FOK!forum / Forum-, Topic- en Userspellen / Maak samen een verhaal - Deel 1 (3 woorden)
Christiaanzondag 21 mei 2006 @ 22:17
Het is dus de bedoeling dat we samen een zo lang mogelijk verhaal gaan maken. Je mag 3, 4 of 5 woorden doen, kiezen aan het begin van het topic. In dit topic is het 3 woorden. Quote het verhaal tot nog toe en voeg dáár drie woorden aan toe. Ik begin

Jump, de kwieke...
the_disheaverzondag 21 mei 2006 @ 22:20
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:17 schreef --Christiaan-- het volgende:
Het is dus de bedoeling dat we samen een zo lang mogelijk verhaal gaan maken. Je mag 3, 4 of 5 woorden doen, kiezen aan het begin van het topic. In dit topic is het 3 woorden. Quote het verhaal tot nog toe en voeg dáár drie woorden aan toe. Ik begin

Jump, de kwieke...
maar niet erg ...
Arceezondag 21 mei 2006 @ 22:21
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:20 schreef the_disheaver het volgende:

[..]

maar niet erg ...
had niet door...
SilverBulletzondag 21 mei 2006 @ 22:21
te laat
Christiaanzondag 21 mei 2006 @ 22:21
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:20 schreef the_disheaver het volgende:

[..]

maar niet erg ...
Ik zei, quote de vorige en voeg er iets aan toe, zo dus

Jump, de kwieke maar niet erg
dWc_RuffRyderzondag 21 mei 2006 @ 22:22
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:21 schreef Arcee het volgende:

[..]

had niet door...
een simpel iets en alsnog een fout maken .
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:21 schreef --Christiaan-- het volgende:

[..]

Ik zei, quote de vorige en voeg er iets aan toe, zo dus

Jump, de kwieke maar niet erg
slimme belg, had
Christiaanzondag 21 mei 2006 @ 22:24
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:22 schreef dWc_RuffRyder het volgende:

[..]

een simpel iets en alsnog een fout maken .
[..]

slimme belg, had
QUOTE HET VORIGE .


Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot
the_disheaverzondag 21 mei 2006 @ 22:26
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:24 schreef --Christiaan-- het volgende:

[..]

QUOTE HET VORIGE .


Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot
rood land met
Dark_Killahzondag 21 mei 2006 @ 22:26
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot
rood land met allemaal vage mensen
Christiaanzondag 21 mei 2006 @ 22:27
te laat
Christiaanzondag 21 mei 2006 @ 22:27
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:26 schreef Dark_Killah het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot
rood land met allemaal vage mensen
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden
the_disheaverzondag 21 mei 2006 @ 22:27
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel
snellejellezondag 21 mei 2006 @ 22:28
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:27 schreef the_disheaver het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om
murpzondag 21 mei 2006 @ 22:28
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:27 schreef --Christiaan-- het volgende:

[..]

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden
godver steeds te laat...
Christiaanzondag 21 mei 2006 @ 22:28
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:28 schreef snellejelle het volgende:

[..]

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te
snellejellezondag 21 mei 2006 @ 22:29
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:28 schreef --Christiaan-- het volgende:

[..]

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare
the_disheaverzondag 21 mei 2006 @ 22:29
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit
dWc_RuffRyderzondag 21 mei 2006 @ 22:29
-te laat-
Christiaanzondag 21 mei 2006 @ 22:29
laat
dWc_RuffRyderzondag 21 mei 2006 @ 22:30
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:29 schreef --Christiaan-- het volgende:
laat
HOU JE BEK MAN.
Christiaanzondag 21 mei 2006 @ 22:30
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:29 schreef the_disheaver het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit
QUOTEN



Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte.
dWc_RuffRyderzondag 21 mei 2006 @ 22:30
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:30 schreef --Christiaan-- het volgende:

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk
the_disheaverzondag 21 mei 2006 @ 22:30
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:30 schreef dWc_RuffRyder het volgende:

[..]

HOU JE BEK MAN.
rustig... Hij was zelf te laat, en daarom zei ie 'laat'....
Palauzondag 21 mei 2006 @ 22:30
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:30 schreef --Christiaan-- het volgende:

[..]



Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de vlam
Christiaanzondag 21 mei 2006 @ 22:31
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:30 schreef dWc_RuffRyder het volgende:

[..]

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren
NiteSpeedzondag 21 mei 2006 @ 22:31
-deze shit gaat veel te snel-
dWc_RuffRyderzondag 21 mei 2006 @ 22:31
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:30 schreef the_disheaver het volgende:

[..]

rustig... Hij was zelf te laat, en daarom zei ie 'laat'....
Zie de posticon .
dWc_RuffRyderzondag 21 mei 2006 @ 22:32
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:31 schreef --Christiaan-- het volgende:

[..]

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen
the_disheaverzondag 21 mei 2006 @ 22:32
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:31 schreef dWc_RuffRyder het volgende:

[..]

Zie de posticon .
zie ik niet (only-text template)
Christiaanzondag 21 mei 2006 @ 22:32
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:32 schreef dWc_RuffRyder het volgende:

[..]

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met
the_disheaverzondag 21 mei 2006 @ 22:32
-telaat
MarkNMGNzondag 21 mei 2006 @ 22:34
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:32 schreef --Christiaan-- het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober
[..]
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte
the_disheaverzondag 21 mei 2006 @ 22:34
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die
Christiaanzondag 21 mei 2006 @ 22:35
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden.
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:34 schreef the_disheaver het volgende:
ump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die
MarkNMGNzondag 21 mei 2006 @ 22:35
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:35 schreef --Christiaan-- het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden.
[..]
J
ump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden
snellejellezondag 21 mei 2006 @ 22:36
Christiaanzondag 21 mei 2006 @ 22:36
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:35 schreef MarkNMGN het volgende:

[..]

J
ump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden hard rukten
the_disheaverzondag 21 mei 2006 @ 22:36
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:36 schreef --Christiaan-- het volgende:

[..]

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden hard rukten
2 woorden!
the_disheaverzondag 21 mei 2006 @ 22:37
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen
MarkNMGNzondag 21 mei 2006 @ 22:38
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:37 schreef the_disheaver het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig
Christiaanzondag 21 mei 2006 @ 22:38
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:36 schreef the_disheaver het volgende:

[..]

2 woorden!
Omdat hij er 4 deed
the_disheaverzondag 21 mei 2006 @ 22:39
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten
the_disheaverzondag 21 mei 2006 @ 22:40
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:38 schreef --Christiaan-- het volgende:

[..]

Omdat hij er 4 deed
Hoef jij het niet fout te doen
MarkNMGNzondag 21 mei 2006 @ 22:40
quote:
Op zondag 21 mei 2006 22:39 schreef the_disheaver het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de
the_disheaverzondag 21 mei 2006 @ 23:07
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa
MarkNMGNzondag 21 mei 2006 @ 23:12
quote:
Op zondag 21 mei 2006 23:07 schreef the_disheaver het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders
snellejellezondag 21 mei 2006 @ 23:17
quote:
Op zondag 21 mei 2006 23:12 schreef MarkNMGN het volgende:

[..]

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om
the_disheaverzondag 21 mei 2006 @ 23:20
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes
MarkNMGNzondag 21 mei 2006 @ 23:29
quote:
Op zondag 21 mei 2006 23:20 schreef the_disheaver het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 00:16
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden.
Tinkepinkmaandag 22 mei 2006 @ 12:39
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 12:50
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde
Tinkepinkmaandag 22 mei 2006 @ 12:54
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 12:54
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even
blrrrtmaandag 22 mei 2006 @ 13:00
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 13:01
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 13:02
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen
blrrrtmaandag 22 mei 2006 @ 13:02
-lama-
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 13:03
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 13:05
edit
blrrrtmaandag 22 mei 2006 @ 13:05
quote:
Op maandag 22 mei 2006 13:05 schreef Jaguarized het volgende:
blrrt, je hebt hem gewijzigd. :}
Ik was te laat...
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 13:06
quote:
Op maandag 22 mei 2006 13:05 schreef blrrrt het volgende:

[..]

