Zwangerschap en geboorte deel 226

Na mijn bevalling van Liam (vaccuumpompbevalling en het had alles bij elkaar 19 uur geduurd) was ik door bloedverlies, pijnstilling en een heel gammel bekken niet snel mobiel. Ik ging thuis wel douchen, maar moest met alles geholpen. heeft toen ruim een week geduurd voor ik beneden kwam.
Dit keer een snelle bevalling, zonder toestanden en ook snel weer mobiel en zelfstandig onder de douche enzo. vanwege bekkenproblemen wel de eerste paar dagen boven gebleven (trap lopen is dan echt niet goed) en in eerste instantie ook treetje voor treetje naar beneden, maar het ging heel snel beter weer gaan bewegen is ook goed Nu ben ik nog erg stijf in mijn bekken en rug, maar rondjes de stad in gaat best.

Stond je echt Lois? Na de KS bedoel ik? _{Heb beide keren de volgende dag gedouched, maar wel zittend}

Ik kon ook gewoon douchen een dag na de ks. En zelf voorzichtig uit bed komen enzo. En ook zelf de baby pakken, zelfs daar hoor ik andere verhalen over.

Vanaf wanneer krijg je trouwens last van lekkende borsten?
(NIet erg veel hoor, en alleen maar 's nachts. misschien door een bepaalde druk?)

quote:

Op zaterdag 5 augustus 2006 21:18 schreef Sugar het volgende:
Ik kon ook gewoon douchen een dag na de ks. En zelf voorzichtig uit bed komen enzo. En ook zelf de baby pakken, zelfs daar hoor ik andere verhalen over.

Maar je kon dus echt STAAN onder de douche? Ik stond echt te tollen op mijn benen namelijk. Nou heb ik wel twee keer wat complicaties gehad, dat maakt misschien verschil, maar ik kon dus echt geen ruk, een dag of 4.

Ja hoor ik stond echt, ik liep zelfs al. Ik was de wandelende hulp van de zaal ik liep rond met glaasjes water, tandpasta etc. Ik vond alleen in en uit bed komen heel pijnlijk, en omdraaien of hoesten probeerde ik niet eens meer.
Dag 3 deed ik Iris zelf al in bad enzo, ik wilde dat allemaal niet aan andere mensen over laten hoor, ik had de bevalling al gemist.

zoals iedere "normale" bevalling anders is, zal ook wel iedere KS anders zijn denk ik leah?

Dat weet ik wel zeker Belana

Hier dus niets van dat al. Ik durfde trouwens ook niet omdat ik zo duizelig was. Ik heb met dreumes zelfs verlengde kraamhulp gehad, maar nu was er wel het eea aan mijn buik verspijkerd, misschien zat het 'm daarin. Ben normaal toch redelijk "bikkelig", maar heb me al wel vaker verbaasd over het feit dat er hier een aantal alweer zo snel op de been waren na een KS.

quote:

Op zaterdag 5 augustus 2006 21:18 schreef ik80 het volgende:
Vanaf wanneer krijg je trouwens last van lekkende borsten?
(NIet erg veel hoor, en alleen maar 's nachts. misschien door een bepaalde druk?)

Valt volgens mij weinig over te zeggen. Sommigen (waaronder ik) hebben helemaal geen lekkende borsten tijdens de zwangerschap gehad.

ik stond zo'n 2 uur na de bevalling ofzo alweeer zelf te douchen.
maar ik had wel een makkelijke bevalling hoor..

was eerst wel een beetje dizzy maar dat kwam ook door mijn lage bloedsuikerspiegel

Tijdens de zwangerschap heb ik dat helemaal niet gehad ik80, daarna wel (met de stuwing en de eerste weken).

Ik heb een gewone bevalling gehad, wel nog een nacht in het ziekenhuis moeten blijven vanwege teveel bloedverlies (de ochtend vd bevalling viel ik haast flauw toen verpleegster en man mij in verticale positie op een ander bed probeerden te tillen). Myrthe lag in een wiegje naast mijn bed die eerste nacht in het ziekenhuis, ik kon haar niet goed zelf pakken (moest eigenlijk de verpleging bellen maar dat duurde zo lang dus heb haar 1x wel zelf gepakt, maar viel dan met haar samen in bed in slaap ). De volgende ochtend moest ik zelf douchen, wel met verpleging achter de deur op zaal. Er stond wel een stoel klaar. Thuis heb ik ook zelf gedouchet, in een ligbad, zelf erin en eruit ed, alleen de deur moest open blijven en de kraamverzorgster klopte steeds aan of ik nog niet flauwgevallen was. Myrthe zelf tillen mocht de eerste week niet, wilde ik naar de wc 's nachts dan moest ik ook mijn man wakker maken (officieel dan, hij was zo moe dat ik dat niet elke keer deed). Na twee weken ben ik eindelijk weer eens buiten geweest om wat boodschappen te halen (we woonden notabene boven de supermarkt). Ik bleef heel lang heel slap, maar dat kwam natuurlijk ook door het gebrek aan nachtrust die eerste tijd. We woonden in een flat met lift dus verder geen last van trappen gelukkig. Toen Myrthe vier weken was ben ik langere afstanden gaan wandelen, met haar in de draagzak. En daarna ging het steeds beter allemaal.

quote:

Op zaterdag 5 augustus 2006 21:23 schreef Belana het volgende:
zoals iedere "normale" bevalling anders is, zal ook wel iedere KS anders zijn denk ik leah?

