OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Nee, dat is verschrikkelijk! Snap ook niet goed waarom ie er nooit meer over wilde pratenquote:Op vrijdag 25 augustus 2006 17:24 schreef Rewimo het volgende:
Bluezz, dat lijkt me heel naar, als je niet samen kunt praten over wat er gebeurd is...
Maar goed ik heb de schade goed ingehaald met golfer
Ja die stilte is ook vervelendquote:Op vrijdag 25 augustus 2006 14:42 schreef moussy het volgende:
[..]
.
Wat ik wel vervelend vond was een andere stillte. De stilte van mensen om je heen als alles achter de rug is.
Wat mij overgens ook hinderde is dat men spontaan over iets anders begint als ik ergens naar toe loop, en het ging eerder of bv hun kinderen, bang om mij te kwetsen of pijn te doen.
en dat is juist het rare, mij kwetsen ze niet als ze over hun kinderen praten, ik geniet er juist van.
Eerlijk waar omdat wij *Thijs moeten missen wilt nog niet zeggen dat ik de andere hun geluk niet gun, want ik gun het hun juist nog meer.
Bluezz weet even niets beters te typen als sterkte en dat het mij echt onwijs zwaar lijkt
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Het is voor buitenstaanders ontzettend moeilijk wat 'gepast' is, is mijn ervaring.. moet je nou juist wel of juist niet praten over het overleden kind?
Pasgeleden hadden we hier 2 broers en schoonzussen hier te eten.
Op een gegeven moment krijgen we het over een miskraam van 1 van de 2 schoonzussen, waarop de ander en ik meteen inhaken met ons verhaal. Het was ontzettend fijn om het er 'gewoon' weer eens over te hebben...
Veel details wisten ze niet van mij omdat het zo lang geleden is, en het in een andere schoonfamilie natuurlijk gebeurt is... en we zaten er met de vrouwen heel fijn over te praten.
Vallen die broers toch stil ineens, en durven eigenlijk niks meer te zeggen.
Voelden zich opgelaten of iets, ik weet het niet..
Dát is dan weer jammer, die stiltes omdat ze er geen raad mee weten. En een opmerking ertussen gooien van : goh hebben jullie niet wat leukers om over te praten?
Heel jammer, maar begrijpelijk, men weet zich gewoon geen houding te geven blijkbaar als je het hier over hebt.
Pasgeleden hadden we hier 2 broers en schoonzussen hier te eten.
Op een gegeven moment krijgen we het over een miskraam van 1 van de 2 schoonzussen, waarop de ander en ik meteen inhaken met ons verhaal. Het was ontzettend fijn om het er 'gewoon' weer eens over te hebben...
Veel details wisten ze niet van mij omdat het zo lang geleden is, en het in een andere schoonfamilie natuurlijk gebeurt is... en we zaten er met de vrouwen heel fijn over te praten.
Vallen die broers toch stil ineens, en durven eigenlijk niks meer te zeggen.
Voelden zich opgelaten of iets, ik weet het niet..
Dát is dan weer jammer, die stiltes omdat ze er geen raad mee weten. En een opmerking ertussen gooien van : goh hebben jullie niet wat leukers om over te praten?
Heel jammer, maar begrijpelijk, men weet zich gewoon geen houding te geven blijkbaar als je het hier over hebt.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Ik denk dat je al een heel eind komt met de vraag: wil je erover praten? Zo ja, okee, zo nee, ook okee. Dan schep je in elk geval ruimte voor de ander.
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Dat is ook moeilijk ja, om te merken dat mensen niet meer zichzelf durven te zijn als je aankomt lopen.
Terwijl ze misschien wel willen maar niet kunnen.
Ergens wel lief, want ze doen dan, denk ik ook , echt hun best je niet te kwetsen.
Ik vond en vind het nog steeds fijn om in gesprekjes over kinderen ook Max erbij te mogen halen.
Sommige zie je dan toch een beetje onhandig worden in hun houding, maar ik doe dan gewoon net of ik dat niet zie en ga dan wel gewoon door. Vaak merk je dan dat ze toch ook los komen en steeds meer durven zeggen en vragen, kost alleen wat tijd.
Ik heb zelf na Max dood ook nog op begrafenissen met mn mond vol gestaan hoor trouwens.
Je zou dan denken dat je uit ervaring wel zou weten wat je zou kunnen zeggen en wat niet... maar niet dus.
Bij mij was het eigenlijk mn vader die vond dat er niet meer over gesproken moest worden.
( mijn man wilde wel, maar kon dat alleen niet met mij)
De arme man ging half kapot als wij het erover hadden.
We hebben hem wel duidelijk gemaakt dat hij ons de mond niet moest snoeren en dat hij op zijn beurt er ook niet over hoefde te praten als hij dat niet wilde.
Meestal ging hij dan naar boven tv kijken als wij over Max begonnen.
Mn vader komt nu pas, bijna tien jaar later, wat meer los. Hij begint er nu soms uit zichzelf over.
Hij kon er ook niks aan doen natuurlijk, hij is opgegroeid in de tijd dat er over dood niet gesproken werd.
Die zin die bleuzz te horen kreeg, heb ik ook wel eens gehoord ja.
"Leuk" is het woord ook niet, maar fijn is het zeker wel om te merken dat je met je verhaal bij je schoonzussen terecht kunt.
