ze de prostaat ook weghalen, maar het kan toch nog steeds best lekker zijn?

quote:

Op zondag 24 september 2006 23:33 schreef AnnaB het volgende:

[..]

50 mg Androcur, en hoeveel estradiol ? 50 mg androcur is niet de dosis die het VU normaal voorschrijft, 2x daags 50 mg is het normaal. Ben je bij het genderteam onder behandeling, dan zou ik verhoging van de androcur aanvragen, en testosteron level laten meten.

doagere loopt niet bij het VU, maar in groningen, had het laatst ook nog dat ze de medicijnen zelf moest betalen. ook ergens best vaag, maar komt omdat ze in duitsland woont.

ik heb 2x 50mg androcur en 2x2mg progynova, gelukkig over 17 dagen geen andro meer nodig, dan is die vermoeidheid ook ver weg. Merk dat nu ook met de dosering geminderd ben heel goed, niet meer zo moe als eerst.

quote:

Op maandag 25 september 2006 00:13 schreef Ludger het volgende:
@AnnaB Mag ik vragen hoe dat kan? Hergebruikt men soms zenuwen bij zo'n operatie ? Ik vroeg me zo af of je wel evenveel gevoel hebt als een 'gewone' vrouw... Puur medisch vraagje...

de eikel wordt gebruikt om een clitoris te maken, wij kunnen daarom alleen via de clitoris gestimuleerd worden en klaarkomen. en de rest zou ik nog niet weten, dat is iets dat zal ik over 3 maanden kunnen beoordelen.

quote:

Op maandag 25 september 2006 00:33 schreef wonderer het volgende:
Even een vraag die ineens in me opkomt, is anale seks geen handig alternatief? Ik neem aan dat ze de prostaat ook weghalen, maar het kan toch nog steeds best lekker zijn?

ik moet niet denken aan anale sex, heb al genoeg last van mijn sterretje. lastige aambeien
De prostaat blijft zitten, daardoor zijn wij in staat om toch een beetje vochtig te worden, echter zal dat nooit zo nat zijn als een vrouw, en zijn wij dus afhankelijk van glijmiddel.

quote:

Op maandag 25 september 2006 00:13 schreef Ludger het volgende:
@AnnaB Mag ik vragen hoe dat kan? Hergebruikt men soms zenuwen bij zo'n operatie ? Ik vroeg me zo af of je wel evenveel gevoel hebt als een 'gewone' vrouw... Puur medisch vraagje...

Het gevoeligste deel van de eikel wordt gebruikt om een clitoris te maken, zenuwbanen, bloedvaten etc daar naar toe worden intact gelaten. Klaarkomen alleen via clitoris is (was) bij mij niet zo. Vroeger was klaarkomen een ramp voor mij, zo'n zaadlozing en dan is het meteen over. Nu niet meer, ik kon meerdere orgasmes hebben, wel moeilijker dan als man, maar heb het toch redelijk vaak gehad in mijn sexueel actieve periode. Nat worden gaat helemaal niet. Er zijn misschien mensen bij wie er nog voch uit de prostaat komt, bij mij niet (logisch ook, ook de vocht aanmaak gebeurd door testosteron, en dat maakt je lichaam nog maar weinig aan als je ballen weg zijn).
Prostaat weghalen gebeurd gewoon niet, moeilijke operatie, veel risico's, en wat heeft het voor nut ? Wel is de kans op prostaatkanker minimaal door het gebruik van vrouwlijke hormonen.

Anale sex heb ik weleens gehad, maar door veel en zware pijnstillers heb ik veel last gehad van obstipatie, en wil dat gaatje ook niet echt meer meewerken......

quote:

Op zondag 24 september 2006 23:33 schreef AnnaB het volgende:

[..]

50 mg Androcur, en hoeveel estradiol ? 50 mg androcur is niet de dosis die het VU normaal voorschrijft, 2x daags 50 mg is het normaal. Ben je bij het genderteam onder behandeling, dan zou ik verhoging van de androcur aanvragen, en testosteron level laten meten.

Je leest niet goed, er staat dat ik Androcur gebruik, en Estradiol 50mg.

