Reïncarnatie

Ik voel me altijd super aangetrokken tot de Franse Revolutie en de martelpraktijken in die tijd. Als er al zoiets bestaat als reincarnatie dan denk ik dat ik gemarteld ben of de beul was. Al neig ik meer naar de gemartelde. Ik ben bijzonder gefascineerd door deze tijd en dat komt naar mijn idee uit mijn diepere bewustzijn of herinneringen. Hoe zeg je dat?

Ook ben ik helemaal gek van de kastelen bij de rivier de Loire. Als klein kind liep ik in die kastelen rond en voelde me "thuis", rustig, op mijn gemak. Alsof ik daar gewoond heb. Weird idd, maar wel mooi. Ik ga zeker weer terug om te kijken of dat gevoel nog hetzelfde is al weet ik zeker van wel.

quote:

Op maandag 31 juli 2006 01:46 schreef Morwen het volgende:
Ik voel me altijd super aangetrokken tot de Franse Revolutie en de martelpraktijken in die tijd. Als er al zoiets bestaat als reincarnatie dan denk ik dat ik gemarteld ben of de beul was. Al neig ik meer naar de gemartelde. Ik ben bijzonder gefascineerd door deze tijd en dat komt naar mijn idee uit mijn diepere bewustzijn of herinneringen. Hoe zeg je dat?

Ook ben ik helemaal gek van de kastelen bij de rivier de Loire. Als klein kind liep ik in die kastelen rond en voelde me "thuis", rustig, op mijn gemak. Alsof ik daar gewoond heb. Weird idd, maar wel mooi. Ik ga zeker weer terug om te kijken of dat gevoel nog hetzelfde is al weet ik zeker van wel.

zo'n dingen hebben toch niks met reincarnatie te maken. Je bent gewoon aangetrokken tot die onderwerpen.

quote:

Op maandag 31 juli 2006 01:59 schreef Champloo het volgende:

[..]

zo'n dingen hebben toch niks met reincarnatie te maken. Je bent gewoon aangetrokken tot die onderwerpen.

Het heeft een extra dimensie, wat ik al aangaf een soort "thuiskom"-gevoel. Geen deja-vue, maar meer een vertrouwd gevoel. Ik voel me tot meerdere dingen aangetrokken, dit voelt anders, zeg maar. Ik weet het ook niet hoor, het zou kunnen dat het met vorige levens te maken heeft. Of misschien hebben mijn voorouders in die tijd geleefd en heb ik hun herinneringen in mijn dna zitten. Who Knows? Interessant en leuk is het wel

Ik heb altijd al een verbondenheid gevoeld met de Indianen in Noord-Amerika. Geen idee waarom, het is er altijd al geweest.

Ik heb iets met Ierland. Als ik Ierse muziek hoor, of de taal dan ben ik in staat in huilen uit te barsten. Ook ben ik geinteresseerd in hekserij, specifiek de keltische traditie. Ook weet ik dat ik een keer een medicijnvrouwtje ben geweest in Ierland en helaas verbrand ben. Voor mensen die het 'zeker' willen weten is er reincarnatietherapie, is erg aan te bevelen!

Vorige levens, d.w.z. vorige incarnaties (dus tussen geboorte en dood) werken naar mijn idee toch meer in op je wil. Aangezien ik m'n wil niet zo kan ervaren als mijn gedachtes, dus in m'n helder dagbewustzijn, is 't bijna onmogelijk om de invloed van m'n vorige levens te bepalen. Misschien dat ik dit op 't einde van m'n leven wel kan als ik de gevolgen van gemaakte keuzes kan overzien.

Eens gehoord voorbeeldje:
Man gaat voor een andere baan in een andere stad. Het gezin (man, vrouw en kinderden) verhuizen naar deze stad en daar gaan de kinderen dan ook naar school. Eén van de kinderen krijgt een tijdje later onderweg naar school een verkeersongeval en beland in het ziekenhuis. En in 't ziekenhuis ontmoet zij/hij iemand, die ze tijdens dit leven ontmoeten moet.

