[Discussie] De gruwelen van een groepsreis

quote:

Op donderdag 21 december 2006 22:53 schreef Vogue het volgende:
Nou Selang, lekker platvloers ben je weer

Jammer toch dat er bij bijna ieder groepsreis zeikerds zitten. Blijkbaar is dat representatief voor de samenleving, minstens 1 op de 5 mensen is gewoon een zeurpiet/zeikerd/pessimist.

Je moet je ook voorstellen dat het gros van de mensen niet veel reiservaring heeft en daardoor maar moeilijk kan wennen aan cultuurverschillen. Ik merkte het heel erg met mijn vader in Mexico. Hij werd continue boos op de mensen als er weer een bus te laat kwam, of als hij weer ijs in zijn cuba libre kreeg terwijl hij er geen ijs in wilde.
Het kon er bij hem gewoon níet in dat dat "the way of living" was daar. Zijn motto: afspraak is afspraak dus kom je op tijd. En als ik sin hielo zeg, wat is er dan zo moeilijk aan om geen ijsblokjes in mijn glas te gooien?

Vakantiestress is vaak een dooddoener. En door een "cultureshock" of liever "cultureswitch" kan ieder normaal gesproken relaxed mens in een vreselijke zeikerd veranderen.

Sorry hoor maar ik kan me niet voorstellen dat je als controlefreak naar een niet westers land op vakantie gaat en dan verwachten dat het allemaal zo werkt als je gewend bent. Dit getuigd wel van een enige naieviteit. Als je door de culuurshock gestressd wordt kun je je afvragen of het wel de vakantie wel de gewenste relaxte uitwerking heeft op het eind.

Ik vind het leuke sociologische processen om te bekijken bij zo'n groepsreis. Ook hoe sommige mensen zich steeds meer aan elkaar gaan ergeren, of idd wat je al schetste in de stress schieten als het niet zo gaat als men in nederland gewent is.

iemand nog leuke groepsreizen gemaakt de laatste tijd?

tvp

Ik zie groepsreizen iets dat ik zal doen als ik bejaard en versleten ben.
Ik geniet nu veel te veel van het ongeplande en het onverwachtte

he k_man,

Klinkt erg interessant zo'n reis. Maar hoe zit het nou met de gemiddelde leeftijd? Lijkt me een reis die veel ouderen trekt.

heb je op zich een punt. Het hangt idd meer van de interesses van een persoon af.

Ik vraag me af of jullie zo'n groepsreis met een maat oid maken of je gewoon alleen gaat?
Na mn afstuderen wil ik via Djoser naar Zuid Amerika gaan. Heb geen reispartner en ben dus van plan om het gewoon lekker alleen te doen. Zie je meer mensen die alleen binnen een groep zo'n rondreis maken?

Ik ben overigens nog een nobody met het rondreizen, dus vandaar mn vraag

quote:

Op dinsdag 30 september 2008 19:56 schreef Katana het volgende:
Ik vraag me af of jullie zo'n groepsreis met een maat oid maken of je gewoon alleen gaat?
Na mn afstuderen wil ik via Djoser naar Zuid Amerika gaan. Heb geen reispartner en ben dus van plan om het gewoon lekker alleen te doen. Zie je meer mensen die alleen binnen een groep zo'n rondreis maken?

Ik ben overigens nog een nobody met het rondreizen, dus vandaar mn vraag

Ik ben nu drie keer geweest met mensen die ik ken (moeder, vriend). Groepen verschillen altijd, maar ik heb er toch erg positieve ervaring mee, ontzettend gezellig vaak met z'n allen (al zijn er altijd een paar mensen die je niet zo leuk vindt, echte problemen heb ik nog niet meegemaakt).
Er zijn vaak wel mensen die alleen gaan, hoeveel aansluiting je hebt met de groep hangt ook van jezelf af.
Er zijn verder ook speciale reizen voor mensen die alleen gaan (single reizen), dan ben je zeker niet de enige Je moet er wel even over nadenken of je een kamer voor jezelf wilt (toeslag) of dat je die met iemand (vaak kan dat een man danwel vrouw zijn) wilt delen ('normaal' tarief).

Het hangt er ook nogal vanaf wat je wilt zien. Steden en musea doe ik misschien best nog vaker in m'n eentje, maar om natuur te zien ga ik voortaan absoluut met groepsreizen mee. De keren dat ik met vrienden op pad ging werd pas echt goed duidelijk hoeveel je mist als je in het kader van "dit onherbergzame gebied kun je maar beter niet in je eentje ingaan en zeker niet als je vrouw, klein en tenger bent" alsmaar op de gebaande paden blijft.

Nog een voordeel van een groepsreis is (maar dat gaat alleen op voor mensen die net als ik geen rijbewijs hebben en dus geen auto kunnen huren) is dat je meer kans hebt om ook daadwerkelijk te komen waar je wilt. Ik heb zelfs in ultiem westerse landen als Ierland en Schotland al regelmatig bepaalde bestemmingen moeten laten zitten omdat er geen bus in de buurt kwam.