Ik was te laat...
Ik heb die van mij ook al aangepast.
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 13:06
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante
blrrrtmaandag 22 mei 2006 @ 13:07
-damned!-
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 13:09
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen
Reza-imprezamaandag 22 mei 2006 @ 13:11
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken.
blrrrtmaandag 22 mei 2006 @ 13:12
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde


off: Ik was op tijd!
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 13:12
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 13:13
laat
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 13:14
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden
Reza-imprezamaandag 22 mei 2006 @ 13:14
te laat
blrrrtmaandag 22 mei 2006 @ 13:14
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 13:16
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel Dat bleek echter
blrrrtmaandag 22 mei 2006 @ 13:17
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 13:20
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij
blrrrtmaandag 22 mei 2006 @ 13:22
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord
Reza-imprezamaandag 22 mei 2006 @ 13:22
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 13:23

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 13:26
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
Reza-imprezamaandag 22 mei 2006 @ 13:27


Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 13:28



Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 13:28
laat
Reza-imprezamaandag 22 mei 2006 @ 13:28
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 13:29
mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel
Reza-imprezamaandag 22 mei 2006 @ 13:31
dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 13:52
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 13:54
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in
Tinkepinkmaandag 22 mei 2006 @ 13:59
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 14:01
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 14:01
te laat
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 14:01
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er
Reza-imprezamaandag 22 mei 2006 @ 14:16
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had
Memento-Morimaandag 22 mei 2006 @ 14:17
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 14:27
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te
Reza-imprezamaandag 22 mei 2006 @ 14:32



Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 14:34
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te
Reza-imprezamaandag 22 mei 2006 @ 14:37


Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 14:38
het gat dat te geforceerd trekken had?
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 14:42
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 14:46
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de
Reza-imprezamaandag 22 mei 2006 @ 14:46
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode
zag nu door
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 14:48
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 14:51

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 14:52

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te
Reza-imprezamaandag 22 mei 2006 @ 14:58
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 14:59
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool.
Reza-imprezamaandag 22 mei 2006 @ 15:00
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer
the_disheavermaandag 22 mei 2006 @ 15:02
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn
Reza-imprezamaandag 22 mei 2006 @ 15:03
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer
Jaguarizedmaandag 22 mei 2006 @ 15:06
te laat.
Christiaanmaandag 22 mei 2006 @ 17:37

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder
the_disheaverdinsdag 23 mei 2006 @ 01:10
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre
VASNDdinsdag 23 mei 2006 @ 01:49
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat
Reza-imprezadinsdag 23 mei 2006 @ 07:32
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme
Jaguarizeddinsdag 23 mei 2006 @ 07:33

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die
Reza-imprezadinsdag 23 mei 2006 @ 07:40
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog
the_disheaverdonderdag 25 mei 2006 @ 10:37
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De
J-netdonderdag 25 mei 2006 @ 14:08
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond
Smurfindonderdag 25 mei 2006 @ 14:16
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om
Jaguarizeddonderdag 25 mei 2006 @ 14:26
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd
boriszdonderdag 25 mei 2006 @ 17:33
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen
Smurfindonderdag 25 mei 2006 @ 19:45
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle
Tinkepinkdonderdag 25 mei 2006 @ 20:08
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden
boriszdonderdag 25 mei 2006 @ 20:11
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de
Tinkepinkdonderdag 25 mei 2006 @ 20:14


Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet
the_disheaverdonderdag 25 mei 2006 @ 23:03
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg.
Jaguarizeddonderdag 25 mei 2006 @ 23:05
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot
the_disheaverdonderdag 25 mei 2006 @ 23:06
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het
Jaguarizeddonderdag 25 mei 2006 @ 23:07
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad
the_disheaverdonderdag 25 mei 2006 @ 23:07
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden
Jaguarizeddonderdag 25 mei 2006 @ 23:11
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het
the_disheaverdonderdag 25 mei 2006 @ 23:19
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer
Christiaandonderdag 25 mei 2006 @ 23:48

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul
the_disheaverdonderdag 25 mei 2006 @ 23:50
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was
SlagerKorrelvrijdag 26 mei 2006 @ 00:12
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook
Jaguarizedvrijdag 26 mei 2006 @ 05:00