Vandaag naar UMCG gegaan en gevraagd aan mijn gynacoloog of ik niet 100mg mocht gaan gebruiken van die Estradiol plesiters. Hij zij dat dat alleen zinvol was als de hormoon spiegel niet goed is (ofzo, heb niet alles onthouden). Dus ik moest bloedprikken, en dan mag ik miesschien wel een hogere dosis.

wij krijgen normaal 100 mg androcur dus 2x 50 mg
en 4 mg progynova 2x2 mg

dus jij kan niet lezen

het is vreemd dat jij maar 1x 50 mg krijgt
maar goed, de arts zal het wel weten

met 50 mg was mijn testosterom gehalte nog te hoog, dus zal dat ook wel voor vele andere zo zijn, daarom schrijven ze ook 100 mg voor

Standaard is bij het VU inderdaad 2x 50 mg androcur, tenzij je te depressief wordt, en/of je testoteron spiegel erg laag is. Ik ben op een gegeven moment ook mede vanwege hoge bloeddruk aldactone gaan gebruiken. Had bij mij (voor de operatie) ook voldoende effect. Iedereen is anders.
En pleisters hoef ik niet. Ik heb ruim een half jaar durogesic gebruikt, morfine pleisters, en ik heb daar niet zo'n fijne herinneringen aan, gewoon het feit dat ik dat nodig had om mijn pijn te bestrijden.
Pleisters zou voor mij ook beter zijn. Maar dat wil ik niet. Nu krijg ik zodra ik zeker weet dat er voor de komende 6 maanden geen operaties gepland staan implantaten (nu krijg ik die dus nog niet, hoop niet dat het bij het OLVG zolang duurt voor ik aan de beurt ben, afwachten op 16 oktober, is trouwens ook de dag van mijn opname 8 jaar geleden..)

quote:

Op maandag 25 september 2006 13:25 schreef BetaWolff het volgende:

[..]

Prostaat wordt niet weggehaald, omdat dat vervelende complicaties kan geven. Wel wordt de prostaat door het gebrek aan testosteron een flink stuk kleiner. Het zal ook iets zijn wat bij sommige medische onderzoeken (bijvoorbeeld een echo) zichtbaar zal worden, en vraagtekens kan opleveren.

Ik zou zelf niet aan anale seks moeten denken.

Ik heb recent een echo en rontgen van de buikorganen gehad, met nadruk op gal en nieren. Ze zullen de prostaat vast wel hebben zien zitten. Maar ik trek me daar niks van aan, en ze mogen er toch niks van zeggen, geheimhoudingsplicht....

eindelijk wat meer info

moet wel zeer vroeg opstaan op 12 okt om 10 uur al aanwezig zijn op afd 8b

das hier om 6.30 vertrekken. pfffffffff
hoef geen roespille meer te hebbe, kom er al als zombie binnen

Maar je operatie is toch pas de volgende dag ?? Dan is het zombiegevoel al wel weer een beetje over.
Ik kom je waarschijnlijk maandag en/of dinsdag nadat ik klaar ben in Amsterdam opzoeken. Maandag weet ik niet zeker, hangt er van af wat ik in OLVG te horen krijg. Dinsdag kom ik zeker langs als ik maandag niet kom.

ja leuk anna ik zal toch welop me bed liggen, aangezien je 5 dagen nie het bed uit mag.

maar vrijdag krijg ik een pil zodat ik in een roes terecht kom, donderdags dus nie, maar denk nie dat ik veel zal slapen op donderdagavond/nacht.

ben ook wel benieuwt wat ze zeggen tegen je in het olvg. hoop dat het helemaal goed komt meis en dat jij ook snel aan de beurt mag zijn.

En als je dan eindelijk je bed uit mag waggel je als eend (was mijn ervaring tenminste). En och, je hoeft toch je bed niet uit om te poepen of te plassen, dat scheelt weer. Ontlasting heb je niet, en catheder blijft in principe zitten tot je je bed uit mag.

dat scheelt alweer lekker door gamen zonder pauses

hoe zit het eigenlijk met de naamswijziging?

kreeg net brief van het VU, wat ik allemaal moet regelen, dat is ook geen probleem, maar ik zit dus in de bijstand, en heb niet echt veel geld of helemaal niks eigenlijk, aangezien ook nog de schuldsanering erbij zit.

is het nog mogelijk om een bewijs van onvermogen te halen zodat de advocaat kosten minder zijn?
Anders ben ik straks geopereert, maar kan ik niks laten omzetten de komende 3 jr, door de schuldsanering.

