Open relatie

ts begint

ga eens zoeken in het sex-forum, vind je genoeg...

vriendschap en sex, geen gedoe met verplichtingen die je in een normale relatie wel hebt en ondertussen verder shoppende en neukende naar de echte ware.

dat versta ik er onder en ik zou dat niet kunnen trekken.

okee, trekken kan natuurlijk altijd als man.

hoertjes?

mij lijkt dat er bedoeld wordt een relatie waarin je ook met andere mag ...uhm neuken.

ik heb 2 jaar een open relatie gehad. zoenen met iemand anders mocht best, als de ander maar niet in de buurt was.
ging prima, in het begin ben je wel vaak jaloers, maar daar wen je snel genoeg aan, omdat het toch geen hol voorstelt. de spanning van het versieren van iemand anders dan je eigen vriendin in een discotheek kan je anders niet meer krijgen in een relatie imo.

dus ik kan het best, en het werkt prima als er wel enigszins afspraken zijn, en beide het ermee eens zijn.

open relatie, elkaar de ruimte geven fantasieen te uiten en relatie's te verdiepen met anderen zonder dat er paniek ontstaat

kortom, gewoon elkaar laten leven, elkaar niet krampachtig vasthouden, maar vertrouwen hebben dat de band staat als een huis en dat relatie's verdiepen met anderen daar geen enkel gevaar voor is.

lekker genieten van het leven en van elkaar.

om het heel simpel te zeggen en ja dat kan ik, graag zelfs(v)

quote:

op donderdag 10 augustus 2006 19:52 schreef erodome het volgende:
open relatie, elkaar de ruimte geven fantasieen te uiten en relatie's te verdiepen met anderen zonder dat er paniek ontstaat

kortom, gewoon elkaar laten leven, elkaar niet krampachtig vasthouden, maar vertrouwen hebben dat de band staat als een huis en dat relatie's verdiepen met anderen daar geen enkel gevaar voor is.

lekker genieten van het leven en van elkaar.

om het heel simpel te zeggen en ja dat kan ik, graag zelfs(v)

maar wat ik me dan afvraag, hou je dan wel genoeg van je partner als je dat kan? ik bedoel, als je echt van iemand houdt wil je toch geen ander meer?

quote:

op donderdag 10 augustus 2006 20:05 schreef tarabass het volgende:

[..]

maar wat ik me dan afvraag, hou je dan wel genoeg van je partner als je dat kan? ik bedoel, als je echt van iemand houdt wil je toch geen ander meer?

tja, zo kan ik zeggen, als je echt, echt van iemand houdt, dan wil je dat persoon toch vrij laten, alles laten doen wat hem/haar eventueel gelukkig kan maken, waarom iemand ontzeggen om relatie's te verdiepen met anderen, of wanneer iemand zonder jou uit is even wat lekkers te pakken, wat kom jij daardoor tekort dan?

de liefde is juist innig diep, ik ben niet bang hem te verliezen om wat lichamelijks en zelfs niet om diepere banden met een ander, hij is mijn levenspartner en ik de zijne, ik voorspel rollatorrace's in het bejaardenhuis voor ons later

quote:

op donderdag 10 augustus 2006 20:05 schreef tarabass het volgende:

[..]

maar wat ik me dan afvraag, hou je dan wel genoeg van je partner als je dat kan? ik bedoel, als je echt van iemand houdt wil je toch geen ander meer?

ik denk dat dat per persoon verschilt. ik heb een bungeejump gedaan paar maand terug, en ik vind het geweldig. ik kan ook niet begrijpen dat sommigen het niks vinden.
snap je de vergelijking?

quote:

op donderdag 10 augustus 2006 19:44 schreef p8 het volgende:
ik heb 2 jaar een open relatie gehad. zoenen met iemand anders mocht best

alleen zoenen ja?

quote:

op donderdag 10 augustus 2006 21:15 schreef lienelien het volgende:

[..]

alleen zoenen ja?

quote:

op donderdag 10 augustus 2006 20:05 schreef tarabass het volgende:

[..]

maar wat ik me dan afvraag, hou je dan wel genoeg van je partner als je dat kan? ik bedoel, als je echt van iemand houdt wil je toch geen ander meer?

