Hij en ik.

quote:

op zaterdag 3 juni 2006 19:51 schreef milagro het volgende:

[..]

nee, en wat doe jij als je er 1 terugkrijgt.... laat me raden, je stuurt er weer één, en zo ben je binnen no time 5 smsjes (x2) verder

1 smsje per dag is niet veel, maar géén smsje is ook geen ramp toch, of moet jij echt iedere dag dat je hem niet ziet wat van hem horen?

ben je wel druk genoeg met je eigen leventje?
ms richt je je teveel op hem/jullie, en niet genoeg meer op vencodark.

quote:

op zaterdag 3 juni 2006 19:57 schreef tranceptor het volgende:

[..]

wat verschrikkelijk spontaan en leuk zeg om iedere dag maar weer verplicht iets te moeten sturen.
[..]

het is niet verplicht van mijn kant, ik doe dat met plezier, niet omdat ik persé wat terug moet.

misschien zegt hij het liever en gebruikt hij liever niet een medium zoals sms/msn/etc wat vaak alleen maar verwarring oogst[..]

dat is wel een goed punt, zou je gelijk in kunnen hebben, thx.

nou en? misschien heeft hij andere dingen te doen en wil hij je niet 24/7 bezighouden.[..]

ik krijg dan beetje de indruk dat hij geen behoefte heeft me te spreken of te vragen hoe het is. hij doet ict dus is veel met zn pc'tje bezig terwijl msn aanstaat. waarschijnlijk spreekt hij niemand aan.
hoeft zich ook niet 24/7 met me bezig te houden, dat vraag ik ook niet.

als jij hem dat steeds stuurt, ligt het initiatief steeds bij jou en heeft hij geen noodzaak het te doen.true, beetje een wisselwerking heeft dat.

je vraagt de hele tijd om bevestiging, dat verstikt aan de andere kant. laat het gewoon lekker gaan en heb een beetje vertrouwen. [b]jouw eigen onzekerheid/moeite in het loslaten of vertrouwen op de situatie zit je hier dwars.[/b]

quote:

op zaterdag 3 juni 2006 20:04 schreef -trinity- het volgende:

[..]

mnouja, zoals milagro al zegt, zo blijf je bezig. en dat je überhaupt iets terugverwacht... tja.. word je dan niet gek van het wachten enzo? ik zou er namelijk echt kriegel van worden als iemand steeds een smsje terugverwacht en steeds stuurt enzo... maar zo zit ik in elkaar.

quote:

op zaterdag 3 juni 2006 20:17 schreef tranceptor het volgende:

[..]

hang in there.

je moet gewoon ophouden met die aandachtsgeile onzekerheid van je, dit wordt contraproductief op den duur. hij is bij je en heeft iets met jou, hoeveel meer bevestiging heb je nog nodig?

quote:

op zaterdag 3 juni 2006 20:22 schreef milagro het volgende:
ik vind het een misgedachte, ja, om verplicht iedere dag wat van je te laten horen, als je niet samenwoont.

eens een dagje niets is toch geen ramp, 2 dagen niets ook niet, toch?
ik vind het wel fijn om iemand ook eens lekker te missen

als je nu 1 week niets hoort, okay, maar een dagje af en toe ertussen, gun die knul wat ademruimte, joh
ga gewoon lekker met je vriendinnen op pad, nodig ze uit, pak een hobbie op, ga met je moeder winkelen, sla je zusje, whatever , maar vul je dag eens op alsof je een single bent

je zegt zelf al ergens "soms heb je ook niets te melden aan de telefoon", zorg er eens voor dat je elkaar tijd gunt opdat je wat te melden hebt, maak wat mee, mis hem eens een keer écht, dus niet bellen, sms-en, msn-en voor een dag of ms wel 2 dagen.

quote:

op zaterdag 3 juni 2006 20:28 schreef tranceptor het volgende:

[..]

jij krijgt het nog zwaar in een lang huwelijk.

quote:

op zaterdag 3 juni 2006 20:32 schreef milagro het volgende:

[..]

