Meest toevallige dat je ooit hebt meegemaakt

daar naast, om het verder te verkloten, is er per dag zo ontzettend veel informatie die in je brein word opgenomen! Bewust en onbewust bovendien laten we de 'gemiste' info dan nog schieten. Het brein is gericht op het zoeken en vinden van allerlei info. Als voorbeeld is zo'n vreemd woord dat je zo nu en dan hoort en vanaf dat moment steeds vaker omdat je er meer op let.
Maar ik heb genoten van de verhalen, vooral het bellen onder de boom en het verschijnen op elkaars vakantiekiekjes.

quote:

Op woensdag 2 augustus 2006 18:01 schreef Casparovvv het volgende:

[..]

Dat het bij mij gebeurde, heeft niets te maken met mijn baas die al 17 jaar kaas snijd

Om het even paralel te trekken aan dit topic, het tegenkomen van je buurman in een resort aan de andere kant van de wereld is ook niet onmogelijk. Gezien het lage aantal mensen dat het geld heeft zo'n reis te betalen, en het hoge aantal van deze mensen dat in Nederland woont. Daarnaast gaat een Nederlander gemiddeld toch wel 50 á 100 keer in z'n leven op vakantie.

En daarnaast willen bepaalde reisbureaus (ja, die waar je buurman ook komt) nog wel eens dezelfde reizen aanbevelen...

quote:

Op woensdag 2 augustus 2006 20:54 schreef charon het volgende:

[..]

En daarnaast willen bepaalde reisbureaus (ja, die waar je buurman ook komt) nog wel eens dezelfde reizen aanbevelen...

wat op de vorige pagina door gronk dus ook al genoemd werd Bovendien maakt het voor het verhaal ook niet uit of het nu je buurman was, een van de andere 20 bekenden uit de straat, een van je 30 collegae, een van de 50 familieleden of een van de 20 vakantievrienden van voorgaande jaren. Als het een ander was geweest had je hetzelfde verhaal hier kunnen lezen, alleen was het woord buurman voor iets anders ingewisseld. De kans dat je een van je 200 vrienden en bekenden ooit eens in je leven tegenkomt op een vakantie, is eigenlijk nog best groot ook

quote:

Op woensdag 2 augustus 2006 21:38 schreef Casparovvv het volgende:

[..]

wat op de vorige pagina door gronk dus ook al genoemd werd

Da's toevallig!

[ Bericht 46% gewijzigd door charon op 03-08-2006 21:04:41 ]

Ontzettend moeten schijten, en er dan achterkomen dat je toevallig ook keihard moet zeiken. Gevolg: tussen de pot en de bril door gezeken en heel mijn broek nat. En dat op het werk

quote:

Op woensdag 2 augustus 2006 23:25 schreef Mgolovic het volgende:
Ontzettend moeten schijten, en er dan achterkomen dat je toevallig ook keihard moet zeiken. Gevolg: tussen de pot en de bril door gezeken en heel mijn broek nat. En dat op het werk

ROFL

Dit is dan wel geen verhaal dat ik zelf meegemaakt heb, maar wel van mijn vader. Persoonlijk vond ik het zo mooi dat ik het niet laten kan om het te posten.

Mijn vader werkte rond zijn 18e in een fabriek in Tilburg. Een keer was hij over aan het werken, en moest hij van zijn chef een bak vol met gloeilampen naar een andere afdeling brengen, die blijkbaar tekort zaten. Hij loopt dus met zijn armen vol met gloeilampen door de hal, die een meter of vijf hoog is. Terwijl hij onder een lamp doorloopt waar geen gloeilampje inzit, zegt een grapjas tegen hem: "zeg, je bent er hier een vergeten". Mijn vader, ietwat geirriteerd, pakt een gloeilamp uit de doos, zet de doos op de grond en gooit die lamp omhoog - in de veronderstelling dat hij hem wel vangen kan als ie omlaag komt. Je raadt het al: de gloeilamp bleef precies in de lamp zitten. Dat soort dingen lukken een keer in je leven.

Een ander verhaal dat ik wel zelf meegemaakt heb, is een keer dat ik laat op de middag onderweg naar huis was van een terrasje. Het moet een uur of zeven geweest zijn, in de nazomer, toen ik bij een kruispunt kwam. Ik kwam aanlopen, en er stonden al twee meisjes. Omdat dat onding nog niet tikte, druk ik op het knopje van het voetgangerslicht - en floep, alle straatlantaars gingen aan. Schaapachtig glimlachend steek ik mijn duim op, en steek over.

quote:

Op donderdag 3 augustus 2006 00:48 schreef Foeske het volgende:
Leuk om al jullie reacties te lezen!

Als je alles bij elkaar optelt ga je je inderdaad afvragen of toeval wel bestaat.. Ik denk in ieder geval van wel. Die dingetjes die ik heb meegemaakt, en velen van jullie, blijven naar mijn idee toevallig. Maar ik vind het wel een mooi iets, dat toeval! Het blijft vreemd...

Een groot deel van je perceptie wordt beinvloed door je verwachtingen en emoties. Hierdoor worden dit soort toevallige verbanden snelller waargenomen, en krijgen zij een bepaalde waarde.

Ik vond dat lange verhaal van die campings en dat irc verhaal erg leuk, ook dat die foto's van elkaars tenten enzo er zijn, ik kan me voorstellen dat het allemaal erg toevallig lijkt.
Zeker omdat de kansen zo klein zijn, misschien wel 1 op 100 miljoen.

Dat zou betekenen dat het elke paar jaar 50 keer voorkomt dat mensen elkaar op een dergelijke manier ontmoeten, je moet het geheel zien
Maar erg leuk om mee te maken, lijkt me.

ik telde ook wel eens af vanaf 10 en bij 0 gingen de straatlantaarns aan...

wel bizar

ik probeerde daarna om ze weer uit te doen, maar dat lukte (natuurlijk) niet

quote:

Op donderdag 3 augustus 2006 01:17 schreef Partygirl het volgende:


ik probeerde daarna om ze weer uit te doen, maar dat lukte (natuurlijk) niet

ik moest lachen

ontoevalligheden

Met de scooter over de velperweg rijden en dan alle lampen uit zien gaan waar jij heen rijd

(Ze bleven ook uit )

dat mijn vriendin dezelfde achternaam heeft als ik.

No Janssen oid. stijl.

quote:

Op donderdag 3 augustus 2006 00:48 schreef Foeske het volgende:
Leuk om al jullie reacties te lezen!

Als je alles bij elkaar optelt ga je je inderdaad afvragen of toeval wel bestaat.. Ik denk in ieder geval van wel. Die dingetjes die ik heb meegemaakt, en velen van jullie, blijven naar mijn idee toevallig. Maar ik vind het wel een mooi iets, dat toeval! Het blijft vreemd...

Ik denk dat toeval wel bestaat al wordt er teveel op toeval gegooid terwijl het gewoon voorspelbaar is. Ik had ook antwoorden kunnen geven als aan iemand denken en ineens belt die persoon maar daar is meestal een logische reden voor.
Ik geloof dan weer niet in "het lot". Er vis volgens mij geen masterplan waarin alles van tevoren is vastgelegt, toeval is in mijn ogen geloofwaardiger.

quote:

Op donderdag 3 augustus 2006 01:16 schreef M.e.g.a.t.r.o.n. het volgende:

[..]

Een groot deel van je perceptie wordt beinvloed door je verwachtingen en emoties. Hierdoor worden dit soort toevallige verbanden snelller waargenomen, en krijgen zij een bepaalde waarde.

Ik vond dat lange verhaal van die campings en dat irc verhaal erg leuk, ook dat die foto's van elkaars tenten enzo er zijn, ik kan me voorstellen dat het allemaal erg toevallig lijkt.
Zeker omdat de kansen zo klein zijn, misschien wel 1 op 100 miljoen.

Dat zou betekenen dat het elke paar jaar 50 keer voorkomt dat mensen elkaar op een dergelijke manier ontmoeten, je moet het geheel zien
Maar erg leuk om mee te maken, lijkt me.

Ik was een maand of 2 geleden in egypte op vakantie, daar waren we een groep nederlanders tegengekomen en beetje gepraat enzo. Was ik vorig weekend een nachtduik aan het maken in zeeland, komen we hun onderwater tegen, snachts dus Toen herkende ik ze nog niet, maar toen we eenmaal op de kant waren wel, was best toevallig dus

Mijn vader heeft een beste vriend, "Kees" deze "Kees" is getrouwd met "Moniek", ze hadden twee kinderen, een jongetje, Dion en een meisje Evelien. Het meisje is toen ze acht jaar oud was om het leven gekomen bij een auto ongeluk. Hier is inprincipe niets bijzonders aan, behalve dat het natuurlijk vreselijk is als zoiets gebeurd met zo'n jong kind, of met wie dan ook, maar dat terzijde.

Op een gegeven moment gingen onze buren verhuizen, en kregen we dus nieuwe buren. Op een dag komen mijn moeder en ik aangereden met de auto, en we zien een klein meisje voor de garagedeur van het huis naast ons spelen. Ik zeg tegen mn moeder: "goh het ziet er naar uit dat we nieuwe buren hebben", we stappen uit de auto en met dat we uitstappen zegt mijn moeder: "Jezus dat meisje lijkt Evelien wel", waarop de nieuwe buurvrouw (die we nog niet eerder gezien hadden) uit de garage komt en lopen en zegt: "Dit is Evelien hoor"....