Nadeel van groepsreizen is dan weer dat je afhankelijk bent van het aanbod. Als je een bepaalde wens hebt, van een bepaalde bestemming in een bepaalde periode, zul je negen van de tien keer ongeorganiseerd moeten gaan omdat er nou net toevallig geen enkele reisorganisatie die reis in die periode aanbiedt. Het fenomeen georganiseerde groepsreizen werkt beter als je gewoon op die sites gaat zoeken met alleen een periode in je hoofd en de bestemming nog open.

Ik ben nu meerdere malen met groepsreizen meegeweest en heb ook meerdere malen samen met zijn tweeen gereisd.
Ik moet zeggen dat groepsreizen mij wel bevallen. Ik zie meer dan als ik alleen ga. Alleen naar verre oorden betekent toch dat ik moet vertrouwen op mijn lonely planet en lokaal vervoer te plaatse...maar de LP is niet heilig heb ik gemerkt. En lokaal vervoer is vaak niet te vertrouwen.

Het publiek in een groepsreis zijn tot nu toe vaak mensen die al veel gereisd hebben...zowel alleen als met een groep. Maar het zijn geen mensen die voor het eerst op pad gaan, is mijn ervaring.

Wel vind ik het belangrijk dat je voldoende vrijheid hebt in zo'n groepsreis.
De excursies worden aangeboden, maar zijn niet verplicht of zo, alleen hoe laat je ergens weer vandaan vertrekt is belangrijk. Dus een dag lang zelf door een stadje slenteren is okay in een groepsreis. Hoewel ik moet zeggen dat een dag lang een Marokaanse gids in Fes in de Medina een geweldige beleving was! Vooral toen we gingen lunchen bij zijn familie en bij de bakkerij van zijn broer gingen kijken. Hij kende meer van de stad dan ik met mijn LP.
Ook ben ik in gebieden geweest die ik niet met zijn tweeen zou hebben aangedaan. Dit trekt ook een bepaald avontuurlijk publiek aan.
De mooiste reis die we gedaan hebben is Oost Afrika...Kenia en Tanzania.
In de groepsreis daar zaten mensen die zo super open stonden voor het land en de bevolking en die 1000% genoten van de natuur om zich heen.
Heerlijk om na afloop van een safari-dag een glaasje met ze te drinken en over de ervaringen van de dag te praten!
In zo'n groep heb je vaak mensen die je meer zeggen dan anderen. Vaak hebben wij bepaalde excursies juist met deze mensen gedaan omdat het makkelijker te regelen is en vaak ook goedkoper is.
Bijv. een balonvaart over de Serengeti.
Dat is een superervaring gebleken met een klein select groepje. Je deelt de kosten, maar je wordt ook geinspireerd door hun ideeen om zoiets te ondernemen.

quote:

Op woensdag 28 juni 2006 12:00 schreef Gert het volgende:
De antropolo(o)g(e)
Type dat in contact komen met de lokale bevolking als hoogste doel van de reis beschouwt. Eigenlijk niet geschikt als groepsreiziger, omdat hij/zij (meestal een zij) de boel voortdurend ophoudt met onbenullige vragen aan "locals". Dit leidt al binnen enkele dagen tot grote ergernis bij de rest van de groep. De antropologe is zich hier echter niet van bewust, integendeel: zij is in de veronderstelling dat ze juist gewaardéérd wordt vanwege de gave om zo makkelijk contact te maken en zo de reiservaring van de hele groep op een hoger plan te brengen.
De antropologe denkt dat hij/zij de volksaard kan doorgronden op basis van wat handen- en voetengesprekjes. Die analyse komt steevast neer op: "Ze zijn straatarm, maar ontzéttend hartelijk."

De antropologe kijkt neer op 'luieren'. Met aan het strand hangen leer je het échte [vul maar in] immers niet kennen. Zelfs niet als de economie van het land voor 80% op de toeristen-industrie draait en dus het hart van het bestaan aldaar vormt. In het schema ingeplande rustdagen worden dan ook met een minzaam lachje rond het gezicht ondergaan, maar liever nog trekt zij er op zo'n dag alléén op uit. Om contact te maken met de locals. Want die zijn zó gastvrij, ondanks dat ze geen cent te makken hebben. Daar kunnen wij nog wat van leren!

Whehehe, m'n vriendin is antropologe. Ik zal het haar laten lezen. .

Hoe dan ook, ik werd herinnerd aan dit topic toen ik het met een vriendin had over haar zoveeldaagse trekking met een groep door Indonesisch Papoea. Zo'n trekking is niet in je eentje te doen. De gehele trekking was voor een all in prijs, dus geen probleem over geld. Zou je denken. Kennelijk begint de grootste gruwel tijdens zo'n tocht een paar dagen voor het einde. Dan start het gezeik over de hoogte van de fooi voor de dragers en gidsen. Ze doet vaker dit soort meerdaagse trekkings in groepsverband en iedere keer leidt het fooienvraagstuk tot urenlange discussies. Ondanks adviezen van de reisorganisaties. Herkennen jullie dit?