nou ik (m) hou ontzettend veel van mijn vriendin, ik zie ook weinig relaties om me heen waarvan ik denk dat ze beter gaan dan die van ons. maar toch ontmoet ik best af en toe vrouwen die ik behoorlijk leuk vind. het hebben van een vriendin betekent niet dat andere vrouwen ineens minder zijn, het betekent dat ik er voor kies voor mijn vriendin te gaan en iedereen kan zoiets op zijn eigen manier doen. als ik extra kontakt met die leuke vrouwen zou zoeken zou er best iets uit kunnen groeien op zich, maar ik kies er voor om dat niet te doen.
of ik die vrouwen dan echt niet wil? moeilijk te zeggen, mijn vriendin zal vast niet de enige ware zijn waar ik gelukkig mee kan worden. ik weet wel dat ik dusdanig gelukkig ben met mijn moppie dat ik dat niet op het spel wil zetten.

ik kan me best voorstellen dat iemand een open relatie wil, ik weet zelf alleen niet of ik het zou trekken. ergens lijkt het me best leuk maar ik zie me (ons) er nog niet zo een twee drie aan beginnen.

het lijkt me ideaal, maar niet zo makkelijk uitvoerbaar. ik zou het zelf makkelijk kunnen maar...kan ik het aanzien dat mijn partner dan precies hetzelfde zou doen?

wij hebben al jaren een open relatie (en zijn ook al jaren getrouwd) en voelen ons er intens gelukkig mee.
het is gewoon een bevrijding, elke vorm van jalouzie verdwijnt daardoor gewoon, want waarom zou ik jaloers zijn op een man(nen) die een avond met mijn vrouw het bed deelt. hij zou juist jaloers op mij mogen zijn, omdat ik elke avond het bed met mijn vrouw kan delen, en hij slechts bij uitzondering die kans krijgt

quote:

op donderdag 10 augustus 2006 22:16 schreef aventura het volgende:
het lijkt me ideaal, maar niet zo makkelijk uitvoerbaar. ik zou het zelf makkelijk kunnen maar...kan ik het aanzien dat mijn partner dan precies hetzelfde zou doen?

dat is het allerbelangrijkste punt wat je moet overdenken, nog voor je het ter sprake zou brengen in je relatie.

bij ons is dat destijds ook een belangrijk punt geweest, tenslotte weet je nooit echt hoe het voelt totdat het echt gebeurd.
wij hebben destijds dan ook bewust de keuze gemaakt om met pr te beginnen, en niet met trio oid. immers, dan kunnen er geen scheve verhoudingen ontstaan, immers, beide partners hebben sex gehad met een ander.
en na die eerste keer heel serieus en vooral heel open met elkaar praten hoe je het vond, en of je er verder mee wilt.
en uiteraard voor je ergens mee begint zeer goede afspraken samen maken.

quote:

op donderdag 10 augustus 2006 22:18 schreef sakura het volgende:
het is gewoon een bevrijding

en dat is het idd, geen jaloesie, geen angst, alleen maar vertrouwen, openheid en liefde, ik vind het echt heerlijk.

we zijn dan ook nogsteeds net een stel verliefde pubers, dat na ruim 14 jaar samen zijn, we zijn graag heel innig met elkaar, lekker kleffen en doen, er bestaan nogsteeds geen dagen waarin we het vergeten om aan elkaar te laten weten dat we veel om elkaar geven, mijn hart maakt nogsteeds een sprongetje als ik hem weer zie na een dag werken.
mijn moeder moet daar altijd erg om lachen, als ik daar eens alleen ben en hij komt me ophalen dan ga ik nogsteeds helemaal glimmen als ik hem aan zie komen volgens mijn moeder, net als toen ik nog thuis woonde

natuurlijk is het niet in 1 keer van gewoon monogaam naar helemaal open gegaan, eerst eens wat aftasten en doen, veel praten, ook wel een downtje tussendoor gehad, maar niets wat niet met praten opgelost kon worden en uiteindelijk is het dit geworden, totaal open.

alhoewel de optie totaal open maar bar weinig gebruik van wordt gemaakt, we vinden het vooral erg leuk het samen te doen, maarja, we zijn dan ook echt 2 handen op 1 buik

quote:

op donderdag 10 augustus 2006 20:13 schreef erodome het volgende:

[..]

tja, zo kan ik zeggen, als je echt, echt van iemand houdt, dan wil je dat persoon toch vrij laten, alles laten doen wat hem/haar eventueel gelukkig kan maken, waarom iemand ontzeggen om relatie's te verdiepen met anderen, of wanneer iemand zonder jou uit is even wat lekkers te pakken, wat kom jij daardoor tekort dan?