Zie je, hoe eigenlijk het hele gezin zich op één of andere manier moet opofferen of moeite moet doen om deze ontmoeting mogelijk te maken, want als de man niet een andere baan had aangenomen, dan was er niet verhuisd en was hij of zij nooit in dat ziekenhuis terecht gekomen en moet 'hemel en aarde' weer bewogen worden om die ontmoeting anders te regelen. Zo wordt het persoonlijk karma soms wel gedragen door meerdere personen, maar het voorbeeld geeft ook mooi de gigantische hoeveelheid 'draden' weer, waaruit ons leven gesponnen wordt.

Hiermee kan je ook gelijk zien welke mogelijkheden er tegenwoordig zijn in tegenstelling tot vroeger, toen mensen meer honkvast waren. De mogelijkheden zijn nu enorm...

Toeval bestaat niet :-)

Ik heb het gevoel van een oude ziel...
Ik ben 24 maar ik voel me 30 jaar...
Maar of dat iets met reincarnatie te maken heeft...

quote:

Op woensdag 2 augustus 2006 01:17 schreef badlittlegirl het volgende:
Ik heb het gevoel van een oude ziel...
Ik ben 24 maar ik voel me 30 jaar...
Maar of dat iets met reincarnatie te maken heeft...

Hé ik ben er 40 en voel me 25
Ik ga de weg terug

quote:

Op zondag 30 juli 2006 17:56 schreef Cygnus het volgende:
Heb jij een soort gevoel wat een van je vorige levens is geweest?

Nee, d'r is maar 1 leven. Geniet ervan en besteed niet teveel tijd aan je eigen hersenspinsels

Ach reincarnatie, het zoveelste verzinsel om het leven van zingeving te voorzien.

quote:

Op woensdag 2 augustus 2006 12:49 schreef Laton het volgende:
Ach reincarnatie, het zoveelste verzinsel om het leven van zingeving te voorzien.

Of door reincarnatie juist de zin van dit leven inzien.

Hebben jullie dan ook dat je mensen tegenkomt, vreemden, die je op de een of andere manier kent/herkent?

Ik vraag mij af of je dan tussen je levens in alles weet van alle levens.

quote:

Op donderdag 3 augustus 2006 23:02 schreef Pleun het volgende:
Hebben jullie dan ook dat je mensen tegenkomt, vreemden, die je op de een of andere manier kent/herkent?

Ik had het eerlijk gezegd heel sterk bij de geboorte van mn dochter... toen ik haar zag was het eerste wat ik zei "Godver, die ken ik!!!"
Nu is een geboorte zoiezo wel aangrijpend, en natuurlijk voel je een band met je kind.. maar het gaat echt diep. Zo klein als ze toen was.. dan lag ze me aan te kijken en het was alsof haar ogen dwars door me heen kijken "Daar zijn we weer samen" ..
Erg mooi iig

Ik denk zelfs dat het nog veel dieper gaat.

Ik kom eigenlijk tot mijn redenering door Edgar Cayce en David Willcock.

Ik denk dat de (belangrijke) mensen die je in dit leven ontmoet, en je eventueel dierbaar zijn (dat hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn of te lopen) je ook kent van een of meerdere vorige levens.

Ik geef als voorbeeld even mij en mijn vriendin waar ik nu al 3.5 jaar een perfecte relatie mee hebt.
Ik heb nooit echt wat om meisjes geboeid, vond ze gewoon nooit echt een leuk passend karakter hebben, en eigenlijk via een grappige manier heb ik mijn vriendin tijdens uitgaan en een beetje via via ontmoet.
* Bam * die klik was er gelijk, dezelfde soort humor, op een lijn zitten met veel dingen en elkaar altijd kunnen begrijpen.
Dat zijn dingen die ik bij niemand (op een enkele vriend na) heb, en dat zijn nou de dingen waardoor je je gaat hechten aan iemand.
Als ik zou zeggen dat ik iemand ken van een eerder bestaan, is het zij wel.
Ik wil niet zeggen dat je gelijk de rest van je leven moet wijden en dat dit je zogenaamde soulmate ook is, maar het voelt allemaal perfect. Alsof het leven soms een grote puzzel is, maar je moet wel even goed ontdekken welke stukjes waar passen.

Ik heb toch sterk het vermoeden dat ik één in mijn vorige levens onsterfelijk was. Best een fijn gevoel!

