Werk.

quote:

op maandag 17 juli 2006 13:46 schreef vogeltjesdans het volgende:

[..]

kan hij niet beter nuttig gaan zijn en gaan werken? iets opleveren voor de maatschappij in plaats van ervan te profiteren parasiteren?

quote:

op maandag 17 juli 2006 17:13 schreef aurelianus het volgende:

[..]

dat staat voor augustus op het programma.

quote:

op maandag 17 juli 2006 11:09 schreef vogeltjesdans het volgende:

[..]

je fokt, er zijn genoeg werkenden zonder!

quote:

op maandag 17 juli 2006 17:20 schreef descendent1 het volgende:

[..]

er zijn ook mensen die niet het beroep vuilnisman als toekomstideaal hebben he!

quote:

op zondag 16 juli 2006 22:41 schreef cyberstalker het volgende:
we zijn allemaal slachtoffers van het systeem, mijn beste aurelianus.

quote:

op zaterdag 5 augustus 2006 21:17 schreef aurelianus het volgende:

[..]

ze hebben me te pakken, chriz.

quote:

op zondag 16 juli 2006 22:37 schreef aurelianus het volgende:
verleden week heb ik van maandag tot en met vrijdag van acht tot half vijf gewerkt. en ik voel me dus net een prostituee: ik verruil simpelweg kostbare tijd voor wat geld. en het is niet eens werk dat voldoening geeft of werk waar ik vierkant achter sta. en dat terwijl ik die mooie uren zo goed had kunnen besteden aan zaken als het bestrijden van armoede in de wereld, het naar waarde schatten van kisten die rijkelijk gevuld zijn met asperges, het schrijven van een kutroman over verloren liefdes en gevonden voorwerpen, of aan het vergelijken van mijn geslacht met een verkeerslicht. en waarom allemaal? voor een paar extra cijfertjes op mijn digitale bankrekening, voor mijn onverzadigbare behoefte naar kant-en-klare producten, mijn exorbitante consumptiepatroon dat in stand wordt gehouden door een maatschappij die er op uit is om je leeg te zuigen van je kracht om je zo in toom te houden zodat je netjes binnen het systeem past. tragisch? ja. maar misschien is dat wel inherent aan het proces van volwassen worden.

een dikke duim omlaag voor mezelf dus.

quote:

op zondag 16 juli 2006 22:37 schreef aurelianus het volgende:
verleden week heb ik van maandag tot en met vrijdag van acht tot half vijf gewerkt. en ik voel me dus net een prostituee: ik verruil simpelweg kostbare tijd voor wat geld. en het is niet eens werk dat voldoening geeft of werk waar ik vierkant achter sta. en dat terwijl ik die mooie uren zo goed had kunnen besteden aan zaken als het bestrijden van armoede in de wereld, het naar waarde schatten van kisten die rijkelijk gevuld zijn met asperges, het schrijven van een kutroman over verloren liefdes en gevonden voorwerpen, of aan het vergelijken van mijn geslacht met een verkeerslicht. en waarom allemaal? voor een paar extra cijfertjes op mijn digitale bankrekening, voor mijn onverzadigbare behoefte naar kant-en-klare producten, mijn exorbitante consumptiepatroon dat in stand wordt gehouden door een maatschappij die er op uit is om je leeg te zuigen van je kracht om je zo in toom te houden zodat je netjes binnen het systeem past. tragisch? ja. maar misschien is dat wel inherent aan het proces van volwassen worden.

een dikke duim omlaag voor mezelf dus.

quote:

en dat terwijl ik die mooie uren zo goed had kunnen besteden aan zaken als het bestrijden van armoede in de wereld

quote:

op zondag 16 juli 2006 22:37 schreef aurelianus het volgende:
verleden week heb ik van maandag tot en met vrijdag van acht tot half vijf gewerkt. en ik voel me dus net een prostituee: ik verruil simpelweg kostbare tijd voor wat geld. en het is niet eens werk dat voldoening geeft of werk waar ik vierkant achter sta. en dat terwijl ik die mooie uren zo goed had kunnen besteden aan zaken als het bestrijden van armoede in de wereld, het naar waarde schatten van kisten die rijkelijk gevuld zijn met asperges, het schrijven van een kutroman over verloren liefdes en gevonden voorwerpen, of aan het vergelijken van mijn geslacht met een verkeerslicht. en waarom allemaal? voor een paar extra cijfertjes op mijn digitale bankrekening, voor mijn onverzadigbare behoefte naar kant-en-klare producten, mijn exorbitante consumptiepatroon dat in stand wordt gehouden door een maatschappij die er op uit is om je leeg te zuigen van je kracht om je zo in toom te houden zodat je netjes binnen het systeem past. tragisch? ja. maar misschien is dat wel inherent aan het proces van volwassen worden.