Je kunt toch je herinneringen weer even ophalen en je krijgt de ruimte te vertellen hoe leuk en lief en schattig je kindje wel niet was.
Wel heel erg dat je relatie de klap niet teboven is gekomen.
Gelukkig dat je nu bij "golfer" en je schoonzussen wel terecht kunt.
Terwijl ze misschien wel willen maar niet kunnen.
Ergens wel lief, want ze doen dan, denk ik ook , echt hun best je niet te kwetsen.
Ik vond en vind het nog steeds fijn om in gesprekjes over kinderen ook Max erbij te mogen halen.
Sommige zie je dan toch een beetje onhandig worden in hun houding, maar ik doe dan gewoon net of ik dat niet zie en ga dan wel gewoon door. Vaak merk je dan dat ze toch ook los komen en steeds meer durven zeggen en vragen, kost alleen wat tijd.
Ik heb zelf na Max dood ook nog op begrafenissen met mn mond vol gestaan hoor trouwens.
Je zou dan denken dat je uit ervaring wel zou weten wat je zou kunnen zeggen en wat niet... maar niet dus.
Bij mij was het eigenlijk mn vader die vond dat er niet meer over gesproken moest worden.
( mijn man wilde wel, maar kon dat alleen niet met mij)
De arme man ging half kapot als wij het erover hadden.
We hebben hem wel duidelijk gemaakt dat hij ons de mond niet moest snoeren en dat hij op zijn beurt er ook niet over hoefde te praten als hij dat niet wilde.
Meestal ging hij dan naar boven tv kijken als wij over Max begonnen.
Mn vader komt nu pas, bijna tien jaar later, wat meer los. Hij begint er nu soms uit zichzelf over.
Hij kon er ook niks aan doen natuurlijk, hij is opgegroeid in de tijd dat er over dood niet gesproken werd.
Die zin die bleuzz te horen kreeg, heb ik ook wel eens gehoord ja.
"Leuk" is het woord ook niet, maar fijn is het zeker wel om te merken dat je met je verhaal bij je schoonzussen terecht kunt.
Je kunt toch je herinneringen weer even ophalen en je krijgt de ruimte te vertellen hoe leuk en lief en schattig je kindje wel niet was.
Wel heel erg dat je relatie de klap niet teboven is gekomen.
Gelukkig dat je nu bij "golfer" en je schoonzussen wel terecht kunt.
The waves you made will always be
Tja, moest vanmiddag een paar keer flink slikken, ons buurjongetje (geboren 3 juni 2006)
echt een pracht kereltje zo leuk zo lachebekje en schaterbekje
Het ging opzich wel goed hoor, want de babytijd heb ik mee mogen maken, Thijs kleine mooie baby Thijs.
Maar toen het buurjongetje ging schatteren moest ik terug denken aan de laatste periode met Thijs, die kon ook zo heerlijk lachen en schatteren
En dat moet ik nu allemaal missen
Dat vrolijke kopje als Thijs smorgens wakker werd toen hij mama of papa zag staan om hem uit bedje te pakken...
Dat moeten we nu missen
Het gekruip door de hele woonkamer, speelgoed overal
Dat moeten we missen
Een tijdje terug heb ik een briefje geschreven voor Thijs, gewoon omdat ik benieuwd was het met mijn kleine grote man zou gaan.
Of hij nu ook lekker in zijn bedje zou liggen slapen, met zijn knietjes opgetrokken en beer dicht tegen hem aan
Ik zong op dat moment zijn lievelingsnummer (kabouter plop-wij zoeken de schat)
Dan zag ik ineens die prachtige stralende lach van Thijs voor me, en dat hij ging zitten op zijn knietjes en heel hard mee klapte en zwaaide
En nu zit ik me af te vragen of hij nog erg geschrokken was van mama die een woedeuitbarsting kreeg tegenover zijn opa's oma's en stiefoma notabene aan zijn grafje, hoe kon ik zo stom zijn, waarom kon mama niet even wachten of gewoon niet kwaad worden...
We gingen zondag een kruisje plaatsen wat de vader van marco gemaakt heeft, een prachtig kruis, maar Mama werd ineens te kwaad en wilde dat kruis niet meer, ze moesten het maar mee nemen en in eigen tuin zetten, hij zou niet mooi genoeg zijn, ik heb dat niet gewild, echt het was een drama een regelrechte ramp, ik heb die mensen gekwetst en pijn gedaan.
tegenover mijn pa iedem ik werd kwaad omdat ik van de fam zo weinig steun kreeg, dat ik ze nooit zag, hoorde.
En mijn opa en oma die stonden erbij en keken ernaar met de nodige emoties zoals bij ons allemaal.
En dat allemaal bij het grafje, echt mama schaamt zich diep en weet niet hoe ze dit ooit echt helemaal goed gaat krijgen.
Is dit herkenbaar?
Of ben ik nu idd een vreselijk mens wat haar emoties en woede niet te baas is
echt een pracht kereltje zo leuk zo lachebekje en schaterbekje
Het ging opzich wel goed hoor, want de babytijd heb ik mee mogen maken, Thijs kleine mooie baby Thijs.
Maar toen het buurjongetje ging schatteren moest ik terug denken aan de laatste periode met Thijs, die kon ook zo heerlijk lachen en schatteren
En dat moet ik nu allemaal missen
Dat vrolijke kopje als Thijs smorgens wakker werd toen hij mama of papa zag staan om hem uit bedje te pakken...
