GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
't Ligt maar net aan de mop en ook de context.quote:Op maandag 24 juli 2006 17:17 schreef Graftak72 het volgende:
Kunnen homo's tegen homo moppen
Liggen twee homo's in bed...
Zegt de een tegen de ander ik moet een scheet later.
Zegt de andere homo: wacht ff dan neem ik hem over mijn longen.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
ik dacht dat ik dat had uitgelegd... omgevingsfactorenquote:
of wel... ervaringen die je kunnen vormen..of in een bepaalde richting sturen
quote:Op maandag 24 juli 2006 17:17 schreef Graftak72 het volgende:
Kunnen homo's tegen homo moppen
Liggen twee homo's in bed...
Zegt de een tegen de ander ik moet een scheet later.
Zegt de andere homo: wacht ff dan neem ik hem over mijn longen.
Dat laatste is volgens een bepaalde theorie maar waarom zou het te simpel zijn om te stellen dat je gewoon zo geboren bent? Ik kan me niet voorstellen dat ik met andere ouders of als ik in een ander land of milieu was geboren geen homo zou zijn geweest. We weten het niet. Maar waarom zou het te simpel zijn om te stellen zijn dat je misschien wel gewoon zo geboren bent?quote:Op maandag 24 juli 2006 17:31 schreef Jojo_ut_Grun het volgende:
[..]
ik dacht dat ik dat had uitgelegd... omgevingsfactoren
of wel... ervaringen die je kunnen vormen..of in een bepaalde richting sturen
Ik kan goed tegen homomoppen al is het vaak wat voorspelbaar om dat ze meestal nog anaal gefixeerd zijn maar dat is ook weer niet zo gek. Het hangt wel een beetje van de verteller af en de context, soms is het wel erg negatief en bijna discriminerend bedoeld.
Wat ik me nu afvraag: kun je klaarkomen alleen op anale penetratie, dus zonder "handwerk" aan de voorkant? Daar had ik laatst een discussie over met wat vriendinnen.
omdat psychologen dat zeggen?quote:Op maandag 24 juli 2006 18:33 schreef SCH het volgende:
[..]
Dat laatste is volgens een bepaalde theorie maar waarom zou het te simpel zijn om te stellen dat je gewoon zo geboren bent? Ik kan me niet voorstellen dat ik met andere ouders of als ik in een ander land of milieu was geboren geen homo zou zijn geweest. We weten het niet. Maar waarom zou het te simpel zijn om te stellen zijn dat je misschien wel gewoon zo geboren bent?
omdat er veel onderzoek naar is gedaan?
omdat de meeste homo's die ik ken (inclusief ondergetekende) passen in dit profiel
Er is minstens even veel 'tegenbewijs' dat het aangeboren is.
Ik heb persoonlijk niet zo de drang (meer) om te weten waarom ik zo ben, ik vind het wel goed zo.
Ik heb persoonlijk niet zo de drang (meer) om te weten waarom ik zo ben, ik vind het wel goed zo.
ijs_beer fan!
Oh ja en als het aangeleerd is kan het ook weer afgeleerd worden, en aangezien ik daar niet in geloof kan ik me niet voorstellen dat het louter door omgevingsfactoren komt.
ijs_beer fan!
wat bedoel je met "het?", kun je de veelkleurigheid van sexuele uitingen/gevoelens/identiteiten, benoemen onder de kopjes homo, bi hetero... ik zelf denk van niet....quote:Op maandag 24 juli 2006 19:34 schreef NanKing het volgende:
Er is minstens even veel 'tegenbewijs' dat het aangeboren is.
Ik heb persoonlijk niet zo de drang (meer) om te weten waarom ik zo ben, ik vind het wel goed zo.
ik denk dat dergelijke gevoelens te complex zijn om in 1 zin te komen tot een uitspraak die voor iedereen geld.. in de zin van .. het is aangeboren... of het komt daar en daar door...
het lijkt me eerder een complexe mix van factoren... die voor iedereen weer anders uitvalt en weer anders uitwerkt... en zorgt voor een grote diversiteit van sexuele identiteiten, voorkeuren en gevoelens
vind het wel raar dat er nu zoveel mensen zijn die omgevingsfactoren niet meer mee willen laten tellen...
ik durf te stellen dat ik homo ben en dat dat de ''schuld'' is van mijn ouders... so what.. shit hapens
gedane zaken nemen geen inkeer....
Persoonlijk denk ik dat de aanleg aangeboren is, en dat de uiting ervan aan omgevingsfactoren ligt.