Je hebt niets aan die vorige levens wat je herinnerd je er eigenlijk maar weinig van..
In dat geval voelt het toch alsof je maar 1x leeft. En sommige voorbeelden hier heeft gewoon met smaak temaken en niet zozeer met reïncarnatie.

quote:

Op vrijdag 4 augustus 2006 11:01 schreef -Strawberry- het volgende:
Je hebt niets aan die vorige levens wat je herinnerd je er eigenlijk maar weinig van..
In dat geval voelt het toch alsof je maar 1x leeft. En sommige voorbeelden hier heeft gewoon met smaak temaken en niet zozeer met reïncarnatie.

Jawel, dat ben ik wel met je eens. Maar soms heb je ineens een gevoel dat veel verder gaat en moeilijk onder woorden te brengen is. Je thuis voelen komen op een plaats waar je nog nooit eerder bent geweest of een band met iemand die zo diep gaat dat je daar geen verklaring voor kunt vinden.

En zoiets vaags als 'een vorig leven' is dan plots wél een afdoende verklaring?

quote:

Op vrijdag 4 augustus 2006 11:41 schreef Petrotjuh het volgende:
En zoiets vaags als 'een vorig leven' is dan plots wél een afdoende verklaring?

Wat een platte redenering weer, je post in TRUTH zoiets als "vaag" is hier niet.
Misschien in wetenschap?

Tevens verzinnen wij hier niet reincarnatie, dat wordt al duizenden jaren voorgesteld. M'kay?

quote:

Op vrijdag 4 augustus 2006 11:41 schreef Petrotjuh het volgende:
En zoiets vaags als 'een vorig leven' is dan plots wél een afdoende verklaring?

Voor mij is het iig niet afdoende, maar wel EEN verklaring.

Ik heb al zovaak gehoord dat mensen die bang zijn voor water dachten in een vorig leven verdronken te zijn geweest. Of zich aangetrokken voelen toch een land of streek en denken daar in een vorig leven te hebben geleefd. Het zou kunnen, maar het lijkt mij zo geloofwaardig.
Het zit hem denk ik meer in je gevoel en ervaringen, hoe jij bent ten opzichte van leeftijdsgenoten. Zoals hierboven als stond: je ouder en wijzer voelen dan anderen.

Voor de mensen die in reïncarnatie geloven: hoe ver denk jij dat je bent? Denk je dat je nog in een van je eerste levens zit, halverwege, bezig met je een van je laatste?

quote:

Op vrijdag 4 augustus 2006 11:41 schreef Petrotjuh het volgende:
En zoiets vaags als 'een vorig leven' is dan plots wél een afdoende verklaring?

Met deze stelling ben ik het wel eens.

quote:

Op vrijdag 4 augustus 2006 12:07 schreef Ticker het volgende:
Tevens verzinnen wij hier niet reincarnatie, dat wordt al duizenden jaren voorgesteld. M'kay?

Ja toen de aarde nog plat was

Ergens een verklaring voor geven/vinden, wil toch niet zeggen dat die verklaring gelijk bewezen hoeft te worden?
Hou nou toch eens op met overal bewijs voor te willen zoeken en laat het er gewoon lekker bij...

quote:

Op vrijdag 4 augustus 2006 16:25 schreef Pleun het volgende:
Ergens een verklaring voor geven/vinden, wil toch niet zeggen dat die verklaring gelijk bewezen hoeft te worden?
Hou nou toch eens op met overal bewijs voor te willen zoeken en laat het er gewoon lekker bij...

je zal het niet geloven, maar het leven eindigt niet, nee, als je doodgaat wordt je een flesje spa rood.

quote:

Op vrijdag 4 augustus 2006 16:28 schreef Laton het volgende:

[..]

je zal het niet geloven, maar het leven eindigt niet, nee, als je doodgaat wordt je een flesje spa rood.

Word ik eindelijk slank!

quote:

Op vrijdag 4 augustus 2006 16:35 schreef Pleun het volgende:

[..]

Word ik eindelijk slank!

helaas, zelfs in tru is dat een illusie

quote:

Op vrijdag 4 augustus 2006 15:59 schreef Laton het volgende:

[..]

