Niet uitgenodigd worden

Gewoon statement maken, je hebt er echt alleen jezelf mee. Geef wel even aan de betrokkenen aan dat ze niet op je hoeven te rekenen bij andere festiviteiten

quote:

Op zondag 11 juni 2006 16:57 schreef Viking84 het volgende:
Ik heb echt zin om het bij de bruiloft te laten afweten. Statement maken enzo.

Dat is dus alvast mogelijk een reden waarom ze je niet hebben uitgenodigd. Neem anders zelfs een wat initiatief en nodig anderen uit voor wat dan ook. Het allemaal maar op je af laten komen en het telkens afwijzen komt niet geweldig sociaal over.

Bullshit, op een gegeven moment houd het op met mensen vragen die toch altijd maar nee zeggen. Waarom moeite doen om diegene te bellen / sms'en. Laat zelf maar wat van je weten, dan hadden ze het er vast met je over gehad en kon je jezelf uitnodigen.

Oja en verder klote voor je.

Denk eens aan het gevolg. Als je niet komt, heb je je zelf er mee, niemand anders op dat feestje. Kans is groot dat ze je niet eens missen.

quote:

Op zondag 11 juni 2006 17:03 schreef XiChico het volgende:
Bullshit, op een gegeven moment houd het op met mensen vragen die toch altijd maar nee zeggen. Waarom moeite doen om diegene te bellen / sms'en. Laat zelf maar wat van je weten, dan hadden ze het er vast met je over gehad en kon je jezelf uitnodigen.

Dat dus. Als jij elke keer nee zegt op uitnodigingen, dan word je op een gegeven moment niet meer gevraagd.

_{En weet je eigenlijk wel zeker dat je een uitnodiging krijgt voor de bruiloft?}

Je bent gewoon een chagrijnige toek, daarom willen ze je niet hebben.
Als het vantevoren al vaststaat dat je toch niet wil, is het logisch dat ze je ook niet vragen.

niet naar de bruiloft gaan is een statement ja, waarschijnlijk heb je die statement al eerder gemaakt....want door zulke dingen gaan mensen je niet meer uitnodigen!

Van wie hoorde je trouwens over dat vrijgezellenfeest?

quote:

Op zondag 11 juni 2006 17:06 schreef Viking84 het volgende:
Oh ja, hoe kan ik iets van me laten horen als ik niet eens wéét van een vrijgezellenfeestje?

ze bedoelen dat je waarschijnlijk eerder al een boel uitnodigingen hebt afgewezen, en je gaf al aan dat je ook hierin niet zo'n zin zou hebben gehad.

btw ik ken het gevoel
tip: gooi het roer eens om!

Mooi dat je wel voor de bruiloft bent uitgenodigd. Je kan het dan ook zien dat ze rekening met je houden. Dus er zit best een positiefe kant aan dus.

"Hey, een bal", leuk ga'k mee spelen"
"Nee, daar ging ik net mee spelen!!!!!!!!!!!"
"Maar jij zit net te kleuren toch??!!!"
Ja, maar NU wil ik met de bal spelen!!!!!!!!!!"

quote:

Op zondag 11 juni 2006 17:10 schreef Viking84 het volgende:

[..]

nou nee, niet bewust. Mijn broer laat het zelf zo vaak afweten bij een feestje, omdat 'ie andere prioriteiten heeft of op vakantie is oid, dus bij een verjaardagsfeestje valt het niet zo op dat deze of gene er niet bij is. Maar als er iemand mist op een bruiloft die er wel bij zou moeten zijn, valt dat wél op. Je mag er immers vanuit gaan dat mensen, zeker je naaste familie, bij de bruiloft aanwezig zullen zijn en als dat niet zo is, dan schort er iets aan. Dat weten zij ook dondersgoed.

Ja, en als jij dus niet komt zul jij daar raar op aangekeken worden. Een oom van mij was ook een keer weggegaan op een feest na 10 minuten, met de reden: was te beroerd om zijn auto 100m verderop te zetten. Niemand die dat verder boeit, hij word er alleen raar op aangekeken.

En verder, hun weten niet eens dat jij ervan baalt niet uitgenodigd te zijn dus zolang jij dat niet aangeeft hebben hun niks door, versturen hun jou netjes een uitnodiging waar jij vervolgens zondeer iets te zeggen niet opkomt dagen.. Dat zal lekker staan. _{+ economisch gezien is het erg dom, want weetje hoeveel drank er is op een bruiloftfeest?}

Oplodding voor je probeem: Geef aan dat je het jammer vind dat jij er niks vanaf wist, dan zullen ze er in het vervolg gewoon rekening mee houden en het je vertellen.

quote:

Op zondag 11 juni 2006 17:15 schreef Megumi het volgende:
Mooi dat je wel voor de bruiloft bent uitgenodigd. Je kan het dan ook zien dat ze rekening met je houden. Dus er zit best een positiefe kant aan dus.