de liefde is juist innig diep, ik ben niet bang hem te verliezen om wat lichamelijks en zelfs niet om diepere banden met een ander, hij is mijn levenspartner en ik de zijne, ik voorspel rollatorrace's in het bejaardenhuis voor ons later

helemaal mee eens, het hadden mijn woorden kunnen zijn
ik ben er van overtuigd dat de mens van nature niet monogaam is.
als dat wel zo zou zijn, waarom zouden er dan zoveel mensen moeite mee hebben?
als dit je uitgangspunt is, dan is het ook een stuk makkelijker om los te laten.
vergelijk het (heel oneerbiedig) maar met een hond: een hond die aan de ketting ligt, zal veel eerder geneigd zijn om 'stout' te zijn als een hond die vrij los mag lopen. die komt altijd wel weer terug, terwijl de 'vastzitter' alles zal doen om te ontsnappen.

quote:

op vrijdag 11 augustus 2006 10:58 schreef ozziecar het volgende:
-knip-
ik ben er van overtuigd dat de mens van nature niet monogaam is.
-knipperdeknip-

ik ben er eerder van overtuigd dat dat van nature per mens wel wat verschilt.

quote:

op vrijdag 11 augustus 2006 11:00 schreef tr08 het volgende:

[..]

ik ben er eerder van overtuigd dat dat van nature per mens wel wat verschilt.

mijn mening, persoonlijk zou ik het niet trekken.

ik zou het eigenlijk ook niet trekken. ofwel ben je samen ofwel niet ... dat open relatie gedoe is een leuke reden om effie buitenshuis te gaan flikflooien. mja dan heb je eigenlijk helemaal geen relatie he. ik vind het dus maar niks... maar ben vrij conservatief

quote:

op donderdag 10 augustus 2006 22:16 schreef aventura het volgende:
het lijkt me ideaal, maar niet zo makkelijk uitvoerbaar. ik zou het zelf makkelijk kunnen maar...kan ik het aanzien dat mijn partner dan precies hetzelfde zou doen?

dat dus. ik zou niet weten hoe ik zou reageren wanneer mijn partner de lakens bevuilt heeft met een ander...

quote:

op vrijdag 11 augustus 2006 11:14 schreef acidburner het volgende:
ik zou het eigenlijk ook niet trekken. ofwel ben je samen ofwel niet ... dat open relatie gedoe is een leuke reden om effie buitenshuis te gaan flikflooien. mja dan heb je eigenlijk helemaal geen relatie he. ik vind het dus maar niks... maar ben vrij conservatief

wat bedoelen jullie toch met dan heb je geen relatie meer, is bij jullie dan het enige wat jullie in een relatie bind de seks, die je alleen met elkaar mag hebben, is dat echt alles????

dat zou ik dus afschuwelijk oppervlakkig vinden om eerlijk te zijn, zo zou ik dus weer niet willen leven, ik wil wat diepers, niet gebasseerd op lichamelijke oppervlakkigheden, maar op een zielsband(die je natuurlijk in de seks ook wel merkt, maar die seks is geen bepalende factor daarvoor).

en ik wil kunnen vliegen, ik wil dat hij dat ook kan, dan kunnen we lekker samen vliegen, heerlijk vrij, samen, omdat we het willen, omdat we elkaars gezeldsschap heel erg op prijs stellen, omdat er niemand anders is waarmee we willen leven, oud willen worden op die manier.

waarom zou je iemand claimen?
ik heb juist het gevoel dat mensen dat teveel doen. jij hoort bij mij, besta. dat kan toch nooit de bedoeling zijn?
sinds mijn partner en ik de relatie open hebben gegooid, gaat het beter dan ooit met ons!
het is een bevrijding!
het is niet zo dat het maar om de haverklap gebeurt, maar weten dat het mag, is vaak al genoeg.
ik hou van mensen en mag graag contacten leggen, knuffelene enz. dat is voor mij een uiting dat ik iemand mag, een manier van contact leggen. ik snap niet dat er zo krampachtig met seks omgegaan wordt.

ach, de meeste mensen hebben nog steeds het waan idee dat liefde en sex bij elkaar horen, maar iedereen met een open relatie zal dat zonder meer tegen spreken, omdat zij sex hebben gezet op de plaats waar het hoort.

sex heeft namelijk niets met liefde te maken, enkel andersom liefde heeft wel met sex te maken.

maar ieder moet leven hoe hij zelf zich het lekkerste erbij voel, en voor ons is dat zonder meer een open relatie, waar sex dus geen beladen punt meer is, en jalouzie al jaren volledig niet bestaand meer is.

