Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel XCI

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 13:04 schreef kinky_queen het volgende:

[..]

Topper inderdaad.

Maar dat was 'Messiah of Evil/Dead People' ook in zekere zin hoor

Batalla en el cielo (Battle in Heaven) (2005)
Na dat ik op imdb me had georienteerd over deze film, had ik het vermoeden dat dit of pretentieuse crap of prachtig zou gaan vinden. Toen de film begon met een scené met een pijpscené, vreesde ik voor het eerste. Maar gelukkig neigde de film voor de rest meer naar het laatste.
De film gaat over Marcos, die samen met zijn vrouw een kindje gekidnapt hebben. Maar dan gaat er iets mis en overlijdt het kindje. De hele kidnap e.d. krijgen we niet te zien en wordt verder ook niet opgehelderd. De film richt zich op hoe Marcos omgaat met het schuld gevoel dat langzaam aan hem begint te knagen. Ondertussen is er ook nog iets met de dochter van zijn baas, waar hij smoor verliefd op is.
De film is erg traag, maar wel mooi en realistisch in beeld gebracht. En er zit genoeg functionele sex in, dat ook heel rauw en realistisch in beeld wordt gebracht.
cijfer: 8

Tokyo Eyes (1998)
Matige romantische thriller over het zusje van een rechereur, dat zelf achter de identiteit van een misdadiger, die op mensen schiet, komt. Hem gaat achtervolgen en verliefd op hem raakt. Het enige noemenswaardige aan de film is dat het wel een lief schattig leuk naïef meisje is.
cijfer: 6.5

Final Destination 3 (2006)
Alle highschool clichés worden weer eens van stal worden gehaald. Dus de orginaliteitsprijs wint deze film niet, maar verder best vermakelijk.
cijfer: 6.5

Nabbeun namja (Bad Guy) (2001)
Film van Ki-duk Kim over een meisje dat de prostitutie in wordt gedwongen en haar pooier die geobsedeerd door haar is. Alle Ki-duk elemetenten zijn in in mindere mate aanwezig. Maar dit was toch wel de eerste Ki-duk die af en toe ging vervelen en daarom de minste sinds zijn debuutfilm imo. Eigenlijk ben ik het wel eens met dit stukje uit de review van beyondhollywood:

quote:

First of all, "Bad Guy" is not an entertaining movie in so many ways. It’s not a terrible movie exactly; it's just not all that entertaining. It doesn’t touch the heart, doesn’t make me think, and surely doesn’t make me feel as if I’ve just sat through something worth 2 hours of my life. Even at an hour and 40 minutes, "Bad Guy" is too long, too meandering, and in the end, too pointless. Like many South Korean dramas, it internalizes everything, and the process of “getting there” is a laborious sequence of static events made even more laborious by the realization that “there” is not worth reaching.

cijfer: 7.5

The Dreamers (Bertolucci, 2003). Soms krijg je een film voorgeschoteld waarvan je het gevoel hebt dat ie speciaal voor jou gemaakt is. Dat je ook helemaal geen enkele behoefte hebt om ook maar een beetje objectief naar de film te kijken. Welnu, ‘The Dreamers’ is zo’n film voor mij. Je zou het een soort moderne update kunnen noemen van Bertolucci’s klassieker ‘Last Tango in Paris’, meer van hetzelfde dus. Maar dat kan me weinig schelen. De film met zijn combinatie van cinefiele inslag, het Parijs van 1968, het non-lineaire verhaal en de ontluikende seks, is er een voor mij. Misschien is het geen meesterwerk, maar ik vind van wel.

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 15:51 schreef Maikel_1981 het volgende:
The Dreamers (Bertolucci, 2003). Misschien is het geen meesterwerk, maar ik vind van wel.

Ach, wanneer is iets een meesterwerk? Als jij het een meesterwerk vindt, dan is het dat.

Oew Mike, weet waar je aan begint...

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 16:15 schreef kinky_queen het volgende:
Oew Mike, weet waar je aan begint...

echt hey

Pet Sematary 2 <-- dit meesterwerk heb ik op dvd gehaald, voor extra beeld en geluidkwaliteit en dus bekeken!

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 16:26 schreef Timo20 het volgende:

[..]

echt hey

Laat ik er maar wijselijk niet op reageren dit keer

OT:

Ghosts of the Civil Dead (Hillcoat, 1988). Deze Australische film staat tegenwoordig vooral bekend dankzij de aanwezigheid van Nick Cave, die de muziek schreef, mede het scenario neerpende en een rolletje speelt. Het is gebaseerd op ware feiten en draait om een gevangenis waar het allemaal niet echt lekker loopt en het uiteindelijk nogal uit de klauwen loopt. Het is typisch zo’n film die aankomt als een mokerslag en geen concessies doet. Het resultaat is een rauw stukje film dat iets te depressief was voor mijn stemming van dat moment, maar dat ik ook niet snel zal vergeten.