Ik vergelijk het altijd maar met hoogbegaafdheid. Als je daar niks mee doet, blijf je een kluns.
Ik vergelijk het altijd maar met hoogbegaafdheid. Als je daar niks mee doet, blijf je een kluns.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
En hetero's zijn hetero's omdat ze zwichten onder de druk van de maatschappij die hen wil voorschotelen dat je iemand van het andere gealcht mķet kiezen?quote:Op maandag 24 juli 2006 19:47 schreef Jojo_ut_Grun het volgende:
[..]
wat bedoel je met "het?", kun je de veelkleurigheid van sexuele uitingen/gevoelens/identiteiten, benoemen onder de kopjes homo, bi hetero... ik zelf denk van niet....
vind het wel raar dat er nu zoveel mensen zijn die omgevingsfactoren niet meer mee willen laten tellen...
bb_koning.hyves.nl
idd. sommige mensen hebben een groot talent.. dat zich ongeacht de omgeving wel zal uittenquote:Op maandag 24 juli 2006 19:49 schreef wonderer het volgende:
Persoonlijk denk ik dat de aanleg aangeboren is, en dat de uiting ervan aan omgevingsfactoren ligt.
Ik vergelijk het altijd maar met hoogbegaafdheid. Als je daar niks mee doet, blijf je een kluns.
en anderen hebben een matig talent.. maar met een goede stimulerende omgeving komen ze toch nog tot prestaties
Met 'het' bedoel ik je seksuele voorkeur. Ongeacht hetero/bi/homo.quote:Op maandag 24 juli 2006 19:47 schreef Jojo_ut_Grun het volgende:
[..]
wat bedoel je met "het?", kun je de veelkleurigheid van sexuele uitingen/gevoelens/identiteiten, benoemen onder de kopjes homo, bi hetero... ik zelf denk van niet....
Ik vind het persoonlijk niet zo complex. Maar je hebt wel gelijk dat niet voor iedereen hetzelfde geldt.quote:ik denk dat dergelijke gevoelens te complex zijn om in 1 zin te komen tot een uitspraak die voor iedereen geld.. in de zin van .. het is aangeboren... of het komt daar en daar door...
Maar er zijn altijd fundamentele basisregels in dit soort gevallen, en in dit geval zeg ik het is aangeboren.
Ook al is iets bij iemand aangeboren hoef je er nog niet naar te handelen. Daarom pakt het bij mensen verschillend uit, en komen sommige mensen op latere leeftijd achter hun geaardheid.quote:het lijkt me eerder een complexe mix van factoren... die voor iedereen weer anders uitvalt en weer anders uitwerkt... en zorgt voor een grote diversiteit van sexuele identiteiten, voorkeuren en gevoelens
Als je op je 40ste er achter komt dat je homo bent, ben je het altijd al geweest en niet ineens geworden.
De rede dat ik omgevingsfactoren in dit geval niet (zwaar) laat meetellen is omdat, ik geloof niet dat de mens als onbeschreven blad ter wereld komt.quote:vind het wel raar dat er nu zoveel mensen zijn die omgevingsfactoren niet meer mee willen laten tellen...
Jammer dat je zo denkt. Als jij de schuld van je geaardheid bij een ander neer legt, kun jehet altijd een excuus gebruiken om het jezelf niet te accepteren.quote:ik durf te stellen dat ik homo ben en dat dat de ''schuld'' is van mijn ouders... so what.. shit hapens
gedane zaken nemen geen inkeer....
ijs_beer fan!
Ik heb veel therapeuten gehad.. en ze zeggen allemaal hetzelfde...quote:Op maandag 24 juli 2006 19:58 schreef NanKing het volgende:
Jammer dat je zo denkt. Als jij de schuld van je geaardheid bij een ander neer legt, kun jehet altijd een excuus gebruiken om het jezelf niet te accepteren.
dus het is niet zo.. dat ik dit alleen vind...
en wat heeft dat met acceptatie te maken?...
het lijkt me juist.. dat ik diegene ben die zijn verleden onder ogen durf te zien en durf te accepteren dat mijn ouders ook een rol hebben gespeelt in mijn ontwikkeling..
Ik persoonlijk vind het vreemd als een therapeut zo'n uitspraak doet. Net alsof er een diagnose wordt gesteld.quote:Op maandag 24 juli 2006 20:10 schreef Jojo_ut_Grun het volgende:
[..]
Ik heb veel therapeuten gehad.. en ze zeggen allemaal hetzelfde...
dus het is niet zo.. dat ik dit alleen vind...
en wat heeft dat met acceptatie te maken?...
het lijkt me juist.. dat ik diegene ben die zijn verleden onder ogen durf te zien en durf te accepteren dat mijn ouders ook een rol hebben gespeelt in mijn ontwikkeling..