Dan zal het dus wel aan het feit liggen dat jij en je schoonzus to be elkaar niet liggen.
Het is tenslotte haar feestje en dat vier je met mensen die je er graag bij wilt hebben. Niet met mensen die er voor de vorm bij zouden moeten zijn.

Je bent alleen maar aan het speculeren waarom je niet gevraagd bent en waarom je zus niets gezegd heeft. Je kunt het natuurlijk ook gewoon vragen. En zeggen dat je het jammer vind dat niemand iets tegen je heeft gezegd of je heeft gevraagd om mee te gaan. Maar er is nu niets meer aan te doen, dus om nou niet daar hun bruiloft te gaan is weer het andere uiterste.

Ook zonder het met woorden te zeggen kun je mensen heel goed duidelijk maken ze als een indringer te zien.

quote:

Op zondag 11 juni 2006 17:23 schreef Viking84 het volgende:

[..]

true. Ik zou het eens moeten vragen en moeten zeggen dat ik het niet leuk vind dat ze dat gedaan hebben. Probleem is dat ze dat zelf ook wel weten en er toch niets aan doen, want iedere keer zeggen ze wel: ja ik weet dat het niet leuk/aardig/netjes is, moet volgende keer beter bla bla bla.
Ik heb in de afgelopen tijd al geprobeerd om de verhoudingen een beetje recht te trekken. Ik vergat bijv altijd verjaardagen, dat je een cadeautje hoort mee te nemen, dat soort dingen. Dus ik had vaak niets bij me als ik ging, of ik moest weer op t laatste moment met iemand anders 'mee doen'. Dit jaar heb ik voor het eerst het cadeautje voor m'n moeder verzorgd, namens iedereen. Dat is al een hele verbetering: niet alleen heb ik een cadeautje, ik regel het ook nog eens namens iedereen. Dus ik vind zelf wel dat ik al op de goede weg ben.

Dan ben je ook zeker wel op de goede weg, maar probeer je dan op jezelf te richten. Laat de rest eerst maar voor wat het is en richt je op jezelf. Hoe jij je beter kunt voelen in dat soort situaties. En als hun niets willen doen aan de hele situatie, ja daar kun jij dan niets aan doen. Jij hebt je best gedaan op dat moment en hun willen dat blijkbaar niet. Probeer dit dan ook te accepteren.

quote:

Op zondag 11 juni 2006 17:27 schreef Viking84 het volgende:

dat zal wel ja.
Maar ik ben nu eenmaal niet zo sociaal, wat kan ik daar nou aan doen?! Ik voel me niet prettig in grote groepen en moet ik daar dan toch maar heen gaan om in m'n eentje zitten te kniezen? M'n vriend die vaak meegaat ervaart overigens hetzelfde. Hij wordt nooit bij het gesprek betrokken en het gekke is dat we bij zijn familie wél altijd gewoon als gelijke gespreksdeelnemers worden gezien.

Dan zijn we er toch?
Zo'n druk vrijgezellenfeest is toch niets voor jou. Waarom je dan uitnodigen als je toch afzegt omdat je geen zin hebt om daar in je eentje een beetje sociaalonvaardig te gaan zitten kniezen?
Om het principe?

Gewoon wel komen. Als is het alleen maar voor je broer natuurlijk.
En dan een cadeau of envelop meenemen waarop je schrijft: Voor de bruidegom.

Duidelijk statement lijkt me zo.

_{En om dan alleen je broer te feliciteren en je schoonzus comleet negeren, is mischien teveel van het goede.}

Misschein is de waarheid iets minder poetisch dan dat men er van te voren al van uit gaat dat je toch niet komt. Hoe rot het ook klinkt, misschien moet je schoonzus (a.s.) jou gewoon niet. Dan zouden de organisatoren van het feestje jou niet uitnodigen.
Anders is het voor de zusjes, die hadden best wel kunnen zeggen dat het feest er was. Als het je enig comfort geeft, ik baal er nu nog van dat ik mn familie WEL had uitgenodigd op mijn bruiloft, dus het 'familie' verhaal is niet altijd juist.
En als men het gooit op jouw pillen grberuik, dan is dat weer lekker respectloos en weet je vrij goed waar jij aan toe bent qua familie.
Ik wens je wel veel sterkte.