Weet iemand dat toevallig. zag iig dat ik een advocaat in breda moet pakken

dat ga ik maandag ook doen, heb een advocaat gekregen van jos, die zit bij de genderstichting.
Dus zal wel 1 en ander weten. Ik hou niks over van mijn geld, schuldsanering he, mag van 20 euro de week leven.

maandag maar ff bellen en ook met de gemeente, kan nu bijzondere bijstand krijgen met de kosten na de operatie

brief van VU staat in

kopie ID of paspoort
origineel afschrift geboorte akte
een bewijs van nederlanderschap

dat heb ik nodig en een machtiging voor de advocaat om mijn medische verklaring op te laten vragen

Ik heb alleen uittreksel geboorteregister zelf betaald, en een paar telefoonjes en geboortebewijs opsturen. Voor de rest is alles betaald door mijn rechtsbijstandsverzekering. Ik heb geen griffiekosten of niks betaald.

ken je gewoon je rechtsbijstand inschakelen?

die heb ik ook, maar jos zegt, dan kan de procedure langer duren omdat ze er minder verstand van hebben

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 00:18 schreef AnnaB het volgende:
Ik heb alleen uittreksel geboorteregister zelf betaald, en een paar telefoonjes en geboortebewijs opsturen. Voor de rest is alles betaald door mijn rechtsbijstandsverzekering.

Hmmmm dat is ook wel een idee... Ik heb een eigen huis, dus krijg never nooit geen toevoeging... Maakt het soort rechtsbijstandverzekering nog wat uit?

heb ook eigen huis, maar zit in de schuldsanering, dus zal zeker bewijs van onvermogen krijgen

Waarom is het eigenlijk zo achterlijk duur om je naam te laten veranderen?

gerechtskosten moet je betalen, de uren dat de rechter er zogenaamd meebezig isen natuurlijk je advocaat

Als je bij/via SRK verzekerd bent, MOETEN ze het vergoeden, mits je verzekering is ingegaan voor je aanmelding bij het genderteam, en het niet nadrukkelijk is uitgesloten, loopt ie niet via SRK kan er altijd gerefeerd worden dat SRK het in 1998 voor mij wel vergoed heeft. Ze doen het niet zelf, heb advocate in Amstelveen het laten doen, maar hun hebben het betaald, en daar gaat het om. SRK doet het niet zelf, maar je kunt zelf een (betaalbare) advocaat uitzoeken doe alles voor je regelt.

quote:

Op zondag 1 oktober 2006 10:26 schreef danielluh het volgende:
ken je gewoon je rechtsbijstand inschakelen?

die heb ik ook, maar jos zegt, dan kan de procedure langer duren omdat ze er minder verstand van hebben

Als je je op tijd aanmeld bij je rechtsbijstandsverzekering duurt het niets langer. Nu had ik het al ruim een half jaar voor de verwachte operatiedatum aangevraagd, omdat ik graag wilde weten of ze het vergoedde, en tot mijn stomme verbazing betalden hun het voor mij. Bij SRK is het bekend, die hebben het voor mij ook betaald en gedaan. Weet alleen geen namen meer uit die tijd, en het is de vraag of diegene daar nog werken ook.