En dat therapeuten het zeggen, zegt nog niets. Ik heb zat van die gasten in mijn leven gezien en er zijn er ook genoeg die foute diagnoses/conclusies hebben getrokken.
Wat ik bedoel dat het met acceptatie te maken heeft, is dat je altijd je ouders het verwijt kan maken dat jij homo bent geworden door hen, het bij hen neer kunt leggen. Ipv het in jezelf zoeken, zoek je het in een externe factor.
Dat je het verleden onder ogen kunt zien is alleen maar goed. Er is geen een ouder wat geen fouten maakt, en er is geen een ouder wat geen rol speelt in de ontwikkeling van een kind.
Het komt allemaal een stuk aanvallender over als ik bedoel, ben ik bang
ijs_beer fan!
tja.. de schuld of verwijten... hoe je het ook wilt noemenquote:Op maandag 24 juli 2006 20:16 schreef NanKing het volgende:
[..]
Wat ik bedoel dat het met acceptatie te maken heeft, is dat je altijd je ouders het verwijt kan maken dat jij homo bent geworden door hen, het bij hen neer kunt leggen. Ipv het in jezelf zoeken, zoek je het in een externe factor.
Het komt allemaal een stuk aanvallender over als ik bedoel, ben ik bang
maar ja... ik verwijt mijn ouders inderdaad het een en ander...
maar sommige dingen zijn nu eenmaal zoals ze zijn... en er zijn dingen gebeurt in mijn jeugd die niet hadden mogen gebeuren.. die niet normaal zijn.. wat is er mis mee om dat gewoon hardop te zeggen?
en tuurlijk.. ik was er bij.. maar ik was wel een kind en ben dus per definitie het slachtoffer
Hieruit blijkt dat jij jouw homo-zijn als een negatief resultaat van bepaalde gebeurtenissen ziet.quote:Op maandag 24 juli 2006 20:25 schreef Jojo_ut_Grun het volgende:
[..]
tja.. de schuld of verwijten... hoe je het ook wilt noemen
maar ja... ik verwijt mijn ouders inderdaad het een en ander...
maar sommige dingen zijn nu eenmaal zoals ze zijn... en er zijn dingen gebeurt in mijn jeugd die niet hadden mogen gebeuren.. die niet normaal zijn.. wat is er mis mee om dat gewoon hardop te zeggen?
en tuurlijk.. ik was er bij.. maar ik was wel een kind en ben dus per definitie het slachtoffer
Hopelijk vind je ooit rust
bb_koning.hyves.nl
Denk je dat als die dingen niet gebeurd waren, je hetero was geweest?quote:Op maandag 24 juli 2006 20:25 schreef Jojo_ut_Grun het volgende:
[..]
tja.. de schuld of verwijten... hoe je het ook wilt noemen
maar ja... ik verwijt mijn ouders inderdaad het een en ander...
maar sommige dingen zijn nu eenmaal zoals ze zijn... en er zijn dingen gebeurt in mijn jeugd die niet hadden mogen gebeuren.. die niet normaal zijn.. wat is er mis mee om dat gewoon hardop te zeggen?
en tuurlijk.. ik was er bij.. maar ik was wel een kind en ben dus per definitie het slachtoffer
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Er is helemaal niets mis met hardop tegen je ouders zeggen wat ze in jouw ogen fout hebben gedaan. Maar verwijten schiet je niets mee op, het is klaar het is over. Nu is het jouw beurt om wat van je leven te maken.quote:Op maandag 24 juli 2006 20:25 schreef Jojo_ut_Grun het volgende:
[..]
tja.. de schuld of verwijten... hoe je het ook wilt noemen
maar ja... ik verwijt mijn ouders inderdaad het een en ander...
maar sommige dingen zijn nu eenmaal zoals ze zijn... en er zijn dingen gebeurt in mijn jeugd die niet hadden mogen gebeuren.. die niet normaal zijn.. wat is er mis mee om dat gewoon hardop te zeggen?
en tuurlijk.. ik was er bij.. maar ik was wel een kind en ben dus per definitie het slachtoffer
Maar als jij het iemand verwijt dat je homo bent, dan zie je het als een negatief punt in je leven, en dat bedoel ik oa met acceptatie.
Zolang jij hen blijft verwijten dat je homo bent vind je er geen rust in, omdat je ergens tegen aan blijft schoppen 'Hullie hebben het gedaan' .
ijs_beer fan!
ach een beetje medicatie maakt het allemaal nog leefbaarquote:Op maandag 24 juli 2006 20:29 schreef BB_Koning het volgende:
[..]