Is het niet slimmer dat gesprek face to face aan te gaan, in plaats van via brief of e-mail?

quote:

Op zondag 11 juni 2006 17:34 schreef Viking84 het volgende:
. Ik wil niet vergeten worden en ik heb wel de indruk dat men mij gewoon vergeet op één of andere manier. Ik ben blijkbaar zó afwezig als ik aanwezig ben dat men mijn aanwezigheid niet opmerkt. En dat is een ervaring die ik niemand toewens, want niemand wil vergeten of genegeerd worden.

Laat me raden: je wordt ZO overweldigd door een grote groep door elkaar pratende mensen, dat je helemaal niks meer verstaat. Bekend probleem. Je moet heel goed beseffen dat je alleen zelf iets aan je situatie kunt doen, anderen hebben nu eenmaal vaak niet in de gaten wanneer je iets wel of niet verstaat. En als je in een hoekje niks gaat zitten zeggen, dan kom je inderdaad niet erg sociaal over.
Verder is het zo dat je als dove/slechtorende nogal eens agressief of achterdochtig over kan komen, omdat je de intonatie van je stem niet helemaal onder controle hebt. Je komt al snel bozer over dan je zelf in de gaten hebt. Allemaal redenen waarom mensen weleens niet zo dol op je zouden kunnen zijn.
Ga eens op een (rustige!) manier met je schoonzus praten!

ging je wel met je schoonzus om?
en je zussen, zij wel/ook niet?

ik ben ook niet uitgenodigd destijds op het vrijgezellenfeestje van mijn schoonzus, eenvoudigweg omdat ik totaal niet met haar omging, en zij logischerwijze liever vriendinnen van jaar en dag om zich heen heeft op zo'n dag, dan plichtmatig een schoonzusje erbij te laten hangen.

kon me er nu niet bepaald druk om maken.
was ik nu close met haar geweest, of enigzins opgetrokken met haar van te voren al...

quote:

Op zondag 11 juni 2006 17:50 schreef Copycat het volgende:
Is het niet slimmer dat gesprek face to face aan te gaan, in plaats van via brief of e-mail?

TS is slechthorend, weet niet in hoeverre, maar gesprekken zijn dan redelijk vervelend.
Ik ben zelf ook slechthorend, en zo'n verhaal komt me maar al te bekend voor.
Vaak was het dan dat ik iets verkeerd verstond (kuthandicap) en dan raar reageerde waar mensen op den duur ook weer genoeg van krijgen.

Maargoed, ik denk dat wegblijven bij een bruiloft beetje heftig is. Ik bedoel, het is toch een bruiloft.

quote:

Op zondag 11 juni 2006 17:20 schreef Viking84 het volgende:
Hoe je het ook wendt of keert: het is kwetsend om niet uitgenodigd te worden, ook al heb je uitnodigingen in het verleden vaak afgewezen. Je mag er vanuit gaan dat je familie toch iets meer begrip toont en je toch niet links laat liggen.

Dat snap ik en ben ik ook volkomen met je eens.... Je mag inderdaad van je familie wel verwachten dat die je door en door kennen en daar wat meer begrip voor tonen.

quote:

Op zondag 11 juni 2006 17:20 schreef _Kimmie_ het volgende:
Je bent alleen maar aan het speculeren waarom je niet gevraagd bent en waarom je zus niets gezegd heeft. Je kunt het natuurlijk ook gewoon vragen. En zeggen dat je het jammer vind dat niemand iets tegen je heeft gezegd of je heeft gevraagd om mee te gaan.

En ik denk inderdaad dat je dit moet doen. Gewoon naar die schoonzus toelopen en om tekst en uitleg vragen (niet op een aanvallende manier!) maar je mag best weten waarom niet. Zeker omdat ze al je andere zussen wel heeft uitgenodigd...
En geen van die zussen heeft iets tegen je gezegd?

Tja, ik snap best dat je het vervelend vindt dat mensen geen rekening houden met je slechthorendheid. Een excollega van me is slechthorend en sommige mensen hadden daar problemen mee en anderen niet. Mij interesseert het geen ene moer, dan praat iemand maar een beetje hard of moet ik iets maar herhalen, jammer dan. Aan de andere kant werden sommige mensen wel boos en die gingen dan domme opmerkingen maken (tot aan "ben je doof of zo" toe ). Maar ja, hoe dan ook, je kan er niks aan doen en die mensen blijven er ook.