Masters of Horror: Pick me Up (Cohen, 2005). Je kunt altijd op Larry Cohen vertrouwen om iets vermakelijks af te leveren en zijn bijdrage aan ‘Masters of Horror’ stelt niet teleur. Prima entertainment.

Masters of Horror: Imprint (Miike, 2005). Ik had tot op heden nog nooit een film van Takashi Miike gezien. Dat was niet zonder reden want ik vermoedde in Miike altijd gewoon een zwaar overhypte sensatiezoeker, een vermoeden dat door deze film vrolijk bevestigd wordt. Miike construeert zijn episode als een Japans spookverhaal in de lijn van een film als ‘Kwaidan’, maar dan zonder sfeer of mooie decors en in plaats daarvan enkel zoveel mogelijk shockerende momenten en onkijkbare martelscènes. Wat een waardeloze troep.

vann8 ff gekeken:

Going the Distance ( met Joanne Kelly rrrrrrrrrmmmmmm :D:D ) Joanne Kelly

Kingdom of Heaven ( mwoah )

en voor de 8e keer eergister Equilibrium! GENIUS MOVIE

In het kader van het SoK-projectje, twee andere modlijstjes en een tournament:

Le Trou (1960)



Gevangene verhuist naar een nieuwe cel en komt er achter dat zijn vier celgenoten een ontsnappingsplan aan het beramen zijn. Leuke, vlotte maar tevens tragische film met vooral hele sterke personages en prachtige beelden. Buitengewoon boeiend van start tot het indrukwekkende eind. Een 9- en een plaatsje in mijn top-100.

In het kader van "het moest er toch maar eens van komen" Kárhozat (1988) en Werckmeister Harmóniák (2000) van de Hongaarse meester Béla Tarr. Prachtige beelden, mooie cameravoering, indrukwekkend spel met licht en duister, treffende muziek... maar het is allemaal zo vreselijk traag. Je kijkt naar een scène en op het moment dat je besloten hebt "ja, dit is mooi" gaat de scène nog minutenlang door. Het is alsof je naar een schilderij kijkt in plaats van naar een film. En laat ik nou net filmliefhebber zijn, geen kunstliefhebber. Ik vind het vreselijk moeilijk om dit soort films te beoordelen; Kárhozat vond ik iets boeiender dan Werckmeister Harmóniák, dus ik houd het op een 7,5 en een 7.



En dan nog Ascenseur pour l'Échafaud (1958) van Louis Malle. Film-noir met sterke cinematografie en een oogverblindende Jeanne Moreau. De soundtrack van Miles Davis is haast bekender dan de film zelf. Een wat gecompliceerder en origineler plot had het tot een echte topper gemaakt, nu blijf ik op een 8 steken.

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 16:03 schreef Mike het volgende:
Ach, wanneer is iets een meesterwerk? Als jij het een meesterwerk vindt, dan is het dat.

Inderdaad.

En niet als je, ook al vond je er geen reet aan, een film toch een meesterwerk noemt, omdat de film algemeen als meesterwerk te boek staat. Dat vind ik echt zo triest. "Ja, het deed me eigenlijk niet zo veel, maar ik vind 't toch wel een meesterwerk". Wat een gelul.

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 21:22 schreef Arcee het volgende:

[..]

Inderdaad.

En niet als je, ook al vond je er geen reet aan, een film toch een meesterwerk noemt, omdat de film algemeen als meesterwerk te boek staat. Dat vind ik echt zo triest. "Ja, het deed me eigenlijk niet zo veel, maar ik vind 't toch wel een meesterwerk". Wat een gelul.

Ik ga nog steeds niet reageren, ook al kost het me steeds meer moeite

OT:

Swimming Pool (Ozon, 2003). François Ozon is typisch zo’n regisseur die zijn eerst echt fantastische film nog moet maken, maar die tegelijkertijd ook zijn eerste mindere film nog moet maken, want zijn films zijn vaak onevenwichtig maar altijd interessant. Een soort van Franse Michael Winterbottom dus. ‘Swimming Pool’ past weer in hetzelfde straatje: interessant en goed, maar niet fantastisch.