Dat moeten we nu missen
Het gekruip door de hele woonkamer, speelgoed overal
Dat moeten we missen
Een tijdje terug heb ik een briefje geschreven voor Thijs, gewoon omdat ik benieuwd was het met mijn kleine grote man zou gaan.
Of hij nu ook lekker in zijn bedje zou liggen slapen, met zijn knietjes opgetrokken en beer dicht tegen hem aan
Ik zong op dat moment zijn lievelingsnummer (kabouter plop-wij zoeken de schat)
Dan zag ik ineens die prachtige stralende lach van Thijs voor me, en dat hij ging zitten op zijn knietjes en heel hard mee klapte en zwaaide
En nu zit ik me af te vragen of hij nog erg geschrokken was van mama die een woedeuitbarsting kreeg tegenover zijn opa's oma's en stiefoma notabene aan zijn grafje, hoe kon ik zo stom zijn, waarom kon mama niet even wachten of gewoon niet kwaad worden...
We gingen zondag een kruisje plaatsen wat de vader van marco gemaakt heeft, een prachtig kruis, maar Mama werd ineens te kwaad en wilde dat kruis niet meer, ze moesten het maar mee nemen en in eigen tuin zetten, hij zou niet mooi genoeg zijn, ik heb dat niet gewild, echt het was een drama een regelrechte ramp, ik heb die mensen gekwetst en pijn gedaan.
tegenover mijn pa iedem ik werd kwaad omdat ik van de fam zo weinig steun kreeg, dat ik ze nooit zag, hoorde.
En mijn opa en oma die stonden erbij en keken ernaar met de nodige emoties zoals bij ons allemaal.
En dat allemaal bij het grafje, echt mama schaamt zich diep en weet niet hoe ze dit ooit echt helemaal goed gaat krijgen.
Is dit herkenbaar?
Of ben ik nu idd een vreselijk mens wat haar emoties en woede niet te baas is
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
och Bar...je bent helemaal geen vreselijk mens
Dit geeft alleen maar aan hoeveel je om Thijs geeft, dat kruisje moest perfect zijn in alle opzichten omdat het voor Thijs is en dit nog het enige is wat je voor hem kunt doen.
Natuurlijk is het niet leuk voor opa, die het kruisje vast met alle liefde gemaakt heeft, maar ook zij zullen begrip hebben voor je verdriet.
Praat er nog eens over met ze en zeg ze dat het je verdriet was en je heel blij bent dat ze dat kruisje voor Thijs hebben willen maken.
Dat je te weinig steun krijgt is natuurlijk ook vreselijk en dat mag je best laten weten, logisch dat je dat in je emoties er zo uitflapt, ik denk dat mensen dara best begrip voor hebben, al zullen ze misschien even schrikken van je directheid....maar meid jij hebt verdriet enje moet je lieve Thijs missen ik vind dat mensen nu best even rekening met jou mogen houden.
Thijs zal blij zijn met zijn mama dat die zoveel van hem houdt dat ze wil dat alles mooi en perfect is...
Maak je er niet te druk om Thijs kan nu in je hart kijken en heeft al jou liefde en goede bedoelingen gevoeld, niet alleen je boosheid.
Dit geeft alleen maar aan hoeveel je om Thijs geeft, dat kruisje moest perfect zijn in alle opzichten omdat het voor Thijs is en dit nog het enige is wat je voor hem kunt doen.
Natuurlijk is het niet leuk voor opa, die het kruisje vast met alle liefde gemaakt heeft, maar ook zij zullen begrip hebben voor je verdriet.
Praat er nog eens over met ze en zeg ze dat het je verdriet was en je heel blij bent dat ze dat kruisje voor Thijs hebben willen maken.
Dat je te weinig steun krijgt is natuurlijk ook vreselijk en dat mag je best laten weten, logisch dat je dat in je emoties er zo uitflapt, ik denk dat mensen dara best begrip voor hebben, al zullen ze misschien even schrikken van je directheid....maar meid jij hebt verdriet enje moet je lieve Thijs missen ik vind dat mensen nu best even rekening met jou mogen houden.
Thijs zal blij zijn met zijn mama dat die zoveel van hem houdt dat ze wil dat alles mooi en perfect is...
Maak je er niet te druk om Thijs kan nu in je hart kijken en heeft al jou liefde en goede bedoelingen gevoeld, niet alleen je boosheid.
Natuurlijk ben je geen vreselijk mens! Je maakt het ergste dat een mens mee kan maken mee, en je gaat er doorheen met een kracht waar ik ontzettend veel bewondering voor heb.
Bekijk het zo, al die mensen waar je mee om het graf van Thijs stond, hebben zelf ook kinderen. het kan niet anders of ze moeten jouw verdriet op dat moment ergens kunnen begrijpen, toch?
Als je je daar beter door zou voelen zou je nog een keer kunnen vertellen aan ze waar jouw gevoel op dat moment vandaan kwam, en anders maar niet. Voor Thijs maakt het niet uit, die weet toch wel dat zijn Mama heel veel van hem houdt
Bekijk het zo, al die mensen waar je mee om het graf van Thijs stond, hebben zelf ook kinderen. het kan niet anders of ze moeten jouw verdriet op dat moment ergens kunnen begrijpen, toch?