Ik heb 3x een groepsexcursie gedaan met onbekenden, allemaal op dezelfde vakantie. Bij de eerste excursie raakte ik de groep kwijt en ze vertrokken zonder mij..

Het is beter als je de mensen van je groep kent.

quote:

Op dinsdag 26 mei 2015 13:08 schreef k_man het volgende:

[..]

Nee. Ik ben gewend dat er een fooienpot wordt ingesteld waaruit de reisbegeleider de fooien betaald voor lokale gidsen, chauffeurs, hotels, etc. En als het gaat om de fooi voor de reisbegeleider zelf dan gaat er normaal gesproken een envelop rond waar je discreet iets in kunt stoppen.

Dit.
De reisbegeleider zegt hoeveel er in die pot moet. En desgewenst laat hij ook een overzicht met de uitgaven zien.

Een groepsreis is echt niets voor mij. Ik heb meestal andere interesses en ideeën over dingen dan de rest en in mijn ervaring beleef je ook gewoon het meeste als je solo gaat en alles zelf regelt. Het maakt je ook meer benaderbaar voor andere mensen trouwens.

Soms ben je wel eens gedwongen om een tijdje iets in een groep te gaan doen (een safari, jungle trek met verplichte gids, etc) en dan weet ik altijd na een uurtje weer waarom ik het liefst alleen reis. Overigens kan ik met bijna iedereen wel opschieten, dat is het probleem niet. Maar ik haal gewoon niet eruit wat ik in mijn eentje eruit zou halen.

Voorbeeldje: 3 dagen Jungle trek in Taman Negara, Maleisië. Zelf zou ik van 6:00-18:00 gaan lopen, heel langzaam en stoppen voor alle mooie dingen die ik tegenkom. Optimaal gebruik van het daglicht. Maar met zo'n groep vertrokken we dan om 10:30 ofzo want dan pas zijn ze klaar met ontbijten en daarna rennen ze dan de jungle door zonder iets te bekijken zodat ze om 15:30 kunnen "chillen" . Niemand had oprechte belangstelling voor al het moois dat ze voorbij rennen. Allemaal mensen die een jungle trek gaan "doen", God weet waarom. Waarschijnlijk om op facebook te zetten ofzo. Echt zonde. En iedereen loopt dan te kankeren op mij omdat ik even wil stoppen voor een mooie orchidee, een vogeltje of een bijzonder insect. Waar ik natuurlijk volledig schijt aan heb....

Tijdens een Himalaya trek die ik godzijdank solo deed (awesome) zat ik in een lodge met mijn vogelgidsje mijn lijst bij te werken. Een aardige jongen die met een groep was kwam naar mij toe en vroeg wat ik aan het doen was. Ik zei dat ik een lijst bijhield met wat ik had gezien en dat ik tot nu toe meer dan 100 vogelsoorten was tegengekomen. Verbaasd zei hij: "Maar er zitten hier toch helemaal geen vogels?!? Ik heb geen enkele vogel gezien!" . Ik zei dat het barstte van de vogels en dat ik ook een marter, herten en wilde geiten had gezien. Toen zei hij: "Ja, eigenlijk heb ik op deze tocht ook alleen maar de kont gezien van degene die voor me liep" . Want zo'n groep loopt dan in een noodgang in een treintje naar boven, grote stappen snel thuis enzo....

Dan zit je bij de verkeerde organisaties.
Dune45 in Namibië was om 5.00 uur 's ochtends je tentje opruimen om er bij het aanbreken van het daglicht te zijn. Prachtig die zonsopgang daar, op die speciale plek!
Ontbijt kwam er na.

Zelf vind ik Djoser erg commercieel. Maar heb ik zeer goede ervaringen met Baobab.
Met kleine groepjes van 4 à 5 een township in in Namibië (meerdere groepjes dus, maar allemaal een ander deel van de township, met een andere familie die je begeleidde).
Ben er vol lof over.

ben tweemaal met een groepsreis geweest en beide keren wel goed bevallen eigenlijk. Dit was met Estivant. Zoals SeLang het hierboven omschrijft lijkt mij ook erg gaaf om nog eens te doen!

Wat een mega topickick bijna 10 jaar

En ik denk nog steeds hetzelfde over groepsreizen. Te weinig tijd op vakanties om nog dingen zelf te willen regelen. Ik kwam bij koning aap een voor mij mooie zijderoute groepsreis van 65 dagen tegen. Ik zit nog wel te twijfelen om dat te doen, dat is dan wel een heel lange tijd met een onbekende groep moeten optrekken. Eerst eens kijken of mijn werkgever ook hierin mee wil gaan.

Zoals in mijn ondertitel nog de laatste groepsreis die ik gedaan heb te vinden is die was "maar" 6.5 week waarbij je de groep voornamelijk alleen maar s'avonds sprak waardoor de irritatie factor niet echt begon te werken.