ik zal nooit mensen veroordelen die verwoede pogingen doen monogaam te leven, ik vind het alleen altijd zo ontzettend jammer dat ze de vrijheid van een open relatie moeten missen.

het lijkt me mooi als je dat stadium kunt bereiken. ik ben iemand die niet erg jaloers is aangelegd. toch zou ik niet kunnen voorspellen hoe ik zou reageren als is mijn partner met iemand anders zou zien. ik zou niet staan te juichen. maar goed, ik neem aan dat er bij jullie eerst een heel proces is voorafgegaan. dus eerst een stabielere relatie, veel gesprekken en afspraken, etc.

quote:

op vrijdag 11 augustus 2006 23:01 schreef aventura het volgende:
het lijkt me mooi als je dat stadium kunt bereiken. ik ben iemand die niet erg jaloers is aangelegd. toch zou ik niet kunnen voorspellen hoe ik zou reageren als is mijn partner met iemand anders zou zien. ik zou niet staan te juichen. maar goed, ik neem aan dat er bij jullie eerst een heel proces is voorafgegaan. dus eerst een stabielere relatie, veel gesprekken en afspraken, etc.

wij hadden al vrij snel die fantasie, maar fantasie in werkelijkheid omzetten is niet altijd even eenvoudig.
we hebben er uiteindelijk een jaar of 2 over gedaan voor we de eerste stap met partnerruil gezet hebben. en wat een bevrijding was dat, alsof er een enorm gewicht plots van je afvalt, en een enorme donkere doek van je relatie afglijd, de donkere doek die elke monogame relatie heeft in de vorm van jalouzie en onzekerheid.

maar die eerste stap was best moeilijk, je kan je nog zo voorstellen hoe het zal voelen als je partner met een ander ligt te neuken, maar hoe je dat uiteindelijk in praktijk zal gaan ervaren, blijft toch altijd een kleine onzekerheid in zich houden.
wij hadden iig de afspraak gemaakt om het 1 keer te doen, en dan samen door te praten hoe wij dat ervaren hadden, en of we er mee verder wilden. en als maar 1 van ons zich er niet prettig bij zou voelen, hadden we de afspraak gemaakt er niet verder mee te gaan, en het ook nooit meer op tafel zouden brengen.

quote:

op zaterdag 12 augustus 2006 00:08 schreef #ANONIEM het volgende:

[..]

sommige mensen hebben jaloezie en onzekerheid omdat het een natuurlijk proces is. je wil niet dat je partner met een ander neukt. jullie mensen maken ervan dat het juist goed is als je dat kwijt bent, geweldig! daarom duurde het ook zo lang bij o.a. jullie, dat komt niet omdat het zo geweldig en natuurlijk is.. uiteraard.

niet iedereen die monogaam heeft heeft behoefte om het in de praktijk te brengen om met een ander te neuken. ze zien het vaak ook niet als een zwarte doek. ik ben er blij om dat ik en mijn vriendin monogaam zijn. ben vast niet de enige.

de mens is van nature niet monogaam, dat is door jarenlange invloed van de kerken bij de mensen ingestampt.
dus niet gek dat het toch even nodig heeft om je aan dat juk te onttrekken.

maar even goede vrienden als jullie wel kiezen om monogaam te proberen te blijven. alleen zal je toe moeten geven dat dat een zeer groot deel van de mensen uiteindelijk niet lukt, en toch de natuur weer de overhand neemt.

we dwalen af, maar je onderschat enorm wat de invloed van de kerken is geweest op het vormen van meningen en overtuigingen,ook die van jouw.

monochamie is een uitvinding van de kerken/religies geweest.

quote:

op donderdag 10 augustus 2006 21:15 schreef lienelien het volgende:

[..]

alleen zoenen ja?

ja zoenen kun je overal

ik versta onder open relatie, een normale relatie waarbij het toegestaan is eens in de zoveel tijd een one-night-stand te hebben. een fling zou ze niet mee moeten aankomen, de rest boeit me geen flikker... oke, als ze ieder weekend een ander neukt mag ze ook vertrekken, maar ze het niet te bont maakt heb ik er totaal geen problemen mee. nu nog een meisje vinden die er ook zo over denkt... en die zijn er niet zoveel.

quote:

op vrijdag 11 augustus 2006 23:22 schreef #ANONIEM het volgende:

[..]