Hieruit blijkt dat jij jouw homo-zijn als een negatief resultaat van bepaalde gebeurtenissen ziet.
Hopelijk vind je ooit rust
Jeutje.
Wat ik er over te zeggen heb, ik ben opgegroeid in een normaal huisje-boompje-beestje-gezin. Met beide ouders die vrijwel nooit ruziën, die affectie tonen naar mij en mijn zussen.
Ok, mijn vader is misschien meer het stille type en mijn moeder meer het uitgesprokene, maar om nou te zeggen dat mijn moeder dominant is, of ik een sterke vaderpersoon gemist heb, nee.
Verder ben ik onschuldig opgevoed, mijn ouders drinken niet veel, zijn vrij burgerlijk. Het was echt een gezinnetje waar je op jaloers zou kunnen worden als het speciaal was.
Toch ben ik homo. Ik heb er verder geen moeite mee voor mezelf, en vind het natuurlijk, zo voelt het voor mij. Eigenlijk is het hele hoe en wat aan mij niet besteed, ik ben zo en voel me zo. Klaar.
Wat ik er over te zeggen heb, ik ben opgegroeid in een normaal huisje-boompje-beestje-gezin. Met beide ouders die vrijwel nooit ruziën, die affectie tonen naar mij en mijn zussen.
Ok, mijn vader is misschien meer het stille type en mijn moeder meer het uitgesprokene, maar om nou te zeggen dat mijn moeder dominant is, of ik een sterke vaderpersoon gemist heb, nee.
Verder ben ik onschuldig opgevoed, mijn ouders drinken niet veel, zijn vrij burgerlijk. Het was echt een gezinnetje waar je op jaloers zou kunnen worden als het speciaal was.
Toch ben ik homo. Ik heb er verder geen moeite mee voor mezelf, en vind het natuurlijk, zo voelt het voor mij. Eigenlijk is het hele hoe en wat aan mij niet besteed, ik ben zo en voel me zo. Klaar.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Nou, ik ken er helaas ook teveel maar heb nog nooit een therapeut meegemaakt die zegt dat je homo wordt door je ouders of omgevingsfactoren. Zou ik ook een slechte peut vinden. Wel dat de manier van omgaan ermee en eventuele problemen daar mee te maken vinden.quote:Op maandag 24 juli 2006 20:10 schreef Jojo_ut_Grun het volgende:
Ik heb veel therapeuten gehad.. en ze zeggen allemaal hetzelfde...
Ik vind het een beetje hoog van de toren klinken wat je schrijft dat jij als enige wel durft in te zien en te accepteren dat je ouders een rol hebben gespeeld in je ontwikkeling. Want volgens mij geeft iedereen dat wel toe. Alleen heb ik sterk het gevoel dat mijn ouders nou net niks met mijn geaardheid te maken hebben, althans niet na mijn geboorte. Net als dat ze er niks mee te maken hebben dat ik een lichtelijk behaarde borst heb of lelijke voeten
Dat zou heel goed een rol kunnen spelen maar ik denk meer dat het in het algemeen de angst voor het onbekende en vreemde is, een beetje vergelijkbaar met islamofobie of racisme. Racisten zijn niet bang dat ze ineens zwart worden maar zien die anderen wel als minder en blijkbaar als bedreigend of hebben een reden om er bang voor te zijn. Het is uiteindelijk wel terug te voeren op vormen van angst, vermoed ik.quote:Op maandag 24 juli 2006 22:01 schreef Danny_Ramone het volgende:
Zijn homo-haters bang dat ze zelf homo zijn denk je ?
oh heb je het dan wel eens aan je peut gevraagt?quote:Op maandag 24 juli 2006 23:07 schreef SCH het volgende:
[..]
Nou, ik ken er helaas ook teveel maar heb nog nooit een therapeut meegemaakt die zegt dat je homo wordt door je ouders of omgevingsfactoren. Zou ik ook een slechte peut vinden. Wel dat de manier van omgaan ermee en eventuele problemen daar mee te maken vinden.