Ja toen de aarde nog plat was

,wist je dan niet dat de aarde in een vorig leven een pannekoek was

...Zijn er mensen hier die het idee hebben gehad dat ze een dier in het vorige leven zijn geweest?
Of het zelfs weten door verdere (zelf)onderzoek?
Ik val in de laatste categorie in ieder geval.
Regressie therapeuten schijnen niet veel mensen te krijgen die uiteindelijk een dier bleken te zijn in het vorige leven...
Doch vraag ik mij af of er meer zijn dan men wellicht denkt of inschat, maar het simpelweg niet van zichzelf weten.
(Omdat het niet relevant is aan het huidige leven.)

Ach ja... reincarnatie... uiteindelijk is het gewoon fijn om in het hier en nu te leven, en het verleden te laten rusten.
Het is niet zonder reden de meeste mensen niks weten van hun vorige leven, laat staan erin geloven.
Je hoeft trouwens ook niet van je vorige leven dingen te weten om in dit leven verder te komen of om dingen af te maken die je in je vorige leven niet hebt afgemaakt.
Immers... het uiteindelijke doel is in het hier en nu leven.
Dieren doen niet anders, en heb veel van ze kunnen leren betreft dat aspect.

@Darkwolf. Je maakt me erg nieuwschierig, heb je zelfonderzoek gedaan, of iets samen met een regressietherapeut. Ken een aantal mensen die 'mens' zijn geweest, maar ken ook verhalen van mensen die dier zijn geweest. Hoe is dat bij jou gegaan?

quote:

Op woensdag 2 augustus 2006 00:03 schreef Griffioen het volgende:
Vorige levens, d.w.z. vorige incarnaties (dus tussen geboorte en dood) werken naar mijn idee toch meer in op je wil. Aangezien ik m'n wil niet zo kan ervaren als mijn gedachtes, dus in m'n helder dagbewustzijn, is 't bijna onmogelijk om de invloed van m'n vorige levens te bepalen. Misschien dat ik dit op 't einde van m'n leven wel kan als ik de gevolgen van gemaakte keuzes kan overzien.

Eens gehoord voorbeeldje:
Man gaat voor een andere baan in een andere stad. Het gezin (man, vrouw en kinderden) verhuizen naar deze stad en daar gaan de kinderen dan ook naar school. Eén van de kinderen krijgt een tijdje later onderweg naar school een verkeersongeval en beland in het ziekenhuis. En in 't ziekenhuis ontmoet zij/hij iemand, die ze tijdens dit leven ontmoeten moet.

Zie je, hoe eigenlijk het hele gezin zich op één of andere manier moet opofferen of moeite moet doen om deze ontmoeting mogelijk te maken, want als de man niet een andere baan had aangenomen, dan was er niet verhuisd en was hij of zij nooit in dat ziekenhuis terecht gekomen en moet 'hemel en aarde' weer bewogen worden om die ontmoeting anders te regelen. Zo wordt het persoonlijk karma soms wel gedragen door meerdere personen, maar het voorbeeld geeft ook mooi de gigantische hoeveelheid 'draden' weer, waaruit ons leven gesponnen wordt.

Hiermee kan je ook gelijk zien welke mogelijkheden er tegenwoordig zijn in tegenstelling tot vroeger, toen mensen meer honkvast waren. De mogelijkheden zijn nu enorm...

Toeval bestaat niet :-)

Ja heerlijk is dat. Dat voorbeeld klinkt mij zeer herkenbaar in de oren... Zo ervaar ik veel van wat ik en anderen meemaak nml.. een gesprek met een huisgenoot over rare 'toevalligheden' en vervolgens heeft hij 2 keer aan de telefoon een vreemde ervaring: hij wil iemand bellen, hoort opeens 'heej hou eens op', legt de hoorn er weer op en de telefoon gaat over.. Diegene die hou eens op zei, belde opnieuw. Maar we hadden geen beltoon of niets gehoord. De perfecte timing
En even later belde hij iemand anders op (student-in-wording, logeert nu bij ons), krijgt hij de vader aan de lijn. 2 dagen eerder gebeurde al precies hetzelfde..

En dan is dit slechts een aanvulling op het voorbeeld, want het echte frapante was dat - terwijl dit alles gebeurde - we hierover aan het discussiëren waren.. we waren het aan het doorgronden en dat was het resultaat..

Ik weet niet of jij bekend bent met de term 'synchronicatie', maar daar wordt er dus vanuit gegaan dat elk symbool of teken, hoe klein dan ook, een belangrijke aanwijzing is/kan zijn voor wat er nog te komen staat...