I'LL ALWAYS KNOW WHAT YOU DID LAST SUMMER

Hij is nog slechter dan de eerste 2 delen bij elkaar

Morocco (Von Sternberg, 1930). Vandaag niet alleen mijn eerste Miike gezien, maar ook mijn eerste Josef von Sternberg (waar ik me meer voor schaamde). Als ik aan von Sternberg dacht, dacht ik aan Marlene Dietrich, artificiële en weelderige decors en prachtige belichting. Welnu, Marlene kreeg ik uiteraard in ‘Morocco’ en de mooie decors slechts hier en daar. Verder kon ik bitter weinig met dit houterig geacteerde melodrama wat het tempo van een slak heeft. Hopen dat een volgende von Sternberg mij meer bevalt…

Hornblower the Devil and the Duchess

Blijft leuk om naar te kijken de hele Hornblower serie

LUCKY NUMBER SLEVIN

Mjah, tis zo'n film waarbij je in de zeik wordt genomen zoals SNATCH. en PULP FICTION maar ik mis de nodige (campy) humor. Bruce Willis heb ik nog nooit zo statisch gezien als net en Josh Hartnett heeft nog steeds de uitstraling van een geconstipeerd varken.

Al met al niet slecht, maar dit is typisch zo'n film-waarvan-je-het-plot-weet-en-hem-nooit-meer-kijkt film

Ik twijfel tussen een 6 en een 7

6

THE PINK PANTHER

Ik denk dattie nog vreselijker is dan DEUCE BIGALOW: EUROPEAN GIGOLO

Ik was eigenlijk alleen geinteresseerd door de 99% interessante cast, maar zelfs die kunnen dit wangedrocht niet redden die een gooi doet naar de titel slechtste film ooit gemaakt

Terribeul

Welcome to Dongmakgol (2005)

Een bonte verzameling soldaten, afkomstig van verschillende kanten, belandt in het idyllische dorpje Dongmakgol, waar de hele oorlog aan voorbij is gegaan. De film begint hoopvol, met een paar hele leuke scènes, maar raakt halverwege een beetje haar eigen draad kwijt. De Koreanen hebben vaker de neiging zo veel mogelijk genres tegelijk te willen behandelen en zo werd iets wat begon als een komedie ineens een Capraesque drama, om later weer te veranderen in wat Hollywoodachtige oorlogsheroïek. Had van mij niet gehoeven, maar was wel vermakelijk, en blijft zo op een 7 steken.

Overigens zie ik nu pas dat de dorpsgekkin werd gespeeld door Hye jeong-Kang - beter bekend als Mido uit Oldboy. Hm, daar vond ik 'r prettiger. De muziek bleek van Hisaishi, dat was dan weer geen verrassing.

Sciuscià (1946)

Neo-realisme is niet mijn favoriete stroming, maar De Sica vind ik daarin wel het sterkst. Sciuscià is een degelijke film over twee jonge schoenpoetsers die een extra zakcentje proberen te verdienen en daardoor in de gevangenis belanden. Hier raken ze verstrikt in het systeem en hun omgeving en vergaat het hen van kwaad tot erger... 7,5.

Miami Vice - saai, dat is wat ik er over wil zeggen. Gaat langzaam en niet echt spektaculair.
Geen ene link aan de serie.....

Masters of Horror: Dance of the Dead (Hooper, 2005). Nou, nou, nou, Tobe Hooper weet het geheel weer vakkundig om zeep te helpen met zijn walgelijke MTV-clip stijl.

Masters of Horror: The Fair-Haired Child (Malone, 2005). De debiliteitsfactor wordt nog een flink stuk opgeschroefd in deze ellende.

Masters of Horror: Chocolate (Garris, 2005). Dit tilt zichzelf net iets uit boven de malaise van die vorige twee, maar haalt de voldoende ook maar met hangen en wurgen.

You, Me and Dupree (Russo Brothers, 2006)
De film is absoluut niet origineel. Ook is hij niet overdreven grappig, maar toch is het erg aangenaam om naar te kijken. Dat komt vooral door Owen Wilson, die eigenlijk gewoon de rol speelt die hij bijna altijd speelt, maar dat altijd wel leuk doet. ***

Hoi. Gisteren 2 drama's gekeken:

Vivre sa vie: Film en douze tableaux
Interessant. AK is wederom een lust voor het oog en het hele verhaaltje is erg Godardesque. Al moet ik toch vaststellen dat Godard nooit bij mijn absolute favorieten gaat horen.