je doet niets raars, hoor
ik herken het wel, dat gepieker en gepaniek, alleen toen ik jouw leeftijd had, was er geen internet, en waren er geen gsm's, dus dat scheelde al een hoop

nu ben je eigenlijk altijd bereikbaar, zelfs als je in bed ligt , heb je je gsm nog naast je liggen bij wijze van... dus er is zo gesms-t weer.

quote:

op zaterdag 3 juni 2006 20:55 schreef odin83 het volgende:
hier nog een mannelijk point of view voor je:
het is inderdaad zoals muus het zo subtiel omschrijft: mijn vriendin vraagt soms hoouuuuuuuu je nog van me? waarop ik dan altijd weer positief antwoord.
veel mannen zeggen niet zo vaak lieve dingen omdat ze er of niet aan denken of gewoon niet zoveel zin hebben om dat steeds maar te zeggen.
ik zie bij mezelf dat ik mijn liefde ook meer laat blijken door als ik bij haar slaap sochtends ontbijtjes op bed te maken, de afwas voor der te doen, haar katten een rotschop geef zodat ze stil zijn.. meer de gebarenkant dus.

quote:

op zaterdag 3 juni 2006 21:07 schreef milagro het volgende:
je moet niet zo vergelijken met wat anderen doen.
de ene man smst veel of belt veel, de andere niet, en zo ook vrouwen.
jij hebt toevallig iemand getroffen die niet zo'n beller is en ook niet zoveel smst
maar zolang hij geen weken niets van zich laat horen, is er toch niets aan de hand?


eerlijk gezegd zou ik kriegelig worden van iedere avond stipt een weltrusten smsje.... wat moet je ermee? "ja jij ook, schat , kus"
op zich lief, hoor, maar sla eens een avondje over , over liever 2, 3 avondjes

maar kun je dat niet, wil je dat niet, omdat je je ei kwijt wil, probeer dan te accepteren dat er niet altijd wat terugkomt (ms ziet hij het niet altijd tijdig, he, dat kan ook, en om dan een uur of 3 later of de volgende morgen te reageren is ook weer zo overbodig)

quote:

op zaterdag 3 juni 2006 21:48 schreef xennia het volgende:

[..]

je moet je relatie niet defineren aan de hand van relaties van anderen. iedere relatie is uniek en het is zaak een bepaald evenwicht te vinden waarbij beide partners in hun behoeftes worden voorzien.

quote:

op zaterdag 3 juni 2006 22:33 schreef modeliefje het volgende:
toevallig had ik het er laatst ook over met mijn vriend.
op het begin van onze relatie liet hij eigelijk ook nooit iets van zich horen.
hij is voor zijn werk veel in het buitenland en soms hoorde ik 2 dagen niks van hem ofzo.
maar nu bellen we echt iedere dag, heb ook een goedkoop nummer dus kan hem iedere dag bellen.
hij zei laatst ook dat hij het maar lomp van zichzelf vond om nooit iets van zich te laten horen.
en is blij me nu wel iedere dag te kunnen spreken.
verder mail ik hem wel ooit of stuur hem een sms en krijg er ook niet altijd reactie op. laatst zei ik het tegen hem. hij zei gewoon van; het moet geen verplichting worden om iets terug te sturen.
en daar geef ik hem eigelijk groot gelijk in. hij zei ook dat hij gewoon zo niet is. en ik ben juist wel heel erg zo. dus hebben we afgesproken dat ik wat minder word qua smsen en mailen en hij wat meer. werd ik vanmorgen wakker van een sms-geluid. had nooit verwacht dat het van hem zou zijn. maar blijkbaar wil hij er ook wel wat aan doen.

quote:

op woensdag 7 juni 2006 09:11 schreef sadisticembrace het volgende:
ja, ik ken dit wel. uit mijn ervaring leerde ik dat "als het er niet inzit", je het ook niet kunt verwachten. het enige wat het je oplevert is wederzijdse frustratie. je zou een gesprek met hem kunnen aangaan hierover. het gaat niet om dat mailtje of smsje, maar als jij behoefte hebt aan bevestiging, en hij kan je dat op ook geen andere manier geven die jou voldoende rust geeft, wordt het moeilijk. hij kan zichzelf ook niet gaan overvragen.