Als je je daar beter door zou voelen zou je nog een keer kunnen vertellen aan ze waar jouw gevoel op dat moment vandaan kwam, en anders maar niet. Voor Thijs maakt het niet uit, die weet toch wel dat zijn Mama heel veel van hem houdt
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Bar je zit middenin een verschrikkelijk rouwproces en daar horen deze woede uitbarstingen etc allemaal bij.
Ik neem aan dat de mensen om je heen het begrijpen. Is het nu niet dan is het wellicht later.
Schaam je niet, nu niet en nooit niet.
Het is de strijd van een moeder die aan het overleven is na een verschrikkelijk trauma, want dat is het.
Het is jouw strijd Bar, om dit alles te kunnen verwerken, en het is je enige manier.
Ik neem aan dat de mensen om je heen het begrijpen. Is het nu niet dan is het wellicht later.
Schaam je niet, nu niet en nooit niet.
Het is de strijd van een moeder die aan het overleven is na een verschrikkelijk trauma, want dat is het.
Het is jouw strijd Bar, om dit alles te kunnen verwerken, en het is je enige manier.
Joh Mar! Meid toch!
Die woede uitbarstingen zijn heel normaal, echt waar!
Het is alleen jammer dat zij dat dan net even over zich heen kregen, maar je hoeft je heus niet schuldig te voelen hoor.
Geef die mensen, als je ze ziet, een knuffel en kus en zeg gewoon dat het je allemaal eventjes aanvloog.
Ik proef uit je verhaal dat je het helemaal niet eens zo lelijk vond? Dan kun je altijd nog vragen of je het toch alsnog mag hebben?
Ik vind het niet gek dat je kwaad werd. Verstandelijk weet je wel dat Thijs daar ècht ligt, maar dan.... dat kruisje op z`n graf maakt het ineens nog echter dan echt ineens. En dan word je boos ja, heel heel erg boos. Op de wereld en op dat 'doodgaan' bestaat en op alles en iedereen.
Die woede aanvallen zul je vast nog wel een paar keer krijgen en ook ff toegeven aan die woede lucht achteraf weer even lekker op. ( Ik zette altijd "the prodigy" op als ik weer razend en vloekend door het huis stampte, dat hielp mij en de spulletjes in huis altijd heel goed )
dikke meis
Die woede uitbarstingen zijn heel normaal, echt waar!
Het is alleen jammer dat zij dat dan net even over zich heen kregen, maar je hoeft je heus niet schuldig te voelen hoor.
Geef die mensen, als je ze ziet, een knuffel en kus en zeg gewoon dat het je allemaal eventjes aanvloog.
Ik proef uit je verhaal dat je het helemaal niet eens zo lelijk vond? Dan kun je altijd nog vragen of je het toch alsnog mag hebben?
Ik vind het niet gek dat je kwaad werd. Verstandelijk weet je wel dat Thijs daar ècht ligt, maar dan.... dat kruisje op z`n graf maakt het ineens nog echter dan echt ineens. En dan word je boos ja, heel heel erg boos. Op de wereld en op dat 'doodgaan' bestaat en op alles en iedereen.
Die woede aanvallen zul je vast nog wel een paar keer krijgen en ook ff toegeven aan die woede lucht achteraf weer even lekker op. ( Ik zette altijd "the prodigy" op als ik weer razend en vloekend door het huis stampte, dat hielp mij en de spulletjes in huis altijd heel goed )
dikke meis
The waves you made will always be
Och Bar, ik zie je steeds overal gewoon doorposten en meekletsen en dan vraag ik me wel eens af hoe je dat vol houdt, moet dat niet ontzettend pijnlijk en zwaar zijn... Dat vind ik zo knap.
Niet zo gek dus dat je niet altijd zo sterk bent en ook af en toe eens een flinkje uitbarsting hebt waar die dan ook door getriggerd word... Ik denk ook idd vast dat de mensen die erbij waren ook vast wel zullen begrijpen dat de wanhoop en woede je soms net even te veel wordt, is het niet nu, dan wel later...
Niet zo gek dus dat je niet altijd zo sterk bent en ook af en toe eens een flinkje uitbarsting hebt waar die dan ook door getriggerd word... Ik denk ook idd vast dat de mensen die erbij waren ook vast wel zullen begrijpen dat de wanhoop en woede je soms net even te veel wordt, is het niet nu, dan wel later...
***
Tjee Bar, natuurlijk is dat helemaal niet zo gek. Je zit vol verdriet en misschien een beetje meer aandacht van je familie zou nog niet zo gek zijn. Maar ja iedereen verwerkt het op zijn manier. En misschien vinden zij het wel een enorme grote drempel om ermee uit te komen. Maar vertel ze dat je wil praten en dat zoals het nu gaat, dat niet is wat je wil. Laat ze maar weten wat je voelt, dat kunnen zij niet ruiken. En wat het kruisje betreft. Ik zou ook zeker even je vader opzoeken en gewoon uitleggen waarom je zo boos was. Weet je, ik denk dat doordat mensen vaak zo gesloten zijn over hun verdriet er daardoor zo snel verwijdering komt. Praten schept duidelijkheid en heb je echt heel hard nodig in dit geval.