ik zeg nergens dat ik als enige dat vind.. of durf.... ik vertel alleen over mijn persoonlijke ervaring/mening .. jammer dat jij er zo'n waardeoordeel aan verbindquote:Op maandag 24 juli 2006 23:07 schreef SCH het volgende:
Ik vind het een beetje hoog van de toren klinken wat je schrijft dat jij als enige wel durft in te zien en te accepteren dat je ouders een rol hebben gespeeld in je ontwikkeling. Want volgens mij geeft iedereen dat wel toe. Alleen heb ik sterk het gevoel dat mijn ouders nou net niks met mijn geaardheid te maken hebben, althans niet na mijn geboorte. Net als dat ze er niks mee te maken hebben dat ik een lichtelijk behaarde borst heb of lelijke voeten
ik denk echt dat mijn homo zijn door mijn verhouding met mijn ouders is veroorzaakt..
sorry als ik met deze mening mensen beledig of zo
l
Voor mij was mijn coming out min of meer een drama; Ik was getrouwd, heb 2 kinderen en van buitenaf waren we het ideaal gelukkige gezinnetje. Alleen was ik al jarenlang verscheurd van binnen en voor velen was dat inmiddels wel zichtbaar geworden, al wist niemand wat er speelde.quote:Op maandag 24 juli 2006 13:15 schreef dobbey het volgende:
Hoi,
Ik lurk al een aantal jaar op Fok mee en vind dit toch wel een van de betere topics om te volgen. Nu heb ik ff een vraag, sorry als ie al een keer gesteld is maar ik kon hem niet zo gauw terug vinden.
Hoe is jullie omgeving omgegaan met jullie coming out en dan met name familie en directe vrienden. Hadden ze al een vermoeden of juist totaal niet?
Toen ik dus uit de kast kwam reageerde men heel verschillend. De meeste familieleden waren geschokt! Niet omdat ze het niet accepteerden hoor, maar meer omdat ze bang waren voor de consequenties wat het mogelijk zou kunnen hebben. Mijn vrouw wist allang dat er wat met mij aan de hand was, maar wist ook niet wat het was. Uiteraard barstten we allebei in tranen uit toen ik het haar vertelde... Overigens is ze nog steeds mijn allerbeste vriendin.
Mijn moeder en broers en zussen hebben heel erg lief en begripvol gereageerd. Ook uiteraard enorm geschrokken. Tja, een huwelijk van (op dat moment) 13 jaar wat op dat moment een luchtbel leek te zijn...
Mijn allerbeste vriend dacht dat ik een geintje maakte toen ik het vertelde. We hadden die avond speciaal de vrienden uitgenodigd waarmee we het meest close waren.. Het duurde voor hem een hele tijd voordat hij over de eerste schrik heen was. En zo waren de meeste vrienden erg geschrokken. Niemand heeft mij erom veroordeeld, maar ze zijn wel wat veranderd in hun gedrag naar mij toe.
Mijn ooms en tantes reageerden verschillend. Eén oom had gezegd dat hij het niet hoefde te weten.. waarom worden we opgezadeld met dat nieuws? zei hij... Voor Tha-Erik: dat zijn mensen van in de 70, 80 en 90 in mijn geval en toch zijn ze nu allemaal blij voor me dat ik mijn eigen leven kan leiden. Ook die ene oom heeft tegen mij of mijn vriend naderhand een onvertogen woord gezegd. Dus het was een eerste reaktie denk ik..
Dat is de reden dat ik t aan niemand wil vertellenquote:[b]Op dinsdag 25 juli 2006 12:04 Niemand heeft mij erom veroordeeld, maar ze zijn wel wat veranderd in hun gedrag naar mij toe.
bb_koning.hyves.nl
Hoe kom je er achter (op zo'n hoge leeftijd) dat je homo bent. Wist je het eigenlijk al in de pubertijd maar dufde je er niet toen niet voor je zelf er uit te komen. Of begint dit op latere tijd te komen?quote:Op dinsdag 25 juli 2006 12:04 schreef purmernoord het volgende:
[..]
Voor mij was mijn coming out min of meer een drama; Ik was getrouwd, heb 2 kinderen en van buitenaf waren we het ideaal gelukkige gezinnetje. Alleen was ik al jarenlang verscheurd van binnen en voor velen was dat inmiddels wel zichtbaar geworden, al wist niemand wat er speelde.