Reincarnatie.. nee en ja... Wedergeboorte zie ik net iets anders. Maar goed, heb het in dit leven nog niet bewust meegemaakt, maar ik ga uit van meerdere levens/bewustzijnsniveau's/dimensies/plekken waar ik leef/heb geleefd. Ik zie het eerder als een niet kunnen ontsnappen aan de Matrix van de 3e dimensie.. science en fictie tegelijkertijd, want het is een illusie. Door onszelf in het leven geroepen, maar daarom niet minder aanhouderig

Dit doorbreken, is inzien dat afgescheidenheid niet bestaat, dat er geen beter, goed of slechter bestaat. Dat er slechts 1 is, die dit droomspel aan het spelen is.. JIJ! De heilige geest

Ik heb gezien hoe Jezus Christus aan het kruis genageld is geworden. En dus niet op tv gezien In visioenen en ik zag mezelf kijken met een zak chips ( zak chips niet dus )

Maar goed. Ik zie wel meer.

[ Bericht 64% gewijzigd door Sight_key op 18-08-2006 19:11:56 ]

Zal vast een mooi gevoel zijn, het eeuwige leven.

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2006 20:03 schreef Fir3fly het volgende:
Zal vast een mooi gevoel zijn, het eeuwige leven.

We doen er allemaal aan mee..

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2006 20:03 schreef Fir3fly het volgende:
Zal vast een mooi gevoel zijn, het eeuwige leven.

Dat is een kwestie van geloof.....

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2006 20:35 schreef Boswachtertje het volgende:

[..]

We doen er allemaal aan mee..

Nee niet allemaal hoor, er zijn mensen die nergens in geloven.....Het lijkt mij wel saai als je gelooft dat er na dit levens er niets meer is....

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2006 21:36 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Nee niet allemaal hoor, er zijn mensen die nergens in geloven.....Het lijkt mij wel saai als je gelooft dat er na dit levens er niets meer is....

Juist niet. Lekker in dit leven alles proberen, er is zo weinig tijd.

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2006 21:38 schreef Fir3fly het volgende:

[..]

Juist niet. Lekker in dit leven alles proberen, er is zo weinig tijd.

Daar geef ik je helemaal gelijk in. Eruit halen wat erin zit.....Maar toch lijkt het mij benauwend als je niet in een hiernamaal gelooft.....Want dan vind ik dit leven zo zinloos, immers je gaat een keer dood, nietwaar? Begrijp ik je goed dat je niet in een hiernamaals gelooft?

Tuurlijk moet je in dit leven alles eruit halen wat erin zit. Maar dat neemt niet weg dat dit het enige leven is. Er zijn teveel dingen (wat mij betreft) die erop wijzen dat er meerdere levens zijn.

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2006 21:42 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Daar geef ik je helemaal gelijk in. Eruit halen wat erin zit.....Maar toch lijkt het mij benauwend als je niet in een hiernamaal gelooft.....Want dan vind ik dit leven zo zinloos, immers je gaat een keer dood, nietwaar? Begrijp ik je goed dat je niet in een hiernamaals gelooft?

Ach, er is niet zoveel benauwends aan. En ja, het leven is nou eenmaal zinloos. De werkelijkheid is altijd minder leuk dan je denkt.

quote:

Op zaterdag 19 augustus 2006 14:08 schreef Fir3fly het volgende:

[..]

Ach, er is niet zoveel benauwends aan. En ja, het leven is nou eenmaal zinloos. De werkelijkheid is altijd minder leuk dan je denkt.

Ja, dat is waar ook. Het is toch zoals het is. Het onderstreepte valt mij best op . Ik hou mij ook best bezig over de zin van het leven...Ik weet niet of iedereen dat zo doet. Misschien 1 schrale troost: mijn ervaring is dat mensen die vaak met deze levensvraag/constatering bezighouden zijn vaak fors intelligenter dan gemiddeld. Vooral hoogbegaafden houden zich vaker hiermee bezig (veel over gelezen).....Dus wie weet, joh...