Maar ik zou ze gewoon bellen of bezoeken en uitleggen waarom je zo uitviel. Het lijkt me als wij het wel begrijpen dat zij dat ook doen. Je bent ook maar een mens en een moeder die overloopt van verdriet om *Thijs die je kwijt bent. Het is toch ook zo verdomde oneerlijk allemaal. En even je woede eruit gooien dat geeft lucht. Hoe moet je het anders doen joh
Maar ik zou ze gewoon bellen of bezoeken en uitleggen waarom je zo uitviel. Het lijkt me als wij het wel begrijpen dat zij dat ook doen. Je bent ook maar een mens en een moeder die overloopt van verdriet om *Thijs die je kwijt bent. Het is toch ook zo verdomde oneerlijk allemaal. En even je woede eruit gooien dat geeft lucht. Hoe moet je het anders doen joh
ze weten waarom ik zo uitviel, ik heb ze hier in huis laten komen en heb alles verteld, maar weer eerst verkeerd, later begrepen ze het wel, maar omdat ik ze echt zo onwijs gekwetst heb willen ze mij voorlopig niet spreken of zien, en daar leg ik me bij neer, want ik begrijp het wel.
Het kruisje staat ook gewoon bij *Thijs aan het grafje.
Het kruisje staat ook gewoon bij *Thijs aan het grafje.
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Och shit... dat er dus ook nog bij.
Ergens is het ook wel te begrijpen, ook zij zijn Thijs kwijt en hebben het verdriet, maar het zou fijner zijn als jullie dat met elkaar konden delen. Vooral nadat jij het geprobeerd hebt uit te leggen.
Hopelijk komt het snel weer een beetje goed.
Ergens is het ook wel te begrijpen, ook zij zijn Thijs kwijt en hebben het verdriet, maar het zou fijner zijn als jullie dat met elkaar konden delen. Vooral nadat jij het geprobeerd hebt uit te leggen.
Hopelijk komt het snel weer een beetje goed.
***
Och Bar toch.... Wat vreselijk moeilijk... Ik vind het echt niet raar dat je een woede uitbarsting hebt gehad. Zulke momenten als het plaatsen van een kruisje zullen vreselijk heftig en moeilijk zijn. Want je hebt het inderdaad nooit zo gewild. Ik vind het heel moeilijk om te lezen dat je familie nu even rust wil, zoals BE als zegt, het zou zo fijn zijn als jullie er voor elkaar kunnen zijn. Maar iedereen heeft verdriet en moet dit op zijn eigen manier oplossen. Heel veel succes en sterkte in deze.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wat onwijs jammer Mar dat ze, ondanks hun begrip, toch even afstand willen.
Jullie hebben het allemaal al zo moeilijk en dan loopt dit ook nog even vervelend.
Ik hoop dat het snel weer helemaal in orde is tussen jullie.
Jullie hebben het allemaal al zo moeilijk en dan loopt dit ook nog even vervelend.
Ik hoop dat het snel weer helemaal in orde is tussen jullie.
The waves you made will always be
Het geeft niet, ik snap en begrijp het allemaal wel, het is een rotsituatie, maar momenteel is ook hier rust het geen waar ik naar snak.
Verwerken en rouwen is nu eenmaal iets zwaars, ben ik me heel goed van bewust.
en je leert in deze tijd de mensen om je heen kennen... en dat is klote zo nu en dan
Verwerken en rouwen is nu eenmaal iets zwaars, ben ik me heel goed van bewust.
en je leert in deze tijd de mensen om je heen kennen... en dat is klote zo nu en dan
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Klopt helemaal. Mensen van wie je het niet verwacht komen met goeie, lieve dingen en andersom gebeurt ook zomaar , heel typisch.quote:Op woensdag 30 augustus 2006 11:44 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Verwerken en rouwen is nu eenmaal iets zwaars, ben ik me heel goed van bewust.
en je leert in deze tijd de mensen om je heen kennen... en dat is klote zo nu en dan
Bar . Tranen over mijn gezicht bij je verhaal. Ik wens je erg veel sterkte. Je woede-aanval was logisch. Goed dat je het hebt uitgelegd. Jammer dat ze nu even ruimte nodig hebben om het allemaal te verwerken. Maar, iedereen verwerkt verdriet op zijn eigen manier. Hopelijk verstrekt dit alles jullie band uiteindelijk alleen maar meer.
ik heb zojuist het verslag van de autopsie voor me liggen...
ik word er enorm stil van, het is in normale termen geschreven dus kan er aardig wat uithalen.
De conclusie van dit onderzoek:
Omdat de peuter rustig sliep, lijkt het beeld het meest op een variant van laat optredende wiegendood.
ik word er enorm stil van, het is in normale termen geschreven dus kan er aardig wat uithalen.
De conclusie van dit onderzoek:
Omdat de peuter rustig sliep, lijkt het beeld het meest op een variant van laat optredende wiegendood.
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Jeutje Bar...
Wat staat het er dan ineens zo definitief en wat lijkt het daardoor nog eens extra zinloos...
Wat staat het er dan ineens zo definitief en wat lijkt het daardoor nog eens extra zinloos...
***
Bar.... Ik heb geen woorden even om je te troosten, te steunen of wat dan ook. Ik vind dit zo confronterend, zo eng en zo 'dichtbij'. Ik hoop dat ik heel binnenkort een arm om je heen kan slaan en met jou bij Thijs kan gaan kijken. Je grote lieve kleine beer.
Ik heb geen woorden even om je te troosten, te steunen of wat dan ook. Ik vind dit zo confronterend, zo eng en zo 'dichtbij'. Ik hoop dat ik heel binnenkort een arm om je heen kan slaan en met jou bij Thijs kan gaan kijken. Je grote lieve kleine beer.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Bar
Het weten is 1, maar het daadwerkelijk lezen en voor je hebben liggen is ineens zo echt. Zo raar.