quote:

op woensdag 7 juni 2006 10:27 schreef mgerben het volgende:
dus ts gaat er van uit dat haar vriend de hele dag niets doet behalve aan haar denken. en dat-ie 's avonds niet kan slapen. en dat hij het heerlijk vindt als piep-piep-piep zijn gsm afgaat. want als hij dan jouw smsje leest wordt hij weer helemaal vervuld van heerlijke warmte.

nee, dat heb je mis. dat maak jij er nu van. ik verwacht dat niet, al maak ik misschien die indruk. jammer dat iemand door mijn posts een vertekend beeld van me heeft, daar heb ik niks aan.

welkom op de planeet aarde: hier gebeurt dat niet.
je vriend is gewoon met dingen bezig, en hij wordt op een gegeven moment gestoord van dat ge-sms.
het is daarbij totaal niet nodig voor hem om jou te smsen, want jij stuurt er al genoeg.
je bent bezig om je eigen onzekerheid bij hem neer te leggen.
lees je eigen posts nog eens door en kijk eens naar je opmerkingen als 'dat is toch normaal', 'het is normaal als...' en '1tje terug is toch niet teveel gevraagd'.
jij vindt dat. jij vindt dat dit-en-dat niet teveel gevraagd is voor jou vriend, en je gaat het hem aanrekenen als hij niet doet wat jij 'normaal' vindt.

hier staat het er wel allejezus negatief. zo erg is het allemaal niet zoals je denkt dat het is.
ik zeg ook helemaal niet dat ik gelijk heb of whatever. in mijn openingspost vraag ik juist of ik teveel van mijn vriend verwacht. ik hoef geen heel verhaal van jou wat ik allemaal doe o.i.d. want zo staan de zaken helemaal niet.

als er iets irritant is, zijn het wel onzekere mensen die het 'normaal' vinden dat hun vrienden hen contstant aan het bevestigen zijn, onder het motto 'dat is toch niet teveel moeite'.

brrrrrr... krijg er helemaal de rillingen van. je moet wel erg lief zijn dat hij er nog geen jeuk van krijgt.

[b]ik heb het al helemaal niet over constant bevestigen. maar af en toe een beetje mag toch wel? of is dat heel erg idioot?
trouwens, als je al de rillingen krijgt van dit, dan kan je wel barweinig hebben.
ook jij hebt helaas een vertekend beeld van me gekregen of je stelt je mijn gedrag wel heel overdreven en erg voor. whatever.

quote:

op woensdag 7 juni 2006 11:10 schreef liewec het volgende:

[..]

je moet oppassen met dit gedrag omdat dit juist kan veroorzaken wat je vreest. als ik een meisje zou hebben dat elke dag bevestiging nodig heeft dat ik haar leuk vind, ik zou er erg moe van worden en uiteindelijk waarschijnlijk openstaan voor een meisje dat lekker zelfverzekerd is en haar eigen leven leidt. ik wil je absoluut niet bang maken dat zoiets gebeurt, maar wel duidelijk maken dat je gedrag niet goed is binnen een relatie (volgens mij).

ik begrijp je goeie bedoeling. maar ik vraag echt niet om elke dag bevestiging. ik wil af en toe eens een complimentje o.i.d., veel meer vraag ik niet. hij zei zelf ook dat hij het op den duur vervelend vind om te horen dat ik weer zo onzeker ben (over ons). sindsdien hebben we het er niet meer over gehad omdat ik niet elk dingetje wil bespreken.
geloof me als ik zeg dat ik oppas hiermee. ik probeer wat zekerder te zijn en vooral niet aan hem te hangen, al lijkt dat nu zo.
maar ik vind wel, dat als ik me gewoon klote voel, ik dat moet kunnen zeggen. dat hoeft niet met hem te maken te hebben maar gewoon, alles. je moet toch met mekaar kunnen praten als je je klote voelt etc?