Rel rondom het verzuipen van katten in F&F
Ik had lage verwachtingen en het begon ook vrij suf, maar na een tijdje kwam het hele verhaal wel op gang en kwamen er de nodige twists. Het acteerwerk was soms beroerd, maar voor dat soort dingen kijk je dit uiteraard niet. Door de hoeveelheid aan personages werd het soms wel wat warrig en ze hadden niet allemaal even veel diepgang. De regisseur wist ook duidelijk niet waar hij heen wou, dan was het weer dramatisch, dan weer slapstick, dan weer film noir met een femme fatale. Uiteindelijk was het toch niet helemaal mijn ding, maar er schijnt een publiek voor te zijn, dus wie ben ik om over het bestaansrecht te oordelen? Ik kan niet ontkennen dat het hoogst vermakelijk was. En dat open einde biedt natuurlijk een hoop mogelijkheden voor een sequel.

Rosetta (1999)

Degelijke film van de broertjes Dardenne over een meisje dat koste wat het kost werk wil vinden. Net als hun andere films sober en realistisch gefilmd, met sterk acteerwerk. Toch wist tot nu toe alleen Le Fils me écht te raken; waar ik in die film sterk meevoelde met het personage van Gourmet keek ik naar zowel L'Enfant als Rosetta als ware het een documentaire. Cijfer zweeft ergens tussen de 6 en de 7.

quote:

Op woensdag 9 augustus 2006 11:58 schreef SaintOfKillers het volgende:
Hoi. Gisteren 2 drama's gekeken:

Rel rondom het verzuipen van katten in F&F
Ik had lage verwachtingen en het begon ook vrij suf, maar na een tijdje kwam het hele verhaal wel op gang en kwamen er de nodige twists. Het acteerwerk was soms beroerd, maar voor dat soort dingen kijk je dit uiteraard niet. Door de hoeveelheid aan personages werd het soms wel wat warrig en ze hadden niet allemaal even veel diepgang. De regisseur wist ook duidelijk niet waar hij heen wou, dan was het weer dramatisch, dan weer slapstick, dan weer film noir met een femme fatale. Uiteindelijk was het toch niet helemaal mijn ding, maar er schijnt een publiek voor te zijn, dus wie ben ik om over het bestaansrecht te oordelen? Ik kan niet ontkennen dat het hoogst vermakelijk was. En dat open einde biedt natuurlijk een hoop mogelijkheden voor een sequel.

Maar de film is nog niet afgelopen hoor...



Ik wil niet verzopen worden.

quote:

Op woensdag 9 augustus 2006 11:58 schreef SaintOfKillers het volgende:


Rel rondom het verzuipen van katten in F&F
Ik had lage verwachtingen en het begon ook vrij suf, maar na een tijdje kwam het hele verhaal wel op gang en kwamen er de nodige twists. Het acteerwerk was soms beroerd, maar voor dat soort dingen kijk je dit uiteraard niet. Door de hoeveelheid aan personages werd het soms wel wat warrig en ze hadden niet allemaal even veel diepgang. De regisseur wist ook duidelijk niet waar hij heen wou, dan was het weer dramatisch, dan weer slapstick, dan weer film noir met een femme fatale. Uiteindelijk was het toch niet helemaal mijn ding, maar er schijnt een publiek voor te zijn, dus wie ben ik om over het bestaansrecht te oordelen? Ik kan niet ontkennen dat het hoogst vermakelijk was. En dat open einde biedt natuurlijk een hoop mogelijkheden voor een sequel.

BAKTERION

PANIC

Simpel plotje met een professor die in een monster verandert nadat een experiment op zichzelf mislukt is

Het 'monster' waarin de beste man verandert lijkt meer op iemand die strontlazarus met z'n gezicht in een pizza is geflikkert dan op een gemuteerde entiteit

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 12:54 schreef scanman01 het volgende:

[..]

... Ik zie nu voor het eerst dat er twee films zijn gemaakt in 2006. Ik dacht dat 'flight 93' gewoon een alternatieve titel was voor europa ofzo. Maar nee, er zijn twee films: United 93 .... en ook Flight 93:

http://www.imdb.com/title/tt0475276/

http://www.imdb.com/title/tt0481522/

Dan moet ik United 93 dus ook nog even gaan bekijken. Die schijnt nog beter te zijn.