Een hele dikke knuffel en
Het weten is 1, maar het daadwerkelijk lezen en voor je hebben liggen is ineens zo echt. Zo raar.
Een hele dikke knuffel en
als je door leest zie je ook staan dat ze niet goed weten wat nu de oorzaak is, en dus maar aan wiegendood denken...
Maar of het een klassiek geval is dat weten ze niet, heel verhaal erna...
heb het rapport nu weg gelegd want anders komt het niet goed met me.
Maar of het een klassiek geval is dat weten ze niet, heel verhaal erna...
heb het rapport nu weg gelegd want anders komt het niet goed met me.
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Jeetje Mar, maar dan heeft hij er zelf niets van gemerkt waarschijnlijk?
Wat is het toch oneerlijk.
Dikke kus!
Wat is het toch oneerlijk.
Dikke kus!
JoOlz: "So much good shit in senesta's head, I call it Ideahhrea."
Ik lees dit topic elke keer weer wanneer het bovenaan staat, maar weet nooit iets te zeggen. Alle woorden zijn al ooit voorbij gekomen, mijne zullen niets toevoegen.
Maar nu slaat mijn hart even over.. Wiegedood..
Men gebruikt het woord al zo lang, maar nog nooit is er een verklaring voor gegeven. Er is nu een woord gegeven aan hetgeen er met *Thijs gebeurd is, maar nog steeds weet je niet exact wat de oorzaak was.
Mijn neefje (2 dagen jonger dan Merlijn) heeft onlangs ook de diagnose 'wiegedood' gekregen. Zijn redding was dat hij op dat moment bij mijn schoonbroer in de armen lag.
Hij was aan het lachen en viel ineens in een hele diepe slaap, werd helemaal slap en reageerde nergens meer op. Beetje schudden, knijpen.. niets! Mijn schoonbroer en -zus meteen de auto in gesprongen en al toeterend door stoplichten naar de EHBO. Daar kreeg hij zuurstof toegediend en kwam weer bij.
Weekje in het ziekenhuis gelegen aan de monitor, allerlei onderzoeken gehad vooral omdat hij veel spuugt en men dacht dat het daar iets mee te maken had. Niets.. 'Wiegedood'..
Het gaat momenteel heel slecht met mijn schoonzusje. Mijn neefje ligt op een speciaal matrasje wat zijn ademhaling registreerd. Maar mijn schoonzusje slaapt niet meer.. kan hem geen moment alleen laten. Boodschappen doen is een ramp, telkens is ze op zoek naar hoe ze het snelst in het ziekenhuis kan komen, mocht het weer gebeuren.
Maar nu slaat mijn hart even over.. Wiegedood..
Men gebruikt het woord al zo lang, maar nog nooit is er een verklaring voor gegeven. Er is nu een woord gegeven aan hetgeen er met *Thijs gebeurd is, maar nog steeds weet je niet exact wat de oorzaak was.
Mijn neefje (2 dagen jonger dan Merlijn) heeft onlangs ook de diagnose 'wiegedood' gekregen. Zijn redding was dat hij op dat moment bij mijn schoonbroer in de armen lag.
Hij was aan het lachen en viel ineens in een hele diepe slaap, werd helemaal slap en reageerde nergens meer op. Beetje schudden, knijpen.. niets! Mijn schoonbroer en -zus meteen de auto in gesprongen en al toeterend door stoplichten naar de EHBO. Daar kreeg hij zuurstof toegediend en kwam weer bij.
Weekje in het ziekenhuis gelegen aan de monitor, allerlei onderzoeken gehad vooral omdat hij veel spuugt en men dacht dat het daar iets mee te maken had. Niets.. 'Wiegedood'..
Het gaat momenteel heel slecht met mijn schoonzusje. Mijn neefje ligt op een speciaal matrasje wat zijn ademhaling registreerd. Maar mijn schoonzusje slaapt niet meer.. kan hem geen moment alleen laten. Boodschappen doen is een ramp, telkens is ze op zoek naar hoe ze het snelst in het ziekenhuis kan komen, mocht het weer gebeuren.
♥ ♥ Jij een beetje van mij, ik een beetje van jou. ♥ ♥
Bar staat er niets in over die stuipen dan ? Wiegedood is volgens mij gewoon een soort verzamelnaam voor alle sterfgevallen waar ze geen andere oorzaak kunnen vinden Sterkte
Brrr Icicle wat een schrik voor je broer en schoonzusje zeg. Gelukkig is het goed afgelopen ! Kan me voorstellen dat ze geen seconde meer van zijn zijde wijkt hoor.
Tjee Icicle, wat een gruwelverhaal ook zeg. Ik kan me idd ook goed voorstellen dat je schoonzusje nog steeds zo gespannen is... Hopelijk kan ze het met de tijd weer een beetje loslaten maar daar zal best heel veel tijd overheen gaan.
***
Het schijnt dat wiegedood het meest voorkomt bij kindjes in de leeftijd van 3 / 4 maanden. Na een jaar zou het risico zo goed als verdwenen zijn. Dat zou komen doordat het signaal wat de hersenen krijgen om te ademen wanneer de longen dat even niet doen, nog in ontwikkeling is op zo'n jonge leeftijd.