je gedrag heeft ook vrij weinig met je relatie te maken alswel met je algehele onzekerheid als persoon. het lijkt me wel zinnig om daar aan te werken, en om naar je vriend het vertrouwen uit te spreken dát het goed zit, maar dat je je soms niet kunt beheersen in je drang naar bevestiging... maar dat je eraan werkt. als je dat zegt, krijg je gegarandeerd een hele lieve reactie

ja, dat gesprek van laatst ging daarover. het ging niet puur met hem over ons maar over waarom ik onzeker ben, dat dat ook buiten hem om is. dat ik daarom af en toe bevestiging nodig heb.
toen ik zei dat ik eraan werkte was hij ook geïnteresseerd hoe ik dat deed en dat dat goed voor me zou zijn.

maak er ook maar een spelletje van, zet hem maar een keer met een dikke knipoog de deur uit, onder het motto "ik moet aan m'n onafhankelijkheid werken", grote kans dat de volgende afspraak heftig is

maar misschien is dit meer mijn fantasie

quote:

op woensdag 7 juni 2006 09:54 schreef mr_belvedere het volgende:

[..]

de tering, elke dag weer sms'en. dat zou ik na een week helemaal zat zijn, ook al ben je nog zo lief.

quote:

op woensdag 7 juni 2006 23:32 schreef dickies het volgende:

[..]

nee hoor, doen wij ook wel eens. alleen smsen we niet als we die dag elkaar al gezien hebben ofzo. en het is niet standaard altijd. maar elkaar iedere dag spreken vind ik vrij normaal.

quote:

op woensdag 7 juni 2006 23:33 schreef goed_gek het volgende:
sms hem dan eens iets geils.

"ik lig net in bed maar kan niet slapen. ik moet de hele tijd aan je denken en daardoor word ik nat tussen mijn benen. ik ben zo geil dat ik er met gemak 3 vingers in kan laten glijden. oh was je maar hier bij mij"

quote:

op donderdag 8 juni 2006 00:26 schreef kitten. het volgende:
als mijn vriend en ik elkaar een dag niet spreken, sturen we altijd even een sms'je (inmiddels vijf maanden), en dat komt van beide kanten. maar wij zijn dan ook raar

quote:

op donderdag 8 juni 2006 08:18 schreef mgerben het volgende:

[..]

gelukkig maar toch?
[..]

hier vind ik dat je het bij hem neerlegt. je hebt je verlangen naar bevestiging niet opgegeven, en door het aan hem te vertellen zaai je zelf het bloembed van je eigen onzekerheid in (met vergeet-mij-nietjes).
je leidt jezelf gewoon naar teleurstellingen toe.
want: door het hem te vertellen ga je nl toch verwachten dat hij dit doet.
en als hij het niet doet ga je het hem toch verwijten. eerst inwendig, en daarna ook naar hem toe.
want het is toch een kleine moeite? en hij weet toch dat jij dit graag wil? dus kan hij dit toch wel doen?

ja, ik begrijp wat je bedoeld. jij ziet het als negatief dat ik het tegen hem gezegt heb, dat snap ik ook wel. maar ik vind, dat als ik me om welke reden dan ook, klote voel, ik dat tegen hem moet kunnen zeggen. ik kan wel doen alsof er niets aan de hand is. maar dat voelt ook niet prettig. ik heb het om 2 redenen tegen hem gezegt. 1. omdat ik indd. graag wilde dat hij me op zou beuren. dat als hij weet dat ik een beetje behoefte heb aan weleens bevestiging, hij daar misschien rekening mee zou houden. dat had ik gehoopt, niet vanuit gegaan. 2. omdat ik, voordat we wat hadden, ook mijn problemen met hem kon bespreken. hij deed dat ook met mij als hij onzeker was of whatever.
als je een relatie heb moet je met elkaar kunnen praten. en ook zeggen waarom je je ellendig voelt etc. het is niet mijn bedoelling hem rot of schuldig te laten voelen, nooit.

sorry voor de redelijk felle reactie een dagje geleden, maar ik heb gezien waar dit toe kan leiden.
ik heb een meid gekend die echt te vaak bedacht wat andere mensen wel niet spontaan voor haar hadden kunnen doen. en dan teleurgesteld werd omdat die mensen dat niet gedaan hadden.
denk je dat ze daar gelukkiger van werd? nee dus, ze werd keer op keer teleurgesteld omdat mensen niet elke dag vijf minuten vrijmaakten om te bedenken hoe ze haar konden verrassen.

