De infiltratie en ontmaskering van een AIVD'er binnen de linkse beweging
Dat politie en veiligheidsdiensten infiltreren binnen de linksradicale beweging is al sinds lange tijd bekend.
Maar hoe werken deze informanten en infiltranten nou eigenlijk?
Het verhaal over de werkwijze van een AIVD-infiltrante binnen de linksradicale beweging; Amber F.
Ruim twee jaar geleden begon Amber F, destijds een net zestienjarig meisje uit Apeldoorn,
zich te begeven in radicaal-linkse kringen.
Haar dubieuze politieke verleden bij de extreem-rechtse Jonge Fortuynisten bombardeerde haar meteen tot een veelbesproken onderwerp in de antifascistische beweging,
wat haar entree denderend maakte.
De meningen over F. waren verdeeld, maar ze deed er alles aan vertrouwen te winnen binnen links. Ze toonde zich toegeweid door informatie over de Nieuwe Nationale Partij (NNP) en de Jonge Fortuynisten door te spelen aan anti-fascistische onderzoeksgroep KAFKA.
Tegelijkertijd was F. druk bezig te netwerken binnen (radicaal) linkse kringen; binnen korte tijd had zij goede contacten bij de Anti-Fascistische Aktie (AFA), KAFKA, het Meldpunt Discriminatie, de Nieuwe Communistische Partij Nederland (NCPN) en zelfs binnen de radicale dierenrechtenbeweging.
Langzaam maar zeker won zij vertrouwen bij een groot deel van links-radicaal Nederland, maar tegelijkertijd is er altijd een groepje kritische antifascisten geweest die haar nooit vertrouwd hebben.
In haar eigen plaats, Apeldoorn, werd F. in radicaal-linkse kringen een begrip.
Zo nam ze actief deel aan de demonstratie tegen de extreem-rechtse Nederlandse Volks Unie (NVU), op 8 maart 2003 in Apeldoorn.
Ook bouwde zij goede contacten op binnen de kraakbeweging. Ze was een graag geziene gast in kraakpanden, waar ze veel vriendschappelijke contacten had.
In de zomer van 2003 hielp zij met het kraken en bezetten van een supermarktpand in Apeldoorn.
Tijdens de ontruimingsprocedure protesteerde zij hevig en ging ze fel in discussie met politie en gemeente.
Maar dit was nog niet alles. F. was betrokken bij het oprichten van een nieuwe, extreem-linkse actiegroep: de Rood Revolutionaire Aktie (RRA).
Deze groep bestond uit 4 Apeldoornse linkse activisten, die volgens eigen zeggen "sympathie hadden voor de Rote Armee Fraktion" (RAF). De groep hield zich vooral bezig met het saborteren van doelen die dier-onvriendelijk waren. Als voorbeeld noemen wij het dichtlijmen van sloten bij ABN-Amro en bontwinkels en het bekladden van Mc Donalds.
Amber F. werd steeds vaker gezien op AFA demonstraties, en breidde haar contactenkring aanzienlijk uit. Dubieus genoeg niet alleen haar linkse contactenkring, maar ook haar rechtse.
Zo betrapte een sympathisant van KAFKA haar erop dat ze nauwe banden onderhield met JF'ers Maarten van G en Clinton Aarts (die later gearresteerd werden tijdens het intimideren van de woning van persfotograaf Thomas Schlijper). Dit was niet alles, ze onderhield ook contacten met topfiguren binnen de NVU en later ook de Nationale Alliantie.
Toen een sympathisant van de AFA haar vroeg naar deze contacten, antwoordde ze met een schaapachtige glimlach dat het allemaal was om "informatie los te krijgen".
De antifascistische beweging besloot het nog een tijdje aan te kijken, maar toen F. niet veel later zoenend gezien werd met een niet nader te noemen extreem-rechts kaderlid van een niet nader te noemen extreem-rechtse politieke partij, kelderde het vertrouwen in F. onmiddelijk tot beneden het nulpunt, in combinatie met de eerdergenoemde contacten binnen rechts.
In de tijd hierna is het even stil geweest rond Amber F.
En nu zijn er twee scenario's mogelijk in dit verhaal; of F. was vanaf het begin af aan al een AIVD-infiltrant, of zij is in deze tijd benaderd door de AIVD.
Allebei de opties zijn even aannemelijk, maar in dit verhaal gaan we even van de tweede optie uit.
In ieder geval, na de stilte van een paar weken, werd het tijd voor een charme-offensief en het rehabiliteren van F's naam.
Ze trok opnieuw de aandacht van KAFKA, toen er flyers in haar wijk werden verspreid door "extreem-rechts". Op de flyer waren de foto's en persoonsgegevens van F. te zien, met het woord "Landverrader" erboven en een reclameverhaaltje over haar linkse acties erbij.
Ook verscheen zij op verschillende extreem-rechtse websites en internetfora als "linkse landverrader".
