Christiaan | zondag 21 mei 2006 @ 22:17 |
Het is dus de bedoeling dat we samen een zo lang mogelijk verhaal gaan maken. Je mag 3, 4 of 5 woorden doen, kiezen aan het begin van het topic. In dit topic is het 3 woorden. Quote het verhaal tot nog toe en voeg dáár drie woorden aan toe. Ik begin Jump, de kwieke... | |
the_disheaver | zondag 21 mei 2006 @ 22:20 |
quote:maar niet erg ... | |
Arcee | zondag 21 mei 2006 @ 22:21 |
quote:had niet door... | |
SilverBullet | zondag 21 mei 2006 @ 22:21 |
te laat ![]() | |
Christiaan | zondag 21 mei 2006 @ 22:21 |
quote:Ik zei, quote de vorige en voeg er iets aan toe, zo dus Jump, de kwieke maar niet erg | |
dWc_RuffRyder | zondag 21 mei 2006 @ 22:22 |
quote:Zó een simpel iets en alsnog een fout maken ![]() quote:slimme belg, had | |
Christiaan | zondag 21 mei 2006 @ 22:24 |
quote:QUOTE HET VORIGE ![]() Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot | |
the_disheaver | zondag 21 mei 2006 @ 22:26 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met | |
Dark_Killah | zondag 21 mei 2006 @ 22:26 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen | |
Christiaan | zondag 21 mei 2006 @ 22:27 |
te laat | |
Christiaan | zondag 21 mei 2006 @ 22:27 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden | |
the_disheaver | zondag 21 mei 2006 @ 22:27 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel | |
snellejelle | zondag 21 mei 2006 @ 22:28 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om | |
murp | zondag 21 mei 2006 @ 22:28 |
quote:godver steeds te laat... | |
Christiaan | zondag 21 mei 2006 @ 22:28 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te | |
snellejelle | zondag 21 mei 2006 @ 22:29 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare | |
the_disheaver | zondag 21 mei 2006 @ 22:29 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit | |
dWc_RuffRyder | zondag 21 mei 2006 @ 22:29 |
-te laat- | |
Christiaan | zondag 21 mei 2006 @ 22:29 |
laat | |
dWc_RuffRyder | zondag 21 mei 2006 @ 22:30 |
quote:HOU JE BEK MAN. | |
Christiaan | zondag 21 mei 2006 @ 22:30 |
quote:QUOTEN Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte. | |
dWc_RuffRyder | zondag 21 mei 2006 @ 22:30 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk | |
the_disheaver | zondag 21 mei 2006 @ 22:30 |
quote:rustig... Hij was zelf te laat, en daarom zei ie 'laat'.... ![]() | |
Palau | zondag 21 mei 2006 @ 22:30 |
quote: | |
Christiaan | zondag 21 mei 2006 @ 22:31 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren | |
NiteSpeed | zondag 21 mei 2006 @ 22:31 |
-deze shit gaat veel te snel- | |
dWc_RuffRyder | zondag 21 mei 2006 @ 22:31 |
quote:Zie de posticon ![]() | |
dWc_RuffRyder | zondag 21 mei 2006 @ 22:32 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen | |
the_disheaver | zondag 21 mei 2006 @ 22:32 |
quote:zie ik niet ![]() | |
Christiaan | zondag 21 mei 2006 @ 22:32 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte oberquote: | |
the_disheaver | zondag 21 mei 2006 @ 22:32 |
-telaat | |
MarkNMGN | zondag 21 mei 2006 @ 22:34 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte | |
the_disheaver | zondag 21 mei 2006 @ 22:34 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die | |
Christiaan | zondag 21 mei 2006 @ 22:35 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden.quote: | |
MarkNMGN | zondag 21 mei 2006 @ 22:35 |
quote:J ump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden | |
snellejelle | zondag 21 mei 2006 @ 22:36 |
![]() | |
Christiaan | zondag 21 mei 2006 @ 22:36 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden hard rukten | |
the_disheaver | zondag 21 mei 2006 @ 22:36 |
quote:2 woorden! | |
the_disheaver | zondag 21 mei 2006 @ 22:37 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen | |
MarkNMGN | zondag 21 mei 2006 @ 22:38 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig | |
Christiaan | zondag 21 mei 2006 @ 22:38 |
quote:Omdat hij er 4 deed | |
the_disheaver | zondag 21 mei 2006 @ 22:39 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten | |
the_disheaver | zondag 21 mei 2006 @ 22:40 |
quote:Hoef jij het niet fout te doen ![]() | |
MarkNMGN | zondag 21 mei 2006 @ 22:40 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de | |
the_disheaver | zondag 21 mei 2006 @ 23:07 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa | |
MarkNMGN | zondag 21 mei 2006 @ 23:12 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders | |
snellejelle | zondag 21 mei 2006 @ 23:17 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om | |
the_disheaver | zondag 21 mei 2006 @ 23:20 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes | |
MarkNMGN | zondag 21 mei 2006 @ 23:29 |
quote:Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 00:16 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. | |