Hoe zit het eigenlijk met die gesprekken voorafgaand aan de behandeling? Ze willen natuurlijk weten of het 'dat wel echt is' zeg maar, maar wat wordt er allemaal besproken? Of is dat te persoonlijk om hier neer te zetten

er wordt in het algemeen over je gevoelens, je leven van jeugd tot heden, gepraat, je verwachtingen na de operatie.

en die thema's komen elke keer weer terug in dat uurtje gesprek wat je krijgt met een psych.
daarnaast krijg je nog een paar schriftelijke testjes

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 08:20 schreef Maisnon het volgende:
Hoe zit het eigenlijk met die gesprekken voorafgaand aan de behandeling? Ze willen natuurlijk weten of het 'dat wel echt is' zeg maar, maar wat wordt er allemaal besproken? Of is dat te persoonlijk om hier neer te zetten

Ik heb zo'n beetje mijn levensverhaal verteld. leefde al full-time als vrouw toen ik aan de gesprekken begon. en toen ik dinsdag 29 oktober 1996 mijn eerste afspraak had, was ik de vrijdag daarvoor op TV geweest in een talkshow. Enja, als je dan zo'n 20 minuten in beeld bent en dingen vertelt, en door een goede psychologe/seksuologe ondervraagd bent (Goedele Liekens) is er al een beppalde beeldvorming. Ik had na het 1e gesprek het idee dat de andere 3 meer waren omdat het protocol het eiste, dan dat er onduidelijkheid was van mijn mijn onverdringbaar gevoel van vrouw zijn. Het gaat vooral omdat onverdringbaar gevoel, en er hoort ook echt wel een bepaald levensverhaal bij. En uiteindelijk ben je zelf degene die de keuze maakt. Het genderteam kan je wel afwijzen, maar zal nooit zeggen dat je het MOET doen. Na een aantal gesprekken (verschilt van persoon tot persoon) wordt je in het team besproken, dan krijg je te horen ja, nee, of meer gesprekken. en ja betekent dat je van hun mag, Maar je moet dus echt zelf ook ja zeggen dan nog.

TVP (nee, ik heb geen persoonlijke twijfels, en een vrouw van 2 meter 3 zou ook redelijk apart zijn, maar studietechnisch heeft dit wel m'n interesse)

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 13:03 schreef I.R.Baboon het volgende:
TVP (nee, ik heb geen persoonlijke twijfels, en een vrouw van 2 meter 3 zou ook redelijk apart zijn, maar studietechnisch heeft dit wel m'n interesse)

ik ben zelf 1.95 , maar je ziet soms wle mensen kijken van hoe lang ik ben, maar gelukkig valt het minder op als ik met vriendinnen ben die boven de 1.80 ben

als ik met iemand van 1.60 loop door de stad zie je wel mensen kijken.
welke studie doe je dan baboon?


zoooo met de advocaat is nu alles geregeld,
de bekende papieren opsturen incl, aanvraag bijstand. dan kan ze bewijs van onvermogen maken.

deze week alles opsturen dan kan ze meteen na de 13 okt alles regelen



nu nog een mail naar jos gooien, of ik nu evrschillende maten vibrator nodig heb, of gewoon 1 mt, dat is beetje onduidelijk aangegeven op de papierne van het vu

[ Bericht 2% gewijzigd door danielluh op 02-10-2006 14:05:08 ]

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 12:57 schreef AnnaB het volgende:

[..]

Na een aantal gesprekken (verschilt van persoon tot persoon) wordt je in het team besproken, dan krijg je te horen ja, nee, of meer gesprekken. en ja betekent dat je van hun mag, Maar je moet dus echt zelf ook ja zeggen dan nog.

Maar wat zijn voor hun dan echte redenen om het niet te doen? Als het bijvoorbeeld, heel stom gezegd, 'voor de lol is' zeg maar? En wat dan in wat minder extremere mate?

En ja, ik ga hier waarschijnlijk de komende tijd nog wel wat meer posten maar ik kan er nu niet veel over kwijt, hoewel ik dat wel wil Vooral aangezien ik nu op school zit op dit moment.

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 14:04 schreef Maisnon het volgende:

[..]

Maar wat zijn voor hun dan echte redenen om het niet te doen? Als het bijvoorbeeld, heel stom gezegd, 'voor de lol is' zeg maar? En wat dan in wat minder extremere mate?