Misschien moet ik het iets verduidelijken.. het is dus absoluut niet zo dat ze me nu minderwaardig vinden of zo, en dat ze me niet meer willen zien.. maar mijn oude - hetero - vriendenploeg zijn bestaat uit stelletjes die allemaal zijn getrouwd, het meerendeel heeft kinderen. Vroeger werden mijn exvrouw en ik uitgenodigd en waren de kinderen vaak het onderwerp van gesprek. Buiten het feit dat mijn vriend en ik veel minder vaak worden uitgenodigd nu zijn ook de gesprekken met ons onderling heel anders. Overigens, ik ben zelf ook veranderd in mijn gedrag naar hen toe. Want ik zette mezelf altijd neer als een macho om mijn homoseksualiteit maar zoveel mogelijk te verbergen.. Het was heel erg wennen, de periode na de coming out, hoe met elkaar om te gaan.. en nog is het apart als ik ze spreek terwijl het intussen al meer dan 6 jaar is geleden... Maar gelukkig hebben we nu een hoop nieuwe homovrienden verworven, waar we heel goed onszelf kunnen zijn.. dat moet je jezelf natuurlijk ook realiseren.. Ik denk wel dat het heel anders was gelopen als ik als 20 jarige uit de kast was gekomen... Weet niet of ik dan al die jaren bij dezelfde vriendenploeg zou hebben gezeten..quote:Op dinsdag 25 juli 2006 12:13 schreef BB_Koning het volgende:
[..]
Dat is de reden dat ik t aan niemand wil vertellen
Maar dat zou dus inhouden dat je altijd een geheim leven zou moeten leiden. Ben je niet bang dat dat je op den duur opbreekt?quote:Op dinsdag 25 juli 2006 12:13 schreef BB_Koning het volgende:
[..]
Dat is de reden dat ik t aan niemand wil vertellen
Nee heb dat altijd geweten. (eigenlijk vanaf de laatste klas van de lagere school) Maar ik durfde er echt niet voor uit te komen.. in 10% katholiek Volendam kende ik geen enkel homo, ja één, en daar werden altijd hele negatieve grapjes over gemaakt. Ik werd vroeger wel uitgescholden voor homo omdat ik kennelijk iets had in mijn manier van praten en doen... dus ik heb dat allemaal "weggepoetst...quote:Op dinsdag 25 juli 2006 12:34 schreef Monus het volgende:
[..]
Hoe kom je er achter (op zo'n hoge leeftijd) dat je homo bent. Wist je het eigenlijk al in de pubertijd maar dufde je er niet toen niet voor je zelf er uit te komen. Of begint dit op latere tijd te komen?
De genen die toendertijd wel uit de kast kropen zijn allemaal verhuisd, meerendeels naar Amsterdam. Maar daar kom je pas veel later achter..
En als āl je vrienden, familieleden en kennissen verkering krijgen en trouwen wil je dat zelf eigenlijk ook..
Daar ben ik ook niet bang voor, ik wil gewoon iet als BB de bi gezien worden Op de 1 of andere manier wordt je geaardheid als je bi/homo/lesbo bent expliciet aan ej persoon verbonden en dat vind ik overbodig.quote:Op dinsdag 25 juli 2006 12:39 schreef purmernoord het volgende:
[..]
Misschien moet ik het iets verduidelijken.. het is dus absoluut niet zo dat ze me nu minderwaardig vinden of zo, en dat ze me niet meer willen zien..
bb_koning.hyves.nl
Yep, een geheim levenquote:Op dinsdag 25 juli 2006 12:41 schreef dobbey het volgende:
[..]
Maar dat zou dus inhouden dat je altijd een geheim leven zou moeten leiden. Ben je niet bang dat dat je op den duur opbreekt?
het is inderdaad wel moeilijk zo nu en dan, maar ik kan er wel mee leven
bb_koning.hyves.nl
Misschien dat ik nu een vraag stel die je niet wilt beantwoorden maar hoe hebben jullie, je exvrouw en jij dit opgelost naar jullie kinderen toe en hebben die er psychisch nog problemen mee gehad. En dan bedoel ik niet het feit dat je homo bent maar meer hoe leg je ze uit dat papa toch in ene op mannen valt. (sorry weet hiet niet goed te formuleren bedoel er niets kwaads mee in ieder geval)quote:Op dinsdag 25 juli 2006 12:39 schreef purmernoord het volgende:
[..]
Misschien moet ik het iets verduidelijken.. het is dus absoluut niet zo dat ze me nu minderwaardig vinden of zo, en dat ze me niet meer willen zien.. maar mijn oude - hetero - vriendenploeg zijn bestaat uit stelletjes die allemaal zijn getrouwd, het meerendeel heeft kinderen. Vroeger werden mijn exvrouw en ik uitgenodigd en waren de kinderen vaak het onderwerp van gesprek. Buiten het feit dat mijn vriend en ik veel minder vaak worden uitgenodigd nu zijn ook de gesprekken met ons onderling heel anders. Overigens, ik ben zelf ook veranderd in mijn gedrag naar hen toe. Want ik zette mezelf altijd neer als een macho om mijn homoseksualiteit maar zoveel mogelijk te verbergen.. Het was heel erg wennen, de periode na de coming out, hoe met elkaar om te gaan.. en nog is het apart als ik ze spreek terwijl het intussen al meer dan 6 jaar is geleden... Maar gelukkig hebben we nu een hoop nieuwe homovrienden verworven, waar we heel goed onszelf kunnen zijn.. dat moet je jezelf natuurlijk ook realiseren.. Ik denk wel dat het heel anders was gelopen als ik als 20 jarige uit de kast was gekomen... Weet niet of ik dan al die jaren bij dezelfde vriendenploeg zou hebben gezeten..