Maar om het dan meteen maar als zinloos te betitelen.. vind ik ook wel weer overdreven voor iets waar we geen snars van weten

quote:

Op zaterdag 19 augustus 2006 15:10 schreef Boswachtertje het volgende:
Maar om het dan meteen maar als zinloos te betitelen.. vind ik ook wel weer overdreven voor iets waar we geen snars van weten

Toch weet ik echt niet wat de zin van het leven is....

quote:

Op zaterdag 19 augustus 2006 15:35 schreef EchtGaaf het volgende:
Toch weet ik echt niet wat de zin van het leven is....

Nee ik ook niet.. maar ik ga - omdat ik het niet weet - het anders benaderen. Ik zoek naar de zin.. als er geen zin achter zit, dan maak ik zelf zin.. het leven zinloos noemen is m.i. hetzelfde als zeggen dat het universum er voor niets is.. en misschien is dat wel de diepere onderliggende waarheid..

Dat beide zienswijzen in principe hetzelfde principe behelsen. Er is niets en toch iets.. waar gelooft u meer in? In Oneindigheid? Of juist in Nothingness?

quote:

Op zaterdag 19 augustus 2006 15:59 schreef Boswachtertje het volgende:

[..]

Nee ik ook niet.. maar ik ga - omdat ik het niet weet - het anders benaderen. Ik zoek naar de zin.. als er geen zin achter zit, dan maak ik zelf zin.. het leven zinloos noemen is m.i. hetzelfde als zeggen dat het universum er voor niets is.. en misschien is dat wel de diepere onderliggende waarheid..

Dat beide zienswijzen in principe hetzelfde principe behelsen. Er is niets en toch iets.. waar gelooft u meer in? In Oneindigheid? Of juist in Nothingness?

Goed gezegd.

Het is vooral ook hoe je tegen het leven aankijkt...en dat maakt een groot verschil.....en kan groot verschil maken of je gelukkig bent of niet....

quote:

Op zaterdag 19 augustus 2006 16:31 schreef EchtGaaf het volgende:
Goed gezegd.

Het is vooral ook hoe je tegen het leven aankijkt...en dat maakt een groot verschil.....en kan groot verschil maken of je gelukkig bent of niet....

Precies!

"Nu heb ik alweer last van moodswings"
Opgezwolle - Gekkenhuis

Tijdje terug pendelde ik heen en weer tussen alles en niets... nu zoek ik het liever in het midden

quote:

Op vrijdag 18 augustus 2006 17:14 schreef NaughtyMe het volgende:
@Darkwolf. Je maakt me erg nieuwschierig, heb je zelfonderzoek gedaan, of iets samen met een regressietherapeut. Ken een aantal mensen die 'mens' zijn geweest, maar ken ook verhalen van mensen die dier zijn geweest. Hoe is dat bij jou gegaan?

Ik heb heel lang zelf onderzoek gedaan.
Dit omdat ik nog kamp met dat paard in mij, en kon sommige emoties en reacties niet plaatsen.
Soms komt het paard in mij ook meer naar de voorgrond, vooral als ik boos ben of een mens mij kwetst.
Ik kwam er maar niet uit wat ik nu voelde en wat die energie / persoon / iets in mij was, en uiteindelijk heb ik geprobeerd wat ik eerst "Brrrrr!" ideeen bij had: regressie therapie.

Dit had ik gedaan, en de eerste keer was het meteen al raak.
Ik wilde het niet geloven, want het zou te obvious zijn omdat ik zelf ook al mijn vermoedens had dat ik een paard ben geweest.
(Het niet te verklaren "weten" en voelen zeg maar.)
Die meneer was zeer onder de indruk want hij krijgt niet veel mensen die een dier zijn geweest in zijn behandel ruimte, en wilde snel weer een nieuwe afspraak maken.
Echter was het hierbij gebleven, en kreeg op de weg naar huis "na-weeen" en er kwamen nieuwe details mijn hoofd in.
De klap aan informatie en realisatie had tijd nodig, en er kwam genoeg los door het geheugen zelf.

Maanden later heb ik het weer gedaan bij een goede vriendin, en dit was gratis.
Het was niet eens afgesproken en het gebeurde spontaan.
Ze kan ook zelf dingen "zien" behalve alleen mij terug laten gaan naar mijn vorige leven en op mijn feedback leunen.
Ze wist er praktisch niks vanaf, en toch vulde we de gehele puzzel in wat er nu allemaal gebeurt is in mijn vorige leven.
De resultaten waren vrij heftig, en zat te trillen na afloop,

Ik heb uiteindelijk het hele verhaal op geschreven tot in de details wat er allemaal gebeurt is, en hoe ik teneinde ben gekomen.
(Denk niet dat de mensjes van FOK! dat kunnen slikken en heb geen zin in gebash of weet ik wat.)
Mocht je interesse hebben, dan mag mij mailen en stuur ik het wel door.

