Mogen we hieruit opmaken dat je je vriendin slaat als ze het eten niet om 18 uur op tafel heeft staan?quote:Op vrijdag 2 juni 2006 17:08 schreef bouncingvictor het volgende:
Ik merk ook in mijn huidige relatie dat deze werkwijze zorgt voor stabiliteit en wederzijds respect tussen mijn vriendin en mij.
Ik begrijp dat de ietwat radicale houding die ik in deze heb kan zorgen voor wat onbegrip, maar soms vraag ik me af of we in alle betutteling tegenwoordig niet te ver zijn doorgeschoten.quote:Op vrijdag 2 juni 2006 17:09 schreef Slarioux het volgende:
Geweld lost geen fuck op en het is een zwaktebod tegen je kind. Als je een peuter, kleuter of whatever al niet kan opvoeden zonder klappen uit te gaan delen, wat voor een fucking vader ben je dan?
In welke zin merk je dat?quote:Op vrijdag 2 juni 2006 17:20 schreef BobRooney het volgende:
Alleen ik merk nu sinds ik vader ben, dat het allemaal anders is, dan ik me had voorgesteld.
Mijn vriendin hebben ook over heel veel dingen gepraat, en nagedacht. Bijvoorbeeld met speelgoed, ik stelde me voor dat Riley alleen met speelgoed zou spelen, waar ze wat van zou leren enzo, mijn vriendin was het met me eens. Dus dat had ik gekocht op een gegeven moment, maar daar vind ze dus echt geen reet aan. Ze vindt het veel leuker om zich van de bank te laten vallenquote:
precies. er zijn veel meer manieren om een kind te straffen voor zijn gedrag dan gelijk uithalen. slaan symboliseert voor mij ook een onmacht om op een creatievere manier om te gaan met het ongewenste gedrag van je kind. daarnaast is het in de opvoeding belangrijk dat je het gewenste gedrag positief bekrachtigt. Heb je al met je vriendin verzonnen hoe je dat gaat doen, of stokt het bij jou bij klappen uitdelen? Als jij en je vriendin kinderen willen nemen zou ik me eerst eens verdiepen in dat soort pedagogische vraagstukken. Er valt veel van een kind te maken zonder klappen en zonder uren overleg met je 4-year-old. Jij en je vriendin lijken aan twee uitersten te staan, en niet door te hebben dat er een middenweg is, die misschien wel wat meer tijd kost voor jullie als ouder, maar veel beter zou kunnen zijn voor de ontwikkeling van het kind. En als je kinderen neemt, dan gaat hun positieve ontwikkeling boven vrijwel alles, da's jouw verantwoordelijkheid als ouder, imo.quote:Op vrijdag 2 juni 2006 17:35 schreef mgerben het volgende:
Ik ben het niet met jouw vriendin eens.
Tegen een peuter van 3 die een koekje heeft gepikt zeg je niet 'jantje ik moet eens met je praten' of 'we moeten eens afspraken maken'. Dat is flauwekul.
Maar... meppen is fout. Omdat je daarmee aan de peuter een volwassene laat zien die zichzelf niet in de hand heeft. Dat is een ontzettend slecht voorbeeld voor het kind.
Een beetje er tussenin. Het strafhoekje of strafminuten op de gang werken uitstekend omdat je daarmee heel duidelijk de peuter buitensluit van je genegenheid en liefde. Dat komt hard aan.
Dat gezegd hebbende: opzettelijk klieren: Tik.
Kun je uitleggen wat je daarmee bedoelt?quote:Op vrijdag 2 juni 2006 17:08 schreef bouncingvictor het volgende:
. Ik merk ook in mijn huidige relatie dat deze werkwijze zorgt voor stabiliteit en wederzijds respect tussen mijn vriendin en mij.
Soms helpt het zelfs niet om de beste vader ter wereld te zijn, terwijl je kind blijft klieren. Heb jij kinderen?quote:Op vrijdag 2 juni 2006 17:10 schreef Gripper het volgende:
Mogen we hieruit opmaken dat je je vriendin slaat als ze het eten niet om 18 uur op tafel heeft staan?
Want dan zul je vast een prima vader zijn hoor
Dat maakt me nieuwsgierig.quote:Op vrijdag 2 juni 2006 17:08 schreef bouncingvictor het volgende:
Mijn vriendin en ik worden 'een dagje ouder' (al is overdrijven ook een vak)
Het toebrengen van pijn (quote:Een corrigerende tik vind ik dan nog een zeer lichte methode. Ik ben van mening dat het toebrengen van pijn, zolang het kind er geen blijvende schade aan over houdt, toelaatbaar is mits in een vroeg stadium aangetoond wordt dat die methode werkt.
Je slaat je vriendin? Of ben je een kloon? Of interpreteer ik deze zin niet goed?quote:Op vrijdag 2 juni 2006 17:08 schreef bouncingvictor het volgende:
Ik merk ook in mijn huidige relatie dat deze werkwijze zorgt voor stabiliteit en wederzijds respect tussen mijn vriendin en mij.
't Lijkt me in dit opzicht wel handig.quote:Op vrijdag 2 juni 2006 19:03 schreef Hyperdude het volgende:
Papa's zijn streng en mama's zijn lief
Ik zie niet echt een probleem in enigszins verschillende manieren van opvoeden binnen een gezin. Als je op 1 lijn gaat zitten krijg je zo'n politiek correcte middle of the road opvoeding. Nog meer toekomstig Vinexvee![]()
Niet elke ervaring is goed. De gehele "opvoedervaring" die mijn pa me heeft bij gebracht (ook wel, het gebrek aan...) laat ik persoonlijk liever achterwege in de opvoeding van latere kinderen. Ik mag er misschien sterker door geworden zijn, het heeft me zo vaak pijn gedaan dat ik liever zie dat mijn kids op een andere manier sterk worden.quote:Op vrijdag 2 juni 2006 19:03 schreef Hyperdude het volgende:
Wel "geinig" hoe bijna iedereen hier over het "disciplinerende" wat TS noemt heen valt. Als ik het zo lees denkt ie er gewoon over na en probeert wat van zijn eigen ervaringen in te passen in de opvoeding van zijn kid(s).