Vond je ECHT Flight 93 goed.... ik vond het gewoon ronduit stuitend slecht. Wat een troep is dat.
Ongelovelijk slecht geacteerd. En de dialogen jongens jongens. Ja ik weet. Het is de transcript wat vrij is gegeven van die vlucht. Maar als we weten kon dat helemaal niet. Ik ga niet weer de 9/11 heisa over me heen halen. Maar wat er verfilmd is gewoon made-up shit. Er is helemaal geen Flight 93 neergestort ... dus. Plaats des onheils is alleen een raar gat in de grond met wat oudijzer erin gevonden. Zeker geen vliegtuig spul en ook geen menselijke lichaamsdelen.
Wat wel gebeurd is nog onduidelijk maar waarschijnlijk is er een vliegtuigwissel truc uitgehaald ...

Kan me er zo over opwinden. Een sensatie film over niks. Wat dus nog verzonnen is om 9/11 te coveren.

[ Bericht 5% gewijzigd door Lambiekje op 09-08-2006 16:12:15 ]

quote:

Op woensdag 9 augustus 2006 03:02 schreef kinky_queen het volgende:
THE PINK PANTHER

Ik denk dattie nog vreselijker is dan DEUCE BIGALOW: EUROPEAN GIGOLO

Ik was eigenlijk alleen geinteresseerd door de 99% interessante cast, maar zelfs die kunnen dit wangedrocht niet redden die een gooi doet naar de titel slechtste film ooit gemaakt

Terribeul

voor al die hamburger-zin scene.

Je krijgt z'n neiging om Steve Martin op zn bek te timmeren wat een randebiel.

quote:

Op woensdag 9 augustus 2006 12:00 schreef Sokolsky het volgende:
Rosetta (1999)

Degelijke film van de broertjes Dardenne over een meisje dat koste wat het kost werk wil vinden. Net als hun andere films sober en realistisch gefilmd, met sterk acteerwerk. Toch wist tot nu toe alleen Le Fils me écht te raken; waar ik in die film sterk meevoelde met het personage van Gourmet keek ik naar zowel L'Enfant als Rosetta als ware het een documentaire. Cijfer zweeft ergens tussen de 6 en de 7.

Hehe, eindelijk iemand die het met me eens is: ook voor mij was 'Le Fils' de enige Dardenne die ik echt mooi vond, de rest vond ik allemaal maar zozo. Gary Tooze van DVDBeaver vindt 'Rosetta' overigens de beste film ooit gemaakt, ik heb dat nooit zo begrepen.

quote:

Op woensdag 9 augustus 2006 11:58 schreef SaintOfKillers het volgende:
Hoi. Gisteren 2 drama's gekeken:

Vivre sa vie: Film en douze tableaux
Interessant. AK is wederom een lust voor het oog en het hele verhaaltje is erg Godardesque. Al moet ik toch vaststellen dat Godard nooit bij mijn absolute favorieten gaat horen.

Rel rondom het verzuipen van katten in F&F
Ik had lage verwachtingen en het begon ook vrij suf, maar na een tijdje kwam het hele verhaal wel op gang en kwamen er de nodige twists. Het acteerwerk was soms beroerd, maar voor dat soort dingen kijk je dit uiteraard niet. Door de hoeveelheid aan personages werd het soms wel wat warrig en ze hadden niet allemaal even veel diepgang. De regisseur wist ook duidelijk niet waar hij heen wou, dan was het weer dramatisch, dan weer slapstick, dan weer film noir met een femme fatale. Uiteindelijk was het toch niet helemaal mijn ding, maar er schijnt een publiek voor te zijn, dus wie ben ik om over het bestaansrecht te oordelen? Ik kan niet ontkennen dat het hoogst vermakelijk was. En dat open einde biedt natuurlijk een hoop mogelijkheden voor een sequel.

quote:

Op woensdag 9 augustus 2006 16:07 schreef Lambiekje het volgende:

voor al die hamburger-zin scene.

Je krijgt z'n neiging om Steve Martin op zn bek te timmeren wat een randebiel.

OMG wat is die scene een verschrikking zeg!!

ontopic:

ZORGON- THE H-BOMB BEAST FROM HELL

8 Minuten langen short van de makers van EQUINOX met hele vroege make-up van Rick Baker

Geinig omdat het zo stom is

quote:

Op woensdag 9 augustus 2006 11:58 schreef SaintOfKillers het volgende:
Hoi. Gisteren 2 drama's gekeken:
Rel rondom het verzuipen van katten in F&F
Ik had lage verwachtingen en het begon ook vrij suf, maar na een tijdje kwam het hele verhaal wel op gang en kwamen er de nodige twists. Het acteerwerk was soms beroerd, maar voor dat soort dingen kijk je dit uiteraard niet. Door de hoeveelheid aan personages werd het soms wel wat warrig en ze hadden niet allemaal even veel diepgang. De regisseur wist ook duidelijk niet waar hij heen wou, dan was het weer dramatisch, dan weer slapstick, dan weer film noir met een femme fatale. Uiteindelijk was het toch niet helemaal mijn ding, maar er schijnt een publiek voor te zijn, dus wie ben ik om over het bestaansrecht te oordelen? Ik kan niet ontkennen dat het hoogst vermakelijk was. En dat open einde biedt natuurlijk een hoop mogelijkheden voor een sequel.

film van `t jaar?

Gisteren gezien:

La Haine
Sterke film over het leven van 3 vrienden, allen van verschillende afkomst, rondom rassen rellen, het leven in de Franse banlieu`s en daarmee een aanklacht is tegen het Franse regime. Daarmee kiest Kassovitz duidelijk de kant van de kansloze jongeren. Daar maakt ie (gelukkig) in de behind the scene featurettes en audio commentaren ook geen geheim van.
Het acteerwerk van met name Vincent Cassel is erg sterk, het camera werk is prachtig en de sfeer van het leven in de achterstands wijken komt goed over, wat mede komt door de typische (maar daardoor niet minder briljante) soundtrack die voornamelijk bestaat uit Franse hip hop en het feit dat de complete film in zwart-wit is.
Naar het einde toe wordt de film steeds beter en aggressiever van sfeer, wat resulteert in een geweldige climax.
Daarmee is La Haine, 10 jaar na dato, nog steeds een uiterst sterke en actuele film.

IMDB Cijfer: 8,1/10
Mijn Cijfer: 8,0/10

quote:

Op woensdag 9 augustus 2006 17:41 schreef Timo20 het volgende:
IMDB Cijfer: 8,1/10
Mijn Cijfer: 8,0/10

IT HAPPENED AT LAKEWOOD MANOR

ANTS!

Domme maar leuke ecologyhorror met giftige mieren, die mensen aanvallen die te stom zijn om weg te rennen

In a Year with 13 Moons (Fassbinder, 1978). Jemig, wat een film zeg! Dat Rainer Werner Fassbinder in vrijwel al zijn films elementen uit zijn persoonlijke leven verweeft is bekend, maar slechts zelden wist hij zo’n persoonlijke film te maken. Hij maakte de film vrijwel direct nadat zijn geliefde zelfmoord gepleegd had. Je zou dan een ontzettend depressieve film verwachten. Dat is deels het geval. Deels. Want de film is zo schizofreen als de ergste schizofrene patiënt. De film hopt van stemming naar stemming in een oogwenk. Om maar even schaamteloos van de DVD hoes te lenen: ‘de film is deels melodrama, zwarte komedie, tragedie en bijna klinische karakterstudie’. Het hysterische melodrama van Douglas Sirk gaat een bizar huwelijk aan met het Antitheater van Bertold Brecht en het wazige surrealisme van Samuel Beckett.

Het verhaal bestaat uit enkele los aan elkaar genaaide narratiefjes waarin we te weten komen over het leven van Erwin/Elvira (fantastisch gespeeld door Volker Spengler), een wat zielige persoon die vroeger Erwin was maar in een impulsieve bui een sekseverandering ondergaan heeft en nu als Elvira door het leven moet. Vrijwel iedere scène wordt gedomineerd door geluid: klassieke muziek (onder meer Händel), popmuziek (Roxy Music, Suicide) of ‘gewoon’ geluid (klokken, radio, TV), wat het geheel een bijzondere sfeer geeft. Stilistisch gezien gaat Fassbinder zich op ware Godard wijze te buiten: alles mag en kan. Zo is er bijvoorbeeld een fantastische scène waarin Erwin/Elvira naar het klooster gaat om zich te laten vertellen hoe zijn jeugd daar was. In plaats van een normale dialoogscène, horen we de non haar verhaal doen als een voice-over, terwijl de camera dwaalt langs de drie personen in de scène, die zo eens wat op en neer lopen, het geheel begeleid door wat klassieke muziek.