Als jij je er happy bij voelt is het goed toch Ik persoonlijk zou het denk ik absoluut niet kunnen, nou moet ik er wel bij zeggen dat ik een flap uit eerste klas benquote:Op dinsdag 25 juli 2006 12:47 schreef BB_Koning het volgende:
[..]
Yep, een geheim leven
het is inderdaad wel moeilijk zo nu en dan, maar ik kan er wel mee leven
Excuses SCH voor het temporarily verklooien van je topic.. maar zal deze vraag toch weer even beantwoorden..quote:Op dinsdag 25 juli 2006 12:48 schreef dobbey het volgende:
[..]
Misschien dat ik nu een vraag stel die je niet wilt beantwoorden maar hoe hebben jullie, je exvrouw en jij dit opgelost naar jullie kinderen toe en hebben die er psychisch nog problemen mee gehad. En dan bedoel ik niet het feit dat je homo bent maar meer hoe leg je ze uit dat papa toch in ene op mannen valt. (sorry weet hiet niet goed te formuleren bedoel er niets kwaads mee in ieder geval)
Mijn vrouw en ik zijn toendertijd onafhankelijk van elkaar in therapie gegaan bij een psycholoog.
Ook zijn we beiden een hele tijd naar de stichting Orpheus gegaan. De kinderen hebben we heel rustig uitgelegd wat er aan de hand was. Ik denk dat ze er psychisch geen schade door hebben geleden.. Ze waren nog erg jong toen, 4 en 7 jaar en wisten nog niet echt dat vallen op hetzelfde geslacht iets "aparts" was in die zin dat niet iedereen dat doet.. Het feit dat ik een jaar later toch, in goed overleg, ben verhuisd deed ze veel meer... maar gelukkig is het allemaal zo goed als mogelijk verlopen.. Ze kunnen goed met mijn vriend opschieten en zijn, naar mijn weten, nog nooit echt gepest met het feit dat hun papa homo is. Overigens houden we dat zo goed mogelijk in de gaten, en praten er soms ook , op een losse manier, over.
Het is inderdaad wel erg moeilijk om uit de kast te komen in een plaats als Volendam. En dat betekend meenstal ook dat je jouw hele leven moet veranderen (verhuizen, nieuwe vrienden, nieuw leven opbouwen) en ik kan begrijpen dat dat niet een keuze is die iedereen wil nemen.quote:Op dinsdag 25 juli 2006 12:44 schreef purmernoord het volgende:
En als āl je vrienden, familieleden en kennissen verkering krijgen en trouwen wil je dat zelf eigenlijk ook..
Maar ben je dan wel verliefd geweest op je vrouw?
Ik had vroeger een hele lage eigendunk van mezelf. Vond mezelf erg lelijk. Toen zij interesse in mij kreeg en me vervolgens duidelijk maakte dat ze me ook nog eens knap vond, deed dat heel veel met mij. Ik denk dat ik dat heb verward met verliefdheid.. Ik heb na een maand de verkering uitgezegd omdat ik eigenlijk wist dat het bij mij niet goed zat.. ze kreeg verkering met iemand anders, en ik werd jaloers op die andere gozer... ook al, omdat ik dacht, dat ik nu voor de rest van mijn leven alleen zou blijven.. Dat duurde een half jaar, en in die periode maakte ik mezelf wijs dat ik wel in staat zou zijn om de rest van mijn leven "hetero" te kunnen spelen. Toen de verkering met die ander dus uitging ben ik zelf weer op haar afgestapt.. Maar echt verliefd.. nee ik weet eigenlijk wel zeker van niet. Alhoewel zij verschrikkelijk lief was ( en is ) en ik het gevoel had dat ik voor altijd bij haar kon en wilde blijven..quote:Op dinsdag 25 juli 2006 13:20 schreef Monus het volgende:
[..]
Het is inderdaad wel erg moeilijk om uit de kast te komen in een plaats als Volendam. En dat betekend meenstal ook dat je jouw hele leven moet veranderen (verhuizen, nieuwe vrienden, nieuw leven opbouwen) en ik kan begrijpen dat dat niet een keuze is die iedereen wil nemen.