M'n neefje kreeg verder een dikke 10 van het ziekenhuis, kerngezond. Dat is ook het frustrerende eraan, net als bij *Thijs is er geen duidelijke oorzaak te vinden. Wiegedood zegt in mijn ogen zo weinig, omdat er niet veel van bekend is.
M'n neefje kreeg verder een dikke 10 van het ziekenhuis, kerngezond. Dat is ook het frustrerende eraan, net als bij *Thijs is er geen duidelijke oorzaak te vinden. Wiegedood zegt in mijn ogen zo weinig, omdat er niet veel van bekend is.
♥ ♥ Jij een beetje van mij, ik een beetje van jou. ♥ ♥
in het rapport word ook vermeld, dat ivm een luchtwegen infectie (Thijs was verkouden) dat dat ook een mogelijke oorzaak zou kunnen zijn met wiegendood, zou vaker voorkomen....
Dus het verband luchtwegeninfectie--->wiegendood
Dus het verband luchtwegeninfectie--->wiegendood
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Icicle wat enorm tegenstrijdig, zo blij dat hij er nog is, maar tegelijkertijd de angst dat het nog een keer kan gebeuren.
Bar wiegendood is zo weinig zeggend. Het heeft een naam, maar je weet nog niks.
Bar wiegendood is zo weinig zeggend. Het heeft een naam, maar je weet nog niks.
gats wat confronterend dan ineens.......
verder weet ik niks toevoegends te zeggen, alles is al gezegd.
wel een dikke knuf en
verder weet ik niks toevoegends te zeggen, alles is al gezegd.
wel een dikke knuf en
Jeetje Icicle wat afschuwelijk zeg, en wat eng Ik kan me voorstellen dat je schoonzus geen seconde stil kan zitten en altijd maar naar het ziekenhuis wil.
Bar, wiegendood. Dat dat nog kan op zo'n leeftijd. En dan denk je dat je die fase voorbij bent en dat zoiets in ieder geval niet meer kan gebeuren. Dat die luchtweginfectie ermee te maken heeft klinkt meer aannemelijk. Och meid, kon ik ook maar een arm om je heen slaan. Dit is allemaal zo hard
En jammer dat je familie even helemaal stuk zijn en je niet willen zien. Laat ze dan ook maar even afkoelen en ja dat zal vast wel weer goedkomen. Moeilijk he om rekening te houden met een ander zijn gevoel terwijl je zelf zo overloopt en eigenlijk al die troost en liefde wel kan gebruiken
Bar, wiegendood. Dat dat nog kan op zo'n leeftijd. En dan denk je dat je die fase voorbij bent en dat zoiets in ieder geval niet meer kan gebeuren. Dat die luchtweginfectie ermee te maken heeft klinkt meer aannemelijk. Och meid, kon ik ook maar een arm om je heen slaan. Dit is allemaal zo hard
En jammer dat je familie even helemaal stuk zijn en je niet willen zien. Laat ze dan ook maar even afkoelen en ja dat zal vast wel weer goedkomen. Moeilijk he om rekening te houden met een ander zijn gevoel terwijl je zelf zo overloopt en eigenlijk al die troost en liefde wel kan gebruiken
Ach Bar toch wat erg
Ik vind het zo knap dat je toch weer excuses voor je familie kunt maken, het ze kunt vergeven dat ze tijd voor zichzelf nodig hebben terwijl ik eigenlijk vind dat ze tijd voor jou moeten maken.
En dan wiegedood, de verzamelnaam voor sterven zonder aanwijsbare oorzaak bij kinderen. Wat wreed zo zwart op wit te zien staan...
Icicle wat afschuwelijk....
Ik vind het zo knap dat je toch weer excuses voor je familie kunt maken, het ze kunt vergeven dat ze tijd voor zichzelf nodig hebben terwijl ik eigenlijk vind dat ze tijd voor jou moeten maken.
En dan wiegedood, de verzamelnaam voor sterven zonder aanwijsbare oorzaak bij kinderen. Wat wreed zo zwart op wit te zien staan...
Icicle wat afschuwelijk....
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Wiegendood, daar houdt een mens toch helemaal geen rekening meer mee op die leeftijd? Maar ze weten dus niet wat die stuipen er nu mee te maken hadden? Is het verhaal over een mogelijke epileptische aanval helemaal van tafel geveegd?quote:Op woensdag 30 augustus 2006 19:35 schreef Bar_en_Mar het volgende:
in het rapport word ook vermeld, dat ivm een luchtwegen infectie (Thijs was verkouden) dat dat ook een mogelijke oorzaak zou kunnen zijn met wiegendood, zou vaker voorkomen....
Dus het verband luchtwegeninfectie--->wiegendood
Een beetje vreemd, maar wel lekker
Jeetje, bar, ik geloof gelijk dat je ze héél erg gekwetst hebt, maar dan nog... ik vind ze wel heel erg hard voor je . Maar ik denk niet dat je je schuldig hoeft te voelen naar Thijs toe, die snapt je uitbarsting vast, daar ben ik van overtuigd
Daar word in het rapport niets over gemeld of het moet in medische termen vermeld staan...quote:Op woensdag 30 augustus 2006 21:18 schreef beefcake het volgende:
[..]
Wiegendood, daar houdt een mens toch helemaal geen rekening meer mee op die leeftijd? Maar ze weten dus niet wat die stuipen er nu mee te maken hadden? Is het verhaal over een mogelijke epileptische aanval helemaal van tafel geveegd?