Is ook zo .

1 dag na ks onder de douche. Douchen ging prima, maar ik was doodsbenauwd voor die wond. Na het douchen op de wc gaan zitten, aan het koord getrokken en tegen de toegesnelde vk gezegd: "Ik ben weg hoor." En ben flauw gevallen. Was maar een paar tellen. Maar dat was dus puur angst.

Na de bevalling, ongeveer 2 uur later stond ik onder de douche. En dat ging echt prima. Wel snel eronder en weer terug hoor. Durfde mijn haren niet te wassen. Volgende dag wel.

quote:

Op zaterdag 5 augustus 2006 21:28 schreef pinquit het volgende:
ik stond zo'n 2 uur na de bevalling ofzo alweeer zelf te douchen.
maar ik had wel een makkelijke bevalling hoor..

was eerst wel een beetje dizzy maar dat kwam ook door mijn lage bloedsuikerspiegel

Same here. Daarna ben ik ook meteen even wat gaan eten. Maar verder voelde ik me super en was ik helemaal hyper.

haha dat hypere is zo grappig he
ik leek wel dronken joh (dan doe ik altijd veel praten)

Ow in het ziekenhuis was ik ook na 1,5 uur onder de douche (ik voelde me heeeeeel vies, ik zat echt helemaal onder het vruchtwater want het hele bed was doorweekt) wel zittend trouwens, had nogal wankele benen en daar heeft de verpleegkundige me geholpen met afdrogen.

dat hypere daar las ik laatst wat over, dat zowel de moeder als de baby dat hebben de eerste uren, om elkaar te leren kennen ofzo. dat je daar dan de energie voor hebt zeg maar.

He Belana wanneer heeft Liam zijn broertje eigenlijk gezien? Is hij in het ziekenhuis geweest of gewacht tot thuis?

Liam logeerde bij mijn ouders en die zijn 's middags met hem naar het ziekenhuis gekomen. Dat vond ie allemaal wel wat. hij snapte niet dat de baby nu uit de buik was, maar hij vond Ezra wel meteen heel lief (mijn ouders hadden zijn naam geoefend met hem ) en samen met papa is ie een beer gaan uitzoeken in het winkeltje beneden

Ja daarom. Het lijkt me nogal wat voor zo'n kleintje ook. Dacht je daar over na vlak na de bevalling?

Ik had na de bevalling ook echt energie voor 10 had echt behoefte om rondjes te gaan rennen, heb ook de hele nacht amper geslapen bleef alleen maar verliefd naar *Thijs kijken die daar naast me heerlijk lach te slapen

ik stond na beide ks-en the next day te douchen en ook zelf afdrogen

Menicole en Kevin gefeliciteerd met Mikael

quote:

Op zaterdag 5 augustus 2006 22:05 schreef Luchtbel het volgende:
Ja daarom. Het lijkt me nogal wat voor zo'n kleintje ook. Dacht je daar over na vlak na de bevalling?

ik heb er niet heel veel bij stil gestaan. Liam heeft zich altijd makkelijk aangepast en ik verwachtte geen grote problemen. Ik was wel benieuwd hoe hij het zou vinden. vlak na de bevalling was ik voornamelijk met mezelf en Ezra bezig, dat moest even zeg maar. Maar toen Liam er was, was ik vreselijk ontroerd, mijn grote vent en heb ik hem veel aandacht gegeven. Dat had hij harder nodig dan Ezra op dat moment vond ik. en hij was zo lief meteen... "heej Ezra, heej Ezra....heee-eeeejj"

Menicole en Kevin, gefeliciteerd met Mikael. Wat een mooi mannetje zeg.

Ik stond na een uurtje onder de douche en ik had inderdaad energie teveel. Volgens mijn zusje was ik helemaal hyper toen ik haar belde dat Kai was geboren en ik had me een partij honger De dag erna was ik niet meer zo stoer. Ik was vrij labiel tijdens mijn kraamweek en heb dus heel veel tijd in de slaapkamer doorgebracht. Niet zozeer om te rusten maar meer om een beetje tot mezelf te komen. Ik snapte er echt gewoon niks meer van

quote:

Op zaterdag 5 augustus 2006 22:33 schreef Belana het volgende:

[..]

ik heb er niet heel veel bij stil gestaan. Liam heeft zich altijd makkelijk aangepast en ik verwachtte geen grote problemen. Ik was wel benieuwd hoe hij het zou vinden. vlak na de bevalling was ik voornamelijk met mezelf en Ezra bezig, dat moest even zeg maar. Maar toen Liam er was, was ik vreselijk ontroerd, mijn grote vent en heb ik hem veel aandacht gegeven. Dat had hij harder nodig dan Ezra op dat moment vond ik. en hij was zo lief meteen... "heej Ezra, heej Ezra....heee-eeeejj"

Oke lief. Ik vroeg me af of je na de geboorte wel dat moment samen voelt met je kindje zeg maar of dat je toch steeds aan je andere kind ook moet denken.