Wij hadden zoiets van WTF??? Maar het verhaal werd nog vreemder, ze hadden namelijk ook nog een zoontje, Dion, en de buurman en buurvrouw heette, juist ja, Kees en Moniek.

(Heb de namen maar even veranderd, wel zo aardig voor die mensen )

quote:

Op donderdag 3 augustus 2006 10:26 schreef Foeske het volgende:

[..]

Dat soort dingen hoor je toch vaker, maar wel erg weird. Hier gaat het niet meer om het optellen van allerlei kansen die bij elkaar stiekem nog best groot zijn. Mensen die zeggen dat toeval niet bestaat mogen dit komen verklaren

Hele tijd terug, jaartje geleden ofzo, stond in de krant het verhaal van twee gezinnen die precies tegelijkertijd een kind kregen, in hetzelfde ziekenhuis, gaven hun baby dezelfde naam, de vaders hadden ook allebei dezelfde naam (voor- en achternaam) en volgens mij waren er nog meer toevalligheden in dat verhaal. Weet iemand het nog?

Ik heb dat verhaal ook gelezen? woonde ze ook niet in de zelfde straat ofzo? Ik zal het eens even opzoeken

quote:

Op donderdag 3 augustus 2006 02:16 schreef izzow het volgende:
dat mijn vriendin dezelfde achternaam heeft als ik.

No Janssen oid. stijl.

quote:

I'd like you to meet my wife and sister...

And there's this one girl standing there.

Zo’n twee jaar geleden besloot ik om een vriend op te gaan zoeken in Utrecht en ik had weer eens een goede dag uitgekozen. Die dag (2 oktober was dat) was er een staking en zaten de treinen naar Amsterdam vol. Na een uur in de trein gezeten te hebben was ik mijn zitplaats kwijt en daar stond ik dus, tegen vreemde mensen aangedrukt. Een praatje gemaakt met de man die naast me stond etc. nou ik was blij toen ik in Utrecht was.

Dus ’s avonds weer op het station, laatste trein voor mij, en het was zo druk dat ik lichtelijk in paniek raakte (ik was 16 en dit was mijn eerste *grote* treinreis in mijn eentje). Natuurlijk, die mensen moeten ook allemaal weer naar huis. Ik stond daar dus moedeloos de trein in te kijken, alles zat helemaal vol en het leek er niet op dat er nog iemand bij paste. Ik stond voor de deuren en toen die open gingen hoorde ik al roepen “hier past niemand meer bij hoor!”. Great, maar toen: “Hee! Dat meisje past er nog wel bij.” Dus ik werd de trein ingetrokken. Was dat die man waar ik op de heenweg mee had staan praten

Ik kom hongaarse tegen in Polen....
Vriend van me gaat op vakantie in Macedonie...
Vriend ontmoet zelfde hongaarse => worden vriendje/vriendinnetje
Vriend komt terug in NL, laat fotos zien, ik zo van: he die ken ik......

Ik ga naar italie voor talencursus....
Stap in vliegtuig en merk leuk meisje op paar rijen voor mij...
Na 3 verschillende treinen in Italie zie ik haar daar weer lopen....
Introductie volgende dag op uni, zit ze ook in de zaal tussen de circa 100 studenten...
En dag erop wordt ze ingedeeld in mijn kleine klasje en ik kom naast haar te zitten eerste paar dagen....

Ik was eens in Rome met een vriendin en we hadden Oud en Nieuw gevierd bovenaan de Spaanse Trappen. Was ontzettend druk, en een paar mensen hebben we gelukkig nieuwjaar gewenst. Een dag later in de metro stond daar ineens een stel wat we de daar dus hadden gezien... Te toevallig!

Dit is het eerste wat me te binnen schoot, er is vast nog wel meer toevalligs maar dit vond ik zo apart. In zo'n mega stad!

ik ben een jaar of 11 en ik heb net mn eigen bootje gekocht. Mn broer en moeder mee om m op te halen, alles goed en wel, ik die boot gekocht, en we rijden terug. We zitten een beetje te geinen en ik zeg: als we maar geen botsing krijgen met mamma aan het stuur.

1 seconde later, BOEM! rijdt er een auto achterop mn boot...


-----------------------------


In 2004 was ik op het Sun Dance festival in San Diego van UCSD (uni), bandjes, Busta Rhymes etc. Allemaal leuk en aardig. 2 maanden later ben ik terug van mn tripje, en sta in een bar in nederland. Ik zie een kennis van me, even mee gepraat etc. Terwijl ie wegloopt om wat bier te halen, zie ik achterop zn shirt SunDance 2004 staan! ik zo......huh? was jij daar ook? hij: ja, en had je die presentator gezien met die zonnebril en die hoed? ik: ja. Hij: dat was ik!