Beschamend moment (in je eentje) Deel 3

quote:

Op maandag 19 juni 2006 22:55 schreef kleinvogelijn het volgende:
's nachts om half 1 rijd ik met mijn auto door ons uitgestorven dorp. Bij het kruispunt wilde ik rechtsaf slaan, maar had een doosje (hele dure) lijm op het dash-board liggen. Dat schoof in de bocht dus richting mijn raam, wat ik helemaal opengedraaid had. Om te voorkomen dat die troep uit mijn auto zou glijden, greep ik met mijn hand DOOR het stuur heen het doosje beet.
Daardoor kon ik niet rechtsom sturen en reed dus rechtdoor ipv de bocht om, schampte het stoplicht tegenover me, reed over de berm, tegen de richting in om tot stilstand te komen onder een poortje aan de overkant.

Gelukkig reed er niemand want het was een rake klap en ik schaamde helemaal rot. Heeeel zachtjes ben ik toen stapvoets naar huis gereden.

Ken het... Ik kwam middenin een scherpe bocht op het idee om m'n kilometerstand op nul te zetten. Stak dus ook m'n hand dóór m'n stuur, waardoor ie niet meer terug kon draaien. Gelukkig reed ik langzaam en butste ik alleen maar tegen de stoeprand.

Vrouwen acher het stuur...

quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 16:35 schreef Lllaura het volgende:

[..]

Ken het... Ik kwam middenin een scherpe bocht op het idee om m'n kilometerstand op nul te zetten. Stak dus ook m'n hand dóór m'n stuur, waardoor ie niet meer terug kon draaien. Gelukkig reed ik langzaam en butste ik alleen maar tegen de stoeprand.

Vrouwen acher het stuur...

Over beschamende momenten in de auto gesproken... Ik ben een tijdje geleden een rotonde OP gereden... het middenstuk dus

quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 16:56 schreef Lotjeb het volgende:

[..]

Over beschamende momenten in de auto gesproken... Ik ben een tijdje geleden een rotonde OP gereden... het middenstuk dus

je zag 'm te laat?

net over de grens bij ons in duitsland heb een een rotonde met daartussen een sierpad.
beidde kanten worden omringt door een 1,5 meter hoge natuurstenen muur.

een paar duitsers wouden ff stoer zijn en midden over de rotonde rijden tussen die muren door.
wat ze ff vergaten was dat dat weggetje smal toeliep.
ze reden zich klem tussen die muren en moesten wachten op de brandweer die ze eruit moest trekken

quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 16:59 schreef Puckzzz het volgende:

[..]

je zag 'm te laat?

Nee, ik ben gewoon een kluns

tvp

quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 16:59 schreef Puckzzz het volgende:

[..]

je zag 'm te laat?

nee, hij stak ineens over

quote:

Op maandag 19 juni 2006 16:44 schreef Lollifant het volgende:

[..]

Ik had dat vroeger regelmatig!

Was ik rustig aan het fietsen, tot ik ineens niet meer kon trappen; hele veter om mijn trapper gedraait. Het enige wat je dan nog kan doen is wachten tot je tot stilstand komt en je om laten vallen. (Ik was klein dus kon niet fietsend met mijn voeten bij de grond komen).

Ziet er belachelijk uit, als je ineens met fiets en al omvalt.

Dat had ik ook weleens maar ik had het geluk om geen terugtraprem op mijn fiets te hebben
Kon dus gewoon terugdraaien.

In MAVO 4 werd een meerdaags schoolreisje georganiseerd: iedereen op de fiets naar Texel toe. De bagage ging mee in een auto. Ik reed ook met die auto mee, fiets in de kofferbak (jah, je fietst niet zo snel met een lengte van 1.38) en een duidelijke waarschuwing: geen snoeppapiertjes in de auto achterlaten, het is een nieuwe, dure lesauto!!

Heenweg alles helemaal perfect.

