Samenwonen gaat steeds minder goed

<Reactie op verwijderde posts >

Elasta, zoals je het voorstelt klinkt het niet echt als een gezonde relatie. Als ik naar mijn eigen relatie en die in mijn omgeving kijk dan is er een groot verschil met bijvoorbeeld jouw laatste post. In een goede relatie doe je dingen voor elkaar en help je elkaar. Als ik bv de stofzuiger pak dan gaat mijn vriendin uit zichzelf ook bezig. (Of andersom.) Schoonmaken is het leukste met z'n twee en ook het snelste klaar.

Ik werk ook regelmatig thuis 's avonds en soms overdag. Dan ga ik ook niet met het huishouden bezig. Dat bewaren we tot we beiden tijd hebben.

Misschien kan je eens voorstellen om er een gewoonte van te maken na het eten de afwas van die dag te doen? Dat scheelt al een boel.

[ Bericht 35% gewijzigd door Copycat op 22-06-2006 09:05:03 ]

Tip, er zit een edit knop bij je posts en die ziet er zo uit:

net zoals ik mijn vorige post ge-edit heb.

Ik kan me goed voorstellen dat de TS moeite heeft met de situatie thuis. Als ik de hele dag aan de studie zou zijn, en dan een thuiszittende vriend vindt die de container buiten zetten al teveel moeite vond, dan zou ik daar ook niet blij mee zijn.
Tuurlijk kan iemand de afwas laten staan. Tuurlijk kan ze de was gewoon in de mand laten zitten. Maar ligt hier de oorzaak van het probleem? Nee, persoonlijk denk ik van niet.

Je mag aannemen dat een stel graag bij elkaar wil zijn, rekening met elkaar houdt en vooral communiceert. Idealiseer ik nu? Nee. Communicatie is één van de belangrijkste dingen in een relatie. Als dat ophoudt en je ruzie krijgt om dingen als het doen van de afwas, dan ga je je toch afvragen wat er aan de hand is. Zeker als het vaker gebeurt.

De TS geeft aan dat ze al meerdere malen heeft geprobeerd om met haar vriend te praten, maar dat dit steevast uitloopt op ruzie en dat er niets verandert. Ik vraag me ook af waarom haar vriend zelf geen grenzen stelt. Het komt over alsof haar partner om 12 uur bij de pc gaat zitten en daar pas 's nachts om 04.00 uur achter vandaan komt. Het hele ritme is zoek. Waarom niet 's wat tijd voor elkaar maken? Daar zou je niet om hoeven vragen, lijkt me. Je bent zijn vriendin, niet zijn huishoudster of moeder.

Er zal ongetwijfeld meer spelen dan we tot nu toe hebben gelezen. Wie weet is het zelfs onbewust, maar ik twijfel er niet aan dat de vriend van de TS ook ergens mee zit. Ze lijken compleet uit elkaar te groeien en snappen elkaar niet meer. Het wordt tijd voor een goed gesprek. TV uit, pc uit, mobieltje uit en communiceren. Geef het desnoods (zoals al eerder werd voorgesteld) eerder aan, zodat ie zich erop in kan stellen, als dat nodig is.

Als dit te lang doorgaat en de TS van de situatie alleen maar ongelukkig wordt, dan zie ik dit nog eens goed mis gaan.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:13 schreef Natalie het volgende:
knip

Met [betreffende user] 100% eens is.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:08 schreef amaranta het volgende:
Ze heeft toch een mond en een eigen wil?
Het is toch wat als je zo over je heen laat lopen.

Kijk, en hier heeft amaranta wel gelijk in.

Hij had je nooit zo kunnen behandelen als jij niet over je heen liet lopen. Dat jullie allebei weten dat hij over je heen loopt, maar dat geen van beiden daar iets aan doet, is een teken van een ongelijkwaardige relatie. Jij bent zijn voetveeg.

Dit ziet eruit als een uitzichtloze situatie, maar er zijn wel behoorlijk veel nuttige tips gepost in dit topic. Maar je hebt er niets aan als je niet beseft dat het grootste probleem jouw gebrek aan ruggengraat is. Laat niet over je heen lopen! Je zegt dat je zoveel mogelijk ruzies probeert te vermijden, maar waarom zou je? Je bent er toch van overtuigd dat hij van je houdt en dat hij je dus niet zou kwetsen? Waar ben je dan bang voor?