wie bepaald dat sex en liefde niet bij elkaar horen? omdat een paar mensen met een open relatie dit stellen horen ze niet bij elkaar? sex is een logisch gevolg van liefde in de natuur en liefde ontstaat met een reden. horen bij elkaar, elke biologie leraar kan je dat vertellen. dat de mensen tegenwoordig dankzij de vrijheid van de maatschappij menen dat sex en liefde gescheiden kunnen worden zegt slechts iets over de kwaliteit van de liefde in de relaties, niets over de scheiding daartussen. daarnaast heeft sex niet altijd met liefde te maken dankzij die vrijheid, betekent niet dat het normaal is dat de mensen met een open relatie (die dus liefde horen te voelen) behoefte hebben aan andere personen.

en misschien zijn monogame personen (waaronder ik) wel niet zo dom en hoef je ons niet te 'redden' uit onze situatie. misschien zijn we wel gelukkig en wel gelukkig op een dusdanige manier dat we niet met anderen hoeven te neuken. dat we sex met onze partner hoger waarderen dan met anderen. misschien is het wel niet zo erg voor personen zoals ons om zo te leven, we kiezen erzelf voor en dat komt heus niet allemaal door 'maatschappelijke druk' of domheid.

liefde en seks horen niet bij elkaar omdat dat gewoon zo is, want er zijn vele vormen van liefde die nooit met seks zullen worden gemengd, als je je oma een schatje vindt en erg van haar houdt dan wil je daar ook niet mee te bed toch?
zo'n logisch gevolg van liefde is het dus lang niet altijd....

toch is dat liefde, liefde is zelfs een heel ander set aan hormonen en gedoe dan dat seks is, je kan de processen in de hersenen bekijken tegenwoordig...

dat seks en liefde als in een liefdesrelatie wel erg goed samengaat is een ander verhaal, want dat dat erg goed samengaat mag een feit genoemd worden.

ook in jouw verhaal proef ik weer, als je niet monogaam bent hou je niet echt van iemand, waarom dat oordeel?
ik kan dat net zo goed omdraaien namelijk, niet dat dat minder onzinnig zou zijn, maar het kan wel, zo van als je je partner beknot en het hem/haar niet gunt om banden te verdiepen met anderen is de liefde niet zo diep.

maar zo werkt het gewoon niet, jij kan je niet voorstellen dat je je partner op die manier vrij laat, dat zou jou pijn doen, bij ons is dat niet het geval, het berokkend geen kwaad, geen pijn, dus ben jij het beste af in een monogame relatie en ik in een open relatie, waarin jij op jou manier de liefde diep laat zijn en ik op de mijne.

en om even door te borduren op dat liefde en sex onlosmakelijk zijn, als jij geen sex met je oma hebt, hou je niet echt van haar

maar idd, liefde en sex zijn 2 echt totaal verschillende dingen die in de kern van de zaak niets met elkaar te maken hebben.
maar het is ook weer heel logisch dat een monogaam iemand dat niet begrijpt, omdat die dat stuk diepgang nooit ervaren heeft. maar dat maakt hem/haar uiteraard niets minder dan een niet monogaam iemand.

toch is het zeer zeker waar wat erodome zegt, de monogame wereld heeft zeer snel een oordeel klaar over de open relaties, terwijl dat andersom juist absoluut niet zo is.
wat ik al schreef, ik vind het alleen erg jammer dat niet alle mensen de diepgang van een open relatie kunnen ervaren, maar dat is dus geen oordelen over de monogame medemens.

is het niet een beetje makkelijk om zomaar te kunnen toegeven aan al je verlangens?

het mooie van een relatie is dat iedereen kan flirten met je partner maar jij aan het eind van de avond met hem/haar naar huis gaat.

het lijkt me vreselijk te weten dat andere jongens mijn vriendin gezoend hebben. als het goed is zou je toch aan je partner genoeg moeten hebben.

in ruil voor liefde is monogamie dan zoveel gevraagd, of is dat ouderwets tegenwoordig?

ok, ik kan inderdaad inzien dat het een goed gevoel zal geven als je elkaar vrij kan laten op die manier (sex met anderen). maar mijn idee is als volgt...

als mijn vriendin met een ander het bed induikt, heb ik niet het idee dat ze niet (heel veel) van me houdt. ze wordt in dat geval gewoon heel sterk verleid en wou daar dan blijkbaar aan toegeven. wat me daardoor juist pijn zou doen, is dat sex met haar iets intiems is tussen haar en mij. het versterkt het gevoel van liefde enorm, en we doen dan iets samen wat echt iets van ons is. de liefde en 'houden van' staat daar in principe los van. maarrr wordt dus wel extra benadrukt zeg maar...
dus als ze het met een ander doet, dan is het net of dat ene speciale stukje intimiteit ineens niet meer iets tussen ons is, een ander doet daar dan ook aan mee. en vervolgens begint het aan je te knagen...... misschien is de intimiteit met die ander nog wel sterker? fijner? en juist dat.... zou ik niet trekken.