Regressie therapie heeft dus uiteindelijk heel veel geholpen.
Eerder was ik er blijkbaar nog niet klaar voor en stond het mij misschien daarom totaal niet aan.
Ik weet dat ik een mens ben, maar ik weet ook dat het paardje in mij een plekje moet krijgen en niet verdrukt moet worden.
Dit deed ik eerst wel, want de buiten wereld kon er niet echt makkelijk mee omgaan.
Ook begrijpelijk natuurlijk, daar niet van.
Het is ook niet toevallig dat ik heel veel met paarden en ze heel goed begrijp, en me heel erg een met ze voel.

Vandaag de dag is het redelijk rustig in mij.
Ik vecht niet meer met die woeste hengst in mij, maar heb het een plekje weten te geven.
Ook heb ik wat meer vertrouwen in de mens gekregen, maar ik blijf voorzichtig.
Tot op ongeveer 4 jaar terug moest ik ook niks van meisjes weten van mijn eigen ras, laat staan toelaten.
Gelukkig heb ik sinds 6 maanden een hele lieve vriendin.
De strijd bijl is begraven.
Ik heb het geaccepteerd.
(En toch kan ik het niet laten om mijzelf een "hybride" te blijven noemen, just for the fun!)
Ik ben mens.

[ Bericht 1% gewijzigd door Darkwolf op 19-08-2006 20:44:53 ]

Die goede vriendin, is dat ook je huidige vriendin?
Lijkt mij erg belangrijk een partner te treffen die hiermee om kan gaan, het begrijpt, vooral omdat het best wel diep doorwerkt in dit leven, of niet.

Nee.
De gene die de 2de sessie met mij heeft gedaan, is een vriendin.
Jaren later kwam pas de vriendin in the picture waar ik het bijna zes maanden mee heb nu!

En inderdaad, mijn huidige vriendin heeft flink moeten "knokken" bij mij, daar ik mensen heel voorzichtig toe laat.
Ik wist dat ze opslag verliefd op mij was toen ik haar leerde kennen in december.
Echter had ik mijn buik vol van mijn problematische relaties die vooraf gingen.
Toch gebeurde het dat we elkaar steeds meer zagen en dat ik niet langer kon ontkennen dat er ook bij mij wat was.
Dus in februari kregen we uiteindelijk een relatie.
Ze is inderdaad heel begripvol (iets wat mijn vorige relaties niet waren) en kan er prima mee omgaan.
Ze helpt me zelfs, en staat me bij.
Net zoals ik is ze super openminded, en ze kent uiteraard het hele verhaal.
Het kan haar alleen maar boeien en fascineren i.p.v een schuin gezicht trekken en het maar over de schouder gooien.

Niet alleen dieren, maar ook sommige gevoelige mensen voelen "iets" bij mij.
Iets dierlijks, qua energie.
(Een paar vertelde dat ook aan mij.)

Mooi zo! Mijn complimenten aan jou en je vriendin!
Ik heb je gemaild trouwens....

Vet verhaal Darkwolf!

Inspired en mooi dat het uiteindelijk allemaal op zijn plaats valt. Ik vermoed dat mijn puzzel nog wat stukjes ter aanvulling nodig heeft.. maar de tijd zal het leren

Volgens mij ben ik vroeger een grassprietje geweest, aangezien mijn lievelingskleur groen is

quote:

Op zondag 20 augustus 2006 15:38 schreef Fir3fly het volgende:
Volgens mij ben ik vroeger een grassprietje geweest, aangezien mijn lievelingskleur groen is

Je geeft jezelf al de juiste tips:

quote:

Warning: Infinity may be larger than you think --> Oneindig groen gras
Caution: I may be realistic sometimes. --> spreek jij hier de waarheid?