Natuurlijk zijn ruzies niet de meest doeltreffende manier om je meningen en bedoelingen duidelijk te maken, maar je moet er ook niet voor terugschrikken om dat te doen.

Ik zou zeggen, ga eens flink aan de slag met alle tips in dit topic, en als het allemaal geen nut heeft, wees dan sterk genoeg en maak het uit.

Als antwoord op de vraag waarom vrouwen dit soort relaties zo lang laten doorsukkelen: dat komt door de veelal vrouwelijke eigenschap om conflicten te vermijden die in sommige situaties te ver doorgedreven wordt.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:20 schreef amaranta het volgende:
Lieve schat. Jullie zijn er toch allebei bij?
Jullie laten het allebei uit de hand lopen.
Het is niet alleen zijn schuld het is ook JOUW schuld.

Oké, laten we dat aannemen. Wat moet er volgens jou nu dan gaan gebeuren?

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:22 schreef amaranta het volgende:
TS moet de haar vriend eens flink de waarheid vertellen.
En niet genoegen nemen met: ik wil nu niet praten...

Kijk, en nu ben ik het dus volledig met je eens.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:26 schreef amaranta het volgende:

[..]

Kijk, ze moet hem flink de waarheid vertellen.
Maar ze moet ook inzien dat de fout ook bij haar ligt.
Iets loopt niet zomaar uit de hand. Je bent er allebei bij.

Daar komen meer dingen bij kijken. Iemand 'even flink de waarheid vertellen' gaat niet zo makkelijk als de ander duidelijk aangeeft geen tijd, geen zin en geen interesse te hebben in waar zij mee zit. Als ze al ruzie krijgen over zoiets als de afwas, hoe denk je dat een gesprek over gevoelens en problemen zal gaan?

Persoonlijk vraag ik me af hoelang het gaat duren totdat de TS in tranen uitbarst omdat zij haar hart uitstort en hij niet wil/kan luisteren. En dan ergert hij zich waarschijnlijk weer. Daar schieten ze beide niets mee op.
Of moet ze maar eens goed kwaad worden in de hoop hem wakker te schudden? Als je kwaad ben kun je geen goed gesprek voeren. Dat is één ding wat ik wél weet.

De TS heeft al verschillende keren aangegeven dat het probleem ook niet alleen bij hem ligt, amaranta. Misschien niet in de letterljike bewoording, maar het is toch duidelijk uit haar posten te lezen. Zullen we even wat minder aanvallend gaan doen (beide!) en eens aan verdere oplossingen gaan denken?

Wat bedoel je bijvoorbeeld met: eens goed de waarheid zeggen? Leg eens uit hoe je je dit voorstelt.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:31 schreef ElastaGirl het volgende:
En denk je nou werkelijk dat ik hem nog nooit flink de waarheid heb verteld. Als dat allemaal had geholpen zou ik hier toch geen hulp zoeken. Werkelijk wat doe jij hier eigenlijk.

En zegt het jou dan niets dat hem meerdere malen flink de waarheid vertellen niets heeft geholpen?

quote:

Het is echt niet zo dat ik constant over me heen laat lopen. Ik kan hem communicatief gezien heus wel aan. Hij doet alleen een universitaire studie en qua IQ ligt hij gewoon een stuk hoger. Hij haalt dus makkelijker argumenten aan die eigenlijk helemaal nergens op slaan.

Je laat misschien niet constant over je heen lopen, maar wel vaak genoeg om de relatie ongelijkwaardig te maken, waardoor jij je doodongelukkig voelt. Dat je zegt hem communicatief aan te kunnen is eigenlijk al een teken dat het niet goed zit. Afgaande op je posts ben ik het niet met je eens dat je hem communicatief aan kan, maar daar gaat het eigenlijk niet om. Iemand aan kunnen suggereert twisten, strijd; daar hoort in een relatie geen sprake van te zijn. Verder zou hij, als jij hem communicatief aan kon, wel naar je hebben geluisterd, gesprekken niet hebben vermeden en zijn gedrag hebben aangepast.

Maar zeg eens, wat voor argumenten haalt hij dan aan?

quote:

Soms heb ik idd wel het idee dat onze relatie niet gelijkwaardig is...

Soms?

Amaranta, ik vind je wel heel kort door de bocht.
Ik vind het erg veroordelend om te roepen dat de opleiding een makkie is. Dat mag jij vinden en misschien was dat voor jou zo, voor anderen hoeft dat niet zo te zijn.
En als TS het toch niet eens is met de manier waarop het gaat is het toch haar volste recht om daar wat mee te willen doen. Ik zou me ook gefrustreerd voelen als ik de hele dag druk was met school en stage en mn lief alleen maar achter de pc zou zitten en helemaal geen poot uitsteekt thuis.