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte.
Christiaanvrijdag 26 mei 2006 @ 10:15
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap
marcitovrijdag 26 mei 2006 @ 10:17
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had
Christiaanvrijdag 26 mei 2006 @ 10:24
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die
Smurfinvrijdag 26 mei 2006 @ 12:24
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht
Reza-imprezavrijdag 26 mei 2006 @ 12:46


Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om
the_disheavervrijdag 26 mei 2006 @ 12:47
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in
SlagerKorrelvrijdag 26 mei 2006 @ 12:48
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat
Reza-imprezavrijdag 26 mei 2006 @ 12:53
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen
the_disheavervrijdag 26 mei 2006 @ 12:59
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven
Reza-imprezavrijdag 26 mei 2006 @ 13:16
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel
Christiaanvrijdag 26 mei 2006 @ 13:39

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg
SlagerKorrelvrijdag 26 mei 2006 @ 13:52
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk
Christiaanvrijdag 26 mei 2006 @ 13:54
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed
SlagerKorrelvrijdag 26 mei 2006 @ 14:08
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij
the_disheavervrijdag 26 mei 2006 @ 14:10
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen
boriszvrijdag 26 mei 2006 @ 16:01


Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werdt gedragen door
SlagerKorrelvrijdag 26 mei 2006 @ 16:13
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij
haakaapvrijdag 26 mei 2006 @ 16:38
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat
SlagerKorrelvrijdag 26 mei 2006 @ 17:13
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf
the_disheavervrijdag 26 mei 2006 @ 17:30
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op
SlagerKorrelzaterdag 27 mei 2006 @ 01:26
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette,
marcitozaterdag 27 mei 2006 @ 01:37
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers
boriszzaterdag 27 mei 2006 @ 01:39
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf
ParanoidEvzaterdag 27 mei 2006 @ 09:51
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast
Cavemaniazaterdag 27 mei 2006 @ 10:03
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte
Jaguarizedzaterdag 27 mei 2006 @ 10:08
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn
Christiaanzaterdag 27 mei 2006 @ 10:08
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk
Cavemaniazaterdag 27 mei 2006 @ 10:09
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten
Jaguarizedzaterdag 27 mei 2006 @ 10:10
Christiaanzaterdag 27 mei 2006 @ 10:12
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd
Jaguarizedzaterdag 27 mei 2006 @ 10:17
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy.
Cavemaniazaterdag 27 mei 2006 @ 10:22
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging
Jaguarizedzaterdag 27 mei 2006 @ 10:24

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de
Cavemaniazaterdag 27 mei 2006 @ 10:25


Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel
Jaguarizedzaterdag 27 mei 2006 @ 10:32
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle
Cavemaniazaterdag 27 mei 2006 @ 10:34
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om
Jaguarizedzaterdag 27 mei 2006 @ 11:08

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te
Cavemaniazaterdag 27 mei 2006 @ 14:30


Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn
Jumpzaterdag 27 mei 2006 @ 16:43
Ojee, een topic over mij
BlueCurlzaterdag 27 mei 2006 @ 16:52
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote
Cavemaniazaterdag 27 mei 2006 @ 20:31
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de
ki_kizaterdag 27 mei 2006 @ 21:01
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker
J-netzaterdag 27 mei 2006 @ 21:07
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het
inkie1010zaterdag 27 mei 2006 @ 21:10
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de
ki_kizaterdag 27 mei 2006 @ 21:46
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn
inkie1010zaterdag 27 mei 2006 @ 21:48
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er
ki_kizaterdag 27 mei 2006 @ 22:34
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die
SlagerKorrelzaterdag 27 mei 2006 @ 22:43
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel
ki_kizaterdag 27 mei 2006 @ 22:46
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij
inkie1010zaterdag 27 mei 2006 @ 22:54
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in
SlagerKorrelzaterdag 27 mei 2006 @ 23:04
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde
SQzondag 28 mei 2006 @ 01:19
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde
ki_kizondag 28 mei 2006 @ 01:47
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het
VASNDzondag 28 mei 2006 @ 01:49

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer
Cavemaniazondag 28 mei 2006 @ 07:58
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe....
boriszzondag 28 mei 2006 @ 08:05



Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt
Cavemaniazondag 28 mei 2006 @ 08:19
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen
boriszzondag 28 mei 2006 @ 08:22
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als
Cavemaniazondag 28 mei 2006 @ 08:31

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat
boriszzondag 28 mei 2006 @ 08:45
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM
Cavemaniazondag 28 mei 2006 @ 08:48
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers
boriszzondag 28 mei 2006 @ 08:56
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM doore speakers wordt geblazen. Gargamel
Cavemaniazondag 28 mei 2006 @ 08:58
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van
SQzondag 28 mei 2006 @ 11:17
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus
SlagerKorrelzondag 28 mei 2006 @ 11:57
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest
B_BOYzondag 28 mei 2006 @ 12:00
doormidden gebroken worden.
SQzondag 28 mei 2006 @ 12:16
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel
SlagerKorrelzondag 28 mei 2006 @ 13:44
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel
SQzondag 28 mei 2006 @ 13:59
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje
ki_kizondag 28 mei 2006 @ 15:39
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd
Cavemaniazondag 28 mei 2006 @ 17:25
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen
ki_kizondag 28 mei 2006 @ 20:25
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere
SlagerKorrelzondag 28 mei 2006 @ 21:59
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door
ki_kizondag 28 mei 2006 @ 23:15
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die
koeimaandag 29 mei 2006 @ 00:25
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn
SlagerKorrelmaandag 29 mei 2006 @ 00:49
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen
izzowmaandag 29 mei 2006 @ 09:48
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de
SlagerKorrelmaandag 29 mei 2006 @ 12:10
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest
ki_kimaandag 29 mei 2006 @ 16:48
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij
izzowmaandag 29 mei 2006 @ 17:06
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor
Cavemaniamaandag 29 mei 2006 @ 21:07
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle
Christiaanmaandag 29 mei 2006 @ 21:20

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die
J-netmaandag 29 mei 2006 @ 21:24
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever
SlagerKorreldinsdag 30 mei 2006 @ 00:20
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als
Woutervndinsdag 30 mei 2006 @ 12:42
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn
SlagerKorreldinsdag 30 mei 2006 @ 13:02
schever dan,
aanwees als...
Zhenardinsdag 30 mei 2006 @ 13:15
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn vinger onder een
izzowdinsdag 30 mei 2006 @ 13:20
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn
Zhenardinsdag 30 mei 2006 @ 13:22
ki_kidinsdag 30 mei 2006 @ 14:09
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen.
SlagerKorreldinsdag 30 mei 2006 @ 15:00
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Zhenardinsdag 30 mei 2006 @ 18:08
Mijn aanvulling is gewoon genegeerd

Stom spel
ki_kidinsdag 30 mei 2006 @ 23:25
quote:
Op dinsdag 30 mei 2006 18:08 schreef Zhenar het volgende:
Mijn aanvulling is gewoon genegeerd

Stom spel
had het helemaal niet gelezen eigenlijk

aah probeer het gewoon nog eens, spelletjes zijn leuk
ki_kidinsdag 30 mei 2006 @ 23:26
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij
Black_Ninjadinsdag 30 mei 2006 @ 23:28
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met
izzowdinsdag 30 mei 2006 @ 23:51
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder
SlagerKorreldinsdag 30 mei 2006 @ 23:58
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers

Even een witregeltje voor de leesbaarheid hoor
izzowwoensdag 31 mei 2006 @ 00:02
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en


OFFTOPIC
quote:
Even een witregeltje voor de leesbaarheid hoor
woow super relaxt man
ki_kiwoensdag 31 mei 2006 @ 10:23
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten
Denzil-Muffinwoensdag 31 mei 2006 @ 11:21
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten daarna ging ze
Woutervnwoensdag 31 mei 2006 @ 11:25
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten daarna ging ze met haar moeder
ki_kiwoensdag 31 mei 2006 @ 12:24
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen.
izzowwoensdag 31 mei 2006 @ 13:08
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders
SlagerKorrelwoensdag 31 mei 2006 @ 15:23
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet
Cavemaniawoensdag 31 mei 2006 @ 19:53
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om
izzowdonderdag 1 juni 2006 @ 18:41
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen
SlagerKorrelzaterdag 3 juni 2006 @ 01:00
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten
Christiaanzondag 4 juni 2006 @ 09:09