Dat ben ik met je eens. Alleen denkt TS wel positief over zijn opvoeding, ook al gaan zijn opmerkingen over pijn doen mij te ver.quote:Op vrijdag 2 juni 2006 19:08 schreef innovative het volgende:
[..]
Niet elke ervaring is goed. De gehele "opvoedervaring" die mijn pa me heeft bij gebracht (ook wel, het gebrek aan...) laat ik persoonlijk liever achterwege in de opvoeding van latere kinderen. Ik mag er misschien sterker door geworden zijn, het heeft me zo vaak pijn gedaan dat ik liever zie dat mijn kids op een andere manier sterk worden.
Nieuwsgierig naar wat?quote:Op vrijdag 2 juni 2006 19:03 schreef Moonah het volgende:
[..]
Dat maakt me nieuwsgierig.
[..]
Het toebrengen van pijn () leidt wel degelijk tot blijvende schade. Jij bedoelt ws fysiek, maar ík bedoel emotioneel. Als je kind bang voor je is zal het wellicht naar je luisteren, maar is dat fnuikend voor een evenwichtige ontwikkeling.
De kunst is eerder in te grijpen (en opvoeden begint dus ook al heel vroeg). Slaan of andere lichamelijke pijn toebrengen is absoluut overbodig als je gewoon duidelijk en consequent (!!!) je grenzen aangeeft. Je moet het niet zo ver laten komen dat je respect gehoorzaamheid afdwingt met fysieke macht.
Om maar even een hypothetische knuppel in dit hoenderhok te gooien: Mocht je kind bij mij in de klas zitten en het komt mij ter oren dat jij je kind fysiek pijn doet als disciplinemaatregel, gegarandeerd dat ik daar melding van maak.
Voor iemand die zichzelf "warm" en "intelligent" noemt in z'n profiel, vind ik je een ongelofelijk harteloze zak... Psychische schade ontkennen, of in ieder geval komt het niet voor bij jouw kinderen. Tuurlijk, en jouw kinderen gaan vast ook geen homo worden, of kiezen voor een carriere in de kunst, of in ieder geval iets doen waar jíj een hekel aan hebt, alleen omdat het jóúw kinderen zijn?quote:Op vrijdag 2 juni 2006 19:18 schreef bouncingvictor het volgende:
[..]
Nieuwsgierig naar wat?
En ik geloof niet zo in 'emotionele schade', ik beschouw dit meer als een fabeltje of iets wat in ieder geval niet bij een kind van mij zou kunnen toeslaan, als ik nogmaals kijk naar mezelf en mijn ervaringen.
Je/u hebt gelijk in de bewering dat je consequent moet zijn in de opvoeding, daarom denken mijn vriendin en ik hier nu al uitgebreid over na voordat we ook nog maar gaan probéren om een kind te maken. Wie weet is er wel sprake van zo'n fundamenteel meningsverschil dat het voor ons niet verstandig is om een nieuw leven op de wereld te zetten. Maar in mijn ogen is consequent zijn met harde hand niet als vloeken in de kerk, het is aan mij om haar dit duidelijk te maken.
En op dat laatste ga ik niet uitgebreid in, maar niemand heeft het recht om zich te bemoeien met de manier waarop ik mijn kinderen opvoed. Ik bepaal wat ík een goede manier vind, ik bemoei me ook niet met al die verwende koters die me het bloed onder de nagels vandaan halen. Wat ik in elk geval niet wil is dat mijn kind zo wordt. Als een andere ouder zich daarmee gaat bemoeien, dan is hij/zij nog niet met me klaar.
Naar jullie leeftijden.quote:
Wil je werkelijk het beste voor je kind, verdiep je dan eens in ontwikkelingspsychologie. Ik zuig die emotionele schade niet uit mijn duim.quote:En ik geloof niet zo in 'emotionele schade', ik beschouw dit meer als een fabeltje of iets wat in ieder geval niet bij een kind van mij zou kunnen toeslaan, als ik nogmaals kijk naar mezelf en mijn ervaringen.
Ehm, je/u hoeft geen u te zeggen hoor.quote:Je/u hebt gelijk in de bewering dat je consequent moet zijn in de opvoeding, daarom denken mijn vriendin en ik hier nu al uitgebreid over na voordat we ook nog maar gaan probéren om een kind te maken.
Ik zou niet als ouder maar als leerkracht melding maken.quote:En op dat laatste ga ik niet uitgebreid in, maar niemand heeft het recht om zich te bemoeien met de manier waarop ik mijn kinderen opvoed. Ik bepaal wat ík een goede manier vind, ik bemoei me ook niet met al die verwende koters die me het bloed onder de nagels vandaan halen. Wat ik in elk geval niet wil is dat mijn kind zo wordt. Als een andere ouder zich daarmee gaat bemoeien, dan is hij/zij nog niet met me klaar.
Die heb je dan ook gekregen. Ga je er nog inhoudelijk op reageren? Of wil je weer alleen reacties die in je straatje passen?quote:Op vrijdag 2 juni 2006 19:44 schreef bouncingvictor het volgende:
Ik ben hier niet om persoonlijk aangevallen te worden, ik ben slechts benieuwd naar jullie visie op discipline.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |