Mijn lijstje:
- Cruachan:
Ierse Pagan-Folk Metal. Erg mooi, zeer knap in elkaar stekende nummers. Helaas erg ondergewaardeerde band. Twee albums zijn tevens bijzonder slecht geproduceerd. Stofzuigerproductie noemt men dat.
- Einherjer:
Niet echt Folk, wel Viking Metal. Wel Folk-invloeden dus. Zeer vette band, nummers zijn niet allemaal even goed, maar er zitten er een paar tussen die echt briljant zijn (Ironbound, Crimson Rain). Het is hard en rauw en toch "groovy" op een rare manier. Band bestaat jammergenoeg niet meer. Als je een album wilt proberen raad ik je "Blot" aan.
-Eluveitie:
Zwitsere Folk-Black. Vette nummers, strak geproduceerd. Laatste album "Spirit" is goed, eerste album "Vên" is nog beter. Nummers als "Druid" en "Uis Elveti" gaan niet in je koude kleren zitten. Heerlijk rauw. Kortom: luisteren verdomme! Horns High!
-Ensiferum:
Finse Folk-Metal. Vrolijk en toch hard tegelijk. Soms een beetje gelikt en catchy maar dat mag de pret niet drukken. 3 Albums uit so far, eerste "Ensiferum" (beste album) en tweede "Iron" (zeer goed). Laatse "Dragonheads" is een EP. Stoer en toch een tikkeltje zachtaardig.
-Equilibrium
Duitse Folk-Metal. (Tikkeltje Black, niet veel). Leuk, leuk. Niet enorm speciaal, gewoon degelijke folk-tracks. Zang volledig in het Duits, iets minder stoer dan een Scandinavische taal, maar minstens net zo goed als Engels. Luisteren als je Ensiferum en Finntroll vet vindt.
-Falkenbach: Folk-Black. Hard en erg rauw. Aparte muziek, aparte band. Bestaat namelijk uit een man en gastmuzikanten per album. Bijna nooit live te zien. Als Windir je ding is, dan Falkenbach ook.
-Finntroll:
Behoeft deze band nog een uitleg? Geweldige folk-"black". Vrolijkheid ten top, snel en strak. Nieuwe albums komen goed mee met de oudere, ook na inmiddels de 3e keer wisselen van zanger. Nog geen nieuw album met nieuwe zanger. Opvallend: Het album "Visor om Slutet" is volledig akoestisch en erg tof. De band die mij into Folk heeft gekregen. Trollhammaren!
-Heidevolk:
Nederlandse Folk-metal. Tof, niet helemaal mijn ding, maar mag zeker niet vergeten worden.
-Korpiklaani (voorheen Shaman):
Finse Folk-Humpaa-Metal. Bijkans nog vrolijker dan Finntroll. Relatief cleane vocals, minder grunts/screams. Toevoeging strijkers maakt het erg interessant. Verder strakke productie en technisch erg goed. Als je Finntroll nog niet blij genoeg vindt.
-Letzte Instanz:
Duitse Folk/Neo/Drum 'n Bass/"Metal". Dit is iets aparts, deze duitsers mengen Cello met Metal en Drum 'n Bass, en tevens Folk. Niet voor iedereen geschikt. Zeker erg tof.
-Moonsorrow:
Finse Folk-Metal. Erg stoer, nummers van minstens 8 minuten. Erg episch met toffe screams. Als Finntroll/Ensiferum/Equilibrium je ding is.
-Primordial:
Ierse Folk-Black. Erg duister en rauw. Niet voor mensen die Ensiferum al hard vinden. Als het wel je ding is, zeker luisteren.
-Rapalje.
Wel Folk, geen Metal. Een van de weinige goede Nederlandse Folk-bands. Heel scala aan nummers, mooi, vrolijk, droevig enz. Zeker tof.
-Thyrfing:
Zweedse Folk-Black. Erg stoer, lekker rauw en toch melodieus. Niet voor de zwakkere magen. Past in het rijtje van Windir.
-Turisas:
Finse Folk-Battle Metal. Lekker snel, niet enorm hard. Mooie nummers, mooie grunts. Productie een tikje gelikt, af en toe erg. Toch zeker een band om in de gaten te houden.
-Windir:
Noorse Folk-Black. Hard en ruw, erg stoer. Zeker een keertje luisteren als je Thyrfing tof vindt. Band bestaat niet meer, opgeheven na de dood van de oprichter en zanger, Valfar. Laatste album "Valfar, ein Windir" opgedragen aan hem.
Dat was het denk ik wel voor mij.