Ouders van Prachtige Engeltjes...

Jeetje Mar, maar dan heeft hij er zelf niets van gemerkt waarschijnlijk?
Wat is het toch oneerlijk.
Dikke kus!

Bar, het is zo afschuwelijk allemaal voor je

Ik lees dit topic elke keer weer wanneer het bovenaan staat, maar weet nooit iets te zeggen. Alle woorden zijn al ooit voorbij gekomen, mijne zullen niets toevoegen.

Maar nu slaat mijn hart even over.. Wiegedood..
Men gebruikt het woord al zo lang, maar nog nooit is er een verklaring voor gegeven. Er is nu een woord gegeven aan hetgeen er met *Thijs gebeurd is, maar nog steeds weet je niet exact wat de oorzaak was.

Mijn neefje (2 dagen jonger dan Merlijn) heeft onlangs ook de diagnose 'wiegedood' gekregen. Zijn redding was dat hij op dat moment bij mijn schoonbroer in de armen lag.
Hij was aan het lachen en viel ineens in een hele diepe slaap, werd helemaal slap en reageerde nergens meer op. Beetje schudden, knijpen.. niets! Mijn schoonbroer en -zus meteen de auto in gesprongen en al toeterend door stoplichten naar de EHBO. Daar kreeg hij zuurstof toegediend en kwam weer bij.
Weekje in het ziekenhuis gelegen aan de monitor, allerlei onderzoeken gehad vooral omdat hij veel spuugt en men dacht dat het daar iets mee te maken had. Niets.. 'Wiegedood'..

Het gaat momenteel heel slecht met mijn schoonzusje. Mijn neefje ligt op een speciaal matrasje wat zijn ademhaling registreerd. Maar mijn schoonzusje slaapt niet meer.. kan hem geen moment alleen laten. Boodschappen doen is een ramp, telkens is ze op zoek naar hoe ze het snelst in het ziekenhuis kan komen, mocht het weer gebeuren.

Bar staat er niets in over die stuipen dan ? Wiegedood is volgens mij gewoon een soort verzamelnaam voor alle sterfgevallen waar ze geen andere oorzaak kunnen vinden Sterkte

Brrr Icicle wat een schrik voor je broer en schoonzusje zeg. Gelukkig is het goed afgelopen ! Kan me voorstellen dat ze geen seconde meer van zijn zijde wijkt hoor.

Tjee Icicle, wat een gruwelverhaal ook zeg. Ik kan me idd ook goed voorstellen dat je schoonzusje nog steeds zo gespannen is... Hopelijk kan ze het met de tijd weer een beetje loslaten maar daar zal best heel veel tijd overheen gaan.

Het schijnt dat wiegedood het meest voorkomt bij kindjes in de leeftijd van 3 / 4 maanden. Na een jaar zou het risico zo goed als verdwenen zijn. Dat zou komen doordat het signaal wat de hersenen krijgen om te ademen wanneer de longen dat even niet doen, nog in ontwikkeling is op zo'n jonge leeftijd.

M'n neefje kreeg verder een dikke 10 van het ziekenhuis, kerngezond. Dat is ook het frustrerende eraan, net als bij *Thijs is er geen duidelijke oorzaak te vinden. Wiegedood zegt in mijn ogen zo weinig, omdat er niet veel van bekend is.

Even helemaal stil

Icicle wat enorm tegenstrijdig, zo blij dat hij er nog is, maar tegelijkertijd de angst dat het nog een keer kan gebeuren.

Bar wiegendood is zo weinig zeggend. Het heeft een naam, maar je weet nog niks.

gats wat confronterend dan ineens.......
verder weet ik niks toevoegends te zeggen, alles is al gezegd.

wel een dikke knuf en

Jeetje Icicle wat afschuwelijk zeg, en wat eng Ik kan me voorstellen dat je schoonzus geen seconde stil kan zitten en altijd maar naar het ziekenhuis wil.

Bar, wiegendood. Dat dat nog kan op zo'n leeftijd. En dan denk je dat je die fase voorbij bent en dat zoiets in ieder geval niet meer kan gebeuren. Dat die luchtweginfectie ermee te maken heeft klinkt meer aannemelijk. Och meid, kon ik ook maar een arm om je heen slaan. Dit is allemaal zo hard
En jammer dat je familie even helemaal stuk zijn en je niet willen zien. Laat ze dan ook maar even afkoelen en ja dat zal vast wel weer goedkomen. Moeilijk he om rekening te houden met een ander zijn gevoel terwijl je zelf zo overloopt en eigenlijk al die troost en liefde wel kan gebruiken

Ach Bar toch wat erg

Ik vind het zo knap dat je toch weer excuses voor je familie kunt maken, het ze kunt vergeven dat ze tijd voor zichzelf nodig hebben terwijl ik eigenlijk vind dat ze tijd voor jou moeten maken.