Een andere scène vond ik de sleutelscène uit de film: Erwin/Elvira ligt in rouwkleding in een verlaten kantoorpand. De belichting bestaat uit rode knipperende lichten. We vermoeden dat het nacht is. Een typiste horen we typen. Een man komt de kamer binnen met een krat en een touw en het wordt snel duidelijk dat hij zichzelf wil gaan ophangen. Meteen denk je aan de zelfmoord van Fassbinder’s vriend, wat de basis was van de hele film. Elvira biedt de man brood, kaas en wijn aan, maar heeft alleen geen flesopener. De man natuurlijk wel, want dat is logisch om bij je te hebben als je zelfmoord gaat plegen. Ze eten en drinken wat en er volgt een hele verhandeling over het leven, zelfmoord, de wil om te leven en andere zwaarmoedige zaken. Uiteindelijk hangt de man zich gewoon op. Het is een ronduit bizarre scène die stilistisch ontzettend bijzonder is, maar ook op emotioneel vlak registreert. Verhaaltechnisch draagt het niets bij aan de film, maar omdat je weet in wat voor situatie de film gemaakt is, voel je mee met Fassbinder. Fassbinder die je laat lachen en huilen op hetzelfde moment. Tegenstrijdige gevoelens is altijd een belangrijk kenmerk geweest in zijn films, want de man zelf was een vat van tegenstrijdige gevoelens. Daarom werkt de tegenstrijdigheid in deze film zo goed. Fassbinder laat je meeleven met Erwin/Elvira, met zijn eigen emoties, maar duwt je net zo vaak een vreemde richting in.

‘In a Year with 13 Moons’ is zonder meer een van de meest experimentele films van Rainer Werner Fassbinder. Het is in ieder geval de beste van hem die ik tot op heden gezien heb, een meesterwerk. Ik zou bijna iedereen op mijn blote knieën willen smeken om deze film te gaan zien.

A Whisper in the Dark (Aliprandi, 1976). Dat deze film, waarin een moeder denkt dat haar overleden zoon als geest in haar huis rondwandelt, overduidelijk leentjebuur speelt bij Roeg’s macabere meesterwerk ‘Don’t Look Now’ mag allemaal wel zo zijn, het levert wel een puike film op. Toegegeven, het scenario is niet bijzonder origineel, sommige dingen zie je van mijlenver aankomen en het einde is wellicht niet zo bevredigend. Daartegenover staat dat het allemaal zeer stijlvol gefilmd is, de film enkele prettige scenes bevat en de muziek is (zoals in vrijwel alle Italiaanse horrorfilms) uitmuntend. Prima shocker dus.

quote:

Op woensdag 9 augustus 2006 11:58 schreef SaintOfKillers het volgende:
En dat open einde biedt natuurlijk een hoop mogelijkheden voor een sequel.

Ondertussen ook gezien. Hoort thuis in het rijtje van Irreversible en Hostel en hoef ik eigenlijk nooit meer opnieuw te zien .

TÔKYÔ NAGEREMONO

TOKYO DRIFTER

Heerlijke hippe, stijlvolle gangsterfilm van Suzuki die z'n tijd vooruit is. Ik ergerde me niet eens aan het feit dat de hoofdrolspeler continu liedjes zingt, dat past wel in dit aparte filmpje.

Die laatste shoot-out moet je zien om te geloven

Aangezien het vervolg BRANDED TO KILL beter moet zijn ben ik zéér benieuwd

quote:

Op donderdag 10 augustus 2006 11:49 schreef kinky_queen het volgende:
Aangezien het vervolg BRANDED TO KILL beter moet zijn ben ik zéér benieuwd

Dat is volgens mij geen vervolg. Ik vond 'm in ieder geval minder. Tokyo Drifter zat voor mij aan de juiste kant van de kitsch/camp. Branded to Kill aan de verkeerde kant, soms ronduit saai.

Network



Erg goede film, het acteerwerk tussen de verschillende karakters is echt geweldig, bovendien waren de speeces en donderspreken een lust voor het oog. Verhaal zit goed in elkaar en geeft de kritieken op de media goed weer.

South Park: Bigger, Longer and Uncut 6/10
Oldboy 7/10

Ik ben bezig met The Pink Panther, en ik denk dat het na 45 minuten al zo ongeveer de slechtste film is die ik ooit gezien heb. Wat een ongelofelijke zooi. Gewoon een vreselijk vervelende aaneenschakeling van grappen die helemaal niet grappig zijn. En dan zit er aan het eind van elke scène een grap die nog slechter is dan alle grappen uit die scène bij elkaar. Wat denken die gasten wel niet. Ik kan me eerlijk waar niet voorstellen dat iemand dit leuk kan vinden.