Nou, ik denk dat TS meer dan genoeg tips heeft gekregen om de koe bij de hoorns te vatten. Ik hoop ook van harte dat ze dit doet.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:47 schreef ElastaGirl het volgende:
Ik heb het helemaal niet moeilijk met mijn opleiding. Ik heb het juist hardstikke naar mijn zin. Het gaat me heel goed af, maar ik moet er wel iets voor doen. Dat uit ik niet in mijn relatie dat weet ik zeker.

Alles zou je moeten kunnen delen met je lief. Ook als het goed gaat, dat juist!!

quote:

Ik wil ook echt heel graag met hem gaan praten. Het probleem is alleen, dat hij nu net tentamens heeft. en ik alleen al blij ben dat hij er naar toe gaat en er iets voor doet. Hij heeft immers weinig gedaan op school dit jaar en dus wil ik hem daar niet vanaf houden...

Jij zit met dingen die er misschien toe leiden dat jullie relatie in gevaar komt. Lijkt me toch wel als je het zo brengt dat ie er 2/3 uurtjes praten aan wil spenderen???

ElastaGirl, waarom ga je niet gewoon bij hem weg?

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:47 schreef ElastaGirl het volgende:

Ik wil ook echt heel graag met hem gaan praten. Het probleem is alleen, dat hij nu net tentamens heeft. en ik alleen al blij ben dat hij er naar toe gaat en er iets voor doet. Hij heeft immers weinig gedaan op school dit jaar en dus wil ik hem daar niet vanaf houden...

En na de tentamens dan gaat hij weer met zijn spel bezig, en daarna is er waarschijnlijk wel weer iets anders wat zijn aandacht opeist. Lieverd, je moet ook aan jezelf gaan denken en het niet voor je uit gaan schuiven. Jullie thuissituatie is minstens zo belangrijk.

Dominant én intelligenter (zoals jij zelf zegt). Dan is het moeilijk om hem onder druk te zetten. Als huilen hem alleen maar chagrijnig maakt, is die strategie (vrouwelijk-zielig doen) dus ook zinloos.

Keihard onder druk zetten dus. Vanuit het niets, op een moment dat hij het niet verwacht. Zeg hem dat je bij hem weggaat, en wel op zeer korte termijn, als hij nog langer weigert om in het samenwonen te investeren.
Je hoeft het niet eens te menen, zeg het gewoon en je weet wrsch meteen of het waar is.

Geef hem geen andere keus dan kleur te bekennen. Duw hem in de hoek en dwing hem een beslissing te nemen: het is wij maar dan anders, of jij alleen (zonder mij). Kijken hoe hij reageert.

Ik heb sterk het idee (zonder het hele topic te hebben doorgelezen) dat hij zich gewenteld heeft in een easy life: studie niet afgemaakt, goedbetaald thuisbaantje en een vriendinneke die voor een schoon huis zorgt.
Zo werkt dat natuurlijk niet. Kan-ie beter op zichzelf wonen.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:51 schreef amaranta het volgende:
Overigens als je 100% geeft voor je studie en die andere 100% in je relatie steekt kom je op beide vlakken ook een heel eind denk ik.

Het is onmogelijk om meer dan 100% te geven, want meer dan 100% heb je niet..

Stom gedoe altijd als mensen menen inzet te kunnen tonen door een getal te noemen wat onmogelijk is...

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:53 schreef amaranta het volgende:
En TS, moet ik anders even langskomen en met hem praten?
Ik ben communicatief bijzonder sterk namelijk!

Ga jij dan vervolgens ook de relatie met hem hervatten, omdat jij hem beter aan kan dan zij?

Uiteindelijk is zij degene die met hem opgescheept zit, dus zal ze met al haar gebrek aan dominantie en sluwheid hem toch zelf moeten overtuigen.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:53 schreef amaranta het volgende:

[..]

TS zei zelf dat ze 200% in de studie stak.

Ik verwees dan ook naar haar.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:51 schreef Ringo het volgende:

Goeie post!

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:57 schreef amaranta het volgende:

[..]

Ik doe het voor en dan mag TS het na doen....

Zo kan het ook

Misschien is het een idee om te zeggen wat jij zou zeggen als jij tegen hem verhaal moest houden?