ik snap je goede bedoeling nu maar je reactie was eerder indd. een beetje fel, maar das nu goed. iig, ik probeer echt mezelf een beetje te "herstellen"door niet teveel voor andere te denken. zoals je zelf zegt, wat iemand niet voor me kan doen etc. en wat ik zou doen in zijn geval.
zoals ik eerder als ergens heb gezegt. mijn denkwijze is vaak logisch, maar mijn gevoel zit vaak toch scheef. mijn gevoel en verstand zijn het niet met mekaar eens. dat klinkt misschien zweverig en raar, maar dat is het ook. ik probeer het echt. ik wil geen gedoe met mensen op die manier.

het was gewoon jammer om te zien hoe haar drang naar korte-termijn bevrediging haar eigen geluk in de weg stond. als ze het gewoon los had kunnen laten was ze een stuk gelukkiger geweest.

die houding begint met te vinden dat iemand anders wel iets voor jou kan doen; want het is zo'n kleine moeite.

ja klopt. ik vind/vond dat mijn vriend, nu hij weet dat ik een beetje bevestiging nodig heb af en toe, hij ook best die moeite kan nemen. als het andersom was geweest, zou ik dat ook doen. ik wil niemand onzeker laten voelen. is dat wel zo, dan ben ik bereid me aan te passen. moet natuurlijk wel binnen de grenzen blijven. maar snap je wat ik bedoel?

als je iets wilt, dan zijn er drie manieren om het gedaan te krijgen:
1. doe het zelf
2. huur iemand in om het voor je te doen
3. verbied je kinderen om het te doen

optie 4: hopen dat iemand het spontaan gaat doen is het pad naar teleurstelling.

quote:

op vrijdag 9 juni 2006 12:24 schreef sadisticembrace het volgende:
er zijn trouwens ook wel mannen die dagelijks smsen hoor.

maar het is ook een kwesite van je heel goed bij iemand voelen, ik heb niet elke dag een sms van mijn vriend nodig om te weten dat het goed zit. vroeger wel, bij anderen, typisch.

quote:

op zaterdag 10 juni 2006 09:17 schreef sadisticembrace het volgende:

[..]

uhuh, ik snap het. ik vind het trouwens behoorlijk kaal als je een relatie van een paar maanden hebt, en dan van dinsdag tot vrijdag niets hoort. zou niks voor mij zijn.

quote:

op zaterdag 10 juni 2006 14:02 schreef brandx het volgende:
mbt tot mij en mijn vriend:

ja het is denk ik vrouw-eigen om het meer en vaker in overduidelijke 'signalen' te laten blijken dat we aan de ander denken enz.

gekeken naar mjin vriend: hij is een man van weinig woorden (zoals de meesten ) als ik een sms stuur (zelden) krijg ik altijd een reactie van hem terug. een vreselijk niets zeggende, max, 5 woorden ofzo, maar ik weet dat dat voor hem heel veel is. ook de noodzaak voor hem om altijd zijn naam als afsluiting neer te zetten vind ik een mooie. voor mij stiekem nog belangrijker dan het bericht zelf.

zoasl ik zei: de meeste mannen zijn mannen van weinig woorden wat dit soort dingen betreft. dat ik veel voor hem beteken haal ik uit de dingetjes als wanneer ik hem bel op zijn werk (wat overigens alleen gebeurt als het echt moet, dus eens in de x maanden ofzo) vraag ik altijd 'stoor ik?' (ik kan per slot van rekening later terugbellen) hij zegt dan altijd nee hoor, jij nooit.

of, wanneer hij door het huis banjert (klust veel) en even langs mij heen loopt en dan een knipoog geeft. simpel, klein, maar wel helemaal voor mij. hij zal niet snel zeggen 'ik hou van jou'. ken maar weinig mannen die dat doen. dus waarom zou hij het wel moeten, omdat ik dat zo leuk zou vinden? onzin. en die keren dat hij het wel zegt, maakt het dus des te bijzonderder en mooier. man, dan word ik weer helemaal warm van binnen, is het gevoel van de verliefdheid weer helemaal als toen we elkaar net kenden. heerlijk.