Op de terugweg gingen er meer klasgenoten met die auto mee en had men voor de bagage en de vijf fietsen een aanhanger geregeld.Ook nu kreeg iedereen de waarschuwing: niets in de auto laten slingeren!! Door het rijgedragvan de bestuurder, en het geschommel van de aanhanger, voelde ik me langzaam steeds misselijker worden, en voor ik het wist kots ik de hele achterbank vol. Ik liet in iedergeval geen snoeppapiertjes achter

Ik stap vorige week bij mijn flat van de fiets, zie vanuit mijn ooghoek iemand staan en kennelijk fixeerde ik me daar nogal op, want ik bleef dus met de onderkant van mijn broekspijp in het handvat van mijn stuur haken.

Ik snap nog steeds niet hoe ik dat voor mekaar heb gekregen, gelukkig schoot het los voordat ik neersmakte. Moest wel meteen aan dit topic denken trouwens

Hoe hoog til jij je benen op als je van je fiets afstapt

quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 22:26 schreef MissX het volgende:
Hoe hoog til jij je benen op als je van je fiets afstapt

misschien had ie een stijve door de persoon die die zag staan?

quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 22:26 schreef MissX het volgende:
Hoe hoog til jij je benen op als je van je fiets afstapt

Het was wel een broek tot iets onder de knie maar inderdaad, ik stap kennelijk vreemd af.

En NEE ik had geen stijve ben een meisje

Ik had vorige maand een keer een beetje haast dus ik hard op de fiets na de afspraak toe. Ik moest een bult naar beneden rijden en een scherpe bocht nemen waar je ff moet remmen, dus ik rem knalt die kabeltjes van de handrem er net uit met als gevolg dat ik rechtdoor de vijver in reed ik zeik nat

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 11:42 schreef WEST het volgende:
Ik had vorige maand een keer een beetje haast dus ik hard op de fiets na de afspraak toe. Ik moest een bult naar beneden rijden en een scherpe bocht nemen waar je ff moet remmen, dus ik rem knalt die kabeltjes van de handrem er net uit met als gevolg dat ik rechtdoor de vijver in reed ik zeik nat

Ik lag daarnet ook bijna in het water
Was wat aan het crossen met m'n ATB over een sintelpad, wat harder dan normaal, grens opzoeken, maar ik ging iets te hard over een bruggetje, merkte dat ik de bocht daarna niet ging halen, remde zodat ik dwars ging, viel van m'n fiets en lag in het riet.
M'n broekspijp had het water net geraakt

Maar echt beschamend vond ik het niet, eerder grappig

Als je naar zo'n afspraak moet is het natuurlijk erg klote

[ Bericht 4% gewijzigd door Gitanki op 21-06-2006 15:20:15 ]

quote:

Op zondag 4 juni 2006 22:23 schreef CarOnline het volgende:
Ooit was ik 15 ofzo en had je nog 'de Nachtmarkt'. Op een gegeven moment gingen we allemaal weer naar huis maar toen moest ik alleen terug fietsen, woonde aan de andere kant van de stad. Het regende ontzettend, mijn spijkerbroek was drijfnat. Wat bij ons helemaal hip was, was je broekspijp een stuk aan de binnenkant lostornen / knippen en in de rest van je broek minstens 3 scheuren.
Ik had dus enorme wijde flappers aan mijn benen hangen. Niet slim als je daarmee moet fietsen.
Mijn broekspijp zat op een gegeven moment zo strak aan mijn trapper gedraaid dat ik midden in de nacht midden op een kruispunt omviel. En ik kon geen kant op. Doodeng om daar midden op een kruispunt te liggen. Mijn broekspijp zat heel strak vast, dus ben ik gaan kruipen, de rest van het kruispunt over met aan mijn been mijn fiets. Dat was ècht heel erg. Ik kon geen kant op. Uiteindelijk de stoep opgekropen en daar mijn broek aan flarden gescheurd. Dit weet verder niemand, ik was blij dat ik alleen was

Ik heb eens iets gelijkaardigs meegemaakt, een losse veter die rond mijn trapper was gedraaid. Ik dacht, geen probleem, gewoon langs de andere kant even afstappen -> zat er langs die kant ook een veter rond de trapper. En door te trappen kwam het langs beide kanten steeds strakker te zitten. Uiteindelijk ben ik maar tot aan een stukje gras gesukkeld en daar heb ik me dan maar laten omvallen. Toen wist ik plots waarom mijn moeder altijd vertelde dat ik mijn veters vast moest maken .

Ik ben ook eens in wat soep gevallen, maar dat is een ander verhaal .

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 15:17 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Ik ben ook eens in wat soep gevallen, maar dat is een ander verhaal .

ook dat verhaal lezen wij graag

Ten overstaan van de hele school door het ijs zakken in de winter

quote:

Op woensdag 21 juni 2006 17:14 schreef Beach het volgende:
Ten overstaan van de hele school door het ijs zakken in de winter

Ha ja, dat was bij onze school ook elke ijsperiode raak. En je mocht niet naar huis om droge kleren aan te doen.

LOL ja inderdaad, bijna elk jaar wel een paar keer Gelukkig woonde ik vlakbij de lagere school

quote:

Op donderdag 22 juni 2006 10:53 schreef anneja het volgende:

[..]

Ha ja, dat was bij onze school ook elke ijsperiode raak. En je mocht niet naar huis om droge kleren aan te doen.

??? Wat een achterlijk gedoe zeg. Als ze mijn kind niet haar huis lieten gaan om schone kleren aan te trekken na een val in ijskoud water dan wist ik het wel

Ik was een paar jaar terug in Rome en had voor de lunch een stuk pizza gekocht om op straat op te eten. Dus ik ga lekker op een bankje zitten, septemberzonnetje, heerlijk. Tot dat een stuk gesmolten kaas (plakkerig en slierterig) in m'n keel vast bleef zitten. Toen kon ik dus ten overstaan van alle mensen op straat, kokhalzend en wel, die kaas uit m'n keelgat gaan plukken. _{'t Was nog best eng trouwens, ik kon geen adem meer krijgen ofzo.}

Hierbij heb ik me maar getroost met de gedachte dat ik toch niemand ken in Rome, helaas gaat die vlieger niet op bij die keer dat ik zonder schoen in de trein zat die ik elke dag nam, en waarin je dus ook altijd bekenden tegenkomt.

Ik moest rennen om de trein te halen, en kon nog net op het nippertje de treetjes opspringen voordat de deuren sloten. Alleen jammer dat ik hierbij m'n rechterschoen (instappers) verloor... Ik heb nog nooit iemand zo hard horen lachen als mijn moeder, toen ik op het station belde of ze me alsjeblieft op wilde komen halen zodat ik niet ook nog het laatste stuk met de bus hoefde. Het heeft me nog weken achtervolgd, want elke keer als ik die trein weer nam zag ik m'n schoen nog op het spoor liggen.

Ik had gewoon aan de noodrem getrokken zeg... dan loop je idd wel heel erg voor l*l met 1 schoen

En dan uit moeten leggen waarom ik aan de noodrem trok? Van m'n leven niet. Ik ben in een halletje gaan zitten met mn voeten onder me, en m'n tas op m'n schoot, zodat je m'n voeten niet meer zag.

quote:

Op donderdag 22 juni 2006 12:19 schreef DevilsAndDust het volgende:


Ik moest rennen om de trein te halen, en kon nog net op het nippertje de treetjes opspringen voordat de deuren sloten. Alleen jammer dat ik hierbij m'n rechterschoen (instappers) verloor... Ik heb nog nooit iemand zo hard horen lachen als mijn moeder, toen ik op het station belde of ze me alsjeblieft op wilde komen halen zodat ik niet ook nog het laatste stuk met de bus hoefde. Het heeft me nog weken achtervolgd, want elke keer als ik die trein weer nam zag ik m'n schoen nog op het spoor liggen.

Doet me denken aan een vrij beschamend moment van mijn tweelingbroer.

Hij sprong ook een keer de trein in op het station in Dordrecht, terwijl de deuren al dicht aan het gaan waren. Bleek dat hij er nog met zijn voet en schoen uitstak maar de deuren gingen gewoon dicht! WTF! en de trein ging nog gewoon rijden ook, istie dus met zijn voet uit de trein stekend zo naar de volgende stop gereden, Zwijndrecht is gelukkig niet ver weg, en heeft daar pas zijn voet naar binnen kunnen halen!!!
Ik vraag me af wat de mensen op het perron in Zwijndrecht hebben gedacht toen ze de trein aan zagen komen rijden met een voet uit de deur