ik heb nu ook een soort van open relatie, mn vriendin heeft 1 meid waarmee ze heel af en toe eens sex mee heeft en met uitgaan beetje mee zoent (iets wat ik eventueel ook zou mogen hebben van haar, maar niet heb verder). heb daar niet zoveel moeite mee zolang ze er maar eerlijk over is wat ze allemaal doet. maar zodra ze wat met iemand anders doet komt er toch echt ruzie. tis niet een reden om het uit te maken als het gewoon zomaar iets was, maar mijn vertrouwen zou toch ernstig beschaamt zijn.

vind het sowieso beetje moeilijk iets. aan ene kant heb ik (heel klein) beetje iets van ach, tis maar sex, maar toch is er altijd die angst dat het meer dan sex wordt met een ander en daarmee een bedreiging voor onze relatie. dus voorlopig zal ik echt niet meer toestaan. in elk geval niet als het gebeurt als ik er niet bij ben. ben ik er bij dan kan het een andere situatie worden en het mischien wel toestaan. maar ben bang dat ik toch wat te jaloers ben aangelegd.

reaktie op yonderboi:

kan ik me wat bij voorstellen, maar heb je die onzekerheid dat een ander 'beter' zou zijn nu niet ook al, want statistisch gezien is er 1 op de 4 kans dat ze vreemd gaat, en die ander misschien beter in bed is.

maar het is zowiezo al zo dat sex met mijn vrouw van een totaal andere intensiteit is dan sex met een andere vrouw. dus dat stukje intimiteit is er zowiezo wel, ook al heb je een open relatie.

het grootste voordeel is nog wel dat alle jalouzie en onzekerheid verdwijnt. dus niet de onzekerheid waar jij bang voor bent, maar juist het tegendeel, een enorm stuk zekerheid in je relatie. ik weet gewoon zeker dat mijn vrouw nooit vreemd zal gaan..
want laten we wel zijn, het erge van vreemd gaan is niet dat je partner met een ander in bed duikt, dat is immers na een uurtje of zo weer voorbij. het erge is juist het bedriegen en liegen, en het vertrouwen wat weg is in je relatie, want dat blijft niet bij dat ene uurtje, maar is blijvend en gaat nooit meer weg.
als mijn vrouw met een ander in bed duikt, verteld ze me dat gewoon, en genieten er samen nog eens van van wat ze allemaal mee gemaakt heeft. (zelfde uiteraard als ik bij een andere vrouw het bed in duik)

quote:

op zaterdag 12 augustus 2006 23:22 schreef sakura het volgende:
het erge is juist het bedriegen en liegen, en het vertrouwen wat weg is in je relatie, want dat blijft niet bij dat ene uurtje, maar is blijvend en gaat nooit meer weg.

hmm goed punt.... dat is inderdaad helemaal de reden. maar goed, ik ben in ieder geval nog niet zover dat ik haar op die manier kan "laten gaan". het is nog pril, dus misschien dat dat in de toekomst verandert. voor nu hou ik d'r graag voor mezelf, maar geen claimgedrag uiteraard. (beetje taai dat ze 2,5 week op vakantie is.... maarrrr goed, dat is een ander verhaal)

quote:

op zaterdag 12 augustus 2006 23:14 schreef ethiraseth het volgende:vind het sowieso beetje moeilijk iets. aan ene kant heb ik (heel klein) beetje iets van ach, tis maar sex, maar toch is er altijd die angst dat het meer dan sex wordt met een ander en daarmee een bedreiging voor onze relatie. dus voorlopig zal ik echt niet meer toestaan. in elk geval niet als het gebeurt als ik er niet bij ben. ben ik er bij dan kan het een andere situatie worden en het mischien wel toestaan. maar ben bang dat ik toch wat te jaloers ben aangelegd.