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten werd zij dan
Martijn_77zondag 4 juni 2006 @ 11:43
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek
boriszzondag 4 juni 2006 @ 18:58
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets
SlagerKorrelmaandag 5 juni 2006 @ 01:42
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul
AlttCdinsdag 6 juni 2006 @ 01:26
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven
dennistdwoensdag 7 juni 2006 @ 01:01
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen
Brunettevrijdag 9 juni 2006 @ 03:20
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al
Black_Ninjavrijdag 9 juni 2006 @ 18:50
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was.
koeivrijdag 9 juni 2006 @ 23:34
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later
Brunettevrijdag 9 juni 2006 @ 23:52
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed
boriszmaandag 19 juni 2006 @ 07:28
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes
glremmezondag 2 juli 2006 @ 01:37
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een
boriszzondag 2 juli 2006 @ 08:24
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het
buzzermaandag 3 juli 2006 @ 09:31
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van
Wer-Al_Zwowedinsdag 4 juli 2006 @ 20:26
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje.
BlueCurlvrijdag 7 juli 2006 @ 21:28
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er
gnazaterdag 8 juli 2006 @ 20:10
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer,
Spuuglokjezaterdag 8 juli 2006 @ 20:36
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank
gnamaandag 10 juli 2006 @ 00:43
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante
Wer-Al_Zwowemaandag 10 juli 2006 @ 23:46
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor
buzzerdinsdag 11 juli 2006 @ 14:39
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht
TripleBeedinsdag 11 juli 2006 @ 14:45
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de
gnadinsdag 11 juli 2006 @ 19:52
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het
buzzervrijdag 14 juli 2006 @ 12:17
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om,
boriszvrijdag 14 juli 2006 @ 13:51
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met
Wer-Al_Zwowedinsdag 18 juli 2006 @ 00:43
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat
boriszdinsdag 18 juli 2006 @ 00:44
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol
Wer-Al_Zwowedinsdag 18 juli 2006 @ 00:46
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote
gnawoensdag 19 juli 2006 @ 21:54
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de
Wer-Al_Zwowewoensdag 19 juli 2006 @ 22:49
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die
koeidonderdag 20 juli 2006 @ 00:22
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet
Wer-Al_Zwowedonderdag 20 juli 2006 @ 13:48
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw
-Strawberry-donderdag 20 juli 2006 @ 14:36
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus
murpdonderdag 20 juli 2006 @ 15:26
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik
Wer-Al_Zwowevrijdag 21 juli 2006 @ 18:43
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes
Asskicker14maandag 24 juli 2006 @ 16:02
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten
-Strawberry-maandag 24 juli 2006 @ 19:58
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van
Wer-Al_Zwowemaandag 24 juli 2006 @ 22:51
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die
koeidinsdag 25 juli 2006 @ 00:28
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren
Christiaandinsdag 25 juli 2006 @ 00:40
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan
Asskicker14dinsdag 25 juli 2006 @ 19:19
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist
-Strawberry-zaterdag 29 juli 2006 @ 11:31
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig
ki_kiwoensdag 2 augustus 2006 @ 14:13
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn.
-Strawberry-donderdag 3 augustus 2006 @ 09:55
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn
Gitaartovenaardonderdag 3 augustus 2006 @ 12:32
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil
Sneverdonderdag 3 augustus 2006 @ 16:26
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer
Christiaandonderdag 3 augustus 2006 @ 16:36
Dat dit topic nog bestaat

Usericon van Snever
Deze gebruiker heeft een MSN-adres in het profiel vermeld staan.

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van
-Strawberry-vrijdag 4 augustus 2006 @ 09:26

Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van saai en onopwindend
Reza-imprezadonderdag 17 augustus 2006 @ 11:03
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van saai en onopwindend, heftig ejaculerend bonkt
Wereldmandonderdag 17 augustus 2006 @ 22:41
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.

De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.

Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van saai en onopwindend, heftig ejaculerend bonkt de zwaarbehaarde Jump