Wel denk ik dat je moet proberen om deze situatie los te zien van de rest. Je weet niet zeker waarom ze je niet uitgenodigd hebben. Als dat is omdat je altijd nee zegt, dan kun je dat lullig vinden, maar aan de andere kant: waarom moet je dan die uitnodiging hebben als je 'm toch gaat afwijzen? Ik kan niet tegen zuivel, maar ik word echt niet boos als mensen mij geen toetje aanbieden na het eten of me geen taart geven op een verjaardag. Het zij zo. Misschien proberen ze je juist wel te helpen door je geen dingen voor je neus te houden die je niet kunt doen, en bedoelen ze het dus niet zo slecht als jij denkt.

Als ze verder weinig aandacht aan je besteden, misschien weten ze dan wel gewoon niet hoe ze om moeten gaan met jouw slechthorendheid. En da's vervelend voor jou, maar jij bent de enige die duidelijk kan maken wat je wanneer wel en niet wilt of kunt, dus dat zul je dan maar moeten doen. Als je stil in een hoekje gaat zitten als mensen proberen met je te praten of als mensen het opgeven, kunnen zij daar in principe niets aan doen.

Je zult je er uiteindelijk toch bij neer moeten leggen dat je misschien niet de meest begripvolle omgeving hebt en dat je ofwel duidelijk moet maken wat je wilt, ofwel bepaalde dingen aan je voorbij moet laten gaan en andere dingen gaan doen die je wel kunt en leuk vindt.

quote:

Op zondag 11 juni 2006 18:23 schreef Empathologica het volgende:

TS is slechthorend, weet niet in hoeverre, maar gesprekken zijn dan redelijk vervelend.

Dat begreep ik, maar ik denk dat voor zo'n issue e-mail een te multi-interpreteerbaar medium is. Je zegt A, maar het komt over als B. Je mist tenslotte toch de gehele non-verbale communicatie.
Zelf hanteer ik het principe e-mail alleen maar voor goed nieuws gesprekken te gebruiken.

Daar heb je wel gelijk in ja. E-mail kan inderdaad verkeerd overkomen.
Wel lastige situatie, zoals anderen ook zeggen met schoonzus praten op een rustige plek ofzo.
Hoop wel dat het snel beetje opgelost wordt zonder al te veel problemen.

heb je ze al verteld hoe het op jou overkomt? misschien willen ze je alleen maar ontzien.

quote:

Op zondag 11 juni 2006 18:43 schreef Copycat het volgende:

[..]

Dat begreep ik, maar ik denk dat voor zo'n issue e-mail een te multi-interpreteerbaar medium is. Je zegt A, maar het komt over als B. Je mist tenslotte toch de gehele non-verbale communicatie.
Zelf hanteer ik het principe e-mail alleen maar voor goed nieuws gesprekken te gebruiken.

Vergis je niet: als een slechthorende A zegt, dan kan het op een ander nog steeds overkomen als zijnde B!

quote:

Op zondag 11 juni 2006 19:17 schreef Thisbe het volgende:
Vergis je niet: als een slechthorende A zegt, dan kan het op een ander nog steeds overkomen als zijnde B!

Ik mag hopelijk toch aannemen dat haar broer en zussen TS inmiddels zo goed kennen, dat ze haar intonatie ook kunnen interpreteren?
Hoe dan ook ben ik ervan overtuigd dat middels mail je de boel alleen maar verder op de spits drijft, deels ook afgaande op de poststijl van TS op FOK! .

Die schoonzus zelf heeft het vrijgezellenfeestje als het goed is niet geregeld, dus het is maar de vraag of zij verantwoordelijk is voor het níet uitnodigen. Zeker omdat je familie bent en jij dus waarschijnlijk wel bekend bent bij degene die het wél heeft georganiseerd...

quote:

Op zondag 11 juni 2006 19:17 schreef Thisbe het volgende:

[..]

Vergis je niet: als een slechthorende A zegt, dan kan het op een ander nog steeds overkomen als zijnde B!

Daar heb je groot gelijk in. Maar veel mensen vergeten het ook. Mijn ouders vergeten het soms ook nog wel is na 8 jaar.
Beste zal toch zijn, keer op een rustige plek afspreken en van te voren goed zeggen aangeven van dat niet alles even goed over kan komen, ook doordat intonaties anders klinken en slechthorenden vaak dingen verkeerd opvatten.