dat is juist het punt in een open relatie, daar sta je jezelf niet toe dat het meer word dan alleen sex, en die ruimte heb je dan dus ook, dat je sex met die persoon hebt.
ik ga zelf ook vrij veel met een vrouw om waar ik echt enorm goed mee op kan schieten, en had ik geen relatie, zou ik zeer zeker smoor verliefd op haar zijn, maar die ruimte geef ik mijzelf dus gewoon niet.
wel hoop ik uiteraard dat zij ook een open relatie heeft (ze is getrouwd) en we ooit nog eens het bed zullen delen, maar ik zal nooit verder gaan dan dat.
andersom is het ook gebeurd in het verleden, we hadden een goede 'huisvriend' die hier regelmatig langskwam wat dan uitmondde in een trio-tje. mijn vrouw kon ook heel goed met hem opschieten. maar uiteindelijk kwam hij zo vaak langs dat ik me er niet prettig bij ging voelen, nou, daar praat je dan gewoon ook over, en we hebben toen besloten hem niet meer uit te nodigen.
ook op dat gebied moet je uiteraard goede afspraken hebben en er open en vrij over kunnen praten, want dat is gewoon een kernpunt van een open relatie, echt over alles kunnen praten.

quote:

op zaterdag 12 augustus 2006 23:22 schreef sakura het volgende:

als mijn vrouw met een ander in bed duikt, verteld ze me dat gewoon, en genieten er samen nog eens van van wat ze allemaal mee gemaakt heeft. (zelfde uiteraard als ik bij een andere vrouw het bed in duik)

als mijn vriendin zoiets zou vertellen zou ik daar echt niet van kunnen genieten... in gedachte zie je dan die hele scene afspelen en dat is toch op zn zachtst gezegd pijnlijk.

een ander komt aan je vrouw en daarna komt ze weer terug naar jou en vertelt er een mooi verhaal over en alles is goed. prima als het voor jou werkt maar dat zou bij mij nooit werken.

heb je geen gevoel van schuld als je met een ander het bed deelt? dat is toch iets moois tussen 2 partijen in een relatie.

quote:

op zaterdag 12 augustus 2006 23:29 schreef sakura het volgende:

[..]

dat is juist het punt in een open relatie, daar sta je jezelf niet toe dat het meer word dan alleen sex, en die ruimte heb je dan dus ook, dat je sex met die persoon hebt.
ik ga zelf ook vrij veel met een vrouw om waar ik echt enorm goed mee op kan schieten, en had ik geen relatie, zou ik zeer zeker smoor verliefd op haar zijn, maar die ruimte geef ik mijzelf dus gewoon niet.

dat hou ik me aan ene kant ook voor, maar toch stamp je aangeleerde monogamie er niet zomaar even uit. tis pas iets wat sinds enkele maanden speelt en ik merk gewoon dat ik nog steeds moeite heb met het een plaats geven en het echt helemaal te accepteren. het komt wel langzaam, maar daarvoor is meer tijd nodig en meer zekerheid in onze relatie (hebben pas 4 maanden wat, is voor mij persoonlijk nog te kort om al zó zeker te zijn dat ik zulke dingen aandurf).

quote:

op vrijdag 11 augustus 2006 10:22 schreef erodome het volgende:

[..]

en dat is het idd, geen jaloesie, geen angst, alleen maar vertrouwen, openheid en liefde, ik vind het echt heerlijk.

we zijn dan ook nogsteeds net een stel verliefde pubers, dat na ruim 14 jaar samen zijn, we zijn graag heel innig met elkaar, lekker kleffen en doen, er bestaan nogsteeds geen dagen waarin we het vergeten om aan elkaar te laten weten dat we veel om elkaar geven, mijn hart maakt nogsteeds een sprongetje als ik hem weer zie na een dag werken.
mijn moeder moet daar altijd erg om lachen, als ik daar eens alleen ben en hij komt me ophalen dan ga ik nogsteeds helemaal glimmen als ik hem aan zie komen volgens mijn moeder, net als toen ik nog thuis woonde

natuurlijk is het niet in 1 keer van gewoon monogaam naar helemaal open gegaan, eerst eens wat aftasten en doen, veel praten, ook wel een downtje tussendoor gehad, maar niets wat niet met praten opgelost kon worden en uiteindelijk is het dit geworden, totaal open.

alhoewel de optie totaal open maar bar weinig gebruik van wordt gemaakt, we vinden het vooral erg leuk het samen te doen, maarja, we zijn dan ook echt 2 handen op 1 buik

in de jaren zestig bleek al dit moois toch niet echt te werken hoor. het klinkt allemaal prachtig maar ik geloof er geen fuck van.

l'invitee van simone de beauvoir beschijft ook wel goed hoe het ene bewustzijn altijd uit is op de dood van het ander.

quote:

op vrijdag 11 augustus 2006 23:33 schreef sakura het volgende:

[..]