Volgens mij ben je gewoon veel te goed voor die gast en moet je daar gewoon nog achter komen. Waarom laat je je in godsnaam zo behandelen? Als iemand zo weinig aandacht en tijd in je wil investeren dan is het toch op een gegeven moment toch gewoon genoeg?

Elastagirl ik wens je echt alle succes en ik hoop dat dit nog goedkomt. Mijn zege heb je. Maar laat je alsjeblieft niet zo vreselijk misbruiken.

Ik ben het wel een beetje met Amaranta eens. Je hebt zelf ook de meegeholpen de situatie te maken zoals die nu is. En je blijft hem ook in stand houden.

Ik vermoed dat vriendlief nooit ook maar een rooie rotcent zal verdienen aan dat spel, wat dan vervolgens uiteraard niet zijn schuld is. Vervolgens stort hij zich op een nieuw project wat het wel helemaal zal gaan maken natuurlijk.

Het gebrek aan seks en de redenen die hij daarvoor opgeeft vind ik echt behoorlijk dubieus.

Duidelijk is ook dat jij communicatief geen hol in te brengen hebt, het sorteert in ieder geval geen enkel effect. Persoonlijk denk ik dat je je iets te slachtofferig opstelt, waardoor hij je waarschijnlijk niet eens serieus neemt.

Voor hem is er dan ook geen enkele reden om ook maar iets te willen veranderen. Hij vindt het wel lekker prima zo.

Verder denk ik dat je dit zelf ook allemaal best wel weet, maar dat je gewoon het lef niet hebt om een beslissing te nemen, of om het zelfs maar tegen hem op te nemen.

Ik wens je daarom nog veel sterkte.

Ik zou hem dit topic laten lezen, echt waar

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 20:04 schreef Bluezz het volgende:
Ik zou hem dit topic laten lezen, echt waar

Gecombineerd met de waarschuwing dat ze hem op korte termijn verlaat als hij geen verbetering toont, anders leest hij het niet.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:51 schreef Ringo het volgende:

Keihard onder druk zetten dus. Vanuit het niets, op een moment dat hij het niet verwacht.

Volgens mij sla je de plank volledig mis. Als je niet zo gelukkig bent met je leven en dat diep van binnen ook wel weet, dan sla je elke aanval keihard af. Het laatste waar je op zit te wachten zijn mensen die je vertellen wat je allemaal fout doet. Heb je zelf ooit een depressieve periode meegemaakt? Boodschappen halen, de afwas doen, je post openen, het is allemaal te veel. Was het maar zo makkelijk... een schop onder je kont.

Ze kan hem niet dwingen een beslissing te nemen, ze kan hem niet zijn studie laten hervatten, ze kan hem niet het huishouden laten doen. Dat moet hij zélf willen. Het enige wat zij kan doen is ontdekken wat hem dwars zit en daar begrip voor proberen op te brengen. Hopelijk reageert hij daar positief op. Ik betwijfel dat dreigementen werken. Ik zei zelf ook altijd tegen m'n ex dat hij me maar gewoon het huis uit moest schoppen als het hem allemaal niet beviel, en intussen voelde ik me vreselijk verdrietig dat hij me niet begreep.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 20:00 schreef djenneke het volgende:

Voor hem is er dan ook geen enkele reden om ook maar iets te willen veranderen. Hij vindt het wel lekker prima zo.

Dat betwijfel ik, dat hij het wel prima vindt zo. Maar goed, dat kan hij alleen zelf vertellen.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 20:04 schreef Bluezz het volgende:
Ik zou hem dit topic laten lezen, echt waar

Hoe triest.
Gewoon, op je strepen gaan staan, smoesjes niet meer pikken, nu eens wat eisen gaan stellen. Wachten tot hij verandert haalt geen zak meer uit, daarvoor heb je te lang over je heen laten lopen, TS. Nu denkt hij: "Oh, even wat gezeur aanhoren, en vervolgens doet ze het huishouden toch wel weer."

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 20:13 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Volgens mij sla je de plank volledig mis. Als je niet zo gelukkig bent met je leven en dat diep van binnen ook wel weet, dan sla je elke aanval keihard af. Het laatste waar je op zit te wachten zijn mensen die je vertellen wat je allemaal fout doet. Heb je zelf ooit een depressieve periode meegemaakt? Boodschappen halen, de afwas doen, je post openen, het is allemaal te veel. Was het maar zo makkelijk... een schop onder je kont.