Inside Man (2006)
Redelijke actie-thriller van Spike Lee met Clive Owen en Denzel Washington, die schittert zoals altijd, over een bankoverval. Enige wat ik er echt op aan te merken heb is dat ik het hele verhaal rondom Jodie Foster en het verleden van de bankdirecteur een beetje overbodig vond. En daarom na de overval ook nog te lang doorgaat. Als Lee zich alleen had gericht op de overval had de film imo sterker kunnen zijn.
cijfer: 7

Running Scared (2006)
Deze film laat via een erg orgineel verhaal de donkere kanten van de straat zien. Paul Walker speelt Joey een kleine crimineel, die van zijn baas een "hot piece" moet weggooien. Door omstandigheden raakt het buurjongentje in het bezit van het pistool en schiet zijn mishandelende vader er mee in zijn schouder. Het jongentje slaat op de vlucht. Joey moet achter het jongentje en het pistool aan hem het te vinden voor de politie het doet. Vanaf daat gaat het van kwaad tot erger. Het jongentje komt ondertussen de duistere kanten van de straat tegen van pooiers tot pedofielen.
Naast dat het verhaal erg orgineel is, is ook de uitwerking goed en orgineel gedaan. De film zit vol met gave coole sfx en jump-cuts. En zelfs de eind credits zijn gaaf.
cijfer: 8

Conversations with Other Women (2005)
Zoals de bovenste review laat zien ben ik een even grote fan van orginaliteit als de rest. Maar dan moet het wel werken. Maar dan moet het wel werken. In deze film wil de regisseur orgineel zijn door de hele film met een splitscreen te werken. Dit is natuurlijk wel orgineel. Maar het is ook ronduit mateloos irritant. Heel irritant. Zo irritant dat de film blij mag zijn dat het maar 84 minuten duurde. Want veel langer had ik het niet kunen verdragen.
cijfer: 2

The New World (2005)
Wat moet ik hier nou weer van maken. Laat ik met het goede beginnen, het ziet er allemaal best mooi uit. Maar doordat de film vol zit met rare poetische monologen. En ook de dialogen aan doen alsof iemand een gedicht aan het voorlezen is, kon ik totaal geen band krijgen met de personages. En dat nekt een film met deze lengte toch echt wel. Het laatste uur van de film kon me eigenlijk niet meer boeien.
cijfer: 5

quote:

Op donderdag 10 augustus 2006 14:39 schreef Lonewolf2003 het volgende:
The New World (2005)
Wat moet ik hier nou weer van maken. Laat ik met het goede beginnen, het ziet er allemaal best mooi uit. Maar doordat de film vol zit met rare poetische monologen. En ook de dialogen aan doen alsof iemand een gedicht aan het voorlezen is, kon ik totaal geen band krijgen met de personages. En dat nekt een film met deze lengte toch echt wel. Het laatste uur van de film kon me eigenlijk niet meer boeien.
cijfer: 5

quote:

Op donderdag 10 augustus 2006 14:39 schreef Lonewolf2003 het volgende:

The New World (2005)
Wat moet ik hier nou weer van maken. Laat ik met het goede beginnen, het ziet er allemaal best mooi uit. Maar doordat de film vol zit met rare poetische monologen. En ook de dialogen aan doen alsof iemand een gedicht aan het voorlezen is, kon ik totaal geen band krijgen met de personages. En dat nekt een film met deze lengte toch echt wel. Het laatste uur van de film kon me eigenlijk niet meer boeien.
cijfer: 5

Ik vond The Thin Red Line al dodelijk saai, dus ik sla The New World maar even over.

quote:

Op donderdag 10 augustus 2006 15:51 schreef Mike het volgende:

[..]

Ik vond The Thin Red Line al dodelijk saai, dus ik sla The New World maar even over.

Dan mis je de beste film van de afgelopen vijf jaar.

quote:

Op donderdag 10 augustus 2006 16:04 schreef Maikel_1981 het volgende:

[..]

Dan mis je de beste film van de afgelopen vijf jaar.

Volgens mij zou de beste manier om 'm te gaan zien in de bios zijn geweest. De reacties waren alleen overal zo lauw, dat ik dat maar achterwege heb gelaten.

vanavond The Hurricane met Denzel..

Is het wat?

[ Bericht 0% gewijzigd door fuckbuddy op 10-08-2006 16:16:36 ]

quote:

Op donderdag 10 augustus 2006 16:08 schreef Mike het volgende:

[..]

Volgens mij zou de beste manier om 'm te gaan zien in de bios zijn geweest. De reacties waren alleen overal zo lauw, dat ik dat maar achterwege heb gelaten.

Nou ja, de bioscoop is volgens mij de enige manier om deze film te ervaren, dus het is wat dat betreft maar goed dat je hem niet op DVD kijkt. Maar de reacties waren echt niet overal lauw hoor, ik heb hem drie keer gezien in de bios en er zijn ontzettend veel mensen die het tot de beste film van het jaar rekenen.

wat staat er nou 'artsy filmsnob'?