Hiermee verwierf F. landelijke bekendheid binnen activistisch Nederland, zowel binnen links als rechts. Achteraf is dit allemaal opzet geweest, en onderdeel van een slinkse infiltratie binnen de linkse beweging. Via informanten van de AIVD werden rechts-extremisten gebruikt deze hetze te voeren tegen F. Hoe dan ook, met een hoop geslachtoffer riep zij de hulp in van haar oude linkse kringen, die haar hadden laten vallen.
De comeback van F. in radicaal-links was gemaakt.
Mede mogelijk gemaakt door de AIVD.
"ZE PROVOCEERDE DE POLITIE EN ME OPENLIJK, MAAR ZE LIETEN HAAR MET RUST"
Hoewel er meer antifascisten dan tevoren kritisch stonden tegenover F., won zij toch opnieuw het algemeen vertrouwen. F. begon zich meer dan ooit tevoren te vertonen in linkse kraakpanden (Vrankrijk, EuroDusnie, Afrika), en ging vrolijk door met netwerken.
Ook begon ze zich meer te bemoeien met de dierenrechtenbeweging, onder anderen door contact te zoeken met Kevin Heller, de woordvoerder van het Dieren BevrijdingsFront.
Ze was steeds vaker aanwezig bij demonstraties, maar leek zich meer op de vlakte te houden dan voorheen. Toen de AFA op 1 mei 2004 een blokkade hield voor de deur van het zaaltje in Rotterdam waar Michiel Smit's NieuwRechts die middag een vergadering hield, was F. gemaskerd aanwezig.
Een mede-demonstrant verteld: "Ze was heel fel, riep anti-politie leuzen, hitste andere demonstranten op en provoceerde de politie en ME openlijk. Niemand vroeg zich af waarom de politie niet achter haar aankwam. Dom achteraf."
Vreemd was, dat de AFA deze demonstratie heel geheim gehouden had, zodat de politie en NieuwRechts er niet op voorbedacht zouden zijn. Dat zowel de politie als extreem-rechtse groepen voorbereid waren op de demonstratie scheen niemand verdacht te vinden.
Achteraf snapt men natuurlijk waar dat lek vandaan kwam.
F. ging nog verder in haar infiltratie. Véél verder.
Toen DWARS, de jongerenorganisatie van GroenLinks, twee grote panden kraakten in Apeldoorn, was F. er als een van de eersten bij.
Binnen een kleine drie dagen had zij al een eigen kamer in een van de huizen, en verhuisde zij haar spullen van haar ouderlijk huis naar het kraakpand.
Ze leek zich helemaal thuis te voelen tussen de krakers, en gedroeg zich uiterst sociaal en toegeweid aan de kraakbeweging. Een destijdse medebewoner van het kraakpand verteld: "Amber had allerlei ideeën over hoe we het pand nog meer konden opknappen en leefbaar konden maken. Ze kwam zelfs met spulletjes voor in de woonkamer. En ze kocht de andere krakers om met wiet. Zo dacht ze blijkbaar vertrouwen te winnen."
"HAAR OGEN BEGONNEN TE GLINSTEREN WANNEER ZE INFORMATIE LOSKREEG"
Heel toevallig was (of eigenlijk heeft dit niets te maken met toeval) dat F. in het kraakpand een kamer had uitgezocht naast de kamer van een radicale activist die daar ook woonde.
In het verleden had zij deze activist al geprovoceerd tot illegale acties en nu probeerde ze dit opnieuw.
Maar hoe vriendelijk ze ook deed en hoe radicaal haar standpunten ook waren, de activist vertrouwde F. niet en verhuisde naar een andere kamer.
De hiervoor geciteerde ex-medebewoner: "Ik vertrouwde Amber op een gegeven moment ook niet meer. Op een nacht trof ik haar aan terwijl ze door het huis spookte met een zaklamp, en de muren van de kamers inspecteerde. Ze klopte er zachtjes op en duwde er tegenaan. Ze had niet in de gaten dat ik haar in de gaten hield, maar dit heb ik dus wel gezien. Mijn vertrouwen was hierna meteen helemaal weg. Meteen werd alles duidelijk. Ik heb haar niets laten merken, omdat ik benieuwd was hoe ver haar infiltratie nog zou gaan. Veel verder dan ik had gedacht, bleek achteraf. Een paar dagen later betrapte ik haar op fotograferen van alle kamers in het pand. En ik merkte dat ze de activistische krakers onder ons uithoorde over demonstraties en andere AFA-acties die nog zouden volgen. Ik kan me goed herinneren hoe haar ogen begonnen te glinsteren wanneer ze hier informatie over los wist te krijgen.
Ze geilde gewoon op informatie."
Vanaf toen was er een groepje linkse activisten die F. nauwlettend in de gaten hield.
Het was vrij gemakkelijk, omdat ze veel linkse evenementen bezocht.