Ze kan hem niet dwingen een beslissing te nemen, ze kan hem niet zijn studie laten hervatten, ze kan hem niet het huishouden laten doen. Dat moet hij zélf willen. Het enige wat zij kan doen is ontdekken wat hem dwars zit en daar begrip voor proberen op te brengen. Hopelijk reageert hij daar positief op. Ik betwijfel dat dreigementen werken. Ik zei zelf ook altijd tegen m'n ex dat hij me maar gewoon het huis uit moest schoppen als het hem allemaal niet beviel, en intussen voelde ik me vreselijk verdrietig dat hij me niet begreep.

De grote hamvraag is of hij werkelijk depressief is, of dat hij er eigenlijk juist heel blij mee is dat er een moederfiguur is die alle rommel voor hem opruimt.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 20:15 schreef dawg het volgende:


Hoe triest.
Gewoon, op je strepen gaan staan, smoesjes niet meer pikken, nu eens wat eisen gaan stellen. Wachten tot hij verandert haalt geen zak meer uit, daarvoor heb je te lang over je heen laten lopen, TS. Nu denkt hij: "Oh, even wat gezeur aanhoren, en vervolgens doet ze het huishouden toch wel weer."

Je kan best delen waar je mee zit op FOK!, maar raad vragen aan mensen die je totaal niet kennen, niet IN je relatie kunnen kijken, blijft sowieso vragen om harde en nutteloze reakties.

Ze zal het toch allemaal zélf moeten doen. De boodschap die ze heeft zo moeten brengen dat ie aankomt, en dat ie niet denkt : 'daar gaaaaaaaaaan we weer'.

Het blijft lastig hoor, een venus en een mars in 1 huis

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 20:18 schreef Bluezz het volgende:

[..]

Je kan best delen waar je mee zit op FOK!, maar raad vragen aan mensen die je totaal niet kennen, niet IN je relatie kunnen kijken, blijft sowieso vragen om harde en nutteloze reakties.

Wellicht. Maar hem dit topic laten lezen omdat je hem zelf niet echt de baas kunt zal ook niet veel zoden aan de dijk zetten. En doet het dat wel, dan denk ik dat het van tijdelijke aard is. TS zal zich wat harder moeten opstellen, of anders haar conclusie trekken.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 20:16 schreef Black_Tulip het volgende:

De grote hamvraag is of hij werkelijk depressief is, of dat hij er eigenlijk juist heel blij mee is dat er een moederfiguur is die alle rommel voor hem opruimt.

Klopt, dat kunnen wij niet echt weten, omdat we maar één kant van het verhaal te horen krijgen. Maar als hij het wel lekker vindt om iemand te hebben die het huishouden voor hem doet, waarom zit hij dan zoveel achter zijn pc, waarom gaat hij niet met haar naar bed, waarom is hij met zijn studie gestopt, waarom doen ze niet de dingen die ze deden? Is het het samenwonen, is het omdat hij zich niet gelukkig voelt met zijn eigen leven? Daar moet toch echt over gesproken worden. Het verdriet van je geliefde negeren zoals hij doet is al helemaal bizar.

De adviezen in zulke topics zijn natuurlijk pure projectie. Ik herken veel in het verhaal van de TS en projecteer mijn ervaringen erop. Ze moet zelf beslissen welke waarheid ze van toepassing vindt op haar situatie.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 19:57 schreef amaranta het volgende:

[..]

Ik doe het voor en dan mag TS het na doen....

Het spijt me wel! Maar Amaranta, van jou reacties wordt ik ronduit misselijk.
Ik ben in ieder geval blij dat je mijn lerares nooit kan zijn, vreselijk, een relatie hoort gelijkwaardig te zijn en de TS geeft al duizendmaal aan zélf ook dingen te willen/moeten veranderen, daar val je haar constant over aan. Dit weet ze! Jou denigrende reacties vind ik écht vreselijk en irritant.

