Oké, mijn verhaal veralgemeniserend:
Dieren, en mensen, communiceren via de gebruikelijke zintuigen: zicht, reuk, gehoor, smaak en tast. Daarbij wordt gelet op de lichaamshouding (borst vooruit, hoofd omhoog of juist met opgetrokken schouders. Staan de oren naar voren of liggen ze plat in de nek). Op de geluiden die de andere partij maakt (de hond die de zwaarste grom heeft wordt gezien als dominanter. Vandaar ook dat honden vaak beter luisteren naar mannen dan naar de hoge stemmetjes van vrouwen. Of juist banger zijn voor mannen). Ook de reuk speelt een rol (de zinsnede "alsof ze je angst kunnen ruiken") alhoewel dat bij ons mensen niet zo ontwikkeld is. En zo zijn ook voorbeelden te bedenken voor smaak en tast. De mens communiceert overigens m.i. voornamelijk via gehoor (taal).
Elke diersoort, ook de mens, heeft een 'universele' set aan lichaamshoudingen,gelaatsuitdrukkingen en gedragingen die voor elk dier van die soort min of meer gelijk zijn. Kwispelen is blij, voorkant op de grond en kont in de lucht is speels. Op de rug liggen en eventueel urineren is onderdanig. Per individueel dier zijn er kleine afwijkingen hierin die karakteristiek zijn voor dat dier. Als je ze eenmaal kent kun je gradaties aanleggen in hoe een dier zich voelt of in wat een dier wil.
De telepathie waar jij het over hebt is een combinatie van de kennis van die 'universele' taal die je in de loop van de jaren hebt opgedaan en de kennis die je hebt over het karakter van het dier.
En de kennis die het dier heeft over jou (zowel de universele taal als je eigen karakter). Je weet dat als Fikkie zo kwispelt hij blij is met een bal en als hij zó kwispelt is hij wild op het spoor.En op jouw beurt reageer jij weer op zijn gedrag. Stel je komt thuis en je ziet je hond je ontwijken en heel schuldig naar je kijken. Je weet dan dat hij iets fout heeft gedaan en zal dus een bozere lichaamshouding aannemen. Enzovoorts enzovoorts.
De verklaring dat jij ook weet wat vreemde honden gaan doen ligt er gewoon in dat je uit ervaring de genoemde universele taal kent. Dat was (en is) ook de pest met gecoupeerde oren en staarten, sommige honden begrepen elkaar zelfs niet eens.
Een manier om mij te overtuigen dat er mogelijkerwijs sprake zou kunnen zijn van telepathie is door een proefopstelling te bouwen waarbij alle andere vormen van communicatie zijn uitgesloten en jij in staat bent het dier commando's te laten uitvoeren.
En communicatie met overleden dieren zal ik nooit geloven, temeer daar ik niet geloof in leven na de dood. Kan me dus totaal niet voorstellen hoe je aan die ervaring zou kunnen zijn gekomen. Ik ken je verder niet maar op dit moment riekt dat volgens mij naar geestverruimende middelen.
quote:
Op dinsdag 25 juli 2006 17:13 schreef Darkwolf het volgende:De enige concrete voorbeelden die ik zou kunnen geven is dus tekstueel in dit topic.
Maar zou je dit interessant vinden of niet?
(Daar je het uberhaupt namelijk niet gelooft.)
Juist omdat tekstueel de enige mogelijkheid is om de voorbeelden te geven zijn ze interessant.
P.S. je had het nog ergens over dat dieren niet de klank begrijpen maar de intentie die je wilt. Het is echter niet zozeer de intentie, je kunt immers een hond ook heel paaiend en vlijend bij je roepen om hem vervolgens te slaan, maar het gaat om de intonatie. Al geef ik toe dat je meestal niet in staat om je echte intentie te onderdrukken dus de hond uit het voorbeeld zal met zekere tegenzin naar je toe komen.