En dan wiegedood, de verzamelnaam voor sterven zonder aanwijsbare oorzaak bij kinderen. Wat wreed zo zwart op wit te zien staan...



Icicle wat afschuwelijk....

quote:

Op woensdag 30 augustus 2006 19:35 schreef Bar_en_Mar het volgende:
in het rapport word ook vermeld, dat ivm een luchtwegen infectie (Thijs was verkouden) dat dat ook een mogelijke oorzaak zou kunnen zijn met wiegendood, zou vaker voorkomen....

Dus het verband luchtwegeninfectie--->wiegendood

Wiegendood, daar houdt een mens toch helemaal geen rekening meer mee op die leeftijd? Maar ze weten dus niet wat die stuipen er nu mee te maken hadden? Is het verhaal over een mogelijke epileptische aanval helemaal van tafel geveegd?

Jeetje, bar, ik geloof gelijk dat je ze héél erg gekwetst hebt, maar dan nog... ik vind ze wel heel erg hard voor je . Maar ik denk niet dat je je schuldig hoeft te voelen naar Thijs toe, die snapt je uitbarsting vast, daar ben ik van overtuigd

quote:

Op woensdag 30 augustus 2006 19:35 schreef Bar_en_Mar het volgende:
in het rapport word ook vermeld, dat ivm een luchtwegen infectie (Thijs was verkouden) dat dat ook een mogelijke oorzaak zou kunnen zijn met wiegendood, zou vaker voorkomen....

Dus het verband luchtwegeninfectie--->wiegendood

Mijn broertje, die met 3 maanden gestorven is aan wiegedood, had dat inderdaad ook.
Voor mijn ouders was de conclusie 'wiegedood' echt een afschuwelijk iets. Juist doordat er geen duidelijk aanwijsbare oorzaak voor is...
Ik wens jullie heel veel sterkte

quote:

Op donderdag 31 augustus 2006 13:43 schreef Bar_en_Mar het volgende:
kittyme ook jij en je ouders sterkte

Dank je. Al is het bij ons inmiddels 19 jaar geleden... Maar toch komt het verdriet soms in alle hevigheid terug, vooral rond zijn geboorte- en sterfdatum.

Bar

Bar Ookal is de situatie totaal anders, is het misschien wel mooi om te doen. Na het overlijden van mijn moeder hebben we de eerste twee jaar de sterfdag als herrineringsmoment gebruikt (en natuurlijk vergeet je die dag niet). Maar daarna hebben we besloten om in plaats van de dood te gedenken haar leven te gedenken en wel op haar verjaardag. Op die dag (of de zondag ervoor / erna) komen we samen, gaan naar de kerk en eten getrouw Limburgse vlaai en vieren haar leven.
Het is voor jullie nog heel erg vers, de pijn, het verlies en het rouwproces, maar misschien is het iets voor in de toekomst.

Bar
Heb je al wat ideetje wat je 6 september wil doen voor Thijs zijn verjaardag?... Het zo moeilijk, niks lijkt goed genoeg.

Mijn hart breekt echt als ik dit soort dingen lees, hoe moeilijk is dit zeg...feestdagen en zo *ril*

En familie en vrienden, imo is het gewoon zo dat de ouders met hun verdriet 'voorop' staan en niet de ego's van de rest van de familie. Alhoewel ik best snap dat iedereen afscheid wil nemen van het kind, op zijn of haar manier. Natuurlijk hebben oma's en opa's ook zoo intens veel verdriet...

Bar (en Mar) wat lijken me dit ontstellend moeilijke dagen. Er hadden nu verjaardagsvoorbereidingen moeten zijn, kadoojes gekocht moeten worden... niet dit.

Ik las laatst op een website van een overleden kindje, dat haar ouders een feestje gaven vlakbij de begraafplaats op de dag dat ze jarig geweest zou zijn. Compleet met picknick en taarten. Ik vond dat wel heel mooi en bijzonder.