Maar ben je dan wel verliefd geweest op je vrouw?
Wat betreft de rest: ja ik ben verhuisd, (wel 3 x binnen 2 jaar daarna) heb een vriend gevonden, ben samen gaan wonen, en ben ook nog eens verhuisd qua werk naar een ander filiaal; (van Volendam naar Purmerend)
Je kan dus stellen dat mijn leven 180 graden is veranderd. En dat is me niet meegevallen. Want de buitenwereld denkt dan dat je "het eindelijk voor mekaar hebt" maar intussen zijn er o zo vaak momenten dat je toch weer verlangd naar vroeger, naar het gezinsleven..
[ Bericht 7% gewijzigd door purmernoord op 25-07-2006 23:28:19 ]
Hoe gaat je vriend om met je "bagage"? Lijkt me voor hem ook niet altijd even makkelijk, dat je zo nu en dan terugverlangt naar alles...
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
ik voel me soms net pinokkio . die graag mens van vlees en bloed wil wordenquote:Op dinsdag 25 juli 2006 11:25 schreef BB_Koning het volgende:
Hey Jojo,
Waarom vind je het slecht om homo te zijn?
met andere woorden .. ik voel me niet compleet.. mis een gezinsleven.. en vind ook de overgang van jongen naar man moeilijk
nu ik ouder word en ik me duidelijk geen jongen meer voel.. begin ik steeds een soort leegte te voelen.. zo van… ik ben geen man.. niet zoals mijn vader.. met een vriendin, vrouw en kinderen.
Dus toch een soort innerlijk conflict, een identiteitsconflict.
Ik voel soms ook het gemis van een soort moeder/vrouw figuur.
Het is een soort innerlijke tegenspraak.. je bent man... maar je gedraagt je niet helemaal als man. Tenminste niet volgens mijn eigen definities van “man zijn”.
Dus het slechte van homo zijn vind ik de innerlijke tegenstellingen en identiteitsconflicten die ik ervaar.
[ Bericht 1% gewijzigd door Jojo_ut_Grun op 25-07-2006 19:26:21 ]
Ja, en die peuten zijn wel gek om daar een uitgesproken oordeel over te geven.quote:Op maandag 24 juli 2006 23:43 schreef Jojo_ut_Grun het volgende:
[..]
oh heb je het dan wel eens aan je peut gevraagt?
Ik reageerde vooral op jouw opmerking dat jij het wel durfde en dus suggereerde dat anderen het niet zouden durven.quote:ik zeg nergens dat ik als enige dat vind.. of durf.... ik vertel alleen over mijn persoonlijke ervaring/mening .. jammer dat jij er zo'n waardeoordeel aan verbind
Je beledigt mij er niet mee, het is je goed recht om dat te vinden natuurlijk.quote:ik denk echt dat mijn homo zijn door mijn verhouding met mijn ouders is veroorzaakt..
sorry als ik met deze mening mensen beledig of zo
Doe niet zo raar, het zijn hele specifieke vragen en heel goed om het daar ook over te hebbenquote:Op dinsdag 25 juli 2006 12:56 schreef purmernoord het volgende:
[..]
Excuses SCH voor het temporarily verklooien van je topic.. maar zal deze vraag toch weer even beantwoorden..
Sommige hetero's begrijpen homoseksualiteit niet. Gebeurt dat ook wel eens andersom?
Ben je er nooit benieuwd naar hoe "het andere geslacht" is (bijv. hoe een poes eruit ziet ) of heb je dat ook geprobeerd voordat je "uit de kast" kwam?
Ben je er nooit benieuwd naar hoe "het andere geslacht" is (bijv. hoe een poes eruit ziet ) of heb je dat ook geprobeerd voordat je "uit de kast" kwam?
) of heb je dat ook geprobeerd voordat je "uit de kast" kwam?
Oh zeker, ik kan me weinig voorstellen bij de fascinatie van heteromannen voor den vagijn eerlijk gezegd. Borsten vind ik wel gezellig maar die vagina lijkt me zo raar met al die lippen en geheime plekkenquote:Op dinsdag 25 juli 2006 20:43 schreef Christine het volgende:
Sommige hetero's begrijpen homoseksualiteit niet. Gebeurt dat ook wel eens andersom?
Ben je er nooit benieuwd naar hoe "het andere geslacht" is (bijv. hoe een poes eruit ziet ) of heb je dat ook geprobeerd voordat je "uit de kast" kwam?