En ja, ik ga hier waarschijnlijk de komende tijd nog wel wat meer posten maar ik kan er nu niet veel over kwijt, hoewel ik dat wel wil Vooral aangezien ik nu op school zit op dit moment.

transgenders bv mannen die alleen borsten willen hebben
dat je toch meer travestiet bent dan transsexueel
ID stoornis of andere psychische aandoening waarbij persoonlijkheid kan verschillen.

de psych in het VU zijn hele goed in het beoordelen of iemand wel echt gender dysfories is of niet.
je wordt zelf ook behoorlijk geconfronteerd met jezelf, zodat jezelf al gaat nadenken of het wel iets is

dacht dat er iets van 1 of 2% spijtoptanten zijn, dit zijn personen die er dus echt spijt van hebben.

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 00:07 schreef AnnaB het volgende:
Als je bij/via SRK verzekerd bent, MOETEN ze het vergoeden, mits je verzekering is ingegaan voor je aanmelding bij het genderteam, en het niet nadrukkelijk is uitgesloten, loopt ie niet via SRK kan er altijd gerefeerd worden dat SRK het in 1998 voor mij wel vergoed heeft. Ze doen het niet zelf, heb advocate in Amstelveen het laten doen, maar hun hebben het betaald, en daar gaat het om. SRK doet het niet zelf, maar je kunt zelf een (betaalbare) advocaat uitzoeken doe alles voor je regelt.

Wat is SRK?

denk dat SRK een soort rechtbijstands kantoor is

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 15:41 schreef ChantalC het volgende:

[..]

Wat is SRK?

SRK is een rechtsbijstandsverzekeraar, net als DAS , alleen kun je niet bij hun zelf een verzekering afsluiten, maar via een groot aantal andere verzekeraars. Heeft te maken met oa alls je bv een probleem krijgt met je verzekering, dat hn onafhankelijk zijn.

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 14:09 schreef danielluh het volgende:

[..]

transgenders bv mannen die alleen borsten willen hebben
dat je toch meer travestiet bent dan transsexueel
ID stoornis of andere psychische aandoening waarbij persoonlijkheid kan verschillen.

de psych in het VU zijn hele goed in het beoordelen of iemand wel echt gender dysfories is of niet.
je wordt zelf ook behoorlijk geconfronteerd met jezelf, zodat jezelf al gaat nadenken of het wel iets is

dacht dat er iets van 1 of 2% spijtoptanten zijn, dit zijn personen die er dus echt spijt van hebben.

Ik geloof ook dat er 1 of 2% spijtoptanten zijn, gelukkig heel weinig. In de talkshow waar ik in zat was ook een spijtoptant, en dat is verdomd lastig. Ik persoonlijk heb weinig confrontatie met mezelf gemerkt tijdens de screeningsfase, maar misschien kwam ik al wel te overtigend over. Ook weet ik van Dr. L. Gijs (hoofd van de psychologen) dat ze nu toch wel wat anders werken dan 10 jaar geleden. 3 Oktober is het 10 jaar geleden dat ik de beslissing heb genomen om vanaf de dag erna compleet als vrouw door het leven te gaan, zo goed en kwaad als dat dat kon....

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 13:34 schreef danielluh het volgende:
nu nog een mail naar jos gooien, of ik nu evrschillende maten vibrator nodig heb, of gewoon 1 mt, dat is beetje onduidelijk aangegeven op de papierne van het vu

Gewone maat vibrator, en evt 1 iets dunnere, zo heb ik het gedaan. Zeker omte beginnen is een iets dunnere dan de normale dikte wel fijn. Maar normale dikte zou ook van begin af aan moeten passen. Het is net wat je wil. Ik had er twee, en dat ging prima.
Succes met de aanschaf !

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 14:04 schreef Maisnon het volgende:

[..]

Maar wat zijn voor hun dan echte redenen om het niet te doen? Als het bijvoorbeeld, heel stom gezegd, 'voor de lol is' zeg maar? En wat dan in wat minder extremere mate?

En ja, ik ga hier waarschijnlijk de komende tijd nog wel wat meer posten maar ik kan er nu niet veel over kwijt, hoewel ik dat wel wil Vooral aangezien ik nu op school zit op dit moment.