oh, en ik moet bekennen, dat wanneer hij mij elke dag zou sms-en voor het slapen gaan, ik gek zou worden van hem pleur op man, ik probeer te slapen, nu weet ik het wel hoor! zou mijn reactie zijn

naja, zo werkt dat bij ons iig.

quote:

op zaterdag 10 juni 2006 16:44 schreef sadisticembrace het volgende:
ts, hoe vaak zie je je vriend eigenlijk?

quote:

op zaterdag 10 juni 2006 18:43 schreef sadisticembrace het volgende:

[..]

ok. ik vroeg het want kijk, als je elkaar elke dag of vijf keer in de week of zo ziet, dan zijn tekenen van waardering zoals sms of mail wat "minder belangrijk". maar als je elkaar twee keer in de week een avond ziet lijkt mij een sms of mail sturen niet zo moeilijk. en, dat geldt altijd, als je je gewoon puur in het contact met hem onzeker voelt, en verder niet (dus gewoon je eigen leven hebt en zo), lijkt het me wel belangrijk dat je hem dat zegt. niet met zoveel woorden (misschien heeft hij net als 90% van de fokers last van allergie wb onzekerheid), maar een sms is 1 minuut werk. hij hoeft niet te ik hou van je-en, maar gewoon, een smsje, dat moet niet zo moeilijk zijn. maar als hij niet weet dat jij dat wil (en soms is het ook niet duidelijk, zelfs niet als jij wel dagelijks smst), kan hij er ook geen rekening mee houden.

quote:

op woensdag 14 juni 2006 09:05 schreef milagro het volgende:

[..]

nou, zeg, dat deed ze dus wel, alleen als de andere partij al niet meer echt interesse heeft, kun je doen wat je wil, alles werkt alleen maar averechts.

en dat was dus hier blijkbaar het geval.

quote:

op woensdag 14 juni 2006 09:11 schreef milagro het volgende:

[..]

ja, maar we zijn niet allemaal hetzelfde, hè.
sommigen denken ms dan ze zich het inbeelden, die desinteresse, zoeken de fout bij zichzelf, worden onzeker, gaan zich krampachtig gedragen etc etc., willen die ander gewoon niet kwijt.

terwijl vaak de ander allang besloten heeft dat het over is, alleen heeft diegene nog niet het lef dat te zeggen, treurig , maar niet altijd onbegrijpelijk.

alleen het per msn uitmaken

quote:

op woensdag 14 juni 2006 09:18 schreef dickies het volgende:

[..]

ja, dat is zeker triest. en respectloos. zeker als ze al langer samen waren.

quote:

op woensdag 14 juni 2006 09:35 schreef milagro het volgende:

[..]

is ook allemaal logisch, toch, dat je je zo voelt? het is ook nogal wat, toch?

niet dat het enige troost biedt, maar stel dat hij je de dag na je verjaardag dit verteld had, was je net zo boos geweest, hoor, dat hij de hele dag zo toneel gespeeld had, en had je ws zijn kado terug in zijn gezicht gesmeten.

huil gewoon lekker uit, maar zorg ook dat je druk bezig blijft, en met iedere dag die verstrijkt, wordt hij een beetje minder belangrijk, echt.

quote:

op woensdag 14 juni 2006 09:56 schreef milagro het volgende:
word maar lekker boos, heb je ook alle recht toe, hij heeft dit gewoon niet netjes aangepakt.

maar weet je, al had hij dat wel gedaan, dan was het verdriet er niet minder om geweest, en was je ws net zo goed boos geweest.

ikzelf heb altijd veel aan boosheid inzake liefdesverdriet.
"verdomme, wie denkt hij wel dat hij is, zeg, klootzak, ik ga dus echt geen traan meer verspillen aan hem"
lukt natuurlijk niet altijd, maar het hielp wel de tijd enigzins minder depri door te komen

het is gewoon moeilijk, je zou hem bij wijze van spreken willen slaan gewoon, en tegelijkertijd willen vasthouden, omarmen

maar ik schud die gedachten dan gewoon letterlijk weg door te doen met het hoofd, en mezelf te dwingen op te staan en wat te gaan doen, winkelen, film kijken, vriendinnen charteren, moeder plagen, whatever.