en wat een bevrijding was dat, alsof er een enorm gewicht plots van je afvalt, en een enorme donkere doek van je relatie afglijd, de donkere doek die elke monogame relatie heeft in de vorm van jalouzie en onzekerheid.

ik vind het wel heel erg ver gaan om te zeggen dat élke monogame relatie die donkere doek heeft. kén jij iedere monogame relatie dan?

bij ons is seks met anderen met regelmaat onderwerp van gesprek bij ons. voor ons nu absoluut niet realiseerbaar met 3 kleine kinderen, maar we zeggen nooit "nooit" en weten al voor een groot gedeelte welke grenzen we zullen moeten bewaken.
in ieder geval hebben we een mooi voorbeeld van hoe het volgens ons niet moet in onze naaste omgeving:

ze zijn 2 jaar geleden een tijdje uitelkaar geweest. het zal misschien niet dé reden geweest zijn, maar zij had toen ook iets met een ander. heel lang heeft het niet geduurd, na een half jaar was ze weer bij haar (wel inmiddels ex-)man terug. relatietherapie gevolgd en het leek weer goed te gaan tussen hen.
een paar maanden geleden vertelde ze me een geheim. ze had een vriendje en haar vaste vriend wist er vanaf. hij had gezegd dat ze maar moest kijken of het wat werd. en ja, het werd wat. toen bleek dat haar vaste vriend daar eigenlijk niet mee kon dealen. maar zij vond dat hij niet eerst kon zeggen dat het wel mocht en daarna dat het niet mocht, dus ze bleef met het vriendje omgaan.
inmiddels gaat de vaste relatie weer slecht. weer relatietherapie. mijn lief en ik vragen ons af hoe je in deze situatie in hemelsnaam je vaste relatie weer op de rails moet krijgen. voor ons is ook direct duidelijk dat je iemand die je naast je vaste relatie hebt niet bij je privéleven moet betrekken.
zij gaat namelijk met het vriendje en haar kind (die ze dus met haar vaste partner heeft) op stap. en ook lief en ik hebben het vriendje inmiddels ontmoet.

zonder te oordelen over het vriendje naast haar vaste relatie, vind ik het wel erg respectloos naar haar vaste vriend toe. volgens mij moet dit voorbeeld niet hét voorbeeld van een open relatie zijn...

quote:

op zaterdag 12 augustus 2006 23:45 schreef lovechild het volgende:

[..]
zonder te oordelen over het vriendje naast haar vaste relatie, vind ik het wel erg respectloos naar haar vaste vriend toe. volgens mij moet dit voorbeeld niet hét voorbeeld van een open relatie zijn...

dat is idd een schoolvoorbeeld hoe het niet moet, en wat een open relatie absoluut niet is.
in een open relatie hou je volledig rekening met elkaar, en als 1 van de 2 zich ergens niet prettig bij voelt, ga je daar niet mee door.
ook heb je geen 'vaste' vriendjes imho, want dan kan er heel erg makkelijk meer groeien dan alleen maar een sex-maatje.

quote:

op zaterdag 12 augustus 2006 23:33 schreef ethiraseth het volgende:

[..]

dat hou ik me aan ene kant ook voor, maar toch stamp je aangeleerde monogamie er niet zomaar even uit. tis pas iets wat sinds enkele maanden speelt en ik merk gewoon dat ik nog steeds moeite heb met het een plaats geven en het echt helemaal te accepteren. het komt wel langzaam, maar daarvoor is meer tijd nodig en meer zekerheid in onze relatie (hebben pas 4 maanden wat, is voor mij persoonlijk nog te kort om al zó zeker te zijn dat ik zulke dingen aandurf).

dat stamp je er ook niet zomaar even uit, eeuwen doctrine zit diep geworteld (lang leve de kerken )

4 maanden is idd vrij kort om al te weten wat je samen wilt. wat je ook besluit, maak zeer goede afspraken, voorkom ten koste van alles dat 1 van jullie in een situatie terecht komt waar die zich niet lekker in thuis voelt.
en vooral (geld niet echt voor jullie) begin niet met een open relatie "omdat de sex zo saai geworden is". dat is namelijk de slechtst mogelijke reden om eraan te beginnen, en bijna per definitie het begin van het einde van een relatie. (en helaas heb ik dat maar al te veel om me heen gezien in onze verschillende vaste parenclubs)

man

open relatie = dat jij en je vriendin andere mensen neuckt zonder dat tegen elkaar te moeten vermelden.

kan ik dat ? ja

wil ik dat? nee