Ik heb het in de zelfhulpgroep meegemaakt dat iemand toestemming had om het te doen maar nog erg twijfelde. Die had het nog niet aan familie etc verteld, leefde nog fulltime als man etc. Je bent verplicht om als de eerste 3 maanden van de hormonen voorbij zijn te beginnen aan de Real Life Test, je bent dan verplicht om ook volledig als vrouw te leven. En dat is een moeilijke stap voor velen, voor mij was het een vanzelfsprekendheid op een gegeven moment. Wel met hulp van een maatschappelijk werker van Humanitas van de werkgroep genderdysforie moet ik er bij zeggen.

En ja, voor de lol zal niemand het doen, maar bij sommige mensen twijfel ik wel aan de beweegreden, of de zekerheid. Er is ook een groep spijtoptanten (10%) die wel in enige mate spijt heeft, maar niet terug wil naar voor de geslachtsverandering.
Ik weet dat er bij zijn die het om seksuele redenen doen, bv zuid-amerikaanse transen. In Thailand is het heel gewoon om te doen, is het zelfs een cultuur, een manier om geld te verdienen. Dat is voor ons niet te snappen dat iemand dat om zo'n reden doet, maar het gebeurd wel.

Maar ook hier denk ik weleens dat er enkeling het om dat soort reden doet, of om aandacht te vragen. In een enkel geval zien ze dat bij het VU, maar geven ze toch toestemming, omdat de kwaliteit van het leven van die personen toch beter wordt uiteindleijk.

[ Bericht 23% gewijzigd door AnnaB op 02-10-2006 23:44:30 ]

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 23:38 schreef AnnaB het volgende:

[..]

Ik heb het in de zelfhulpgroep meegemaakt dat iemand toestemming had om het te doen maar nog erg twijfelde. Die had het nog niet aan familie etc verteld, leefde nog fulltime als man etc. Je bent verplicht om als de eerste 3 maanden van de hormonen voorbij zijn te beginnen aan de Real Life Test, je bent dan verplicht om ook volledig als vrouw te leven. En dat is een moeilijke stap voor velen, voor mij was het een vanzelfsprekendheid op een gegeven moment. Wel met hulp van een maatschappelijk werker van Humanitas van de werkgroep genderdysforie moet ik er bij zeggen.

En ja, voor de lol zal niemand het doen, maar bij sommige mensen twijfel ik wel aan de beweegreden, of de zekerheid. Er is ook een groep spijtoptanten (10%) die wel in enige mate spijt heeft, maar niet terug wil naar voor de geslachtsverandering.
Ik weet dat er bij zijn die het om seksuele redenen doen, bv zuid-amerikaanse transen. In Thailand is het heel gewoon om te doen, is het zelfs een cultuur, een manier om geld te verdienen. Dat is voor ons niet te snappen dat iemand dat om zo'n reden doet, maar het gebeurd wel.

Maar ook hier denk ik weleens dat er enkeling het om dat soort reden doet, of om aandacht te vragen. In een enkel geval zien ze dat bij het VU, maar geven ze toch toestemming, omdat de kwaliteit van het leven van die personen toch beter wordt uiteindleijk.

Nja, bij mij is het nu al vanzelfsprekend die verplichtheid om volledig als vrouw te leven, ik moet me inhouden, maar ik ben nog niet eens begonnen, ik heb op dit moment serieus moeite om als man niet door de mand te vallen door me gewoon te gedragen zoals ik het me aangeleerd heb en zoals ik weet dat anderen niks doorhebben. Dat ik me dus van binnen wel degelijk een vrouw voel. Het was iets waar ik in al die jaren een laag omheen heb kunnen bouwen, ik ben een man hoe de vrouw in mij een man van me zou maken, en onopvallende gewone vrouwelijke dingen die ik tegen kwam heb ik door een soort filter moeten halen telkens, alsof er een laag tusseninzit, je "omhulsel" waar de vrouw in mij doorheen moet communiceren als man. Ben gewoon hetero en dergelijke, maar die laag is steeds meer aan het barsten en zich aan het vermengen met wat ik écht voel.

Daar is de afgelopen week ook een heeeele hoop emotie mee mee gekomen die vroeger in die laag opgesloten zat. Het was vroeger telkens als een vriend van me bijvoorbeeld een jas van een vriendin aandeed en dan grappig er mee rondliep voor iedereen gewoon grappig, maar als ik zo iets zou moeten doen zou het ineens veeeel persoonlijker worden, alsof het door die laag heen stak, ik zou me echt geen houding weten te geven dan, omdat het zo dicht bij mn echte gevoelens staat.