Dat jij de Pabo op je sloffen aan kunt betekent niet dat IEDEREEN dit heeft, en ook als je geen moeite hebt met de studie maar er WEL tijd en energie in moet steken is hier niks mis mee en hoeft dit een goede relatie niet in de weg te staan. Sorry hoor, ik vind je vreselijk zwart/wit en kort door de bocht en als je communicatief echt zo sterk bent ( wat je zelf beweert ) dan ben je wel écht een achterlijke, laat iedereen in zijn waarde zeg! Kom.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 20:22 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Klopt, dat kunnen wij niet echt weten, omdat we maar één kant van het verhaal te horen krijgen. Maar als hij het wel lekker vindt om iemand te hebben die het huishouden voor hem doet, waarom zit hij dan zoveel achter zijn pc, waarom gaat hij niet met haar naar bed, waarom is hij met zijn studie gestopt, waarom doen ze niet de dingen die ze deden? Is het het samenwonen, is het omdat hij zich niet gelukkig voelt met zijn eigen leven? Daar moet toch echt over gesproken worden. Het verdriet van je geliefde negeren zoals hij doet is al helemaal bizar.

De adviezen in zulke topics zijn natuurlijk pure projectie. Ik herken veel in het verhaal van de TS en projecteer mijn ervaringen erop. Ze moet zelf beslissen welke waarheid ze van toepassing vindt op haar situatie.

Of hij nou depressief is of niet, verandert volgens mij sowieso niets aan het huishouden gegeven. Jij denkt dat hij opeens schoonmaakgeil wordt, zodra hij zich beter in zijn vel voelt? Nou, ik niet.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 20:26 schreef djenneke het volgende:

Of hij nou depressief is of niet, verandert volgens mij sowieso niets aan het huishouden gegeven. Jij denkt dat hij opeens schoonmaakgeil wordt, zodra hij zich beter in zijn vel voelt? Nou, ik niet.

Het lijkt me niet zoveel zin hebben (sterker nog: averechts werken) om je te concentreren op oplossingen voor het huishouden als er een ander probleem aan ten grondslag ligt. Hij trekt zich terug uit de relatie en daar gaat geen schoonmaakrooster iets aan veranderen.

_{Het zal mijn ex overigens verbazen wat voor schoonmaakfreak ík ben geworden.}

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 20:31 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Het lijkt me niet zoveel zin hebben (sterker nog: averechts werken) om je te concentreren op oplossingen voor het huishouden als er een ander probleem aan ten grondslag ligt. Hij trekt zich terug uit de relatie en daar gaat geen schoonmaakrooster iets aan veranderen.

_{Het zal mijn ex overigens verbazen wat voor schoonmaakfreak ík ben geworden.}

Dat ben ik met je eens. Maar het tegenovergestelde verwacht ik ook niet.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 20:37 schreef djenneke het volgende:

Dat ben ik met je eens. Maar het tegenovergestelde verwacht ik ook niet.

Nee, maar ik denk dat dat ook een stuk beter te verteren valt als je niet het gevoel hebt dat je er alleen voor staat. Ik doe ook het meeste in het huishouden, maar daar kan ik prima mee leven. Sterker nog, ik doe het liever zelf, want dan gebeurt het tenminste goed.

Hij pakt weer meestal de koffie.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 20:41 schreef ElastaGirl het volgende:
ikzelf denk ook niet dat hij ergens mee zit. Hij trekt zich ook niet echt terug uit de relatie, maar zit gewoon de hele dag achter zijn PC. Dat hij dat alleen maar doet en verder niets daar stoor ik me aan. Ik verwacht niet van hem dat hij alles op mijn manier zal doen, dat mag ik niet verwachten. Maar nu heb ik het idee dat hij alles volgens zijn manier wil doen en dat mag hij ook niet van mij verwachten...

Dan had ik dus allang zijn onderbroeken laten aankoeken in de wasmand en zijn vreten op een onafgewassen bord geserveerd.

Bevalt het hem niet? Dan gaat hij er lekker wat aan doen of weer bij zijn moeder wonen.

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 18:35 schreef het.ismij het volgende:

[..]

Whaha neej dus
Wat zou jij ervan vinden als je studeerd en thuis alles moet opruimen terwijl "manlief" de heel dag zit te gamen? (even of de opleiding al dan niet zwaar is daar gelaten).
Dan zou ik er ook de P ik krijgen na een tijdje.

_{k ga niks zeggen over de zwaarte van de studie aangezien k zie dat je leerkracht bent}

@tobbes. 3 is zo goed als altijd waar (mits je een nimfo treft, waar niks mis mee is overgens )

Manlief verdient er lekker geld mee. Ik zou het ook wel weten. Achter elkaar programmeren voor geld of die domme vaat opruimen. Het minste wate zij kan doen is die vaat opruimen. Zij vergeet dat hij de hele tijd aan het werk is eigenlijk, want zo mag je dat zien. Daarnaasr studeert hij ook nog. Zij loopt al te zeuren over alleen maar haar studie.