Zo was F. aanwezig op de Pinksterlanddagen 2004, in Appelscha. In de trein op de heenweg gedroeg ze zich al zenuwachtig, en had ze haar telefoon voortdurend in de hand. Eén van onze waarnemers: "Ze werd in de trein gebeld op haar mobieltje, en het was duidelijk dat ze iemand van de politie of AIVD aan de telefoon had. Zo zei ze: "Ik ben nu onderweg, ik arriveer binnen een uurtje", en liet ook regelmatig "ja, zal ik doen" vallen. Ze praatte zachtjes en zenuwachtig, en zo gedroeg ze zich de rest van de dag. Ook op de Pinksterlanddagen zelf gedroeg ze zich semi-onopvallend. Ze nam alles waar, nam overal een kijkje, maar het leek wel alsof ze niets durfde te zeggen, tegen niemand."
F. leek daarna steeds zenuwachtiger te worden. Misschien had ze door dat ze in de gaten gehouden werd, want ze zonderde zich ook in het kraakpand steeds meer af op haar eigen kamer, waar ze ging zitten lezen of schrijven. Later was ze zelfs nauwelijks meer aanwezig.
Op een dag zagen twee krakers haar toevallig op het station van Apeldoorn lopen, en besloten haar te volgen. Ze bleef in de stationshal staan dralen en kocht geen kaartje of iets dergelijks.
Toen ging haar mobieltje over en er volgde een kort en nauwelijks hoorbaar gesprek. Daarna kocht F. een kaartje naar Deventer. Op het station van Deventer aangekomen herhaalde zich hetzelfde tafereel. Haar telefoon ging opnieuw. Er volgde een zenuwachtig, vluchtig gesprek, F. keek schichtig om zich heen en verliet het station.
Hierna werd F. nog twee keer op deze manier gesignaleerd op het station.
Opmerkelijk was dat zij op deze dagen heel nette kleren droeg.
Het is duidelijk dat ze op deze dagen afspraken had met haar AIVD-runner(s).
DE ONTMASKERING
De "ontmaskering" kwam niet veel later, op een infoavond van de AFA afdeling Apeldoorn, die in het kraakpand gehouden werd. F. was toen al vertrokken uit het pand met de smoes dat ze onder "grote examendruk stond en liever thuis studeerde" omdat ze zich "anders niet goed kon concentreren".
F. kwam op de infoavond vrolijk binnenvallen en liet zich op de bank vallen. Ze maakte met iedereen een praatje en deed alsof er niets aan de hand was.
Na een tijdje kwam de eerder genoemde activist die ook in het pand woonde op F. af en beviel haar weg te gaan. AFA Nederland stelde haar aanwezigheid niet op prijs.
Er ontstond ruzie tussen F. en de activist. "Ik ga niet weg, dit is een openbare bijeenkomst. Anders zou hij niet vermeld staan op Indymedia.nl," was F's weerwoord.
De activist zei dat ze op moest hoepelen, omdat ze geen behoefte hadden aan politie-informanten.
Hierop werd F. woest, en riep naar de activist: "Jij bent hier de informant! Jouw pa is toch een smeris?!" De ruzie dreigde uit de hand te lopen, maar F. hield de eer aan zichzelf en vertrok, na even, nauwelijks verstaanbaar, "linkse ratten" te hebben gegromd.
Nog geen half uur later stond er voor de deur van het kraakpand een groepje kale mannen, die de activisten in het pand probeerden te provoceren en intimideren. De gordijnen werden demonstratief gesloten. Volgens de krakers was het groepje mannen duidelijk het werk van F.
Binnen werd er druk over gespeculeerd.
Waren het anti-antifa mannen die Amber steunden in haar onderzoek naar links?
Was het een knokploeg van foute politiemannen?
Wie het nou echt waren, is nooit te bewijzen, maar duidelijk is toch wel dat het groepje iets met F. te maken had.
In ieder geval is het duidelijk dat F's infiltratie binnen links zich niet zal kunnen voortzetten*.
Het is belangrijk dat dit verhaal binnen radicaal-links altijd onthouden zal worden, en dat deze werkwijze goed in het achterhoofd gehouden wordt. Dit is de algemene werkwijze van politie- en AIVD-infiltranten. Kom je ooit iemand in het activistenwezen tegen met F.-trekjes, wees er dan op voorbedacht dat dit een infiltrant zou kunnen zijn. Houd de persoon in de gaten, als dit nodig is.
Weer hem of haar zo nodig uit je partij/beweging, want een infiltrant kan ontzettend veel schade aanrichten. Verspreid dit verhaal op zoveel mogelijk internetfora, stuur het door, print het uit en laat het andere activisten lezen. Iedereen mag weten hoe een infiltrant zich profileert, hoe sluw ze zijn in het doordringen in de beweging, hoe ze mensen omkopen en zich labiel opstellen om geloofwaardig over te komen.
* Dit artikel is geen theorie; het berust op 100% nagetrokken feiten.
Het is niet bedoeld als lastercampagne tegen bovengenoemde AIVD'ster, maar als het in kaart brengen van de werkwijze van een infiltrante.
bron:
http://tinyurl.com/6385ygq[ Bericht 1% gewijzigd door Danny op 16-02-2014 19:13:52 ]