Hmm, ik merk wel dat ik het niet helemaal logisch getypt heb , maar het is ook een verhelderende week geweest na er voor het eerst echt goed over te hebben gepraat en dingen op een rijtje gezet. Ik schrijf morgen wel alles uit , hoewel veel dingen al herkenbaar waren uit Doageres verhaal. Ik heb toch wel een paar dingetjes anders gedaan en het vaak wat makkelijker gehad, dus daar zal ik over vertellen.

Hoe lang duurt die periode van gesprekken eigenlijk? En hoe maak je een fatsoenlijke afspraak ?

Ohja en mocht een bepaalde forum gebruikster dit lezen voordat ik het haar persoonlijk verteld heb, sorry, maar dat was echt te moeilijk

Waar ik het ook een beetje moeilijk mee heb, trouwens, is dat ik het idee heb dat ik mezelf misschien ga missen. Niet dat wie ik ben, mijn hobbies, talenten, interesses, vrienden, humor, ook maar iets veranderen, maar omdat die laag tussen mijn binnenste en mijn uiterlijk, dus die middelste mannelijke laag (Ja zo kan ik het me het het beste visualiseren), eigenlijk zal verdwijnen, zal ik dat beeld misschien ook wel missen, die persoon die bij dat beeld hoorde, met wat typische gedragingen die ik me aangeleerd heb. Ik bedoel, ik ken mezelf al 20 jaar, en het is misschien alsof je een goede vriend nooit meer ziet... is dit heel raar?

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 00:07 schreef Maisnon het volgende:

Hoe lang duurt die periode van gesprekken eigenlijk?

7 a 8 maanden... Zodra je je aanmeld, heb je eerst een intake (kort gesprekje). Hierop moet je al een paar weken wachten. Vervolgens laten ze je doelbewust 4 maanden wachten en dan begint de gesprekkenfase.

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 00:07 schreef Maisnon het volgende:

En hoe maak je een fatsoenlijke afspraak ?

Gewoon genderteam bellen...

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 00:31 schreef ChantalC het volgende:

[..]

7 a 8 maanden... Zodra je je aanmeld, heb je eerst een intake (kort gesprekje). Hierop moet je al een paar weken wachten. Vervolgens laten ze je doelbewust 4 maanden wachten en dan begint de gesprekkenfase.
[..]

Gewoon genderteam bellen...

Best begrijpelijk allemaal

IK ga het daarentegen best moeilijk vinden om me al die maanden "in te houden" zeg maar. Bij vrienden enzo kan het wel, maar op school is wat lastiger

Nouja, dat gevoel dat ik het wel rustig aan doen heb ik eigenlijk gewoon vanwege het feit dat het gewoon behoorlijk vervelend zou zijn als het niet door ging maar ik wel gewoon al als vrouw rond heb gelopen 'en public'.

Plus het is af en toe nog wel moeilijk om iets van die mannelijkheid erdoorheen te zien, die middelste laag waar ik het over had, al wordt dat dus wel steeds minder, gelukkig

nummer van het genderteam kan je vinden op www.wgtrans.nl

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2006 00:31 schreef ChantalC het volgende:

[..]

7 a 8 maanden... Zodra je je aanmeld, heb je eerst een intake (kort gesprekje). Hierop moet je al een paar weken wachten. Vervolgens laten ze je doelbewust 4 maanden wachten en dan begint de gesprekkenfase.
[..]

Gewoon genderteam bellen...

Hoe het nu allemaal exact is weet ik niet. Bewust 4 maanden laten wachten dat geloof ik niet. En bij mij hebben die 4 gesprekken ongeveer 4 maanden in beslag genomen. eind oktober 1e gesprek, 15 februari goedkeuring, en 15 maart begonnen met hormonen. Wel al intake gesprek gehad met Prof. Gooren op 15 augustus. En als ik niet naar een symposium was gegaan, had het waarschijnlijk langer geduurd voor die gesprekken begonnen waren (verhaal apart).