Het klinkt misschien stom, maar ik vermoed dat ik in mijn vorige leven in Japan heb geleefd en in het bijzonder wat met de geisha wereld te maken heb gehad. Ik teken al vanaf het moment dat ik een potlood vast kon houden. Toen ik een jaar of 10 was begon ik met het tekenen van Aziatische beeldtenissen, zoiets als Japanse prenten, maar ik kan me niet herinneren dat ik toen eerder een geisha heb gezien, en met Japanse prenten was ik niet echt bekend. Ook als ik Japanse muziek hoor brengt het me helemaal naar het oude Middeleeuwse Japan terug. Ik lees ook regelmatig kranten of tijdschriften van achteren naar voren, Japanners lezen ook van achteren naar voren. Dat doe ik puur uit een impuls, ik denk daar niet bij na. Ook kijk ik mensen niet aan in het openbaar. In Japan is het heel onbeleefd om iemand aan te kijken, zelfs als degene tegen je praat. Dit zijn maar een paar dingetjes, maar die vind ik toch opmerkelijk omdat ze allemaal gebeuren zonder dat ik er bij na denk.
Soms droom ik dat ik zelf een geisha ben of dat ik vloeiend Japans kan praten! Het klinkt misschien, belachelijk maar zo ervaar ik het echt. Ik heb ook zin om het eens uit te laten zoeken door bijv. regressietherapie.


Wie weet zag ik er wel zo uit...

[ Bericht 10% gewijzigd door latexpiepbeestje op 22-08-2006 14:20:20 ]

Wat een interresant topic dit.

Ik ben onderlaatst ook achter iets gekomen waarvan ik denk dat dit waarschijnlijk met een vorig leven belevenis te maken heeft. Daarom is de gedachte om een reincarnatie/regressie therapie te gaan doen erg verleidelijk, alleen weet ik niet zo goed waar ik moet beginnen. (Als iemand tips of adressen heeft, dan hoor ik het graag. =)

Mijn belevenis gaat als volgt.

Ik ben er achter gekomen dat ik en bepaalde angst bezit jegens mannen. Naar het idee dat als ik contact leg met iemand dat ik compleet dichtsla en me verschrikkelijk onveilig voel. Het liefsts sla ik op de vlucht. Het is een gevoel uit het onder bewuste want ik weet dat ze geen kwaad bedoelen, en dus sla ik ook niet letterlijk op de vlucht. Verder heb ik ook geen nare ervaringen gehad met mannen vroeger. Dus waar dit gevoel vandaan komt, ik weet het nog steeds niet. Verder heeft mij moeder mij wel eens verteld dat ik vanaf mijn geboorte niets iets aannam van een man. Een oom die een leuke kadootje meenam voor mijn verjaardag, ik hoefde het niet. Mijn vader nam ook altijd wat leuks mee uit zijn werk. Ik keek er niet naar om. Mijn moeder vertelde ook dat ik ze nooit aankeek toen ik nog klein was. Het is even kort verteld. Maar aangezien ik geen nare belevingen heb gehad in dit leven. (Daarom vind ik het ook zo moeilijk om er mee om te gaan, want ik weet niet waarom ik dit voel en doe.)

Ik heb het idee dat ik ergens in de middeleeuwen (Voel me ongelovelijk aangetrokken tot kastelen) een bestaan heb geleden, van iemand die of die verschrikkelijk onderdanig was voor de man. Misschien wel geslagen, gemarteld, vernederd of anders... En doormiddel van dat een angst heeft opgebouwd. Waarschijnlijk eenzaam gestorven.

Het rare is dat ik wel verlang naar contact met de man in een relatie, en ik wil graag iemand om me heen. Maar door die onderbewuste angst botst het gewoon verschrikkelijk. En dat zit je met je handen in het haar en dan weet je niet wat je moet doen. En ik moet nog steeds een oplossing vinden daarvoor.

Er was bij kopspijkers een man die zichzelf een draak noemde of een draak in een menselijk lichaam vond.

quote:

Op zondag 20 augustus 2006 15:35 schreef Boswachtertje het volgende:
Vet verhaal Darkwolf!

Inspired en mooi dat het uiteindelijk allemaal op zijn plaats valt. Ik vermoed dat mijn puzzel nog wat stukjes ter aanvulling nodig heeft.. maar de tijd zal het leren

Ik ben er ook nog niet helemaal hoor!
Het is wat je zegt: de tijd zal het leren!
Maar gelukkig is een groot gedeelte achter de rug, althans zo lijkt het!