We zijn overgens vandaag weer bij *Thijs geweest en er stond alweer een knuffelbeer bij en een plantje, van wie geen idee, maar wel ontzettend fijn
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Mijn broertje, die met 3 maanden gestorven is aan wiegedood, had dat inderdaad ook.quote:Op woensdag 30 augustus 2006 19:35 schreef Bar_en_Mar het volgende:
in het rapport word ook vermeld, dat ivm een luchtwegen infectie (Thijs was verkouden) dat dat ook een mogelijke oorzaak zou kunnen zijn met wiegendood, zou vaker voorkomen....
Dus het verband luchtwegeninfectie--->wiegendood
Voor mijn ouders was de conclusie 'wiegedood' echt een afschuwelijk iets. Juist doordat er geen duidelijk aanwijsbare oorzaak voor is...
Ik wens jullie heel veel sterkte
kittyme ook jij en je ouders sterkte
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Dank je. Al is het bij ons inmiddels 19 jaar geleden... Maar toch komt het verdriet soms in alle hevigheid terug, vooral rond zijn geboorte- en sterfdatum.quote:Op donderdag 31 augustus 2006 13:43 schreef Bar_en_Mar het volgende:
kittyme ook jij en je ouders sterkte
De verjaardag sluipt steeds dichterbij elke dag weer een beetje meer.
Mar en ik houden op verzoek van de psych een "dagboek""emotie"boek bij
*Moest vandaag veel aan jou denken, nog een paar dagen en je zou 2 geworden zijn.
Zo moest ik denken aan hoe blij en trots ik was toen je geboren bent en hoe leuk het was jou eerste verjaardag te mogen vieren.
Slingers balonnen taart en kadootjes visite...
Dit keer zal het anders zijn, we gaan wel bij je langs en een kaarsje branden, maar het zal een emotionele dag worden.
2 zou je geworden zijn, dreumes af, een klein peutertje geworden
Maar je krijgt vast wel taart en roosviscee van oma.
Mama denkt aan je
Dikke mama
Mar en ik houden op verzoek van de psych een "dagboek""emotie"boek bij
*Moest vandaag veel aan jou denken, nog een paar dagen en je zou 2 geworden zijn.
Zo moest ik denken aan hoe blij en trots ik was toen je geboren bent en hoe leuk het was jou eerste verjaardag te mogen vieren.
Slingers balonnen taart en kadootjes visite...
Dit keer zal het anders zijn, we gaan wel bij je langs en een kaarsje branden, maar het zal een emotionele dag worden.
2 zou je geworden zijn, dreumes af, een klein peutertje geworden
Maar je krijgt vast wel taart en roosviscee van oma.
Mama denkt aan je
Dikke mama
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Bar Ookal is de situatie totaal anders, is het misschien wel mooi om te doen. Na het overlijden van mijn moeder hebben we de eerste twee jaar de sterfdag als herrineringsmoment gebruikt (en natuurlijk vergeet je die dag niet). Maar daarna hebben we besloten om in plaats van de dood te gedenken haar leven te gedenken en wel op haar verjaardag. Op die dag (of de zondag ervoor / erna) komen we samen, gaan naar de kerk en eten getrouw Limburgse vlaai en vieren haar leven.
Het is voor jullie nog heel erg vers, de pijn, het verlies en het rouwproces, maar misschien is het iets voor in de toekomst.
Het is voor jullie nog heel erg vers, de pijn, het verlies en het rouwproces, maar misschien is het iets voor in de toekomst.
Bar
Heb je al wat ideetje wat je 6 september wil doen voor Thijs zijn verjaardag?... Het zo moeilijk, niks lijkt goed genoeg.
Heb je al wat ideetje wat je 6 september wil doen voor Thijs zijn verjaardag?... Het zo moeilijk, niks lijkt goed genoeg.
Mijn hart breekt echt als ik dit soort dingen lees, hoe moeilijk is dit zeg...feestdagen en zo *ril*
En familie en vrienden, imo is het gewoon zo dat de ouders met hun verdriet 'voorop' staan en niet de ego's van de rest van de familie. Alhoewel ik best snap dat iedereen afscheid wil nemen van het kind, op zijn of haar manier. Natuurlijk hebben oma's en opa's ook zoo intens veel verdriet...
En familie en vrienden, imo is het gewoon zo dat de ouders met hun verdriet 'voorop' staan en niet de ego's van de rest van de familie. Alhoewel ik best snap dat iedereen afscheid wil nemen van het kind, op zijn of haar manier. Natuurlijk hebben oma's en opa's ook zoo intens veel verdriet...
DANYEL EN THIJS
....maar daarna ben ik weer triestig...
....maar daarna ben ik weer triestig...
Bar (en Mar) wat lijken me dit ontstellend moeilijke dagen. Er hadden nu verjaardagsvoorbereidingen moeten zijn, kadoojes gekocht moeten worden... niet dit.
Ik las laatst op een website van een overleden kindje, dat haar ouders een feestje gaven vlakbij de begraafplaats op de dag dat ze jarig geweest zou zijn. Compleet met picknick en taarten. Ik vond dat wel heel mooi en bijzonder.
Ik las laatst op een website van een overleden kindje, dat haar ouders een feestje gaven vlakbij de begraafplaats op de dag dat ze jarig geweest zou zijn. Compleet met picknick en taarten. Ik vond dat wel heel mooi en bijzonder.