Tinkepink | maandag 22 mei 2006 @ 12:39 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 12:50 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde | |
Tinkepink | maandag 22 mei 2006 @ 12:54 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 12:54 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even | |
blrrrt | maandag 22 mei 2006 @ 13:00 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 13:01 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 13:02 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen | |
blrrrt | maandag 22 mei 2006 @ 13:02 |
-lama- | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 13:03 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 13:05 |
edit | |
blrrrt | maandag 22 mei 2006 @ 13:05 |
quote:Ik was te laat... ![]() | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 13:06 |
quote:Ik heb die van mij ook al aangepast. ![]() | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 13:06 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante | |
blrrrt | maandag 22 mei 2006 @ 13:07 |
-damned!- | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 13:09 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen | |
Reza-impreza | maandag 22 mei 2006 @ 13:11 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. | |
blrrrt | maandag 22 mei 2006 @ 13:12 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde off: Ik was op tijd! ![]() | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 13:12 |
![]() | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 13:13 |
laat | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 13:14 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden | |
Reza-impreza | maandag 22 mei 2006 @ 13:14 |
te laat | |
blrrrt | maandag 22 mei 2006 @ 13:14 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 13:16 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel Dat bleek echter | |
blrrrt | maandag 22 mei 2006 @ 13:17 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 13:20 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij | |
blrrrt | maandag 22 mei 2006 @ 13:22 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord | |
Reza-impreza | maandag 22 mei 2006 @ 13:22 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 13:23 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 13:26 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. | |
Reza-impreza | maandag 22 mei 2006 @ 13:27 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 13:28 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 13:28 |
laat | |
Reza-impreza | maandag 22 mei 2006 @ 13:28 |
![]() | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 13:29 |
mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel | |
Reza-impreza | maandag 22 mei 2006 @ 13:31 |
dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 13:52 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 13:54 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in | |
Tinkepink | maandag 22 mei 2006 @ 13:59 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 14:01 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 14:01 |
te laat | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 14:01 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er | |
Reza-impreza | maandag 22 mei 2006 @ 14:16 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had | |
Memento-Mori | maandag 22 mei 2006 @ 14:17 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 14:27 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te | |
Reza-impreza | maandag 22 mei 2006 @ 14:32 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 14:34 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te | |
Reza-impreza | maandag 22 mei 2006 @ 14:37 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 14:38 |
het gat dat te geforceerd trekken had? ![]() | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 14:42 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 14:46 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de | |
Reza-impreza | maandag 22 mei 2006 @ 14:46 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode zag nu door | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 14:48 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 14:51 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 14:52 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te | |
Reza-impreza | maandag 22 mei 2006 @ 14:58 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 14:59 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. | |
Reza-impreza | maandag 22 mei 2006 @ 15:00 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer | |
the_disheaver | maandag 22 mei 2006 @ 15:02 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn | |
Reza-impreza | maandag 22 mei 2006 @ 15:03 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer | |
Jaguarized | maandag 22 mei 2006 @ 15:06 |
te laat. ![]() | |
Christiaan | maandag 22 mei 2006 @ 17:37 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder | |
the_disheaver | dinsdag 23 mei 2006 @ 01:10 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre | |
VASND | dinsdag 23 mei 2006 @ 01:49 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat | |
Reza-impreza | dinsdag 23 mei 2006 @ 07:32 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme | |
Jaguarized | dinsdag 23 mei 2006 @ 07:33 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die | |
Reza-impreza | dinsdag 23 mei 2006 @ 07:40 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog | |
the_disheaver | donderdag 25 mei 2006 @ 10:37 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De | |
J-net | donderdag 25 mei 2006 @ 14:08 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond | |
Smurfin | donderdag 25 mei 2006 @ 14:16 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om | |
Jaguarized | donderdag 25 mei 2006 @ 14:26 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd | |
borisz | donderdag 25 mei 2006 @ 17:33 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen | |
Smurfin | donderdag 25 mei 2006 @ 19:45 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle | |
Tinkepink | donderdag 25 mei 2006 @ 20:08 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden | |
borisz | donderdag 25 mei 2006 @ 20:11 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de | |
Tinkepink | donderdag 25 mei 2006 @ 20:14 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet | |
the_disheaver | donderdag 25 mei 2006 @ 23:03 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. | |
Jaguarized | donderdag 25 mei 2006 @ 23:05 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot | |
the_disheaver | donderdag 25 mei 2006 @ 23:06 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het | |
Jaguarized | donderdag 25 mei 2006 @ 23:07 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad | |
the_disheaver | donderdag 25 mei 2006 @ 23:07 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden | |
Jaguarized | donderdag 25 mei 2006 @ 23:11 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het | |
the_disheaver | donderdag 25 mei 2006 @ 23:19 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer | |
Christiaan | donderdag 25 mei 2006 @ 23:48 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul | |
the_disheaver | donderdag 25 mei 2006 @ 23:50 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was | |
SlagerKorrel | vrijdag 26 mei 2006 @ 00:12 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook | |
Jaguarized | vrijdag 26 mei 2006 @ 05:00 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. | |
Christiaan | vrijdag 26 mei 2006 @ 10:15 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap | |
marcito | vrijdag 26 mei 2006 @ 10:17 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had | |
Christiaan | vrijdag 26 mei 2006 @ 10:24 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die | |
Smurfin | vrijdag 26 mei 2006 @ 12:24 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht | |
Reza-impreza | vrijdag 26 mei 2006 @ 12:46 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om | |
the_disheaver | vrijdag 26 mei 2006 @ 12:47 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in | |
SlagerKorrel | vrijdag 26 mei 2006 @ 12:48 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat | |
Reza-impreza | vrijdag 26 mei 2006 @ 12:53 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen | |
the_disheaver | vrijdag 26 mei 2006 @ 12:59 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven | |
Reza-impreza | vrijdag 26 mei 2006 @ 13:16 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel | |
Christiaan | vrijdag 26 mei 2006 @ 13:39 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg | |
SlagerKorrel | vrijdag 26 mei 2006 @ 13:52 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk | |
Christiaan | vrijdag 26 mei 2006 @ 13:54 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed | |
SlagerKorrel | vrijdag 26 mei 2006 @ 14:08 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij | |
the_disheaver | vrijdag 26 mei 2006 @ 14:10 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen | |
borisz | vrijdag 26 mei 2006 @ 16:01 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werdt gedragen door | |
SlagerKorrel | vrijdag 26 mei 2006 @ 16:13 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij | |
haakaap | vrijdag 26 mei 2006 @ 16:38 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat | |
SlagerKorrel | vrijdag 26 mei 2006 @ 17:13 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf | |
the_disheaver | vrijdag 26 mei 2006 @ 17:30 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op | |
SlagerKorrel | zaterdag 27 mei 2006 @ 01:26 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, | |
marcito | zaterdag 27 mei 2006 @ 01:37 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers | |
borisz | zaterdag 27 mei 2006 @ 01:39 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf | |
ParanoidEv | zaterdag 27 mei 2006 @ 09:51 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast | |
Cavemania | zaterdag 27 mei 2006 @ 10:03 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte | |
Jaguarized | zaterdag 27 mei 2006 @ 10:08 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn | |
Christiaan | zaterdag 27 mei 2006 @ 10:08 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk | |
Cavemania | zaterdag 27 mei 2006 @ 10:09 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten | |
Jaguarized | zaterdag 27 mei 2006 @ 10:10 |
![]() | |
Christiaan | zaterdag 27 mei 2006 @ 10:12 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd | |
Jaguarized | zaterdag 27 mei 2006 @ 10:17 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. | |
Cavemania | zaterdag 27 mei 2006 @ 10:22 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging | |
Jaguarized | zaterdag 27 mei 2006 @ 10:24 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de | |
Cavemania | zaterdag 27 mei 2006 @ 10:25 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel | |
Jaguarized | zaterdag 27 mei 2006 @ 10:32 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle | |
Cavemania | zaterdag 27 mei 2006 @ 10:34 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om | |
Jaguarized | zaterdag 27 mei 2006 @ 11:08 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te | |
Cavemania | zaterdag 27 mei 2006 @ 14:30 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn | |
Jump | zaterdag 27 mei 2006 @ 16:43 |
Ojee, een topic over mij ![]() | |
BlueCurl | zaterdag 27 mei 2006 @ 16:52 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote | |
Cavemania | zaterdag 27 mei 2006 @ 20:31 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de | |
ki_ki | zaterdag 27 mei 2006 @ 21:01 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker | |
J-net | zaterdag 27 mei 2006 @ 21:07 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het | |
inkie1010 | zaterdag 27 mei 2006 @ 21:10 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de | |
ki_ki | zaterdag 27 mei 2006 @ 21:46 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn | |
inkie1010 | zaterdag 27 mei 2006 @ 21:48 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er | |
ki_ki | zaterdag 27 mei 2006 @ 22:34 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die | |
SlagerKorrel | zaterdag 27 mei 2006 @ 22:43 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel | |
ki_ki | zaterdag 27 mei 2006 @ 22:46 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij | |
inkie1010 | zaterdag 27 mei 2006 @ 22:54 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in | |
SlagerKorrel | zaterdag 27 mei 2006 @ 23:04 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde | |
SQ | zondag 28 mei 2006 @ 01:19 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde | |
ki_ki | zondag 28 mei 2006 @ 01:47 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het | |
VASND | zondag 28 mei 2006 @ 01:49 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer | |
Cavemania | zondag 28 mei 2006 @ 07:58 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... | |
borisz | zondag 28 mei 2006 @ 08:05 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt | |
Cavemania | zondag 28 mei 2006 @ 08:19 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen | |
borisz | zondag 28 mei 2006 @ 08:22 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als | |
Cavemania | zondag 28 mei 2006 @ 08:31 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat | |
borisz | zondag 28 mei 2006 @ 08:45 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM | |
Cavemania | zondag 28 mei 2006 @ 08:48 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers | |
borisz | zondag 28 mei 2006 @ 08:56 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM doore speakers wordt geblazen. Gargamel | |
Cavemania | zondag 28 mei 2006 @ 08:58 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van | |
SQ | zondag 28 mei 2006 @ 11:17 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus | |
SlagerKorrel | zondag 28 mei 2006 @ 11:57 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest | |
B_BOY | zondag 28 mei 2006 @ 12:00 |
doormidden gebroken worden. | |
SQ | zondag 28 mei 2006 @ 12:16 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel | |
SlagerKorrel | zondag 28 mei 2006 @ 13:44 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel | |
SQ | zondag 28 mei 2006 @ 13:59 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje | |
ki_ki | zondag 28 mei 2006 @ 15:39 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd | |
Cavemania | zondag 28 mei 2006 @ 17:25 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen | |
ki_ki | zondag 28 mei 2006 @ 20:25 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere | |
SlagerKorrel | zondag 28 mei 2006 @ 21:59 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door | |
ki_ki | zondag 28 mei 2006 @ 23:15 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die | |
koei | maandag 29 mei 2006 @ 00:25 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn | |
SlagerKorrel | maandag 29 mei 2006 @ 00:49 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen | |
izzow | maandag 29 mei 2006 @ 09:48 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de | |
SlagerKorrel | maandag 29 mei 2006 @ 12:10 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest | |
ki_ki | maandag 29 mei 2006 @ 16:48 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij | |
izzow | maandag 29 mei 2006 @ 17:06 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor | |
Cavemania | maandag 29 mei 2006 @ 21:07 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle | |
Christiaan | maandag 29 mei 2006 @ 21:20 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die | |
J-net | maandag 29 mei 2006 @ 21:24 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever | |
SlagerKorrel | dinsdag 30 mei 2006 @ 00:20 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als | |
Woutervn | dinsdag 30 mei 2006 @ 12:42 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn | |
SlagerKorrel | dinsdag 30 mei 2006 @ 13:02 |
schever dan, aanwees als... | |
Zhenar | dinsdag 30 mei 2006 @ 13:15 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn vinger onder een | |
izzow | dinsdag 30 mei 2006 @ 13:20 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn | |
Zhenar | dinsdag 30 mei 2006 @ 13:22 |
![]() | |
ki_ki | dinsdag 30 mei 2006 @ 14:09 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. | |
SlagerKorrel | dinsdag 30 mei 2006 @ 15:00 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. | |
Zhenar | dinsdag 30 mei 2006 @ 18:08 |
Mijn aanvulling is gewoon genegeerd ![]() Stom spel ![]() ![]() | |
ki_ki | dinsdag 30 mei 2006 @ 23:25 |
quote:had het helemaal niet gelezen eigenlijk ![]() aah probeer het gewoon nog eens, spelletjes zijn leuk ![]() | |
ki_ki | dinsdag 30 mei 2006 @ 23:26 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij | |
Black_Ninja | dinsdag 30 mei 2006 @ 23:28 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met | |
izzow | dinsdag 30 mei 2006 @ 23:51 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder | |
SlagerKorrel | dinsdag 30 mei 2006 @ 23:58 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers Even een witregeltje voor de leesbaarheid hoor | |
izzow | woensdag 31 mei 2006 @ 00:02 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en OFFTOPIC quote:woow super relaxt man ![]() ![]() | |
ki_ki | woensdag 31 mei 2006 @ 10:23 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten | |
Denzil-Muffin | woensdag 31 mei 2006 @ 11:21 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten daarna ging ze | |
Woutervn | woensdag 31 mei 2006 @ 11:25 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten daarna ging ze met haar moeder | |
ki_ki | woensdag 31 mei 2006 @ 12:24 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. | |
izzow | woensdag 31 mei 2006 @ 13:08 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders | |
SlagerKorrel | woensdag 31 mei 2006 @ 15:23 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet | |
Cavemania | woensdag 31 mei 2006 @ 19:53 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om | |
izzow | donderdag 1 juni 2006 @ 18:41 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen | |
SlagerKorrel | zaterdag 3 juni 2006 @ 01:00 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten | |
Christiaan | zondag 4 juni 2006 @ 09:09 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten werd zij dan | |
Martijn_77 | zondag 4 juni 2006 @ 11:43 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek | |
borisz | zondag 4 juni 2006 @ 18:58 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets | |
SlagerKorrel | maandag 5 juni 2006 @ 01:42 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul | |
AlttC | dinsdag 6 juni 2006 @ 01:26 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven | |
dennistd | woensdag 7 juni 2006 @ 01:01 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen | |
Brunette | vrijdag 9 juni 2006 @ 03:20 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al | |
Black_Ninja | vrijdag 9 juni 2006 @ 18:50 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. | |
koei | vrijdag 9 juni 2006 @ 23:34 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later | |
Brunette | vrijdag 9 juni 2006 @ 23:52 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed | |
borisz | maandag 19 juni 2006 @ 07:28 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes | |
glremme | zondag 2 juli 2006 @ 01:37 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een | |
borisz | zondag 2 juli 2006 @ 08:24 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het | |
buzzer | maandag 3 juli 2006 @ 09:31 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van | |
Wer-Al_Zwowe | dinsdag 4 juli 2006 @ 20:26 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. | |
BlueCurl | vrijdag 7 juli 2006 @ 21:28 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er | |
gna | zaterdag 8 juli 2006 @ 20:10 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, | |
Spuuglokje | zaterdag 8 juli 2006 @ 20:36 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank | |
gna | maandag 10 juli 2006 @ 00:43 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante | |
Wer-Al_Zwowe | maandag 10 juli 2006 @ 23:46 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor | |
buzzer | dinsdag 11 juli 2006 @ 14:39 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht | |
TripleBee | dinsdag 11 juli 2006 @ 14:45 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de | |
gna | dinsdag 11 juli 2006 @ 19:52 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het | |
buzzer | vrijdag 14 juli 2006 @ 12:17 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, | |
borisz | vrijdag 14 juli 2006 @ 13:51 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met | |
Wer-Al_Zwowe | dinsdag 18 juli 2006 @ 00:43 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat | |
borisz | dinsdag 18 juli 2006 @ 00:44 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol | |
Wer-Al_Zwowe | dinsdag 18 juli 2006 @ 00:46 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote | |
gna | woensdag 19 juli 2006 @ 21:54 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de | |
Wer-Al_Zwowe | woensdag 19 juli 2006 @ 22:49 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die | |
koei | donderdag 20 juli 2006 @ 00:22 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet | |
Wer-Al_Zwowe | donderdag 20 juli 2006 @ 13:48 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw | |
-Strawberry- | donderdag 20 juli 2006 @ 14:36 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus | |
murp | donderdag 20 juli 2006 @ 15:26 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik | |
Wer-Al_Zwowe | vrijdag 21 juli 2006 @ 18:43 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes | |
Asskicker14 | maandag 24 juli 2006 @ 16:02 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten | |
-Strawberry- | maandag 24 juli 2006 @ 19:58 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van | |
Wer-Al_Zwowe | maandag 24 juli 2006 @ 22:51 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die | |
koei | dinsdag 25 juli 2006 @ 00:28 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren | |
Christiaan | dinsdag 25 juli 2006 @ 00:40 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan | |
Asskicker14 | dinsdag 25 juli 2006 @ 19:19 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist | |
-Strawberry- | zaterdag 29 juli 2006 @ 11:31 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig | |
ki_ki | woensdag 2 augustus 2006 @ 14:13 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. | |
-Strawberry- | donderdag 3 augustus 2006 @ 09:55 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn | |
Gitaartovenaar | donderdag 3 augustus 2006 @ 12:32 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil | |
Snever | donderdag 3 augustus 2006 @ 16:26 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer | |
Christiaan | donderdag 3 augustus 2006 @ 16:36 |
Dat dit topic nog bestaat ![]() Usericon van Snever Deze gebruiker heeft een MSN-adres in het profiel vermeld staan. Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van | |
-Strawberry- | vrijdag 4 augustus 2006 @ 09:26 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van saai en onopwindend | |
Reza-impreza | donderdag 17 augustus 2006 @ 11:03 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van saai en onopwindend, heftig ejaculerend bonkt | |
Wereldman | donderdag 17 augustus 2006 @ 22:41 |
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm. De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van saai en onopwindend, heftig ejaculerend bonkt de zwaarbehaarde Jump |